Overconsumptie, 'basic' oefeningen

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Yves38

Pensioenrechten worden opgebouwd en daar betaal je voor.

Juist. Maar er is een middelen-probleem. Hoewel je een "recht" opbouwt op een pensioen, bouw je geen kapitaal op in ons herverdeel systeem. Je bijdrage aan de pensioenkas is niks anders dan de middelen die naar de HUIDIGE gepensioneerden gaan (omdat die zelf ook een recht hebben, maar geen kapitaal hebben opgebouwd, en dat recht moet uitgevoerd worden, er moeten dus middelen voor vrijkomen en die middelen, dat is de pensioensbijdrage die je betaalt).

Het ganse probleem met het herverdeelsysteem is dat men aan iemand "rechten" toekent op middelen, ZONDER daar tegenover de middelen te hebben geplaatst. Als je een aktief recht op middelen toekent, zonder een systeem dat die middelen garandeert, dan heb je een probleemsysteem, en dat is wat er hier gebeurt.

Men heeft aan mensen een "recht" gegeven (een pensioenrecht), en men heeft niet nagedacht waar de middelen vandaan moeten komen om dat recht uit te voeren.

Dat is een beetje zoals in een land waar hongersnood heerst, een "recht" uit te schrijven aan iedere burger dat hij elke dag een brood mag hebben. Als je dat recht uitschrijft, maar je weet niet waar de broden vandaan moeten komen, dat zit je in de rats.

Nu, zo totaal stupide is men niet geweest natuurlijk, er IS een bron van middelen in het herverdeel systeem. Men heeft aan ouderen een pensioenrecht toegekend, en men heeft aan jongeren een pensioenbijdrage laten betalen. Men stelt ook dat die jongeren met die pensioenbijdrage hun later "recht op pensioen" kopen.

Dat werkt allemaal mooi en wel als de middelenstroom die uit die jongeren komt, voldoende is om al die rechten op pensioen van de ouderen af te betalen maar dat lukt alleen maar als er veel meer jongeren zijn dan ouderen. Toen men het systeem heeft opgestart was dat zo. Ouderen leefden niet lang, en de bevolking nam toe en er waren veel jongeren.

Nu loopt dat serieus mank, en binnen 20-30 jaar loopt het helemaal vast, want er zullen veel meer ouderen zijn (wij, begot) die veel langer leven, en veel minder jongeren: de last op de schouders van de jongeren gaat dus nogal zwaar zijn.

Het herverdeel systeem maakt de fundamentele fout om de pensioen *rechten* niet op een vaste manier te binden met de *bron van middelen* om die rechten uit te voeren, omdat de bron van middelen de groep van huidige jongeren is, en de gerechtigden de groep van huidige ouderen is, en de verhouding tussen die twee is sterk veranderlijk.

Het pensioenspaarsysteem is helemaal anders. Daar bouwt men, tegelijk met zijn recht op pensioen, ook de middelen op om dat recht uit te voeren. Er is dus een constante verhouding tussen enerzijds de rechten die men opbouwt, en anderzijds de middelen die nodig zijn om dat recht uit te voeren, want het zijn *dezelfde* mensen die (als ze jong zijn) voor de middelen zorgen en (als ze oud zijn) van hun rechten profiteren. De verhouding is dus constant.

Maar jammer genoeg kan je niet zomaar overschakelen van het ene op het andere, want een ganse generatie valt dan uit de boot!

[Bebob]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Juist. Maar er is een middelen-probleem. Hoewel je een "recht" opbouwt op een pensioen, bouw je geen kapitaal op in ons herverdeel systeem. Je bijdrage aan de pensioenkas is niks anders dan de middelen die naar de HUIDIGE gepensioneerden gaan (omdat die zelf ook een recht hebben, maar geen kapitaal hebben opgebouwd, en dat recht moet uitgevoerd worden, er moeten dus mid...

Tis inderdaad vrij belachelijk om iets dat niet bestaat als recht te gaan beschouwen.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Juist. Maar er is een middelen-probleem. Hoewel je een "recht" opbouwt op een pensioen, bouw je geen kapitaal op in ons herverdeel systeem. Je bijdrage aan de pensioenkas is niks anders dan de middelen die naar de HUIDIGE gepensioneerden gaan (omdat die zelf ook een recht hebben, maar geen kapitaal hebben opgebouwd, en dat recht moet uitgevoerd worden, er moeten dus middelen voor vrijkomen en die middelen, dat is de pensioensbijdrage die je betaalt).

Het ganse probleem met het herverdeelsysteem is dat men aan iemand "rechten" toekent op middelen, ZONDER daar tegenover de middelen te hebben geplaatst. Als je een aktief recht op middelen toekent, zonder een systeem dat die middelen garandeert, dan heb je een probleemsysteem, en dat is wat er hier gebeurt.

Men heeft aan mensen een "recht" gegeven (een pensioenrecht), en men heeft niet nagedacht waar de middelen vandaan moeten komen om dat recht uit te voeren.

