Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Themafora > Maatschappij en samenleving
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

Maatschappij en samenleving Dit subforum handelt over zaken die leven binnen de maatschappij en in die zin politiek relevant (geworden) zijn.

Bekijk resultaten enquête: Tot wanneer zou je abortus toelaten?
Niet 2 7,41%
tot 2 weken na de conceptie 0 0%
tot 4 weken na de conceptie 0 0%
tot 6 weken na de conceptie 0 0%
tot 8 weken na de conceptie 2 7,41%
tot 10 weken na de conceptie 2 7,41%
tot 12 weken na de conceptie 7 25,93%
tot 14 weken na de conceptie 1 3,70%
tot 16 weken na de conceptie 0 0%
tot 20 weken na de conceptie 3 11,11%
tot 24 weken na de conceptie 2 7,41%
ander voorstel 8 29,63%
Aantal stemmers: 27. Je mag niet stemmen in deze enquête

Antwoord
 
Discussietools
Oud 22 januari 2020, 20:37   #1181
Jan van den Berghe
Secretaris-Generaal VN
 
Jan van den Berghe's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 7 september 2002
Locatie: Waregem
Berichten: 174.729
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door alice Bekijk bericht
Zodra je los van de baarmoeder van een vrouw zou kunnen bestaan ( wat niet gelijk is aan dit forceren want natuurlijk blijven er risico's aan een vroeggeboorte maar wanneer dit om medische redenen moet kan de foetus overleven ) vind ik dat je een mate van onafhankelijkheid hebt bereikt en bijgevolg ook jou belang als foetus recht krijgt.
Wat houdt die "onafhankelijkheid" dan wel in? Een kind dat op die termijn geboren wordt, zal immers in de couveuse moeten. Het zal ook voeding toegediend moeten krijgen. Dat kind is totaal afhankelijkheid. De opvolging is constant en de minste fout daarin kan fataal zijn voor het kind.
Jan van den Berghe is offline   Met citaat antwoorden
Oud 23 januari 2020, 07:54   #1182
JimmyB
Europees Commissaris
 
Geregistreerd: 17 oktober 2012
Berichten: 7.843
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe Bekijk bericht
Daar hebt ik al op geantwoord, nl. de unieke combinatie vormt de basis van wat door de inherente dynamiek van een bevruchte eicel dan verder uitgroeit. Een unieke mens. En ik ga uit van de waarde van ieder mens.
Dus, een eeneiige tweeling is geen uniek mens en dus ziet u er geen graten in het leven te beëindigen van één van de 2, op eender welk moment.
JimmyB is offline   Met citaat antwoorden
Oud 23 januari 2020, 11:05   #1183
alice
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 3 januari 2007
Berichten: 27.350
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe Bekijk bericht
Wat houdt die "onafhankelijkheid" dan wel in? Een kind dat op die termijn geboren wordt, zal immers in de couveuse moeten. Het zal ook voeding toegediend moeten krijgen. Dat kind is totaal afhankelijkheid. De opvolging is constant en de minste fout daarin kan fataal zijn voor het kind.
Dat klopt en daarom is de voor u zo logische redenering van Patrick Ve, die vond dat je dan die foetus maar uit de baarmoeder mocht smijten, wel heel bizar!
DE onafhankelijkheid bestaat er in, dat wanneer die vroeggeboorte gewoon gebeurd de foetus kan overleven met veel extra medische zorg van het ziekenhuis. Maar wel buiten de baarmoeder...voor die periode van 22- 23 weken niet.
alice is offline   Met citaat antwoorden
Oud 23 januari 2020, 11:09   #1184
alice
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 3 januari 2007
Berichten: 27.350
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door SDX Bekijk bericht
Want 'n foetus/vrucht/ongeboren leven/kind afdrijven is geen kindermoord natuurlijk?

Over psychische problemen gesproken...

Soit, ik laat jullie er vrolijk hypocriet op los keuvelen over termijnen & vage omschrijvingen om die, in elk land verschillende termijnen, te vergoelijken.

Of 't nu 12, 14, 18, 22, 24, 33 of zelfs meer ... weken is.
We staan immers voor vooruitgang, progressie.
Neen, dat is geen kindermoord of is volgens u iedere regering die abortus binnen een bepaalde termijn toestaat, een verzameling psychiatrische patienten?
Vreemd dat u het woord hypocriet gebruikt, voor wie voorstander is van abortus binnen wettelijke termijnen...
alice is offline   Met citaat antwoorden
Oud 23 januari 2020, 11:11   #1185
alice
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 3 januari 2007
Berichten: 27.350
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe Bekijk bericht
Onwaar, de meeste landen waar abortus is toegelaten, zetten de termijn helemaal niet vanaf het moment van de levensvatbaarheid. Totaal niet.

In de meeste landen geldt immers een termijn van 11-12 weken. Dan is de vrucht niet levensvatbaar. Kortom, die landen volgen die redenering niet.
U heeft het duidelijk niet begrepen...de meeste landen zoeken balans tussen voldoende tijd en het niet overschrijden van de termijn waarin de foetus los van de baarmoeder zou kunnen overleven. Wel goed lezen Jan!
alice is offline   Met citaat antwoorden
Oud 23 januari 2020, 11:13   #1186
alice
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 3 januari 2007
Berichten: 27.350
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe Bekijk bericht
Rome heeft het helemaal niet over de unieke DNA-combinatie of de inherente dynamiek die in een bevruchte eicel voor de verdere groei zorgt.

