Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
Archief Gearchiveerde fora. Hier kun je discussies nalezen uit fora die niet meer actief zijn. |
|
Discussietools |
26 november 2002, 22:26 | #21 | |
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
|
Citaat:
In het interview wordt overigens gesproken over 19 zetels in de peiling, maar een van de drie wekelijkse peilingen, van de betrouwbare peilingbureaus, geeft inmiddels zelfs 24 zetels (van de 150) aan de SP. Dat is dus bijna eenzesde van de stemmen en op nog maar 3 zetels afstand van de PvdA. Er wordt in Nederland nu al serieus rekening mee gehouden dat de SP zelfs groter kan gaan worden dan de PvdA... |
|
27 november 2002, 15:37 | #22 | ||
Minister-President
|
Citaat:
Thomas :lo:
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
||
27 november 2002, 19:29 | #23 |
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
|
Aha, bedankt. Je probeert dus eigenlijk politiek in evenwicht te blijven?
|
27 november 2002, 19:51 | #24 | |
Minister-President
|
Citaat:
Thomas
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
|
27 november 2002, 21:00 | #25 | |
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
|
Citaat:
|
|
28 november 2002, 20:01 | #26 | ||
Minister-President
|
Citaat:
Thomas
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
||
29 november 2002, 23:00 | #27 |
Provinciaal Gedeputeerde
Geregistreerd: 21 juni 2002
Locatie: Schaarbeek
Berichten: 891
|
Linkse Christenen verwerpen het socialisme en werken er mee samen, ik denk dat jij zelfs dat nog niet wil doen...
Je bent dus helemaal niet links, of wat dacht je? |
30 november 2002, 12:25 | #28 | |
Minister-President
|
Citaat:
Jonas, ben jij een spiritist? Anders kan ik je links flamigantisme nergens anders plaatsen Thomas
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
|
30 november 2002, 15:58 | #29 |
Provinciaal Gedeputeerde
Geregistreerd: 21 juni 2002
Locatie: Schaarbeek
Berichten: 891
|
SPIRITIST?!!! Jij bent met mijn gezicht aan het lachen zeker?
Mijn hersenen verbruiken net iets teveel zuurstof om spiritist te zijn. Ik ben uitgesproken links (linkser dan animo, Sp.a. enz...) en tevens flamingant that's it. Zoetwatersocialisten als spirit maken mij onpasselijk, zeker wanneer het gemiddelde IQ van de leden niet boven de 55 komt. |
30 november 2002, 16:35 | #30 | |
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
|
Citaat:
|
|
30 november 2002, 17:21 | #31 |
Provinciaal Gedeputeerde
Geregistreerd: 21 juni 2002
Locatie: Schaarbeek
Berichten: 891
|
Hier op het forum ben ik de enige, in dat opzicht dat ik radicalere linkse standpunten heb dan andere "linkse flaminganten".
Ik ben echter zeker niet het eerst schaap De communistische beweging ontstond in België in de middens van Antwerpse flaminganten. Jef Van Extergem was een communistische flamingant die overleed in een concentratiekamp in 1944. Nadien heb je nog iemand als Bert Van Hoorick die federalistische standpunten had en voor de KPB zetelde in het parlement. Een aantal van onze grootste schrijvers waren linkse flaminganten, denk maar aan Louis-Paul Boon of Paul Van Ostaijen. Ook mensen als Vandenabeele en Coppieters koppelen een progressief gedachtegoed aan flamingantisme. De belangrijkste en meest gewaardeerde linkse flamingant is de zelf verklaarde marxist Ludo Abicht, die je wel zal kennen? Ook spirit tracht het linkse flamingantisme te claimen, maar daar zijn ze op alle vlakken te lauw voor. |
30 november 2002, 18:11 | #32 |
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
|
Merkwaardig dat de grootste voorstanders van het behoud van België nu in de linkse partijen te vinden zijn, als de linkse (communistische) partijen zijn ontstaan in de Vlaamse beweging. Die bedoelde ik inderdaad ook, en niet een links-liberale partij als Spirit (een beetje te vergelijken met D66 waarschijnlijk).
