De dictatuur van de eureligie. Of : hoe de nimf Europa door de nieuwe hogepriesters w

[Matthias Storme]

http://www.storme.be/buttiglione.html

De dictatuur van de eureligie.
Of : hoe de nimf Europa door de nieuwe hogepriesters wordt verkracht.


De laatste week van oktober was één van de droevigste uit de geschiedenis van Europa, hoofdzakelijk om twee redenen, die niet losstaan van elkaar. Allereerst werd de krachtens de geldende Europese rechtsregels aangeduide commissaris Rocco Buttiglione tot ontslag gedwongen gedwongen omdat een meerderheid van dat Parlement weigert nog een onderscheid te maken tussen de domeinen van het recht en van de moraal. En vervolgens werd te Rome een Europese Grondwet ondertekend. Het tweede houdt een verregaande uitholling in van de democratie, het eerste houdt een frontale aanval in tegen de fundamenten van de Europese orde, met name de scheiding van kerk en staat en de fundamentele vrijheden, en illustreert hoe een nieuwe intolerante religie de politieke instellingen heeft veroverd.

Brengen we immers de grondslagen van de moderne Westerse samenleving en de op grondvrijheden gebouwde burgerlijk-politieke rechtsorde in herinnering. Zij hebben diepe wortels in een ver verleden, met name de scheiding en wederzijdse erkenning van kerk en staat in de late oudheid - het Romeinse Rijk en de Rooms-Katholieke kerk -. Deze dualistische leer of "leer van de twee zwaarden" vinden we al in de brief die Paus Gelasius I in 494 n.C. in zond aan keizer Anastasius. Natuurlijk is de voorbije 15 eeuwen heel vaak gestreden over de vraag wat dan wel tot het domein van het politieke gezag behoort en wat tot dat van het spirituele gezag. En natuurlijk was er binnen elk van die vaak twee een streven naar monopolie. Zowel het ene als het andere domein waren vaak het terrein van imperiale strevingen: koningen en keizers die hun politieke macht over heel Europa wilden vestigen en een kerk die een monopolie op spiritualiteit en moraal probeerde te hebben.

Uit de godsdienstoorlogen leerde men dat plaats geven aan religieuze en morele opvattingen die men verwerpt een groter goed is dan ze te bestrijden. Zijn moderne vorm kreeg de fundamentele Europese waardenconstitutie dan ook in de 18e en 19e eeuw door de verlichting en de romantiek. Essentiële bouwstenen daarin waren de ontwikkeling van de religieuze tolerantie die uitgroeide tot de vrijheid van godsdienst, geweten en meningsuiting, en van de democratie of inspraak van het volk, die uitmondde in het uiteenvallen van multinationale rijken in vrije en democratische naties.

In deze bijdrage wil ik het vooral over het eerste aspect hebben, over de erfenis van de Verlichting, en de miskenning daarvan door de Europese politici in de zaak-Buttiglione.

De combinatie van scheiding van kerk en staat en vrijheid van godsdienst en geweten die sindsdien het fundament is van onze maatschappelijke orde, houdt een wederzijdse erkenning in. De scheiding van kerk en staat houdt enerzijds de erkenning in, ook door de kerk, van de burgerlijke overheid en het rechtssysteem als legitiem óók wanneer dit afwijkt van de eigen morele opvattingen, anderzijds de erkenning door de burgerlijke overheid van de fundamentele vrijheden en het overlaten van levensbeschouwelijke en morele opvattingen aan de burgerlijke samenleving, waarvan de kerken deel uitmaken. Dit laatste werd in het 1e artikel van de Bill of Rights van de Amerikaanse grondwet (het beroemde 1st Amendment) op kernachtige wijze uitgedrukt in de zinsnede "no establishment of religion".

