Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Themafora > Maatschappij en samenleving
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

Maatschappij en samenleving Dit subforum handelt over zaken die leven binnen de maatschappij en in die zin politiek relevant (geworden) zijn.

Antwoord
 
Discussietools
Oud 29 december 2019, 20:58   #41
epicurist_dirk
Staatssecretaris
 
epicurist_dirk's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 maart 2003
Berichten: 2.970
Standaard

Overleden begin 1970 zei mijn peter al “ er is géén plaats waar minder recht geschied dan in de rechtbank”

Bovendien is de Brusselse justitie meest corrupt gelinkte toestand met veel geseponeerde – gemanipuleerde verjaarde toestanden. Brusselse justitie dat gans het justitie systeem al decennia in dit sjoemel land verziekt.

En land waar in justitie faalt, dat faalt in alles.
__________________
Al heb ik dyslexie en probeer ik te beschrijven. Dat ik Toch droom van een kanton systeem hier, met functioneel referendum kiezen met GSM gecombineerd met itsme veiligheid. Minimale federale toestand zoals in het democratische goed politiek, economische functionerende Zwitserland
epicurist_dirk is offline   Met citaat antwoorden
Oud 29 december 2019, 21:06   #42
Knuppel
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 21 juni 2002
Locatie: Vlaanderen
Berichten: 114.679
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door epicurist_dirk Bekijk bericht

Bovendien is de Brusselse justitie meest corrupt gelinkte toestand met veel geseponeerde – gemanipuleerde verjaarde toestanden. Brusselse justitie dat gans het justitie systeem al decennia in dit sjoemel land verziekt.
Dat is al veel eerder geweten, maar niemand deed/doet er iets aan.
__________________
Panda:Er is niets mis met die uitspraak uit de mond van Toback of Francken.Uiteraard wel als dat uit de bek van PhDW zou komen.De eerste 2 zijn democraten, de laatste is een fascist.
Knuppel is offline   Met citaat antwoorden
Oud 30 december 2019, 17:22   #43
Boduo
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 9 augustus 2005
Berichten: 58.752
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht
de magistraten beslissen alles,
de politici zoals Geens moeten gewoon 4 jaar wat prutsen in de marge om het volk te laten geloven dat ze met "iets" bezig zijn,

met beerputjes dichthouden bvb, dat noemen ze dan potpourri I, II en II

...
Zie de film "Het Vonnis" het kan niet beter gezegd & getoond worden.
Boduo is offline   Met citaat antwoorden
Oud 11 januari 2020, 20:03   #44
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Komedie gaat verder

Het is niet van hun gewoonte, maar ook Belgische rechters gaan vandaag in Warschau betogen. Samen met collega’s uit heel Europa uiten ze hun ongenoegen over de Poolse regering, die de onafhankelijkheid van Poolse rechters aan banden legt.


“Het moet al erg zijn als ook rechters op straat komen”, zegt Bruno Lietaert, rechter bij het Gentse arbeidshof. “Betogen zit niet in onze cultuur. Maar als de beginselen van de rechtsstaat in het gedrang komen, verheffen wij onze stem.”

Het moet de mars van de duizend toga’s worden vandaag in Warschau. Uit een twintigtal Europese landen komen rechters naar de Poolse hoofdstad afgezakt om te protesteren tegen de regering, die de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht steeds verder aantast. De delegaties – ook uit Ierland, Nederland en zelfs Turkije – zullen in vol ornaat de straat op trekken.
“Sinds 2015, toen de PiS-partij aan de macht kwam, zijn er sterke aanvallen op de onafhankelijkheid van de gerechtelijke instellingen”, zegt Marie Messiaen, een rechter van het arbeidshof in Bergen, die mee opstapt. “Dat begon met een hervorming van het grondwettelijk hof. Door een nieuwe wet doet dat hof niet meer dienst als controleorgaan van de regering.”

Boetes of ontslaan
De directe aanleiding voor de mars is een brok nieuwe wetgeving, die de Poolse Kamer al heeft goedgekeurd. Die maakt het mogelijk voor politici om rechters te beboeten of te ontslaan. De wetgeving kwam er op initiatief van de uiterst rechtse Poolse regering, maar moet nog door de Senaat, waar de oppositie een krappe meerderheid heeft.
De Europese Unie heeft zich al uitgesproken tegen de nieuwe wetgeving. Messiaen hoopt ook op een reactie van Didier Reynders (MR), die sinds december Europees commissaris van Justitie is. “We moeten allemaal druk zetten om aan te tonen dat de Poolse regering de slechte richting uit gaat”, zegt Messiaen. “Het is misschien maar een betoging, maar de Poolse regering moet beseffen dat dit niet zonder gevolgen blijft. Niet alleen de instellingen roeren zich. Ook Europese burgers komen in verzet.”
De optocht, die bedoeld is als een stille mars, wordt georganiseerd door Iustitia, een vereniging van Poolse rechters. Die voelen zich alvast gesterkt door de aanwezigheid van collega’s uit tal van Europese landen.
Het stille protest gaat niet alleen over de nieuwe wetgeving, maar over tal van hervormingen die de laatste jaren zijn doorgevoerd.
“De regering duidt zelfs disciplinaire functionarissen aan om rechters te controleren”, zegt Monika Fr?ckowiak, een Poolse rechter die de mars mee organiseert. “Ook tegen mij lopen verschillende disciplinaire procedures. Daardoor hebben rechters hier nauwelijks nog rechten.”
Homovrije zones
Vanuit België zullen maar drie rechters naar Polen trekken, maar elk vertegenwoordigen ze een magistratenvereniging. Zo is Messiaen voorzitter van de Association Syndicale des Magistrats en vertegenwoordigt Lietaert Magistratuur en Maatschappij.
Op die manier proberen de drie Belgische rechters de steun van alle Belgische magistraten over te brengen. Dat de Belgische groep zo klein is, komt doordat het vertrek last minute is geregeld. “De communicatie heeft ons niet tijdig bereikt of was niet opgepikt”, zegt Lietaert. “Maar na een mail van een collega-magistraat besloten we toch te gaan.”
Volgens Lietaert zijn al voorbeelden te geven van wat de gevolgen zijn van een rechterlijke macht die de mond wordt gesnoerd. In Polen hebben heel wat steden Gay Pride-marsen verboden, waardoor ze bijdragen aan een homofoob klimaat. Rechters moeten dat een halt toeroepen, maar dan moeten ze zelf ook beschermd zijn.
“Mensen viseren op basis van hun seksuele geaardheid is niet in overeenstemming met de mensenrechten”, zegt Lietaert. “Dit is geen betoging over centen of een besparing, maar over iets fundamenteels. Zonder rechtsstaat kan de democratie niet bestaan.”

Volgens N-Vb kun je de Belgische Justitie in twee woorden samenvatten, een
"corrupte knoeiboel".
justitie draait vierkant, de rechtspraak wordt gemanipuleerd, zo lang mogelijk gerekt,
rechters zijn onbetrouwbaar

Wat gaan die Belgische rechters in Polen doen? toch niet zeggen hoe het moet?
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 11 januari 2020, 21:18   #45
epicurist_dirk
Staatssecretaris
 
epicurist_dirk's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 maart 2003
Berichten: 2.970
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht
Komedie gaat verder ........


Volgens N-Vb kun je de Belgische Justitie in twee woorden samenvatten, een
"corrupte knoeiboel". justitie draait vierkant, de rechtspraak wordt gemanipuleerd, zo lang mogelijk gerekt, rechters zijn onbetrouwbaar

Wat gaan die Belgische rechters in Polen doen? toch niet zeggen hoe het moet?
Dat Belgische rechters naar Polen gaan bewijst alleen al hoe politiek gebonden de schijnheilige "scheiding der machten " hier werkelijk is!

Belgische rechters zijn politieke implantaten waardoor de rechtbank de plaats is waar het minst recht geschied, met grote voorsprong het corruptie Brusselse justitie gedrocht.

Waar justitie niet functioneert daar functioneert het land ook niet, daar heerst de witte boord corruptie! Zoals in ons hoofdstedelijk gewest!
__________________
Al heb ik dyslexie en probeer ik te beschrijven. Dat ik Toch droom van een kanton systeem hier, met functioneel referendum kiezen met GSM gecombineerd met itsme veiligheid. Minimale federale toestand zoals in het democratische goed politiek, economische functionerende Zwitserland

Laatst gewijzigd door epicurist_dirk : 11 januari 2020 om 21:19.
epicurist_dirk is offline   Met citaat antwoorden
Oud 11 januari 2020, 23:42   #46
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door epicurist_dirk Bekijk bericht
Dat Belgische rechters naar Polen gaan bewijst alleen al hoe politiek gebonden de schijnheilige "scheiding der machten " hier werkelijk is!

