Een kijkje in de keuken van onze EURO centrale planning

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Wie bepaalt eigenlijk hoeveel geld er in roulatie mag zijn ? Als de wereldbevolking aangroeit, moet de geldhoeveelheid over meer mensen verdeeld worden en houdt iedereen sowieso minder over toch ? Dat deeltje begrijp ik helemaal niet zo goed en ik vermoed omdat er geen enkele logica zin in geldcreatie en vernieling.

Ik kan U enkel aanraden om het klassieke boekje hier eens door te nemen.

[Silverfields]

Gouuuuuuuuuud! They're printing, we're stacking

http://www.zerohedge.com/news/us-edi...g-way%E2%80%9D

[Silverfields]

Spanje is “the big one”

De ECB heeft de voorbije maanden de banken voorzien van meer dan 1.000 miljard euro aan goedkoop geld.

Spaanse banken maakten er dankbaar gebruik van. Ze leenden zo maar eventjes 260 miljard euro en kochten massaal Spaanse overheidsleningen.

In november hadden Spaanse financiële instellingen voor 178 miljard euro aan overheidsobligaties op de balans staan. In januari was dat al 220 miljard euro.

En vandaag ligt het cijfer wellicht nog veel hoger.

Geld lenen aan 1% van de ECB om dit vervolgens tegen 5% weer uit te lenen aan de Spaanse overheid.

Wat een geweldige deal!

Eventjes toch …

Nu de Spaanse banken het geld van de ECB besteed hebben aan het opkopen van overheidspapier, keert de harde realiteit terug naar de markt.

Ondertussen noteert de Spaanse rente weer boven de 6% … stijgt de CDS naar een record van 516 basispunten … en zoekt de aandelenmarkt de lows van 2008 op!

Banken die de voorbije maanden gretig overheidsleningen kochten, kijken inmiddels aan tegen gigantische papieren verliezen.



Het zal niet lang meer duren of Spanje is het gespreksonderwerp van een Europese top.

Dit is “the big one”.

Met 735 miljard euro overheidsschulden te groot om te redden … maar ook te groot om bankroet te laten gaan. De echte test van de euro, zeg maar.

Sarkozy kijkt alvast naar de ECB om “meer” te doen. En met “meer” bedoelt hij natuurlijk meer geld printen.

Franse banken hebben $118 miljard tegoed van Spanje en maar liefst $366 miljard van het ook al problematische Italië.

Als Spanje valt, is de kans groot dat Italië volgt en ook Frankrijk meesleurt.

http://www.aandelen.com/blog/spanje-is-the-big-one/

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Wie bepaalt eigenlijk hoeveel geld er in roulatie mag zijn ?

Waarom zou de centrale planning zichzelf een limiet opleggen?
In een vrije marktsituatie zouden ruilende mensen de munteenheid die wordt bijgemaakt dumpen en een andere kiezen.

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Als de wereldbevolking aangroeit, moet de geldhoeveelheid over meer mensen verdeeld worden en houdt iedereen sowieso minder over toch ? Dat deeltje begrijp ik helemaal niet zo goed en ik vermoed omdat er geen enkele logica zin in geldcreatie en vernieling.

Geld is een product als elk ander. Het heeft bepaalde eigenschappen die maken dat het geschikt is als ruilmedium/opslag van waarde/rekeneenheid van waarde.
Het hoeft net zomin worden gemaakt en/of 'verdeeld' als een brood of een fiets.
Of gaat u naar de bakker gaan en hem opleggen hoeveel brood hij moet/mag maken en/of aan wie hij hoeveel brood mag verkopen?
In een vrije marktsituatie zou de hoeveelheid van een bepaalde munteenheid louter worden bepaald door degenen die ervoor kozen ze te gebruiken. Als een bakker brood maakt dat klanten beter vinden dan dat van andere, dan zal hij meer klanten krijgen en zal hij meer brood kunnen bakken.

De logica achter geldcreatie en geldvernietiging is net dezelfde als voor elk product: de noden van de klant. Althans tot de centrale planning op het toneel verschijnt.
(de bende asociale leeghangers die geen zin hebben om te doen waar hun medemensen voor willen betalen en taksen heft/geld bijmaakt om toch de dingetjes van hun medemensen te kunnen kopen)

[Erw]

Bij de weg, de Belzieke centrale plannerkes waren grappig vandaag.
In de voorbije jaren werden tientallen miljarden euro's vlak onder hun neus verkwanseld.
De VS centrale plannerkes willen 5-6 miljard om het Afghaanse leger verder te financieren en vraagt 15 miljoen euro aan de Belzieke centrale plannerkes. Die laatste zijn "principieel akkoord" maar willen wel nog eerst weten waar precies het geld zal worden besteed.

