Vaste tarieven voor advocaten

[Der Wanderer]

Het huidige systeem waarbij mensen zelf hun advocaat kunnen kiezen en de verloning via de vrije markt gebeurt, lijkt inherent op klassenjustitie. Een alternatief zou bestaan uit vaste tarieven. Onsuccesvolle advocaten krijgen gewoon geen klanten (er mag dus geen numerus clausus komen). Een andere eis houdt in dat er geen banden mogen bestaan tussen de advocaat en de klant (ook geen vriendschap, dit moet onder ede bevestigd worden). Onvermogenden wordt door de staat een advocaat toegewezen aan hetzelfde tarief.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het huidige systeem waarbij mensen zelf hun advocaat kunnen kiezen en de verloning via de vrije markt gebeurt, lijkt inherent op klassenjustitie. Een alternatief zou bestaan uit vaste tarieven. Onsuccesvolle advocaten krijgen gewoon geen klanten (er mag dus geen numerus clausus komen). Een andere eis houdt in dat er geen banden mogen bestaan tussen de advocaat en de klant (ook geen vriendschap, dit moet onder ede bevestigd worden). Onvermogenden wordt door de staat een advocaat toegewezen aan hetzelfde tarief.

Die worden rechter of procureur.

Vandaar de eenzame hoogte van het Belgisch recht...

[Johan Daelemans]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het huidige systeem waarbij mensen zelf hun advocaat kunnen kiezen en de verloning via de vrije markt gebeurt,
lijkt inherent op klassenjustitie. Een alternatief zou bestaan uit vaste tarieven. Onsuccesvolle advocaten krijgen gewoon geen klanten
(er mag dus geen numerus clausus komen). Een andere eis houdt in dat er geen banden mogen bestaan tussen de advocaat
en de klant (ook geen vriendschap, dit moet onder ede bevestigd worden). ...

In de garage, auto niet hersteld, geen herstellingskosten.
Bij de bakker, geen brood gekregen - geen brood betaald.
Regent het nog binnen na een bezoek van de dakwerker ... geen centen.

Allemaal heel normaal en daar worden weinig vragen over gesteld.

Lijkt me logisch dat indien een advocaat de zaak niet wint die ook geen centen ziet.

Het zal rap gedaan zijn met zaken aanpakken waar men geen benul van heeft ...
Het zal rap gedaan zijn met de mensen aan te
moedigen om lukraak zaken op te starten ...

Probleem in België is dat bij onze justitie iedereen met klinkklare onzin een zaak kan winnen en dat iedereen met het recht aan
hun kant een onbegrijpelijk vonnis door de strot geduwd kunnen krijgen.

De reputatie en connecties van de advocaat (of wie hij vertegenwoordigd) heeft gewoon meer invloed dan het recht of onrecht zelf.

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Een andere eis houdt in dat er geen banden mogen bestaan tussen de advocaat en de klant
(ook geen vriendschap, dit moet onder ede bevestigd worden). ...

Je bedoeld dus dat je enkel terecht zou mogen komen bij advocaten die je niet kent?
Kan werken maar dan met een voor iedereen
toegankelijk puntensysteem voor advocaten. Ik zie niet in hoe je anders een advocaat kan kiezen die enige kans op slagen kan hebben.
En wat doe je met de vriendschap tussen advocaten onderling en tussen advocaten en rechters onderling? België is een zakdoek
groot en in de magistratuur kent iedereen iedereen. Onvermijdelijk krijg je situaties van 'voor wat hoort wat' .

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het huidige systeem waarbij mensen zelf hun advocaat kunnen kiezen en de verloning via
Onvermogenden wordt door de staat een advocaat toegewezen aan hetzelfde tarief.

Onvermogenden krijgen onvermogende advocaten.

Johan ... 12 jaar ervaringsdeskundige

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Die worden rechter of procureur.

Vandaar de eenzame hoogte van het Belgisch recht...

of parlementair

[dalibor]

Een andere eis houdt in dat er geen banden mogen bestaan tussen de advocaat en de klant (ook geen vriendschap, dit moet onder ede bevestigd worden).