Ik weet trouwens nog steeds niet of alice wel echt heeft nagedacht, daar ze tot op heden niet kan zeggen waarom ze de levensvatbaarheid als argument aanbrengt.
U trolt weer! Het werd tot in den treure uitgelegd en niet enkel door mezelf, maar u vind dat het niet mag en negeert dus iedereen die maar blijft uitleggen
alice is offline   Met citaat antwoorden
Oud 13 juli 2020, 18:25   #1187
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Het abortusdossier heeft de federale formatie nóg moeilijker gemaakt dan die al was. Maar wat staat nu eigenlijk in het wetsvoorstel waartegen CD&V, N-VA en Vlaams Belang zich zo fel verzetten?

Het was een grote meerderheid in de Kamer die medio november 2019 elkaar vond rond het voorstel om de abortuswet aan te passen. Socialisten, ?*liberalen, groenen, communisten en het Franstalige DéFi kwamen overeen om de bestaande wet niet alleen te versoepelen. Zwangerschapsonderbreking zou voortaan ook uit het strafrecht worden gehaald.
Wat is nu concreet het verschil tussen een zwangerschap afbreken op 12 weken en op 18 weken? Hoe voelt het voor de vrouw? En hoe ziet de foetus er dan uit? Lees hier het interview met gynaecoloog Erik Boss.
Om te beginnen zou de termijn waarop vrouwen een abortus mogen laten uitvoeren uitgebreid worden naar 18 weken. Verantwoordelijken van abortuscentra stelden tijdens hoorzittingen dat de huidige termijn van twaalf weken te kort was (hoewel 97 procent van de abortussen binnen die termijn wordt uitgevoerd). Zij stelden 18 weken als compromis voor. Kamerlid Sofie Merckx (PVDA), een van de drijvende krachten achter het voorstel, vindt dat de termijn ver genoeg afstaat van de 23 tot 24 weken waarna een foetus levens?*vatbaar is. Door die huidige twaalf weken trekken ieder jaar tot 500 vrouwen naar Nederland. Daar geldt een termijn tot 22 weken.
Verder verlaagt het voorstel de bedenktijd tussen de eerste afspraak en de ingreep zelf tot 48 uur. Momenteel legt de wet die bedenktijd op zes dagen. Hij moet de vrouw toelaten om na het eerste, ‘psychosociale gesprek’ eventueel oplossingen te zoeken om de zwangerschap toch in stand te houden. Onderzoek wijst uit dat de periode als te lang en te betuttelend wordt ervaren. De indieners van het compromis beklemtonen dat de vrouw in alle vrijheid zelf moet kunnen beslissen.
Het voorstel stelt verder expliciet dat elke zorgverlener zou kunnen weigeren om een zwangerschapsafbreking uit te voeren. Wel moet de geraadpleegde arts in dat geval de betrokken vrouw doorverwijzen.
Niet meer strafbaar
Ten slotte zou abortus ook volledig uit het strafrecht worden gehaald. In 2018 keurde de Kamer al een aangepaste wet goed, maar abortus bleef in bepaalde gevallen strafbaar. De Abortuswet van 2018 behield zo identiek dezelfde strafsancties zoals ingevoerd in 1990 voor vrouwen en derden die een zwangerschap (laten) afbreken buiten de wettelijke voorwaarden.
Het nieuwe compromis zou dat van tafel vegen en maakt van abortus een ‘volledig medische handeling’. Vrouwen zouden daardoor niet langer strafrechtelijk kunnen worden vervolgd wanneer ze buiten de toegestane termijn een abortus laten uitvoeren. Artsen kunnen op deontologisch, burgerlijk of strafrechtelijk vlak (slagen en verwondingen) wel nog worden vervolgd.
Wie een vrouw fysiek verhindert om een abortuscentrum te betreden of foute informatie verspreidt opdat de abortus niet zou doorgaan, zou ten slotte een gevangenisstraf tot een jaar riskeren.
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 14 juli 2020, 20:19   #1188
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

https://mailchi.mp/demens.nu/zorgzaa...8?e=021dda23a0
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 24 juni 2022, 23:58   #1189
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Ooit waren de Republikeinen in Amerika vóór het recht op abortus. Wanneer veranderde dat, en waarom?

Het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft vrijdag het federale recht op abortus geschrapt. Een beslissing die wordt toegejuicht door een groot deel van de Republikeinen. Maar de Republikeinse Partij was niet altijd zo conservatief. Wanneer veranderde dat, en waarom?


“Het spijt me”, zegt Marjorie Taylor Greene in een video gericht aan haar achterban, “maar ik ben overmand door emoties. Dit is het beste nieuws van ons leven.” Het extreem-rechtse, conservatieve Congreslid uit Georgia heeft net gehoord dat het recht op abortus in de Verenigde Staten mogelijk wordt afgeschaft – voor haar een droom die uitkomt. Ze snikt. “Dit is een grote overwinning voor God.”

Vrijdag besloot het Hooggerechtshof inderdaad om, na bijna vijftig jaar, de gerechtelijke uitspraak Roe versus Wade te schrappen. Met die uitspraak werd in 1973 het federale recht op abortus gewaarborgd. Vanaf nu mogen alle Amerikaanse staten zelf beslissen of ze abortus toestaan. Een meerderheid van de negen opperrechters in het Hooggerechtshof is conservatief, drie van hen zijn benoemd door oud-president Donald Trump. Het directe gevolg van dit besluit is dat het recht op abortus in de helft van alle Amerikaanse staten – allemaal Republikeins – zo goed als verboden zal zijn.

Had Republikeinen een eeuw geleden verteld dat hun nazaten in de verre toekomst het conservatiefste geluid van de Verenigde Staten zouden vertolken, en ze hadden je vierkant uitgelachen. Het was Abraham Lincoln, een Republikein, die de slavernij afschafte. Het waren Republikeinse politici die streden voor een sterkere overheid, voor gelijkheid tussen man en vrouw, anticonceptie, en zelfs voor abortusrechten.


