Trotskisme: een beweging in permanente crisis ?

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

LSP is nog steeds aan het groeien, maak u geen zorgen.

Wat wilt den LSP bereiken? Gaan preken in 't parlement? Dat gaat helpen.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Wat wilt den LSP bereiken? Gaan preken in 't parlement? Dat gaat helpen.

Mochten we vertegenwoordigers hebben (aan een arbeidersloon), dan zouden die in eerste plaats de strijd ter plaatse organiseren. De positie in het parlement als publiek figuur gebruiken om mensen, strijd en verzet te organiseren en antikapitalistische ideeën te verspreiden; d�*t is wat wij zouden doen... En dat is trouwens de kritiek die het CWI op alle andere linkse vertegenwoordigers geeft; namelijk dat ze dat niet doen...

Kijk wat Joe Higgins van de zusterorganisatie van LSP in het Europarlement doet. Hij gebruikt zijn positie om de europese vakbondsactivisten bij de post op europees niveau te verenigen tegen privatisering; hij gaat naar Turkije om er de werknemers van TEKEL te gaan ondersteunen tegen de privatisering van hij fabrieken, hij gebruikt zijn positie voor linkse bewegingen samen te laten oproepen voor arbeiderssolidariteit met de griekse werknemers die vandaag het eerste slachtoffer zijn van de kapitalistische speculanten, de EU en het IMF, om hun stakingen te ondersteunen en te trachten verspreiden door Europa.

Zo hoort een linkse vertegenwoordiger te werken. Parlementair mandaat als middel van een revolutionaire organisatie; niet als doel!

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Mochten we vertegenwoordigers hebben (aan een arbeidersloon), dan zouden die in eerste plaats de strijd ter plaatse organiseren. De positie in het parlement als publiek figuur gebruiken om mensen, strijd en verzet te organiseren en antikapitalistische ideeën te verspreiden; d�*t is wat wij zouden doen... En dat is trouwens de kritiek die het CWI op alle andere linkse vertegenwoordigers geeft; namelijk dat ze dat niet doen...

Kijk wat Joe Higgins van de zusterorganisatie van LSP in het Europarlement doet. Hij gebruikt zijn positie om de europese vakbondsactivisten bij de post op europees niveau te verenigen tegen privatisering; hij gaat naar Turkije om er de werknemers van TEKEL te gaan ondersteunen tegen de privatisering van hij fabrieken, hij gebruikt zijn positie voor linkse bewegingen samen te laten oproepen voor arbeiderssolidariteit met de griekse werknemers die vandaag het eerste slachtoffer zijn van de kapitalistische speculanten, de EU en het IMF, om hun stakingen te ondersteunen en te trachten verspreiden door Europa.

Zo hoort een linkse vertegenwoordiger te werken. Parlementair mandaat als middel van een revolutionaire organisatie; niet als doel!

Jullie worden doodgezwegen. Niemand kent Joe Higgins, of CWI, of LSP.

Niemand.

Ergo: parlementair verzet faalt in Europa.

Probeer eens iets nieuw. Echt verzet, bijvoorbeeld. Echte actie.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Sorry maar de PvdA is geen maoistische maar een marxistische partij en in Grienkenland, Portugal, Tsjechie,... halen de zusterpartijen serieuze scores

Wat is een serieuze score? In geen enkel Europees land weegt klein-links op de verhoudingen. Ze zijn eenvoudigweg geen actor van betekenis in de klassenstrijd. Wie dit niet wil zien, bedriegt zichzelf. Wie focust op de irrelevantie van de andere klein-linkse groupuscules om het eigen falen te verbloemen, bedriegt zichzelf nog veel erger.

[vavli]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Wat is een serieuze score? In geen enkel Europees land weegt klein-links op de verhoudingen. Ze zijn eenvoudigweg geen actor van betekenis in de klassenstrijd. Wie dit niet wil zien, bedriegt zichzelf. Wie focust op de irrelevantie van de andere klein-linkse groupuscules om het eigen falen te verbloemen, bedriegt zichzelf nog veel erger.

