Hebben atheïsten een bekeringsdrang?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wat bedoelt u dan eigenlijk met "de wereld te verklaren"?

Denk daar nog maar wat jaartjes over na.

[Tamam]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dat lijkt me toch geen uitspraak te zijn van een agnost, hoor. Hier doet u immers een uitspraak net alsof het een zekerheid is. Juist die zekerheid kent de agnost niet.

da hoger kan in mijn ogen iets puur wetenschappelijk te verklaren zijn, dat we nog niet doorhebben, en nooit zullen doorhebben denk ik de komende duizende jaar (tot zover de mensheid tegen dan nog leeft).

wie weet is die overtreffende stap voor ons iets spiritueels, terwijl het eigenlijk allemaal wetenschappelijk is. alleen zal de mens dat wetenschappelijke niet kunnen vatten gevoelsmatig. we weten dat het universum zich uitbreid nu bv, kunnen dat rationeel bekijken of er ons iets bij voorstellen in detail?

[GandalftheGrey]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Ik ken me perfect inbeelden wat het is om niet te bestaan, de periode dat ik niet bestaan heb is namelijk onmetelijk veel groter dan de periode dat ik wel besta. Ik ben dus een 'ervaringsdeskundige'

Ervaring opbouwen impliceert volgens mij over een zeker bewustzijn en zelfbewustzijn te beschikken.

De atomen die thans in jouw levende lijf tijdelijk georganiseerd zijn bestaan sinds om en bij het begin der tijden (even abstractie nemen). Je profiteert als organisme van de eigenschappen en samenwerkingsverbanden die deze diverse atomen (en hun samenstellende delen) hebben verworven. Dat zou je poëtisch ook 'ervaring' kunnen noemen. Maar het is op geen enkele wijze 'jouw' verworven bewuste ervaring. Het zijn niet eens 'jouw' persoonlijke atomen als je bedenkt dat een onbekend aantal ooit onderdeel kunnen zijn geweest van een ander organisme.

Dat je het je kan inbeelden komt door jouw ervaring met het geboren worden en sterven van anderen.

[GandalftheGrey]

Oorspronkelijk geplaatst door Tamam

ik ben atheïstisch en ben dan agnost geworden...

het zit in onze menselijke natuur om in iets te geloven, en niet dat we maar een niks betekend stofdeeltje zijn in het universum. weinig mensen kunnen met dat "feit" vrede nemen.

ik ook niet. het eeuwige "waarom lopen wij hier rond" blijft een vraag die open staat, ook voor niet gelovige mensen.

maar ik blijf erbij dat als er iets hogers is, het geen schepper is , geen god, geen "iets", geen "het".

net zoals we niet kunnen inbeelden wat het is om dood te zijn (niet meer te bestaan), zullen we nooit, maar dan ook nooit weten waarom we hier rondlopen. wie antwoorden heeft, shoot

liefst niet afkomen met godsdienstboeken ..

Een agnost onthoudt zich van dergelijke uitspraken. Je klinkt nu toch eerder als een ietsist.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door GandalftheGrey

Ervaring opbouwen impliceert volgens mij over een zeker bewustzijn en zelfbewustzijn te beschikken.

De atomen die thans in jouw levende lijf tijdelijk georganiseerd zijn bestaan sinds om en bij het begin der tijden (even abstractie nemen). Je profiteert als organisme van de eigenschappen en samenwerkingsverbanden die deze diverse atomen (en hun samenstellende delen) hebben verworven. Dat zou je poëtisch ook 'ervaring' kunnen noemen. Maar het is op geen enkele wijze 'jouw' verworven bewuste ervaring. Het zijn niet eens 'jouw' persoonlijke atomen als je bedenkt dat een onbekend aantal ooit onderdeel kunnen zijn geweest van een ander organisme.

Dat je het je kan inbeelden komt door jouw ervaring met het geboren worden en sterven van anderen.

1. De atomen bestaan niet sinds het begin der tijden. Ze zijn gefuseerd.
2. De atomen in mijn lichaam veranderen met de regelmaat van de klok en zijn al lang niet meer de atomen van een aantal jaar geleden. Ze kunnen inderdaad ooit toebehoord zijn aan een ander mechanisme, of zelfs een ander mens.
3. Ik ken het me enkel inbeelden door mijn eigen ervaring, juist niet door het geboren worden en sterven van anderen. Elke dag schakel ik mijn bewustzijn uit voor een aantal uren, dus ik ervaar het elke dag.