Dat is nu nog maar moeilijk voor te stellen. Een conservatief en activistisch deel van de Republikeinse Partij brengt hele dagen door voor abortusklinieken. Ze bidden, zingen, brullen, met woede in hun stembanden. “Vermoord je kind niet!”, roepen ze naar meisjes en vrouwen.

Meer dan 80 procent van de Republikeinen is christelijk, bijna de helft van hen is evangelical. Zij stellen familiewaarden centraal en vinden de emancipatie van vrouwen maar ingewikkeld – ze zeggen liever terug te willen naar oudere tijden, dan naar nieuwe. Toch zit dit standpunt over abortus historisch gezien helemaal niet in het DNA van de Republikeinse Partij.

De meeste Amerikanen zijn voor behoud van het recht op abortus. Onder hen vind je ook bijna 40 procent van de Republikeinse kiezers. Waarom hebben de Republikeinen de afgelopen decennia zo hard gewerkt om abortus af te schaffen?

SAMEN OPTREKKEN
Halverwege de vorige eeuw vormt het recht op abortus nog geen scheidslijn tussen de partijen. Bij zowel Democraten als Republikeinen vind je voor- en tegenstanders. De Republikeinse Partij strijdt zelfs uitgesproken vóór vrouwenrechten: in de jaren veertig omarmen zij, eerder dan de Democraten, het Equal Rights Amendment: een wetsvoorstel dat gelijke rechten voor mannen en vrouwen wil vastleggen in de grondwet, maar dat er uiteindelijk nooit doorheen komt.

Republikeinen strijden onvermoeibaar voor meer toegang tot anticonceptie. “Het is belangrijk dat we dat doen”, zegt de latere president George H. Bush als Congreslid in 1968, “om het leed van ongewenste kinderen en overbelaste ouders uit te bannen.”

Soms trekken de partijen samen op. In 1965 zitten twee oud-presidenten, Republikein Dwight Eisenhower en Democraat Harry Truman, samen in een commissie van Planned Parenthood – een ngo die zich sterk maakt voor reproductieve rechten van vrouwen.

Intussen neemt de politieke wil om abortus te legaliseren steeds verder toe. In het boek These Truths, over de geschiedenis van de Verenigde Staten, beschrijft historicus Jill Lepore hoe niet zozeer vrouwengroepen, maar artsen en geestelijken in de jaren zestig pleiten voor ruimere abortusrechten. Vrouwen die een zwangerschap willen beëindigen, kloppen nu eenmaal bij hen aan. Een netwerk van meer dan duizend Amerikaanse pastors, priesters en rabbijnen helpt ze aan overzeese abortussen, in Europa of Puerto Rico, of naar Amerikaanse staten waar het wel mag, zoals New York, Alaska, Hawaii en Washington.

Tussen 1969 en 1970 weten zestien Amerikaanse staten hun abortusregels te verruimen, met Republikeinse steun. In 1973 wordt abortus landelijk legaal met de gerechtelijke uitspraak Roe versus Wade. Van de zeven rechters bij het Hooggerechtshof die voor stemmen, zijn er vijf aangesteld door een Republikeinse president. Zowel de Republikeinse als Democratische partij kent voor- én tegenstanders van het besluit.

Abortus was tot in de jaren zeventig weliswaar een onderwerp om over van mening te verschillen, maar géén punt voor polarisatie. Dat kentert wanneer een groep Democraten overloopt naar de Republikeinen.

En eigenlijk blijkt het dan niet eens zozeer het recht op abortus zelf dat het een explosief politiek thema maakt, maar een andere kwestie: ras.

Vrijwel vanaf de oprichting in 1854 heeft de Republikeinse Partij zich gepositioneerd als voorvechter van de vooruitgang. De Republikeinen wisten onder Abraham Lincoln de slavernij af te schaffen. Dat terwijl Democraten daar juist, desnoods met geweld, aan wilden vasthouden. Zij waren de partij van de rijke, witte plantagehouder, de Republikeinen de partij van de gelijkheid, het idee dat elke Amerikaan evenveel kansen moet krijgen om het te maken.

Het lijkt alsof de Democraten en Republikeinen begin vorige eeuw van plek wisselden. Tijdens de economische crisis van de jaren dertig voerde president Franklin D. Roosevelt, een Democraat, economische hervormingen door die hem en zijn partij populair maakten bij Afro-Amerikaanse kiezers. De Democraten zagen het grote electorale profijt van deze nieuwe groep kiezers en stemden hun politiek daarop af. Toen dat in de jaren zestig tot nieuwe gelijkheidswetten leidde, waren veel conservatieve Democraten woest, met name de zogeheten Dixiecrats in het Zuiden. Zij verlieten de partij en masse om zich vervolgens te voegen bij de Republikeinen.

Daar vond in die jaren een tegengestelde beweging plaats. De Republikeinse Partij kampte met een leegloop van zwarte kiezers naar de tegenpartij en begon zich steeds meer te richten op de witte, oudere, rijkere Amerikaan. Maar hoe maakten ze die nieuwe groep het hof?

“Ras was een belangrijk thema voor deze groep conservatieve kiezers”, zegt politicoloog Paul Djupe, die de rol van religie in de Amerikaanse politiek onderzoekt aan Denison University in Ohio. “Dat wisten de Republikeinen. Echter, vanaf de jaren zestig werd het steeds minder acceptabel om openlijk racistisch te zijn.” De Republikeinse Partij moest op zoek naar nieuwe thema’s om de conservatieve kiezer aan zich te binden. “Uit onderzoek bleek dat onder hen, naast ras, de thema’s abortus en homorechten veel losmaakten.”

Als de Republikeinen van het recht op abortus een speerpunt konden maken, zo was de gedachte, dan zouden die nieuwe kiezers niet meer terugrennen naar de Democraten.