In Griekenland haalt de KKE 8% van de stemmen en haar vakbond Pame heeft er heel veel invloed op de klassenstrijd, idem in Portugal. In Frankrijk heeft de KP veel electorale invloed verloren maar ze haalde in het front met een afscheuring van de soc. partij toch 7 % en de partij telt nog altijd 130.000 leden en de links/marx stroming binnen de Franse KP wint weer aan invloed.
De PvdA stelt electoraal nog niks voor maar het ledenaantal is de voorbije jaren wel zeer hard gegroeid: PvdA en Comac samen tellen nu bijna 5000 leden.
In vgl hiermee stelt de trotskistische beweging, noch in Belgie, noch elders, veel voor. De NPA in Frankrijk is zonder twijfel de grootste trotskistische partij ter wereld maar : (1) het is geen zuiver trotsk. org, meer, er zitten ook andere tendenzen in en (2) de NPA haalde bij de laatste verkiezingen nog maar 2,8 %, een stuk minder dan bij de vorige verkiezingen toen de NPA net niet de kiesdrempel van 5% haalde en heeft hoe dan ook maar een fractie van het aantal leden dat de franse KP telt.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

In Griekenland haalt de KKE 8% van de stemmen en haar vakbond Pame heeft er heel veel invloed op de klassenstrijd, idem in Portugal. In Frankrijk heeft de KP veel electorale invloed verloren maar ze haalde in het front met een afscheuring van de soc. partij toch 7 % en de partij telt nog altijd 130.000 leden en de links/marx stroming binnen de Franse KP wint weer aan invloed.

Ik had het over klein-links. Dat zijn de afstammelingen van de Mao's en Trotten van '68. Ik had het niet over de erfgenamen van de Moskougetrouwe KP's en later van het eurocommunisme. Die hebben hun metamorfose naar vergaarbak voor de gedegouteerden voor de sociaal-democratie kunnen maken, maar hebben nergens een alternatief kunnen bieden.
Nu, de SP is ex-Maoistisch maar zij zijn ook zo'n partij: zie hoe sterk ze nu terugvallen na hun doorbraak.

De PvdA stelt electoraal nog niks voor maar het ledenaantal is de voorbije jaren wel zeer hard gegroeid: PvdA en Comac samen tellen nu bijna 5000 leden.

De PvdA stelt electoraal al decennia niets voor, dit terwijl extreem-rechts en de groenen even klein begonnen zijn maar wel zijn doorgebroken. Toch hebben ook zij politiek niets bereikt.

In vgl hiermee stelt de trotskistische beweging, noch in Belgie, noch elders, veel voor.

De PVDA is veel kleiner dan de NPA.

De NPA in Frankrijk is zonder twijfel de grootste trotskistische partij ter wereld maar : (1) het is geen zuiver trotsk. org, meer, er zitten ook andere tendenzen in

De NPA is in de praktijk een voortzetting van de LCR, afdeling van de Vierde. Ze proberen dit voor te stellen als een verruiming, maar niemand is daarin getrapt.

en (2) de NPA haalde bij de laatste verkiezingen nog maar 2,8 %, een stuk minder dan bij de vorige verkiezingen toen de NPA net niet de kiesdrempel van 5% haalde en heeft hoe dan ook maar een fractie van het aantal leden dat de franse KP telt.

De Franse KP waren volgens jullie eerst Moskougetrouwe sociaal-imperialisten en sociaal-fascisten en vervolgens opportunistische sociaal-fascistische eurocommunisten.

[vavli]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Ik had het over klein-links. Dat zijn de afstammelingen van de Mao's en Trotten van '68. Ik had het niet over de erfgenamen van de Moskougetrouwe KP's en later van het eurocommunisme. Die hebben hun metamorfose naar vergaarbak voor de gedegouteerden voor de sociaal-democratie kunnen maken, maar hebben nergens een alternatief kunnen bieden.
Nu, de SP is ex-Maoistisch maar zij zijn ook zo'n partij: zie hoe sterk ze nu terugvallen na hun doorbraak.



De PvdA stelt electoraal al decennia niets voor, dit terwijl extreem-rechts en de groenen even klein begonnen zijn maar wel zijn doorgebroken. Toch hebben ook zij politiek niets bereikt.



De PVDA is veel kleiner dan de NPA.



