Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Themafora > Economie
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

Economie Hier kan je discussiëren over economie en staatsschuld

Antwoord
 
Discussietools
Oud 1 april 2008, 09:30   #1
Buyck Ruben
Parlementslid
 
Geregistreerd: 9 mei 2007
Berichten: 1.793
Standaard Het oosten breid zijn activiteiten verder uit.

Ping An mikt op 7 procent in Fortis
De Chinese verzekeraar Ping An mikt op een belang van 7 procent in Fortis. Dat blijkt uit de Engelstalige versie van het jaarverslag van de Belgisch-Nederlandse groep, dat vandaag online staat. Ping An is vandaag de grootste aandeelhouder van Fortis met een belang van 4,99 procent.
(tijd) - Het Engelstalige jaarverslag van Fortis vermeldt dat Ping An 'verklaard heeft dat het uiteindelijk een participatie van 7 procent wil in handen krijgen' van Fortis. De bank-verzekeraar gaat het voornemen van Ping An bestuderen. De passage staat, eigenaardig genoeg, niet in de Nederlandstalige versie van het jaarverslag. 'Een menselijke fout', aldus een Fortis-woordvoerster.
Ping An heeft eind november 2007 een belang verworven van 4,18 procent in Fortis. Het is daarmee de grootste aandeelhouder geworden. De Chinese verzekeraar trok zijn participatie onlangs op tot 4,99 procent. Ping An kocht onlangs een participatie van 50 procent in Fortis Investments, de divisie vermogensbeheer van Fortis. Ping An betaalde 2,15 miljard euro voor dat belang.
31/03/2008
Bron: De Tijd


Ford verkoopt luxemerken aan Tata
De Amerikaanse autobouwer Ford verkoopt de Britse luxemerken Jaguar en Land Rover aan het Indiase Tata Motors voor 2,3 miljard dollar (1,5 miljard euro). Dat maakten de twee bedrijven woensdag bekend.
(tijd) - Tata en Ford zaten al een aantal maanden als exclusieve gesprekspartners rond de tafel omtrent de overname. Ford, dat al een aantal jaren met een miljardenverlies kampt, wil al een tijdje af van de twee luxemerken om opnieuw met winstgevendheid te kunnen aanknopen en zich te focussen op de Noord-Amerikaanse thuismarkt. Ford, na General Motors de grootste autoproducent van de VS, kocht Jaguar in 1989 voor 2,5 miljard dollar en Land Rover in 2000 voor 2,7 miljard. Ford ontvangt van Tata nu minder dan de helft van de twee bedragen samen. Voor de aankoop van Jaguar en Land Rover had Ford al geïnvesteerd in het Britse luxemerk Aston Martin, dat het vorig jaar van de hand deed.
De verkopen van luxewagens zijn de jongste tijd fel gedaald, als gevolg van de huizencrisis en de kredietschaarste in de VS. Jaguar kampt dit jaar met een omzetdaling van 33 procent in Europa en de VS.
'Het zal een hele uitdaging zijn voor Tata om Jaguar opnieuw winstgevend te maken', menen verschillende analisten. 'Luxeproducten hebben het lastig in moeilijke economische situaties. Tata zal heel omzichtig te werk moeten gaan om zijn andere merken geen schade te laten oplopen.'
Tata Motors is een onderdeel van het industriële consortium Tata Group van voorzitter Ratjan Tata. Hij is de achterkleinzoon van oprichter Jamsetji Tata. Tata Motor maakt vracht- en personenwagens en lanceert later dit jaar de Tata Nano, met een prijs van 2.500 dollar de goedkoopste personenwagen ter wereld.
26/03/2008
Bron: De Tijd


Qatar bouwt posities op in Europese en Amerikaanse banken
Qatar heeft een belang opgebouwd in de Zwitserse bank Crédit Suisse. Het komende jaar plant de Golfstaat nog voor 15 miljard dollar (10,2 miljard euro) aandelen te kopen van Europese en Amerikaanse banken. Dat blijkt uit een interview van de premier van Qatar, sjeik Hamad bin Jasim bin Jaber al-Thani.
"We hebben contact met Crédit Suisse en hebben via de beurs aandelen gekocht. Omdat het proces nog lopende is, kan ik niet zeggen hoeveel het percentage bedraagt", zegt de premier. Al-Thani is naast permier ook topman van Qatar Investment Authority (QIA), het staatsinvesteringsfonds van de oliestaat.
Op de beurs van Zürich gaat Crédit Suisse 3 procent hoger tot 56,65 Zwitserse frank. Vorige week rapporteerde de Zwitserse zakenbank een nettowinst van 8,5 miljard Zwitserse frank over heel 2007.
Sinds het uitbreken van de kredietcrisis pompten staatsfondsen uit de Golf en het Verre Oosten miljarden euro in westerse banken. De bekendste voorbeelden zijn UBS, Merrill Lynch, Morgan Stanley en Citigroup.
18/02/2008
bron: trends



Kortom één conclusie onze economie is niet meer zo gekleurd als vroeger met als voornaamste boegbeeld Amerika. De wereld veranderd razendsnel en er zijn volop machtsverschuivingen aan de gang. De concurrentie wordt harder met de dag in allerlei sectoren. In het begin was het textiel dan speelgoed nu ook al software, computers en auto's enz... Allemaal redelijk competitief met onze westerse producenten en producten. Wat binnen 5 a 10 jaar, want die landen groeien daar als kool. En ook IT in lage loonlanden zoals India, Filippijnen maar ook Noord-Afrikaanse landen beginnen ook mee te profiteren van de globalisering. Kortom op zich niets mis met het hele proces. De vraag is wie trekt aan het langste eind? Het energievraagstuk en de strijd voor grondstoffen om de grote economieën draaiende te houden. Zullen ook een prominentere rol gaan spelen. In alle geval boomt het oosten en het verre oosten als nooit te voren. De vele bouwactiviteiten wijzen op een expanderende groei. De vele prijsstijgingen zijn daar ook een onrechtstreeks gevolg van.

Laatst gewijzigd door Buyck Ruben : 1 april 2008 om 09:35.
Buyck Ruben is offline   Met citaat antwoorden
Oud 1 april 2008, 10:31   #2
MIS
Banneling
 
 
Geregistreerd: 16 november 2007
Berichten: 8.492
Standaard

Anders gezegd, op deze manier rijdt de maatschappij zichzelf klem en dat in z'n totaliteit, een soort van maatschappelijke zelfmoord, alle nobele studies ten spijt ...
MIS is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 00:42   #3
Sjaax
Europees Commissaris
 
Sjaax's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 14 november 2006
Locatie: tussen het stemvee
Berichten: 7.237
Standaard

Hierbij past wellicht een oude tekst van mij.

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax
Een gedeelte van een artikel van Frank van Dun heb ik een beetje aangepast. Hij verdedigt een onrealistische libertarische visie, die er op neerkomt dat niettegenstaande alle mogelijke nefaste gevolgen van de globalisering voor het Westen, we moeten blijven vertrouwen in vrijhandel. Vrij opmerkelijk stoelde hij zijn visie op een goede analyse. Die analyse is grotendeels overgenomen, maar ik heb de conclusies in een meer realistische richting omgebogen.