Wat ook meespeelde, is dat conservatieve en religieuze Republikeinen zich in toenemende mate door de tijdgeest bedreigd voelden. Met de opkomst van vrouwenrechtenorganisaties, burgerrechtenbewegingen en homorechtengroepen raakte het land in hun ogen in moreel verval. Abortus is voor hen een hoofdthema, maar de rest van de partij, de gematigde Republikein, lag er niet wakker van.

Om het recht op abortus toch op de landelijke Republikeinse agenda te krijgen, barst een jarenlange strijd los, waarvoor allerlei verschillende wegen moesten worden aangelegd en afgelegd.



Een van de belangrijkste Republikeinse wegbereiders voor het inzetten van het recht op abortus als politiek thema kwam uit onverwachte hoek. Ze heette Phyllis Schlafly, een blonde vrouw met opgestoken haar en een onwrikbare glimlach. Een jurist die als een van de weinige vrouwen haar opmars wist te maken binnen de rangen van de Republikeinse Partij. Zij pleitte voor inperking van vrouwenrechten.

Schlafly was tegen het Equal Rights Amendment, het wetsvoorstel voor gelijke rechten tussen mannen en vrouwen, dat in de jaren zeventig een hamerstuk leek. Ze ontdekte dat juist daarmee de gematigde huisvrouw kon worden aangetrokken. Door het Equal Rights Amendment zouden huisvrouwen hun rechten thuis verliezen, zei Schlafly. Straks werden ze nog opgeroepen in het leger, zouden ze moeten werken en hun gezinnen verwaarlozen.

Als zelfverklaard anti-feminist won Schlafly de harten van conservatieve huisvrouwen door heel het land; een groep die zich tot dan toe weinig in de politiek had gemengd. “De bewering dat Amerikaanse vrouwen worden onderdrukt en oneerlijk behandeld, is het bedrog van de eeuw”, schreef Schlafly in 1972, als reactie op de feministische vrouwenbeweging die steeds meer van zich liet horen. Schlafly keek neer op deze “agressieve vrouwen die in talkshows keffen over hoe mishandeld Amerikaanse vrouwen zouden zijn”.

Schlafly bewees binnen de Republikeinse Partij dat ook Amerikaanse vrouwen te mobiliseren waren met een boodschap tegen emancipatie en (later) het recht op abortus. Ze kwamen naar haar toespraken en demonstraties, kochten haar boeken en keken naar haar televisieoptredens.

De katholieke Schlafly wist een brug te bouwen tussen deze vrouwen, die verschillende religieuze achtergronden hadden. Waar de abortusstrijd tot dan toe voornamelijk werd georganiseerd vanuit een klein groepje katholieken, doorzag zij als een van de eersten dat daarmee de krachten van méér religieuze stromingen, zoals evangelicals en mormonen, te bundelen waren. Phyllis Schlafly zorgde voor de eerste stevige ruk naar rechts van de Republikeinse partij. Abortus werd bewust tot een polariserend thema gemáákt.

MORAL MAJORITY
Tegelijkertijd kwam eind jaren zeventig binnen de Republikeinse Partij een beweging op die een zelfverklaarde ‘heilige oorlog’ begon. Twee Republikeinse conservatieven, Paul Weyrich en de populaire tv-dominee Jerry Falwell, stonden aan de wieg van de zogeheten ‘Moral Majority’. Als christelijk land zou de meerderheid van de Amerikanen vatbaar zijn voor ‘morele politiek’, was hun idee: ‘pro-familie en pro-Amerikaans’. Via hun evangelie op radio en tv drongen ze Amerikaanse huiskamers binnen.

“Nieuw rechts is op zoek naar kwesties waar mensen om geven”, signaleerde Paul Weyrich, conservatief politiek strateeg, aldus E.J. Dionne in zijn boek Why the Right Went Wrong. Weyrich achtte sociale thema’s daarvoor geschikt en riep de oorlog uit: “Een ideologische oorlog, een ideeënoorlog, een oorlog die gaat over onze manier van leven.” Volgens hem zou die oorlog uitgevochten moeten worden als een echte. Anders dan die goddeloze communisten in de Sovjet-Unie wilde Weyrich juist méér kerk in de politiek, niet minder. De beweging vond gehoor bij miljoenen gelovige Amerikanen.

De Moral Majority zag, net als Schlafly, in Ronald Reagan de ideale presidentskandidaat om hun heilige oorlog te voeren. Met steun van rechts-conservatieve kiezers won Reagan in 1981 inderdaad de verkiezingen.

Reagans presidentschap betekende een omslagpunt voor de abortuspolitiek. “We zouden allemaal respect moeten hebben voor onschuldig leven”, oreert Reagan in een toespraak begin jaren tachtig. Terwijl mensen genoten van hun keuzevrijheid om een zwangerschap wel of niet te willen houden zou er volgens hem geen rekening worden gehouden met “degene die geaborteerd wordt”.

PURITEINSE MISSIE
Politieke steun alleen bleek niet genoeg. In 1982 werd de Federalist Society opgericht, een organisatie die conservatieve rechters klaarstoomde voor belangrijke juridische posten. Eind jaren tachtig kwam daar de lobbyclub Christian Coalition bij, die zoveel mogelijk rechts-conservatieve anti-abortuspolitici benoemd wilde krijgen, van lokale onderwijsbesturen tot leden van het Congres in Washington D.C. Politiek verander je vanaf de bodem.

“Vanaf de jaren negentig zie je dat deze christelijke politici binnen Republikeinse staten aan invloed winnen”, zegt Andrew Lewis, universitair docent in de conservatieve politiek aan Cincinnati University, in Ohio. “Hoewel Republikeinen het recht op abortus landelijk niet kunnen veranderen kunnen ze abortusrechten op staatsniveau alsnog inperken. In heel veel staten zijn ze succesvol geweest.”