De fundamentele Europese constitutie gegroeid uit de Verlichting houdt dus in dat de overheid binnen bepaalde grenzen de maatschappelijke verhoudingen mag reguleren, gedragingen mag straffen, de materiële goederen mag controleren en belastingen mag heffen. De overheid dient daarbij de gelijkheid van eenieder voor de wet te respecteren. Tegelijk mag de overheid het geweten niet bevelen, geen religieuze noch morele overtuigingen opleggen, en moet zij de vrijheid van meningsuiting en meer in het algemeen de fundamentele keuzevrijheid in private verhoudingen garanderen. Gelijkheid voor de wet op het domein van de overheid, vrijheid op het domein van de burgerlijke samenleving, en het respecteren van het onderscheid tussen beide, zijn dan ook basiskenmerken van dit Europese waardensysteem. Daartoe hoort ook dat het domein van de overheid en de rechtsorde zo wordt ingericht dat personen van uiteenlopende levensbeschouwingen daarin aan hun trekken kunnen komen.

De Katholieke Kerk heeft deze scheiding van kerk en staat aanvaard, zij het niet zonder horten en stoten, en allicht pas volmondig en met heel haar hart sinds het Tweede Vaticaans Concilie. Het hedendaagse katholicisme en de christen-democratie zijn dan ook wezenlijk gebaseerd op tolerantie: het - op basis van wederkerigheid - aanvaarden van verschillende morele en religieuze opvattingen op het domein van de samenleving. Dat betekent vanzelfsprekend niet dat personen van de ene of de andere levensbeschouwing er niet naar zouden streven om op het domein van de overheid die regels en instellingen uit te bouwen die zij het meest geschikt achten voor het algemeen welzijn. Maar het houdt wel in dat men een duidelijk onderscheid maakt tussen recht en moraal: men kan van iedereen eisen dat hij de rechtsregels respecteert, maar daarvan afwijkende morele opvattingen van eenieder worden getolereerd.

Een moderne katholiek en/of een christen-democraat aanvaardt dat de overheid regels uitvaardigt die verschillen van zijn morele opvattingen, omdat er nu eenmaal nood is aan een burgerlijke overheid, die een eigen legitimiteit heeft. Zolang die op zijn domein blijft, ook wanneer die daar van de moraal afwijkende rechtsregels uitvaardigt, is het belangrijker om het recht te respecteren en de rechtsstaat in stand te houden eerder dan deze door burgerlijke ongehoorzaamheid omwille van de eigen morele opvattingen ten ondergraven.

De moderne katholiek Rocco Buttiglione is dan ook een perfecte vertegenwoordiger van deze moderne Europese waarden: onderscheiding van recht en moraal, vrijheid van godsdienst en geweten, gelijkheid van eenieder voor de wet, vrijheid in de private verhoudingen.

Zijn uitspraken zijn door sommige media op een groteske manier verdraaid geworden. Hij werd gecriminaliseerd als "homofoob" omdat hij de volkomen met het bovenstaande conforme opvatting heeft verdedigd dat op juridisch vlak iedereen gelijke rechten moet hebben (en dus geen "aparte" rechten voor homo's) en dat daarnaast iedereen de vrijheid heeft op moreel en religieus vlak hun gedragingen al dan niet als een zonde te beschouwen (een religieuze term met een religieuze betekenis). Hij werd uitgespuwd als sexist omdat hij stelde dat vrouwen die dat wensen recht hebben op een gezin, d.i. om kinderen te hebben en een man die haar en zijn kinderen beschermt, en dat er nood is aan een politiek die de familie beter beschermt, zodat vrouwen kinderen en beroep beter kunnen combineren. Een betere commissaris voor de rechten en vrijheden kan men zich dus niet voorstellen.

Maar zo heeft de radicale linkerzijde, die jammer genoeg in de meerderheid is in het Europees zowel als het Belgisch parlement, het niet begrepen. In tegenstelling tot de moderne katholieken, de meeste stromingen in het jodendom en het protestantisme, sommige stromingen van de islam (zoals bv. de Ismaëlieten), de klassieke liberalen én de klassieke sociaal-democraten, hebben de radicalen van links - net zoals de orthodoxe moslims, katholieke "integristen" en sommige protestantse stromingen - de genoemde scheiding en onderscheiding nooit aanvaard.