Louis-Paul Boon ken ik wel, maar Ludo Abicht niet. Ik heb dus meteen even wat stukjes van hem gelezen (in 'Meervoud', een tijdschrift denk ik) en dat klinkt goed, niet echt uitgesproken communistisch trouwens, maar dat ligt misschien aan de combinatie met het flamingant zijn? |
30 november 2002, 18:49 | #33 | ||||
Provinciaal Gedeputeerde
Geregistreerd: 21 juni 2002
Locatie: Schaarbeek
Berichten: 891
|
Citaat:
Daarom zijn vele linkse flaminganten ook nu nog meestal radicaler op de soc-ec breuklijn dan de gewone socialisten. Agalev beschouw ik niet als een linkse partij, ze zijn selectief progressief en op de soc-ec breuklijn positioneren ze zich amper of niet. Citaat:
Citaat:
www.meervoud.org Citaat:
Marxisten kunnen het nationalisme immers moeilijk omarmen (tenzij het emancipatorisch is natuurlijk, maar die fase zijn wij in Vlaanderen al een tijdje voorbij)... Hoe kijk jij als Nederlander eigenlijk tegen de hele kwestie aan? Hie wordt België bij jullie voorgesteld en hoe zien jullie de Vlaamse Beweging daar? |
||||
30 november 2002, 22:50 | #34 | |||||
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
|
Citaat:
Agalev is misschien minder radicaal dan GroenLinks vanwege de oorsprong van GroenLinks uit de kleine linkse partijen (waaronder CPN), hoewel het steeds meer een elitair-linkse partij wordt. Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
In Nederland wordt ook nooit over Vlaanderen gesproken, maar altijd over België. 'Vlaamse frieten uit België' zou zo op een bord in een cafetaria kunnen staan. Daardoor zien volgens mij veel meer Nederlanders dan Vlamingen België als eenheid. Wij zijn immers ook een redelijk veelzijdig land en hier voelt iedereen zich wel Nederlander. Je ziet dan ook verraste reacties als je op een forum zegt dat een grote groep Vlamingen van België afwil. Het is niet voor niets dat ik in mijn eerste reactie op de topic "Vlaanderen past meer bij Nederland dan bij Wallonië" de onwetendheid van elkaar als grootste probleem benadrukte. Dat is trouwens bij buitenlanders ook zo: de mensen die denken dat Vlaanderen onbekend is (en daarom bijv. beter niet onafhankelijk kan worden), weten niet dat de gemiddelde Europeaan van België haast net zoveel weet. De mensen die België wel kennen weten natuurlijk meer. Die vinden België vaak een vreemd land dat van corruptie aan elkaar hangt; dat er ook een beetje verpauperd uitziet. Ik kan me nog steeds herinneren dat ik voor het eerst met de trein op weg naar Parijs door Brussel kwam, ik was een jaar of 10, en ik zag beelden die ik kende van de televisie... beelden uit Zuid-Amerika: verpauperde huizen, dichtgetimmerde ramen, in grauwe buurten met smalle steegjes. Maar alleen de kwaliteit van de wegen al, de telefoon- of elektriciteitsdraden die bovengronds lopen, huizen die willekeurig in de ruimte lijken neergezet. Nederland is natuurlijk ook een 'aangeharkt' land vergeleken met veel andere landen in Europa, maar toch. Als ik vraag aan medestudenten 'wat zou je vinden van een samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland?', krijg ik vaak als eerste reactie 'hartstikke leuk, maar dat kost ons klauwen met geld, laten ze zich eerst maar eens wat verder ontwikkelen'. Verbaasde gezichten als ik zeg dat Vlaanderen welvarender is dan Nederland. Ik weet inmiddels dat de rijkdom vaak �*chter de gevels zit. Als mensen wat meer weten over Vlaanderen, staan ze meteen ook positiever tegenover de Vlamingen en een eventuele samenwerking. Het zal je niet verbazen dat ik ergens niet begrijp waarom