Dat is een beetje zoals in een land waar hongersnood heerst, een "recht" uit te schrijven aan iedere burger dat hij elke dag een brood mag hebben. Als je dat recht uitschrijft, maar je weet niet waar de broden vandaan moeten komen, dat zit je in de rats.

Nu, zo totaal stupide is men niet geweest natuurlijk, er IS een bron van middelen in het herverdeel systeem. Men heeft aan ouderen een pensioenrecht toegekend, en men heeft aan jongeren een pensioenbijdrage laten betalen. Men stelt ook dat die jongeren met die pensioenbijdrage hun later "recht op pensioen" kopen.

Dat werkt allemaal mooi en wel als de middelenstroom die uit die jongeren komt, voldoende is om al die rechten op pensioen van de ouderen af te betalen maar dat lukt alleen maar als er veel meer jongeren zijn dan ouderen. Toen men het systeem heeft opgestart was dat zo. Ouderen leefden niet lang, en de bevolking nam toe en er waren veel jongeren.

Nu loopt dat serieus mank, en binnen 20-30 jaar loopt het helemaal vast, want er zullen veel meer ouderen zijn (wij, begot) die veel langer leven, en veel minder jongeren: de last op de schouders van de jongeren gaat dus nogal zwaar zijn.

Het herverdeel systeem maakt de fundamentele fout om de pensioen *rechten* niet op een vaste manier te binden met de *bron van middelen* om die rechten uit te voeren, omdat de bron van middelen de groep van huidige jongeren is, en de gerechtigden de groep van huidige ouderen is, en de verhouding tussen die twee is sterk veranderlijk.

Het pensioenspaarsysteem is helemaal anders. Daar bouwt men, tegelijk met zijn recht op pensioen, ook de middelen op om dat recht uit te voeren. Er is dus een constante verhouding tussen enerzijds de rechten die men opbouwt, en anderzijds de middelen die nodig zijn om dat recht uit te voeren, want het zijn *dezelfde* mensen die (als ze jong zijn) voor de middelen zorgen en (als ze oud zijn) van hun rechten profiteren. De verhouding is dus constant.

Maar jammer genoeg kan je niet zomaar overschakelen van het ene op het andere, want een ganse generatie valt dan uit de boot!

in het begin waren die pensioenspaarsystemen ook met een 'factor' solidariteit. Maar geleidelijk aan zijn ze volledige pensioenspaarsystemen geworden, en is die solidariteit weggevallen. Want die solidariteit gaat ook ten koste van iets: bvb mijn moeder had zo netjes 30.000euro gespaard, maar kreeg op haar 60ste 1 maand haar pensioen, en overleed toen. Die 30.000 is vertrokken naar de solidariteit. Die solidariteit is een rits regels die zorgen dat statistisch gezien de maatschappij alles kan betalen. In feite is het ook niet zo correct om mensen te starten in een systeem van solidariteit en iets te geven waar ze nooit voor betaald hebben. Nu de spons van de solidariteit heeft hier stillekesaan alles betaald;

Nu kom je echter op een niveau patrick in belgie, dat de solidariteit van die 30% ambtenaren die binnen hier en 10 jaar massaal in pensioen gaan gaan, zodanig gaat wegenop ons budget van de overheid, dat niemand nog in staat zal zijn om die 75% wedde die betaald wordt te blijven financieren. Het zal een krater in de begroting slaan,want gepensioneerde ambtenaren gaan straks een groter deel van de begroting zijn dan de aktieve ambtenaren. EN dit zal rapper onze begroting doen knellen dan alle andere problemen. In feite is hier geen spraken van solidariteit of ook maar iets die gespaard is geworden, maar een te kwistig systeem waar niemand in de politiek ooit de moed heeft gehad om eraan te sleutelen. Met socialisten in de regering zou het moeten lukken, tenzij natuurlijk zoals altijd zij politiek niet correct daarover gaan en die hoge 2x minimumloon pensioenen willen blijven verdedigen als zogenaamd recht om dit kiespubliek en hun 'werkvolk' tot vrede te houden


Die pensioenspaarsystemen zijn gewoon een spaarrekening als het ware, vrijgesteld van belastingen, en beheerd door banken of verzekeringsmaatschappijen in een beleggingsproduct waar je bvb 30% op de beurs zit, en 70% in obligaties, met naargelang de formule een gegarandeerd rendement of een beursgerelateerd rendement. Je maakt van uw loon een uitgesteld loon die je kan ontlasten of detaxeren, en die later dan getaxeerd worden wanneer je uw rekening op pensioenleeftijd afboekt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

in het begin waren die pensioenspaarsystemen ook met een 'factor' solidariteit. Maar geleidelijk aan zijn ze volledige pensioenspaarsystemen geworden, en is die solidariteit weggevallen. Want die solidariteit gaat ook ten koste van iets: bvb mijn moeder had zo netjes 30.000euro gespaard, maar kreeg op haar 60ste 1 maand haar pensioen, en overleed toen. Die 30.000 is vertrokken naar de solidariteit.