Klassieke liberalen, sociaal-democraten en christen-democraten hebben natuurlijk steeds gestreden over de vraag wat er door de staat moet worden verzorgd en wat aan de civiele samenleving moet worden overgelaten, maar zij hebben allebei steeds aanvaard dat er een neutrale overheid moet zijn zowel als een door fundamentele vrijheden beschermde burgerlijke samenleving, waarbinnen verschillende levensbeschouwingen aan bod kunnen komen.

De radicalen van links daarentegen hebben in de loop van de 19e en 20e eeuw gebouwd aan een nieuwe religie, een tegenreligie, die zich spiegelde aan de zwartste bladzijden van de katholieke kerk (of andere kerken). Zij verwerpen het dualisme van recht en moraal, de scheiding van kerk en staat, het onderscheid tussen gelijkheid voor de wet en vrijheid in private verhoudingen. Onder het mom van tolerantie hebben zij een anti-tolerantie ontwikkeld, een tolerantie die - naar het woord van A. Finkielkraut - enkel noch zichzelf tolereert (zie hierover mijn essay Tolerantie).

Weliswaar is het systeem dat deze links-radicalen hebben uitgebouwd in de tweede Franse revolutie (de Terreur van Robespierre) van korte duur geweest en datgene dat zij in Rusland hebben uitgebouwd in 1989 in elkaar gestort. Maar in heel West-Europa hebben zij sinds mei 1968 een stille revolutie gevoerd, en de resultaten daarvan worden steeds duidelijker zichtbaar. De zaak-Buttiglione symboliseert nu de machtsgreep van die radicale tegenreligie, die voldoende machtig geworden is om de fundamentele vrijheden opzij te schuiven en een einde te maken aan de scheiding van kerk en staat. Ze zijn erin geslaagd de nieuwe religie in het Handvest van de Europese Unie in te schrijven door de Unie de macht te geven de keuzevrijheid in private verhoudingen af te schaffen en de fundamentele vrijheden te beperken wanneer het om "afwijkende" meningen gaat.

Wie voldoende luistert en leest, hoort en ziet dagelijks hoe ze vanuit hun politieke machtspositie deze "Eureligie "opleggen aan de burgerlijke maatschappij en de vrijheid van geweten en godsdienst verkrachten. Elke andere religieuze of morele overtuiging dan die van de Eureligie wordt als "onaanvaardbaar" bestempeld. Personen met "afwijkende" religieuze of morele opvattingen, zoals normale verlichte katholieken of joden of verlichte moslims, komen niet meer in aanmerking voor overheidsfuncties, en krijgen om hun overtuiging Berufsverbot, zoals de zaak-Buttiglione overduidelijk heeft aangetoond. Het volstaat immers duidelijk niet meer voor aanhangers van een andere religie dan de hunne om tolerant te zijn, d.w.z. te aanvaarden dat anderen de vrijheid hebben andere religieuze en morele opvattingen te hebben; neen, zij moeten zich tot de Eureligie bekeren en publiekelijk haar dogmata aanhangen om nog openbare functies te mogen uitoefenen.

De inquisitie tegen Buttiglione geschiedde op basis van een door de gay lobby zorgvuldig voorbereid dossier, dat aan de leden van de desbetreffende parlementaire commissie was bezorgd door Riccardo Gottardi, voorzitter van ILGA Europe (International Lesbian and Gay Association) (en ten dele op http://www.gaynews.it of op http://www.ilga.org). Zoals de kerkelijke inquisitie in duistere tijden ging het er niet meer om hoe de kandidaat zich zou gedragen en welk beleid hij zou voeren, maar of hij in zijn innerlijke overtuiging geen afwijkende opvattingen koesterde. Daarmee wordt de repressie van de nieuwe hogepriesters opgetild naar een nog hoger niveau, nadat eerder reeds de keuzevrijheid in private verhoudingen werd afgeschaft door antidiscriminatiewetten en de vrijheid van meningsuiting ingeperkt door antiracismewetten.

Europa werd inderdaad door de nieuwe hogepriesters verkracht en heeft haar ziel verloren.

