Inflatie : de consumptie-index : vraagje

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Het gemiddelde voor de eigen inkomenscategorie is voor de meeste personen een goede inschatting. In ieder geval veel beter dan de gemiddelde consumptie van alle burgers met zeer verschillende groottes van het inkomen.

Ik zou daar kunnen inkomen hoor, maar als je dan "klasse-mandjes" gaat beschouwen, dan ben je geen monetaire inflatie meer aan het beschouwen, maar wel MARKTVERSCHUIVINGEN. En willen corrigeren voor marktverschuivingen is HEEL GEVAARLIJK, omdat je in een positieve-feedback loop kan geraken.

Tenslotte is echte (monetaire) inflatie (ttz, een ontwaarding van de geldeenheid) iets dat "klasse-onafhankelijk" is, en zijn de andere dingen geen meting voor de prijs van geld, maar voor de marktprijzen van verschillende mandjes.

Stel nu dat "Ricci mantelpakjes" in een zekere klasse mand een belangrijke vertegenwoordiging kent, en dat er een wereldwijde crisis aan Ricci mantelpakjes komt, zodanig dat de prijs van die mantelpakjes vertienvoudigt.

Wat er eigenlijk domweg is gebeurd, is dat het spel van vraag en aanbod op de Ricci mantelpakjes markt ervoor heeft gezorgd dat de prijs daar x 10 heeft gedaan.

Moeten we nu alle middelgrote verdieners hun loon met een kleine factor 10 verhogen, gewoon omdat die mantelpakjesfabrikant productieproblemen heeft, of omdat er een modefenomeen is ontstaan hierrond ?

Als we dat gaan doen, gaat men nog meer geld op tafel leggen voor die mantelpakjes, gaat de prijs nog meer omhoog, en gaat die "Ricci index" ( hihi) nog meer omhoog.

Op den duur ben je dan met je loon van 7000 Euro per maand plots aan 700 000 Euro per maand uitgekomen. Uw baas die 30 000 Euro verdiende, zat in een andere mand (die met de Porches, die een dip kende) en verdient nu 25 000 Euro want de index daar was gezakt. Maar gij verdient nu 700 000 Euro.

Hum....

Nog eens, de enige zin die een inflatieindex heeft, is om de "algemene ontwaarding van GELD" (ttz, doordat iemand is gaan valsmunten) niet op de kap van arbeidscontracten laten te vallen.

De bedoeling is NIET om de "koopkracht van uw kategorie" te behouden. Anders kunt ge beter uw loon onderhandelen in Porches of Ricci mantelpakjes in plaats van in geld.

[stropke1000]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

En zeggen dat N-VA die index nog verder wil uithollen of zelfs afschaffen.

maar nee, ze willen de korf alleen maar leeg maken

[stropke1000]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik zou daar kunnen inkomen hoor, maar als je dan "klasse-mandjes" gaat beschouwen, dan ben je geen monetaire inflatie meer aan het beschouwen, maar wel MARKTVERSCHUIVINGEN. En willen corrigeren voor marktverschuivingen is HEEL GEVAARLIJK, omdat je in een positieve-feedback loop kan geraken.

Tenslotte is echte (monetaire) inflatie (ttz, een ontwaarding van de geldeenheid) iets dat "klasse-onafhankelijk" is, en zijn de andere dingen geen meting voor de prijs van geld, maar voor de marktprijzen van verschillende mandjes.

Stel nu dat "Ricci mantelpakjes" in een zekere klasse mand een belangrijke vertegenwoordiging kent, en dat er een wereldwijde crisis aan Ricci mantelpakjes komt, zodanig dat de prijs van die mantelpakjes vertienvoudigt.

Wat er eigenlijk domweg is gebeurd, is dat het spel van vraag en aanbod op de Ricci mantelpakjes markt ervoor heeft gezorgd dat de prijs daar x 10 heeft gedaan.

Moeten we nu alle middelgrote verdieners hun loon met een kleine factor 10 verhogen, gewoon omdat die mantelpakjesfabrikant productieproblemen heeft, of omdat er een modefenomeen is ontstaan hierrond ?

Als we dat gaan doen, gaat men nog meer geld op tafel leggen voor die mantelpakjes, gaat de prijs nog meer omhoog, en gaat die "Ricci index" ( hihi) nog meer omhoog.