Vrijhandel en globalisering: geen gedwongen huwelijk

Om het even heel extreem te stellen: veronderstel dat er op grote schaal relocatie van industrie van Europa naar het Oosten plaatsvindt en dat Europa er in slaagt alle banen die in de industrie verloren gaan te vervangen door ‘diensten’. Op weinig uitzonderingen na, zullen dat dan consumptiegerichte diensten zijn. Die kan men niet of nauwelijks in- of uitvoeren; zij moeten hier geproduceerd en geconsumeerd worden. De meeste mensen werken bijvoorbeeld als winkelpersoneel, dokter, binnenhuisarchitect, advocaat, als ambtenaar van de ene of de andere overheidsdienst. Bijna alle industriële materialen, producten en werktuigen die zij nodig hebben, worden echter ingevoerd. Kortom, in Europa zijn alle actieven bezig met het organiseren van de lokale consumptie; de organisatie van de productie gebeurt in het Oosten. In deze extreme hypothese, moet de Europese consumptie uiteindelijk voornamelijk betaald worden ofwel uit de inkomsten van kapitalen die Europeanen in het Oosten eventueel belegd of geïnvesteerd zouden hebben en voorts uit de verkoop van Westerse productiemiddelen.

Hoe extreem de hypothese uit de vorige alinea ook mag zijn, zij onderstreept dat relocatie van productiecapaciteit ook gevolgen heeft voor het lokale consumptie- of welvaartsniveau. Geen maatschappij kan voortbestaan als het gros van haar werkende bevolking betaald wordt uit de consumptie van bestaand kapitaal maar daar zelf weinig aan toevoegt. Het is een illusie te geloven dat hoogwaardige dienstverlening aan elders gelegen industrieën het Europese welvaartsniveau zal kunnen vrijwaren. Die dienstverlening heeft betrekking op ‘kennis’, een van de meest mobiele productiefactoren: productie en verwerking van ‘Westerse’ kennis zijn voor anderen geen onoverkomelijke hinderpalen. Het is eveneens een illusie te geloven dat de in de Europese verzorgingsstaten alsmaar belangrijker wordende dienstensector niet vooral lokale consumptiegerichte dienstverlening zal omvatten.

De relocatie van productiecapaciteit (nu nog vooral naar Azië, in mindere mate naar Zuid-Amerika, en later mogelijk ook naar Afrika) is geen fait divers. Het valt te vrezen dat voor het gros van de bevolking in de Westerse wereld aanhoudende economische groei en de daaraan verbonden welvaartsverwachtingen niet langer verzekerd zijn. Het idee dat de dienstverlening in het Westen het verlies van industriële jobs kan en zal compenseren zonder welvaartsverlies, berust op de veronderstelling dat de factoren arbeid en kapitaal nog altijd even immobiel zijn als ze vroeger waren. Als die veronderstelling waar is, dan blijven de welvaartscreërende industrieën en de daaraan verbonden dienstverlenende sectoren hier in het Westen. Dan blijft de voorwaarde voor de vrijhandelsdoctrine geldig en leidt toenemende wereldhandel tot verbetering van de levensstandaard in alle landen. Als de veronderstelling niet langer waar is - zoals de hierboven genoemde ontwikkelingen doen vermoeden - dan moeten wij er rekening mee houden dat de vrijhandel wel eens niet in het voordeel van de Westerse welvaartsstaten zou uitwerken. (De argumentatie geldt uiteraard ook voor de geografische spreiding van activiteiten binnen een land. In sommige regio's gebeurt nauwelijks wat, als zij al niet bijna geheel ontvolkt zijn. De mobiele factoren, arbeid en kapitaal, zijn eruit weggetrokken.) De vrijhandel belooft wel een steeds grotere import van kwalitatief betere en goedkopere consumptiegoederen maar dat effect zal ook het leven rekken van de illusie dat men kan consumeren zonder te produceren. In dat geval wordt het risico van kapitaalconsumptie heel reëel.

Het is dus niet verwonderlijk dat er in het Westen een sterke ‘antiglobalistische mentaliteit’ aanwezig is die gevoed wordt door een intuïtief aanvoelen van de gevolgen van vrijhandel in een tijd van sterk verhoogde factormobiliteit [factormobiliteit = het verhuizen van het ene land naar het andere van productiefactoren waar zij het productiefst inzetbaar zijn]. Indien die verhoogde factormobiliteit haar kritische drempel nadert of misschien al overschreden heeft, dan maken wij het volgende mee. De vrijere wereldhandel legt de interne contradicties bloot van een geopolitiek systeem waarin gedurende vele decennia de ontwikkeling van grote delen van de wereld door postkolonialistische en socialistische dictaturen werd afgeremd en de levensstandaard in het Westen kunstmatig en buiten proportie werd verhoogd. Het is waarschijnlijk dat de toenemende handel elders in de wereld tot een snelle stijging van de levensstandaard leidt — ook daarvoor zijn er sterke aanwijzingen — maar dat hoeft niet gepaard te gaan met een stijging of zelfs handhaving van de welvaart in de Westerse wereld. De relocatie van zichzelf bedruipende, niet ten koste van kapitaalconsumptie gaande economische bedrijvigheden (zowel in de industriële als de dienstensector) kan in het Westen leiden tot een niet alleen relatieve maar zelfs absolute daling van de levensstandaard. Wij hebben het hier uiteraard niet over de heel lange termijn, maar over de overgangsperiode van handelsliberalisering en de opkomst van de nieuwe markten. Op de heel lange termijn zou liberalisering moeten leiden tot wat economen een ‘evenwicht’ noemen — een situatie waaraan iedereen zich ondertussen heeft kunnen aanpassen, waarin allen die dat niet hebben gekund verdwenen zijn, en die verder alleen maar relatief kleine ‘marginale’ aanpassingen vergt. Zover zijn we echter nog niet. Voor de nu aantredende generaties kunnen wellicht drastische aanpassingen op de agenda staan.

Liberalisering brengt een verschuiving van de welvaart van de Westerse wereld naar andere delen van de wereld. Tegenvoorbeelden van vergelijkingen tussen de EU en de VS gelden niet, omdat tussen die twee sprake is van een uitgekristalliseerde situatie, van een ‘evenwicht’. Het is onrealistisch te veronderstellen dat het merendeel van de burgers in het Westen altruïstisch zal zijn en welvaart zal worden opgegeven omwille van een verheven principe. Dat we wegens de concurrentiestrijd met China en India genoodzaakt zouden zijn om langer te gaan werken of minder te gaan verdienen is al helemaal een treurige misvatting. Willen we concurreren met de arbeidsomstandigheden van een Indiase arbeider? Een tegenbeweging zal op gang komen. Ik bespeur een veronachtzaming van deze ontwikkeling. Het blijft vaak bij een oppervlakkige constatering dat het proces van relocatie al eeuwen aan de gang is. De vraag waar Europa zich qua productie dan op moet richten blijft onbeantwoord. Er zal ‘bescherming’ worden gezocht tegen de mondiale markt, die in veel gevallen op sociaal en milieutechnisch onverantwoorde wijze produceert. Het is duidelijk dat Nederland/België niet in hun eentje kunnen reageren op de ontwikkelingen. Ze zullen verdergaande aansluiting, bescherming en dus noodzakelijkerwijs integratie zoeken bij de EU. Daar worden ze bijvoorbeeld geconfronteerd met een importquotum op schoenen. Op zich kunnen bij dat quotum vraagtekens worden geplaatst. Maar in het kader van bovenstaande analyse is het quotum volkomen logisch. Liberalisme is mooi, maar wel bij een democratisch level playing field en niet vanuit onbezonnen ideologische motieven.

