De Psychiatrische Theepot

[ArjanD]

De Psychiatrische Theepot

Als psychiaters zouden stellen dat een hersenziekte de oorzaak is van schizofrenie symptomen, dan zou niemand het tegendeel kunnen bewijzen als psychiaters er bij zouden zeggen dat de hersenziekte nog niet gemeten kan worden met de huidige technologie. Als psychiaters dan zouden zeggen dat, aangezien het tegendeel van hun stelling niet bewezen kan worden, het een ontolereerbare miskenning van het menselijk verstand zou zijn om aan hun stelling te twijfelen, dan zou iedereen ze voor gek verklaren. Maar als het bestaan van de hersenziekte erkend zou worden in psychiatrische leerboeken, die psychiaters in opleiding wordt aangeleerd, dan zou afzien van geloof in het bestaan van de ziekte een teken van excentriciteit worden en zou iemand die dat doet ongeloofwaardig worden en door het gevestigde psychiatrische establishment worden verdrukt.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Psychiatrische_theepot

De kern van de psychiatrie wordt gevormd door een dogma en niet door wetenschap. Psychiaters werken met een soort bijbel, de DSM-IV. Een boek dat hevig onder vuur ligt in de wetenschap (mirror), omdat het niet wetenschappelijk zou zijn.

Psychiatrische ‘ziektes’ zoals schizofrenie en ADHD worden letterlijk gestemd tijdens een vergadering door vooraanstaande psychiaters. Er ligt totaal geen objectieve wetenschap aan dergelijke diagnoses ten grondslag.

Zie: ‘Wetenschappelijk gezien slaat schizofrenie nergens op’

De Psychiatrische Theepot laat zien dat de psychiatrie een religie is en geen echte wetenschap. Het is een analogie dat bedacht is om onfalsifieerbare stellingen van de psychiatrie te ontkrachten.

Zie ook de recente BBC reportage over De Psychiatrische Bijbel: klik hier om te beluisteren (mp3)

[lomeanor]

1. Schizofrenie is weldegelijk een hersenziekte. Net zoals bijvoorbeeld ADHD. Het gaat om onevenwichten in neurotransmittoren. En dat is wel degelijk wetenschappelijk bewezen.
2. De ernst van schizofrenie wordt gemeten met gevalideerde schalen (zoals de PANSS). Die schalen zijn dus wel degelijk wetenschappelijk gevalideerd. Natuurlijk kan je schizofrenie niet meten met beeldvorming: het is immers geen organische maar een functionele ziekte. Er scheelt niets met de macroscopische bouw van de neuronen, maar wel met hun functie (die oa gebeurt door kanalen, transporters en neurotransmitters: allemaal op celniveau dus).
3. De DSM-IV is geen "bijbel" het is gewoon een overzicht van alle psychiatrische ziektebeelden. De functie van de DSM is het maken van afspraken zodat bij wetenschappelijk en statistisch onderzoek iedereen over hetzelfde spreekt. En dat is niet enkel zo in de psychiatrie. Ook de algemene medische ziektenlijstm de ICD-10 is zo opgebouwd. Ook in de interne geneeskunde werkt men zo. Zo is het een afspraak dat we onder hoge bloeddruk een systolische bloeddruk van boven de 140mmHg verstaan.
4. In de psychiatrie gebeurt ontzettend veel onderzoek. Het is een zeer wetenschappelijke en evidence-based discipline geworden.

[ArjanD]

Wat u zegt is in het geheel niet juist meneer. En waar haalt u die informatie eigenlijk vandaan, is dit het 'geloof' dat u aanhangt dat u bent wijsgemaakt door de predikanten, de psychiaters?

Wat u zegt spoort niet met de wetenschap. En uw reactie zal vast zijn: Arjan dit en Arjan dat. Maar feitelijk blijft hetgeen u zegt niet juist.