Op den duur ben je dan met je loon van 7000 Euro per maand plots aan 700 000 Euro per maand uitgekomen. Uw baas die 30 000 Euro verdiende, zat in een andere mand (die met de Porches, die een dip kende) en verdient nu 25 000 Euro want de index daar was gezakt. Maar gij verdient nu 700 000 Euro.

Hum....

Nog eens, de enige zin die een inflatieindex heeft, is om de "algemene ontwaarding van GELD" (ttz, doordat iemand is gaan valsmunten) niet op de kap van arbeidscontracten laten te vallen.

De bedoeling is NIET om de "koopkracht van uw kategorie" te behouden. Anders kunt ge beter uw loon onderhandelen in Porches of Ricci mantelpakjes in plaats van in geld.

je moet ook niet zat zijn om te zeveren, of toch?

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het punt is dat in een normale economie, de index een slecht instrument is, want het verstart de arbeidsmarkt tot die kraakt (ttz, werkloosheid veroorzaakt). De index in een normale economie maakt loonsverlagingen ingegeven door de markt onmogelijk.

Maar in een valsmunterseconomie zoals de Euro-zone nu aan het worden is (en was toen we de BF nog hadden - we hebben een pause gehad met de verse Euro, maar die wordt nu ook weer een gemanipuleerde monetaristenmunt) is de index een goeie zaak, want het maakt de manipulaties van de monetaristen ongedaan op een minder pijnlijke manier.

Dus hoewel ik in 't algemeen tegen de index ben/was omdat het economische nonsens is, is het wel een goeie vorm van bescherming tegen de bende valsmunters die we op Europees vlak geinstalleerd hebben.

Dat kan allemaal goed zijn, maar dezelfde index zorgt wel dat de werkende klasse brood kan blijven kopen.

Hoe zou u het willen ?
Ieder jaar 5 �* 6 % achteruitgaan ?

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nog eens, de enige zin die een inflatieindex heeft, is om de "algemene ontwaarding van GELD" (ttz, doordat iemand is gaan valsmunten) niet op de kap van arbeidscontracten laten te vallen.

De bedoeling is NIET om de "koopkracht van uw kategorie" te behouden.

Een index kan ook gebruikt worden om te vermijden dat de koopkracht van werknemers vermindert. Daar heeft het dus ook zin voor.

Wat de bedoeling ervan is, dat is niet enkel aan jou om te beslissen.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Anders kunt ge beter uw loon onderhandelen in Porches of Ricci mantelpakjes in plaats van in geld.

Dat is ook het uitgangspunt van werknemers, he. (Allez, met andere producten dan.) Een werknemer wilt niet x aantal euro per maand verdienen. Een werknemer wilt wel elke maand kunnen wonen, eten, ... Een werknemer verlangt een REËLE WAARDE, geen nominale waarde. Als de nominale waarde niet meer met de reële waarde overeenkomt van op het moment van de deal, dan is het voor de werknemer een soort contractbreuk om het nominale loon niet aan de realiteit aan te passen, t.t.z. te verhogen evenredig met de toename in de prijzen van diens consumptie.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Als de nominale waarde niet meer met de reële waarde overeenkomt van op het moment van de deal, dan is het voor de werknemer een soort contractbreuk om het nominale loon niet aan de realiteit aan te passen, t.t.z. te verhogen evenredig met de toename in de prijzen van diens consumptie.

Deze krijgt van mij de George Orwell prijs van de dag.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door stropke1000

je moet ook niet zat zijn om te zeveren, of toch?

Begrijp je wat ik zeg ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Een index kan ook gebruikt worden om te vermijden dat de koopkracht van werknemers vermindert. Daar heeft het dus ook zin voor.

Je kan natuurlijk niet beslissen om "de koopkracht van werknemers" te behouden, he. Als die werknemers in een situatie zitten waar zij hun vorige koopkracht niet meer produceren, dan kunnen ze ze ook niet behouden. De enige manier is dan van ze te ontslaan als ze toch "recht daarop hebben".

Werknemers die, zeg maar, mantelpakjes van Ricci produceren, die verdienen hun koopkracht zolang die mantelpakjes in de markt liggen. De dag dat de prijs voor mantelpakjes daalt (omdat de mode verandert en de vraag ernaar dus zakt, dus moet de prijs ook zakken als we hetzelfde volume willen blijven produceren en verkopen), daalt de productiewaarde van die Ricci-mantelpakjes-producerende werknemers. Hun koopkracht MOET dus ook dalen (of de helft moet buitengegooid worden en de andere helft moet dubbel zo hard werken).