Laatst gewijzigd door Sjaax : 2 april 2008 om 00:42.
Sjaax is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 06:39   #4
MIS
Banneling
 
 
Geregistreerd: 16 november 2007
Berichten: 8.492
Standaard

Sjaax,
Citaat:
Hij verdedigt een onrealistische libertarische visie, die er op neerkomt dat niettegenstaande alle mogelijke nefaste gevolgen van de globalisering voor het Westen, we moeten blijven vertrouwen in vrijhandel.
Dank voor artikel, het getuigt al van iets meer inzicht in het geheel en dat in tegenstelling tot de kortzichtige libertarische aanvallen op de overheid over een antidiscriminatiewet, alsof het VB een nieuw kleedje heeft aangetrokken. Als men op die manier het cordon sanitair tracht te omzeilen, kunnen we enkel deze creativiteit bewonderen maar meer ook niet. Het cordon sanitair is op zich niet democratisch te noemen en op die manier leven we in een wereld waar discriminatie de grondslag lijkt te zijn, of dat gezond is lijkt me niet en smoort elke dialoog en ware progressie in de kiem, zichzelf verstikkend.

Er is uiteraard niks mis met vrijhandel, het tegendeel zou onvrijheid betekenen maar zoals altijd kan de slinger doorslaan waardoor de ene z’n vrijheid de andere z’n onvrijheid betekent. Dit laatste is dan op zich de bevestiging van het misbegrijpen van wat vrijheid wil zeggen, de egocentrische of narcistische houding van sommige libertariërs moge dit bevestigen maar OK, het is nooit te laat om wakker te worden (dixit Adrian, onze Zenmeester).

De wet van actie en reactie indachtig.
  • Wanneer we de huidige tendensen verder zetten zal de spanning binnen de maatschappij steeds verhogen, in Europa door een verlies van welvaart, in nieuwe opkomende grootmachten zal het jarenlange gemis aan deze welvaart de honger hiernaar de groei exponentieel laten opveren. De wisselwerking tussen beide fenomenen kunnen desastreuze gevolgen hebben (zie maatschappij).
  • Tijdens dit proces zullen we ofwel nog meer conflict induceren wat kan leiden tot een ineenstorting wereldwijd (het negatieve scenario) of we komen tot de bewustwording dat solidariteit nog de enige uitweg is om ons uit deze penibele situatie te bevrijden (het doorbraaktraject)
Kort gezegd zijn er dus twee mogelijkheden, destructie (regressie) of progressie. Gezien de turbulentie die eigen is aan een dergelijke periode (wetenschappelijk onderbouwd) zullen de meningen verdeeld zijn en net hierdoor krijgen we geen zicht op deze evolutionaire bewegingen. Sommigen noemen het zelfs de ‘onzichtbare hand’, niet onterecht. Wanneer we kortzichtig vanuit het fragment zelf ageren krijgen we geen zicht op dit grotere geheel en zal determinisme ons lot blijven bepalen. Jammer genoeg wordt eenvoud niet steeds begrepen door hoopvolle gedachten te mengen met deze destructieve houding. Een destructieve houding die weliswaar begrijpelijk is maar wel zichzelf bekrachtigd. Simpele actie en reactie dus.

De antwoorden zijn eenvoudig, onze manier van denken wijzigen al een heel andere zaak.
MIS is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 07:55   #5
MIS
Banneling
 
 
Geregistreerd: 16 november 2007
Berichten: 8.492
Standaard

In dezelfde context, zo lijkt me ...

Citaat:
Voortgaand op de vier herkenbare fasen binnen de chaosdynamiek zien we in België een quasi perfect land om de theorie te toetsen op waarachtigheid. Immers, België is een smeltkroes van diverse culturen, heeft een complexe staatsvorm gestimuleerd door taalgrenzen en is onderhevig aan de financiële druk van een verschuivende wereldeconomie, een mooie casestudy. Deze verschuivende wereldeconomie zien we in dit geval dan als een externe factor die ons op verschillende manieren laat reageren. Vergelijkend met het verwachte breekpunt heeft België de potentie om te kiezen voor ofwel het ineenstortingtraject ofwel een doorbraak te lanceren.

In functie van het ineenstortingtraject moge het duidelijk zijn dat we hier verwijzen naar de splitsing van België, een thema dat ons allen bezighoudt en waarover de meningen verdeeld zijn. We krijgen dus te maken met twee visies. Enerzijds kiezen we voor het eigen belang resulterend in de splitsing van België, anderzijds zien we duidelijk bewegingen ontstaan die pleiten voor het behoud van België, waarbij nogal eens de koning als symbool voor éénheid wordt aanzien. Het streven naar een splitsing kunnen we denkelijk vertalen naar een congruente angstreactie ter vrijwaring van de gerealiseerde winst/welzijn, niet onterecht. Ondanks de consensus die het conflict induceert staan verschillende meningen schijnbaar loodrecht tegenover elkaar en net hierdoor wordt een waar progressief beleid belemmerd. Door niet (h)erkenning van deze dynamieken resulteert deze situatie in een ware impasse tot wordt ingezien dat een ruimere visie - die ver voorbij de eigen landsgrenzen reikt - oplossingen biedt. Vanuit ons standpunt kunnen we slechts waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van een dergelijke impasse, zeker te weten dat ook andere culturen in dit land deze strijd kunnen aangrijpen om hun frustraties te uiten.

De chaos die hieruit voortvloeit, resulteert mogelijks in een situatie van totale anarchie waarbij dat vrijwel niemand nog zal weten waar nu de oorzaak ligt van onze problemen. Dialoog wordt steeds moeilijker (zelfs onmogelijk) en culturen/meningen staan met z’n allen tegenover elkaar. Het spreekt denkelijk voor zich dat wanneer de economie steeds verder verschuift en onze individuele vrijheid bedreigd wordt, dat we zullen teruggrijpen naar vormen van minder sociaal gedrag en ‘bendevorming’. Naar onze bescheiden mening en rekeninghoudend met diverse studies kan enkel een eenheidsstreven ons uit deze penibele situatie redden. Nu, nuchter analyserend krijgen we dus een situatie waarbij onze buurman de vijand wordt maar dit alles onder leiding van een monetair systeem dat een ware democratie stagneert en zelfs afbreekt. We kunnen deze analyse denkelijk niet beter flankeren dan met de uitspraak ‘wanneer twee honden vechten om een been, gaat de derde ermee heen’. Een diepere analyse leert ons echter dat de spreekwoordelijke ‘derde’ dit gevecht initieert door zijn verhuis naar de lage loonlanden als een logisch gevolg van het aanvaarde monetaire systeem. Anders gezegd, het spreekwoordelijke ‘been’ (geld) zet z’n weg verder volgens het huidige paradigma en resulteert mogelijks in een sociaal kerkhof extra gestimuleerd door de onderlinge strijd die de achterblijvers voeren. Hieruit volgend zien we dus dat een onderlinge strijd ons allen bezig houdt maar dat finaal geen oplossing wordt geboden voor het kapitaal dat stilaan maar zeker de afvaart inzet (of verder zet). Vanuit deze hachelijke situatie probeert men vervolgens allerhande creatieve oplossingen te bedenken maar nog steeds binnen hetzelfde denkpatroon die aanleiding gaven tot deze problemen. In deze periode van chaos en spanning druisen diverse beslissingen in tegen elke logica waardoor een eerder conflictueus beleid ontstaat.