Matthias E. Storme

[voicelesscharlie]

beste prof,

Misschien is deze link naar een vertaling van de audio van Bill lind (zie handtekening)misschien wel een aanvulling op uw essay.

politiek correct denken=cultureel Marxisme
vertaling:
http://www.suriname.nl/discus/messag...tml?1065284465

Bedoelt Bill Lind hier ongeveer hetzelfde?

[voicelesscharlie]

"Why Johnny can't think",America's Professsor-Priesthood,Robert W;Whitaker.

http://whitakeronline.org/index.html

Ook in dit boek,te koop bij www.proxis.be wordt er gesproken van een soort tegenreligie.

[Knuppel]

Mijnheer Storme,

Ik ben er ook van overtuigd dat het absoluut niet snor zit met Europa. Ik zou alvast tegen de EU-gondwet gestemd hebben als mij dat had toegelaten geworden, zij het niet omdat het woordje 'God' er werd uitgelaten.

De inquisitie tegen Buttiglione geschiedde op basis van een door de gay lobby zorgvuldig voorbereid dossier, dat aan de leden van de desbetreffende parlementaire commissie was bezorgd door Riccardo Gottardi, voorzitter van ILGA Europe (International Lesbian and Gay Association) (en ten dele op http://www.gaynews.it of op http://www.ilga.org). Zoals de kerkelijke inquisitie in duistere tijden ging het er niet meer om hoe de kandidaat zich zou gedragen en welk beleid hij zou voeren, maar of hij in zijn innerlijke overtuiging geen afwijkende opvattingen koesterde. Daarmee wordt de repressie van de nieuwe hogepriesters opgetild naar een nog hoger niveau, nadat eerder reeds de keuzevrijheid in private verhoudingen werd afgeschaft door antidiscriminatiewetten en de vrijheid van meningsuiting ingeperkt door antiracismewetten.

Waarmee we dan begrijpen wat u precies bedoelt met 'die goed georganiseerde minderheden die erin slagen om ons hun wil op te dringen'.
Jammer genoeg reiken hun angels al jaren tot diep in de media (en worden organisaties, zoals bijvoorbeeld Vaka, zelfs gesponserd door het Boudewijnfonds) zodat de beinvloeding van daaruit de rest van het werk doet.

De vraag is hoe we deze gang van zaken nog enigzins kunnen keren en/of in evenwicht brengen. Tegen manipulatie met hulp van de media en koninklijke fondsen is immers nauwelijks een kruid gewassen.

[instromaniac]

Helaas ken ik de zaak Buttiglione niet goed, dus kan ik moeilijk hier op in gaan.
Indien wat U zegt waar is ben ik het er natuurlijk mee eens dat het een schande is wat er gebeurd is met Buttiglione. Ik ben zelf sterk geneigd naar links maar heb respect voor het rechts of Katholieke gedachtengoed, hoezeer het ook indruist tegen mijn principes.
Al is die persoon een homofoob (wat ik dus niet weet) mag die gerust een politiek mandaat uitoefenen, zolang hij natuurlijk zijn opvattingen een zekere zin scheidt van zijn beleid. Dit bedoel ik in de zin dat iedere persoon voor de rechtstaat gelijk zou moeten zijn, ongeacht geslacht, sexuele geaardheid, ras, enz. Zolang hij zich daaraan houdt zie ik echt het probleem niet.
Maar ik stel me wel soms vragen bij dit modern Katholicisme. Wat met het homohuwelijk bvb.? Ik weet dat veel Christen-democraten daar niet tegen zijn, maar ben me er ook van bewust dat anderen het een schande vinden. Zoiets begrijp ik dus niet, vooral niet hun argumentering, met name het gezin, de unie tussen man en vrouw. Als het gaat over een kerkelijk huwelijk heb ik natuurlijk veel begrip voor dit argument, maar daar gaat het natuurlijk niet over. Een huwelijk voor de staat komt gewoon neer op een unie tussen twee personen met daaraan bepaalde rechten verbonden. Omdat, althans voor mij, de staat geen onderscheid mag maken op vlak van sexuele geaardheid, vind ik dus dat ook holebis recht hebben hierop.
Ik vind dus de reactie van sommige mensen op het homohuwelijk nogal onterecht en het getuigt niet echt van een scheiding tussen kerk en staat, dus ik kan me niet echt vinden in uw stelling dat moderne Katholieken (natuurlijk zijn er wel veel uitzonderingen) respect hebben voor die scheiding.

