Heracleitos

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Aarde, lucht en water zijn helemaal niet statisch (onveranderlijk). Ze reageren met andere stoffen. Hoe kan vuur de tijd uitdrukken als deze niet gemeten wordt?

aarde en lucht en vuur veranderen slechts heel langzaam en vuur gaat heel snel en dat kan je zo zien zonder te meten.

Als 'alles wordt' geen juiste uitspraak is dan heb je geen theorie over de fysieke dingen als aarde, water, lucht en vuur. Je twee-eenheid of drie-eenheid is nietszeggend.

Je hebt langzame en snelle bewegingen en je hebt ook eeuwige ideeën, die onveranderlijk zijn.
Zo is de idee van de beweging zelf blijvend, dus onbeweeglijk.

Je maakt een categoriefout. Ik sprak over dingen die niet Zijn omdat ze Worden en niet over het zijn van het worden zelf.

Nu, dingen veranderen niet constant, maar kunnen ook statisch zijn of zeer langzaam veranderen.
Een ding moet er eerst ZIJN om te kunnen veranderen en verandert in een ander DING dat vervolgens ook IS.

De dingen bestaan in tijd en ruimte, maar het idee van Worden bestaat in een theorie en dus buiten de tijd.

Neen, de tijd openbaart zich juist in het Worden, het moment van veranderen dus.

De tijd is slechts een idee van onze werkelijkheidsbeleving en het is als zodanig niet eeuwig.

De tijd is een eindeloze voortgang zonder begin en einde en als idee daarvan is de tijd zelf eeuwig.
Juist als idee is het eeuwig.

Net als Hegel heb jij God nodig om de wereld te verklaren. Hegel redeneerde daar naar toe maar bij jou is de zin zoek.

De wereld wordt verklaard met de Logica en God is daarvan het hoogste resultaat, maar Hegel kon het bestaan van God niet bewijzen, want zijn oneindige God is in werkelijkheid het pantheïsme, de uiterlijkheid van het heelal, wat ik in mijn atoomtheorie heb opgelost als een oneindig aantal microwezentjes.

Nu spreek je je voorgaande bewering tegen en je verschuilt je achter Heraclitus.

Fout dus, het is een eenheid van tegendelen, dus van stilstand en beweging beide, zowel voor God als onbewogen en beweger en de rivier als de rivier blijvend en tevens veranderend.

Ik sprak over het ding als particularium en niet over de dingen als universalia. De benaming van het ding berust niet op het ding zelf maar op het oordeel van de waarnemer. Elke waarneming, elk oordeel is subjectief.

Elke waarneming is ook objectief, want het ding zelf dat waargenomen wordt is een object.
Zou het oordeel alleen subjectief zijn dan is het fout.

Wie begon er over een rivier om filosofische begrippen te verklaren?

oké, hier heb je een punt, maar het verschil tussen een beekje en een rivier is duidelijk.
En is niet alleen subjectief, maar objectieve realiteit.

Nee, je schreef dat over het begin: "... dan gaat het speciaal over het begin als eenheid van zijn en niets als worden" en niet over het begin begin van de schepping, lijkt mij.

Omdat de Logica de schepping verklaart is het begin van de Logica ook meteen het begin van de schepping.
Immers: God schept de wereld uit Niets.
En het Niets IS.
Dus zo wordt de schepping verklaard.
Een tweede interpretatie is echter dat die logica eeuwig is en dus ook de schepping eeuwig moet zijn.

Bovendien was niet de schepping maar de tijd volgens jou het begin van alles.

Allebei dus, want de schepping heeft een begin en het begrip begin is een tijdsbegrip.
Dat begin is de omslag (verandering) van Niets in Zijn.
Ook Hegel noemt dat als Anfang (begin dus).
Maar in diepere zin is dat begin eeuwig als ideëel begin, dus als beginsel, wat zich in de realiteit eindeloos herhaalt, het eindeloos doorlopen van de logica van het heelal van Niets dat Is tot in het oneindige.
Constante eeuwige evolutie dus van mijn atoomtheorie.

Aha, jouw logica is die van een openbaring.