Belgische rechters zijn politieke implantaten waardoor de rechtbank de plaats is waar het minst recht geschied, met grote voorsprong het corruptie Brusselse justitie gedrocht.

Waar justitie niet functioneert daar functioneert het land ook niet, daar heerst de witte boord corruptie! Zoals in ons hoofdstedelijk gewest!
goed gezegd
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 12 januari 2020, 01:18   #47
Anselmo
Eur. Commissievoorzitter
 
Anselmo's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 6 februari 2003
Locatie: Antwerpen
Berichten: 9.045
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht

Wat gaan die Belgische rechters in Polen doen? toch niet zeggen hoe het moet?
Vreemd dat die met het vliegtuig reizen in deze tijd van milieuzorgen !
Weet men dan bij justitie niet dat élke dag een Poolse bus vanuit de Atheneumwijk in Antwerpen zeer goedkoop en economisch non-stop naar Polen rijdt?
Retour kan ook worden voorzien.
Of voelen de heren zich te goed om naast een zelfstudie stukadoor of een specialiste in huishygiëne te zitten ?
__________________
Ik begin stilaan respect te krijgen van Franco…Een brave man die tegen de communisten vocht.
Gipsy 26/28 1 2018
"Dat is het enige waar wij, moslims, echt goed in zijn: de schuld bij anderen leggen."
Nadine Al Budair, Saoedische journaliste in de krant Al-Rai (Koeweit) op 15 december 2015.
“Moslims, wat doen die behalve klagen en kebab verkopen?” Jihadexpert Montasser Alde’emeh 10/2016

Laatst gewijzigd door Anselmo : 12 januari 2020 om 01:26.
Anselmo is offline   Met citaat antwoorden
Oud 20 januari 2020, 12:27   #48
lamenielachen
Eur. Commissievoorzitter
 
lamenielachen's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 7 januari 2003
Berichten: 9.398
Stuur een bericht via Instant Messenger naar lamenielachen
Standaard

https://www.hln.be/in-de-buurt/vilvo...voor~a3e1b210/

Recidevist, vluchtmisdrijf, geen rijbewijs en geen verzekering en dat mag vervroegd vrij of met enkelband.
Het zou jou kind maar zijn dat omver gemaaid wordt door zo een wegpiraat.
Iemand die het zelfs niet nodig vindt het slachtoffer te helpen en haar voor dood achterlaat.
__________________
België is een politiek kippenhok met steeds meer kakelende kippen die alsmaar meer vreten maar geen eieren leggen.
lamenielachen is offline   Met citaat antwoorden
Oud 22 januari 2020, 15:19   #49
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Over de advocaten van de geldduivel

Overbetaalde advocaten creëren rechtsregels voor het kapitaal, dat zo ontastbaar wordt. Dat leidt tot een machtsconcentratie die een gevaar is voor de democratie en de vrije markt, schrijft de Amerikaanse gezaghebbende auteur Katharina Pistor in The Code of Capital.

KAPITAAL "Ik wil advocaten doen nadenken over de invloed van het kapitaal op het recht."

" Het kapitaal bepaalt zijn eigen regels. Zijn instrument zijn de topadvocaten, die het recht schrijven en bijsturen in functie van hun cliënten." Dat is het centrale uitgangspunt van The Code of Capital: How the Law Creates Wealth and Inequality van professor Katharina Pistor . Financial Times nam het boek van de Duitse, die rechtsvergelijking doceert aan Columbia Law School, op in zijn lijst van de meest relevante economische werken van 2019.
In haar boek legt Pistor uit dat privébezit geen natuurlijke toestand is. Tot de vijftiende eeuw wees de vorst land toe als beloning voor militaire diensten of politieke trouw. Hij bleef evenwel de eigenaar, zodat de beheerders van dat land het niet vrij konden overdragen. Vanaf de 16de eeuw liet de Engelse wet evenwel toe dat de grond privébezit werd. Na anderhalve eeuw was driekwart van de gronden in handen van privé-eigenaars. Die eigendom werd in de loop der eeuwen verankerd door een steeds grotere groep van advocaten.


In Nederland en Italië ontstond in de zestiende eeuw een systeem van het privévermogen, afgescheiden van ondernemingen. "Zo konden aandeelhouders bij een faillissement hun kapitaal veiligstellen", zegt Pistor. "En zo schermden familiefortuinen zich af van de normale marktwerking. Vanaf de 19de eeuw leidde dat tot een concentratie van kapitaal."
Het kapitaal zocht in de loop der jaren vennootschapsstructuren en fiscale statuten die het best geschikt waren voor de winstmaximalisatie. In die juridische zoektocht spelen advocaten een sleutelrol (zie kader De meesters van de code). "Zonder de juridische code van het kapitaal was er wereldwijd nooit zoveel welvaart gecreëerd" meent Pistor. "Tegelijk is die code de oorzaak van de grote ongelijkheid tussen de rijken en de rest van de wereld."
"Als de mogelijkheid om privévermogens te creëren of te beveiligen in rechtsregels gegoten is, dan is de macht om die te controleren de sleutel tot de verdeling van welvaart in de maatschappij", schrijft Pistor. "Nog belangrijker is de vraag wie bepaalt welke activa of aanspraken het verdienen wettelijke bescherming te krijgen."
Die wettelijke bescherming van het kapitaal noemt Pistor "de moeder van alle subsidies". Bij een crisis komt de overheid tussenbeide "om te voorkomen dat de waarde van hun activa sterk daalt, uit vrees dat het hele systeem in elkaar stort". Dankzij die bescherming van het kapitaal leden vermogende groepen relatief weinig schade door de financiële crisis, in tegenstelling tot de gewone belastingbetalers en de overheden.
De code uit de titel slaat niet enkel op een geheel van rechtsregels, maar ook op een te ontcijferen combinatie. Wie de weg kent, wint. "De eigenaars van de financiële activa hoeven niet rechtstreeks in te grijpen in de staat, noch de klassenstrijd of een revolutie te winnen", stelt ze. "Ze moeten enkel de juiste advocaten aan hun zijde krijgen."
U legt wel een zware verantwoordelijkheid voor de ongelijkheid in de wereld op de schouders van de advocaten.
KATHARINA PISTOR. "Ik verwijt hen niets. Ze moeten wel beseffen dat ze het medium zijn van de juridische excessen die het kapitaal vrij spel geven. Het tegenargument van de advocaten is dat ze het recht slechts herverpakken. Daar zit een zekere waarheid in. Maar zonder hen kan het grootkapitaal zijn doelstellingen niet waarmaken."
Ze doen toch gewoon datgene waarvoor ze worden betaald?
PISTOR. "Inderdaad. In New York verdienen ze evenveel als investeringsbankiers. De voorbije drie decennia werden ze disproportioneel verloond om het juridische systeem grondig naar hun hand te zetten. Advocaten zetten al hun creativiteit in om het kapitalistische status quo te handhaven. Hun cliënten zouden dat nooit op eigen houtje kunnen doen."
Waarom zou een advocaat "echt onafhankelijk moeten zijn van kapitaal", zoals u stelt in uw boek?
PISTOR. "Ze moeten durven neen te zeggen tegen een juridische code die ongewenste systeemeffecten heeft. Ik denk bijvoorbeeld aan de juridische fundering van financiële producten die hebben geleid tot de ineenstorting van de economie. Uiteindelijk betaalde de gewone burger de rekening en bleven de echte verantwoordelijken financieel en juridisch buiten schot. Ook hun invulling van het insolventie- en intellectuele-eigendomsrecht leiden tot excessen."