Waarom zou dat een probleem zijn? Een advocaat moet je rechten verdedigen en daar moet je als partij in een geding vooral zelf een keuze in kunnen maken

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het huidige systeem waarbij mensen zelf hun advocaat kunnen kiezen en de verloning via de vrije markt gebeurt, lijkt inherent op klassenjustitie. Een alternatief zou bestaan uit vaste tarieven. Onsuccesvolle advocaten krijgen gewoon geen klanten (er mag dus geen numerus clausus komen). Een andere eis houdt in dat er geen banden mogen bestaan tussen de advocaat en de klant (ook geen vriendschap, dit moet onder ede bevestigd worden). Onvermogenden wordt door de staat een advocaat toegewezen aan hetzelfde tarief.

Straks gaat Kim Jong Un nog jaloers worden op uw voorstel

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Waarom zou dat een probleem zijn? Een advocaat moet je rechten verdedigen en daar moet je als partij in een geding vooral zelf een keuze in kunnen maken

Omdat drukbevraagde advocaten dan de voorkeur geven aan mensen die veelal tot hun eigen klasse behoren. Dat zou het doel om klassenjustitite tegen te gaan alsnog tegenwerken.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Straks gaat Kim Jong Un nog jaloers worden op uw voorstel

Al het goede wekt jaloezie op, daar moet je mee leren leven.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Al het goede wekt jaloezie op, daar moet je mee leren leven.

in dit geval vooral bij communisten

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het huidige systeem waarbij mensen zelf hun advocaat kunnen kiezen en de verloning via de vrije markt gebeurt, lijkt inherent op klassenjustitie.

Zoals er klassenonderwijs is, klassenvoertuigen, klassenvoedsel, klassen woningen en zo voort.

De bedoeling is namelijk dat mensen die veel en heel goeie dingen voor anderen doen, veel geld verdienen, en zich dus ook meer en betere dingen in ruil daarvoor kunnen bekomen. Natuurlijk verstoort de staat dat, door een ganse klasse nep elite toe te laten zich stinkend te verrijken zonder overeenkomstige weldaden aan anderen om dat te verdienen.

In een vrije maatschappij bekom je normaal enkel maar geld op vrijwillige basis van aan wie je goeie dingen doet ; en dan is het normaal dat dat goed verdiende geld ook dient om U aan betere zaken te helpen dan zij die zich minder nuttig konden maken voor hun medemens, nee ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Omdat drukbevraagde advocaten dan de voorkeur geven aan mensen die veelal tot hun eigen klasse behoren. Dat zou het doel om klassenjustitite tegen te gaan alsnog tegenwerken.

Waarom wil jij klassenjustitie tegenwerken ?
Wat is daar verkeerd aan ?

[De schoofzak]

Recht zoeken is bijna zo belangrijk als een goede gezondheid (terug) zoeken.
Ik zie het meer in een mutualiteit voor justitie.

Ik meen ook eens gehoord te hebben dat in Duitsland (of was het een ander land) de rechter bij elk vonnis bepaalt welke een gerechtvaardigd ereloon is voor elke partij.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De bedoeling is namelijk dat mensen die veel en heel goeie dingen voor anderen doen, veel geld verdienen,

Het 'goede' in het kader van justitie houdt in dat er rechtvaardigheid geschiedt, althans binnen de definitie daarvan door de wet (die niet per se volledig rationeel is maar dat is nu eenmaal zo). De organisatie van de advocatuur moet dit zoveel mogelijk bewerkstelligen. Het gaat niet om het voordeel voor de enkeling: zelf maximaal kans maken om vrij te komen.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Recht zoeken is bijna zo belangrijk als een goede gezondheid (terug) zoeken.
Ik zie het meer in een mutualiteit voor justitie.

Als dat collectief georganiseerd wordt (dat zou ook bij hospitalisatieverzekeringen integraal zo moeten zijn, dan kan men ze trouwens inkomensafhankelijk maken en in ruil... 'de belastingen doen dalen' ).

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het 'goede' in het kader van justitie houdt in dat er rechtvaardigheid geschiedt

Een onbestaand concept he, rechtvaardigheid.