Zo is het: de openbaring van de Heilige Geest van God en het heelal voor de mensen.

Veel woorden en nog steeds alleen maar jouw voorstelling van de werkelijkheid.

Zolang jij er niks van begrijpt en überhaupt denkt dat alles subjectief is, inderdaad.
Maar het is geen voorstelling, maar een kwestie van denken en begrijpen, dat zichzelf heeft ontwikkeld uit de geschiedenis der filosofie via onder andere Heraclitus en Hegel en als laatste mijn atoomtheorie.

De dialectiek van these, anti-these en synthese is een spel zonder betekenis. Ik kom daar nog op terug.

Neen, het is de grondslag der Logica en ik heb nog steeds geen zinnig tegenargument gehoord.
Behalve dan de eenzijdigheid dat alles subjectief zou zijn, dus daarmede toegevende dat jouw eigen mening geen objectieve waarde heeft, maar slechts subjectief is.
Inderdaad.

Overigens is er ook een oneindig en eeuwig subject: God zelf, de eeuwige schepper van het heelal als object.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dialectiek van een dronken aardbei. Je legt mij woorden in de mond.

Nu, je hebt herhaalde malen laten blijken dat je niet gelooft in objectiviteit en dat alles subjectief is en dat de waarneming subjectief is.
Zo niet, dan hoor ik graag jouw tegenargument, anders dan met aardbeien te gaan gooien.
Zelf de waarneming van een ding is volgens jou niet objectief.
Of wil je dat nu gaan ontkennen?

Je eigen citaat uit je voorgaande post :

Elke waarneming, elk oordeel is subjectief.


Kortom: al jouw oordelen zijn slechts subjectief en hebben geen objectieve waarde.

[JeeBee]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Een ding moet er eerst ZIJN om te kunnen veranderen en verandert in een ander DING dat vervolgens ook IS.
......
Elke waarneming is ook objectief, want het ding zelf dat waargenomen wordt is een object.

Je schrijft alleen maar onzin, maar hierboven heb ik tot lering en vermaak toch enkele bijzondere pareltjes terzake hernomen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Je schrijft alleen maar onzin, maar hierboven heb ik tot lering en vermaak toch enkele bijzondere pareltjes terzake hernomen.

Hartelijk dank voor de moeite en je zeer inhoudelijke sterke kritiek....

[harriechristus]

Eenmaal tot de idee van het worden gekomen, dus tot de idee dat alles wordt, is het daarna moeilijk zich daarvan weer te abstraheren, en in alles opnieuw ook de rust te kunnen aanschouwen van het eeuwige ZIJN.

Je kunt de werkelijkheid dus op twee manieren aanschouwen:

Ten eerste als een eeuwig ZIJN (waarbij je dus alle beweging buiten beschouwing laat*).

Ten tweede als een constante onrust, constante beweging (waarbij je echter de rust achterwege laat).

En zo is het verder met elke bepaling omtrent de werkelijk: wat je er ook van zegt: alle andere mogelijkheden tot bepaling laat je daarbij weg.
Zo kan je bijvoorbeeld ook zeggen dat alles subjectief is.
Dan laat je het ZIJN en het Worden weg.
Maar ook dat alles objectief is, dan laat je het subjectieve weg.
Enzovoort.

*Overigens is ook de beweging een ZIJN, dus de afzonderlijke begrippen doordringen elkaar ook.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

aarde en lucht en vuur veranderen slechts heel langzaam en vuur gaat heel snel en dat kan je zo zien zonder te meten.

Snel en langzaam zijn subjectieve criteria. Tijd kan gemeten worden in alle mogelijke eenheden. Waar het om gaat is dat in jouw metafoor de tijd niet gemeten wordt. Vuur als symbool voor tijd is dus onzin.

Je hebt langzame en snelle bewegingen en je hebt ook eeuwige ideeën, die onveranderlijk zijn.
Zo is de idee van de beweging zelf blijvend, dus onbeweeglijk.