Prof. dr. Jim van Os, psychiater van het jaar 2008 in Nederland, zegt dus het volgende:

Vanuit de zaal kwam dan ook de oproep aan psychiaters om nu eens lef te tonen en eindelijk op te houden met patiënten als schizofreen te diagnosticeren. Discussievoorzitter en psychiater Jim van Os greep die kans aan om zijn stelling te poneren dat het wetenschappelijk gezien volstrekte onzin is om schizofrenie als een hersenziekte te beschouwen.

http://www.psy.nl/nieuws/nieuwsberic...ie-nergens-op/

Hij heeft recent overigens een mooi stuk geschreven over stemmen horen en schizofrenie. Volgens hem doet psychiatrische behandeling meer kwaad dan goed.

In de VS, maar inmiddels ook hier, roeren de patiëntengroepen zich steeds luider, vertelt Van Os. "Want wat moet je met die diagnose? Stel dat je zoon dat van de dokter te horen krijgt. Een goede ouder zal zich verzetten, die kent het kind en zijn mogelijkheden, die weet dat er ook nog een andere identiteit is dan die van de zieke. Zo'n diagnose doet meer kwaad dan goed, het betekent een verwijzing naar de dagbehandeling en je beneemt er alle uitzicht op herstel mee. Terwijl dat wel mogelijk is, ook bij schizofrenie.

...

Cognitieve therapie, praten, dat helpt, vooral bij mensen die stemmen horen en daaraan denken te moeten gehoorzamen. Ze kunnen leren om de stemmen te negeren. Het probleem is dat de zorg daar niet op ingericht is. Wel op pillen, op medicatie, die is routinematig te verkrijgen."

http://www.observant.unimaas.nl/defa...bs19/art20.htm

Bij ADHD is ook geen sprake van een hersenziekte, dat is je reinste bedriegerij. Ze spreken van hersengolven en weet ik wat al niet meer voor een onzin, die zouden afwijken bij mensen met de 'ziekte'. Maar in de echte wetenschap blijft van die hypotheses niets over.

En honderden wetenschappers en hoogleraren roepen dat, en de tegenhang zijn een stel psychiaters.

Een Belgische hoogleraar psychotherapie verkondigde enkele dagen geleden op de Nederlandse televisie ook: ADHD is boerenbedrog.

Verhaeghe gaat zelfs zo ver te stellen dat aandoeningen zoals ADHD en PDD-NOS niet bestaan. De symptomen natuurlijk wel: drukke of verlegen kinderen zijn een feit.

Dus je houdt jezelf voor de gek. Wat je gelooft is niet de waarheid.

Je kunt de TV reportage met de belgische hoogleraar overigens terugzien op het volgende adres:

http://boeken.vpro.nl/boeken/42429021/

[lomeanor]

Ik hou mezelf helemaal niet voor de gek, mijnheer.

1: Alles hangt er natuurlijk van af wat je al dan niet een hersenziekte noemt. Er is bij psychiatrische aandoeningen inderdaad geen structureel probleem. Maar er is wel een functioneel probleem: allerhande kanalen en neurotransmittoren werken niet naar behoren. En dat is pure medische wetenschap.

2: Een diagnose maakt helemaal niet alles erger. Integendeel. Ik krijg het er van als ik het leed zie dat mensen zoals u aandoen aan mensen met een psychiatrische stoornis. Als je hen geen diagnose zou geven, zou er dus ook "geen probleem" zijn. Als depressie of schizofrenie geen ziekte is, dan zijn het dingen die de patiënten "zichzelf zouden aandoen" in plaats van dat het ziektes zijn die kunnen behandeld worden. Daarmee plaats je die mensen in een verdomhoekje. Ik word dagelijks geconfronteerd met dit lijden dat mensen zoals u aan psychiatrische patiënten aandoen.

3. Wil u de medische genetische achtergrond van mensen die lijden aan schizofrenie of ADHD dan volstaat het een kleine search te doen op medline. Daar vind u alle relevante en gevalideerde medische informatie. De info van marginale drukkingsgroepen die u hier aanhaalt is wetenschappelijk volkomen irrelevant.

Tot slot: ik vind de toon die u ten opzichte van mij aanslaat uiterst vervelend. Ik voel mij sterk beledigd door vele van de woorden die u uit. Indien u uw toon niet kunt matigen zal ik verder niet met u in debat gaan.