Elk mechanisme dat de normale marktwerking tracht tegen te gaan zal voor nefaste effecten zorgen.

Wat de bedoeling ervan is, dat is niet enkel aan jou om te beslissen.

Maar wel aan de definitie ervan, he. Noem het dan geen "inflatie index" he, maar een conversieindex in koopkrachtmandjes. Zoals ik reeds zegde, dat komt erop neer dat je je loon in je arbeidscontract niet in geld uitdrukt, maar in ene specifiek mandje. Elke maand krijg je dan X mandjes van een bepaalde samenstelling. Sommigen gaan dus betaald worden in Ricci mantelpakjes.

Dat is ook het uitgangspunt van werknemers, he. (Allez, met andere producten dan.) Een werknemer wilt niet x aantal euro per maand verdienen. Een werknemer wilt wel elke maand kunnen wonen, eten, ... Een werknemer verlangt een REËLE WAARDE, geen nominale waarde. Als de nominale waarde niet meer met de reële waarde overeenkomt van op het moment van de deal, dan is het voor de werknemer een soort contractbreuk om het nominale loon niet aan de realiteit aan te passen, t.t.z. te verhogen evenredig met de toename in de prijzen van diens consumptie.

Dan moet hij zijn arbeidscontract maar in natura laten uitschrijven he.

In elk geval komt er aan een arbeidscontract een einde als de werknemer niet meer aan zijn marktprijs produceert. Als zijn prijs hoger is, dan doet hij dat zelf (ttz, hij neemt ontslag en gaat bij een ander werken waar hij meer verdient) ; als zijn prijs lager is, zal hij vroeg of laat buitenvliegen bij een of andere herstructurering.

Niks is sterker dan de markt, omdat dat betekent dat een van beiden die het contract getekend had, systematisch benadeeld wordt. Die zal er dus alles aan doen om dat nadeel te stoppen. Dat kan de werknemer zijn, of de werkgever.

Trouwens, zou je het ook een contractbreuk vinden mocht een bank die jou een lening heeft toegekend om je huis te kopen, plots die som opwaarderen die je moet afbetalen, om de bankier zijn koopkracht te laten behouden ?

Je hebt een lening aangegaan van 100 000 Euro, maar de bankdirecteur kon toen een Ferrari kopen met die 100 000 Euro. Nu zijn Ferrari's 3 keer duurder geworden vanwege alle Chinezen die er kopen, en dus gaat jouw banklening 300 000 Euro worden, om de bankdirecteur zijn koopkracht laten te behouden. Zou je het anders ook "contractbreuk" vinden mocht je maar 100 000 Euro moeten afbetalen, terwijl de reele koopkracht in Ferrari's serieus is afgenomen van die 100 000 Euro ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Dat kan allemaal goed zijn, maar dezelfde index zorgt wel dat de werkende klasse brood kan blijven kopen.

Hoe zou u het willen ?
Ieder jaar 5 �* 6 % achteruitgaan ?

Als de werkende klasse ieder jaar 5 a 6% minder waard is in haar productie, zal het onvermijdelijk zijn he. En zoniet, wil dat zeggen dat er oorden zijn waar je meer kan verdienen. Waarom ga je daar dan niet heen ?

[gertc]

Oorspronkelijk geplaatst door Gambassi

Ik ga met een willekeurig winkellijstje van vorig jaar mei naar de winkel.
Ik vergelijk de prijs op heden met die van een jaar terug.
Steeds kom ik op een gemiddelde prijsverhoging van een 10 -tal procent.
(soms iets meer, soms iets minder)

De overheid en zijn media maken ons wijs
( de heren van de nationale bank houden dat bij, weetjewel...)
dat de reële inflatie < dan 3 %.

De reëele inflatie is > 10 % en de heren komen ons vertellen dat het 2 % is and everything under control ... ?

Of zie ik dit verkeerd ?

Ja, je ziet dit blijkbaar verkeerd:

Minister van Economie Johan Vande Lanotte (sp.a) wil dat het reëel aankoopgedrag van de consument in de supermarkt gebruikt wordt als inflatiemeting en niet de huishoudenquête. Door het échte gewicht prijspromoties én huismerken mee te tellen, zou de inflatie lager uitkomen.