Je zegt feitelijk dat de uitspraak 'alles wordt' de fysieke dingen betreft terwijl de ideeen onbeweeglijk zijn. Zoiets als Plato die de ideeen werkelijk noemt en de stoffelijke dingen schijn.? Je geeft dus toe dat je geen theorie hebt voor de fysieke wereld. Als de stoffelijke dingen geen vaste vorm hebben dan dan zijn ze ook niet geschapen, dunkt mij.

Nu, dingen veranderen niet constant, maar kunnen ook statisch zijn of zeer langzaam veranderen.
Een ding moet er eerst ZIJN om te kunnen veranderen en verandert in een ander DING dat vervolgens ook IS.

Laten we een klein ding uit het universum als voorbeeld nemen. De aarde bijvoorbeeld. Die verandert constant van vorm en is als geheel in beweging. Volgens jouw criteria is dat een 'worden' en niet een 'zijn'. Je kan dus niet zeggen dat de aarde 'is' (bestaat) volgens jouw criteria. Alleen het idee aarde 'is' (beter bestaat). De aarde is geen concreet ding maar het woord aarde is wel een concreet ding? Dan benoemt het woord aarde iets dat niet bestaat.

Neen, de tijd openbaart zich juist in het Worden, het moment van veranderen dus.
De tijd is een eindeloze voortgang zonder begin en einde en als idee daarvan is de tijd zelf eeuwig. Juist als idee is het eeuwig.

Hiervoor zei je dat de tijd het begin van alles was. Zonder begin is er geen tijd. Dus je spreekt jezelf tegen.

De wereld wordt verklaard met de Logica en God is daarvan het hoogste resultaat, maar Hegel kon het bestaan van God niet bewijzen, want zijn oneindige God is in werkelijkheid het pantheïsme, de uiterlijkheid van het heelal, wat ik in mijn atoomtheorie heb opgelost als een oneindig aantal microwezentjes.

Je gebruikt God net als de godsdiensten om de gaten in je kennis toe te dekken met een verzinsel. Dar is de logica van een charlatan of een radeloze betweter.

Fout dus, het is een eenheid van tegendelen, dus van stilstand en beweging beide, zowel voor God als onbewogen en beweger en de rivier als de rivier blijvend en tevens veranderend.

Je criteria van 'worden en zijn' zijn dus nietszeggend en waardeloos.

Elke waarneming is ook objectief, want het ding zelf dat waargenomen wordt is een object. Zou het oordeel alleen subjectief zijn dan is het fout.

Je hebt een taalprobleem.

oké, hier heb je een punt, maar het verschil tussen een beekje en een rivier is duidelijk.

Je geeft iets toe en ontkent het weer. Als je de krant leest of een procesverbaal van de politie dan kan je constateren dat woorden vage aanduidingen zijn. Een moordenaar van 18 wordt een man genoemd maar een slachtoffer van 18 is een jongen. In een geval werden ongehuwde vrouwen van 26 en 34 jaar die mjshandeld waren meisjes genoemd. Wanneer wordt een beekje een rivier? Geef criteria.

En is niet alleen subjectief, maar objectieve realiteit.
Omdat de Logica de schepping verklaart is het begin van de Logica ook meteen het begin van de schepping.
Immers: God schept de wereld uit Niets.
En het Niets IS.
Dus zo wordt de schepping verklaard.
Een tweede interpretatie is echter dat die logica eeuwig is en dus ook de schepping eeuwig moet zijn.

Met logica heeft deze mantra niets te maken.

Allebei dus, want de schepping heeft een begin en het begrip begin is een tijdsbegrip.
Dat begin is de omslag (verandering) van Niets in Zijn.
Ook Hegel noemt dat als Anfang (begin dus).
Maar in diepere zin is dat begin eeuwig als ideëel begin, dus als beginsel, wat zich in de realiteit eindeloos herhaalt, het eindeloos doorlopen van de logica van het heelal van Niets dat Is tot in het oneindige.
Constante eeuwige evolutie dus van mijn atoomtheorie.