Voor 20+ miljard verbrod onder hun neus.
Voor 15 miljoen hun neus aan de andere kant van de wereld steken.
Hilarisch eh?

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Silverfields

Nu de Spaanse banken het geld van de ECB besteed hebben aan het opkopen van overheidspapier, keert de harde realiteit terug naar de markt.

Eigenlijk is zelfs dit bedrog, dit heeft niks meer met de markt te maken.
:ROUTINE
Banken kopen obligaties met vals geld van een centrale bank, om alzo de te betalen intrest op schulden te drukken waardoor de Spaanse overheid goedkoper kan lenen.
Dat noemt men op het nieuws en in de gazet "de markt ontspant".
En als ze zin hebben in meer vals geld?
Geen probleem: stop met obligaties kopen, "de markt wordt ongerust" en hoera we krijgen vers vals geld van een centrale bank.
GOTO ROUTINE

[kameleon]

Grondstoffen + loonkosten blijven maar stijgen voor Lotus Bakeries. Lotus Bakeries kan dit niet naar de consument doorrekenen want de retailers zoals Delhaize willen niet meer betalen. Enige oplossing is automatisatie volgens de CEO.

==> Duidelijke inflatie aan het werk
==> Eindconsument betaalt uiteindelijk evenveel voor zijn koekjes. Door de automatisatie is er echter verlies aan jobs. Eindconsument is weer de verliezer.

http://www.hln.be/hln/nl/3804/Belgie...-koekjes.dhtml

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Grondstoffen + loonkosten blijven maar stijgen voor Lotus Bakeries. Lotus Bakeries kan dit niet naar de consument doorrekenen want de retailers zoals Delhaize willen niet meer betalen. Enige oplossing is automatisatie volgens de CEO.

==> Duidelijke inflatie aan het werk
==> Eindconsument betaalt uiteindelijk evenveel voor zijn koekjes. Door de automatisatie is er echter verlies aan jobs. Eindconsument is weer de verliezer.

Kijk, die laatste gedachtensprong is blijkbaar bizar.

Wat we vaststellen is dat met een beetje moeite het dus wel degelijk mogelijk is om die koekjes aan een lagere prijs op de markt te brengen dan men zou wensen. Er bestaat dus wel degelijk een rendabeler oplossing dan de manier van produceren tot op nu, en de druk van de retailer maakt gewoon dat men die doorvoert, in plaats van vatsig te verspillen.

Dat er een "verlies aan jobs" is, is juist heel goed, want dat wil zeggen dat daar waar er voor een gegeven output aan koekjes 100 man nodig waren, konden we het EIGENLIJK met minder. 20 gasten werden dus 'voor niks' betaald door de consument en leefden onnodig op kosten van de consument.

Die 20 gasten vliegen nu buiten, en kunnen nu misschien iets productiefs gaan doen of anders tenminste niet meer op kosten van de koekjesklanten leven he. Als ze iets productiefs gaan doen, dan wil dat zeggen dat er meer welvaart komt dan er was toen ze nutteloos in de koekjesfabriek aanwezig waren.

Al dat is enkel maar winst voor de consument. Het is natuurlijk een nadeel voor die 20 gasten die vroeger voor niks geld kregen van de koekjesklanten en nu nie meer.

[kameleon]

Wat als automatisatie zo ver gaat dat er nog maar 10 miljoen mensen nodig zijn voor de hele wereldproductie ? Wat doe je met die werklozen? textiel is er niet echt goedkoper poop geworden ondanks automatisatie, komt wsl door inflatie. Als we economie strict toepassen moeten deze werklozen sterven aangezien ze geen nut meer hebben?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Wat als automatisatie zo ver gaat dat er nog maar 10 miljoen mensen nodig zijn voor de hele wereldproductie ?

Die 10 miljoen mensen, produceren die (succesvol) voor die 7 miljard of voor die 10 miljoen ?

Hoe moeten we ons dat inbeelden ? Dat wat die 10 miljoen mensen produceren, ALLE DENKBARE WENSEN EN DROMEN van die 7 miljard mensen waarmaken ? Dat er niks meer extra te verlangen is ? Dat iedereen alles heeft wat hij maar kan wensen, en weet dat hij alles wat hij zal wensen in de toekomst zal hebben ?