Onder het presidentschap van Democraat Bill Clinton kwamen er halverwege de jaren negentig in het Huis van Afgevaardigden steeds meer politici die rechts-conservatieve geluiden verkondigden. Ze zetten hard in op het seksuele schandaal van de president, maakten stampij om wat ze zagen als het morele verval van het land. “Maar de meeste Amerikanen zaten helemaal niet te wachten op de puriteinse missie van deze zeer gelovige politici”, zegt politicoloog Djupe. “Het land werd onder Clinton juist progressiever en pluriformer, en deze mensen riepen dat het christelijke geloof boven alles staat.”


Hoewel de samenleving van religieus fanatisme wegbewoog, maakten de Republikeinen een omgekeerde beweging. Decennialang keken veel Republikeinen neer op de uiterst conservatieve krachten binnen hun partij. Ze zagen hen als buitenstaanders, als onopgeleide mensen: dom, arm en radicaal. Maar vanaf de 21ste eeuw begon de partij de waarde in te zien van deze groep, die uitzonderlijk loyaal bleek en altijd netjes komt opdraven tijdens verkiezingen. Ze vormen electoraal een noodzakelijk kwaad om een meerderheid te kunnen krijgen, of iets wat daarbij in de buurt komt. Ze groeiden uit tot een van de invloedrijkste machtsblokken in de Republikeinse Partij.

President George W. Bush, die tijdens een verkiezingsdebat in 1999 Jezus zijn favoriete politiek filosoof noemde, zag dat dondersgoed in. Vrijwel gelijk na zijn aantreden zette Bush de financiering stop voor clubs die zich internationaal met reproductieve rechten bezighielden. “De president wil geen belastinggeld uitgeven aan fondsen die abortussen regelen”, zegt het Witte Huis in 2000. Veel rode staten namen in de loop der jaren wetten aan die de toegang tot zwangerschapsafbreking beperken.

Maar na Bush volgt Barack Obama, en toen begon de strijd pas echt. “Obama was een nachtmerriepresident voor rechts-conservatieven”, zegt politicoloog Djupe. “Een zwarte man met een islamitisch klinkende naam en veel progressieve beleidsplannen.”

Hoe verschrikt de rechts-conservatieven aanvankelijk ook waren, Obama bood ook een kans. Nu konden ze tegen hun achterban zeggen: wij worden bedreigd! Deze man is tegen onze conservatieve levensstijl en komt onze wapens afpakken! Hij heeft zelfs het homohuwelijk gelegaliseerd! “Rechts-conservatieven hadden nu een gedeelde vijand die de zondebok werd van alles waar ze bang voor waren. De fractie werd tijdens de Obama-jaren machtiger en radicaler.”

TRIOMF
Toen Donald J. Trump zich in 2015 verkiesbaar stelde, beloofde hij al snel zo veel conservatieve opperrechters te zullen benoemen, dat het federale recht op abortus zou worden teruggetrokken. Na zijn winst bezuinigde hij miljoenen dollars aan overheidssteun op Planned Parenthood. Alles wat rechts-conservatieven de afgelopen decennia wensten, vonden ze in deze kandidaat: hij is openlijk racistisch, homofoob, misogyn. “Trump begreep heel goed dat hij extreem-rechtse taal moest gebruiken om deze kiezers te mobiliseren”, zegt Djupe, “om de verkiezingen te winnen.”

Daarbij werd hij geholpen door het Amerikaanse systeem van voorverkiezingen, dat werkt in het voordeel van radicale kandidaten. De opkomst bij die interne verkiezingen, waarbij de Democraten en Republikeinen elk de partijgenoten kiezen die het uiteindelijk moeten gaan opnemen tegen de tegenpartij, is bijzonder laag: vaak niet meer dan 15 procent.

Gematigde Amerikanen komen niet opdagen – wie er uitrolt maakt hun minder uit. Maar voor de radicale partijleden maakt het alles uit. Zo wint een extreme kandidaat het in de voorverkiezingen vaak van een gematigdere kandidaat. Laat het recht op abortus nu net dat thema zijn dat bij veel extreme kandidaten iets losmaakt. Dit verklaart ook hoe het kan dat een minderheid van radicale kiezers steeds meer de Republikeinse koers is gaan bepalen.

President Trump kwam zijn verkiezingsbelofte na door drie conservatieve rechters te benoemen, onder wie een uitgesproken tegenstander van het recht op abortus: Amy Coney Barrett. Die invloed is blijvend. Nadat Trump in 2020 de verkiezingen had verloren van Joe Biden, bleef ‘zijn’ Hooggerechtshof zitten.

Afgelopen mei lekte er een conceptvonnis uit van dat Hooggerechtshof dat geen spaan heel laat van de gewraakte uitspraak uit 1973. “Roe versus Wade was van meet af aan stuitend slecht”, staat er. Dat vonnis is vrijdag definitief geworden. Nu het hooggerechtshof inderdaad het recht op abortus heeft ingetrokken, zal dat als een enorm verlate verkiezingszege van Trump worden gezien – en de triomf waar rechts-conservatieven decennia naartoe hebben gewerkt.

Toch is nog altijd een meerderheid van de Amerikanen voor het behoud van het recht op abortus. Maar wat de meerderheid wil, doet er niet altijd meer toe, zegt onderzoeker Andrew Lewis. “Het maakt niet uit hoeveel mensen iets willen, maar hoe gráág ze het willen.” Het is precies daarom dat wapenwetten zo ruimhartig blijven, terwijl de meeste Amerikanen voor strengere wetten zijn, zegt hij.