Hegel dwaalde. De tegenstelling tussen 'zijn en niets' klopt niet. De juiste tegenstelling is 'alles of niets'. De andere tegenstelling is zijn of 'niet zijn', to be or not to be, en die tegenstelling heeft met schepping niets te maken. Dus je hele theorie valt in duigen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Snel en langzaam zijn subjectieve criteria. Tijd kan gemeten worden in alle mogelijke eenheden. Waar het om gaat is dat in jouw metafoor de tijd niet gemeten wordt. Vuur als symbool voor tijd is dus onzin.

Feit is dat je de snelheid van het vuur als snel verbrandingsproces, gewoon objectief waar kunt nemen.
Je behoeft daarvoor niet speciaal te meten, een meting, die volgens jou overigens niet objectief kan zijn, want snel en langzaam zijn volgens jou slechts subjectief, nu, dan zou ook alle meting volkomen zinloos zijn en slechts subjectief en geen objectieve waarde hebben.
Dus ook alle wetenschap zou zinloos zijn en slechts subjectieve hersenspinsels.

Je zegt feitelijk dat de uitspraak 'alles wordt' de fysieke dingen betreft terwijl de ideeen onbeweeglijk zijn. Zoiets als Plato die de ideeen werkelijk noemt en de stoffelijke dingen schijn.?

zo is het.

Je geeft dus toe dat je geen theorie hebt voor de fysieke wereld.

Ben ik dan Plato?
Ook het ideeën bewegen in de logica daarvan en in de fysieke dingen is even zo goed ook rust te bespeuren.
Het is slechts een kwestie van accent dat de ideeën in de eerste plaats eeuwig zijn en de fysica de onrust van de tijd openbaart.

Als de stoffelijke dingen geen vaste vorm hebben dan dan zijn ze ook niet geschapen, dunkt mij.

Waarom niet?
Ze zijn een eindeloos proces van beweging, dus zonder definitief begin.

Laten we een klein ding uit het universum als voorbeeld nemen. De aarde bijvoorbeeld. Die verandert constant van vorm en is als geheel in beweging.
Volgens jouw criteria is dat een 'worden' en niet een 'zijn'.

Fout dus, want de aarde is vrij constant in zijn vorm en verandert slechts zeer langzaam en is meer een rusitg ZIJN dan een Worden.

Je kan dus niet zeggen dat de aarde 'is' (bestaat) volgens jouw criteria.

Volgens mij juist wel, maar niet volgens jou.

Alleen het idee aarde 'is' (beter bestaat). De aarde is geen concreet ding maar het woord aarde is wel een concreet ding? Dan benoemt het woord aarde iets dat niet bestaat.

Het begrip aarde en het feitelijke ding behoren bij elkaar, zijn een eenheid.
Dat is nu juist de dialectiek: de eenheid van tegendelen te zijn.
De concrete werkelijkheid bestaat uit begrippen.
Ware dat niet zo dan zou de wetenschap niet mogelijk zijn.

Hiervoor zei je dat de tijd het begin van alles was.

Begin van de logica.

Zonder begin is er geen tijd. Dus je spreekt jezelf tegen.

De tijd is eindeloos zonder absoluut begin.
Maar de logica van de tijd heeft wel een begin, namelijk uit de eenheid van Niets en Zijn als Worden.
Die twee visies zijn verschillend.

Je gebruikt God net als de godsdiensten om de gaten in je kennis toe te dekken met een verzinsel. Dar is de logica van een charlatan of een radeloze betweter.

God is de absolute Geest als logische grondslag van alle bestaan, bewezen in de filosofie van Hegel en in mijn atoomtheorie.

Je criteria van 'worden en zijn' zijn dus nietszeggend en waardeloos.

Ik lees hier geen enkele inhoudelijke kritiek.
Wel weer domme beledigingen bij gebrek aan enig verstand.

Je hebt een taalprobleem.

Ook hier kan ik niks zinnigs in lezen, ,maar dat zal wel komen omdat je naar eigen zeggen niet in staat bent objectief te oordelen.

Je geeft iets toe en ontkent het weer. Als je de krant leest of een procesverbaal van de politie dan kan je constateren dat woorden vage aanduidingen zijn. Een moordenaar van 18 wordt een man genoemd maar een slachtoffer van 18 is een jongen. In een geval werden ongehuwde vrouwen van 26 en 34 jaar die mjshandeld waren meisjes genoemd. Wanneer wordt een beekje een rivier? Geef criteria.