Is het niet beter het juridische systeem zelf grondig te hervormen, in plaats van dat over te laten aan gewetensvolle advocaten?
PISTOR. "Daar draait het net om. Iedere keer als de maatschappij fundamentele juridische wijzigingen oplegt, staan de advocaten te dringen om ze snel onderuit te halen. Dat is hun volste recht, maar ze zouden hun expertise ook kunnen aanwenden in het belang van de maatschappij."
Dat lijkt nogal utopisch.
PISTOR. "Ik weet het. Mijn boek zal niet onmiddellijk bergen verzetten. Ik wil advocaten, academici en beleidsverantwoordelijken toch doen nadenken over de onvermijdelijke invloed van het kapitaal op het recht. Mijn basisargument is dat een fundamentele maatschappelijke bron - de wet en het juridische systeem - tegenwoordig ondergeschikt is aan privébelangen, ten nadele van de rest van de samenleving.
Is de fundamentele ommekeer niet bezig? Onder druk van de OESO worden regels uitgewerkt die het ondernemingen moeilijker maken fiscaal te winkelen in landen waar ze amper een economische activiteit uitoefenen.
PISTOR. "Het probleem is dat er altijd overheden zijn die zich daaraan willen onttrekken. Maar er verandert wel degelijk iets. Ook de stabiliteitsvereisten van het Baselcomité trachten een financiële harmonisatie te realiseren."
Uw stelling lijkt marxistisch, met het kapitaal als onderbouw van de politiek-juridische regels.
PISTOR. "Dat mag men gerust zeggen. Nergens in mijn boek onderschrijf ik echter het marxistische dogma dat alles draait over de uitbuiting van arbeid. Er is wel uitbuiting, maar dan van de maatschappij in haar geheel. Ik noem het een onrechtvaardige toe-eigening van het recht door de houders van het kapitaal.
"Ik streef geen revolutie na. Als je het hele systeem destabiliseert, weet je niet waar je eindigt. Ik tracht de wet nog te redden van de ondergang. Ik wil het kapitalisme niet vernietigen, wel de democratie redden. In dat opzicht ben ik dus geen marxist. De maatschappij moet de controle weer in handen nemen."
Die woorden lijken sterk op de slogans van de brexiteers en alt right.
PISTOR."Ik deel hun gevoel dat ze de controle over hun lot kwijt zijn. Maar ik zoek de oorzaak niet bij vreemde overheden of immigranten, maar bij de manier waarop private belangen de wet gebruiken. In het Verenigd Koninkrijk verwijten de brexiteers de Europese Unie dat ze de Britse democratie ondermijnt. Ik zoek de oorzaak eerder in de City of London. Daar worden de wetten gemaakt, minder dan in Brussel."



'Advocaten zweren niet samen tegen het volk'
"Denk je nu echt dat Wim Dejonghe van Allen & Overy en ik in de luwte samenzweren om het grootkapitaal te bedienen? Want dat is wat Katharina Pistor suggereert", lacht Jean-Pierre Blumberg, covoorzitter van het departement Fusies en Overnames van Linklaters, dat behoort tot de magic circle van topoadvocatenkantoren in de Londense City. "Daarvoor zijn we veel te individualistisch, zoals alle advocaten. Het is al aartsmoeilijk honderd advocaten in één kantoor te doen samenwerken, laat staan dat de topkantoren een complot zouden smeden. Mevrouw Pistor redeneert in slogans. 'Het is een samenzwering van de advocaten' is even simplistisch als 'eigen volk eerst'. "
De Linklaters-topman ontkent ook het idee dat topadvocatenkantoren aan de investeringsbanken instrumenten hebben aangereikt als derivaten en collateralized debt obligations, die aan de oorzaak van de crisis lagen. "Daar zijn advocaten te dom voor", antwoordt hij. "Die instrumenten zijn in opdracht van de bankiers in elkaar geknutseld door topwiskundigen en -ingenieurs. De advocaten toetsten enkel de juridische aspecten van een product waarvan ze de financiële techniciteit niet kenden."
De advocaat plaatst Pistor in het rijtje van auteurs die de oorzaak van de financiële crisis willen aanwijzen. "Men zoekt de schuldige. Het kapitalisme is dan de favoriet bij uitstek. Pistor maakt, zoals zoveel marxisten en ikzelf ook ooit, de fout het kapitalisme te beschouwen als een ideologie. Kapitalisme is sociologie, het gaat over hoe mensen zich gedragen. Elk dorpje heeft een marktje, waar de lokale vraag en aanbod elkaar vinden. Dát is kapitalisme. Als je dat ondermijnt, dood je welvaart."
Volgens hem ligt de Amerikaanse overheid aan de basis van de crisis. "Zij subsidieerde hypotheekbanken op voorwaarde dat ze in arme wijken rommelkredieten verschaften aan mensen zonder noemenswaardig inkomen. Toen die opgefokte vastgoedmarkt in elkaar stortte, volgden de afgeleide producten, de Amerikaanse en uiteindelijk de Europese economie."
Blumberg is het wel eens met Pistors kritiek op excessen in het bedrijfsleven, zoals de machtsconcentratie via het intellectuele-eigendomsrecht of de fiscale belastingparadijzen voor multinationals. "Maar ook die zijn ontworpen door overheden", stelt hij.


'Vooral interessant voor economen'
"Juristen zijn getraind om het recht te beschouwen als een objectief gegeven, terwijl Katharina Pistor aantoont dat het recht niet waardevrij is", stelt Joeri Vananroy, professor vennootschapsrecht aan de KU Leuven. Hij nodigde de Amerikaanse professor onlangs uit voor een debat in Brussel. "Recht kan bijdragen tot het vergaren van een vermogen, en dat is in orde. Maar het kan ook ongelijkheid creëren, en dat klaagt zij terecht aan. Het feit dat ondernemingen wereldwijd wettelijke en fiscale statuten kunnen uitpikken, zonder dat ze in die landen substantiële activiteiten ontwikkelen, voelt terecht als onrechtvaardig aan. Ik denk dat vooral economen veel aan haar werk zullen hebben, omdat juristen beter dan hen beseffen welk belang recht voor de economie heeft."
De Duitse gaat wel uit de bocht in haar aanval op de zuiver financieel gedreven advocatuur, meent Vananroy, zelf advocaat bij Quinz: "Ze verwijst naar de Amerikaanse advocaten, die naar onze normen inderdaad torenhoge erelonen vragen. Amerikaanse advocaten zijn, meer dan de Europese, financieel gedreven, al was het maar omdat ze peperdure studieleningen moeten afbetalen."
De meesters van de code
In het hoofdstuk De meesters van de code beschrijft Katharina Pistor dat de grootste vijftig advocatenkantoren in de Verenigde Staten in 1984 een gemiddeld inkomen van 3,4 miljoen dollar hadden. In 2006 was dat 40 miljoen dollar. Het gemiddelde inkomen van de partners steeg van 300.000 naar anderhalf miljoen dollar.
Pistor beweert dat Amerikaanse en Britse topadvocaten de concentratie van kapitaal versterken. Uiteindelijk keren hun juridische constructies zich tegen de vrije markt. 40 procent van de internationale contracten wordt geregeld door het Britse recht en 17 procent door het recht van de staat New York. Topadvocaten ontwikkelden - los van de overheden - een systeem van private regels voor kapitaal, schulden, afgeleide producten en immateriële activa, die vooral in private rechtbanken kunnen worden afgedwongen. Dat geldt ook voor handelsconflicten.
Pistor: "En als ze dan bij hoge uitzondering voor een gewone rechter verschijnen, is dat meestal nog een gewezen confrater van een topadvocatenkantoor, die perfect meedenkt volgens de code die hij ooit zelf mee hielp te ontwikkelen."
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 22 januari 2020, 16:45   #50
Boduo
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 9 augustus 2005
Berichten: 58.752
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door lamenielachen Bekijk bericht
https://www.hln.be/in-de-buurt/vilvo...voor~a3e1b210/

Recidevist, vluchtmisdrijf, geen rijbewijs en geen verzekering en dat mag vervroegd vrij of met enkelband.
Het zou jou kind maar zijn dat omver gemaaid wordt door zo een wegpiraat.
Iemand die het zelfs niet nodig vindt het slachtoffer te helpen en haar voor dood achterlaat.
Het belgisch ge recht draait scheef.
Al sedert 183.0
Boduo is offline   Met citaat antwoorden
Oud 29 januari 2020, 23:08   #51
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.341
Standaard

Nog een type aasgieren zijn de advocaten-bewindvoerders

Meer dan 200.000 euro is Margriet Coenen (92) kwijtgeraakt door financieel misbruik en lamentabele bewindvoering. 'Advocaten zijn niet geschikt om zich over de geldzaken van zo iemand te ontfermen', zegt haar nicht.