Gezien de situatie hierboven kort omschreven mogen we jammer genoeg vaststellen dat we op deze manier voor het ineenstortingtraject kiezen en dat ondanks de nobele alternatieven die we inmiddels kennen. Het lijkt ons evident dat aandacht voor deze alternatieven noodzakelijk wordt om deze tendensen op een vreedzame manier om te buigen naar een hoopvoller traject, de solidariteit stimulerend. Anders gezegd en samengevat, het lijkt ons moeilijk te aanvaarden dat België z’n problemen Nationaal zal kunnen oplossen zonder zich als een deel van een mondiale visie te profileren dewelke ook oplossingen biedt voor de lokale problemen
MIS is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 10:26   #6
Buyck Ruben
Parlementslid
 
Geregistreerd: 9 mei 2007
Berichten: 1.793
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MIS Bekijk bericht
Sjaax,

De wet van actie en reactie indachtig.
  • Wanneer we de huidige tendensen verder zetten zal de spanning binnen de maatschappij steeds verhogen, in Europa door een verlies van welvaart, in nieuwe opkomende grootmachten zal het jarenlange gemis aan deze welvaart de honger hiernaar de groei exponentieel laten opveren. De wisselwerking tussen beide fenomenen kunnen desastreuze gevolgen hebben (zie maatschappij).
  • Tijdens dit proces zullen we ofwel nog meer conflict induceren wat kan leiden tot een ineenstorting wereldwijd (het negatieve scenario) of we komen tot de bewustwording dat solidariteit nog de enige uitweg is om ons uit deze penibele situatie te bevrijden (het doorbraaktraject)
Kort gezegd zijn er dus twee mogelijkheden, destructie (regressie) of progressie. Gezien de turbulentie die eigen is aan een dergelijke periode (wetenschappelijk onderbouwd) zullen de meningen verdeeld zijn en net hierdoor krijgen we geen zicht op deze evolutionaire bewegingen. Sommigen noemen het zelfs de ‘onzichtbare hand’, niet onterecht. Wanneer we kortzichtig vanuit het fragment zelf ageren krijgen we geen zicht op dit grotere geheel en zal determinisme ons lot blijven bepalen. Jammer genoeg wordt eenvoud niet steeds begrepen door hoopvolle gedachten te mengen met deze destructieve houding. Een destructieve houding die weliswaar begrijpelijk is maar wel zichzelf bekrachtigd. Simpele actie en reactie dus.

De antwoorden zijn eenvoudig, onze manier van denken wijzigen al een heel andere zaak.
1. Aan scenario’s van inéénstorten en dat Europa alles zou verliezen (voorspelmodellen bouwen op lange termijn). Lijkt me een brug te ver en het zal er ook niet van komen. Wat we wel zullen hebben is een hoge competitie om voor te zijn met de nieuwste ontwikkelingen. Dit is onvermijdelijk in een kapitalistisch systeem. Zo pompt Europa miljoenen en miljoenen euro's in onderzoek en ontwikkeling. Daarbij wil ze China, Rusland en Japan voor zijn op het gebied van de hightech industrie. Zoals nano-technologie, ruimtevaart, robotica, genetica en het hele wetenschappelijke arsenaal.

Wat we natuurlijk zullen hebben is een maatschappij die meer en meer zal vervallen in rationaliteit (wetenschappelijk en zakelijk rationalisme). Het louter hanteren van de denkwijze kosten/baten i.p.v te streven naar een meer evenwichtigere samenleving.

Dreigt de frustratie nog verder uit de hand te lopen die leid tot een ideologische crisis (dixit Hugo Claus). Waarin de mens compleet vervreemd zal zijn van natuurlijke omgeving en zijn medemens. Het niet willen accepteren van de natuurlijke dood, het niet willen aanvaarden van het begrensde ecosysteem aarde. En nog altijd de dominante gedachte van oneindige economische groei en dito materialisme (denkwijze).

En wat hierboven geschreven staat zal onvermijdelijk leiden tot zo'n situatie indien we nog altijd het Darwinistische superioriteitsgevoel als opperste wezen hanteren. Die zowat alles (incluis aarde en kosmos) naar zijn hand kan zetten. Om u nog wat te sparen kan ik u alvast meegeven dat komende groei exponentieel zal blijven toenemen. Eén van de opmerkelijkste elementen is de ontwikkeling van de robotica in Japan. Waarin de vergrijzing en de tekorten op de arbeidsmarkt moeten opgevuld worden?! Commerciële ruimtevaart met incluis ruimtehotels zit eraan te komen enz...

zie links:

http://core.tweakers.net/nieuws/5101...r-in-2015.html

http://tweakers.net/nieuws/52315/bed...an-robots.html

http://life.tweakers.net/nieuws/5214...re-robots.html

of...
http://forum.politics.be/showthread.php?t=103345
daar zult u ook nog wat stuff zien.

Laatst gewijzigd door Buyck Ruben : 2 april 2008 om 10:29.
Buyck Ruben is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 11:43   #7
MIS
Banneling
 