Tussen begrippen zijn ook grensgevallen en er zijn niet altijd exacte grenzen aan te geven, maar ook dat behoort tot de dialectiek als eenheid der tegendelen, zo is bijvoorbeeld de eenheid van zwart en wit grijs als midden tussen beide.

Met logica heeft deze mantra niets te maken.

ook hier weer geen enkele inhoud.

Hegel dwaalde. De tegenstelling tussen 'zijn en niets' klopt niet. De juiste tegenstelling is 'alles of niets'.

Alles behoort tot het begrip der kwantiteit en dat komt later aan bod.
Het begin is slechts het eenvoudige kwalitatieve begrip: ZIJN.
Dit ligt ook het meest dicht bij het eenvoudige: NIETS.

De andere tegenstelling is zijn of 'niet zijn', to be or not to be, en die tegenstelling heeft met schepping niets te maken. Dus je hele theorie valt in duigen.

Tussen Zijn en Niets en Zijn of Niet-ZIJN, ligt heel weinig verschil.
In het tweede geval is een uitdrukkelijke negatie uitgesproken.
Dat mag en komt op de tweede plaats, namelijk het Niets als tegenstelling van het ZIJN is het Niet-Zijn.

Maar het heeft zeker wel met de schepping te maken, want is de logische verklaring daarvan, namelijk als schepping uit het NIETS.
Dus te beginnen met: Niets IS.

Overigens als eeuwige schepping en niet als een definitief eenvoudig begin.

En ook daar heb ik nog geen enkel inhoudelijk tegenargument van mogen horen, behalve het inhoudloze dat het niet zo is.
Maar goed: je bent ook niet in staat tot objectief oordelen naar eigen zeggen en kunt slechts subjectieve meningen uiten, die merendeels slechts domme opmerkingen zijn, getuigende van een volkomen wanbegrip.
Maar goed: beter wat dan helemaal niks.....

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Feit is dat je de snelheid van het vuur als snel verbrandingsproces, gewoon objectief waar kunt nemen.
Je behoeft daarvoor niet speciaal te meten, een meting, die volgens jou overigens niet objectief kan zijn, want snel en langzaam zijn volgens jou slechts subjectief, nu, dan zou ook alle meting volkomen zinloos zijn en slechts subjectief en geen objectieve waarde hebben.
Dus ook alle wetenschap zou zinloos zijn en slechts subjectieve hersenspinsels.

Je criteria snel en langzaam zijn uitvluchten. Het is allebei veranderen. De meting van de tijd is een vergelijking met een vaste frequentie dus dat is niet subjectief. Jouw tijd als vuur is juist subjectief en voor de wetenschap onbruikbaar. Geef anders maar eens een toepassing.

zo is het.
Ben ik dan Plato?
Ook het ideeën bewegen in de logica daarvan en in de fysieke dingen is even zo goed ook rust te bespeuren.
Het is slechts een kwestie van accent dat de ideeën in de eerste plaats eeuwig zijn en de fysica de onrust van de tijd openbaart.

Het gaat om veranderen en dat is iets anders dan bewegen. Maar als alles beweegt of verandert en het tegenooverstelde doet dan klopt het niet dat je hierboven, wat dat betreft, onderscheid maakte tussen stoffelijke zaken en ideeen.

Waarom niet?
Ze zijn een eindeloos proces van beweging, dus zonder definitief begin.

Je vlucht weer naar het woord bewegen terwijl het om veranderen gaat. Wel, als alles een proces van verandering is dan 'zijn' er geen dingen. Er is niets geschapen.

Fout dus, want de aarde is vrij constant in zijn vorm en verandert slechts zeer langzaam en is meer een rusitg ZIJN dan een Worden.

Vanuit jouw subjectieve perspectief misschien en nogmaals de snelheid doet er niet toe. Waar het om gaat is dat de aarde niet eeuwig is en dus niet 'is' volgens jouw eerdere definitie, waar je nu een mouw aan probeert te passen men snel en langzaam.

