IDeeën realiseren

[Petrus Cass]

...ik heb in de verschillende topics enkele interessante standpunten gelezen...

Maar hoe kan je via Comac (of meer algemeen via een kleine groepering, partij,...) ooit iets bereiken ? Je bent ongetwijfeld voldoende realistisch om te weten dat je nooit écht "aan de macht" kunt komen... PVDA heeft als enige mandaten een 15-tal gemeenteraadszitjes... in heel Vlaanderen !

In het dan niet beter je kennis, energie, ideeën,... in te zetten binnen een andere groepering/partij (ook al ben je het niet altijd met al hun standpunten eens) die wel de mogelijkheid heeft om écht invloed te hebben op het maatschappelijke en politieke gebeuren ?

[Dirk De Block]

Oorspronkelijk geplaatst door Petrus Cass

...ik heb in de verschillende topics enkele interessante standpunten gelezen...

Maar hoe kan je via Comac (of meer algemeen via een kleine groepering, partij,...) ooit iets bereiken ? Je bent ongetwijfeld voldoende realistisch om te weten dat je nooit écht "aan de macht" kunt komen... PVDA heeft als enige mandaten een 15-tal gemeenteraadszitjes... in heel Vlaanderen !

In het dan niet beter je kennis, energie, ideeën,... in te zetten binnen een andere groepering/partij (ook al ben je het niet altijd met al hun standpunten eens) die wel de mogelijkheid heeft om écht invloed te hebben op het maatschappelijke en politieke gebeuren ?

Ik snap je bezorgdheid, maar als je een andere maatschappij wil, die niet gebaseerd is op de winsthonger, maar waar de mensen eerst komen, dan weet je dat je op lange termijn moet denken, en dat je het nooit zonder de mensen kan doen.
Dat wil zeggen: ik vind het emancipatieproces belangrijker op lange termijn, dan de kortetermijnresultaten. Misschien zouden bepaalde kleine hervormingen via een gemeenteraad simpel kunnen gerealiseerd worden door één of andere partij, maar het proces waarbij de mensen zichzelf mobiliseren en hun eigen kracht leren ontdekken is cruciaal. En eerlijk gezegd, dat vind ik niet bij andere progressieve partijen. De spa heb ik nooit haar partijapparaat zien mobiliseren ten gunste van een sociale beweging, eerder tegendeel soms (op de rem gaan staan). En Groen, tsja, die hadden dat in het begin wel, maar die zie ik nu helaas ook maar weinig op het terrein. Ze betekenen meer tijdens de verkiezingen dan in de realiteit op het terrein.

En laten we eerlijk zijn, er bestaan grote verschillen tussen de partijen qua ideeëngoed. Als je ziet hoe moeilijk het is om het Kiwimodel van Dirk Van Duppen, waar geen eerlijk mens tegen kan zijn, ingang te doen vinden in de cenakels van de spa, dan ben ik blij dat ik bij de pvda ben. Het Kiwimodel en de resultaten van de laatste gemeenteraadsverkiezingen tonen juist dat we wél invloed en macht hebben, vanuit de straat. En dat wanneer we een verkozene hebben, we nog méér hefboom hebben (de raad). Maar dat onze éne of paar verkozenen niet veel betekenen als ze niet door de mobilisatie van de straat gesteund worden...
Al bij al heb ik niet de indruk dat Groen veel fundamentele dingen heeft gerealiseerd wanneer ze in de regering zat, of misschien enkel die ideeën zoals extra milieutaxen op vanalles, die in feite prima door liberalen kunnen verdedigd worden.

[roger verhiest]

In een democratie "multipartij" systeem, zijn het de partijen in de regeringscoalitie die macht uitoefenen, hoe zeer de kleinere of grotere opposanten zich sterk maken dat hun oppositie, de vertoling ervan in de media, invloed uitoefenen op het bestuur. Progressieve fracties binnen diverse partijen hebben dan ook invloed vanaf het ogenblik dat die partijen aan de macht zijn.

Gelijk krijgen van gelijkgezinden is altijd makkelijker dan andersdenkenden overtuigen en bovendien is het gewoon zo dat hoe groter een partij is hoe meer afwijkende meningen in een partij aanwezig zijn. De weg is lang en moeilijk, je in een kleinere groep "met groot eigen gelijk" verschuilen is gemakkelijker - maar alleszins minder effectief.

Het is tegenwoordig wel wat dankbaarder gezien de algemene tendens van allemaal opschuiven naar het electoraal confortabele midden tegenwoordig wat passé is. Maar uiteindelijk zullen de "nieuwere" krachten van de uitersten elkaar moeten vinden om samen te werken... in het midden.

Kartels zijn verfoeilijk : ze vervalsen het juiste democratische gewicht van de diverse partijen.. zo bekwamen de Vlaamse Progressieven alsook het NV-A een buitensporig gewicht in de politiek dat ze op eigen kracht nooit zouden bereikt hebben.

[Dirk De Block]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

In een democratie "multipartij" systeem, zijn het de partijen in de regeringscoalitie die macht uitoefenen, hoe zeer de kleinere of grotere opposanten zich sterk maken dat hun oppositie, de vertoling ervan in de media, invloed uitoefenen op het bestuur. Progressieve fracties binnen diverse partijen hebben dan ook invloed vanaf het ogenblik dat die partijen aan de macht zijn.

Twee bedenkingen:
Een paar grote maatschappelijke veranderingen zijn er gekomen door buitenparlementaire beweging en strijd. Het lijkt wel of het parlement op de cruciale momenten een "duwtje" in de rug moet krijgen om te doen wat het moet doen: algemeen kiesrecht (betogingen, stakingen, zelfs een paar doden eind 19de eeuw, en de pre-revolutionaire situatie na WOI), begin van de sociale zekerheid (jaren '30 met algemene staking), het recht op vereniging (idem, na WOI), en dan zwijg ik over ongeveer alle belangrijke arbeidsrecht enz. Dus ik denk niet dat het ENKEL de partijen zijn, en verkozenen die de dingen kunnen veranderen. De vakbeweging heeft zeker een rol te spelen.

Ik heb helaas weinig illusies in de mogelijkheden van linkse of progressieve fracties in grote partijen om te wegen op het beleid. Ik zeg altijd: de beste manier om de spa links te houden is op de pvda te stemmen. Pas als de spa links bedreigd wordt, zal ze naar links opschuiven. Zolang ze zich niet bedreigd voelt op links, zal ze langs die kant geen inspanningen doen, en haar stemmen in het centrum halen. Ik heb al teveel individuen gezien die in de spa of ps proberen te wegen, maar er helaas alleen gefrustreerd of gelaten van worden.

[roger verhiest]

Bij het uitoefenen van politieke macht krijgt men altijd "vuile handen" - sommige keuzes zijn hatverscheurend, maar noodzakelijk. Ik ben blij dat U de vakbonden vernoemd: traditioneel weegt de vakbond zeer zwaar op de PS/SPa (gelukkig maar). De vakbond is dan ook de meest aangewezen plaats waar de kleinere linkse groepen tot een dialoog met de "vijand" SPa kan geraken. Het bedroeft me echter dikwijls dat dit "vijandgevoel" er in linkse kringen
voortdurend eminent aanwezig is.

Een bereidheid om met om het even wie progressieve doelen na te streven lijkt me, vooral in deze tijden, van het allergrootste belang. Sindicalisten op verkiesbare plaatsen bij verkiezingen op om het even welke lijsten schijnt me hierbij een zeer nastrevenswaardig iets.