Volgens de slimmeriken in onze regering zal de inflatie dus LAGER uitkomen als je de prijzen in de supermarkt vergelijkt .

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Als de werkende klasse ieder jaar 5 a 6% minder waard is in haar productie, zal het onvermijdelijk zijn he. En zoniet, wil dat zeggen dat er oorden zijn waar je meer kan verdienen. Waarom ga je daar dan niet heen ?

U maakt hier een denkfout. Eenieder leeft in Europa op zijn eigen economische zakdoek, wij in België.
Elke economische zakdoek heeft zo zijn eigen interne problemen, maar we hebben allemaal één gezamenlijk probleem en dat zijn de invloeden van buitenaf en daar kan je geen jota of moer aan veranderen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

maar we hebben allemaal één gezamenlijk probleem en dat zijn de invloeden van buitenaf en daar kan je geen jota of moer aan veranderen.

Inderdaad, zoals je zelf zegt. En als die invloeden van buitenaf maken dat wat je produceert minder waard is, dan moet je ook minder koopkracht daarvoor bekomen, he.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Werknemers die, zeg maar, mantelpakjes van Ricci produceren, die verdienen hun koopkracht zolang die mantelpakjes in de markt liggen. De dag dat de prijs voor mantelpakjes daalt (omdat de mode verandert en de vraag ernaar dus zakt, dus moet de prijs ook zakken als we hetzelfde volume willen blijven produceren en verkopen), daalt de productiewaarde van die Ricci-mantelpakjes-producerende werknemers. Hun koopkracht MOET dus ook dalen (of de helft moet buitengegooid worden en de andere helft moet dubbel zo hard werken).

Een andere mogelijkheid is dat wanneer de opdrachtgevers, zijnde de aandeelhouders, opdracht blijven geven tot het produceren van iets met een kleiner wordende marktwaarde, dat ze dan zelf voor hun slecht beleid opdraaien in plaats van de werknemers daarvoor te laten opdraaien.

En ontslaan is inderdaad een betere oplossing dan de lonen structureel te verminderen, tenzij ze daar zelf toestemming toe geven, op voorwaarde dat de staat iedere werkloze kan opvangen en een job kan aanbieden, om schrikregimes te vermijden.

Als de markt faalt, moet de staat een redding kunnen zijn. Voedsel, woningen en energievoorzieningen produceren en een vast reëel inkomen (niet groot, maar genoeg) kan met zekerheid aangeboden worden. Die paar miljard euro werkloosheidsuitkeringen kunnen gebruikt worden om dat reële loon nominaal aan te vullen. En wie wilt, kan dan nog bijverdienen in de onzekere markt, want voor voedsel en wonen alleen volstaat halftijds werken met degelijke apparatuur.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Trouwens, zou je het ook een contractbreuk vinden mocht een bank die jou een lening heeft toegekend om je huis te kopen, plots die som opwaarderen die je moet afbetalen, om de bankier zijn koopkracht te laten behouden ?

De bank doet aan speculatie. De arbeider produceert. Dat is vanzelfsprekend niet hetzelfde. Speculatie dient als speculatie behandeld te worden.

[AdrianHealey]

En hoe identificeer je een 'marktfaling' relatief ten opzichte van een 'marktsucces'?

[alfa16vjtd]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Een andere mogelijkheid is dat wanneer de opdrachtgevers, zijnde de aandeelhouders, opdracht blijven geven tot het produceren van iets met een kleiner wordende marktwaarde, dat ze dan zelf voor hun slecht beleid opdraaien in plaats van de werknemers daarvoor te laten opdraaien.

Wat is er slecht beleid? Als je je producten niet meer competitief kan produceren omdat de lonen hier te hoog worden wat zijn dan de mogelijke oplossingen?
Als je producten niet meer competitieef zijn wil dit zeggen dat men kosten moet besparen ergens.

En ontslaan is inderdaad een betere oplossing dan de lonen structureel te verminderen, tenzij ze daar zelf toestemming toe geven, op voorwaarde dat de staat iedere werkloze kan opvangen en een job kan aanbieden, om schrikregimes te vermijden.

Grappig want dat is net de ideale cocktail om een schrikregime te bekomen.