Ja, maar dat is niet het essentiele van het systeem. Of men nu van de okkazie wil gebruik maken om solidariteit en herverdeling toe te passen of niet, dat maakt eigenlijk niet veel uit.

Waar het hem om gaat is welke groep mensen de pensioenen van welke groep mensen financiert. Of er binnen die groepen nu nog wat herverdeeld wordt of zo, is maar bijzaak (en ik vind dat trouwens persoonlijk een goeie zaak).

Het grote verschil tussen de twee systemen is:

1) pensioensparen: het zijn DEZELFDE MENSEN die als ze jong zijn, de middelen opzij zetten om hun pensioen van te krijgen als ze oud zijn. Of dat nu een gemeenschappelijke pot is met wat herverdeling of niet, en of dat nu door staat of door prive beheerd wordt (ik zou verkiezen: de staat), dat is maar bijzaak. Het punt is dat het dezelfden zijn die jong middelen opzij zetten voor hun ouwe dag. Of dat nu een "generationele" kas is, of een persoonlijke spaarrekening, is minder relevant.

2) "intergenerationele solidariteit" (ons systeem): de jongeren van ogenblik T financieren de pensioenen van de ouderen van ogenblik T. Hier kan het natuurlijk niet anders dan dat er een soort van herverdeling komt, he.

Het grote verschil tussen 1) en 2) is dat er in 1) een constante verhouding zit tussen de bron van middelen en de rechthebbenden (gezien het dezelfde mensen zijn!) terwijl in 2) dat serieus kan fluctueren als functie van de demografie.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ja, maar dat is niet het essentiele van het systeem. Of men nu van de okkazie wil gebruik maken om solidariteit en herverdeling toe te passen of niet, dat maakt eigenlijk niet veel uit.

Waar het hem om gaat is welke groep mensen de pensioenen van welke groep mensen financiert. Of er binnen die groepen nu nog wat herverdeeld wordt of zo, is maar bijzaak (en ik vind dat trouwens persoonlijk een goeie zaak).

Het grote verschil tussen de twee systemen is:

1) pensioensparen: het zijn DEZELFDE MENSEN die als ze jong zijn, de middelen opzij zetten om hun pensioen van te krijgen als ze oud zijn. Of dat nu een gemeenschappelijke pot is met wat herverdeling of niet, en of dat nu door staat of door prive beheerd wordt (ik zou verkiezen: de staat), dat is maar bijzaak. Het punt is dat het dezelfden zijn die jong middelen opzij zetten voor hun ouwe dag. Of dat nu een "generationele" kas is, of een persoonlijke spaarrekening, is minder relevant.

2) "intergenerationele solidariteit" (ons systeem): de jongeren van ogenblik T financieren de pensioenen van de ouderen van ogenblik T. Hier kan het natuurlijk niet anders dan dat er een soort van herverdeling komt, he.

Het grote verschil tussen 1) en 2) is dat er in 1) een constante verhouding zit tussen de bron van middelen en de rechthebbenden (gezien het dezelfde mensen zijn!) terwijl in 2) dat serieus kan fluctueren als functie van de demografie.

Solidariteit is ook.

Je wordt 90 jaar en je hebt al het dubbele gekregen dat je eigelijk maar hebt afgedragen.
Je zaagde op je 35 jaar je hand af en je wordt betaald tot je 80 jaar om fatsoenlijk te kunnen leven

[corse]

De solidariteitsprincipes zijn niet onbegrensd:

Voorzorg voor:

Werkloosheid, werkonbekwaamheid, ziekte, handicap, ongeval, pensioen, kindergeld en het laatste vangnet eventueel OCMW.

1. Een groot aantal mensen in onze samenleving kunnen nog over een goed leven beschikken door deze collectieve solidariteitsprincipes zonder winstoogmerk.
2. Ook reduceren deze principes de criminaliteit met ongeveer 80%.
3. Deze principes zorgen in de eerste plaats voor een herverdeling van rijkdom in onze samenleving en koopkracht voor iedereen.
4. De solidariteitsprincipes hebben niets met liefdadigheid te maken, het is veelmeer het tegenovergestelde van liefdadigheid.

Deze solidariteitsprincipes zijn de natte droom van iedere VS burger, uitgezonderd de rijke uiteraard.

We hebben met een beperkte samenleving een collectieve spaarpot gemaakt, zonder winstoogmerk:

Diegenen die “niet”of te “weinig” betaalde of spaarde, of niet gehoorde tot deze beperkte samenleving hebben geen recht op deze spaarpot.

Solidariteit betekent:

Een bepaalde samenleving die op een gezamenlijke manier een spaarpot aanlegde, dit om er in slechte tijden of noodgevallen gebruik van te kunnen maken.

Een bepaalde samenleving die een spaarpot aanlegt betekent:

Diegenen die niet mee betalen aan deze spaarpot hebben geen recht op deze spaarpot.
Uitzonderingen zijn gehandicapten, invaliden, zieken enz. die in relatie staan met de welbetalende.