[lomeanor]

Ik had trouwens graag gehad dat u op mijn stellingen zou reageren in plaats van gewoon informatie van allerhande drukkingsgroepen te spuien. Hoewel ik besef dat dat natuurlijk moeilijk voor u kan zijn aangezien u hoogstwaarschijnlijk niet medisch geschoold bent.

[lomeanor]

Dom dat het zo ver moet komen, maar kom. Hier zijn abstracts van wetenschappelijke research naar ADHD:

Het eerste gaat over genetica en ADHD.
Het tweede over structurele hersenproblemen en ADHD.

Dat is medische wetenschap, mijnheer. Alle relevante en betrouwbare artikels zijn op medline te vinden. De propaganda van belangengroepen die u leest doet niets ter zake.

Wetenschappelijke en betrouwbare medische informatie vind je op medline, nergens anders.

Link medline: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/

Hum Genet. 2009 Jul;126(1):51-90.
Candidate gene studies of ADHD: a meta-analytic review.
Gizer IR, Ficks C, Waldman ID.
Quantitative genetic studies (i.e., twin and adoption studies) suggest that genetic influences contribute substantially to the development of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Over the past 15 years, considerable efforts have been made to identify genes involved in the etiology of this disorder resulting in a large and often conflicting literature of candidate gene associations for ADHD. The first aim of the present study was to conduct a comprehensive meta-analytic review of this literature to determine which candidate genes show consistent evidence of association with childhood ADHD across studies. The second aim was to test for heterogeneity across studies in the effect sizes for each candidate gene as its presence might suggest moderating variables that could explain inconsistent results. Significant associations were identified for several candidate genes including DAT1, DRD4, DRD5, 5HTT, HTR1B, and SNAP25. Further, significant heterogeneity was observed for the associations between ADHD and DAT1, DRD4, DRD5, DBH, ADRA2A, 5HTT, TPH2, MAOA, and SNAP25, suggesting that future studies should explore potential moderators of these associations (e.g., ADHD subtype diagnoses, gender, exposure to environmental risk factors). We conclude with a discussion of these findings in relation to emerging themes relevant to future studies of the genetics of ADHD.

Encephale. 2009 Apr;35(2):107-14. Epub 2008 Jul 7.Click here to read
[Structural and functional neuroanatomy of attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD)]
INTRODUCTION: Attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) is a common and impairing neuropsychiatric disorder with preschool onset. ADHD occurs in approximately 3-9% of the childhood population. There is a much higher incidence rate in boys who are around three times more likely than girls to be diagnosed. Approximately 30-60% of individuals diagnosed with ADHD in youth have symptoms that persist into adulthood. LITERATURE FINDINGS: Three subtypes of the disorder have been proposed in the current clinical view of ADHD: inattentive, hyperactive-impulsive and combined type. Numerous problems are associated with ADHD: poor academic performance, learning disorders, subtle cognitive deficits, conduct disorders, antisocial personality disorder, poor social relationships, and a higher incidence of anxiety and depression symptoms into adulthood. Researchers have emphasized poor behavioural inhibition as the central impairment of the disorder. From the neuropsychological viewpoint, impairment of the "hot" affective aspects of executive functions, like behavioural inhibition and attention and the more cognitive, "cool" aspects of executive functions like self-regulation, working memory, planning, and cognitive flexibility, are often reported by studies on ADHD. The hot executive functions are associated with ventral and medial regions of the prefrontal cortex (including the anterior cingulated cortex) and named "hotbrain" and the cool executive functions are associated with the dorsolateral prefrontal cortex and are called "coolbrain". DISCUSSION: Convergent data from neuroimaging, neuropsychology, genetics and neurochemical studies consistently point to the involvement of the frontostriatal network as a likely contributor to the pathophysiology of ADHD. This network involves the lateral prefrontal cortex, the dorsal anterior cingulate cortex, the caudate nucleus and putamen. Moreover, a growing literature demonstrates abnormalities affecting other cortical regions and the cerebellum. The exploratory brain regions of interest in which abnormalities have been identified, but that were not predicted by cognitive models of ADHD, are the temporal lobe, parietal lobe, occipital lobe and lateral ventricles. Anatomical studies suggest widespread reductions in volume throughout the cerebrum and cerebellum, while functional imaging studies suggest that affected individuals activate more diffuse areas than controls during the performance of cognitive tasks. More precisely, reductions in volume have been observed in the total cerebral volume, the prefrontal cortex, the basal ganglia (striatum), the dorsal anterior cingulate cortex, the corpus callosum and the cerebellum. Furthermore, hypoactivation of the dorsal anterior cingulate cortex, the frontal cortex and the basal ganglia (striatum) have also been reported. The paradigms mostly used in functional magnetic resonance imaging (fMRI) are tasks of motor inhibition, interference and attention such as the go/no-go, "stop-signal" and the Stroop. CONCLUSION: This review provides an overview of the main imaging studies that investigated the neurobiological substrate of ADHD. Some guidelines for future functional magnetic imaging studies are also suggested.