Volgens politicoloog Djupe is het einde van de invloed van conservatief-rechts in de Verenigde Staten nog lang niet in zicht. “Zij hebben het momentum te pakken”, zegt hij. Conservatieve staten zullen de toegang tot anticonceptie kunnen beperken, net als andere verworvenheden van vrouwen en homoseksuelen. “De samenstelling van het land verandert, wordt diverser. Religieus conservatieven vinden weinig aansluiting bij jonge kiezers. Daar voelen ze zich door bedreigd. Ze zijn bang dat ze niet lang meer hebben, daarom alleen al zullen ze niet zomaar hun macht opgeven.”
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 24 juni 2022, 23:59   #1190
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

je ziet hoe abortus de samenleving verdeelt
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 27 juni 2022, 17:09   #1191
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

"Als het regent in de VS, druppelt het dan in Europa?"



Het in mei gelekte conceptvonnis van het Amerikaanse Hooggerechtshof waarmee men het historische arrest Roe versus Wade uit 1973 - dat het recht op abortus in de VS vrijwaart - wou afvoeren, werd op 24 juni 2022 waarheid. Het kwam als een shock, al wisten we dat vijf van de negen rechters conservatief zijn en dus pro een afschaffing. We hoopten wellicht dat het vele protest hiertegen, zelfs internationaal, de rechters zou doen twijfelen, maar ze lieten zich niet leiden door het maatschappelijke debat.

Opvallend echter is dat dit vonnis ronduit reactionair is van aard. In de tekst wordt abortus omschreven als moord zonder meer. De belangen van de foetus primeren al van bij de conceptie en de rechten van de vrouw komen er niet eens aan te pas. Het vonnis draait niet alleen wettelijk de tijd een halve eeuw terug, maar getuigt evengoed van een retoriek van eeuwen terug.
Het is een gekke evolutie in een wereld waar steeds meer landen reproductieve rechten erkennen als fundamentele vrouwenrechten en als onvervreemdbare mensenrechten. Wereldwijd beseft men steeds meer dat de toegang tot abortus beperken grote gevolgen heeft, niet alleen voor vrouwen, maar voor de hele samenleving. Niet alleen nemen discriminatie, armoede en ongelijkheid toe, er worden nog steeds abortussen uitgevoerd maar dan op onveilige manieren. Naar schattig is de dood van bijna één vrouw op de tien wereldwijd te wijten aan een illegale zwangerschapsafbreking. Het recht op abortus wordt niet voor niets uitdrukkelijk onderschreven door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

Als het regent in de VS, druppelt het dan in Europa?
Moeten we nu vrezen voor het recht op zwangerschapsafbreking in onze contreien? In Europa kennen we een breed scala aan wetgeving rond de vrijwillige zwangerschapsafbreking, gaande van vooruitstrevende wetgevingen zoals in Nederland, Groot-Brittannië en IJsland, over extreem strikte regelgevingen zoals in Polen, Andorra en Liechtenstein, tot een totaalverbod in Malta en Vaticaanstad.
Dat in de Europese ministaten streng wordt omgegaan met onder andere het recht op abortus (want ook andere wetgeving is daar sterk conservatief, cfr. euthanasie, homohuwelijk …) is te wijten aan hun historisch en sterk religieus karakter. Toch blijkt dat in de praktijk van een geglobaliseerde wereld sterk problematisch. Zo riskeert momenteel in Malta een zestien weken zwangere Amerikaanse toerist het leven te verliezen omdat haar placenta loslaat. Door haar conditie loopt ze een buitengewoon hoog risico op infectie, maar hoewel de foetus niet langer leefbaar is, kunnen de dokters enkel ingrijpen als er weeën optreden of het hartje niet langer klopt. Ze wacht al een week op een oplossing, een nakende medische evacuatie wordt haar redding. Ook in 2017 werd een toerist van Malta naar Frankrijk geëvacueerd voor een dringende abortus. Er geldt in Malta een totaalverbod op abortus, zelfs wanneer de foetus geen overlevingskansen meer heeft. Elk maatschappelijk debat daarover is er door het stigma bovendien onmogelijk want dat betekent meteen een politieke zelfmoord.
Waar de wetgeving al goed is, worden nog steeds wetsvoorstellen op tafel gelegd om de toegang te verbeteren. Zo werd afgelopen woensdag nog in Nederland met een ruime meerderheid een wetswijziging goedgekeurd die de betuttelende en bovendien onnodige bedenktijd van vijf dagen afschaft. In Frankrijk, Zweden en Denemarken is deze beraadtermijn al langer geleden afgeschaft of nooit van kracht geweest. In België lukte het in 2018 echter niet om deze bedenktijd terug te brengen van zes dagen naar 48 uur, wel liet men in uitzonderlijke gevallen toe dat deze verlengd wordt.
In het katholieke Spanje lanceerde de linkse minderheidsregering in mei 2022 een wetsvoorstel dat het recht op abortus uitbreidt en de morning-afterpil gratis maakt. Daarbij wil men de bedenktijd van drie dagen afschaffen en de minimumleeftijd om te mogen instemmen met een abortus verlagen tot zestien jaar.
Toch mogen we niet blind zijn voor de conservatieve krachten binnen Europa. Ze doen er immers alles aan om vooruitgang tegen te gaan, om het status quo te behouden of om de verworven rechten terug te draaien. Dat lukte onder andere in Polen, toen de conservatief nationalistische Partij voor Gerechtigheid en Recht (PiS) aan de macht kwam. Het resulteerde in oktober 2020 in een strengere abortuswet dan pakweg tien jaar terug. Een zwangerschapsonderbreking is er enkel nog mogelijk in geval van een verkrachting, incest of als het leven van de vrouw in gevaar is. Met die nieuwe wet wordt abortus in geval de ongeboren baby ernstige afwijkingen heeft, verboden, wat sinds 1993 wel nog mogelijk was.
Die conservatieve krachten vinden ook andere manieren om progressieve wetgevingen te ondermijnen. Zo krijgen Poolse kinderen geen seksuele voorlichting meer op school en kunnen middelbare scholieren extra punten verdienen door antiabortuskunst te maken wat hen kan helpen om toegelaten te worden in vervolgopleidingen. Met andere woorden, men indoctrineert kinderen.