De NPA is in de praktijk een voortzetting van de LCR, afdeling van de Vierde. Ze proberen dit voor te stellen als een verruiming, maar niemand is daarin getrapt.



De Franse KP waren volgens jullie eerst Moskougetrouwe sociaal-imperialisten en sociaal-fascisten en vervolgens opportunistische sociaal-fascistische eurocommunisten.

Wat de "Moskou-getrouwe partijen betreft" : een heel aantal zijn inderdaad compleet gedegeneerd en verdwenen maar surf eens naar de websites van KKE en de Portugese Kp om je een mening te vormen.

Als je de verhoudingen tussen belgie en Frankrijk in acht neemt, is de PvdA niet kleiner dan de NPA, wat aantal leden en organisatiekracht betreft: ik las ergens dat de NPA 10.000 leden telt.

De LCR is inderdaad de belangrijkste kracht binnen NPA maar NPA is dacht ik geen lid van de 4de internationale en LCR heeft zichzelf ontbonden.

[vavli]

"De Franse KP waren volgens jullie eerst Moskougetrouwe sociaal-imperialisten en sociaal-fascisten en vervolgens opportunistische sociaal-fascistische eurocommunisten."

De PvdA is niet dogmatisch en leert van haar fouten: de tijd dat de PvdA etiketten plakte op ander partijen is voorbij: we proberen nu met partijen de zeggen dat ze zich beroepen op het marxisme contacten op te bouwen, ook als we op heel wat punten van mening verschillen. Zo organiseert de PvdA elk jaar een internationaal seminarie waar tientallen KP-en van alle continenten aan deelnemen. Al die partijen hebben niet over alles dezelfde mening maar we zoeken naar wat ons verbindt, we maken kennis met uiteenlopende opvattingen en ervaringen en de toekomst zal verder wel uitwijzen welke analyses en welke praktijk correct zijn.

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

de tijd dat de PvdA etiketten plakte op ander partijen is voorbij: we proberen nu met partijen de zeggen dat ze zich beroepen op het marxisme contacten op te bouwen, ook als we op heel wat punten van mening verschillen.

En toch...
http://forum.politics.be/showpost.ph...02&postcount=1

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

In Griekenland haalt de KKE 8% van de stemmen en haar vakbond Pame heeft er heel veel invloed op de klassenstrijd, idem in Portugal. In Frankrijk heeft de KP veel electorale invloed verloren maar ze haalde in het front met een afscheuring van de soc. partij toch 7 % en de partij telt nog altijd 130.000 leden en de links/marx stroming binnen de Franse KP wint weer aan invloed.
De PvdA stelt electoraal nog niks voor maar het ledenaantal is de voorbije jaren wel zeer hard gegroeid: PvdA en Comac samen tellen nu bijna 5000 leden.
In vgl hiermee stelt de trotskistische beweging, noch in Belgie, noch elders, veel voor. De NPA in Frankrijk is zonder twijfel de grootste trotskistische partij ter wereld maar : (1) het is geen zuiver trotsk. org, meer, er zitten ook andere tendenzen in en (2) de NPA haalde bij de laatste verkiezingen nog maar 2,8 %, een stuk minder dan bij de vorige verkiezingen toen de NPA net niet de kiesdrempel van 5% haalde en heeft hoe dan ook maar een fractie van het aantal leden dat de franse KP telt.

De NPA zou zeer veel stemmen hebben gehaald als ze zich niet hadden afgekeerd van de laïcité van de Franse samenleving. Ze waren gewoon dom de hoofddoek te verdedigen in een land dat terecht trots mag zijn op haar vrijzinnige geschiedenis.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

De NPA zou zeer veel stemmen hebben gehaald als ze zich niet hadden afgekeerd van de laïcité van de Franse samenleving. Ze waren gewoon dom de hoofddoek te verdedigen in een land dat terecht trots mag zijn op haar vrijzinnige geschiedenis.

Het is triestig om te zien dat iemand met jouw bagage zich laat leiden door het mediacircus. De NPA had één (jawel, 1) kandidate met een hoofddoek ergens in het Zuiden van Frankrijk. De NPA heeft daar helemaal geen ruchtbaarheid aan willen geven.

