De werkende melkkoe

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door boerenverstand

Wie een werklozenuitkering krijgt gaat of 38 uur per week solliciteren of volgt een verplichte opleiding voor knelpuntberoepen.
Dat kan ook deeltijds: half solliciteren, half opleiding.
Wie een uitkering krijgt , krijgt een som net als geld uit een uitkering en daar mag een inspanning tegenover staan.
Aangezien een uitkering (+ voordelen) en een minimumloon niet zover uit elkaar meer liggen mag hiervoor een 38-urige/week inspanning gevraagd worden.

Wie werkt kan vrij krijgen om te gaan solliciteren, wie een opleiding volgt heeft recht op kredieturen.
Geen van beiden zijn een beroep.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door boerenverstand

Wie een werklozenuitkering krijgt gaat of 38 uur per week solliciteren of volgt een verplichte opleiding voor knelpuntberoepen.
Dat kan ook deeltijds: half solliciteren, half opleiding.
Wie een uitkering krijgt , krijgt een som net als geld uit een uitkering en daar mag een inspanning tegenover staan.
Aangezien een uitkering (+ voordelen) en een minimumloon niet zover uit elkaar meer liggen mag hiervoor een 38-urige/week inspanning gevraagd worden.

daar staat al een inspanning tegenover. je hebt immers zelf rsz betaald.
het lijkt me een beetje absurd dat je moet werken om rsz af te geven en dan nog eens moet werken om datgene waarvoor je gewerkt hebt terug te krijgen.
Ik zou het je zelf eens willen zien doen: je valt werkloos (dat kan dus iedereen gebeuren) en je staat te trappelen om je meteen te beginnen omscholen of om 38u/week te solliciteren, terwijl je weet dat er iedere maand een serieus percentage van je loon afging om de uitkering die je krijgt te financieren.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

daar staat al een inspanning tegenover. je hebt immers zelf rsz betaald.
het lijkt me een beetje absurd dat je moet werken om rsz af te geven en dan nog eens moet werken om datgene waarvoor je gewerkt hebt terug te krijgen.
Ik zou het je zelf eens willen zien doen: je valt werkloos (dat kan dus iedereen gebeuren) en je staat te trappelen om je meteen te beginnen omscholen of om 38u/week te solliciteren, terwijl je weet dat er iedere maand een serieus percentage van je loon afging om de uitkering die je krijgt te financieren.

RSZ is geen spaarboekje dat ge vroeg of laat moet terugkrijgen.
Het is gebaseerd op solidariteit met mensen die tegenslag kennen in het leven, hun werk verliezen bijvoorbeeld, of ziek worden. Werkloosheidsuitkering is dus geen alternatief loon voor wie geen zin heeft om te werken maar een steun in moeilijke tijden.
Ik zou het je zelf eens willen zien doen: ge kunt niet met pensioen gaan omdat anderen liever werkloos zijn.
En nee, niet iedereen die werkloos is heeft al een inspanning gedaan.

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Filip De Man

Als ik ook even mag?
Wie werkloos is buiten zijn wil, moet geholpen worden en ik ben dan zelfs tegen een beperking van die uitkering in de tijd.
Wie echter werk weigert, kan naar een uitkering fluiten!

²

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

RSZ is geen spaarboekje dat ge vroeg of laat moet terugkrijgen.
Het is gebaseerd op solidariteit met mensen die tegenslag kennen in het leven, hun werk verliezen bijvoorbeeld, of ziek worden. Werkloosheidsuitkering is dus geen alternatief loon voor wie geen zin heeft om te werken maar een steun in moeilijke tijden.
Ik zou het je zelf eens willen zien doen: ge kunt niet met pensioen gaan omdat anderen liever werkloos zijn.
En nee, niet iedereen die werkloos is heeft al een inspanning gedaan.