[Pieke]

zinloos lomeanor, je had het evengoed tegen je salontafel kunnen zeggen

[van Maerlant]

't Lijkt voorbij te zijn voor Arjan. Good geprobeerd jongske.

[Ars_Nova]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Bij ADHD is ook geen sprake van een hersenziekte, dat is je reinste bedriegerij. Ze spreken van hersengolven en weet ik wat al niet meer voor een onzin, die zouden afwijken bij mensen met de 'ziekte'. Maar in de echte wetenschap blijft van die hypotheses niets over.

Het is aangetoond dat bij ADHD de dopamine reuptake te snel gebeurt in een deel van de prefrontale cortex. De neurologische basis voor ADHD is dus wel degelijk bekend.

[Ars_Nova]

Er zijn wel een hoop kwakzalvers "out there", die dingen zitten te beweren die langs geen kanten kloppen. Vooral neo-hipppie stuff. Nu moet je ook niet overmedicaliseren en ik geloof ook wel in het integreren van een zekere aandoeningen in plaats van het met een pil weg te werken in de hoop er nooit meer iets van te zien. Maar de meeste van die charlatans spelen op vooroordelen en heftige emotionele reacties, met uitspraken zoals "Ritalin is cocaine for kids". Het gaat niet om de waarheid van die uitspraak, want Rilatine IS pharmacologisch bijna gelijk aan cocaïne, maar wel om het feit dat dat niet ter zake doet omdat de omstandigheden van de patiënt en de manier waarop het middel toegediend wordt, radicaal anders zijn.

[lomeanor]

Oorspronkelijk geplaatst door Ars_Nova

Er zijn wel een hoop kwakzalvers "out there", die dingen zitten te beweren die langs geen kanten kloppen. Vooral neo-hipppie stuff. Nu moet je ook niet overmedicaliseren en ik geloof ook wel in het integreren van een zekere aandoeningen in plaats van het met een pil weg te werken in de hoop er nooit meer iets van te zien. Maar de meeste van die charlatans spelen op vooroordelen en heftige emotionele reacties, met uitspraken zoals "Ritalin is cocaine for kids". Het gaat niet om de waarheid van die uitspraak, want Rilatine IS pharmacologisch bijna gelijk aan cocaïne, maar wel om het feit dat dat niet ter zake doet omdat de omstandigheden van de patiënt en de manier waarop het middel toegediend wordt, radicaal anders zijn.

²

[Tavek]

Ik vind het leuk om te zien hoe een professional zoals lomeanor met inhoudelijke argumenten ArjanD op zijn plek heeft gezet.

Ikzelf kom regelmatig in contact met mensen (ook in mijn familie) die ook vreemde ideeen hebben over allerhande medische condities. Een geneesheer in de directe omgeving zou dan toch o zo handig zijn om even er voor te zorgen dat die kwakzalvers hun geld niet krijgen.

[Metternich]

Ikzelf heb ADD, bij mijn weten is dat niet iets waar ik vrij voor kies. Wanneer iets mij niet boeit, krijg ik een enorm aandachtsverlies en een enorme ontsnappingsdrang. Dat is geen schakelaar die ik naar believen aan- of uitzet, maar iets dat ik niet kan controleren.