Maar natuurlijk zijn alle islamofoben, racististen en pied noirs erop gesprongen en hebben daar een heel gedoe rond gemaakt.

De jacht op de moslims in Frankrijk heeft niets te maken met enige vrijzinnige traditie (de katholieke integristen die Vaticanum II niet erkennen, zijn sterk vertegenwoordigd in de "oudste dochter van de Kerk") maar alles te maken met een traditie van haat, racisme en imperialisme, zoals scherp verwoord in volgend artikel:
http://www.toutsaufsarkozy.com/cc/ar...piVlENNG.shtml

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Trotskisme: een beweging in permanente crisis?

Nee, voor een hobbyclub heeft ze nog een redelijk aantal leden.

[vavli]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

En toch...
http://forum.politics.be/showpost.ph...02&postcount=1

Ten eerste stel ik dat het een persoonlijke opinie is, niet iets waar de Pvda mee bezig is en twee: ik geef een aantal heel concrete feiten, ik dacht niet dat ik een etiket plak...

[vavli]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

De NPA zou zeer veel stemmen hebben gehaald als ze zich niet hadden afgekeerd van de laïcité van de Franse samenleving. Ze waren gewoon dom de hoofddoek te verdedigen in een land dat terecht trots mag zijn op haar vrijzinnige geschiedenis.

Wat allicht ook heeft mee gespeeld in de terugval: de NPA wou niet deelnemen aan het front van de KP en de groep die afscheurde van de PS (Parti de Gauche) én het electorale succes van NPA en daarvoor LCR is toch in zéér grote mate te danken aan haar charismatische woordvoerder en dat effect speelt natuurlijk maar een tijd. Ook de Nederlandse SP (met marijnissen) en Die Linke (met Lafontaine) zijn op dat vlak heel kwetsbaar want voor het electorale resultaat in grote mate afhankelijk van een woordvoerder.

[Fredschot]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Eerst en vooral: ik schrijf hier niet namens de PvdA, die is echt wel met andere dingen bezig, zoals de échte crisis, die van het kapitalisme. Maar vanwege mijn interesse voor hetgeen in de politieke marge gebeurt, wil ik toch even de vraag opwerpen: het gaat echt wel niet goed met de trostksistche beweging. Vaststellingen hier in Belgie: (
1)de IMT van Vonk/Spa rood is gesplit, daarover verneem je niks op IMT maar volgens CWI- de vroegere trostkistsiche broeders- gaat het om een serieuze split. Sparood/vonk maakte sowieso een zware flater door als groep niet deel te nemen aan de Dag van de socialisten waar 750 militanten van links verzamelden.
2) De Sap is blijkbaar gesplit: een aantal heeft socialisme 21 opgericht, die presenteren zich een beetje zoals Cap, het embryo van een nieuw links front. Socialisme 21 heeft met David D. en Lieve M. ongetwijfeld twee goes geschoolde marxisten maar, zo&als bij de Indianen, geldt hier: too may chies, not enough indians
3) LSP, de meest luidruchige en militante groep van de kosmos: een paar weken geleden brachten ze ten berde dat er in Luik een aflsplitsing was van een 10tal militanten, er zou in hun theoretische website meer uitleg volgen. Ik heb er nog niks van gehoord. De voorbije jaren klopte LSP zichzelf op de borst: "We groeien razendsnel. Maar drie wat leden betreft op een paar jaar."
Maar nu lijken niet alleen de winstmarges te krimpen, ook LSP heeft preceis de grenzen van zijn groei bereikt, citaat: "Zowat 200 aanwezigen" op de jaarlijkse mis, "zowat" betekent "bijna" terwijl er de vorige keer "ruim" 200 aanwezigen waren. Feiten en cijfers zijn voor marxisten de norm, ook wat de beoordeling van links betreft. Trotskisten blijken, nu, zoveel jaar na de val van het stalinisme, herleidt te zijn tot extreem marginaal.