 
Geregistreerd: 16 november 2007
Berichten: 8.492
Standaard

Citaat:
Aan scenario’s van inéénstorten en dat Europa alles zou verliezen (voorspelmodellen bouwen op lange termijn). Lijkt me een brug te ver en het zal er ook niet van komen.
Laat ons hopen van niet, wetende dat allerhande alternatieven op de tafel liggen zou dat redelijk absurd zijn. Maar pas op, vooralsnog worden er beslissingen genomen die het ineenstortingtraject netjes volgen, als we dat blijven ontkennen zou het wel eens mis kunnen gaan. Hoeft niet negatief te zijn aangezien de verhoogde druk en ellende ook tot die broodnodige mentaliteitswijziging kan leiden. Dubbeltje op z’n kant dus, letterlijk.
Citaat:
Wat we wel zullen hebben is een hoge competitie om voor te zijn met de nieuwste ontwikkelingen. Dit is onvermijdelijk in een kapitalistisch systeem. Zo pompt Europa miljoenen en miljoenen euro's in onderzoek en ontwikkeling. Daarbij wil ze China, Rusland en Japan voor zijn op het gebied van de hightech industrie. Zoals nano-technologie, ruimtevaart, robotica, genetica en het hele wetenschappelijke arsenaal.
Zeer zeker maar misschien vergeet je hier de impact van die mentaliteitswijziging. Als het goed is zal dan ook dat eerder fundamentalistisch geldspelletje getransformeerd worden naar een duurzame economie. Hoe dit zal gebeuren zal afhangen of men bereid is tot samenwerking. Vooralsnog zien we het tegenovergestelde, kijk bvb naar de Belgische regeringsvorming, deze dynamiek kunnen we hierin ook herkennen. Geen plotse uitvinding of zo … staat allemaal netjes beschreven, bizar dus.
Citaat:
Wat we natuurlijk zullen hebben is een maatschappij die meer en meer zal vervallen in rationaliteit (wetenschappelijk en zakelijk rationalisme). Het louter hanteren van de denkwijze kosten/baten i.p.v te streven naar een meer evenwichtigere samenleving.
Dat zou dan idealiter vervangen worden door een maatschappij met hoger ethische normen. Nu, omdat we een dergelijke maatschappij niet kennen, kunnen we slechts spreken en toekomstbeelden. In een maatschappij die meer en meer gedreven wordt door determinisme helemaal geen sinecure om het tij te keren. Nochtans is de oefening in theorie eenvoudig, maak hoopvolle toekomstplannen bespreekbaar en dan kan ons denken zich ook stilaan positiever richten. Als politiek andere dingen zegt wordt dat bijzonder moeilijk natuurlijk, dat spreekt voor zich.
Citaat:
Dreigt de frustratie nog verder uit de hand te lopen die leid tot een ideologische crisis (dixit Hugo Claus). Waarin de mens compleet vervreemd zal zijn van natuurlijke omgeving en zijn medemens. Het niet willen accepteren van de natuurlijke dood, het niet willen aanvaarden van het begrensde ecosysteem aarde. En nog altijd de dominante gedachte van oneindige economische groei en dito materialisme (denkwijze).
Volledig mee eens. Een mens krijgt soms de indruk dat er geen boek geschreven werd. We prijzen terecht Hugo Claus om z'n werk maar of het ook begrepen wordt ?
Citaat:
En wat hierboven geschreven staat zal onvermijdelijk leiden tot zo'n situatie indien we nog altijd het Darwinistische superioriteitsgevoel als opperste wezen hanteren. Die zowat alles (incluis aarde en kosmos) naar zijn hand kan zetten. Om u nog wat te sparen kan ik u alvast meegeven dat komende groei exponentieel zal blijven toenemen. Eén van de opmerkelijkste elementen is de ontwikkeling van de robotica in Japan. Waarin de vergrijzing en de tekorten op de arbeidsmarkt moeten opgevuld worden?! Commerciële ruimtevaart met incluis ruimtehotels zit eraan te komen enz...
Ik heb zelf geen probleem met al die innovaties op zich. Als echter ons denken over economie (en samenleving dus) niet wijzigt zal je inderdaad het egoïsme stimuleren, enige bewustwording resulteert dan inderdaad in het ieder voor zich syndroom. Dit is dan ook begrijpelijk, angst en onzekerheid reactiveert onze overlevingsdrang. In een maatschappij die hoofdzakelijk individualistische en materialistisch geconditioneerd is, is deze stap snel gemaakt. We kelderen hierdoor onze eigen evolutie. Het is echt tragisch om zien., kan er ook niets anders van maken. Ik vraag me soms waar nu al die nobele studies toe leiden, enig idee ? Al zou ik dat bijzonder graag willen maar zie deze op dit moment niet vertaald in één of andere beleid, jij wel ?

ps : mij hoef je niet te sparen, het is onze leefwereld die verwoest wordt en ik zal daar per toeval mee tussen zitten, vrees ik. Anderen ook dus.
MIS is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 16:49   #8
Sjaax
Europees Commissaris
 
Sjaax's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 14 november 2006
Locatie: tussen het stemvee
Berichten: 7.237
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MIS Bekijk bericht
Ik vraag me soms waar nu al die nobele studies toe leiden, enig idee ? Al zou ik dat bijzonder graag willen maar zie deze op dit moment niet vertaald in één of andere beleid, jij wel ?
Ik zie bewustwording altijd als stap één. Getuige de reacties in dit topic ziet men de problemen wel met het liberale model.

De huidige neoliberale politiek was een reactie op het vastgelopen Keynesiaanse model. En na een reactie komt er weer een tegenreactie.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MIS
De wet van actie en reactie indachtig.
Ik denk in domeinen. Daar bedoel ik mee dat bepaalde verschijnselen, werking opgaan in een bepaald gebied. Om een simpele metafoor te gebruiken: H2O is vloeibaar van 0° C. tot 100° C, onder ‘normale’ omstandigheden. Daarbuiten gelden de vloeistofwetten niet.
Een liberale economie met vrije markt werkt goed onder een democratisch bestuur. Binnen Europa is zoiets al min of meer mogelijk. Maar op mondiaal niveau bestaan de randvoorwaarden ervoor nog niet. De WTO-ronde in Doha zit muurvast. En dat is niet verwonderlijk met de enorme belangentegenstellingen.
Voor liberalen geldt: onderzoek of de nodige randvoorwaarden bestaan voor een vrije markt. Indien niet, probeer die dan te creëren, maar forceer liberalisme niet vanuit ideologisch dogmatisme.
Sjaax is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 17:29   #9
MIS
Banneling
 
 
Geregistreerd: 16 november 2007
Berichten: 8.492
Standaard

Citaat:
Ik zie bewustwording altijd als stap één. Getuige de reacties in dit topic ziet men de problemen wel met het liberale model.
Dat is inderdaad wat bewustwording vrijwel onmiddellijk teweegbrengt, men ziet onmiddellijk de relatie tussen de strijd die geleverd wordt en de stagnatie voor het menselijk groeipotentieel (of bewustwording als dusdanig). Het is dan ook deze menselijke factor die we de laatste eeuwen een beetje verwaarloosd hebben.
Citaat:
De huidige neoliberale politiek was een reactie op het vastgelopen Keynesiaanse model. En na een reactie komt er weer een tegenreactie.
Steeds gedreven vanuit het gevoel van onvrijheid, ook in relatie te brengen met diezelfde bewustwording, zo meen ik. Hierover werd in de 20ste eeuw genoeg studiewerk geleverd maar jammer genoeg zien we het nog niet geïntegreerd worden als maatschappelijke norm. Dit proces is weliswaar bezig maar net omdat het ‘traditionele denken of paradigma’ zich onzeker begint te voelen, laat verzet zich optekenen. Gezien deze dynamieken is op het op zich wel begrijpelijk maar het leidt tot onnodig veel frustratie en conflict.
Citaat:
Ik denk in domeinen. Daar bedoel ik mee dat bepaalde verschijnselen, werking opgaan in een bepaald gebied. Om een simpele metafoor te gebruiken: H2O is vloeibaar van 0° C. tot 100° C, onder ‘normale’ omstandigheden. Daarbuiten gelden de vloeistofwetten niet.
Inderdaad en ben het met je eens. Sommige dingen worden niet begrepen op een bepaald niveau, toch correct volgens het niveau waarbinnen het verschijnsel zich voordoet. Ik denk hier maar snel even aan de kwantumtheorie, hoe deze bevindingen zich laten vertalen naar onze manier van leven, is nog niet geheel duidelijk maar sowieso staat er ‘iets’ te gebeuren. Uiteindelijk passen de verschillende domeinen wel in elkaar.
Citaat:
Een liberale economie met vrije markt werkt goed onder een democratisch bestuur. Binnen Europa is zoiets al min of meer mogelijk. Maar op mondiaal niveau bestaan de randvoorwaarden ervoor nog niet.
Inderdaad, toch ben ik van mening dat we hier een drastische ommezwaai dienen te maken, vooral een revolutionaire verschuiving in het denken. Aandacht voor het grotere geheel, geeft ook oplossingen voor de locale problemen, meen ik.
Citaat:
De WTO-ronde in Doha zit muurvast. En dat is niet verwonderlijk met de enorme belangentegenstellingen.
Dat geloof ik best en net daarom dat een mondiale kijk op economie noodzakelijk is. Zolang dat niet een streefdoel wordt, zie ik het tegendeel gebeuren, een gigantisch conflict. Uiteindelijk simpel, het ene of het andere.
Citaat:
Voor liberalen geldt: onderzoek of de nodige randvoorwaarden bestaan voor een vrije markt. Indien niet, probeer die dan te creëren, maar forceer liberalisme niet vanuit ideologisch dogmatisme.
Volledig mee eens, vooral als het gedreven wordt vanuit winsthonger en niet uit humane overwegingen, zal het denkelijk niet lukken. Solidariteit is dan ook ver te zoeken vandaag de dag. We kunnen zelfs België als referentie nemen, het fenomeen van trekken en duwen zie je ook in het kleine.