Voorbeeld van een privaatverzekering:

Wanneer iemand zijn autoverzekering niet betaalt, dan heeft hij ook geen recht op een uitkering bij ongeval, men kan zich niet beroepen op de solidariteit: “de anderen betalen ik hoef niet te betalen”?.

Niemand is voorstander van privaatverzekeringen maar we kunnen er wel iets van leren:

We mogen zeker het kind niet samen met het badwater weggieten.
De beste verzekeringssystemen zijn nog steeds de collectieve staatsverzekeringssystemen zonder winstoogmerk, wat het solidariteitsprincipe ten goede komt, deze hebben als voordeel dat ze geen winstbejag nastreven en waarbij de spaarpot veel groter en massaler is en tegen een stootje kan.
Ook mensen die niet kunnen betalen (invaliden, gehandicapten enz) kunnen genieten van deze collectieve solidariteitsverzekeringen.
Op voorwaarde dat deze gelden (spaarpot) door bekwame mensen beheerd wordt en dat deze mensen het solidariteitsprincipe begrijpen en nastreven en de nul tolerantie handhaven.
De onbekwaamheid van mensen die de gelden van de sociale zekerheid jarenlang verkeerd bedeelde leidde tot zware tekorten.
Deze mensen moeten ter verantwoording worden geroepen en zwaar bestraft.
Het uitgeven van gelden van de gemeenschap op een onverantwoorde manier is puur diefstal.
Indien er veel te ruime, dus slechte solidariteitsprincipes gehandhaafd worden, dan moet men de verantwoordelijke hiervan zo snel mogelijk bestraffen of op zijn minst sanctioneren.
Is er geen essentieel verschil tussen een manager die rendabel een privaat bedrijf runt, of een manager die rendabel een staats bedrijf runt.
Of de bedrijfseigenaar nu privaat of staat noemt, het rendement is van belang, het rendement is niet altijd winst, dat de totale samenleving het goed heeft, dit is het beste rendement.
De kleur van de kat is van geen belang, van belang is dat ze muizen vangt.
De staat dient de gemeenschap, dus de volledige samenleving of ieder individu.

Besluit:

Alle personen van een bepaalde samenleving die niet hebben bijgedragen tot de collectieve spaarpot hebben geen recht op deze spaarpot, of dit nu eigen volk, vreemdelingen of Walen zijn heeft geen belang, het gaat er om dat de betalende zeker niet gediscrimineerd mogen worden en dat het spaarpotje niet leeg wordt gemaakt door niet betalende.

Preventie:

Een hongerende mens een vis te eten geven is een sociale daad, deze mens leren vissen, dit is een definitieve oplossing voor zijn honger.
Het solidariteitsprincipe betekent dus ook dat het spaarpotje relatief vol blijft en vooral dat het niet geplunderd wordt door niet betalende.
De solidariteitsprincipes zijn dus begrensd.

Globalisering:

Moeten solidariteitsprincipes gebonden zijn aan regio’s, landen, Europa of aan de totale wereld, is globalisering van deze solidariteitsprinciepen noodzakelijk.
Natuurlijk is globalisering van de solidariteitsprincipes noodzakelijk en ook de bijdrage tot de solidariteitsprincipes.
Indien er naast onze grenzen geen solidariteitsprincipes waren, dan zou dit een vorm van discriminatie zijn.
Gehandicapten, invaliden, zieken, gepensioneerden, kinderen, werklozen enz. zouden op plaats (a) tevreden zijn en op plaats (b) omkomen van ellende.
Om volkerenwandel te voorkomen moeten solidariteitsprincipes standaardiseren en vooral globaliseren.

Elite & jetset en hun alternatief voor sociale zekerheid en werkloosheid:

· Elite en jetset zijn fier met hun geld en machtspositie die ze verkregen hebben door erfrecht, uitbuiting en witteboordencriminaliteit.
· De rechts conservatieve eigenbelangrakkers die kennen we, enkel “pik pocket” is hun doel.
· Solidariteit, sociale zekerheid, gezondheidszorg en menswaardig bestaan voor iedereen is voor elite en jetset taboe.
· Armen moeten vertrekken vanuit een bedelaars positie, een knieval maken en bedelen, ze zijn afhankelijk van hun liefdadigheid.
· Dit brengt elite en jetset tot extase, ze komen lekker klaar bij het zien van bedelaars die ze een aalmoes geven om hun geweten te sussen, en hoe gelukkig ze zijn dat deze mensen afhankelijk van hen zijn, intellectual masturbation noemen ze het zelf.
· Uiteraard is er voor deze elite en jetset geen collectieve sociale zekerheid nodig, ze zien de zin er niet van in, ze leven zelf dan ook al honderden jaren in extreme welstand en rijkdom, een extremisme dat ze enkel voor hen willen behouden.

Voor elite en jetset is de staat een noodzakelijk kwaad dat enkel tot doel heeft, en zich moet beperken tot:

1. Een leger, om de massa te onderdrukken
2. Politie, om henzelf en hun privaat rijkdom en eigendom te beschermen.
3. Notarissen, om hun gestolen vastgoed te legaliseren.
4. Wetgeving, die het uitbuiten van mens door mens toestaat.
Wetgeving, waarbij handel vrij is en kan worden omgezet naar pikpocket.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Of: de meeste mensen willen wel degelijk, gewoon, een betere levensstandaard. Dat kan ook natuurlijk.