Ik denk dat het inderdaad te lullig is om vandaag te dag elkaar (ttz al degenen die bekommerd zijn om de huidige toestand, en een rechtvaardigere samenleving willen) met de vinger te wijzen, of daar toch zeker niet het argument van "die is groter dan die" voor te gebruiken, noch met borstklopperij te gaan bezig zijn

En misschien moeten marxisten (ik ben er niet noodzakelijk één maar ik beschouw het wel als één van de belangrijkste stromingen die het belang van mijn klasse verdedigen) van uitgaan dat verschuivingen binnen stromingen van de arbeidersbeweging een representatie zijn van de klassenstrijd die er onderliggend aan de basis ligt, enfin dat lijkt mij een materialistisch uitgangspunt waar marxisten toch meestal van uitgaan... (?)

En in die zin zijn splitsingen binnen stromingen misschien ook uitingen van tegenstellingen die in de maatschappij scherper naar boven komen, waarbij discussie over welk programma en strategie voor de arbeidersbeweging scherper gevoerd worden, en in die zin misschien niet noodzakelijk slecht (al is het inderdaad best om niet te lang te palaveren, want de tijd staat niet echt aan onze kant). Ik zit niet achter de schermen van die discussies, maar ik kan mij veronderstellen dat dat gaat over samenstelling van de huidige arbeidersklasse en positie van vakvonden, analyse van burgerlijke of sociaaldemocratische partijen, en daaruit voortvloeiend een discussies om daar al of niet binnen te werken of op welk niveau kritiek te geven of niet (heel concreet voorbeeld: "moeten we die secretaris aan onze kant proberen te krijgen of juist aan zijn achterban verduidelijken dat die onze positie niet zal verdedigen"... ook toegepast op ganse instellingen of politieke partijen, in welke omstandigheden kunnen we een parlementaire strategie gebruiken en in welke niet, en waarom enz, gaan we een "progressief" volksfront als regering steunen of juist bekritiseren (Frankrijk jaren '80, maar ook zuid-amerika zijn daar concrete actuele discussie van binnen de klassenstrijd...)

In die zin zijn afsplitsingen niet noodzakelijk negatief als er een materialistische en dialectische analyse van aan de basis ligt... Als men die vergeet of niet publiekelijk durft voeren, zou men inderdaad misschien wel kunnen recruteren of zelfs een "eenheid" kunnen creëren onder het volk, maar als die niet op een goeie klassenanalyse gebaseerd is, zouden we ons daar ook wel eens mee kunnen vergissen, en de klassen"strijd" in solidaristische richting trekken.. De huidige campagnes waar Pvda bijvoorbeeld mee recruteert of zich aan de bevolking wil presenteren (kiwimodel en miljonairstaks bijvoorbeeld...) zijn volgens mij voorbeelden waarmee ze die weg al serieus aan het opgaan zijn - maar goed, dat is een discussie die we met hen moeten voeren (en dan voornamelijk met hun militanten aan de basis en nieuw gerecruteerden) aangezien je hier aangestipt hebt dat je uit persoonlijke titel schrijft en dat zij met andere zaken bezig zijn...

Daar zijn wel meer voorbeelden van in de geschiedenis die ons over zo'n kwesties heel kritisch moeten laten nadenken. De socialisten in Duitsland (SPD) waren in 1913 een massapartij die toch wel een stukske groter was dan bijvoorbeeld Pvda in België (daar spraken ze niet in termen van enkele duizenden leden en van "ons maandblad moet af zijn, die hadden gewoon meerdere dagbladen...), maar iedereen weet wel welk voorstel ze in 1914 gestemd hebben dat niet in het belang was van de arbeidersklasse...

En misschien is het ook niet slecht om die strijd tussen verschillende stromingen in de arbeidersbeweging of zelfs binnen een partij écht te organiseren, niet per se als tendens maar als dialectische discussie om het bewustzijn verder aan te scherpen, en in te zien welk is een reformistische richting, welk een revolutionaire... maar misschien is dat ook je bedoeling wel om dat hier op het forum te doen...