België nog bestaat. Waarom is zowat heel Europa, en dan met name Oost-Europa, heringericht en zijn bijna alle multinationale staten verdwenen, behalve België (en Zwitserland, maar dat is een confederatie met een lange geschiedenis en die werkt mede daardoor ook heel goed; je merkt trouwens dat ook in Zwitserland, bijv. bij referenda, steeds meer verschillen naar taalgroep ontstaan). Het uit elkaar groeien van Vlamingen en Franstaligen in België lijkt me een uitstekende gelegenheid om eens na te denken over een staatkundige herindeling van onze regio. Vlaanderen zou natuurlijk onafhankelijk kunnen worden, maar ik denk dat het zowel voor Vlaanderen als voor Nederland goed zou zijn om samen te werken, bijvoorbeeld in een confederatie. Dat zou voor de bekendheid en de politieke positie van onze regio in Europa en in de wereld erg voordelig zijn. De vraag blijft alleen wat er dan met Brussel gebeurd: wordt het onafhankelijk, wordt het een onderdeel van Vlaanderen, of misschien zelfs wel van Wallonië? Ik wil nog wel even duidelijk maken dat het beeld dat ik geef van België niet altijd het beeld is dat ik heb, maar dat veel andere mensen hebben. Maar ik probeer mij de laatste tijd dan ook een beetje te verdiepen in België en Vlaanderen. |
|||||
1 december 2002, 00:07 | #35 |
Minister-President
Geregistreerd: 12 september 2002
Locatie: Land van Kokanje
Berichten: 5.318
|
De SP lijkt me een interessante partij, die na GroenLinks duidelijk mijn voorkeur zou wegdragen. Duidelijk genoeg?
|
1 december 2002, 00:21 | #36 | |
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
|
Citaat:
|
|
1 december 2002, 00:24 | #37 |
Minister-President
Geregistreerd: 12 september 2002
Locatie: Land van Kokanje
Berichten: 5.318
|
OK, lijkt me een leuk idee.
|
1 december 2002, 13:58 | #38 | |
Minister-President
|
Citaat:
Ik u in uw gezicht uitlachen? Zou ik dat durven ! Ik kan u nergens anders plaatsen: De lsp, Vivant en pvda zijn Belgisch zodus, kan u echt nergens plaatsen. Thomas
__________________
christelijke humanist en centrum-democraat |
|
1 december 2002, 15:21 | #39 | ||||||||||||||||||||||||||
Provinciaal Gedeputeerde
Geregistreerd: 21 juni 2002
Locatie: Schaarbeek
Berichten: 891
|
Citaat:
Citaat:
[quot]Misschien dat het beeld op dit forum en van verhalen op internet wat gekleurd is, maar ik krijg het idee dat de kloof tussen de burgers en de politiek in België enerzijds kleiner is doordat meer mensen erbij betrokken zijn, maar anderzijds door een soort cliëntelisme juist weer groter dan in Nederland.[/quote] Zeer interessante analyse die je gerust eens mag verduidelijken en contextualiseren aangezien weinig mensen hier echt vertrouwd zijn met de politiek in Nederland. Citaat:
Het politiek personeel van agalev is een waar intellectueel kerkhof wat de zaken er niet beter op maakt natuurlijk, iets wat je dan toch niet kan zeggen van de SP.A. Citaat:
Citaat:
Ik vind het met stip het meest hoogstaande maandblad van Vlaanderen. Citaat:
Het woord is nu in onbruik geraakt en wordt als synoniem voor Vlaamsnationalist gezien, wat het in wezen niet is. Flaminganten zijn immers geen nationalisten. Nationalist zijn wil in de huidige context zeggen dat je van mening bent dat er zoiets bestaat als een "Vlaams volk" met bepaalde kenmerken die het inherent verschillend maken van andere volkeren. Die redenering volg ik enkel op het taalkundige niveau, wij zijn verschillend niet van andere volkeren maar van andere taalgemeenschappen. Een nationalist zal stellen dat er veel meer verschillen zijn