[lomeanor]

Oorspronkelijk geplaatst door Metternich

Ikzelf heb ADD, bij mijn weten is dat niet iets waar ik vrij voor kies. Wanneer iets mij niet boeit, krijg ik een enorm aandachtsverlies en een enorme ontsnappingsdrang. Dat is geen schakelaar die ik naar believen aan- of uitzet, maar iets dat ik niet kan controleren.

En dat is inderdaad het probleem met mensen die het "ziekteconcept" niet willen/durven hanteren. ADD is een neurotransmitter probleem, het is niet iets waar je voor kiest, het is niet iets waaraan je "zelf moet werken," het is niet iets dat je eigen schuld is.

Ontken je echter het bestaan van psychiatrische aandoeningen, dan beweer je impliciet dat mensen die een van deze aandoeningen hebben "het zichzelf aandoen." Dat ze zich moeten "herpakken." En daarmee ontneem je hen ook de medische hulp die hen wél kan helpen.

Dat maakt me zo boos als ik stellingen lees zoals deze van ArjanD. Hij denkt met zulke stellingen de psychiaters aan te pakken, maar wat kan het hen nu schelen wat "ArjanD" denkt over hun vak? Ze kennen hun vak en ze kennen de medische wetenschap er achter. Het probleem is dat het de patiënten zijn die lijden onder de beweringen van mensen zoals ArjanD. Er zijn al genoeg vooroordelen in de maarschappij tegen mensen die psychiatrisch ziek zijn, deze mensen hebben het al moeilijk genoeg, kunnen sowieso op weinig steun uit de maatschappij rekenen. Als mensen dan zeggen dat psychiatrische stoornissen niet bestaan, maak je het alleen maar erger voor hen. Dan zit het volgens de maatschappij nog meer "tussen twee oren." En dan bedoel ik dat laatste in de pejoratieve betekenis.

[Pieke]

Daar blijft het jammer genoeg niet bij lomeanor. Zelfdiagnose en zelfbehandeling "omdat ze het gelezen hebben op tinternet, en waar dan door een arts ingegrepen moet worden; of die zeer kritisch staan tov een diagnose en een voorgestelde behandeling en zelfs in discussie gaan met de arts omdat ze optinternet iets anders gelezen hebben. Zelf kom ik nogal wat ouders tegen die hun kinderen niet willen vaccineren omdat ze anders autisme krijgen, of HADD (ADHD dus). Of die hun kinderen vergiftigen met allerhande voedingssupplementen ("dat stond zo op dr Rath's website"). En die zeer kritisch/achterdochtig staan tov allopatische geneesmiddelen. Maar wel alles slikken wat ze lezen op alternatieve geneeskundige websites.

Het internet is zowel een zegen als een vloek. Informatievergaring was nog nooit zo makkelijk. Problematisch is wel het inschatten van de juistheid van die informatie. Nogal wat leken slikken zonder problemen de kritiek op de reguliere geneeskunde maar hanteren niet dezelfde maatstaven voor de alternatieve geneeskunde .

[lomeanor]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

Daar blijft het jammer genoeg niet bij lomeanor. Zelfdiagnose en zelfbehandeling "omdat ze het gelezen hebben op tinternet, en waar dan door een arts ingegrepen moet worden; of die zeer kritisch staan tov een diagnose en een voorgestelde behandeling en zelfs in discussie gaan met de arts omdat ze optinternet iets anders gelezen hebben. Zelf kom ik nogal wat ouders tegen die hun kinderen niet willen vaccineren omdat ze anders autisme krijgen, of HADD (ADHD dus). Of die hun kinderen vergiftigen met allerhande voedingssupplementen ("dat stond zo op dr Rath's website"). En die zeer kritisch/achterdochtig staan tov allopatische geneesmiddelen. Maar wel alles slikken wat ze lezen op alternatieve geneeskundige websites.

Het internet is zowel een zegen als een vloek. Informatievergaring was nog nooit zo makkelijk. Problematisch is wel het inschatten van de juistheid van die informatie. Nogal wat leken slikken zonder problemen de kritiek op de reguliere geneeskunde maar hanteren niet dezelfde maatstaven voor de alternatieve geneeskunde .