31
Keer gedeeld







ELS COENEN: 'Een deel van wat mijn tante afhandig is gemaakt, hebben we nooit teruggekregen.' © Lies Willaert
'Ik heb strijd moeten voeren om mijn tante uit de klauwen van haar bewindvoerder te bevrijden en vervolgens trof ik één grote puinhoop aan', vertelt Els Coenen. In Bewind vs. Bemind beschrijft ze hoe Margriet, de lievelingszus van haar overleden vader, eerst het slachtoffer werd van financieel misbruik en daarna een bewindvoerder toebedeeld kreeg die alles nog veel erger maakte. 'Ik hoop dat mijn boek mensen de ogen zal openen', zegt Coenen. 'We zouden ons allemaal tegen financieel misbruik en slechte bewindvoering moeten wapenen door in een zorgvolmacht vast te leggen wat er met ons en ons geld moet gebeuren als we het zelf niet meer kunnen zeggen. Had mijn tante dat gedaan, dan was haar veel ellende bespaard gebleven.'
De bewindvoerder reageerde zelfs niet op aanmaningen van schuldeisers.
Een paar jaar geleden was oud-verpleegster Margriet Coenen nog heel actief. Ze had een uitgebreide vriendenkring en zette zich in voor de vrijwilligersorganisatie Vrienden van Don Bosco. Het grootste deel van haar leven bracht ze in Lier door, tot ze zo'n tien jaar geleden verhuisde naar Mortehan in de Ardennen, waar ze eerder al een huis had gekocht. Ze was verliefd op die plek en wilde er tot haar laatste snik blijven wonen. Ze had zelfs al met de plaatselijke pastoor afgesproken waar ze zou worden begraven. Maar omdat ze geen man of kinderen had en besefte dat het op den duur moeilijk zou worden om helemaal alleen in dat huis te blijven, verkocht ze het op lijfrente aan een Vlaams gezin. De afspraak was dat ze er tot aan haar dood samen met hen zou wonen. Maar het draaide anders uit.


Wanneer besefte u dat er iets scheef zat?
Els Coenen: Toen ik tante Margriet in het woonzorgcentrum ging bezoeken nadat ze eind 2015 een hersenbloeding had gekregen. Ik schrok toen ik haar zag. De rechterkant van haar lichaam was gedeeltelijk verlamd, ze kon amper nog praten, was heel mager en zag er verwaarloosd uit. Door de beroerte verstond ze geen Frans meer. Ze begreep dus niets van wat het zorgpersoneel in de Ardennen tegen haar zei en daardoor ging ze nog meer achteruit. Was ze in een Nederlandstalige omgeving opgevangen, dan had ze misschien nog een deel van haar spraakvermogen teruggekregen. Het was overduidelijk dat ze het best zo snel mogelijk kon verhuizen naar een rusthuis hier in Lier, waar ze de mensen tenminste zou verstaan. Maar dat bleek moeilijker dan gedacht.
Hoezo?
Coenen: Op verzoek van de sociaal assistente van het ziekenhuis van Libramont, waar ze na haar beroerte was opgenomen, had de vrederechter tante onder bewindvoering geplaatst. Dus vroegen we haar bewindvoerder, een plaatselijke advocate, toestemming voor de verhuizing. Maar tot mijn verbazing wilde zij dat tante bleef waar ze was. Volgens haar waren de rusthuizen in Vlaanderen duurder dan in Wallonië en kon tante zich daar geen verblijf veroorloven. Het vreemdste was dat de bewindvoerder alle contact met mij en tantes beste vriendin Anita, die mee aan de kar trok, probeerde af te blokken.
Zat uw tante inderdaad krap bij kas?
Coenen: Aanvankelijk dacht ik dat ze geld genoeg had. Naast dat huis in de Ardennen had ze ook nog een huis in Lier en een appartement aan zee. Bovendien kreeg ze een mooi pensioen. Ze ging wel graag op reis en gaf af en toe een feestje, maar ze gooide haar geld echt niet door ramen en deuren naar buiten. Hoe was het dan mogelijk dat zij zich geen Vlaams woonzorgcentrum kon veroorloven? Al snel bleek dat het koppel dat haar huis had gekocht - in mijn boek noem ik ze Firmin en Sylvia - daar voor iets tussen zat. Niet alleen hadden ze nooit de afgesproken lijfrente betaald, ze hadden in totaal ook 160.000 euro van haar rekening gehaald. Van vrienden van tante hoorde ik dat het samenleven in Mortehan al lang niet meer zo harmonieus was. Zij woonde in een mansardekamer boven de schuur terwijl het gezin het woonhuis had ingenomen en haar vrienden bleven weg omdat ze zich er allesbehalve welkom voelden.


Els Coenen, Bewind vs. Bemind, Beefcake Publishing, 220 blz., 20 euro.
Had niemand dan geprobeerd om de verschuldigde lijfrente te innen?
Coenen: Nee, de bewindvoerder had zelfs nooit een poging ondernomen. Om tante toch naar Lier te kunnen halen, heb ik de hulp moeten inroepen van mijn neven en nichten, die bereid waren een kleine maandelijkse bijdrage te storten om haar pensioen aan te vullen. Toen stond niets haar verhuizing naar Lier nog in de weg, dacht ik. Maar dat was buiten de bewindvoerder gerekend, die zich ertegen bleef verzetten. Pas toen ik haar stafhouder aanschreef, gaf ze eindelijk toe.
Ondertussen had u ook een aanvraag ingediend om de bewindvoering van de advocate over te nemen.
Coenen: Inderdaad. Het was de vrederechter van Lier die daarover moest beslissen. Samen met zijn griffier kwam hij daarvoor naar het woonzorgcentrum waar tante ondertussen woonde. Anita en ik waren er ook, samen met de advocaat die we in de arm hadden genomen om de financiën uit te klaren. Hoewel tante duidelijk maakte dat ze mij als bewindvoerder wilde, vond de vrederechter het dossier te complex om in handen van een familielid te geven. Daar moest een advocaat op worden gezet. Iemand met kennis van zaken. Terwijl het net een advocaat was die de zaak zo had laten escaleren! Aan de advocate-bewindvoerder van andere bewoners in het woonzorgcentrum heb ik eens gevraagd of zij wél achter die achterstallige lijfrente zou zijn aangegaan. 'Nee', antwoordde ze meteen. 'Dat doe ik niet.' Voor advocaten brengt zo'n ingewikkeld dossier veel te veel werk met zich mee. In hun ogen is het sop de kool waarschijnlijk niet waard.
Uiteindelijk bent u toch als bewindvoerder aangesteld. Wat hebt u toen gedaan?
Coenen: Met de hulp van onze advocaat heb ik geprobeerd om zo veel mogelijk geld van Firmin en Sylvia terug te krijgen. Ondertussen begonnen de lijken uit de kast te vallen. In de negen maanden dat de Waalse advocate bewindvoerder was, had ze alleen tantes rusthuisfacturen betaald en af en toe de rekening van een arts. Doktersattesten had ze nooit aan het ziekenfonds bezorgd, waardoor die ook niet waren terugbetaald. Verder waren de verzekeringspolissen onbetaald gebleven en had ze nooit een nieuwe identiteitskaart voor mijn tante aangevraagd. De fiscus eiste ook vastgoedbelastingen van tante terwijl ze haar huis al lang had verkocht. Maar dat stond allemaal niet in het eindrapport van de advocate, die ons ook een rekening van 1400 euro voor bewezen diensten stuurde. En net toen ik dacht dat ik alles had gehad, viel er een brief van een gerechtsdeurwaarder uit Neufchâteau in de bus: tante had nog een openstaande schuld van een paar duizend euro's voor haar opname in het ziekenhuis van Libramont. De bewindvoerder had zelfs nooit op de aanmaningen gereageerd. Dát was het moment waarop ik besloot alles op te schrijven. Bron: Knack
N-Vb is offline   Met citaat antwoorden
Oud 30 januari 2020, 19:56   #52
Boduo
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 9 augustus 2005
Berichten: 58.752
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht
Nog een type aasgieren zijn de advocaten-bewindvoerders

Meer dan 200.000 euro is Margriet Coenen (92) kwijtgeraakt door financieel misbruik en lamentabele bewindvoering. 'Advocaten zijn niet geschikt om zich over de geldzaken van zo iemand te ontfermen', zegt haar nicht.

31
Keer gedeeld


Wie léést er hier zo'n epistel ?