Jij hebt niet de juiste partijkaart dus jij krijgt geen werk. Ga maar ergens anders gaan kijken.

Als de markt faalt, moet de staat een redding kunnen zijn. Voedsel, woningen en energievoorzieningen produceren en een vast reëel inkomen (niet groot, maar genoeg) kan met zekerheid aangeboden worden. Die paar miljard euro werkloosheidsuitkeringen kunnen gebruikt worden om dat reële loon nominaal aan te vullen. En wie wilt, kan dan nog bijverdienen in de onzekere markt, want voor voedsel en wonen alleen volstaat halftijds werken met degelijke apparatuur.

Leve de dierenwereld waar er een alfamannetje is die alles over zijn volledige kudde te zeggen heeft. Anders geen eten en je ligt uit de groep.

De bank doet aan speculatie. De arbeider produceert. Dat is vanzelfsprekend niet hetzelfde. Speculatie dient als speculatie behandeld te worden.

Speculatie? Als jij je geld dan op de bank zet met de veronderstelling dat het x percent gaat opleveren speculeer je ook. Je gaat toch ook naar de bank waar ze je het meeste percenten aanbieden? Verder is de crisis nu net erger doordat de bank zijn geld bij de ecb plaatst. Speculatie is dus goed. Wat er echter niet goed is is dat banken onbeperkt risico's mogen nemen zonder dat ze er op worden afgestraft. Overheden gebruiken immers jouw en mijn geld om die banken recht te houden. Dan neem je inderdaad de bank zijn verantwoordelijkheid weg.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Een andere mogelijkheid is dat wanneer de opdrachtgevers, zijnde de aandeelhouders, opdracht blijven geven tot het produceren van iets met een kleiner wordende marktwaarde, dat ze dan zelf voor hun slecht beleid opdraaien in plaats van de werknemers daarvoor te laten opdraaien.

Ho, maar dat doen ze. Men "laat daar de werknemers" niet voor opdraaien. Werknemers zijn tenslotte zakenlui zoals iedereen, die hun tijd en arbeid aan de hoogstbiedende verkopen he.

Wat jij zegt is: als een winkelier een slecht beleid heeft en daardoor zijn producten duur moet verkopen, dan moet hij daar zijn klanten niet laten voor opdraaien.

Wel, dat doet hij niet: die klanten kunnen ergens anders gaan kopen ook.

Als je als werknemer per se bij een "slechte" werkgever wil blijven is dat net als een klant die per se zijn inkopen in een dure winkel wil doen. Je doet maar.

En ontslaan is inderdaad een betere oplossing dan de lonen structureel te verminderen, tenzij ze daar zelf toestemming toe geven, op voorwaarde dat de staat iedere werkloze kan opvangen en een job kan aanbieden, om schrikregimes te vermijden.

Je bent als werknemer altijd vrij om ergens anders gaan te werken he. Maar "op voorwaarde dat de staat blablabla" is ridikuul. Waarom moet een werknemer een andere ex-werknemer zijn koopkracht geven ? Waarom moet Jan met de Pet die aanvaard heeft van een lager loon te krijgen om toch blijven te werken, nu ook nog eens extra van zijn verminderde koopkracht opgeven om Piet, die liever werkloos werd, ook nog eens zijn koopkracht laten te behouden ? En hoe gaat Jan dat doen ? Hoe gaat Jan met zijn eigen verminderde koopkracht ook nog eens de koopkracht ophoesten van Piet die nu niet meer productief is geworden uit eigen keuze ?

Want dat is wat het wil zeggen, he: "de staat" moet Piet maar een (loze) job aanbieden. Dat wil zeggen dat Jan dat moet betalen.

Mocht ik van Jan zijn, ik zat dan direct ook in een staatsjobke hoor (dat is trouwens ongeveer wat ik doe, aangezien dit de spelregeltjes zijn).

Als de markt faalt, moet de staat een redding kunnen zijn. Voedsel, woningen en energievoorzieningen produceren en een vast reëel inkomen (niet groot, maar genoeg) kan met zekerheid aangeboden worden.

En wat als er daar niet genoeg van is ? Nog eens, waarom moet Jan die al een loonsvermindering aanvaard heeft, ook nog eens de koopkracht en de levensstandaard van Piet die nu niks meer doet (ttz, een job aan de staat heeft gekregen) ophoesten ? En hoe KAN die dat doen ?