50 verschillende soorten shampoo in de kast is dat een betere levensstandaard?
100 paar schoenen in de kast is dat is dat een betere levensstandaard?
5 wagens voor de deur is dat een betere levensstandaard?
30 kamers in uw woning is dat een betere levensstandaard?

Waar is het begin en waar is het einde?

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

Vrijheid is nee kunnen zeggen mijn vriend, maar enfin, je bent nog niet ver in uw boedhistische opleiding veronderstel ik

De chef van uw boeddhisme woont een 600 meter in vogelvlucht van mij vandaan in een riante villa met camerabewaking, omheind met zeer hoge bedrading, hij is voorzien van de meest luxueuze wagens, meiden en knechten dienen hem.
Als je wilt kom je maar eens kijken!

Ba…………..

[Blue Sky]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Met vrijheid van keuze komt natuurlijk ook de verantwoordelijkheid om de gevolgen van zijn keuze te ondergaan, he. En met vrijheid van handelen komt ook de vrijheid om trachten iemand van iets te overtuigen (iets wat in jouw voordeel is bijvoorbeeld). Gaan jammeren dat anderen hun vrijheid gebruiken, tja... Het is natuurlijk vanuit een individueel standpunt altijd gezelliger dat anderen geen vrijheden hebben en zich net zo gedragen zoals jij zou willen. Het zou veel plezanter zijn voor een zeker individu dat anderen hun vrijheden niet opnemen en dat dat individu de keuzen van die anderen kan dikteren. Maar da's een stuk minder plezant voor al die andere individuen die dat moeten ondergaan.

Vandaar dat het beste compromis toch is dat iedereen wat vrijheid heeft om zijn eigen keuzen te maken, en dat er niet 1 individu is die zijn keuzen aan alle anderen kan opleggen. De prijs die je daarvoor moet betalen als individu is natuurlijk dat anderen hun vrijheid opnemen en niet alles doen volgens JOUW goesting. Je hebt wel het recht en de vrijheid ze proberen te overtuigen van jouw goesting te doen. Maar de prijs die je moet betalen is dat zij ook het recht hebben trachten jou (en anderen) van HUN goesting te overtuigen. Hun goesting is dat je veel zeep gebruikt. Zij trachten je daarvan te overtuigen. Jouw goesting is dat we minder zeep gebruiken. Je tracht ons daarvan te overtuigen.
Maar erger, als jij andere keuzen maakt dan de meeste anderen, en zij "vinden dat raar" dat zou ook al niet meer mogen ? Anderen mogen jouw keuzen al niet meer "raar" vinden ?

Nee, geef mij maar de vrijheid van keuze, hoor.

U begrijpt niet volledig wat ik bedoel. Het gaat niet om mijn goesting of dat ik mijn wil aan anderen wil opzeggen, het gaat om dat de mensen alle realiteitszin kwijt zijn en de gewoon de feiten niet kennen. Vraag maar eens aan een dermatoloog hoe gezond 2 x per dag douchen is en welke gevolgen dat dit kan hebben. De reclame liegt de mensen wat voor, zet ze op een dwaalspoor en de mensen weten niet beter en nemen dat over.

U weet toch dat de consumptiemaatschappij is het leven geroepen is door de Amerikaanse overheid? Vroeger kochten de mensen enkel wat ze nodig hadden, tot de overheid besliste om over te gaan naar het consumptie modelj. Door allerhande reclame werden de mensen aangezet om vanalles te kopen. Freedom is just an illusion.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

50 verschillende soorten shampoo in de kast is dat een betere levensstandaard?
100 paar schoenen in de kast is dat is dat een betere levensstandaard?
5 wagens voor de deur is dat een betere levensstandaard?
30 kamers in uw woning is dat een betere levensstandaard?

Waar is het begin en waar is het einde?

Hangt ervan af; ik zou liever 100 paar schoenen, 5 wagens en 30 kamers hebben (en de middelen om het te onderhouden) dan niet: dus voor mij in ieder geval wel.

Maar 'k heb wel nen hoop zaken die hoger op mijn verlanglijstje staan dan dat.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

U weet toch dat de consumptiemaatschappij is het leven geroepen is door de Amerikaanse overheid? Vroeger kochten de mensen enkel wat ze nodig hadden, tot de overheid besliste om over te gaan naar het consumptie modelj. Door allerhande reclame werden de mensen aangezet om vanalles te kopen. Freedom is just an illusion.

Dus democratie zuigt en we moeten er zo snel mogelijk vanaf?

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dus democratie zuigt en we moeten er zo snel mogelijk vanaf?

21 jaar is jong, je moet ons niet leren wat leven is uiteraard.
Ervaring is de moeder van alle weten en kennen!
Je kan hier stilletjes wat leren, maar ons vertellen wat leven is, een brug te ver uiteraard.