Natuurlijk niet. Maar het klopt niet dat je er nog niets voor gedaan hebt. Je hebt gegeven, als je zelf zonder werk valt krijg je terug. Dat is het principe. Daar hoeft niks tegenover te staan, tot zolang je maar werk zoekt.
Ik ben op dit moment werkloos (al 18 dagen) en ik ga me echt niet schuldig voelen omdat ik een werkloosheidsuitkering heb aangevraagd, hoor. Ik ben rustig aan 't solliciteren, maar geen 38u/week. Ik zou daar natuurlijk 38u/week mee kunnen bezig zijn, als ik het heel traag doe of zo, want zoveel passende vacatures zijn er nu ook weer niet. Een sollicitatiebrief schrijven kost me een half uurtje. Ik kan er geen 14 per dag schrijven, want zoveel vacatures zijn er niet waarvoor ik in aanmerking kom. De rest van de tijd hou ik me bezig met de dingen te doen die ik al veel langer wou doen, maar nooit geen tijd voor had (zoals het huis eindelijk eens opruimen, familie zien, boeken lezen die ik al lang wou lezen ter bijscholing, en ik moet nog een aantal dingen afwerken voor mijn vorige job) omdat er bijzonder weinig tijd overschiet als je vaak 60u/week werkt.
38u/week solliciteren zit er niet in, dus dan zou ik bijscholing moeten gaan volgen. Maar welke bijscholing in de vorm van een cursus zou ik nu eigenlijk moeten gaan volgen? Het zou erg nuttig voor me zijn om een therapieopleiding te starten, maar ik denk niet dat de VDAB dat gaat terugbetalen, en ik heb daar zelf geen geld voor. Dan gebruik ik mijn tijd liever om een aantal nuttige boeken te lezen die me écht zullen helpen mijn volgende job beter uit te voeren.

Ik vind het allemaal vreselijk betuttelend. Laat mensen die hun job kwijtraken gewoon eens op adem komen en solliciteren zonder dat ze zich overal voor moeten verantwoorden.

Er zijn inderdaad een aantal mensen die niet de intentie hebben om nog te gaan werken, maar daarom moeten alle andere werklozen die gewoon op zoek zijn naar een nieuwe uitdagende job waarvoor ze geschikt zijn niet de dupe worden omdat ze zich continu moeten verantwoorden voor iedere stap die ze zetten.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Je hebt gegeven, als je zelf zonder werk valt krijg je terug. Dat is het principe. Daar hoeft niks tegenover te staan, tot zolang je maar werk zoekt.

Dat is mij iets te gemakkelijk.
Wie zonder werk valt heeft uiteraard recht op een uitkering voor de tijd nodig om een andere job te vinden.
Als die tijd te lang wordt lijkt het mij maar normaal dat ze werk aannemen dat ze aangeboden wordt, ook wanneer het niet bepaald het werk is waar ze de voorkeur aan geven. Het lijkt mij niet echt mogelijk om voor iedereen zijn eigen droomjob te creëren. Wie gaat ge het werk laten doen dat niemand wilt doen.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Inderdaad. Het is altijd gemakkelijk om zaken als " Wie echter werk weigert, kan naar een uitkering fluiten" te posten maar vragen als wat men daar dan mee bedoelt en hoe men dat in de praktijk wil brengen, is een ander paar mouwen.

Ik mag eerlijk zeggen dat als ik werkloos valt en men mij banen aanbiedt om achter de band te staan, en enkel ook alleen zulke banen, ik pertinent weiger. Ik doe geen seriewerk. Over mijn lijk. Een ambachtelijk beroep daarintegen....zoals bakker of slager, dat is heel wat anders !

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Ik mag eerlijk zeggen dat als ik werkloos valt en men mij banen aanbiedt om achter de band te staan, en enkel ook alleen zulke banen, ik pertinent weiger. Ik doe geen seriewerk. Over mijn lijk. Een ambachtelijk beroep daarintegen....zoals bakker of slager, dat is heel wat anders !

Ik denk dat het een knelpuntberoep is. Keuze genoeg dus.
Om aan de band te staan zal je minder kans krijgen, daar zijn liefhebbers genoeg voor te vinden.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Dat is mij iets te gemakkelijk.
Wie zonder werk valt heeft uiteraard recht op een uitkering voor de tijd nodig om een andere job te vinden.
Als die tijd te lang wordt lijkt het mij maar normaal dat ze werk aannemen dat ze aangeboden wordt, ook wanneer het niet bepaald het werk is waar ze de voorkeur aan geven. Het lijkt mij niet echt mogelijk om voor iedereen zijn eigen droomjob te creëren. Wie gaat ge het werk laten doen dat niemand wilt doen.

En hoeveel tijd heb je concreet nodig om een andere job te vinden?
Wanneer precies wordt de tijd te lang?