Als we het "economische nirvana" bereikt hebben waarbij men alles in de perfectie voor iedereen kan produceren en dat er geen enkele onbevredigde materiele of dienstenwens is, dan is het uiteindelijke "schaarsteprobleem" dus perfect opgelost.

In dat geval is het juist dat we beter overstappen op een communistische staat waar die perfecte productie uitgevoerd wordt. Er is zelfs geen geld meer nodig, want iedereen kan alles nemen wat hij verlangt, en er is meer dan genoeg voor iedereen.

De enige vraag die overblijft is: wie gaan die 10 miljoen onnozelaars zijn die hun kas gaan afdraaien voor die 7 miljard hangmatters ?

Maar laat ons nu even inbeelden dat niet iedereen alles heeft wat hij wenst.
Dan is het dus al niet waar dat die 10 miljoen mensen "voldoende zijn". Er is altijd ergens nog iets dat je extra zou willen. Het simpelste is om dat zelf proberen te verwezenlijken, he. Maar dat is meestal bijzonder inefficient. Uzelf een Ferrari bouwen vanaf ijzererts, dat is verdorie nogal werk.

Als 10 miljoen mensen de productiemiddelen in handen hebben om voor 7 miljard mensen te produceren, dan zullen ze ook de productiemiddelen hebben om HEEL VEEL MEER voor zichzelf te produceren he. Volgens de wet van Say zullen die 10 miljoen mensen voldoende inkomen hebben om gans hun EIGEN PRODUCTIE op te kopen.

Hoe moet je dat dus zien ? 10 miljoen mensen die onder elkaar een economie van heel hoge welvaart hebben, waar ze voor elkaar gigantisch veel luxe produceren. En verder niks te maken hebben met die kwiebussen die niet meedoen. Ze verkopen daaraan niet, en die komen ook niet kopen, die komen niet werken, die zijn ergens anders.

En 7 miljard kiekens die dachten dat de gebraden vogelkes uit de lucht gingen vallen, en nu zichzelf maar moeten organiseren.

De goeie oplossing is dus: doe nog 699 keer wat die 10 miljoen mensen onder elkaar doen, en je hebt 699 verschillende, gescheiden groepen die allemaal gigantisch veel luxe voor zichzelf maken.

En dan kan je nog meer luxe maken door die 699 groepen handel te laten drijven onderling. En dan hebben we dus een 699 keer luxueuzere samenleving dan toen 10 miljoen mensen alles gingen produceren voor de ganse wereld.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Wat als automatisatie zo ver gaat dat er nog maar 10 miljoen mensen nodig zijn voor de hele wereldproductie ? Wat doe je met die werklozen? textiel is er niet echt goedkoper poop geworden ondanks automatisatie, komt wsl door inflatie. Als we economie strict toepassen moeten deze werklozen sterven aangezien ze geen nut meer hebben?

Zonder Roverheidsbemoeienis zouden mensen een keuze kunnen maken tussen werk en vrije tijd. Wil je veel ruilmiddel verdienen? Werk dan veel (prestatie/inventiviteit/duur enz). Hoef je niet het laatste van alles, geen luxe, enz? Werk dan weinig. Verander je van gedacht? Werk dan terug meer of minder.
Het probleem met Roverheidsbemoeienis/leeghangerij is dat het een deel van de bevolking verplicht tot harder werken, en als ze daarin slagen, meer van hen afpakt, waardoor ze genoopt zijn om nog eens harder te pogen te werken, en zo verder tot dat niet meer lukt en crisis.
Automatisatie is gewoon 1 van de middelen/uitvindingen/processen om meer vrije tijd of meer koopkracht te hebben. De grootste, om niet te zeggen enige, veroorzaker van structurele werkloosheid is de overheid zelf. En dat is nooit anders geweest in de geschiedenis. Waar privilege en dwang begint, beginnen problemen. Als je op je werk bent en de drie collega's die je helpen plots besluiten om je te controleren in plaats van te helpen, en je moet ook hun loon (nou...) mee-verdienen, dan kun je enkel pogen zo efficient mogelijk te werken, en automatisatie is daartoe een middel. Oorzaak. Gevolg.