[GandalftheGrey]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

1. De atomen bestaan niet sinds het begin der tijden. Ze zijn gefuseerd.
2. De atomen in mijn lichaam veranderen met de regelmaat van de klok en zijn al lang niet meer de atomen van een aantal jaar geleden. Ze kunnen inderdaad ooit toebehoord zijn aan een ander mechanisme, of zelfs een ander mens.
3. Ik ken het me enkel inbeelden door mijn eigen ervaring, juist niet door het geboren worden en sterven van anderen. Elke dag schakel ik mijn bewustzijn uit voor een aantal uren, dus ik ervaar het elke dag.

1. ... sinds veel langer dan dat wij hier rondlopen.Even abstractie nemen dus.
2. Sommige niet, andere wel ...
3. Dan zijn we met z'n allen uitermate ervaren in het denken en doen en zijn van dingen die we niet doen of zijn ... Ik vind het een vreemd idee vinden om dat als 'ervaring' te kwalificeren. Volgens mij ben je je bewust van je bewustzijn omdat het zich afwisselt met perioden van niet bewustzijn. Van het niet-bewustzijn heb je geen directe ervaring. Enkel indirect door het voor en na.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door GandalftheGrey

1. ... sinds veel langer dan dat wij hier rondlopen.Even abstractie nemen dus.
2. Sommige niet, andere wel ...
3. Dan zijn we met z'n allen uitermate ervaren in het denken en doen en zijn van dingen die we niet doen of zijn ... Ik vind het een vreemd idee vinden om dat als 'ervaring' te kwalificeren. Volgens mij ben je je bewust van je bewustzijn omdat het zich afwisselt met perioden van niet bewustzijn. Van het niet-bewustzijn heb je geen directe ervaring. Enkel indirect door het voor en na.

1. Inderdaad, tov. van het mensenleven bestaan ze lang.
2. De meeste atomen maken maximaal 10 jaar uit van jouw lichaam. Bijna alle cellen wordt vernieuwd. Van de cellen die niet vernieuwd worden weet ik niet hoeveel oorspronkelijke atomen er over blijven.
3. Inderdaad, ik ga er van uit dat bij het sterven de ervaring ook stopt. Wat ik ervaar is dat ik 's morgens wakker wordt met het besef dat er een tijd verlopen is waar ik niet bewust was. Ik kan me dus perfect inbeelden dat ik potentieel ga slapen en gewoon nooit meer wakker wordt. Dit laatste ga ik niet meer ervaren omdat zoals eerder gesteld, het ervaren stopt bij de dood.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door GandalftheGrey

Ervaring opbouwen impliceert volgens mij over een zeker bewustzijn en zelfbewustzijn te beschikken.

De atomen die thans in jouw levende lijf tijdelijk georganiseerd zijn

door wie?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

door wie?

Dat is een suggestieve vraag. Probeer het eens wat neutraler te stellen.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Ik denk niet dat uw voorbeeld realistisch is. Als er geen zaken zijn die onverklaarbaar zijn zonder doelmatigheid in rekening te brengen zie ik niet in waarom men doelmatigheid in het beeld te brengen.

Het was een denkoefening he, maar dan nog, ik vind niet dat het voorbeeld zo onrealistisch is.
Het is voor mij perfect mogelijk in deze wereld op een rivier of stroom te botsen waarvan je niet onmiddelijk kan zeggen of die al dan niet kunstmatig is aangelegd door de mens, en als we dan bijvoorbeeld die stroom zien gebruikt worden door boten om goederen van hogerop te vervoeren naar lagere gebieden, kunnen we die stroom op dat moment wel die functie toekennen.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

We mogen dus hieruit besluiten dat atheïsten geen bekeringsdrang hebben ?

Atheisme het niet geloven in de stelling dat er een god of goden bestaan, da's alles.
Het is niet mogelijk je te "bekeren" tot een niet-geloof van een stelling, de uitgangspositie is namelijk altijd niet-geloof zo lang de stelling onvoldoende ondersteund is.
Bekeren doe je enkel in de andere richting, als je een stelling gaat aanvaarden zonder dat er voldoende bewijs geleverd is.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wat bedoelt u precies als u atheïsten de deugd toeschrijft dat zij "meer moeite doen om de wereld te verklaren"?

Omdat atheisten er geen probleem mee hebben om te aanvaarden dat we op bepaalde vragen nog geen antwoord hebben, wat ons aanzet om te gaan zoeken naar mogelijke verklaringen.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Atheisme het niet geloven in de stelling dat er een god of goden bestaan, da's alles.
Het is niet mogelijk je te "bekeren" tot een niet-geloof van een stelling, de uitgangspositie is namelijk altijd niet-geloof zo lang de stelling onvoldoende ondersteund is.
Bekeren doe je enkel in de andere richting, als je een stelling gaat aanvaarden zonder dat er voldoende bewijs geleverd is.