[voicelesscharlie]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Mijnheer Storme,

Ik ben er ook van overtuigd dat het absoluut niet snor zit met Europa. Ik zou alvast tegen de EU-gondwet gestemd hebben als mij dat had toegelaten geworden, zij het niet omdat het woordje 'God' er werd uitgelaten.




Waarmee we dan begrijpen wat u precies bedoelt met 'die goed georganiseerde minderheden die erin slagen om ons hun wil op te dringen'.
Jammer genoeg reiken hun angels al jaren tot diep in de media (en worden organisaties, zoals bijvoorbeeld Vaka, zelfs gesponserd door het Boudewijnfonds) zodat de beinvloeding van daaruit de rest van het werk doet.

De vraag is hoe we deze gang van zaken nog enigzins kunnen keren en/of in evenwicht brengen. Tegen manipulatie met hulp van de media en koninklijke fondsen is immers nauwelijks een kruid gewassen.

We moeten zoals URBANUS reeds gezegd heeft de nieuwe religie belachelijk maken.Dat is een heel sterk wapen waarmee ze destijds de katholieken hebben bestookt.

[Knuppel]

Omdat anderen zoiets doen, daarom hoeven we hun slechte voorbeeld nog niet te volgen.

Ik vind dat staat en religie niet voor de helft of een kwart hoort gescheiden te worden maar helemaal.
Uiteindelijk zijn het allebei machtsinstituten en vermits ,door de eeuwen heen, alle machten elkaar al hebben proberen te versterken kunnen we er maar beter voor zorgen dat zich dit niet meer kan herhalen.

[voicelesscharlie]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Omdat anderen zoiets doen, daarom hoeven we hun slechte voorbeeld nog niet te volgen.

Ik vind dat staat en religie niet voor de helft of een kwart hoort gescheiden te worden maar helemaal.
Uiteindelijk zijn het allebei machtsinstituten en vermits ,door de eeuwen heen, alle machten elkaar al hebben proberen te versterken kunnen we er maar beter voor zorgen dat zich dit niet meer kan herhalen.

Het probleem is dat de (verzorgings)staat zelf een religie is geworden.

[Rene Artois]

Ik krijg wel de indruk dat "scheiding van kerk en staat" tegenwoording nog het meest ingeroepen wordt door progressieven die graag zouden zien dat katholieken en de kerk hun mond houden in het politiek debat.

[Matthias Storme]

Inderdaad, het probleem met de uitdrukking "scheiding van kerk en staat" is dat sommigen dit in een totaal verkeerde betekenis gebruiken. Zij bedoelen daarmee: de godsdienst uit het maatschappelijk leven verbannen naar de "privé-sfeer", waarbij men privé in een bijzonder enge betenis gebruikt (binnen het eigen huis). terwijl de scheiding vab kerk en staat eigenlijk betekent een scheiding tussen staat en burgerlijke samenleving: de staat mag zich niet moeien met het domein van de zingeving in ruime zin, dat is een zaak van de samenleving zelf, waarbinnen mensen zich op vrijwillige basis organiseren in verenigingen, kerken of andere. Staat enerzijds en verenigignen en kerken anderzijds staan dus op gelijke voet, de ene niet ondergeschikt aan de andere.
Een ander verkeerd gebruikt begrip is primaat van de politiek. Dit betekent dat binnen de overheid de democratiosch gelegitimeerde organen het laatste woord hebben, doch enkle binnen de overheid. Niet binnen de samenleving natuurlijk. Daar mag niet het primaat van de politieke gelden, maar enkel het primaat van de vrijwillig gekozen verbanden enerzijds en de natuurlijke verbanden (familie) anderzijds. Daar moet de politieke buiten blijven, terwijl ze zich vandaag met alles moeit binnen die burgerlijke samenleving en deze bovendien ook financieel leegzuigt (zodat de vrije organisaties meestal niet meer voor zichzelf kunnen instaan en dus financieel afhankelijk worden van de overheid, zoals het vrij onderwijs).