De bank doet aan speculatie. De arbeider produceert. Dat is vanzelfsprekend niet hetzelfde. Speculatie dient als speculatie behandeld te worden.

Nee, de bank verkoopt risico, de arbeider verkoopt tijd.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Conscience

De samenstelling van de 'korf' komt allicht niet overeen met wat jij koopt:

http://statbel.fgov.be/nl/binaries/c...m325-34195.pdf

Dus je individuele inflatie kan sterk afwijken van het gemiddelde.

Op welk deel van de site vind je deze informatie?

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Gambassi

Worries about world food prices are increasing, stoked by a 10pc rise in US corn and wheat prices in just a week.

Prijsstijgingen van 10 % op weekbasis in de US voor graan en mais : en wij zouden daar op jaarbasis maar voor 2 % van merken ?

Willekeurig winkellijstje van 1 jaar terug werd paar keer vergeleken in programma met Kobe Ilsen, paar maand terug.
Telkens kwam men rond de 10 %.

Hieronder de doorsneeconsumptie van een gemiddelde Belgische consument.

De Nationale Bank van België publiceert vier maal per jaar het Statistisch Tijdschrift, dat de belangrijke macro-economische gegevens van België bevat. Je kan het Statistisch Tijdschrift afhalen als een pdf-bestand: ga naar de webstek van de Nationale Bank van België (nbb.be) en volg de koppeling "Publicaties".

Statistisch Tijdschrift

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Looz

We hebben al enkele jaren te maken met een zogenaamde "biflatie", het tegelijktijd voorkomen van inflatie en deflatie. Prijsstijgingen vinden plaats in grondstoffen ( voedsel, energie, kleding, goud, zilver...) terwijl de prijzen dalen van schuldgerelateerde goederen als ( binnenkort ) huizen, duurzame goederen ( computers, televisies ) , auto's...


Als je als regering een indexkorf kan samenstellen en aanpassen met goederen die zowel in prijs stijgen als andere goederen die in prijs dalen, is het een fluitje van een cent om de inflatie "op peil" te houden, je hoeft gewoon de weging van de producten in de indexkorf naar believen aan te passen. Moedwillige manipulatie dus. Aangezien het vrij onhandig is om voedsel, energie en kleding voor langere termijn in te slaan, is het logisch dat nogal wat mensen in goud en/of zilver sparen. Dat is de enige manier om ervoor te zorgen dat je spaartegoed op langere termijn aan de 'goede' kant van de biflatie staat. Koopkrachtconsolidatie.

Hebt u bewijzen dat de weging van de producten in de indexkorf naar believen aangepast wordt, in functie van de tijd?

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Gambassi

Worries about world food prices are increasing, stoked by a 10pc rise in US corn and wheat prices in just a week.

Prijsstijgingen van 10 % op weekbasis in de US voor graan en mais : en wij zouden daar op jaarbasis maar voor 2 % van merken ?

Willekeurig winkellijstje van 1 jaar terug werd paar keer vergeleken in programma met Kobe Ilsen, paar maand terug.
Telkens kwam men rond de 10 %.

Voor tarwe worden de prijzen wereldwijd computergestuurd bepaald vanuit Chicago (CBOT, opgericht in 1848).

Soft Red Winter Wheat Monthly Price - US Dollars per Metric Ton

CBOT werd in 2007 gefuseerd met CME > CME Group.

Over CME Group:

CME Group is een Amerikaans bedrijf dat de grootste derivatenbeurs ter wereld opereert. Het bedrijf is gevormd op 12 juli 2007 na een fusie tussen de Chicago Mercantile Exchange en de Chicago Board of Trade. Een jaar later nam het tevens de New York Mercantile Exchange (NYMEX) over. De CME Groep maakt de handel mogelijk in futures en opties op onder meer financiële producten, commodities zoals landbouwproducten en metalem, valuta en alternatieve investeringen zoals het weer en onroerend goed. Het bedrijf is gevestigd in de wolkenkrabber Chicago Board of Trade Building in Chicago. De wortels van het bedrijf beginnen ook met de oprichting van de Chigaco Board of Trade in 1848. Tegenwoordig is het bedrijf genoteerd aan de NASDAQ.

(fig.: juni 1982 - mei 2012)