Dat is een waarheid als een koe !

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Omdat atheisten er geen probleem mee hebben om te aanvaarden dat we op bepaalde vragen nog geen antwoord hebben, wat ons aanzet om te gaan zoeken naar mogelijke verklaringen.

Oeps, weer raak !

[kwantum]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wat bedoelt u dan eigenlijk met "de wereld te verklaren"?

Bijvoorbeeld een verklaring waarom het bliksemt. Is dat omdat God Zeus op een wolkje in de hemel in een vlaag van zinsverbijstering bliksemschichten naar de aarde gooit?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Omdat atheisten er geen probleem mee hebben om te aanvaarden dat we op bepaalde vragen nog geen antwoord hebben, wat ons aanzet om te gaan zoeken naar mogelijke verklaringen.

Nu, dan behoeven ze niet ver te zoeken, want dat is mijn atoomtheorie, die de evolutie van het leven bijvoorbeeld zeer goed kan verklaren en ook de zogenaamde Oerknal een veel betere grondslag kan geven.
En bovendien een heelal openbaart dat een toekomst heeft.
En nog veel meer, wat de zogenaamde "wetenschappers" maar niet willen weten.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Het was een denkoefening he, maar dan nog, ik vind niet dat het voorbeeld zo onrealistisch is.
Het is voor mij perfect mogelijk in deze wereld op een rivier of stroom te botsen waarvan je niet onmiddelijk kan zeggen of die al dan niet kunstmatig is aangelegd door de mens, en als we dan bijvoorbeeld die stroom zien gebruikt worden door boten om goederen van hogerop te vervoeren naar lagere gebieden, kunnen we die stroom op dat moment wel die functie toekennen.

Veronderstel dat je op zo'n rivier botst en het is uw doel het ontstaan van de rivier te verklaren, denk je niet dat dit meteen een eerste vraag is die je zou willen oplossen? Namelijk, is die door de mens gebouwd of niet?

Voor wat de stroom nu gebruikt wordt is niet relevant voor deze studie. Men zou naar sporen moeten zoeken die uitsluitsel geeft betreffende de leeftijd van de rivier, de geschiedenis (liep die altijd zo, altijd zo breed, altijd zo diep, ...)

Men moet argumenten pro en contra natuurlijk ontstaan opstellen en zien indien men voldoende uitsluitsel kan krijgen. Pas nadien kan men antwoorden proberen te vinden op het 'waarom'. Was het om goederen te vervoeren of water af te voeren? Maar als het een natuurlijke rivier zou zijn is er geen waarom, de rivier is gewoon ontstaan door de opeenvolgende situaties waar de natuur zich in bevond.

Volgens mij is het niet echt zinvol om te speculeren over het waarom zolang er geen duidelijkheid is over dit eerste punt.

[IJsboer]

Oorspronkelijk geplaatst door geertvdb

In een andere thread heeft een gelovige enkele opmerkelijke meningen.

Hij beweert dat atheïsten eveneens een bekeringsdrang hebben. Als voorbeeld gaf hij de bilboardcampagne van American Atheists:
https://www.youtube.com/watch?v=SSSS9FBDWi8

Ook mijn quotes hier op het forum : 'opperwezens bestaan niet' ziet hij als een teken van een drang tot bekeren.

Dus mijn vraag aan andere atheïsten : Is het ontkennen van een opperwezen al een drang tot bekeren?
Hebben jullie een bekeringsdrang? Ooit al een gelovige proberen te overtuigen?

Het ontkennen van een opperwezen is een vorm van verzet tegen indoctrinatie van dogma's. Het is meer dan agnostisch, het is meer een vorm van verzet dan een vorm van geloof. Het is het geheel van het niet (willen) geloven. Het is ook de keuze en het verlangen om iets niet-te geloven. Je zou bijna kunnen zeggen dat het een geloof is om niet te geloven... Een atheïst is daarom het absurdste dat ik ken. Een agnost kan ik nog aannemen, maar een atheïst is gewoon absurd.

Ik zie heel veel verbanden tussen atheïsme en de Flat Earth Society. Denk aan hoe atheïsten overal bewijs van willen zien voor ze iets aannemen. Vanaf wanneer is een bewijs aannemelijk? Bewijzen die de NASA geven, satellietbeelden enz... Ben JIJ al in de ruimte geweest? Heb JIJ het met je eigen ogen gezien? Ik niet... Maar ik GELOOF in de wetenschap en de experimenten. Ik kies ervoor om te WETEN dat de aarde rond is. Dat is een zeer on-atheïstische manier van denken, en ik beschouw iedereen die denkt/weet/gelooft/aanneemt dat de aarde rond is als een NIET-atheïst. Ironisch genoeg vind ik de "flat-eartheners" nog atheïstischer dan de "niet-flat-eartheners".