De vraag is denkelijk ... wat nu ?
MIS is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 22:39   #10
Buyck Ruben
Parlementslid
 
Geregistreerd: 9 mei 2007
Berichten: 1.793
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax Bekijk bericht
Ik zie bewustwording altijd als stap één. Getuige de reacties in dit topic ziet men de problemen wel met het liberale model.

De huidige neoliberale politiek was een reactie op het vastgelopen Keynesiaanse model. En na een reactie komt er weer een tegenreactie.
Ik denk in domeinen. Daar bedoel ik mee dat bepaalde verschijnselen, werking opgaan in een bepaald gebied. Om een simpele metafoor te gebruiken: H2O is vloeibaar van 0° C. tot 100° C, onder ‘normale’ omstandigheden. Daarbuiten gelden de vloeistofwetten niet.
Een liberale economie met vrije markt werkt goed onder een democratisch bestuur. Binnen Europa is zoiets al min of meer mogelijk. Maar op mondiaal niveau bestaan de randvoorwaarden ervoor nog niet. De WTO-ronde in Doha zit muurvast. En dat is niet verwonderlijk met de enorme belangentegenstellingen.
Voor liberalen geldt: onderzoek of de nodige randvoorwaarden bestaan voor een vrije markt. Indien niet, probeer die dan te creëren, maar forceer liberalisme niet vanuit ideologisch dogmatisme.
Toegegeven het liberalisme en of kaptitalisme zal niet verdwijnen. Maar het zal in een andere gedaante of andere vorm moeten tevoorschijn komen. Zoals je zelf zegt steekt er in het liberale denken mondiaal een gaatje, een soort van zwart gat. Maar dit kan opgevuld worden door krachtige randvoorwaarden op te leggen. Internationaal dienen de problemen meer dan ooit aangepa.
Buyck Ruben is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 april 2008, 23:34   #11
Buyck Ruben
Parlementslid
 
Geregistreerd: 9 mei 2007
Berichten: 1.793
Standaard

Toegegeven het liberalisme en of kapitalisme zal niet verdwijnen. Maar het zal in een andere gedaante of andere vorm moeten tevoorschijn komen. Zoals je zelf zegt steekt er in het liberale denken mondiaal een gaatje, een soort van zwart gat. Maar dit kan opgevuld worden door krachtige randvoorwaarden op te leggen. Internationaal dienen de problemen meer dan ooit aangepakt te worden. De voornaamste problemen inzake armoedebestrijding, gelijke rechten (man-vrouw), vrij verkeer van personen en goederen, klimaat etc... Dienen we op dat vlak naar elkaar toe te groeien(volgens democratisch model), en dat gebeurd ook.

Op zich is globalisering een schitterend proces, een soort van éénwording. Maar iedereen wil nu de welvaart die wij hier allemaal al vele decennia genieten. Het is maar normaal ook dat de rest dat ook wil, maar de reflex die we moeten hebben is.

Kunnen we een welvarend globalistisch systeem kaderen in een begrensd ecosysteem aarde? Hoe kunnen we mensen meer welvaart geven in andere landen zonder bijkomende schade aan te richtten en een hypotheek te leggen op onze nakomelingen?! De oplossing is zoals ik al eerder aangaf louter gezocht zal worden in het technische aspect van onze samenleving. We verwachtten veel van de techniek, ze moet immers de meeste problemen oplossen. Maar vergis u niet techniek kan ook contraproductief werken. De neiging bestaat erin dat we door veel te bezuinigen de kans schoon zien om daardoor meer ruimte te krijgen om nog meer te kunnen groeien. Onze eigen levensstijl in vraag stellen is al een stuk moeilijker.

Het mooiste voorbeeld zien we in de luchtvaartindustrie. Men doet zijn best om zuinige toestellen te ontwikkelen, maar de toekomst wil (meer consumenten) dat de wereldwijde mogelijkheid tot vliegen toeneemt. Meer mensen vliegen en rijden als ooit te voren op deze planeet rond (op zich niets mis mee). Ware het niet dat al onze inspanningen teniet gedaan worden (reductie per toestel) door een enorme toename van het verkeer (vermeerdering bewegingen).

Ook voor dit alles kunnen oplossingen gezocht worden zoals werken (tijdelijk) met taksen. En later vliegen op waterstof en rijden op lithiumbatterijen enz… De vraag is wanneer? Wanneer word het definitief een feit?! Ondertussen tikt de klok rustig verder en het schrijnende is dat vele consumenten en vele bedrijven heus wel op de kar willen springen op weg naar meer duurzaamheid. Maar dat jammer genoeg de staat door hun versmachtende bureaucratie niet snel genoeg op deze bal inspeelt. Mensen krijgen te kampen met ingewikkelde bouwkundige wetgevingen en vergunningen en gewoonweg slechte regels en wetten die worden gehanteerd enz… Dan zwijgen we maar over het beleid en de visie op lange termijn hier in België. In alle geval is het ook een feit dat de hernieuwbare energie-industrie nu recentelijk op snelheid begint te komen en binnen een afzienbare tijd (3 a 5 jaar) mogen we ons verwachtten aan meer betaalbare oplossingen.

De windenergie in momenteel aan een ferme opmars bezig, zonnepanelen zullen weldra volgen (mede door betaalbare technieken). Maar er is nog veel werk aan de winkel we zullen niet alles kunnen dekken via hernieuwbare energie. Evenwel is het ook verontrustend dat er nooit zoveel kerncentrales bijgebouwd worden als nu. Groot-Brittannië, Nederland en de Oostbloklanden bouwen volop nieuwe kerncentrales bij en in Azië is het tempo niet meer te volgen. Zowat elke maand word daar een kerncentrale en nog slechter steenkoolcentrales opgestart! Ondertussen zet de groei en vraag naar meer energie zich wagenwijd open. India, Rusland, Brazilië, Verenigde Arabische Emiraten enz…slikken als reuzen grondstoffen. Internationaal moet er dringend een kantelpunt worden bereikt op de manier waarop we onze toekomstige welvaard veilig willen beleven en gezond!