En hoe zit het nu in België?
Waar in 2018 het parlementair debat werd gevoerd voor een depenalisering van het recht op abortus, resulteerde dit niet in een vooruitstrevende wetswijziging. Slechts kleine stapjes werden gezet. Verder blijkt uitbreiding van de toegang tot de vrijwillige zwangerschapsonderbreking tot op heden onmogelijk. Elke onderhandeling hierover werd immers in de kiem gesmoord door het recht op vrijwillige abortus als pasmunt in te zetten voor de regeringsvorming van 2019. Dat neemt niet weg dat er parlementaire vragen worden gesteld en wetsvoorstellen worden neergelegd aangaande het recht op abortus, maar ze botsen steeds op de akkoorden die bij de regeringsonderhandelingen werden gesloten.
Nochtans blijkt uit een studie van het Britse onderzoeksbureau Ipsos, gepubliceerd in augustus 2020, dat de Belgische publieke opinie overwegend pro abortus is: 62% antwoord positief op de vraag of abortus moet worden toegestaan ongeacht de reden waarom een vrouw daartoe beslist. Een kwart van de Belgen vindt dat abortus in sommige gevallen moet kunnen. Slechts één Belg op de twintig vindt dat een zwangerschap nooit mag worden onderbroken of alleen als het leven van de vrouw in gevaar is. Een kleine tien procent heeft geen mening.
Het vonnis van het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft echter positieve effecten in België. Zo lanceerden de meerderheidspartijen dit weekend onder impuls van PS en Open Vld een voorstel om het recht op abortus grondwettelijk te verankeren.
Ook CD&V-voorzitter Sammy Mahdi lijkt opnieuw open te staan voor gesprekken over de versoepeling van de abortuswetgeving. "Wat ik vooral vraag, is om daar op een serieuze manier mee om te gaan”, zei hij gisteren in ‘De Zevende Dag’. "Ik maak me ook ernstige zorgen als ik zie wat in de Verenigde Staten gebeurt. Een aantal van de verworvenheden zijn niet definitief en op dat vlak moet je blijven strijden voor een aantal rechten ten aanzien van vrouwen die effectief overgaan tot abortus."
De tijd is dan ook aangebroken om het dossier opnieuw op tafel te leggen. Laten we abortus als een gezondheidsrecht beschouwen en niet als een criminele daad. DeMens.nu blijft voorstander om de bedenktijd in België van zes dagen te verlagen tot 48 uur. De verplichte “zesdaagse periode van reflectie” is vaag en belast vrouwen mentaal onnodig. Zij hebben immers dit proces al doorlopen op het ogenblik dat ze een abortus vragen.?Als ze in een abortuscentrum toekomen, zijn gemiddeld 7 op de 10 vrouwen zeker over hun beslissing.
De huidige termijn van 12 weken dient opgetrokken te worden naar 20 weken, zodat vrouwen die al dan niet in bijzonder precaire psychosociale omstandigheden verkeren niet naar het buitenland moeten voor de uitoefening van hun fundamenteel recht. Jaarlijks reizen vanuit België honderden vrouwen naar Nederland voor een zwangerschapsafbreking na de termijn van 12 weken (500 ?* 600 in 2017 volgens LUNA).

Waakzaamheid is geboden
Het ultraconservatieve kamp dat zich zo keert tegen het recht op een vrijwillige zwangerschapsafbreking roert zich in alle landen. Het feit dat ze hun slag hebben gehaald in de VS zal hen enkel sterken om ook hier ons recht in de kiem te smoren. En in het kielzog van dat recht liggen andere emancipatorische verwezenlijkingen die onder druk staan: euthanasie, lgbtq+-rechten …
We blijven dus best waakzaam.

Liza Janssens is expert abortusrecht bij deMens.nu
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 27 juni 2022, 17:35   #1192
CUFI
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 4 november 2020
Berichten: 20.560
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht
"

De huidige termijn van 12 weken dient opgetrokken te worden naar 20 weken,
Liza Janssens is expert abortusrecht bij deMens.nu
Abortusexpert? Hoeveel voerde zij er dan uit van baby’s 20w in de baarmoeder?

Dit is iets ouder dan 20 weken en de baby overleefde:



Bovendien wordt geslachtskeuze door abortus reeds toegepast in staten die zulke termijnen handhaven.



MENSENrechten zouden al van in de baarmoeder moeten beginnen. Als je een zwangere vrouw haar baby in de baarmoeder doodt door er op te trappen, is dat dan geen doodslag?

Waarom 3 maand niet voldoende tijd is, is echter door geen expert recht te redeneren. Urgentie is voor iedere partij beter omdat de ingreep naarmate de duur veel maal gruwelijker is.
Hier een expert die de ingreep verduidelijkt: https://m.youtube.com/watch?v=j0tQZhEisaE
__________________
Zie, Ik heb u alles van tevoren gezegd!