In een goed rechtssysteem (een onbestaand dus) heb je geen advocaat nodig. Het is de onbekwaamheid van de rechter en de dubbelzinnigheid van de wet die maakt dat de uitkomst van een vonnis afhankelijk is van het werk van een advocaat.

Mocht de wet duidelijk zijn, en het gerecht efficient werken, dan zou:

1) het gerecht alle feiten in kwestie bepalen

2) het vonnis als functie van de feiten eenduidig zijn en onafhankelijk van pleidooien.

Bijvoorbeeld, als iemand verdacht is van een moord, dan zou het aan het gerecht moeten zijn, mocht dat juist functioneren, van zelf alle onderzoek te doen naar de feiten, naar de omstandigheden, naar de eventuele verzachtende omstandigheden en zo, en is het niet aan een advocaat om daar de rechter op te wijzen. Eens alle feitelijk materiaal gekend zou zijn, zou het vonnis eenduidig moeten zijn: voldoende kans op schuld, en volgens de omstandigheden, de strafmaat. Dat zou niet moeten veranderen als functie van welk pleidooi dan ook, en men zou onmogelijk "elementen" kunnen bijdragen die niet onderzocht werden vermits alles onderzocht was.

Het is een beetje alsof men met een "verpleger advocaat" bij de dokter moet komen, om die te wijzen op alles wat zou moeten onderzocht worden, daarmee te argumenteren over eventuele behandelingen, en dergelijke meer, en dat de kwaliteit van de zorg van de dokter afhangt van de vurigheid en de bekwaamheid waarmee uw verpleger advocaat die dokter allerlei dingen zegt en vraagt.

De advocatuur is er enkel maar omdat er niet zoiets is als rechtspraak, maar gewoon een verre technische nazaat is van sofismen en het spelen op emoties om "het staatsgeweld aan uw kant te krijgen".

[Johan Daelemans]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Een onbestaand concept he, rechtvaardigheid.

In een goed rechtssysteem (een onbestaand dus) heb je geen advocaat nodig. Het is de onbekwaamheid van de rechter en de dubbelzinnigheid van de wet die maakt dat de uitkomst van een vonnis afhankelijk is van het werk van een advocaat.

Mocht de wet duidelijk zijn, en het gerecht efficient werken, dan zou:

1) het gerecht alle feiten in kwestie bepalen

2) het vonnis als functie van de feiten eenduidig zijn en onafhankelijk van pleidooien.

Bijvoorbeeld, als iemand verdacht is van een moord, dan zou het aan het gerecht moeten zijn, mocht dat juist functioneren, van zelf alle onderzoek te doen naar de feiten, naar de omstandigheden, naar de eventuele verzachtende omstandigheden en zo, en is het niet aan een advocaat om daar de rechter op te wijzen. Eens alle feitelijk materiaal gekend zou zijn, zou het vonnis eenduidig moeten zijn: voldoende kans op schuld, en volgens de omstandigheden, de strafmaat. Dat zou niet moeten veranderen als functie van welk pleidooi dan ook, en men zou onmogelijk "elementen" kunnen bijdragen die niet onderzocht werden vermits alles onderzocht was.

Het is een beetje alsof men met een "verpleger advocaat" bij de dokter moet komen, om die te wijzen op alles wat zou moeten onderzocht worden, daarmee te argumenteren over eventuele behandelingen, en dergelijke meer, en dat de kwaliteit van de zorg van de dokter afhangt van de vurigheid en de bekwaamheid waarmee uw verpleger advocaat die dokter allerlei dingen zegt en vraagt.

De advocatuur is er enkel maar omdat er niet zoiets is als rechtspraak, maar gewoon een verre technische nazaat is van sofismen en het spelen op emoties om "het staatsgeweld aan uw kant te krijgen".

Verdorie een zeer goed doordachte post.
Ik hou ook rekening met de mogelijkheid dat je bovendien onaards slim bent.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Een onbestaand concept he, rechtvaardigheid.