ELS COENEN: 'Een deel van wat mijn tante afhandig is gemaakt, hebben we nooit teruggekregen.' © Lies Willaert
'Ik heb strijd moeten voeren om mijn tante uit de klauwen van haar bewindvoerder te bevrijden en vervolgens trof ik één grote puinhoop aan', vertelt Els Coenen. In Bewind vs. Bemind beschrijft ze hoe Margriet, de lievelingszus van haar overleden vader, eerst het slachtoffer werd van financieel misbruik en daarna een bewindvoerder toebedeeld kreeg die alles nog veel erger maakte. 'Ik hoop dat mijn boek mensen de ogen zal openen', zegt Coenen. 'We zouden ons allemaal tegen financieel misbruik en slechte bewindvoering moeten wapenen door in een zorgvolmacht vast te leggen wat er met ons en ons geld moet gebeuren als we het zelf niet meer kunnen zeggen. Had mijn tante dat gedaan, dan was haar veel ellende bespaard gebleven.'
De bewindvoerder reageerde zelfs niet op aanmaningen van schuldeisers.
Een paar jaar geleden was oud-verpleegster Margriet Coenen nog heel actief. Ze had een uitgebreide vriendenkring en zette zich in voor de vrijwilligersorganisatie Vrienden van Don Bosco. Het grootste deel van haar leven bracht ze in Lier door, tot ze zo'n tien jaar geleden verhuisde naar Mortehan in de Ardennen, waar ze eerder al een huis had gekocht. Ze was verliefd op die plek en wilde er tot haar laatste snik blijven wonen. Ze had zelfs al met de plaatselijke pastoor afgesproken waar ze zou worden begraven. Maar omdat ze geen man of kinderen had en besefte dat het op den duur moeilijk zou worden om helemaal alleen in dat huis te blijven, verkocht ze het op lijfrente aan een Vlaams gezin. De afspraak was dat ze er tot aan haar dood samen met hen zou wonen. Maar het draaide anders uit.


Wanneer besefte u dat er iets scheef zat?
Els Coenen: Toen ik tante Margriet in het woonzorgcentrum ging bezoeken nadat ze eind 2015 een hersenbloeding had gekregen. Ik schrok toen ik haar zag. De rechterkant van haar lichaam was gedeeltelijk verlamd, ze kon amper nog praten, was heel mager en zag er verwaarloosd uit. Door de beroerte verstond ze geen Frans meer. Ze begreep dus niets van wat het zorgpersoneel in de Ardennen tegen haar zei en daardoor ging ze nog meer achteruit. Was ze in een Nederlandstalige omgeving opgevangen, dan had ze misschien nog een deel van haar spraakvermogen teruggekregen. Het was overduidelijk dat ze het best zo snel mogelijk kon verhuizen naar een rusthuis hier in Lier, waar ze de mensen tenminste zou verstaan. Maar dat bleek moeilijker dan gedacht.
Hoezo?
Coenen: Op verzoek van de sociaal assistente van het ziekenhuis van Libramont, waar ze na haar beroerte was opgenomen, had de vrederechter tante onder bewindvoering geplaatst. Dus vroegen we haar bewindvoerder, een plaatselijke advocate, toestemming voor de verhuizing. Maar tot mijn verbazing wilde zij dat tante bleef waar ze was. Volgens haar waren de rusthuizen in Vlaanderen duurder dan in Wallonië en kon tante zich daar geen verblijf veroorloven. Het vreemdste was dat de bewindvoerder alle contact met mij en tantes beste vriendin Anita, die mee aan de kar trok, probeerde af te blokken.
Zat uw tante inderdaad krap bij kas?
Coenen: Aanvankelijk dacht ik dat ze geld genoeg had. Naast dat huis in de Ardennen had ze ook nog een huis in Lier en een appartement aan zee. Bovendien kreeg ze een mooi pensioen. Ze ging wel graag op reis en gaf af en toe een feestje, maar ze gooide haar geld echt niet door ramen en deuren naar buiten. Hoe was het dan mogelijk dat zij zich geen Vlaams woonzorgcentrum kon veroorloven? Al snel bleek dat het koppel dat haar huis had gekocht - in mijn boek noem ik ze Firmin en Sylvia - daar voor iets tussen zat. Niet alleen hadden ze nooit de afgesproken lijfrente betaald, ze hadden in totaal ook 160.000 euro van haar rekening gehaald. Van vrienden van tante hoorde ik dat het samenleven in Mortehan al lang niet meer zo harmonieus was. Zij woonde in een mansardekamer boven de schuur terwijl het gezin het woonhuis had ingenomen en haar vrienden bleven weg omdat ze zich er allesbehalve welkom voelden.


Els Coenen, Bewind vs. Bemind, Beefcake Publishing, 220 blz., 20 euro.
Had niemand dan geprobeerd om de verschuldigde lijfrente te innen?
Coenen: Nee, de bewindvoerder had zelfs nooit een poging ondernomen. Om tante toch naar Lier te kunnen halen, heb ik de hulp moeten inroepen van mijn neven en nichten, die bereid waren een kleine maandelijkse bijdrage te storten om haar pensioen aan te vullen. Toen stond niets haar verhuizing naar Lier nog in de weg, dacht ik. Maar dat was buiten de bewindvoerder gerekend, die zich ertegen bleef verzetten. Pas toen ik haar stafhouder aanschreef, gaf ze eindelijk toe.
Ondertussen had u ook een aanvraag ingediend om de bewindvoering van de advocate over te nemen.
Coenen: Inderdaad. Het was de vrederechter van Lier die daarover moest beslissen. Samen met zijn griffier kwam hij daarvoor naar het woonzorgcentrum waar tante ondertussen woonde. Anita en ik waren er ook, samen met de advocaat die we in de arm hadden genomen om de financiën uit te klaren. Hoewel tante duidelijk maakte dat ze mij als bewindvoerder wilde, vond de vrederechter het dossier te complex om in handen van een familielid te geven. Daar moest een advocaat op worden gezet. Iemand met kennis van zaken. Terwijl het net een advocaat was die de zaak zo had laten escaleren! Aan de advocate-bewindvoerder van andere bewoners in het woonzorgcentrum heb ik eens gevraagd of zij wél achter die achterstallige lijfrente zou zijn aangegaan. 'Nee', antwoordde ze meteen. 'Dat doe ik niet.' Voor advocaten brengt zo'n ingewikkeld dossier veel te veel werk met zich mee. In hun ogen is het sop de kool waarschijnlijk niet waard.
Uiteindelijk bent u toch als bewindvoerder aangesteld. Wat hebt u toen gedaan?
Coenen: Met de hulp van onze advocaat heb ik geprobeerd om zo veel mogelijk geld van Firmin en Sylvia terug te krijgen. Ondertussen begonnen de lijken uit de kast te vallen. In de negen maanden dat de Waalse advocate bewindvoerder was, had ze alleen tantes rusthuisfacturen betaald en af en toe de rekening van een arts. Doktersattesten had ze nooit aan het ziekenfonds bezorgd, waardoor die ook niet waren terugbetaald. Verder waren de verzekeringspolissen onbetaald gebleven en had ze nooit een nieuwe identiteitskaart voor mijn tante aangevraagd. De fiscus eiste ook vastgoedbelastingen van tante terwijl ze haar huis al lang had verkocht. Maar dat stond allemaal niet in het eindrapport van de advocate, die ons ook een rekening van 1400 euro voor bewezen diensten stuurde. En net toen ik dacht dat ik alles had gehad, viel er een brief van een gerechtsdeurwaarder uit Neufchâteau in de bus: tante had nog een openstaande schuld van een paar duizend euro's voor haar opname in het ziekenhuis van Libramont. De bewindvoerder had zelfs nooit op de aanmaningen gereageerd. Dát was het moment waarop ik besloot alles op te schrijven. Bron: Knack
Boduo is offline   Met citaat antwoorden
Oud 30 januari 2020, 19:59   #53
Eduard Khil
Secretaris-Generaal VN
 
Eduard Khil's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 5 juni 2012
Locatie: Hemel
Berichten: 35.531
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht
Over de advocaten van de geldduivel

Overbetaalde advocaten creëren rechtsregels voor het kapitaal, dat zo ontastbaar wordt. Dat leidt tot een machtsconcentratie die een gevaar is voor de democratie en de vrije markt, schrijft de Amerikaanse gezaghebbende auteur Katharina Pistor in The Code of Capital.

KAPITAAL "Ik wil advocaten doen nadenken over de invloed van het kapitaal op het recht."

" Het kapitaal bepaalt zijn eigen regels. Zijn instrument zijn de topadvocaten, die het recht schrijven en bijsturen in functie van hun cliënten." Dat is het centrale uitgangspunt van The Code of Capital: How the Law Creates Wealth and Inequality van professor Katharina Pistor . Financial Times nam het boek van de Duitse, die rechtsvergelijking doceert aan Columbia Law School, op in zijn lijst van de meest relevante economische werken van 2019.
In haar boek legt Pistor uit dat privébezit geen natuurlijke toestand is. Tot de vijftiende eeuw wees de vorst land toe als beloning voor militaire diensten of politieke trouw. Hij bleef evenwel de eigenaar, zodat de beheerders van dat land het niet vrij konden overdragen. Vanaf de 16de eeuw liet de Engelse wet evenwel toe dat de grond privébezit werd. Na anderhalve eeuw was driekwart van de gronden in handen van privé-eigenaars. Die eigendom werd in de loop der eeuwen verankerd door een steeds grotere groep van advocaten.