Mijn dochter is 35 jaar, mijn oudste zoon 31 jaar, mijn jongste zoon is 30 jaar.
Ik heb 7 kleinkinderen.

Uw ervaringsniveau zit in het beginstadium, dus langzaam, luisteren en leren.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

U begrijpt niet volledig wat ik bedoel. Het gaat niet om mijn goesting of dat ik mijn wil aan anderen wil opzeggen, het gaat om dat de mensen alle realiteitszin kwijt zijn en de gewoon de feiten niet kennen. Vraag maar eens aan een dermatoloog hoe gezond 2 x per dag douchen is en welke gevolgen dat dit kan hebben. De reclame liegt de mensen wat voor, zet ze op een dwaalspoor en de mensen weten niet beter en nemen dat over.

U weet toch dat de consumptiemaatschappij is het leven geroepen is door de Amerikaanse overheid? Vroeger kochten de mensen enkel wat ze nodig hadden, tot de overheid besliste om over te gaan naar het consumptie modelj. Door allerhande reclame werden de mensen aangezet om vanalles te kopen. Freedom is just an illusion.

Ook gelezen, lang terug, kan u mij zeggen waar ik dat terugvind?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Solidariteit is ook.

Je wordt 90 jaar en je hebt al het dubbele gekregen dat je eigelijk maar hebt afgedragen.
Je zaagde op je 35 jaar je hand af en je wordt betaald tot je 80 jaar om fatsoenlijk te kunnen leven

Daar is niks mis mee, zolang het uitzonderlijk is. De "solidariteit" is dan niks anders dan een verzekeringsfunctie, die voor redelijk zeldzame pech gevallen de grote pech voor 1 individu uitsmeert over een kleine ambetantigheid voor velen (principe van een verzekering).

Zolang niet 80% van een generatie zijn hand afzaagt op zijn 35ste, is dat goed doenbaar.
Het probleem is wanneer 80% van een generatie 90 jaar wordt, en het dubbele gaat gebruiken van wat het afgedragen heeft (en dat dan nog in het pensioenspaarsysteem). Maar 't is nog erger in het intergenerationeel systeem, waar bovendien de demografische factor erbovenop komt.

Maar begrijp mij niet verkeerd, ik heb niks tegen solidariteit (zolang het redelijk blijft). Wat ik zeg is dat het fundamentele probleem waar we tegenaan kijken met het pensioensysteem niks te maken heeft met al dan geen solidariteit, maar met een fundamentele onbalans tussen de middelen die voorhanden zijn en de rechten op pensioen die toegekend zijn. Maw, solidariteit is het probleem niet. Het probleem is dat we rechten toegekend hebben waar het een hoofdbrekens is om de middelen ervoor te vinden, omdat de verhouding beloofde rechten op bron van beschikbare middelen serieus verkeerd gaat lopen in de komende decennia.

Een beetje extreem gesteld:
Stel dat we op pensioen gaan aan 60 jaar, en allemaal 90 jaar worden. Stel dat er 2 keer zoveel ouderen zijn dan jongeren en dat die jongeren 40 jaar werken.
Stel dat een pensioen zeg maar 2/3 is van een loon.

Als de jongeren die ouderen moeten financieren, dan moeten die jongeren:

30 jaar / 40 jaar * 2 (ouderen/jongeren) * 2/3 = 100% van hun loon afstaan om die ouderen hun pensioen te betalen.

Ziedet probleem ?

Da's helemaal anders toen ouderen nog 10 jaar leefden na hun pensioen (tot 70 jaar), en er 2 keer meer jongeren dan ouderen waren.
In dat geval moesten de jongeren:

10 jaar / 40 jaar * 0.5 * 2/3 = 8 % van hun loon afstaan om die ouderen hun pensioen te betalen. Dat was redelijk.

Ziedet probleem ?

En kom nu nog eens vertellen dat het door eenvoudige rekenkunde economisch kan opgelost worden want er is altijd geld genoeg...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Ik heb 7 kleinkinderen.

Uw pensioen is veilig

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Daar is niks mis mee, zolang het uitzonderlijk is. De "solidariteit" is dan niks anders dan een verzekeringsfunctie, die voor redelijk zeldzame pech gevallen de grote pech voor 1 individu uitsmeert over een kleine ambetantigheid voor velen (principe van een verzekering).

Zolang niet 80% van een generatie zijn hand afzaagt op zijn 35ste, is dat goed doenbaar.
Het probleem is wanneer 80% van een generatie 90 jaar wordt, en het dubbele gaat gebruiken van wat het afgedragen heeft (en dat dan nog in het pensioenspaarsysteem). Maar 't is nog erger in het intergenerationeel systeem, waar bovendien de demografische factor erbovenop komt.