[Silverfields]

Zou een groot Europees federaal bankensysteem de oplossing kunnen zijn voor onze en andere Europese noodlijdende banken?
Wat denken jullie over deze mogelijkheid?

http://www.telegraph.co.uk/finance/c...ng-system.html

The latest crackpot idea for shoring up Europe's monetary union, much discussed at last week's spring meeting of the International Monetary Fund and now widely promoted by eurocrats, is the establishment of a federal banking system, with a single framework for regulation, bailouts, deposit insurance, supervision and resolution.
There is, of course, nothing particularly new in the proposal; for many economists, it's long been seen as an essential precondition for successful monetary union, at least as important as the federalisation of fiscal and political systems. The one cannot work without the others.
The dollar, for instance, couldn't function effectively without a federal banking system, if only for this rather obvious reason; many US banks are of a size that would overwhelm the ability of the individual states in which they are based to underwrite them. Take the example of Citigroup, with assets at the last count of nearly $2 trillion. If it had been solely Citi's home state of New York that had been responsible, Citi would have taken New York down with it when it went bust in the sub-prime banking crisis three years ago as surely as the Irish banks have sunk Ireland, and Spanish banks are now bankrupting Spain.
The fact that Citi was regarded as a federal responsibility, not a state one, saved New York from a ruin as otherwise certain as that of Iceland. Citi was the collective responsibility of the US as a whole. Yet in the eurozone, banks are deemed to be a sovereign liability, not a federal one.
If Irish, or indeed Spanish banks, had been regarded as a mutual ward of all eurozone nations, neither economy would today be in quite the same mess as it is, where the sovereign has effectively been overwhelmed by the hubristic expansionism of its banks.
RELATED ARTICLES
IMF is 'only fire brigade' the eurozone has, says Tyrie 26 Apr 2012
Bernanke: QE3 launch could be 'very reckless' 26 Apr 2012
Longest slump in peacetime as UK slides into recession 25 Apr 2012
Brussels to relax 3pc fiscal targets as revolt spreads 25 Apr 2012
Sarkozy promises referendum on fiscal pact 25 Apr 2012
So why do I say that the formation of a federal banking system in euroland is another crackpot idea? It's because as things stand, there is virtually no chance of it happening. To the contrary, all the pressures right now seem to be the other way around, towards disintegration of the eurozone banking system rather than further integration. It is as if in progressively retreating behind national borders, finance is subconsciously preparing for the eventual break-up of the euro back into its constituent sovereign currencies.
From the start of the financial crisis, Europe has been in denial about the state of banks. To begin with, Euroland didn't think it had a banking problem at all. The banking crisis was regarded as a wholly Anglo-Saxon affair which, but for the stupidity of a few wayward Landesbanken in over-exposing themselves to American sub-prime assets, was not really applicable to the euro area.
Even today, policymakers are reluctant to admit that the eurozone has its own, homegrown banking crisis, preferring instead to blame their travails on the fiscal irresponsibility of periphery governments. Markets were never convinced by this diagnosis. Grudgingly, euroland eventually agreed to conduct stress tests. These only made matters worse. Nobody believed them, and small wonder.
The first stress test judged two of Ireland's most obviously busted banks to be perfectly sound. By the time the stress tests were published, the "worst case scenarios" the European Banking Authority tested against had already been exceeded.
So what were the roots of Europe's banking crisis? Like the wider travails of the single currency, the underlying problem is that of lost competitiveness in the eurozone periphery. This showed up in a number of widening current account deficits, which were in turn financed through the banking system. The surplus nations were in effect lending the deficit nations the money to buy their goods.
Eventually it was realised that the deficit nations would never be in any position to pay, so the lending stopped, crystalising a massive bad debt overhang. Since then, the problem nations have been financed by injections of European Central Bank liquidity and joint eurozone/IMF bailouts.
These have succeeded in putting the crisis on hold, but they haven't solved the underlying problem. Full mutualisation of banking assets and liabilities under a federal banking system would plainly take us some way further towards a lasting solution, but nowhere in the eurozone is such a framework thought remotely acceptable.
This is because national banking systems are still seen as an important conduit for the economic and industrial policies of individual sovereign governments. No one is going to surrender these levers to the "greater good" intentions of some unaccountable eurocrat. In France, the major banks are so much a creature of government that they might as well be regarded as one and the same thing. In Germany, too, the banking system is unashamedly used for the pursuit of perceived industrial advantage.
Despite the fact that monetary policy is supposed to be pursued collectively through the European Central Bank, eurozone members also still use their banking systems for sovereign, monetary purposes. For instance, unhappy with the supposedly loose monetary policies of the ECB, the German Bundesbank is considering the use of credit controls to choke off a perceived house price bubble.
Further evidence of the way the eurozone financial system is rebooting itself back along national lines is found in recent calls from Jens Weidmann, Bundesbank president, for direct access to the collateral lodged with the ECB by eurozone periphery banks in return for cheap liquidity.
Once apon a time, it was the German banking system that provided for the external financing needs of the deficit nations. With the advent of the banking crisis, this stopped, forcing the ECB to do the job itself. But that doesn't get Germany off the hook, for the ECB liquidity comes in essence from the central banks of the surplus nations, including the Bundesbank. This is obviously causing German concern about the build-up of contingent liabilities, now running to hundreds of billions of euros.
In any case, the eurozone is finding it bad enough dealing with new, internationally-imposed capital requirements, which are widely thought unnecessary and economically damaging in Germany, France and Italy. A federal banking system would be beyond the pale for a Continent where, despite the rhetoric, sovereign self-interest is still routinely prioritised over wider European solidarity. The political barriers to a banking union are too big to be surmountable.