In Nederland en Italië ontstond in de zestiende eeuw een systeem van het privévermogen, afgescheiden van ondernemingen. "Zo konden aandeelhouders bij een faillissement hun kapitaal veiligstellen", zegt Pistor. "En zo schermden familiefortuinen zich af van de normale marktwerking. Vanaf de 19de eeuw leidde dat tot een concentratie van kapitaal."
Het kapitaal zocht in de loop der jaren vennootschapsstructuren en fiscale statuten die het best geschikt waren voor de winstmaximalisatie. In die juridische zoektocht spelen advocaten een sleutelrol (zie kader De meesters van de code). "Zonder de juridische code van het kapitaal was er wereldwijd nooit zoveel welvaart gecreëerd" meent Pistor. "Tegelijk is die code de oorzaak van de grote ongelijkheid tussen de rijken en de rest van de wereld."
"Als de mogelijkheid om privévermogens te creëren of te beveiligen in rechtsregels gegoten is, dan is de macht om die te controleren de sleutel tot de verdeling van welvaart in de maatschappij", schrijft Pistor. "Nog belangrijker is de vraag wie bepaalt welke activa of aanspraken het verdienen wettelijke bescherming te krijgen."
Die wettelijke bescherming van het kapitaal noemt Pistor "de moeder van alle subsidies". Bij een crisis komt de overheid tussenbeide "om te voorkomen dat de waarde van hun activa sterk daalt, uit vrees dat het hele systeem in elkaar stort". Dankzij die bescherming van het kapitaal leden vermogende groepen relatief weinig schade door de financiële crisis, in tegenstelling tot de gewone belastingbetalers en de overheden.
De code uit de titel slaat niet enkel op een geheel van rechtsregels, maar ook op een te ontcijferen combinatie. Wie de weg kent, wint. "De eigenaars van de financiële activa hoeven niet rechtstreeks in te grijpen in de staat, noch de klassenstrijd of een revolutie te winnen", stelt ze. "Ze moeten enkel de juiste advocaten aan hun zijde krijgen."
U legt wel een zware verantwoordelijkheid voor de ongelijkheid in de wereld op de schouders van de advocaten.
KATHARINA PISTOR. "Ik verwijt hen niets. Ze moeten wel beseffen dat ze het medium zijn van de juridische excessen die het kapitaal vrij spel geven. Het tegenargument van de advocaten is dat ze het recht slechts herverpakken. Daar zit een zekere waarheid in. Maar zonder hen kan het grootkapitaal zijn doelstellingen niet waarmaken."
Ze doen toch gewoon datgene waarvoor ze worden betaald?
PISTOR. "Inderdaad. In New York verdienen ze evenveel als investeringsbankiers. De voorbije drie decennia werden ze disproportioneel verloond om het juridische systeem grondig naar hun hand te zetten. Advocaten zetten al hun creativiteit in om het kapitalistische status quo te handhaven. Hun cliënten zouden dat nooit op eigen houtje kunnen doen."
Waarom zou een advocaat "echt onafhankelijk moeten zijn van kapitaal", zoals u stelt in uw boek?
PISTOR. "Ze moeten durven neen te zeggen tegen een juridische code die ongewenste systeemeffecten heeft. Ik denk bijvoorbeeld aan de juridische fundering van financiële producten die hebben geleid tot de ineenstorting van de economie. Uiteindelijk betaalde de gewone burger de rekening en bleven de echte verantwoordelijken financieel en juridisch buiten schot. Ook hun invulling van het insolventie- en intellectuele-eigendomsrecht leiden tot excessen."

Is het niet beter het juridische systeem zelf grondig te hervormen, in plaats van dat over te laten aan gewetensvolle advocaten?
PISTOR. "Daar draait het net om. Iedere keer als de maatschappij fundamentele juridische wijzigingen oplegt, staan de advocaten te dringen om ze snel onderuit te halen. Dat is hun volste recht, maar ze zouden hun expertise ook kunnen aanwenden in het belang van de maatschappij."
Dat lijkt nogal utopisch.
PISTOR. "Ik weet het. Mijn boek zal niet onmiddellijk bergen verzetten. Ik wil advocaten, academici en beleidsverantwoordelijken toch doen nadenken over de onvermijdelijke invloed van het kapitaal op het recht. Mijn basisargument is dat een fundamentele maatschappelijke bron - de wet en het juridische systeem - tegenwoordig ondergeschikt is aan privébelangen, ten nadele van de rest van de samenleving.
Is de fundamentele ommekeer niet bezig? Onder druk van de OESO worden regels uitgewerkt die het ondernemingen moeilijker maken fiscaal te winkelen in landen waar ze amper een economische activiteit uitoefenen.
PISTOR. "Het probleem is dat er altijd overheden zijn die zich daaraan willen onttrekken. Maar er verandert wel degelijk iets. Ook de stabiliteitsvereisten van het Baselcomité trachten een financiële harmonisatie te realiseren."
Uw stelling lijkt marxistisch, met het kapitaal als onderbouw van de politiek-juridische regels.
PISTOR. "Dat mag men gerust zeggen. Nergens in mijn boek onderschrijf ik echter het marxistische dogma dat alles draait over de uitbuiting van arbeid. Er is wel uitbuiting, maar dan van de maatschappij in haar geheel. Ik noem het een onrechtvaardige toe-eigening van het recht door de houders van het kapitaal.
"Ik streef geen revolutie na. Als je het hele systeem destabiliseert, weet je niet waar je eindigt. Ik tracht de wet nog te redden van de ondergang. Ik wil het kapitalisme niet vernietigen, wel de democratie redden. In dat opzicht ben ik dus geen marxist. De maatschappij moet de controle weer in handen nemen."
Die woorden lijken sterk op de slogans van de brexiteers en alt right.
PISTOR."Ik deel hun gevoel dat ze de controle over hun lot kwijt zijn. Maar ik zoek de oorzaak niet bij vreemde overheden of immigranten, maar bij de manier waarop private belangen de wet gebruiken. In het Verenigd Koninkrijk verwijten de brexiteers de Europese Unie dat ze de Britse democratie ondermijnt. Ik zoek de oorzaak eerder in de City of London. Daar worden de wetten gemaakt, minder dan in Brussel."



'Advocaten zweren niet samen tegen het volk'
"Denk je nu echt dat Wim Dejonghe van Allen & Overy en ik in de luwte samenzweren om het grootkapitaal te bedienen? Want dat is wat Katharina Pistor suggereert", lacht Jean-Pierre Blumberg, covoorzitter van het departement Fusies en Overnames van Linklaters, dat behoort tot de magic circle van topoadvocatenkantoren in de Londense City. "Daarvoor zijn we veel te individualistisch, zoals alle advocaten. Het is al aartsmoeilijk honderd advocaten in één kantoor te doen samenwerken, laat staan dat de topkantoren een complot zouden smeden. Mevrouw Pistor redeneert in slogans. 'Het is een samenzwering van de advocaten' is even simplistisch als 'eigen volk eerst'. "
De Linklaters-topman ontkent ook het idee dat topadvocatenkantoren aan de investeringsbanken instrumenten hebben aangereikt als derivaten en collateralized debt obligations, die aan de oorzaak van de crisis lagen. "Daar zijn advocaten te dom voor", antwoordt hij. "Die instrumenten zijn in opdracht van de bankiers in elkaar geknutseld door topwiskundigen en -ingenieurs. De advocaten toetsten enkel de juridische aspecten van een product waarvan ze de financiële techniciteit niet kenden."
De advocaat plaatst Pistor in het rijtje van auteurs die de oorzaak van de financiële crisis willen aanwijzen. "Men zoekt de schuldige. Het kapitalisme is dan de favoriet bij uitstek. Pistor maakt, zoals zoveel marxisten en ikzelf ook ooit, de fout het kapitalisme te beschouwen als een ideologie. Kapitalisme is sociologie, het gaat over hoe mensen zich gedragen. Elk dorpje heeft een marktje, waar de lokale vraag en aanbod elkaar vinden. Dát is kapitalisme. Als je dat ondermijnt, dood je welvaart."
Volgens hem ligt de Amerikaanse overheid aan de basis van de crisis. "Zij subsidieerde hypotheekbanken op voorwaarde dat ze in arme wijken rommelkredieten verschaften aan mensen zonder noemenswaardig inkomen. Toen die opgefokte vastgoedmarkt in elkaar stortte, volgden de afgeleide producten, de Amerikaanse en uiteindelijk de Europese economie."
Blumberg is het wel eens met Pistors kritiek op excessen in het bedrijfsleven, zoals de machtsconcentratie via het intellectuele-eigendomsrecht of de fiscale belastingparadijzen voor multinationals. "Maar ook die zijn ontworpen door overheden", stelt hij.