[vavli]

Ik snap niet hoe campagnes zoals de Kiwicampagne, die een eind wil maken aan de extreme winsten van de farma-industrie, en een miljoaniarstaks, die een klein beetje wil afromen van de grootste vermogens, campagens zijn waarmee de PvdA de weg van het solidarisme opgaat.
Voorts snap ik ook niet hoe een splitsing een goeie zaak kan zijn. Natuurlijk leven er binnen een organisatie verschillende standpunten en moet er gedebateerd worden en natuurlijk zullen er, naarmate er binnen de maatschappij scherpere tegenstellingen zijn, ook binnen een partij meer confrontaties tussen diverse standpunten zijn. Maar als dat resulteert in een splitsing en dus in meer verdeeldheid, is dat globaal een slechte zaak voor links.
Overigens is me momenteel nog niet duidelijk waar de split in de IMT, de internationale van Vonk, bij de afdeling in Luik van LSP om draait en ook het vesrchil tussen SAP en socialisme 21 is me niet duidelijk , daarover zal vroeg of laat wel info op de websites van de betrokken groepen komen. Hoe dan ook: ik denk niet dat de betrokken organisaties juichen over de split en dat als een gunstige ontwikkeling zien.

[Fredschot]

[quote=vavli;4725976]Ik snap niet hoe campagnes zoals de Kiwicampagne, die een eind wil maken aan de extreme winsten van de farma-industrie, en een miljoaniarstaks, die een klein beetje wil afromen van de grootste vermogens, campagens zijn waarmee de PvdA de weg van het solidarisme opgaat.

Met een miljonairstaks doe je toch een oproep aan de staat om ook de superrijken (kapitalisten, renteniers, wat dan ook...) een beetje de gevolgen van de crisis te laten dragen, en niet alleen de werkende klasse?

Dat klinkt als een soort klassensamenwerking, waarbij ik niet inzie hoe je vandaar naar een geplande economie wil gaan onder gemeenschappelijk bezit van alle productiemiddelen

[vavli]

[quote=Fredschot;4727648]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Ik snap niet hoe campagnes zoals de Kiwicampagne, die een eind wil maken aan de extreme winsten van de farma-industrie, en een miljoaniarstaks, die een klein beetje wil afromen van de grootste vermogens, campagens zijn waarmee de PvdA de weg van het solidarisme opgaat.

Met een miljonairstaks doe je toch een oproep aan de staat om ook de superrijken (kapitalisten, renteniers, wat dan ook...) een beetje de gevolgen van de crisis te laten dragen, en niet alleen de werkende klasse?

Dat klinkt als een soort klassensamenwerking, waarbij ik niet inzie hoe je vandaar naar een geplande economie wil gaan onder gemeenschappelijk bezit van alle productiemiddelen

Tja, als je jouw redenering doortrekt dan zou je de rijksten geen belasting mogen opleggen.
Een miljonairstaks zal door de rijksten zeker niet als een vorm van klassensamenwerking ervaren worden; zij ijveren voor zo laag mogelijke belastingen. En een miljonairtaks zal er pas komen als er meer klassenstrijd is om dat af te dwingen.
Een geplande economie, een economie onder gemeenschappelijk bezit, is nog een heel ander paar mouwen. Om dat te realiseren moet er een complete breuk zijn met het huidige systeem en dat vereist in Belgie én elders in Europa, totaal andere krachtsverhoudingen waar we voorlopig nog niet aan toe zijn.

[vavli]

Om die gunstige krachtsverhoudingen op te bouwen moeten we mensen mobiliseren en organiseren. En daarbij moet links concrete overwinningen kunnen afdwingen zodat de overtuiging: 'het volk kan winnen' groeit, zonder daarbij de illusie te verspreiden dat die kleine, beperkte overwinningen (zoals de Kiwi, een miljonairstaks,...) duurzaam kunnen zijn binnen een kapitalistische economie.

[Fredschot]

[quote=vavli;4728320]

Oorspronkelijk geplaatst door Fredschot

Tja, als je jouw redenering doortrekt dan zou je de rijksten geen belasting mogen opleggen.
Een miljonairstaks zal door de rijksten zeker niet als een vorm van klassensamenwerking ervaren worden; zij ijveren voor zo laag mogelijke belastingen. En een miljonairtaks zal er pas komen als er meer klassenstrijd is om dat af te dwingen.
Een geplande economie, een economie onder gemeenschappelijk bezit, is nog een heel ander paar mouwen. Om dat te realiseren moet er een complete breuk zijn met het huidige systeem en dat vereist in Belgie én elders in Europa, totaal andere krachtsverhoudingen waar we voorlopig nog niet aan toe zijn.