dan enkel de taal en beginnen argumenteren dat "de mentaliteit" anders is enz.. Daar verzet een flamingant zich tegen, aangezien hij enkel opkwam (in het verre verleden) en opkomt voor de rechten van de Nederlandse taal IN België. De flaminganten van het verleden (19de eeuw) waren helemaal geen voorstander van het verdwijnen van de Belgische staat. Flaminganten geloven dat het taalverschil "an sich" geen oorzaak is of mag zijn om de Belgische staat als verzameling van Franstaligen en Nederlandstaligen te laten verdwijnen. Binnen de Belgische staat moet men dus naar oplossingen zoeken om de situatie van de Nederlandse taal te verbeteren (onderwijs in het Nederlands en rechtspraak in het Nederlands). Vlaanderen moet dus niet a priori onafhankelijk worden, wat bij Vlaamsnationalisten wel het geval is. Ik ben tegen de redenering dat België als staat a priori moet verdwijnen, maar ik ben er evenzeer tegen dat mensen denken dat ze a priori moet blijven bestaan. We moeten rationeel zijn in die zaken en mijn rationele analyse heb ik al eens gegeven: Citaat:
Citaat:
Ik hoop dat dit een antwoord is op je vraag? Citaat:
Heel spijtig dat de hele Vlaamse Beweging steeds maar weer wordt gelijkgeschakeld met x-rechts, het lijkt wel vechten tegen de bierkaai. Ik kan de mensen in Nederland echter niets verwijten, ook bij ons blijft die mythe bestaan. Citaat:
Het onbegrip is groot. Citaat:
Toch wel vreemd. Citaat:
Citaat:
Ik dacht dat het overdreven was, maar blijkbaar zie jij dat anders. De stationsbuurten in Brussel zijn inderdaad de meest zieltogende van Brussel maar in Rome, Berlijn en Parijs of Londen heb ik toch hetzelfde gevoel hoor. stedebouwkundig hebben we er hier in vergelijking met Nederland inderdaad een zootje van gemaakt. Citaat:
, Citaat:
Citaat:
Grote stukken van Wallonië zijn een sociaal kerkhof waar Vlamingen zich solidair moeten verklaren zelfs en vooral na het verdwijnen van België. Ken je Wallonië (buiten de Ardennen natuurlijk) een beetje? Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Een eventuele claim van Wallonië is nog onzinniger, want de Franstaligen in Brussel zijn helemaal geen Walen, maar mensen van allerlei origine. Brussel kan volgens mij een eigen statuut blijven behouden als een soort "D.C.". Een stad met een eigen regering (zoals nu), die bepaalde akkoorden sluit met diverse actoren, gaande van Europa (hoofdzetel) tot Vlaanderen en Walloniê. In de wetgeving moeten uiteraard wel zekerheden inzake taalbeleid worden ingebouwd, maar dat lijkt mij doenbaar. Citaat:
Citaat:
Hier nog een stukje over Jef Van Extergem uit de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging: Extergem, Jef van Literatuur Auteur(s) (Dendermonde 18 februari 1898 -- Ellrich maart 1945). Was door zijn vader, die zich met zijn gezin in Antwerpen vestigde, voor een bediendeloopbaan voorbestemd. Van Extergem trad erg jong toe tot de Socialistische Jonge Wacht (SJW) van Antwerpen en was er tijdens de Eerste Wereldoorlog SJW-secretaris. Hij publiceerde (januari 1916) antimilitaristische en pacifistische artikelen in Vooruit en werkte vanaf het voorjaar van 1916 voor Het Vlaamsche Nieuws, dat toen in handen was van de Antwerpse radicale activistische kern rond August Borms en Raf Verhulst. Begin 1917 stichtte Van Extergem in Antwerpen de Vlaamsch Sociaal-Democratische Arbeidersgemeenschap en werd hoofdredacteur van het militant linkse en activistische blad van de gemeenschap, De Socialistische Vlaming. Na 1917 sympathiseerde hij met de Russische Oktoberrevolutie. In 