'Vooral interessant voor economen'
"Juristen zijn getraind om het recht te beschouwen als een objectief gegeven, terwijl Katharina Pistor aantoont dat het recht niet waardevrij is", stelt Joeri Vananroy, professor vennootschapsrecht aan de KU Leuven. Hij nodigde de Amerikaanse professor onlangs uit voor een debat in Brussel. "Recht kan bijdragen tot het vergaren van een vermogen, en dat is in orde. Maar het kan ook ongelijkheid creëren, en dat klaagt zij terecht aan. Het feit dat ondernemingen wereldwijd wettelijke en fiscale statuten kunnen uitpikken, zonder dat ze in die landen substantiële activiteiten ontwikkelen, voelt terecht als onrechtvaardig aan. Ik denk dat vooral economen veel aan haar werk zullen hebben, omdat juristen beter dan hen beseffen welk belang recht voor de economie heeft."
De Duitse gaat wel uit de bocht in haar aanval op de zuiver financieel gedreven advocatuur, meent Vananroy, zelf advocaat bij Quinz: "Ze verwijst naar de Amerikaanse advocaten, die naar onze normen inderdaad torenhoge erelonen vragen. Amerikaanse advocaten zijn, meer dan de Europese, financieel gedreven, al was het maar omdat ze peperdure studieleningen moeten afbetalen."
De meesters van de code
In het hoofdstuk De meesters van de code beschrijft Katharina Pistor dat de grootste vijftig advocatenkantoren in de Verenigde Staten in 1984 een gemiddeld inkomen van 3,4 miljoen dollar hadden. In 2006 was dat 40 miljoen dollar. Het gemiddelde inkomen van de partners steeg van 300.000 naar anderhalf miljoen dollar.
Pistor beweert dat Amerikaanse en Britse topadvocaten de concentratie van kapitaal versterken. Uiteindelijk keren hun juridische constructies zich tegen de vrije markt. 40 procent van de internationale contracten wordt geregeld door het Britse recht en 17 procent door het recht van de staat New York. Topadvocaten ontwikkelden - los van de overheden - een systeem van private regels voor kapitaal, schulden, afgeleide producten en immateriële activa, die vooral in private rechtbanken kunnen worden afgedwongen. Dat geldt ook voor handelsconflicten.
Pistor: "En als ze dan bij hoge uitzondering voor een gewone rechter verschijnen, is dat meestal nog een gewezen confrater van een topadvocatenkantoor, die perfect meedenkt volgens de code die hij ooit zelf mee hielp te ontwikkelen."
Tl, dr
__________________
MAMBO VOORSPELT MILJARDEN DODEN DOOR HET COVIDVACCIN IN DE KOMENDE PAAR JAAR. MILJARDEN!


Eduard Khil is offline   Met citaat antwoorden
Oud 30 januari 2020, 20:00   #54
Eduard Khil
Secretaris-Generaal VN
 
Eduard Khil's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 5 juni 2012
Locatie: Hemel
Berichten: 35.531
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb Bekijk bericht
Nog een type aasgieren zijn de advocaten-bewindvoerders

Meer dan 200.000 euro is Margriet Coenen (92) kwijtgeraakt door financieel misbruik en lamentabele bewindvoering. 'Advocaten zijn niet geschikt om zich over de geldzaken van zo iemand te ontfermen', zegt haar nicht.

31
Keer gedeeld







ELS COENEN: 'Een deel van wat mijn tante afhandig is gemaakt, hebben we nooit teruggekregen.' © Lies Willaert
'Ik heb strijd moeten voeren om mijn tante uit de klauwen van haar bewindvoerder te bevrijden en vervolgens trof ik één grote puinhoop aan', vertelt Els Coenen. In Bewind vs. Bemind beschrijft ze hoe Margriet, de lievelingszus van haar overleden vader, eerst het slachtoffer werd van financieel misbruik en daarna een bewindvoerder toebedeeld kreeg die alles nog veel erger maakte. 'Ik hoop dat mijn boek mensen de ogen zal openen', zegt Coenen. 'We zouden ons allemaal tegen financieel misbruik en slechte bewindvoering moeten wapenen door in een zorgvolmacht vast te leggen wat er met ons en ons geld moet gebeuren als we het zelf niet meer kunnen zeggen. Had mijn tante dat gedaan, dan was haar veel ellende bespaard gebleven.'
De bewindvoerder reageerde zelfs niet op aanmaningen van schuldeisers.
Een paar jaar geleden was oud-verpleegster Margriet Coenen nog heel actief. Ze had een uitgebreide vriendenkring en zette zich in voor de vrijwilligersorganisatie Vrienden van Don Bosco. Het grootste deel van haar leven bracht ze in Lier door, tot ze zo'n tien jaar geleden verhuisde naar Mortehan in de Ardennen, waar ze eerder al een huis had gekocht. Ze was verliefd op die plek en wilde er tot haar laatste snik blijven wonen. Ze had zelfs al met de plaatselijke pastoor afgesproken waar ze zou worden begraven. Maar omdat ze geen man of kinderen had en besefte dat het op den duur moeilijk zou worden om helemaal alleen in dat huis te blijven, verkocht ze het op lijfrente aan een Vlaams gezin. De afspraak was dat ze er tot aan haar dood samen met hen zou wonen. Maar het draaide anders uit.


Wanneer besefte u dat er iets scheef zat?
Els Coenen: Toen ik tante Margriet in het woonzorgcentrum ging bezoeken nadat ze eind 2015 een hersenbloeding had gekregen. Ik schrok toen ik haar zag. De rechterkant van haar lichaam was gedeeltelijk verlamd, ze kon amper nog praten, was heel mager en zag er verwaarloosd uit. Door de beroerte verstond ze geen Frans meer. Ze begreep dus niets van wat het zorgpersoneel in de Ardennen tegen haar zei en daardoor ging ze nog meer achteruit. Was ze in een Nederlandstalige omgeving opgevangen, dan had ze misschien nog een deel van haar spraakvermogen teruggekregen. Het was overduidelijk dat ze het best zo snel mogelijk kon verhuizen naar een rusthuis hier in Lier, waar ze de mensen tenminste zou verstaan. Maar dat bleek moeilijker dan gedacht.
Hoezo?
Coenen: Op verzoek van de sociaal assistente van het ziekenhuis van Libramont, waar ze na haar beroerte was opgenomen, had de vrederechter tante onder bewindvoering geplaatst. Dus vroegen we haar bewindvoerder, een plaatselijke advocate, toestemming voor de verhuizing. Maar tot mijn verbazing wilde zij dat tante bleef waar ze was. Volgens haar waren de rusthuizen in Vlaanderen duurder dan in Wallonië en kon tante zich daar geen verblijf veroorloven. Het vreemdste was dat de bewindvoerder alle contact met mij en tantes beste vriendin Anita, die mee aan de kar trok, probeerde af te blokken.
Zat uw tante inderdaad krap bij kas?
Coenen: Aanvankelijk dacht ik dat ze geld genoeg had. Naast dat huis in de Ardennen had ze ook nog een huis in Lier en een appartement aan zee. Bovendien kreeg ze een mooi pensioen. Ze ging wel graag op reis en gaf af en toe een feestje, maar ze gooide haar geld echt niet door ramen en deuren naar buiten. Hoe was het dan mogelijk dat zij zich geen Vlaams woonzorgcentrum kon veroorloven? Al snel bleek dat het koppel dat haar huis had gekocht - in mijn boek noem ik ze Firmin en Sylvia - daar voor iets tussen zat. Niet alleen hadden ze nooit de afgesproken lijfrente betaald, ze hadden in totaal ook 160.000 euro van haar rekening gehaald. Van vrienden van tante hoorde ik dat het samenleven in Mortehan al lang niet meer zo harmonieus was. Zij woonde in een mansardekamer boven de schuur terwijl het gezin het woonhuis had ingenomen en haar vrienden bleven weg omdat ze zich er allesbehalve welkom voelden.