Maar begrijp mij niet verkeerd, ik heb niks tegen solidariteit (zolang het redelijk blijft). Wat ik zeg is dat het fundamentele probleem waar we tegenaan kijken met het pensioensysteem niks te maken heeft met al dan geen solidariteit, maar met een fundamentele onbalans tussen de middelen die voorhanden zijn en de rechten op pensioen die toegekend zijn. Maw, solidariteit is het probleem niet. Het probleem is dat we rechten toegekend hebben waar het een hoofdbrekens is om de middelen ervoor te vinden, omdat de verhouding beloofde rechten op bron van beschikbare middelen serieus verkeerd gaat lopen in de komende decennia.

Een beetje extreem gesteld:
Stel dat we op pensioen gaan aan 60 jaar, en allemaal 90 jaar worden. Stel dat er 2 keer zoveel ouderen zijn dan jongeren en dat die jongeren 40 jaar werken.
Stel dat een pensioen zeg maar 2/3 is van een loon.

Als de jongeren die ouderen moeten financieren, dan moeten die jongeren:

30 jaar / 40 jaar * 2 (ouderen/jongeren) * 2/3 = 100% van hun loon afstaan om die ouderen hun pensioen te betalen.

Ziedet probleem ?

Da's helemaal anders toen ouderen nog 10 jaar leefden na hun pensioen (tot 70 jaar), en er 2 keer meer jongeren dan ouderen waren.
In dat geval moesten de jongeren:

10 jaar / 40 jaar * 0.5 * 2/3 = 8 % van hun loon afstaan om die ouderen hun pensioen te betalen. Dat was redelijk.

Ziedet probleem ?

En kom nu nog eens vertellen dat het door eenvoudige rekenkunde economisch kan opgelost worden want er is altijd geld genoeg...

De meeste mannen geraken niet aan hun 70 jaar, vrouwen wel, daar zijn veel statistieken over, maar vele benaderen de huidige realiteit niet en hebben manipulatie tot doel.

Ook mensen die niet kunnen betalen (invaliden, gehandicapten enz) kunnen genieten van deze collectieve solidariteitsverzekeringen.

Op voorwaarde dat deze gelden (spaarpot) door bekwame mensen beheerd wordt en dat deze mensen het solidariteitsprincipe begrijpen en nastreven en de nul tolerantie handhaven.
De onbekwaamheid van mensen die de gelden van de sociale zekerheid jarenlang verkeerd bedeelde leidde tot zware tekorten.
Deze mensen moeten ter verantwoording worden geroepen en zwaar bestraft.
Het uitgeven van gelden van de gemeenschap op een onverantwoorde manier is puur diefstal.
Indien er veel te ruime, dus slechte solidariteitsprincipes gehandhaafd worden, dan moet men de verantwoordelijke hiervan zo snel mogelijk bestraffen of op zijn minst sanctioneren.

Is er geen essentieel verschil tussen een manager die rendabel een privaat bedrijf runt, of een manager die rendabel een staats bedrijf runt.

[corse]

Te kort aan sociaalzekerheidsgelden en op hetzelfde moment 50.000 mensen “snel Belg” maken is puur wanbeleid en moet bestraft worden, deze mensen mogen zeker niet vrijuit gaan, wanbeheer van gemeenschapsgelden moet beschouwd worden als diefstal.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

De meeste mannen geraken niet aan hun 70 jaar, vrouwen wel, daar zijn veel statistieken over, maar vele benaderen de huidige realiteit niet en hebben manipulatie tot doel.

Kijk hier eens:
http://www.efmoody.com/estate/lifeexpectancy.html

(gewoon maar gegoogled)

Wat telt is de levensverwachting, niet vanaf geboorte, maar als men aan zijn pensioengerechtigde leeftijd komt.

Welnu, volgens dit plaatje is de levensverwachting aan 65 jaar ongeveer 19 jaar, wat wil zeggen dat iemand die aan zijn pensioen begint, gemiddeld 84 jaar oud zal worden.

Maar dat was in 1997.

Binnen 40 jaar staat de geneeskunde veel verder en gaan daar nog een paar jaartjes bijkomen. Mijn "90 jaar" zaten er dus zo ver niet naast.

Mijn voorbeeldje was ook wat extreem, namelijk dubbel zoveel gepensioneerden als jongeren, de echte demografie is zo erg niet.

Maar in het geschetste geval moesten de jongeren ALLES afstaan om de pensioenen kunnen te betalen. Zie je het probleem niet ??

Zelfs al is het probleem maar "half zo erg" als ik schets, dan nog moeten de jongeren DE HELFT AFSTAAN van wat ze produceren/verdienen voor de ouderen.

Een beetje betoeterd, nee ?

Op voorwaarde dat deze gelden (spaarpot) door bekwame mensen beheerd wordt en dat deze mensen het solidariteitsprincipe begrijpen en nastreven en de nul tolerantie handhaven.

In een intergenerationeel systeem vallen er geen gelden te "beheren". De bijdragen van de jongeren dienen om DIRECT de pensioencheques van de ouderen mee uit te schrijven. Maw, er is geen spaarpot. Het is een doorgeefluik.

Is er geen essentieel verschil tussen een manager die rendabel een privaat bedrijf runt, of een manager die rendabel een staats bedrijf runt.