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Matthias Storme

Inderdaad, het probleem met de uitdrukking "scheiding van kerk en staat" is dat sommigen dit in een totaal verkeerde betekenis gebruiken. Zij bedoelen daarmee: de godsdienst uit het maatschappelijk leven verbannen naar de "privé-sfeer", waarbij men privé in een bijzonder enge betenis gebruikt (binnen het eigen huis). terwijl de scheiding vab kerk en staat eigenlijk betekent een scheiding tussen staat en burgerlijke samenleving: de staat mag zich niet moeien met het domein van de zingeving in ruime zin, dat is een zaak van de samenleving zelf, waarbinnen mensen zich op vrijwillige basis organiseren in verenigingen, kerken of andere. Staat enerzijds en verenigignen en kerken anderzijds staan dus op gelijke voet, de ene niet ondergeschikt aan de andere.
Een ander verkeerd gebruikt begrip is primaat van de politiek. Dit betekent dat binnen de overheid de democratiosch gelegitimeerde organen het laatste woord hebben, doch enkle binnen de overheid. Niet binnen de samenleving natuurlijk. Daar mag niet het primaat van de politieke gelden, maar enkel het primaat van de vrijwillig gekozen verbanden enerzijds en de natuurlijke verbanden (familie) anderzijds. Daar moet de politieke buiten blijven, terwijl ze zich vandaag met alles moeit binnen die burgerlijke samenleving en deze bovendien ook financieel leegzuigt (zodat de vrije organisaties meestal niet meer voor zichzelf kunnen instaan en dus financieel afhankelijk worden van de overheid, zoals het vrij onderwijs).

Zo is het maar net!

Eigenlijk is het principe van scheiding tussen kerk en staat (beter: levensbeschouwing en staat) een tweesnijdend zwaard dat door nogal wat zgn. "progressieve" krachten volslagen verkeerd, want louter eenzijdig wordt geïnterpreteerd / toegepast. En het zijn juist de zelfverklaarde behoeders van die strikte scheiding die dit principe met de grootste overtuiging met de voeten treden. Buttiglione was een treffend voorbeeld. Ik sta zeer wantrouwig tegenover de meest recente schrijfseltjes uit socialistische hoek, waar de voormalige "papenvreters" zich nu bij monde van hun voorzitter eens hun licht laten schijnen over religieus pluralisme. Ik hou m'n hart al vast.

Deze namiddag nog in de plenaire zitting van de Kamer was er een korte woordenwisseling tussen Pieter De Crem (CD&V) en Dirk Van der Maelen (spa) over de spoedbehandeling van een regeling betreffende de kerkelijke ambten. Misschien heeft u dat ook opgemerkt. De sp-a kondigde toen aan bij monde van haar fractieleider zelf een "exhaustieve" regeling in petto te hebben. Waarop Francis van den Eynde (VB) prompt schamper opmerkte dat de sp-a zich aan het profileren was als de enige "katholieke" partij in dit land.

Voegen we daaraan de niet verholen bemoeizucht als motivatie achter de financiering van de islam (stijl Marino Keulen (VLD)) en het wordt duidelijk dat een flink pak van onze beleidsmakers dringend behoefte hebben aan een cursus staatsrecht.

In dat verband heb ik trouwens een vraagje voor u... Ik neem aan dat u geen voorstander bent van de financiering door de staat van allerlei religies (de RKK incluis). Want het is immers die financiering die nogal wat politici blijkbaar zien als een vrijbrief om hun voet tussen de kerkdeur te steken. Maar wat �*ls men politiek zou beslissen om die financiering stop te zetten. Bent u dan van mening dat de RKK minstens voor een flink gedeelte zou moeten gecompenseerd worden voor de plundering van haar financiën nog niet zo lang geleden?