Els Coenen, Bewind vs. Bemind, Beefcake Publishing, 220 blz., 20 euro.
Had niemand dan geprobeerd om de verschuldigde lijfrente te innen?
Coenen: Nee, de bewindvoerder had zelfs nooit een poging ondernomen. Om tante toch naar Lier te kunnen halen, heb ik de hulp moeten inroepen van mijn neven en nichten, die bereid waren een kleine maandelijkse bijdrage te storten om haar pensioen aan te vullen. Toen stond niets haar verhuizing naar Lier nog in de weg, dacht ik. Maar dat was buiten de bewindvoerder gerekend, die zich ertegen bleef verzetten. Pas toen ik haar stafhouder aanschreef, gaf ze eindelijk toe.
Ondertussen had u ook een aanvraag ingediend om de bewindvoering van de advocate over te nemen.
Coenen: Inderdaad. Het was de vrederechter van Lier die daarover moest beslissen. Samen met zijn griffier kwam hij daarvoor naar het woonzorgcentrum waar tante ondertussen woonde. Anita en ik waren er ook, samen met de advocaat die we in de arm hadden genomen om de financiën uit te klaren. Hoewel tante duidelijk maakte dat ze mij als bewindvoerder wilde, vond de vrederechter het dossier te complex om in handen van een familielid te geven. Daar moest een advocaat op worden gezet. Iemand met kennis van zaken. Terwijl het net een advocaat was die de zaak zo had laten escaleren! Aan de advocate-bewindvoerder van andere bewoners in het woonzorgcentrum heb ik eens gevraagd of zij wél achter die achterstallige lijfrente zou zijn aangegaan. 'Nee', antwoordde ze meteen. 'Dat doe ik niet.' Voor advocaten brengt zo'n ingewikkeld dossier veel te veel werk met zich mee. In hun ogen is het sop de kool waarschijnlijk niet waard.
Uiteindelijk bent u toch als bewindvoerder aangesteld. Wat hebt u toen gedaan?
Coenen: Met de hulp van onze advocaat heb ik geprobeerd om zo veel mogelijk geld van Firmin en Sylvia terug te krijgen. Ondertussen begonnen de lijken uit de kast te vallen. In de negen maanden dat de Waalse advocate bewindvoerder was, had ze alleen tantes rusthuisfacturen betaald en af en toe de rekening van een arts. Doktersattesten had ze nooit aan het ziekenfonds bezorgd, waardoor die ook niet waren terugbetaald. Verder waren de verzekeringspolissen onbetaald gebleven en had ze nooit een nieuwe identiteitskaart voor mijn tante aangevraagd. De fiscus eiste ook vastgoedbelastingen van tante terwijl ze haar huis al lang had verkocht. Maar dat stond allemaal niet in het eindrapport van de advocate, die ons ook een rekening van 1400 euro voor bewezen diensten stuurde. En net toen ik dacht dat ik alles had gehad, viel er een brief van een gerechtsdeurwaarder uit Neufchâteau in de bus: tante had nog een openstaande schuld van een paar duizend euro's voor haar opname in het ziekenhuis van Libramont. De bewindvoerder had zelfs nooit op de aanmaningen gereageerd. Dát was het moment waarop ik besloot alles op te schrijven. Bron: Knack
Tl,dr
__________________
MAMBO VOORSPELT MILJARDEN DODEN DOOR HET COVIDVACCIN IN DE KOMENDE PAAR JAAR. MILJARDEN!


Eduard Khil is offline   Met citaat antwoorden
Oud 31 januari 2020, 12:57   #55
nete
Partijlid
 
Geregistreerd: 13 oktober 2010
Berichten: 233
Standaard Kasteelmoord

Voila, 21 jaar cel gekregen en na 8 maanden mag hij vanaf nu maandelijks eens op weekend naar huis.
Eigenlijk zou men heel die santenboetiek wat men "gerecht" noemt beter afvoeren, de minister inbegrepen. En als afscheid een doos pampers meegeven, want midadigers pamperen kunnen ze als de beste.
__________________
Vlaming EN Belg.

Laatst gewijzigd door nete : 31 januari 2020 om 12:59.
nete is offline   Met citaat antwoorden
Oud 31 januari 2020, 13:08   #56
Dadeemelee
Secretaris-Generaal VN
 
Dadeemelee's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 13 mei 2015
Locatie: Vlaams-Brabant
Berichten: 69.679
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door nete Bekijk bericht
Voila, 21 jaar cel gekregen en na 8 maanden mag hij vanaf nu maandelijks eens op weekend naar huis.
Eigenlijk zou men heel die santenboetiek wat men "gerecht" noemt beter afvoeren, de minister inbegrepen. En als afscheid een doos pampers meegeven, want midadigers pamperen kunnen ze als de beste.
Niet helemaal waar, hij zat al 8 jaar in voorarrest. Maar inderdaad het is geen goed signaal en er isveel weerstand tegen ook binnen Justitie.

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200131_04829475

Citaat:

Op 14 januari 2020 zet ook een kabinetsmedewerker van minister van Justitie Koen Geens (CD&V) de handtekening. De motivering, volgens de Krant van West-Vlaanderen, luidt als volgt: “Voor het in stand houden en bevorderen van de familiale banden en het voorbereiden van de reclassering.” Er zou intussen wèl sprake zijn van een groot schuldbesef. Net dat gebrek aan schuldbesef werd hem de voorbije jaren zo zwaar aangewreven. Het kabinet-Geens stelt dat de dokter zich intussen “opgelucht voelt en geen wraakgevoelens meer koestert tegenover de nabestaanden van Stijn Saelens”.

Commotie binnen gevangenismuren

Het nieuws sijpelt deze week door in de gevangenis van Beveren. Niet alleen de directie is overruled en dus not amused, ook andere gedetineerden laten zich horen. De teneur: “Waarom hij, een veroordeelde moordenaar met geld, wel? En wij niet?” Sommigen noemen de beslissing die in Brussel genomen is “compleet onbegrijpelijk”.

Ook het Brugse gerecht, volgens welingelichte info deze week op de hoogte gebracht van de beslissing, reageert verbolgen. In de wandelgangen overheerst frustratie over de snelle gunst voor dokter Gyselbrecht. Officieel klinkt het kort en afgemeten: “We kunnen dat bevestigen. Het moet om een ministeriële beslissing gaan.” De nabestaanden, met name de ouders van Stijn Saelens, vielen vanochtend uit de lucht. “Wij weten van niets”, zegt hun advocaat Jan Leysen. “Wij hadden graag een stem gekregen in dit debat.”
Dadeemelee is offline   Met citaat antwoorden
Oud 31 januari 2020, 13:31   #57
Xenophon
Secretaris-Generaal VN
 
Xenophon's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 21 september 2009
Berichten: 98.184
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee Bekijk bericht
Niet helemaal waar, hij zat al 8 jaar in voorarrest. Maar inderdaad het is geen goed signaal en er isveel weerstand tegen ook binnen Justitie.

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200131_04829475
Acht jaar voorarrest, ik veronderstel dat dit in Belgie onder "de redelijke termijn" valt.

...
__________________
Citaat:
Ta gueule!
Xenophon is offline   Met citaat antwoorden
Oud 31 januari 2020, 13:37   #58
nete
Partijlid
 
Geregistreerd: 13 oktober 2010
Berichten: 233
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon Bekijk bericht
Acht jaar voorarrest, ik veronderstel dat dit in Belgie onder "de redelijke termijn" valt.

...
Nee man, dat is in Belgie "behandeling met absolute voorrang"
__________________
Vlaming EN Belg.
nete is offline   Met citaat antwoorden
Oud 31 januari 2020, 13:39   #59
Dadeemelee
Secretaris-Generaal VN
 
Dadeemelee's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 13 mei 2015
Locatie: Vlaams-Brabant
Berichten: 69.679
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon Bekijk bericht
Acht jaar voorarrest, ik veronderstel dat dit in Belgie onder "de redelijke termijn" valt.

...
In dit geval was het ook gedeeltelijk zijn schuld. Had hij direct toegegeven dat hij schuldig was (wat overduidelijk was) had het niet zo lang geduurd.
Dadeemelee is offline   Met citaat antwoorden
Oud 31 januari 2020, 18:44   #60
lamenielachen
Eur. Commissievoorzitter
 
lamenielachen's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 7 januari 2003
Berichten: 9.398
Stuur een bericht via Instant Messenger naar lamenielachen
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door epicurist_dirk Bekijk bericht
Overleden begin 1970 zei mijn peter al “ er is géén plaats waar minder recht geschied dan in de rechtbank”

Bovendien is de Brusselse justitie meest corrupt gelinkte toestand met veel geseponeerde – gemanipuleerde verjaarde toestanden. Brusselse justitie dat gans het justitie systeem al decennia in dit sjoemel land verziekt.

En land waar in justitie faalt, dat faalt in alles.
Jij had een verstandige peter hoor mijn vader had hetzelfde idee in de jaren 60 en ik zie dat ze het juist hadden.
__________________
België is een politiek kippenhok met steeds meer kakelende kippen die alsmaar meer vreten maar geen eieren leggen.
lamenielachen is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 15:56.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be