[Erw]

Natuurlijk is het een oplossing.
Maar een oplossing voor wie? Voor de schuldenopstapelende leeghangers natuurlijk, overheden hun systeem (inclusief banken) voorop.
Voor de rest is zoiets centraler dan het huidige centraal gewoon de zoveelste stap richting afgrond. En als je dan in rekening houdt dat die rest zo een beetje alles produceert wat iedereen nodig heeft, tja... meer van hetzelfde dat het probleem veroorzaakte, kan dat ooit wel oplossing zijn?

[Erw]

In 2008 begon de centrale planning van de VS met de productie van cash voor hun banksysteem, dat ze plaatsten op hun excess reserves balans, die van sinds haar bestaan enkele miljarden geweest te zijn, eerst 1200 miljard werd, daarna 1600 miljard.
http://research.stlouisfed.org/fred2...&category_id=0
Dat zijn reserves naast de fractionele reserves, die op rekeningen terecht komen van.de lidbanken van de centrale bank.
Hun centrale bank betaalt aan de lidbanken een intrest op deze reserves, en door de intrestvoet ervan te manipuleren, wordt het een geld pompen (positieve rente) of een sterilisatiemechanisme (negatieve rente).
Bovenstaand ingewikkeld gedoe om niet botweg te moeten zeggen 'vals geld bijmaken'.

Recentelijk is de centrale planning hier in de EU met hetzelfde begonnen.
http://sdw.ecb.europa.eu/quickview.d....A1.3000.Z01.E
Van rond de 1 miljard en lager sinds het invoeren van de Euro, via enkele miljarden in de tweede helft van vorig jaar tot en met juli 2012, naar 403 miljard in augustus 2012 en 433 miljard in september 2012.

De bedoeling ervan is om meer of minder inflatieverwachtingen te manipuleren, naargelang dat de centrale planning meer of minder uitkomt op het moment. Mensen die geld lenen voor een huis willen uiteraard niet dat de prijs van hun huis tijdens het afbetalen halveert. Mensen die sparen willen uiteraard niet dat de koopkracht van het gespaarde halveert. De centrale planning dient dus tegenstrijdige illusies op dynamische wijze in stand te houden. En dat doen ze middels een aantal manipulatiemechanismen die worden toegepast op het moment van nood op de plaats van nood.

Hun bedoeling is om legaal van hun schulden verlost te raken zonder dat diegenen die uiteindelijk niet zullen worden betaald, het te vroeg in het snotje krijgen. Dat werkt in tijden dat het producerende deel van de bevolking in staat is om haar productie te verhogen bij eenzelfde of lagere kost. Dat stopt met te werken wanneer menselijke, technologische en organisatorische grenzen worden bereikt. Dan vertrekt het mechanisme niet meer vanuit het bijmaken van nieuw geld, maar vanuit economische achteruitgang, nog meer tekorten, nog hogere schulden, en dus nog meer nood aan manipulatie. De zelfversterkende factoren van het mechanisme rijgen zich één na één aan elkaar, tot op het punt dat de manipulatiemechanismen het niet meer op geloofwaardige wijze kunnen bolwerken, en de misleidden het in grotere getale doorkrijgen. En dan zullen tienduizenden miljarden veronderstelde waarde / koopkracht ophouden te bestaan. Zoals in de kwantum wereld: meet je het, dan wijzigt het, alleen wat drastischer in dit geval.