[jjohanvdb]

Beste professor,

Wenst U ons aan het lachen brengen met Uw standpunt over Buttiglione? U weet net zogoed als ik dat Buttiglione bewust de controverse heeft opgezocht. Alle progressieve en liberale krachten waren als de dood dat zo'n extreme katholieke fundamentalist lid zou worden van de Europese Commissie. I.p.v. een laag profiel aan te nemen en aldus de buit binnen te halen moest hij daar per se nog een aantal scheldpartijen op vrouwen en homo's aan toevoegen. Daaruit kunnen we alleen besluiten dat Buttiglione geen zin had in de post, omdat hij als fundamentalist evenvoudigweg niet collegiaal kan functioneren.

Met liberaal-democratische groet,
VDB

[ilfalco]

Een menig die u niet zint is dus controversieel en moet worden bestreden ... U bent het schoolvoorbeeld van ieamnd die problemen heeft met democratie en het vrije woord. vrije meningsuiting die enkel kan worden uigeoefend door progressieven is geen vrije meningsuiting ...

De zaak Buttiglione is een
frappant voorbeeld. Deze Italiaanse minister werd als Europees commissaris
geweerd door het Europees Parlement. Reden: hij had (als katholiek) gezegd
dat hij homoseksualiteit zondig vond. Dit bleek onaanvaardbaar. De politiekcorrecte
klasse viel niet enkel Buttiglioni’s uitspraak aan, maar ook diens
persoon.



We hebben hier te doen met demonisering van de zuiverste soort. Buttiglione
wordt letterlijk ziek en ongewenst verklaard. De impliciete consequentie
van deze zienswijze luidt dat mensen met Buttiglione’s ideeën eigenlijk uit
de circulatie moeten verwijderd worden.En inderdaad: op de demonisering
sluiten aan de wetten, de veroordelingen en de gevangenisstraffen. Met mensen zoals u nu aande macht komen de Goelags voor andersdenkenden wel zeer dicht bij.

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door ilfalco

Een menig die u niet zint is dus controversieel en moet worden bestreden ... U bent het schoolvoorbeeld van ieamnd die problemen heeft met democratie en het vrije woord. vrije meningsuiting die enkel kan worden uigeoefend door progressieven is geen vrije meningsuiting ...

De zaak Buttiglione is een
frappant voorbeeld. Deze Italiaanse minister werd als Europees commissaris
geweerd door het Europees Parlement. Reden: hij had (als katholiek) gezegd
dat hij homoseksualiteit zondig vond. Dit bleek onaanvaardbaar. De politiekcorrecte
klasse viel niet enkel Buttiglioni’s uitspraak aan, maar ook diens
persoon.



We hebben hier te doen met demonisering van de zuiverste soort. Buttiglione
wordt letterlijk ziek en ongewenst verklaard. De impliciete consequentie
van deze zienswijze luidt dat mensen met Buttiglione’s ideeën eigenlijk uit
de circulatie moeten verwijderd worden.En inderdaad: op de demonisering
sluiten aan de wetten, de veroordelingen en de gevangenisstraffen. Met mensen zoals u nu aande macht komen de Goelags voor andersdenkenden wel zeer dicht bij.

De MEERDERHEID van het parlement heeft hem afgewezen. Wat is het probleem ?? Wat is daar ondemocratisch aan ??

[ilfalco]

Buttiglione heeft duidelijk gesteld dat er een duidelijk onderscheid is tussen wat hij zegt en denkt als burger ( in de private sfeer) en als commissaris... Dus wat is het probleem ???
De visie van Buttigilone sluit mijns inziens naadloos aan bij die van Storme. Beide heren verdienen alle lof voor hun inzet voor het vrije woord.