Atheïsten uit de oudheid en de middeleeuwen dachten niet alleen dat de Aarde plat was, ze wás plat. Het was wetenschappelijk bewezen. De horizon was plat, en mensen op de achterkant zouden eraf vallen... enz... Allemaal toenmalige wetenschappelijke bewijzen (die achteraf verkeerd bleken, maar dat kan van de huidige wetenschappelijke bewijzen ook zo zijn). De toenmalige wetenschap bewees voldoende om een atheïst te doen aannemen dat de aarde plat was, want de wetenschap was toen gewoon niet ver genoeg. Hetzelfde geldt vandaag. Mijn mening is dat je voor alles moet openstaan en nooit je ogen mag sluiten voor dingen die niet aangetoond kunnen worden. Dat is een tunnelvisie aannemen, en daar kom je niet mee vooruit.

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door IJsboer

Het ontkennen van een opperwezen is een vorm van verzet tegen indoctrinatie van dogma's. Het is meer dan agnostisch, het is meer een vorm van verzet dan een vorm van geloof. Het is het geheel van het niet (willen) geloven. Het is ook de keuze en het verlangen om iets niet-te geloven. Je zou bijna kunnen zeggen dat het een geloof is om niet te geloven... Een atheïst is daarom het absurdste dat ik ken. Een agnost kan ik nog aannemen, maar een atheïst is gewoon absurd.

Het is een keuze om evenveel geloof te hechten aan de mogelijkheid van het bestaan van een opperwezen dan aan de mogelijkheid van het bestaan van een portaal in mijn microgolfoven waarmee ik naar een andere dimensie kan reizen.

Van geen van beide kan ik 100% zeker zijn. Beide zijn echter zo absurd onwaarschijnlijk dat het totaal geen zin heeft om uw leven er door te laten leiden.

[Waar ik wel 100% zeker van kan zijn is dat het opperwezen van de Abrahamistische religies niet kan bestaan. Men hecht er immers kenmerken aan die volstrekt onverenigbaar zijn met elkaar.]

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door IJsboer

Het ontkennen van een opperwezen is een vorm van verzet tegen indoctrinatie van dogma's. Het is meer dan agnostisch, het is meer een vorm van verzet dan een vorm van geloof. Het is het geheel van het niet (willen) geloven. Het is ook de keuze en het verlangen om iets niet-te geloven. Je zou bijna kunnen zeggen dat het een geloof is om niet te geloven... Een atheïst is daarom het absurdste dat ik ken. Een agnost kan ik nog aannemen, maar een atheïst is gewoon absurd.

Ik zie heel veel verbanden tussen atheïsme en de Flat Earth Society. Denk aan hoe atheïsten overal bewijs van willen zien voor ze iets aannemen. Vanaf wanneer is een bewijs aannemelijk? Bewijzen die de NASA geven, satellietbeelden enz... Ben JIJ al in de ruimte geweest? Heb JIJ het met je eigen ogen gezien? Ik niet... Maar ik GELOOF in de wetenschap en de experimenten. Ik kies ervoor om te WETEN dat de aarde rond is. Dat is een zeer on-atheïstische manier van denken, en ik beschouw iedereen die denkt/weet/gelooft/aanneemt dat de aarde rond is als een NIET-atheïst. Ironisch genoeg vind ik de "flat-eartheners" nog atheïstischer dan de "niet-flat-eartheners".

Atheïsten uit de oudheid en de middeleeuwen dachten niet alleen dat de Aarde plat was, ze wás plat. Het was wetenschappelijk bewezen. De horizon was plat, en mensen op de achterkant zouden eraf vallen... enz... Allemaal toenmalige wetenschappelijke bewijzen (die achteraf verkeerd bleken, maar dat kan van de huidige wetenschappelijke bewijzen ook zo zijn). De toenmalige wetenschap bewees voldoende om een atheïst te doen aannemen dat de aarde plat was, want de wetenschap was toen gewoon niet ver genoeg. Hetzelfde geldt vandaag. Mijn mening is dat je voor alles moet openstaan en nooit je ogen mag sluiten voor dingen die niet aangetoond kunnen worden. Dat is een tunnelvisie aannemen, en daar kom je niet mee vooruit.

Eigenlijk zouden agnosten gewoon niet mogen bestaan. Hoe kan men nu onverschillig zijn betreffende een dergelijk belangrijk thema.

Zelf heb ik als atheïst meer respect voor diep gelovigen dan voor agnosten.