Dit kan maar door één ding, mensen dienen zich te organiseren en te mobiliseren om voor zo’n problemen de zaken eens te durven lam leggen. Daarbij vind ik het protest van de boeddhistische monniken in Tibet tegen de Chinese overheersing een prachtig voorbeeld. Ook al vrezen ze harde repressie toch zet men door! Men heeft de moet om het kwaad (macht) te overwinnen.

En met wat sjaax aangeeft… En dat is niet verwonderlijk met de enorme belangentegenstellingen m.b.t. tot de Doha conferentie.

Ben ik veelal bijzonder pessimistisch omdat men al jaren op straat komt voor inzamelacties voor de derde wereld maar in vele decennia er niet echt noemenswaardige progressie is bewerkstelligd misschien op enkele landen na. Wijdverbreide armoede en ongelijkheid mede door corrupte regimes en machtdespoten zijn nog altijd eerder regel dan uitzondering. Surplus nog verslechtert door veelal de aanwezigheid van vele bodemschatten in die arme landen (dixit: multinationals en honger van grootmachten). Lijkt ook het energie of milieuvraagstuk in die valstrik te belanden! Iedereen wil zijn eigen belang dienen (macht). Typerend is daarbij de vele klimaatconferenties die meestal uitlopen tot vele vage en loze beloften dat ze iets zouden tegen doen. Er is nog veel werk aan de winkel, MAAR mensen vergeten dikwijls in een democratie dat mensen het recht hebben om het probleem in eigen handen te nemen. En luidde stem te laten horen dat dit niet verder kan op die manier. Daarbij verwijs ik naar de val de Berlijnse muur of de “oranjerevolutie” enzovoort!

Laatst gewijzigd door Buyck Ruben : 2 april 2008 om 23:43.
Buyck Ruben is offline   Met citaat antwoorden
Oud 3 april 2008, 07:21   #12
MIS
Banneling
 
 
Geregistreerd: 16 november 2007
Berichten: 8.492
Standaard

Citaat:
Toegegeven het liberalisme en of kapitalisme zal niet verdwijnen. Maar het zal in een andere gedaante of andere vorm moeten tevoorschijn komen. Zoals je zelf zegt steekt er in het liberale denken mondiaal een gaatje, een soort van zwart gat. Maar dit kan opgevuld worden door krachtige randvoorwaarden op te leggen. Internationaal dienen de problemen meer dan ooit aangepakt te worden. De voornaamste problemen inzake armoedebestrijding, gelijke rechten (man-vrouw), vrij verkeer van personen en goederen, klimaat etc... Dienen we op dat vlak naar elkaar toe te groeien(volgens democratisch model), en dat gebeurd ook.
Leuk gezegd, een belangrijk aandachtspunt, zo lijkt me Wat we doorgaans doen is reageren op een extreme vorm van het oorspronkelijke gedachtegoed en hierdoor verwerpen we een stroming in z’n totaliteit. Ik ben ervan overtuigd dat het manifest van zowel (als voorbeeld) het kapitalisme als het communisme naar z’n essentie en boodschap op zich OK zijn (rekeninghoudend met waar ze een reactie op zijn) maar de uitvoering soms te wensen over laat. Het jammere maar wel begrijpelijke gevolg hiervan is dat hieruit dan weer nieuwe stromingen ontstaan waardoor na verloop van tijd een gigantisch kluwen aan strekkingen beschikbaar zijn. Dit kluwen geeft dan vervolgens aanleiding tot een gigantisch debat, niet altijd met een positief resultaat. Dit alles lijkt me dan te vragen om een drastische vereenvoudiging of een bezinningsperiode waar we nu met z’n allen mee bezig zijn. De relatie (en zoals je ook aangeeft) met ‘bewustwording’ (wat dat ook moge zeggen) is dan snel gelegd, zo meen ik.
Citaat:
Op zich is globalisering een schitterend proces, een soort van éénwording. Maar iedereen wil nu de welvaart die wij hier allemaal al vele decennia genieten. Het is maar normaal ook dat de rest dat ook wil, maar de reflex die we moeten hebben is.
Volledig mee eens. Het wordt perfect verklaard door wetenschap maar blijkbaar zijn we hier niet steeds van op de hoogte. Wellicht (en vrijwel zeker) is de complexiteit (zie boven) die we gecreëerd hebben hier niet vreemd aan. Anders gezegd, we leven in chaos, zeer zeker ook in het denken, begrijpelijk zelfs.
Citaat:
Kunnen we een welvarend globalistisch systeem kaderen in een begrensd ecosysteem aarde? Hoe kunnen we mensen meer welvaart geven in andere landen zonder bijkomende schade aan te richtten en een hypotheek te leggen op onze nakomelingen?! De oplossing is zoals ik al eerder aangaf louter gezocht zal worden in het technische aspect van onze samenleving. We verwachtten veel van de techniek, ze moet immers de meeste problemen oplossen. Maar vergis u niet techniek kan ook contraproductief werken. De neiging bestaat erin dat we door veel te bezuinigen de kans schoon zien om daardoor meer ruimte te krijgen om nog meer te kunnen groeien. Onze eigen levensstijl in vraag stellen is al een stuk moeilijker.

Het mooiste voorbeeld zien we in de luchtvaartindustrie. Men doet zijn best om zuinige toestellen te ontwikkelen, maar de toekomst wil (meer consumenten) dat de wereldwijde mogelijkheid tot vliegen toeneemt. Meer mensen vliegen en rijden als ooit te voren op deze planeet rond (op zich niets mis mee). Ware het niet dat al onze inspanningen teniet gedaan worden (reductie per toestel) door een enorme toename van het verkeer (vermeerdering bewegingen).

Ook voor dit alles kunnen oplossingen gezocht worden zoals werken (tijdelijk) met taksen. En later vliegen op waterstof en rijden op lithiumbatterijen enz… De vraag is wanneer? Wanneer word het definitief een feit?! Ondertussen tikt de klok rustig verder en het schrijnende is dat vele consumenten en vele bedrijven heus wel op de kar willen springen op weg naar meer duurzaamheid. Maar dat jammer genoeg de staat door hun versmachtende bureaucratie niet snel genoeg op deze bal inspeelt. Mensen krijgen te kampen met ingewikkelde bouwkundige wetgevingen en vergunningen en gewoonweg slechte regels en wetten die worden gehanteerd enz… Dan zwijgen we maar over het beleid en de visie op lange termijn hier in België. In alle geval is het ook een feit dat de hernieuwbare energie-industrie nu recentelijk op snelheid begint te komen en binnen een afzienbare tijd (3 a 5 jaar) mogen we ons verwachtten aan meer betaalbare oplossingen.

De windenergie in momenteel aan een ferme opmars bezig, zonnepanelen zullen weldra volgen (mede door betaalbare technieken). Maar er is nog veel werk aan de winkel we zullen niet alles kunnen dekken via hernieuwbare energie. Evenwel is het ook verontrustend dat er nooit zoveel kerncentrales bijgebouwd worden als nu. Groot-Brittannië, Nederland en de Oostbloklanden bouwen volop nieuwe kerncentrales bij en in Azië is het tempo niet meer te volgen. Zowat elke maand word daar een kerncentrale en nog slechter steenkoolcentrales opgestart! Ondertussen zet de groei en vraag naar meer energie zich wagenwijd open. India, Rusland, Brazilië, Verenigde Arabische Emiraten enz…slikken als reuzen grondstoffen. Internationaal moet er dringend een kantelpunt worden bereikt op de manier waarop we onze toekomstige welvaard veilig willen beleven en gezond!