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door ilfalco

Buttiglione heeft duidelijk gesteld dat er een duidelijk onderscheid is tussen wat hij zegt en denkt als burger ( in de private sfeer) en als commissaris... Dus wat is het probleem ???
De visie van Buttigilone sluit mijns inziens naadloos aan bij die van Storme. Beide heren verdienen alle lof voor hun inzet voor het vrije woord.

De MEERDERHEID van het Europese Parlement dacht daar duidelijk ANDERS over. So wat is daar dan het probleem ??

[voicelesscharlie]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

De MEERDERHEID van het Europese Parlement dacht daar duidelijk ANDERS over. So wat is daar dan het probleem ??

Ja,kakken op de katholieken en dan de islam bewierroken.( VB:Turkije)
Voor alle duidelijkheid ben ik zelf niet katholiek.Maar toch ga ik in naam van het vrije woord Butiglione verdedigen.
De linkse totalitaire islamdemocratie is nabij.Voor zover je dan nog kan spreken van een democratie natuurlijk.

[ilfalco]

Het probleem is idd zoals Storme aanhaalt dat de meerderheid meestal bestaande uit sociaal-democraten , communisten en liberalen ... onverdraagzaam is tov conservatieve meningen. Het is niet omdat men de meerderheid heeft dat men het recht op vrije meningsuiting van de minder heid moet ondermijnen. Wat als rechts een meerderheid heeft en zou stellen dat je multiculpropaganda niet meer binnen de vrije meningsuiting valt ... ga jij dat zonder kritiek aanvaarden , ik hoop en denk van niet.

Het probleem is dat er een hele coalitie van sociaal-democraten , liberalen( niet allemaal uiteraard ) en communisten( incl. Groenen) ontstaan is( in het EP) die leeft van wat zij " discriminatie" , racisme " etc noemen.
Die alliantie van censuurvriendelijke lieden omvat autoritair
gezinde politici (en hun selecte clubjes); voltijdse werkkrachten bij
diensten die discriminatie. Ga maar na wie er allemaal bij het centrum leman werkt .



Leden van deze coalitie hebben helemaal geen belang bij het verdwijnen van
“haat,” “aanzetten tot discriminatie” en andere “racismes.” Integendeel: ze
hebben er alle belang bij om het palet van de te bestrijden uitspraken en
meningen steeds verder uit te breiden, want dat betekent voor de
baatzoekenden weer meer macht, aanzien en werkgelegenheid.

Een ideeën-arme maar luidruchtige en machtige coalitie die de
eigen opvattingen tot norm verheft en de mening van anderen( blijkbaar niet voor de Islam)demoniseert. Het is zoals Storme zegt de nieuwe religie van de eerder aangehaalde coalitie en moet als substituut dienen voor klassenstrijd. Eigenlijk bent u voorstander van deze zachte dictatuur aangezien voor u de rechten van de meerderheid absoluut zijn.

[Rene Artois]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

De MEERDERHEID van het Europese Parlement dacht daar duidelijk ANDERS over. So wat is daar dan het probleem ??

De meerderheid heeft niet altijd gelijk. Democratie wil dat men een beslissing van de meerderheid volgt, hetgeen gebeurde. Het wil helemaal niet zeggen dat men die meerderheidsbeslissing moet overnemen als eigen mening of dat men er geen kritiek op mag hebben.

In dit geval was er duidelijk sprake van een hysterische reactie van de progressieve zijde op uitspraken die nadien als veel grover voorgesteld werden dan ze in werkelijkheid waren. Het mag opgevallen zijn dat de media in deze aangelegenheid hun gewoonlijke pogingen om uitspraken te nuanceren en in hun juiste context te plaatsen achterwege lieten. Ofwel opnieuw een kwestie van 2 maten en 2 gewichten. Buttiglione doet een onpopulaire uitspraak over homo's en hij krijgt van de socialisten de zak. Fidel Castro sluit ze op en hij krijgt ziekenwagens, bussen en computers. Begrijpe wie kan!

[voicelesscharlie]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

De MEERDERHEID van het Europese Parlement dacht daar duidelijk ANDERS over. So wat is daar dan het probleem ??

De rechten van de meederheid zijn niet absoluut in een echte democratie.