1918 werd Van Extergem ingeschakeld in de activistische propagandawerking; als voltijds, bezoldigd medewerker van het Centraal Vlaamsch Propagandabureau had hij vanaf de lente van dat jaar de leiding van de afdeling Volksvergaderingen. Vader Van Extergem, voor de oorlog kleermaker, kreeg een baan als bode. Zijn activistisch engagement dreef Van Extergem in november 1918 naar Duitsland, op de vlucht voor de repressie. Daar maakte hij kennis met de Spartakusbund van Roza Luxemburg en Karl Liebknecht, de voorloper van de Kommunistische Partei Deutschlands. In 1919 keerde hij terug naar Antwerpen. Hij werd aangehouden en verscheen in juni 1920 voor het assisenhof. Op zijn proces getuigde August Borms te zijnen gunste. Na tot 20 jaar opsluiting te zijn veroordeeld werd Van Extergem in juni 1921 voorwaardelijk (hij mocht niet meer aan politiek doen) in vrijheid gesteld. Maar op het einde van dat jaar verscheen Het Zelfstandig Vlaanderen, waarin Van Extergem zich, samen met vooral vrijzinnige ex-activisten, inzette voor amnestie. Aangezien hij zich niet hield aan zijn belofte, werd hij in 1925 opnieuw gearresteerd en tot juni 1928 in de gevangenis opgesloten. Bij zijn vrijlating werd een huldemeeting georganiseerd door Vlaamsgezinden, trotskisten en communisten, met Roza de Guchtenaere als voorzitster. Van Extergem koos tijdens de Eerste Wereldoorlog als Vlaamsgezind lid van de Socialistische Jonge Wacht voor het activisme. Tussen 1925 en 1928 zat hij een gevangenisstraf uit omdat hij zich niet had gehouden aan de hem opgelegde politieke neutraliteit. (amvc) Van Extergem werd daarna voor korte tijd zeeman en vertrok in december 1928 voor een eerste keer naar Moskou. Na zijn vrijlating had hij zowel met de trotskisten als met de 'stalinisten' van de Belgische Kommunistische Partij (KPB) contact gehouden. In september had hij het erevoorzitterschap aanvaard van de Internationale Rode Hulp (IRH), zowat het Rode Kruis van de communisten. Dezelfde IRH was in de jaren 1920 herhaaldelijk opgekomen voor de opgesloten activisten en in het bijzonder voor Van Extergem. Pas in Moskou aangekomen, ontving hij een telegram met de vraag naar Antwerpen terug te keren om kandidaat te zijn voor de KPB in de tussentijdse zogenaamde Bormsverkiezing. Toen de Frontpartij op de valreep August Borms naar voren schoof, trok Van Extergem zich, in akkoord met de leiding van de KPB, terug. Van Extergem en de communisten voerden campagne voor Borms, die bijna dubbel zoveel stemmen behaalde als de liberale kandidaat rond wie de verkiezingen draaiden. Op de verkiezingsdag zelf werd Van Extergem lid van de KPB. De houding van de KPB in de nationale kwestie was, mede door het grote Franstalige overwicht in die partij, niet steeds even duidelijk. Als gevolg daarvan waren de opvattingen van Van Extergem onderhevig aan een duidelijke evolutie en was zijn positie binnen de partij niet steeds even gemakkelijk. In feite gebruikte de partij Van Extergem als uithangbord, telkens als zij een persoonlijkheid nodig had met een Vlaams profiel. Intern werd hij precies vanwege dat Vlaams profiel gewantrouwd. In de zomer van 1930 werd Van Extergem een tweede maal naar de leninistische kaderschool in Moskou gestuurd. Hij bleef er tot begin 1931. Hij was toen lid van het Antwerpse federale partijbestuur, maar nationale verantwoordelijkheden kreeg hij niet. In juli 1935 werd hij aangeduid als een van de afgevaardigden van de Belgische partij voor het zevende 'Volksfrontcongres' van de Communistische Internationale. Hij