Het begrip aarde en het feitelijke ding behoren bij elkaar, zijn een eenheid.
Dat is nu juist de dialectiek: de eenheid van tegendelen te zijn.
De concrete werkelijkheid bestaat uit begrippen.
Ware dat niet zo dan zou de wetenschap niet mogelijk zijn.

Alsof het ding en zijn benaming tegendelen zijn? Je maakt het steeds bonter. Hegel draait zich om in zijn graf als hij dit leest.

Begin van de logica.

Het begin van alles was eerst de tijd zei je en nu komt de hele riedel er nog bij: het zijn, de schepping, verandering, beweging en waarom ook niet logica.

De tijd is eindeloos zonder absoluut begin.
Maar de logica van de tijd heeft wel een begin, namelijk uit de eenheid van Niets en Zijn als Worden. Die twee visies zijn verschillend.

Oh, er is dus 'het begin' en een absoluut begin. Wat is het verschil? En de tijd is zonder logica begonnen. Dat was toen een rare tijd dus? Wat gebeurde er dan in die tijd?

God is de absolute Geest als logische grondslag van alle bestaan, bewezen in de filosofie van Hegel en in mijn atoomtheorie.

Wat betekend grondslag hier? Sinds wanneer kan er iets 'in een theorie' worden bewezen?

Ik lees hier geen enkele inhoudelijke kritiek.
Wel weer domme beledigingen bij gebrek aan enig verstand.

Je leest mijn conclusie op grond van voorgaande argumenten.

Ook hier kan ik niks zinnigs in lezen, ,maar dat zal wel komen omdat je naar eigen zeggen niet in staat bent objectief te oordelen.

Dat jij een taalprobleem hebt is mijn subjectieve mening. Of het zinnig is kan jij niet weten.

Tussen begrippen zijn ook grensgevallen en er zijn niet altijd exacte grenzen aan te geven, maar ook dat behoort tot de dialectiek als eenheid der tegendelen, zo is bijvoorbeeld de eenheid van zwart en wit grijs als midden tussen beide.

Dus begrippen voor dingen in de werkelijk zijn vaag en de dialektiek kan daar niets aan veranderen en niets anders op baseren dan vaagheden. Arme Hegel, arme Harrie.

Alles behoort tot het begrip der kwantiteit en dat komt later aan bod.
Het begin is slechts het eenvoudige kwalitatieve begrip: ZIJN.
Dit ligt ook het meest dicht bij het eenvoudige: NIETS.

Dat lijkt mij niet houdbaar. Zelfs de bijbel gaat tellen bij het begin:"de eerste dag". De logica eist dat het begin het eerste ding voortbrengt. Begin is een algemeen begrip en het is kwantitatief. Je theorie steunt op drijfzand.

Tussen Zijn en Niets en Zijn of Niet-ZIJN, ligt heel weinig verschil.
In het tweede geval is een uitdrukkelijke negatie uitgesproken.
Dat mag en komt op de tweede plaats, namelijk het Niets als tegenstelling van het ZIJN is het Niet-Zijn.

Er is wel degelijk een groot verschil. Ongeconditioneerd Niets is absoluut: er bestaat dan niets. Niet-zijn is geconditioneerd, zoals in het geval van Hamlet. Not to be betrof het verliezen van zijn eigen leven. Het idee niet-zijn hoort bij de bestaande dingen, die kunnen verdwijnen Hegel draaide het om en dat was dwaas. Vanuit het niet-zijn kan niets zinnigs gezegd worden over het scheppen of bestaan van dingen en vanuit het niets kan dat ook niet.

Overigens als eeuwige schepping en niet als een definitief eenvoudig begin.

En ook daar heb ik nog geen enkel inhoudelijk tegenargument van mogen horen, behalve het inhoudloze dat het niet zo is.
Maar goed: je bent ook niet in staat tot objectief oordelen naar eigen zeggen en kunt slechts subjectieve meningen uiten, die merendeels slechts domme opmerkingen zijn, getuigende van een volkomen wanbegrip.
Maar goed: beter wat dan helemaal niks.....