Vergis u niet... de stomste kapitalisten gaan misschien op hun achterste poten gaan staan, maar zij die een beetje snuggerder zijn die weten dat te grote ongelijkheid ideologisch moeilijker te verantwoorden is, en willen misschien wel een kleine toegeving doen als er zo'n voorstel van vermogensbelasting komt (die ze dan wel via een andere achterpoort terug gaan proberen te pakken, daar heb ik nu ook geen illusies in). Als ze daarmee het (geloof in) het kapitalistisch systeem kunnen overeind houden, si dat een kleine prijs die ze moeten betalen

In België zie je nu toch bijvoorbeeld dat d Sp-A het voorstel van vermogensbelasting ook genegen is (dat apect is dan misschien wel gedeeltelijk Pvda-verdienste), maar dan wel in ruil voor of gepaard gaand met... verdere lastenverlaging voor bedrijven. Waar sta je dan als je op die manier een "overwinning" kunt claimen?

Het gaat er uiteraard niet om dat je geen belasting op vermogens zou mogen voorstellen, maar ik denk dat het als overgangseis om gans het systeem in vraag te stellen, laat staan om de klassenstrijd concreet verder te stimuleren, niet de beste maatregel is. Om maar iets te zeggen lijkt mij in een periode van werkloosheid de eis van arbeidsherverdeling veel geschikter om propaganda mee te voeren: het klinkt heel acceptabel, en ge gaat direct zien dat de burgerij daarvan op zijn achterste poten gaat staan, met irrationele argumenten ("Het is al geprobeerd", "Het zijn recepten van de jaren '70", misschien gaan ze zelfs een open doelkans geven en zeggen "dat is iets voor communisten!")

Als je dan toch rond vermogensbelasting je wervingscampagne wil maken, dan denk ik dat het belangrijkste aspect is om te vertellen wat je ermee gaat doen, en daar dan een perspectief op klassenstrijd of tenminste bewustmaking in steekt... (bvb. sociale huisvesting uitbreiden...)

Maar hoe die van de Pvda er vandaag campagne mee voeren, dat past gewoon als een tang op en varken op de klassenstrijd... piket bij de spoorwegen als protest tegen de afbraak van openbare diensten: oplossing miljonairstaks... te weinig geld voor de sociale zekerheid? oplossing miljonairstaks... (nee, sociale zekerheid dat zijn de patrons die dat moeten betalen, niet de "miljonairs"), afdankingen bij bedrijven tegenhouden? miljonairstaks.. zelfs bij de manifestatie "respect voor de delegees" van syndicalisten die bij Procter en Gamble door hun directie geviseerd worden, stonden ze campagne te voeren voor miljonairstaks. Het is even erg als het Vlaams Blok alle problemen in de samenleving met de splitsing tussen Vlaanderen en Wallonië ging oplossen.

Het probleem is dat zo'n manier van propaganda zodanig artificieel overkomt, en dat de marketing die erachter zit er zo vingerdik opligt, dat de meeste mensen gaan zeggen "als dat de weg naar het communisme is, vergeet het dan maar voor mij".

Het is gewoon de gemakkelijkste weg kiezen om eender hoe veel leden bij te halen op korte termijn, maar als ge dat doet met het oog op de klassenstrijd, gaat ge op lange termijn bedrogen uitkomen, want klassenstrijd (het woord zegt het zelf), is nooit via een gemakkelijke weg te winnen.

In de laatste marxistische studies trouwens ook een groot artikel over de kiescampagne van Obama. Ge zou verwachten dat marxisten dan gaan uitleggen dat Obama even goed als Bush de belangen van de burgerij verdedigt, maar nee. Het ging erover met welke psychologische en sociologische truken dat Obama aan zijn verkiezingsoverwinning was geraakt. "Storytelling" en zo van die zever, en wat we daarvan konden leren. Ik kan geloven dat zo'n artikel belangrijk propagandamateriaal kan zijn voor een stalinistische partij, maar ik denk wel dat ze het "marxisme" daarbij verwarren met "macchiavellisme"...