Ja, de manager van een prive bedrijf die het bruin bakt, vliegt buiten of gaat failliet. De manager van een staatsbedrijf die het bruin bakt, wordt omhoog gepromoveerd. Maar erger nog, men ZIET NIET dat hij het bruin bakt. Hij heeft gewoon "niet genoeg middelen" meneer.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Te kort aan sociaalzekerheidsgelden en op hetzelfde moment 50.000 mensen “snel Belg” maken is puur wanbeleid en moet bestraft worden, deze mensen mogen zeker niet vrijuit gaan, wanbeheer van gemeenschapsgelden moet beschouwd worden als diefstal.

Dat is niet vanzelfsprekend. Als die 50 000 mensen produktief zijn, dan is dat eerder een voordeel. Men zou "nationaliteit toekennen" moeten koppelen aan een voorwaarde van "positieve balans" over een aantal jaren.
Zeg, je hebt 2 of 3 jaar om aan te tonen dat je een positieve balans hebt (wat je van de staat hebt gekregen als steun - in 't begin is dat misschien normaal - is gecompenseerd door je bijdragen). Indien niet, hup, buiten. Indien wel, mag je blijven en ben je welkom.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is niet vanzelfsprekend. Als die 50 000 mensen produktief zijn, dan is dat eerder een voordeel. Men zou "nationaliteit toekennen" moeten koppelen aan een voorwaarde van "positieve balans" over een aantal jaren.
Zeg, je hebt 2 of 3 jaar om aan te tonen dat je een positieve balans hebt (wat je van de staat hebt gekregen als steun - in 't begin is dat misschien normaal - is gecompenseerd door je bijdragen). Indien niet, hup, buiten. Indien wel, mag je blijven en ben je welkom.

Niemand is voorstander van privaatverzekeringen maar we kunnen er wel iets van leren:

We mogen zeker het kind niet samen met het badwater weggieten.
De beste verzekeringssystemen zijn nog steeds de collectieve staatsverzekeringssystemen zonder winstoogmerk, wat het solidariteitsprincipe ten goede komt, deze hebben als voordeel dat ze geen winstbejag nastreven en waarbij de spaarpot veel groter en massaler is en tegen een stootje kan.
Ook mensen die niet kunnen betalen (invaliden, gehandicapten enz) kunnen genieten van deze collectieve solidariteitsverzekeringen.

· Op voorwaarde dat deze gelden (spaarpot) door bekwame mensen beheerd wordt en dat deze mensen het solidariteitsprincipe begrijpen en nastreven en de nul tolerantie handhaven.
· De onbekwaamheid van mensen die de gelden van de sociale zekerheid jarenlang verkeerd bedeelde leidde tot zware tekorten.
· Deze mensen moeten ter verantwoording worden geroepen en zwaar bestraft.
· Het uitgeven van gelden van de gemeenschap op een onverantwoorde manier is puur diefstal.
Te kort aan sociaalzekerheidsgelden en op hetzelfde moment 50.000 mensen “snel Belg” maken is puur wanbeleid en moet bestraft worden, deze mensen mogen zeker niet vrijuit gaan, wanbeheer van gemeenschapsgelden moet beschouwd worden als diefstal.
· Indien er veel te ruime, dus slechte solidariteitsprincipes gehandhaafd worden, dan moet men de verantwoordelijke hiervan zo snel mogelijk bestraffen of op zijn minst snel sanctioneren.
· Is is geen essentieel verschil tussen een manager die rendabel een privaat bedrijf runt, of een manager die rendabel een staats bedrijf runt.
· De meeste mannen geraken niet aan hun 70 jaar, vrouwen wel, daar zijn veel doelbewuste manipulerende statistieken over, maar vele benaderen de huidige realiteit niet en hebben enkel manipulatie tot doel om lege kasten te verantwoorden.

Of de bedrijfseigenaar nu privaat of staat noemt, het rendement is van belang, het rendement is niet altijd winst, dat de totale samenleving het goed heeft, dit is het beste rendement uiteraard, zij die generaties lang bijdroegen mogen zeker niet gediscrimineerd worden, lege kasten is sowieso wanbeleid.

De kleur van de kat is van geen belang, van belang is dat ze muizen vangt.
De staat dient de gemeenschap, dus de volledige samenleving of ieder individu.

Besluit:

Alle personen van een bepaalde samenleving die niet hebben bijgedragen tot de collectieve spaarpot hebben geen recht op deze spaarpot, of dit nu eigen volk, vreemdelingen of Walen zijn heeft geen belang, het gaat er om dat de betalende zeker niet gediscrimineerd mogen worden en dat het spaarpotje niet leeg wordt gemaakt door niet betalende.

Preventie:

Een hongerende mens een vis te eten geven is een sociale daad, deze mens leren vissen, dit is een definitieve oplossing voor zijn honger.
Het solidariteitsprincipe betekent dus ook dat het spaarpotje relatief vol blijft en vooral dat het niet geplunderd wordt door niet betalende.
De solidariteitsprincipes zijn dus begrensd.