Dit kan maar door één ding, mensen dienen zich te organiseren en te mobiliseren om voor zo’n problemen de zaken eens te durven lam leggen. Daarbij vind ik het protest van de boeddhistische monniken in Tibet tegen de Chinese overheersing een prachtig voorbeeld. Ook al vrezen ze harde repressie toch zet men door! Men heeft de moed om het kwaad (macht) te overwinnen.

En met wat sjaax aangeeft… En dat is niet verwonderlijk met de enorme belangentegenstellingen m.b.t. tot de Doha conferentie. Ben ik veelal bijzonder pessimistisch omdat men al jaren op straat komt voor inzamelacties voor de derde wereld maar in vele decennia er niet echt noemenswaardige progressie is bewerkstelligd misschien op enkele landen na. Wijdverbreide armoede en ongelijkheid mede door corrupte regimes en machtdespoten zijn nog altijd eerder regel dan uitzondering. Surplus nog verslechtert door veelal de aanwezigheid van vele bodemschatten in die arme landen (dixit: multinationals en honger van grootmachten). Lijkt ook het energie of milieuvraagstuk in die valstrik te belanden! Iedereen wil zijn eigen belang dienen (macht). Typerend is daarbij de vele klimaatconferenties die meestal uitlopen tot vele vage en loze beloften dat ze iets zouden tegen doen. Er is nog veel werk aan de winkel, MAAR mensen vergeten dikwijls in een democratie dat mensen het recht hebben om het probleem in eigen handen te nemen. En luidde stem te laten horen dat dit niet verder kan op die manier. Daarbij verwijs ik naar de val de Berlijnse muur of de “oranjerevolutie” enzovoort!
Kan me hier grosso modo enkel bij aansluiten. Eén vraagje, als je weet dat hoopvolle alternatieven beschikbaar zijn, waarom zou je dan pessimistisch zijn ? Hoogstens zou je kunnen zeggen dat het vermoeiend is om het bespreekbaar te krijgen maar éénmaal dat (zoals je ook aangeeft) kantelmoment doorgang krijgt, kan het mi veel sneller gaan dan we ooit durven dromen. Ik ga er hier even vanuit dat het kantelmoment een positieve wending is, het tegendeel kan evengoed (wereldconflict).
MIS is offline   Met citaat antwoorden
Oud 3 april 2008, 09:05   #13
Buyck Ruben
Parlementslid
 
Geregistreerd: 9 mei 2007
Berichten: 1.793
Standaard

Kan me hier grosso modo enkel bij aansluiten. Eén vraagje, als je weet dat hoopvolle alternatieven beschikbaar zijn, waarom zou je dan pessimistisch zijn ? Hoogstens zou je kunnen zeggen dat het vermoeiend is om het bespreekbaar te krijgen maar éénmaal dat (zoals je ook aangeeft) kantelmoment doorgang krijgt, kan het mi veel sneller gaan dan we ooit durven dromen. Ik ga er hier even vanuit dat het kantelmoment een positieve wending is, het tegendeel kan evengoed (wereldconflict).[/quote]

Omdat ik zeer realistisch ben op dat vlak, een ware revolutie hmmm? Ik denk dat het gewoon niet snel genoeg gaat. Eigenlijk zijn we met met een aantal maatregelen al te laat. Er is enorm veel tijd verspeeld met klimaatontkenners en velen die probeerden verwarring te zaaien. Om hun eigen belang te dienen (o.a door multinationals) zoals een beetje in de tijd van de tabaksindustrie.

Nu tot daar ik denk dat nu de meeste inzien dat het inderdaad zinloos is om daar nog over te blijven bikkelen. En ook de serieuze gevolgen beginnen in te zien indien we niet ingrijpen. Als we niets doen de komende jaren (10 a 15 jaar) zou het systeem inéén kunnen storten. Het klimaat kan dan een piont of no return bereiken. Waar het ene process het andere versneld zonder dat de mens daar nog de hand in heeft.
zie voor meer info: http://www.vrede.be/veiligheid_view.php?id=938
En nu mag geen tijd meer verspeeld worden!
Buyck Ruben is offline   Met citaat antwoorden
Oud 3 april 2008, 10:09   #14
MIS
Banneling
 
 
Geregistreerd: 16 november 2007
Berichten: 8.492
Standaard

Citaat:
Omdat ik zeer realistisch ben op dat vlak, een ware revolutie hmmm? Ik denk dat het gewoon niet snel genoeg gaat. Eigenlijk zijn we met met een aantal maatregelen al te laat. Er is enorm veel tijd verspeeld met klimaatontkenners en velen die probeerden verwarring te zaaien. Om hun eigen belang te dienen (o.a door multinationals) zoals een beetje in de tijd van de tabaksindustrie.
De meningen zullen wellicht verdeeld blijven als we er enkel over vergaderen, zoveel is duidelijk, straks is ook dat een karikatuur, net zoals BHV. Wat realisme betreft ben ik het ook met je eens maar wat ik wil bedoelen is dat je streefdoel onveranderd blijft en dat is de drijvende kracht achter een transformatieproces (waar we nu maatschappelijk voor staan). Het verzet hiertegen werkt vermoeiend in die zin dat het verzet doorgaans ontstaat door het wantrouwen dat gecreëerd werd in het verleden. Dit wantrouwen keldert dan elk plan, zelfs de meest nobele die voor ieder van ons voordelig zijn. Ongekend is onbemind, zoiets denk ik.
Citaat:
Nu tot daar ik denk dat nu de meeste inzien dat het inderdaad zinloos is om daar nog over te blijven bikkelen.
Volledig mee eens. Tegenwoordig maakt men ludieke beeldspraken over onze huidige politiek. ‘Rond de pot draaien’, heel simpel. Je trekt met een krijtje een cirkel op de grond en ieder neemt een plaats op die lijn. Naargelang de persoonlijk smaak kies je dan rechts of links en plakt er wat kenmerken aan vast. Vervolgens zeg je tegen de bevolking dat je streeft naar progressie en begint langsheen die cirkel te wandelen. Het gevolg is dat na verloop van tijd links rechts wordt en andersom, men komt elkaar geregeld tegen en dat met het nodige conflict. Op den duur weet niemand nog waar het over gaat en noemt het cirkeltjes draaien (rond die pot dus). Enfin, veel progressie maar het lijkt enkel steeds hetzelfde in een andere verpakking, schijnbaar progressief.
Citaat:
En ook de serieuze gevolgen beginnen in te zien indien we niet ingrijpen. Als we niets doen de komende jaren (10 a 15 jaar) zou het systeem inéén kunnen storten. Het klimaat kan dan een piont of no return bereiken. Waar het ene proces het andere versneld zonder dat de mens daar nog de hand in heeft.
Gelukkig dat wetenschap het allemaal netjes uitgelegd heeft. Metaforisch gezien lijkt het bijna alsof er een geschenk in het station staat maar wij denken dat het een bom is. Angst en onzekerheid dus, soms tragisch om zien hoe diep we gezakt zijn. Het voordeel is natuurlijk dat beterschap mogelijk is.
MIS is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:12.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be