Laatst gewijzigd door CUFI : 27 juni 2022 om 17:49.
CUFI is offline   Met citaat antwoorden
Oud 1 juli 2022, 17:46   #1193
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Men zou ook de "bevruchter, verkrachter, inseminator, lul" wel een grotere verantwoordelijkheid mogen geven, bvb voor de kosten en de nazorg laten opdraaien,
zelfs twee- of driedubbel
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 1 juli 2022, 19:28   #1194
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

En het adopteren van baby's, bv bij tienerzwangerschappen, bevorderen
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 10 maart 2023, 20:58   #1195
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Wetenschappelijk comité stelt voor abortustermijn in België te verlengen tot 18 weken
Bron: De Morgen

In België kan een abortus momenteel enkel binnen een zwangerschapstermijn van 12 weken, maar een wetenschappelijk comité dat door de meerderheid in het federaal parlement werd aangesteld om de Belgische wetgeving te evalueren, stelt nu voor om die termijn te verlengen tot minstens 18 weken, als de vrouw daarom vraagt. Over de maximumtermijn voor een abortus -18 weken of 20 weken- is er geen consensus.

REDACTIE10 maart 2023, 16:48
Daarbij zullen er wel nieuwe faciliteiten moeten worden opgericht die specifiek zijn gericht op abortus in het tweede trimester, hetzij in centra grenzend aan een ziekenhuis, hetzij in nieuwe ziekenhuisafdelingen, zegt het wetenschappelijk comité.

Er wordt verwezen naar de mogelijkheid om zwaardere apparatuur, anesthesie en overnachting aan te bieden. Deze faciliteiten zullen ook over een multidisciplinair team moeten beschikken, dat zowel psychosociale als medische begeleiding voorziet, klinkt het. Naast een specifieke opleiding moet dit personeel er uitdrukkelijk voor gekozen hebben om in deze centra voor zwangerschapsafbrekingen in het tweede trimester te werken.

De kosten voor een abortus zouden voor iedereen gelijk moeten blijven, ongeacht het stadium van de zwangerschap, klinkt het nog.

WACHTTIJD SCHRAPPEN
Het wetenschappelijk comité beveelt ook nog aan om de wettelijke wachttijd van 6 dagen voor een abortus te schrappen in de wet. Ook de verplichte informering van de patiënt over de mogelijkheid tot adoptie of andere opvangmogelijkheden, zou uit de wet moeten worden geschrapt. De verplichte informatie over anticonceptie zou dan weer best gehandhaafd blijven.

Het wetenschappelijk comité werd samengesteld door de zeven universiteiten van het land die artsen opleiden. Het werd opgericht nadat een wetsvoorstel van de PS niet tot in de plenaire vergadering geraakte, na protest van de CD&V. Het wetsvoorstel voorzag in de verlenging van de termijn voor abortus tot 18 weken en in de verkorting van de bedenktijd tot 48 uur.
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 10 maart 2023, 21:37   #1196
Rudy
Secretaris-Generaal VN
 
Rudy's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 24 november 2004
Locatie: Mechelen - Oostende
Berichten: 38.971
Standaard

18 weken. Dat is toch al een goeie vier maand. Heeft een mens 4 maanden nodig om een abortus te overwegen ?
__________________
Liberalisme is een progressieve beweging die opkomt voor de vrijheid van het individu, rechtvaardigheid en mensenrechten (www.liberales.be)
Rudy is offline   Met citaat antwoorden
Oud 11 maart 2023, 11:48   #1197
CUFI
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 4 november 2020
Berichten: 20.560
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Rudy Bekijk bericht
18 weken. Dat is toch al een goeie vier maand. Heeft een mens 4 maanden nodig om een abortus te overwegen ?
Ze willen termijnen de hoogte in jagen voor orgaanoogsten, foetale cellen.
Het zijn de rituele kindermoorden van deze generatie.
__________________
Zie, Ik heb u alles van tevoren gezegd!
CUFI is offline   Met citaat antwoorden
Oud 11 maart 2023, 11:54   #1198
maddox
Secretaris-Generaal VN
 
maddox's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 25 september 2002
Locatie: vilvoorde
Berichten: 62.790
Stuur een bericht via MSN naar maddox
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door CUFI Bekijk bericht
Ze willen termijnen de hoogte in jagen voor orgaanoogsten, foetale cellen.
Het zijn de rituele kindermoorden van deze generatie.
Ritueel, niet echt.
En telkens u een onvrijwillige eisprong/zaadlozing of woke variante daarvan hebt, pleegt u eenzelfde soort van moord, al dan niet in de vorm van miljoenen tegelijk.
__________________
De meeste mensen gaan naar het werk om geld te krijgen, niet om het te verdienen.
maddox is nu online   Met citaat antwoorden
Oud 11 maart 2023, 11:55   #1199
Henri1
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 15 juli 2008
Locatie: GROOT LUIK (Liège)
Berichten: 64.878
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht
Hoe denk jij over abortus?

Alles begint bij een goede educatie in scholen over conceptie, voorbehoedmiddelen,

maar... accidents happen

adoptiepogelijkheden,
ook mogelijkheden voor het aborteren van mentaal gehandicapte kinderen, enz

Tot hoeveel weken zou jij abortus toelaten?

- Niet toelaten
- tot 2 weken na de conceptie
- ...

Vrouw baas over eigen lichaam.

Punt uit.
Henri1 is offline   Met citaat antwoorden
Oud 11 maart 2023, 12:01   #1200
CUFI
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 4 november 2020
Berichten: 20.560
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door maddox Bekijk bericht
Ritueel, niet echt.
En telkens u een onvrijwillige eisprong/zaadlozing of woke variante daarvan hebt, pleegt u eenzelfde soort van moord, al dan niet in de vorm van miljoenen tegelijk.
Echt wel. Vroeger maakte ze ook brouwsels om er medisch voordeel uit te halen, pharmakeia.
Nu gebruiken ze vermoordde kinderen om medisch voordeel uit hun cellen te halen.
Het is gewoon meer gevorderd dan de rituelen van vroeger.
__________________
Zie, Ik heb u alles van tevoren gezegd!
CUFI is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:38.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be