Loonhandicap en inflatie

[MIS]

Het leuke aan economie is dat het ons totaal in verwarring kan brengen en alles wat gezegd wordt tegengesproken kan worden. Ten minste, dat denk ik toch, in functie van een voortgaande studie zien we graag reacties op het onderstaande. Stel, volgende situatie

Europa

1000 loon
100 prijs product
10 koopkracht

China

100 loon
10 prijs product
10 koopkracht

De koopkracht of levensduurte is exact hetzelfde, als Europa en China volledig los van elkaar zouden staan is er geen probleem. Aangezien ze nu wel in relatie staan, ontstaat er wat men de ‘loonhandicap’ noemt, met alle neveneffecten die daarbij komen kijken. Omdat politiek iets van economie kent en ook kunnen samenwerken, komen ze op het idee om in China alles te verhogen met een factor 10. De situatie wordt dan als volgt :

Europa

1000 loon
100 prijs product
10 koopkracht

China

1000 loon
100 prijs product
10 koopkracht

Het monetaire beleid van politiek heeft nu de loonhandicap weggewerkt en is een louter technische aangelegenheid, er is ceteris paribus niets gewijzigd aan de koopkracht. De vraag is nu of we dit als ‘inflatie’ kunnen beschouwen? Waarom wel of waarom niet?

[prof zonnebloem]

Je vergeet wel dat door de verhoging van het loon van de Chinees onze productprijs mee opwaarts zal evolueren.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door prof zonnebloem

Je vergeet wel dat door de verhoging van het loon van de Chinees onze productprijs mee opwaarts zal evolueren.

Deze aanname lijkt me iets te voorbarig en voorbijgaand aan het feit dat de loonhandicap werd weggewerkt, we zullen dan moeten zien wat de neveneffecten van deze nivellatie zijn. Voor deze denkoefening nemen we even aan dat de handelsbalans dan ook in evenwicht is, in relatieve zin exporteert Europa evenveel dan dat China importeert, zou hiermee je aanname veranderen?

[prof zonnebloem]

Sorry voor de late reactie.

Als de bedrijven akkoord gaan met minder winst kan het maar dat betwijfel ik. Het is net omwille van de loonhandicap dat de bedrijven naar China trekken om daar te produceren. Haal je die weg dan is het nut van de Chinese productie achterhaald wegens niet efficiënt.

Of het wegwerken van de loonhandicap in China als inflatoir kan beschouwd worden: de geldhoeveelheid gaat omhoog dus je je creëert een inflatoire toestand volgens mij.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door prof zonnebloem

Sorry voor de late reactie.

Als de bedrijven akkoord gaan met minder winst kan het maar dat betwijfel ik. Het is net omwille van de loonhandicap dat de bedrijven naar China trekken om daar te produceren. Haal je die weg dan is het nut van de Chinese productie achterhaald wegens niet efficiënt.

Of het wegwerken van de loonhandicap in China als inflatoir kan beschouwd worden: de geldhoeveelheid gaat omhoog dus je je creëert een inflatoire toestand volgens mij.

Misschien is het handig om het onderstaande er even tussen te plaatsen

Beperkte rationaliteit of begrensde rationaliteit is rationaliteit van de mens in besluitvorming waarbij er rekening wordt gehouden met de beperkte beschikbaarheid van informatie, cognitieve beperkingen en de beperkte tijd om tot een besluit te komen. Herbert Simon formuleerde een aantal axioma’s ter beschrijving van besluitvormingstheorie. Deze axioma’s of proposities zijn:

1. de mens kan onmogelijk alle alternatieven voor een beslissing kennen;
2. de alternatieven die hij kent kan hij niet alle simultaan vergelijken;
3. als gevolg van de eerste twee axioma’s zal de mens niet het optimale alternatief kiezen;
4. de mens beschikt over een set routineacties;
5. deze routineacties bestaan alle los van elkaar;
6. elk probleem wordt simultaan met het bestaande doel beschouwd;
7. als gevolg van 4 en 5 zal 2 pas in werking treden als routineacties niet meer volstaan.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Beperkte_rationaliteit

Anders gezegd, volgens het routinedenken (4 en 5) zal je inderdaad uitkomen bij traditionele stellingen, dit wordt totaal anders als ook de doelstelling (6) wijzigt. In deze oefening is het de doelstelling om de loonhandicap weg te nemen, hierdoor wordt geld gebruikt volgens z'n neutrale hoedanigheid. Het is dan een middel om de economie te herstellen, een kwestie van gezond monetair beleid dat de schijn heeft van inflatie maar in werkelijkheid niet is. Anders gezegd, elk debat over loonhandicap is een getuigenis van zeer gebrekkige economische kennis. Volgens het 'routinedenken' de normaalste zaak van de wereld, voor wie iets van economie kent een heel andere zaak. Vandaag beschouwen we problemen vanuit het routinedenken om vervolgens de last op de schouders van de bevolking te leggen, het stemt tot nadenken, niet?

[akiraeomer]

Je vergeet wel dat door de verhoging van het loon van de Chinees onze productprijs mee opwaarts zal evolueren.