Geef mensen gewoon de tijd om uit te kijken naar een job de past bij hun opleiding, vaardigheden, en motivatie. Het geeft geen zin om te eisen dat mensen binnen de kortste keren opnieuw aan het werk zijn in een job die hen niet ligt. Die mensen zijn vaak heel snel weer weg, en bedrijven zijn eigenlijk niet veel met werknemers die binnen de kortste keren weer weg zijn. Meestal heb je immers toch wel een inwerktijd nodig voor je alles goed onder de knie hebt. Als je er meteen weer vandoor gaat, moeten bedrijven zoeken naar weer iemand anders die opnieuw inwerktijd nodig heeft.
Een systeem waarbij mensen de eerste de beste job moeten aanvaarden, levert dus op lange termijn weinig op. De meeste bedrijven zien die mensen trouwens niet zo graag komen. Vandaar ook dat het vaak erg moeilijk is een job te vinden 'onder je niveau'. Ik heb zelf al een aantal sollicitaties gedaan voor vacatures die eigenlijk 'onder mijn niveau' zijn (A1 jobs, terwijl ik licentiaat ben). Ik wil gerust betaald worden als A1, ik heb dat in 't verleden ook al gedaan. Voor een korte vervanging maak je kans, maar niet voor langere vervangingen of contracten onbepaalde duur. En dat is ook te begrijpen.
De vorige vervangingen als A1 heb ik met plezier gedaan. Het waren korte vervangingen, en ik had toch al uitzicht op een vast contract voor 4 jaar toen, dus ik was tenminste bezig ondertussen. Maar mochten ze mij nu vragen voor een vervangingscontract als A1 van een jaar of zo, dan weet ik het niet hoor. Wellicht heb ik binnen een maand of zo wel iets anders gevonden, en dan moeten ze nog naar een vervanger voor me zoeken. In de klinische praktijk is dat problematisch. Ik moet die patiënten leren kennen, maar nog belangrijker is dat zij moeten mij leren kennen. Vooraleer je weer op volle snelheid kunt werken, ben je 2 maand verder. Twee vervangingen betekent dus zo'n 5 maand werken aan halve snelheid: twee maand voor de eerste vervanging, twee maand voor de tweede vervanging, en 1 maand voor als de oorspronkelijke therapeut weer terugkomt. Dat is geen goede zaak voor de patiënt in kwestie, zeker niet als zijn behandeling maar voor 2 jaar kan terugbetaald worden.

In ons familiebedrijf hebben we het meermaals meegemaakt dat mensen vertrekken nog voor ze helemaal opgeleid zijn. Ze hebben een jaar gespendeerd aan mensen opleiden die niet gebleven zijn. Dat is héél frustrerend, want je verliest er veel tijd en geld mee. Zelf tot 11u 's avonds staan werken om de tijd die je hebt verloren aan de nieuwe knecht in te halen, om dan een maand later te horen dat hij iets anders heeft gevonden. Na een jaar hebben ze eindelijk een 'blijver' gevonden. Nog wat meer mensen verplichten om van die jobs aan te nemen terwijl ze eigenlijk niet gemotiveerd zijn, kan bedrijven eigenlijk evengoed overkop laten gaan.


Welke zijn trouwens de jobs die niemand wil doen? Graag ook telkens de reden waarom niemand die wil doen.

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik vind het allemaal vreselijk betuttelend. Laat mensen die hun job kwijtraken gewoon eens op adem komen en solliciteren zonder dat ze zich overal voor moeten verantwoorden.

Dus iemand een jaartje laten rusten op kosten van de gemeenschap?
Natuurlijk moeten ze zich verantwoorden hoe anders zal je weten of de persoon ter goeder trouw is of gewoon even wil profiteren?

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Dus iemand een jaartje laten rusten op kosten van de gemeenschap?
Natuurlijk moeten ze zich verantwoorden hoe anders zal je weten of de persoon ter goeder trouw is of gewoon even wil profiteren?

je moet nu kunnen aantonen dat je naar werk zoekt.
dat lijkt me echt meer dan voldoende.
38u/week bezig moéten zijn met solliciteren en dat ook nog kunnen aantonen is gewoon belachelijk (hoe dan? Moeten we in de lokalen van de VDAB hele dagen sollicitatiebrieven zitten schrijven of zo? Met een prikklok?).
En verplichte bijscholing, wat is dat voor iets? Ik weet dat ik mijn kansen tijdens een sollicitatiegesprek kan vergroten door relevante literatuur te lezen. Dat kost tijd. Als ik 38u/week verplicht moet zitten solliciteren of verplicht op cursus moet, kan ik dan niet doen, tenzij ik weer 60 uren weken draai, maar ik heb daar eigenlijk geen zin meer in. Noem het gerust luiheid, maar ik besteedt ook graag eens tijd aan mijn familie, mijn gezin, mijn huishouden,... en ik zou graag ooit voor m'n veertigste eens de tijd vinden om kinderen te krijgen.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

En hoeveel tijd heb je concreet nodig om een andere job te vinden?
Wanneer precies wordt de tijd te lang?
Geef mensen gewoon de tijd om uit te kijken naar een job de past bij hun opleiding, vaardigheden, en motivatie.