repte er met geen woord over de Vlaamse kwestie. In 1936 speelde Van Extergem een rol bij stakingen in het Antwerpse (Minerva en haven). Datzelfde jaar besloot de KPB een Vlaamsche Kommunistische Partij (VKP) op te richten. De onbetwiste leider van de VKP werd Georges van den Boom en niet Van Extergem. Wel werd hij in februari 1937 hoofdredacteur van het nieuwe communistische weekblad Het Vlaamsche Volk. Volgens een verslag van de afgevaardigde van de Internationale in België, de Hongaarse communist Bereï, genoot Van Extergem wel populariteit in de partij en was hij tevens een goed spreker, maar bleef zijn houding in de nationale kwestie onduidelijk. In aansluiting bij de Volksfrontpolitiek lag hij in oktober 1937 aan de basis van het Vlaamsch Blok voor Zelfbestuur en Demokratie, dat er evenwel niet in slaagde het extreem-rechtse overwicht in de Vlaams-nationalistische rangen te breken. Inmiddels stond de KPB niet langer op een separatistisch, maar op een gematigd federalistisch standpunt. Van Extergem volgde hierin trouw zijn partij. In februari 1939 veroordeelde hij het activisme als strijdig met het socialisme, hij verkoos "als Vlaming een goede Belg te zijn", wanneer dat de verdediging tegen de nazi-dreiging maar vooruit kon helpen. In augustus 1939 sloot de Sovjet-Unie een niet-aanvalspact met nazi-Duitsland en de communisten borgen hun antifascistische politiek op. De KPB evolueerde naar een 'neutraal' standpunt tussen de twee oorlogvoerende partijen. Van Extergem werd zo de spilfiguur van een nieuw blad, Ulenspiegel, dat zijn communistische origine niet afficheerde en vanaf januari 1940 poogde 'verdwaalde' Vlaams-nationalisten aan te trekken. Het blad werd later een belangrijke exponent in de communistische 'aanwezigheidspolitiek' tijdens de eerste bezettingsmaanden. In januari 1941 kwam er een einde aan dit experiment en dook Van Extergem onder. Inmiddels had hij in 1940 wel de leiding gekregen over de partij in Vlaanderen. Een maand na het verdwijnen van Ulenspiegel verscheen het eerste clandestiene nummer van De Rode Vaan met Van Extergem als hoofdredacteur. In maart 1943 verspreidde de KPB zijn handgeschreven protest tegen een anticommunistische provocatie-actie: op diverse plaatsen in Vlaanderen waren op kerkmuren hamers en sikkels geschilderd. In april 1943 werd hij aangehouden en naar Breendonk gebracht. Ondanks langdurige folteringen bleef hij zwijgen. Eind 1943 werd hij naar Sachsenhausen gedeporteerd; in maart 1945 overleed hij in Ellrich, fel verzwakt door ziekte en ontbering. Literatuur: Proces Jef van Extergem, 1922; E. Laureys, Witte kaproenen keren terug, 1950; A. de Bruyne, De kwade jaren, III, 1972; 'Dossier Jef Van Extergem' in Vlaams Marxistisch Tijdschrift, jg. 10, nr. 1 (1976), p. 7-87; C. Dutoit, Jef Van Extergem en de Vlaamse Beweging, 1983; J. Gotovitch & R. van Doorslaer, 'Les communistes et la question nationale, 1921-1945', in BEG, nr. 3 (november 1997), p. 257-276. Auteur(s): Rudi van Doorslaer |
||||||||||||||||||||||||||
1 december 2002, 20:36 | #40 |
Minister-President
Geregistreerd: 12 september 2002
Locatie: Land van Kokanje
Berichten: 5.318
|
Jonas, ik geef je grotendeels gelijk. Je kritiek op Agalev is ergens terecht, maar anderzijds ook zeer goed te begrijpen. En ook bij ons is na de opdoeking/uiteenvallen van de communistische partij een deel van hen bij Agalev gekomen, idd ondanks onze christelijke arbeidersroots. ( Denk aan Pater Versteylen) maar soit, ik heb niet veel zin om te denken, ik ben eigenlijk nogal moe .
|