Helemaal mee eens.
Ik merk daar ook veel problemen mee in de dagelijkse praktijk. Patiënten die komen met een ganse bundel papieren, afgedrukt van internet met dubieuze informatie over allerhande (ontzettend dure) voedingsupplementen...
Of informatie van allerhande drukkingsgroepen... Die groepen zorgen met hun "anti" houding voor heel wat lijden bij veel patiënten.

[Savatage]

Oorspronkelijk geplaatst door lomeanor

Dom dat het zo ver moet komen, maar kom. Hier zijn abstracts van wetenschappelijke research naar ADHD:

Het eerste gaat over genetica en ADHD.
Het tweede over structurele hersenproblemen en ADHD.

Dat hele ADHD/ADD gedoe is de laatste jaren toch wat uit de pan gerezen. Ik geloof best dat er mensen zijn waarbij ADHD/ADD een probleem vormt, maar de maatstaven die sommige dokters/psychiaters ervoor hanteren zijn gewoon te soepel. Ik kreeg het laatst een papiertje in mijn handen dat een collega had meegenomen uit de wachtkamer van een ziekenhuis, met daarop de symptomen van ADHD/ADD:

1) Hebt u soms moeite om lang stil te blijven zitten?
2) Verliest u soms uw concentratie na lang met een taak bezig te zijn?
3) Vergeet u soms afspraken of waar u bepaalde zaken heeft gelegd?
...

Dat zijn vragen waarop zowat 92% van de mensen ja kunnen antwoorden.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door lomeanor

En dat is inderdaad het probleem met mensen die het "ziekteconcept" niet willen/durven hanteren. ADD is een neurotransmitter probleem, het is niet iets waar je voor kiest, het is niet iets waaraan je "zelf moet werken," het is niet iets dat je eigen schuld is.

Ontken je echter het bestaan van psychiatrische aandoeningen, dan beweer je impliciet dat mensen die een van deze aandoeningen hebben "het zichzelf aandoen." Dat ze zich moeten "herpakken." En daarmee ontneem je hen ook de medische hulp die hen wél kan helpen.

Dat maakt me zo boos als ik stellingen lees zoals deze van ArjanD. Hij denkt met zulke stellingen de psychiaters aan te pakken, maar wat kan het hen nu schelen wat "ArjanD" denkt over hun vak? Ze kennen hun vak en ze kennen de medische wetenschap er achter. Het probleem is dat het de patiënten zijn die lijden onder de beweringen van mensen zoals ArjanD. Er zijn al genoeg vooroordelen in de maarschappij tegen mensen die psychiatrisch ziek zijn, deze mensen hebben het al moeilijk genoeg, kunnen sowieso op weinig steun uit de maatschappij rekenen. Als mensen dan zeggen dat psychiatrische stoornissen niet bestaan, maak je het alleen maar erger voor hen. Dan zit het volgens de maatschappij nog meer "tussen twee oren." En dan bedoel ik dat laatste in de pejoratieve betekenis.

Ik vind dit zeer mooi geformuleerd van je.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Dat hele ADHD/ADD gedoe is de laatste jaren toch wat uit de pan gerezen. Ik geloof best dat er mensen zijn waarbij ADHD/ADD een probleem vormt, maar de maatstaven die sommige dokters/psychiaters ervoor hanteren zijn gewoon te soepel. Ik kreeg het laatst een papiertje in mijn handen dat een collega had meegenomen uit de wachtkamer van een ziekenhuis, met daarop de symptomen van ADHD/ADD:

1) Hebt u soms moeite om lang stil te blijven zitten?
2) Verliest u soms uw concentratie na lang met een taak bezig te zijn?
3) Vergeet u soms afspraken of waar u bepaalde zaken heeft gelegd?
...

Dat zijn vragen waarop zowat 92% van de mensen ja kunnen antwoorden.

Jups. En als je die dingen hebt en je hebt er last van kan het goed zijn eens verder te kijken.
De meeste aandoeningen hebben symptomen die het merendeel van de mensen al eens ervaren.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

't Lijkt voorbij te zijn voor Arjan. Good geprobeerd jongske.

Hij zal over een half jaarke nog wel eens terugkomen.