Dat zal dan van de job afhangen.
Voor een knelpuntberoep zal dat binnen de maand zijn.
Voor een beroep waar 20 gegadigden voor één job zijn kan dat een heel leven in beslag nemen.
Het lijkt mij dat deze beter een andere richting inslaan.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het geeft geen zin om te eisen dat mensen binnen de kortste keren opnieuw aan het werk zijn in een job die hen niet ligt. Die mensen zijn vaak heel snel weer weg, en bedrijven zijn eigenlijk niet veel met werknemers die binnen de kortste keren weer weg zijn.

Zie je wel dat het helpt, blijkbaar hebben ze nu binnen de kortste keren zelf werk gevonden.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Meestal heb je immers toch wel een inwerktijd nodig voor je alles goed onder de knie hebt. Als je er meteen weer vandoor gaat, moeten bedrijven zoeken naar weer iemand anders die opnieuw inwerktijd nodig heeft.
Een systeem waarbij mensen de eerste de beste job moeten aanvaarden, levert dus op lange termijn weinig op. De meeste bedrijven zien die mensen trouwens niet zo graag komen. Vandaar ook dat het vaak erg moeilijk is een job te vinden 'onder je niveau'.

Klinkt logisch.
Maar dat zal voor een deel van het gesprek afhangen.
Het is echt niet moeilijk om te suggereren dat ge niet geïnteresseerd bent. Er lopen echt wel mensen rond die met plezier een job doen die eigenlijk 'onder hun niveau' zijn.
Ik denk zelfs dat er meer problemen zijn met mensen die boven hun niveau willen presteren.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Welke zijn trouwens de jobs die niemand wil doen? Graag ook telkens de reden waarom niemand die wil doen.

Zie knelpuntberoepen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Zie je wel dat het helpt, blijkbaar hebben ze nu binnen de kortste keren zelf werk gevonden.

Heel spitsvondig, maar in de meeste gevallen betekent het dat een bedrijf of dienst tijd en/of geld heeft verloren aan iemand die sowieso binnen de kortste keren werk heeft gevonden.

Ik denk dat jij in een omgeving verkeerd waar nogal veel mensen tegen hun werk opzien en op hun gat zitten als aanlokkelijk alternatief zien.
Het lijkt je compleet vreemd dat mensen ook gr�*�*g kunnen werken, en bij werkloosheid zo snel mogelijk een nieuwe uitdaging willen aangaan.
Ik heb vier jaar in een omgeving gewerkt waarin mijn collega's allen met tijdelijke contracten werkten. Ik heb al mijn voorgangers dus zien zoeken naar ander werk. Druk solliciteren, soms al eens een traan of tenminste een serieuze opdoffer als ze vlak naast een job grepen of iets op het laatste moment toch niet doorging,... Dit lijkt je volledig te ontgaan eh?
Maar ook bij die mensen gaat het niet vanzelf, en duurt het soms een paar maand voor ze die job toch te pakken hebben. Wat voor zin heeft het om die mensen, zoals in bovenstaand voorstel, 38u/dag te doen solliciteren of een andere fulltime bezigheid te geven?

Als je ergens hoort spreken van werkloosheid, denk jij dan echt meteen aan van die mensen die besloten hebben zo lang mogelijk niet te werken? Of denk je, zoals de meeste mensen die ik ken, meteen aan het probleem van een nieuwe job te moeten zoeken en dat dat soms lang kan duren en dat je dan soms thuiszit en hoe vervelend dat wel is?
Als iemand tegen je zegt: 'ik ben werkloos', denk je dan meteen 'oh vuile profiteur', of denk je, zoals de meeste mensen die ik ken, 'shit, hopelijk vind je dan snel weer een nieuwe job'.

Wat voor een mensbeeld heb jij eigenlijk?

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Klinkt logisch.
Maar dat zal voor een deel van het gesprek afhangen.
Het is echt niet moeilijk om te suggereren dat ge niet geïnteresseerd bent. Er lopen echt wel mensen rond die met plezier een job doen die eigenlijk 'onder hun niveau' zijn.
Ik denk zelfs dat er meer problemen zijn met mensen die boven hun niveau willen presteren.

"als je een job krijgt aangeboden zul je hem moeten aanvaarden" zegt de bijbel.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Zie knelpuntberoepen.

Dat is geen antwoord op de vraag.