Ik meen dit voldoende te hebben beargumenteerd. Ik heb je gewezen op tegenspraak in je betoog en nuanceringen van een aantal stellige uitspraken als uitvluchten.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Je criteria snel en langzaam zijn uitvluchten. Het is allebei veranderen. De meting van de tijd is een vergelijking met een vaste frequentie dus dat is niet subjectief. Jouw tijd als vuur is juist subjectief en voor de wetenschap onbruikbaar. Geef anders maar eens een toepassing.

Als jij graag wilt meten, ga je gang.
Ik ben zeer benieuwd wat het objectieve, zeer geleerde resultaat zal zijn.

Het gaat om veranderen en dat is iets anders dan bewegen.

Oké, heel knap gezien: ideeën veranderen in de logica en de uiterlijke werkelijkheid kan dat ook en kan ook nog bewegen.
Het worden is de basis van zowel het veranderen als het bewegen en dan is er ook nog de ontwikkeling binnen de dialectiek.

Maar als alles beweegt of verandert en het tegenooverstelde doet dan klopt het niet dat je hierboven, wat dat betreft, onderscheid maakte tussen stoffelijke zaken en ideeen.

Ideeën en stoffelijke zaken vormen een eenheid, maar je kunt ze ook onderscheiden.
Dat is de algemene leer van de dialectiek: eenheid en onderscheid.

Je vlucht weer naar het woord bewegen terwijl het om veranderen gaat. Wel, als alles een proces van verandering is dan 'zijn' er geen dingen. Er is niets geschapen.

Bij langzame verandering overheerst het rustige zijn.
Dus ook hier gaan veranderen en rust samen.
Anders zou de beweging oneindig snel moeten zijn.
En er is geen begin van scheppen, die eindeloos voortdurend is zonder begin.
Het is scheppen als creativiteit, logische voortgang der dingen en der mensen.

Vanuit jouw subjectieve perspectief misschien en nogmaals de snelheid doet er niet toe. Waar het om gaat is dat de aarde niet eeuwig is en dus niet 'is' volgens jouw eerdere definitie, waar je nu een mouw aan probeert te passen men snel en langzaam.

De aarde is in de eerste plaats een rustig zijn en de verandering is slechts zeer langzaam.
Het is dus een eenheid van zijn en veranderen.
Ook hier openbaart zich weer de dialectiek als eenheid der tegendelen.

Alsof het ding en zijn benaming tegendelen zijn? Je maakt het steeds bonter. Hegel draait zich om in zijn graf als hij dit leest.

Inderdaad zijn het ook tegendelen tussen idee en stof: benaming als begrip en de uiterlijke werkelijkheid.
En ook hier hoor ik weer geen tegenargument.
Jammer toch.

Het begin van alles was eerst de tijd zei je en nu komt de hele riedel er nog bij: het zijn, de schepping, verandering, beweging en waarom ook niet logica.

Tja, dat valt niet mee omdat allemaal te kunnen vatten.
Eenheid van Zijn en Niets is het Worden, wat de grondslag is van het tijdsbegrip.
En als omslag van Niets in Zijn is dat dus tevens een begin, begin van het Worden.
En religieus bezien is dat het begin van de schepping, want God heeft het heelal uit het Niets geschapen, en de logica daarvan is dat het Niets IS (synthese is het Worden).
Dat was dus het begin.

Oh, er is dus 'het begin' en een absoluut begin. Wat is het verschil?

Het absolute begin is het eerste begin van de schepping en tevens van de logica daarvan (op de eerste plaats als grondslag).
Het gewone alledaagse begin zijn de vele vormen van beginnen die je maar kunt bedenken.
Het begin van een nieuwe dag, van een nieuw jaar, van een nieuw leven, enzovoort.

En de tijd is zonder logica begonnen.

Neen, de tijd is eindeloos en nooit eens voor het eerst begonnen.
Wel de logica daarvan.

Dat was toen een rare tijd dus? Wat gebeurde er dan in die tijd?

Toen was jij heel erg in de war.....

Wat betekend grondslag hier?

