Raadsel, waar ging het nu echt mis?

[MIS]

Dit klinkt misschien overdreven, maar in principe komt het er op neer: de overheid draagt een massa verantwoordelijkheden, en die kosten allemaal handenvol geld.

Is beslist niet overdreven, net daarom dat de situatie zo pijnlijk ernstig te noemen is. Jij en ik zitten niet in de positie om met andere overheden in debat te gaan om tot oplossingen te komen, overheden hebben dat wel, daar hebben we ze voor verkozen. Overheden hebben de verantwoordelijkheid dat ook te doen om zodoende tot een gezond monetair beleid te komen, dit vanuit een mondiaal oogpunt, ten goede van elke burger in welk land dan ook. Vandaag zien we echter het tegengestelde, men probeert de ‘vijand’ te verschalken door op alle mogelijke manieren de ‘concurrentiekracht’ te verhogen. Het onderhouden van een dergelijke strategie legt een immens zware hypotheek op het welzijn van de bevolking, gezien de relationele verbondenheid mag dit zonder probleem wereldwijd gezien worden. Merk vooral op, dit is echt geen gerommel in de marge, door de lokale bevolkingen ook in die richting te duwen, worden we dus verplicht om andere culturen als vijand te gaan zien. Dit leidt tot een letterlijk schizofrene toestand, nobele pogingen om de integratie tussen volkeren te bevorderen worden tegelijkertijd ondermijnd door het andere te prediken. Dat een dergelijk conflictueus beleid een weerslag heeft op de bevolking moge dan ook logisch genoemd worden, na verloop van tijd weet geen kat nog waar het over gaat, dialoog is nog slechts een illustere en utopische poging om ons uit dit tranendal te bevrijden, het is meer een ‘non dialoog’ die geenszins laat vermoeden dat we geleerd hebben wat het is om volwassen te zijn. Twijfel, onzekerheid, frustratie, depressie … en diens meer, naargelang het standpunt is iedereen vervolgens de schuldige, de meest onwaarschijnlijke complotten worden bedacht en ook daadwerkelijk gesmeed, hierbovenop worden er nog een aantal uitgevonden die ook bewaarheid worden als je ze maar genoeg herhaald. Alweer veel woorden en neveneffecten, letterlijk bossen kunnen we nog omhakken om de malaise in boekvorm te laten verschijnen, ook goed voor het nageslacht opdat ook zij kunnen leren van de geschiedenis. Heel leuk, kunnen we eens lezen over hoe slim we ondertussen geworden zijn, vervolgens gaan we gewoon verder om miljoenen mensen economische nonsens te verkopen, ze langer en harder te laten werken, subsidies voor sociale doeleinden te beknotten, steeds meer pillen te laten slikken om de immens psychische en lichamelijke pijnen te verzachten … So, you think you can dance?

En over wat gaat het nu uiteindelijk? Op welk punt in het verhaal ging het nu mis?