[Phrea|K]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Natuurlijk niet. Maar het klopt niet dat je er nog niets voor gedaan hebt. Je hebt gegeven, als je zelf zonder werk valt krijg je terug. Dat is het principe. Daar hoeft niks tegenover te staan, tot zolang je maar werk zoekt.
Ik ben op dit moment werkloos (al 18 dagen) en ik ga me echt niet schuldig voelen omdat ik een werkloosheidsuitkering heb aangevraagd, hoor. Ik ben rustig aan 't solliciteren, maar geen 38u/week. Ik zou daar natuurlijk 38u/week mee kunnen bezig zijn, als ik het heel traag doe of zo, want zoveel passende vacatures zijn er nu ook weer niet. Een sollicitatiebrief schrijven kost me een half uurtje. Ik kan er geen 14 per dag schrijven, want zoveel vacatures zijn er niet waarvoor ik in aanmerking kom. De rest van de tijd hou ik me bezig met de dingen te doen die ik al veel langer wou doen, maar nooit geen tijd voor had (zoals het huis eindelijk eens opruimen, familie zien, boeken lezen die ik al lang wou lezen ter bijscholing, en ik moet nog een aantal dingen afwerken voor mijn vorige job) omdat er bijzonder weinig tijd overschiet als je vaak 60u/week werkt.
38u/week solliciteren zit er niet in, dus dan zou ik bijscholing moeten gaan volgen. Maar welke bijscholing in de vorm van een cursus zou ik nu eigenlijk moeten gaan volgen? Het zou erg nuttig voor me zijn om een therapieopleiding te starten, maar ik denk niet dat de VDAB dat gaat terugbetalen, en ik heb daar zelf geen geld voor. Dan gebruik ik mijn tijd liever om een aantal nuttige boeken te lezen die me écht zullen helpen mijn volgende job beter uit te voeren.

Ik vind het allemaal vreselijk betuttelend. Laat mensen die hun job kwijtraken gewoon eens op adem komen en solliciteren zonder dat ze zich overal voor moeten verantwoorden.

Er zijn inderdaad een aantal mensen die niet de intentie hebben om nog te gaan werken, maar daarom moeten alle andere werklozen die gewoon op zoek zijn naar een nieuwe uitdagende job waarvoor ze geschikt zijn niet de dupe worden omdat ze zich continu moeten verantwoorden voor iedere stap die ze zetten.

Yep, maar waarom doet men alsof het onmogelijk is om werkloos te zijn zonder te stempelen? Ik heb vroeger nog maandenlang vrijwillig thuis gezeten (gewoon geen goesting om te werken ) waarbij ik gewoon leefde van m'n spaargeld. Dat is best te doen, mits je niet overdreven consumeert en zorgt dat je vaste kosten (huur, internet, elektricitieit,... ) shared dmv roommate/lief/... Met pakweg 2000 euro spaargeld kun je een maand of 4 overbruggen zonder je 1 seconde schuldig te voelen. Niemand kan je een profiteur noemen en je bent onafhankelijk vd Staat. Vrijer kun je niet zijn.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik heb zelf al een aantal sollicitaties gedaan voor vacatures die eigenlijk 'onder mijn niveau' zijn (A1 jobs, terwijl ik licentiaat ben). Ik wil gerust betaald worden als A1, ik heb dat in 't verleden ook al gedaan. Voor een korte vervanging maak je kans, maar niet voor langere vervangingen of contracten onbepaalde duur. En dat is ook te begrijpen.
De vorige vervangingen als A1 heb ik met plezier gedaan. Het waren korte vervangingen, en ik had toch al uitzicht op een vast contract voor 4 jaar toen, dus ik was tenminste bezig ondertussen. Maar mochten ze mij nu vragen voor een vervangingscontract als A1 van een jaar of zo, dan weet ik het niet hoor. Wellicht heb ik binnen een maand of zo wel iets anders gevonden, en dan moeten ze nog naar een vervanger voor me zoeken. In de klinische praktijk is dat problematisch. Ik moet die patiënten leren kennen, maar nog belangrijker is dat zij moeten mij leren kennen. Vooraleer je weer op volle snelheid kunt werken, ben je 2 maand verder. Twee vervangingen betekent dus zo'n 5 maand werken aan halve snelheid: twee maand voor de eerste vervanging, twee maand voor de tweede vervanging, en 1 maand voor als de oorspronkelijke therapeut weer terugkomt. Dat is geen goede zaak voor de patiënt in kwestie, zeker niet als zijn behandeling maar voor 2 jaar kan terugbetaald worden.

Dan lijkt het mij geen probleem om uw werkbereidheid te bewijzen.