Er is een uitweg. Maar die ziet een deel van de bevolking niet zitten. Een deel dat de Roverheden aan haar zijde heeft. En dwingelanden hebben zo de natuur om niet uit eigen initiatief, de zachte uitweg, op te houden. De communisten/marxisten in het Warschau Pact gaven het op wegens de aanwezigheid van een 'buiten'. Sindsdien werd, en wordt nog steeds, dat 'buiten' hetzelfde. En nu is er geen 'buiten' meer. Het zal dus, nog eens in de geschiedenis, de harde uitweg worden.

Een wereld vergeven van vlaggen en wimpels 'vrijheid', 'vrije markt', 'kapitalisme', 'democratie'.
Een wereld vergeven van centrale planning op elk niveau, inclusief het topniveau dat dit onderwerp aanhaalt.
Een geleidelijk toegediend en sluipend gif, dat je de tijd geeft om te wennen aan de vervelende verschijnselen, om ermee te leren leven. De rassendoctrine en manipulatie van hele bevolkingen van en door de Beierse korporaal is nooit weggeweest. 'Ras' kreeg enkel een andere invulling.

[killimandjaro]

Deze wereld is enkel nog vergeven van schuld.
Een orgie van schulden.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

De bedoeling ervan is om meer of minder inflatieverwachtingen te manipuleren, naargelang dat de centrale planning meer of minder uitkomt op het moment. Mensen die geld lenen voor een huis willen uiteraard niet dat de prijs van hun huis tijdens het afbetalen halveert. Mensen die sparen willen uiteraard niet dat de koopkracht van het gespaarde halveert. De centrale planning dient dus tegenstrijdige illusies op dynamische wijze in stand te houden. En dat doen ze middels een aantal manipulatiemechanismen die worden toegepast op het moment van nood op de plaats van nood.

Hun bedoeling is om legaal van hun schulden verlost te raken zonder dat diegenen die uiteindelijk niet zullen worden betaald, het te vroeg in het snotje krijgen. Dat werkt in tijden dat het producerende deel van de bevolking in staat is om haar productie te verhogen bij eenzelfde of lagere kost. Dat stopt met te werken wanneer menselijke, technologische en organisatorische grenzen worden bereikt. Dan vertrekt het mechanisme niet meer vanuit het bijmaken van nieuw geld, maar vanuit economische achteruitgang, nog meer tekorten, nog hogere schulden, en dus nog meer nood aan manipulatie. De zelfversterkende factoren van het mechanisme rijgen zich één na één aan elkaar, tot op het punt dat de manipulatiemechanismen het niet meer op geloofwaardige wijze kunnen bolwerken, en de misleidden het in grotere getale doorkrijgen. En dan zullen tienduizenden miljarden veronderstelde waarde / koopkracht ophouden te bestaan. Zoals in de kwantum wereld: meet je het, dan wijzigt het, alleen wat drastischer in dit geval.

Lijkt me geen slecht nieuws, men blijkt op weg te zijn naar een mondiale monetaire politiek. Je kan dan inderdaad sturen waardoor ook al die schulden kunnen opgelost worden zonder koopkrachtverlies. Op deze manier kan men stilaan de overgeërfde psychische inflatie transformeren naar een evenwichtiger beleid, getuigend van economisch en monetair inzicht. Het monopolyspel van weleer zal dan z'n vruchten geleverd hebben en de misvorming wordt stilaan genezen, waarvoor het nu hoog tijd is.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Wat als automatisatie zo ver gaat dat er nog maar 10 miljoen mensen nodig zijn voor de hele wereldproductie ? Wat doe je met die werklozen? textiel is er niet echt goedkoper poop geworden ondanks automatisatie, komt wsl door inflatie. Als we economie strict toepassen moeten deze werklozen sterven aangezien ze geen nut meer hebben?

Waarom zouden ze moeten sterven? Je kan die werklozen toch inschakelen in hetzelfde arbeidsproces, iedereen zal dan wat meer vrije tijd hebben, dat is alles. Overigens, moesten we inderdaad efficiënt en mondiaal denken, dan pas zal de verkwisting echt tot uiting komen. Uit schaamte zullen we het misschien niet durven toegeven maar dat is een gewetenskwestie, een kwestie van bewustwordng inclusief de typische afweermechanismen.