In een goed rechtssysteem (een onbestaand dus) heb je geen advocaat nodig. Het is de onbekwaamheid van de rechter en de dubbelzinnigheid van de wet die maakt dat de uitkomst van een vonnis afhankelijk is van het werk van een advocaat.

Mocht de wet duidelijk zijn, en het gerecht efficient werken, dan zou:

1) het gerecht alle feiten in kwestie bepalen

2) het vonnis als functie van de feiten eenduidig zijn en onafhankelijk van pleidooien.

Bijvoorbeeld, als iemand verdacht is van een moord, dan zou het aan het gerecht moeten zijn, mocht dat juist functioneren, van zelf alle onderzoek te doen naar de feiten, naar de omstandigheden, naar de eventuele verzachtende omstandigheden en zo, en is het niet aan een advocaat om daar de rechter op te wijzen. Eens alle feitelijk materiaal gekend zou zijn, zou het vonnis eenduidig moeten zijn: voldoende kans op schuld, en volgens de omstandigheden, de strafmaat. Dat zou niet moeten veranderen als functie van welk pleidooi dan ook, en men zou onmogelijk "elementen" kunnen bijdragen die niet onderzocht werden vermits alles onderzocht was.

Het is een beetje alsof men met een "verpleger advocaat" bij de dokter moet komen, om die te wijzen op alles wat zou moeten onderzocht worden, daarmee te argumenteren over eventuele behandelingen, en dergelijke meer, en dat de kwaliteit van de zorg van de dokter afhangt van de vurigheid en de bekwaamheid waarmee uw verpleger advocaat die dokter allerlei dingen zegt en vraagt.

De advocatuur is er enkel maar omdat er niet zoiets is als rechtspraak, maar gewoon een verre technische nazaat is van sofismen en het spelen op emoties om "het staatsgeweld aan uw kant te krijgen".

Ja dat is zo, ik wil gewoon daarbinnen iets meer 'gelijkheid' aanbrengen, qua mobiliseerbaar sofistisch verbaal geweld door dat los te koppelen van financiele draagkracht. (Overigens wil dit alles niet zeggen dat 'rechtvaardigheid' niet bestaat, maar we hebben het hier inderdaad over 'het recht' als instelling binnen 'de democratische rechtsstaat' die inherent een sofistisch gegeven is.)

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Daelemans

Verdorie een zeer goed doordachte post.
Ik hou ook rekening met de mogelijkheid dat je bovendien onaards slim bent.

Ik kan begrijpen dat dat bij u 'resoneert'.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Ik kan begrijpen dat dat bij u 'resoneert'.

Hij gaat er verdorie nog achter komen dat ik een buitenaardse hagedis ben Maar aub, zeg dat niet aan Het Oosten he...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Overigens wil dit alles niet zeggen dat 'rechtvaardigheid' niet bestaat

Inderdaad, er zijn andere redenen waarom rechtvaardigheid niet bestaat. Is het rechtvaardig dat de antilope opgegeten wordt door de leeuw bijvoorbeeld ?

Maar inderdaad, het is niet het punt dat ik maakte.

In werkelijkheid is "het gerecht" gewoon een entiteit, die vriend of vijand kan zijn, naargelang, en dat zich laat bespelen en zelf ook speelt. En daar is een goeie advocaat juist goud waard (vandaar dat prijzen vrij moeten zijn) om die nogal arbitraire entiteit juist te bespelen, met een ongeschreven partituur.

Een goeie advocaat is zoals een goeie canape verkoper. Je weet niet HOE hij het doet, maar hij slaagt er toch maar in om aan dat onnozel koppel een dure en lelijke canape te verkopen en ze zijn nog content ook. Terwijl identiek dezelfde canape aan identiek hetzelfde koppel met een andere verkoper gewoon blijft staan.

Het is het leren spelen op die ongeschreven dingen van emotie, ons-kent-ons, de juiste snaren snel leren herkennen, kortom, de aard van het boerenbedrog.

En in een systeem waar veel van afhangt en door boerenbedrog gestuurd wordt, is een goeie bedrieger gewoon goud waard, en kan men dat niet zomaar aanleren. Ge hebt het of ge hebt het niet.