Niet zozeer op de grond als aller laagst, maar als aller hoogste, dus zo dat alles uit God voort komt.
Of nog beter: als oneindig systeem van aller laagst (eenheid van zijn en niets) tot aller hoogst (oneindig hoog) in mijn atoomtheorie.

Sinds wanneer kan er iets 'in een theorie' worden bewezen?

Dat is altijd al zo geweest dat de theorie iets bewijst en niet zozeer het aantonen, wat nog geen logisch theoretisch bewijs geeft dat iets noodzakelijk zo moet zijn.

Denk maar aan stelling van Pythagoras die logisch wordt bewezen en niet door het aantonen.
Dat is wel leuk om erbij te doen, maar geeft geen absolute zekerheid.

Je leest mijn conclusie op grond van voorgaande argumenten.

Die ik duidelijk heb weerlegd: eenheid en onderscheid van Zijn en Worden.
Bij langzaam Worden of bewegen of veranderen overheerst het rustige ZIJN.

Dat jij een taalprobleem hebt is mijn subjectieve mening. Of het zinnig is kan jij niet weten.

Inderdaad: de subjectiviteit is slechts jou gegeven en de objectiviteit, waarin ik me beweeg, die ontken je ten ene male, zodat we heerlijk langs elkaar heen kunnen praten.

Dus begrippen voor dingen in de werkelijk zijn vaag en de dialektiek kan daar niets aan veranderen en niets anders op baseren dan vaagheden. Arme Hegel, arme Harrie.

Wat voor de een vaag is, is voor de ander zeer helder.
Dat is dan een kwestie van Zijn of Niet-ZIJN, dus begrijpen of niet begrijpen.
Of ook tussen subjectiviteit en objectiviteit.
En dan ook nog tussen armoede en rijkdom van de Geest.

Dat lijkt mij niet houdbaar. Zelfs de bijbel gaat tellen bij het begin:"de eerste dag".

Voor de eerste dag moet er eerst de tijd zijn en de logica daarvan als eenheid van zijn en niets als worden.
Dat is dan veel beter en staat in de nieuwe bijbel geschreven.
De oude is een sprookje zoals bekend geacht mag wezen.

De logica eist dat het begin het eerste ding voortbrengt.

Nee hoor, voor er sprake kan zijn van een ding moet er eerst tijd en ruimte zijn.

Begin is een algemeen begrip en het is kwantitatief. Je theorie steunt op drijfzand.

Begin is eerst kwalitatief als begrip daarvan.
En dan komt pas de werkelijke tijd als uiterlijkheid daarvan en het kwantitatief tellen.

Er is wel degelijk een groot verschil. Ongeconditioneerd Niets is absoluut: er bestaat dan niets. Niet-zijn is geconditioneerd, zoals in het geval van Hamlet.

Dat is al veel concreter als de dood.

Not to be betrof het verliezen van zijn eigen leven. Het idee niet-zijn hoort bij de bestaande dingen,

In het begin van de logica niet, dan is het de negatie van het abstracte begrip zijn.

die kunnen verdwijnen Hegel draaide het om en dat was dwaas. Vanuit het niet-zijn kan niets zinnigs gezegd worden over het scheppen of bestaan van dingen en vanuit het niets kan dat ook niet.

Voor er sprake kan zijn van scheppen van de dingen, moet er eerst sprake zijn van de logica daarvan in de abstracte begrippen.
Dat is het echte begin als beginsel.

Ik meen dit voldoende te hebben beargumenteerd. Ik heb je gewezen op tegenspraak in je betoog en nuanceringen van een aantal stellige uitspraken als uitvluchten.

Ik heb nog steeds geen enkel zinnig argument gehoord, en heb alles steeds weer opnieuw weerlegd.
Het is me duidelijk dat je er nog steeds niets van begrijpt.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Alles behoort tot het begrip der kwantiteit en dat komt later aan bod.
Het begin is slechts het eenvoudige kwalitatieve begrip: ZIJN.
Dit ligt ook het meest dicht bij het eenvoudige: NIETS.
Tussen Zijn en Niets en Zijn of Niet-ZIJN, ligt heel weinig verschil.
In het tweede geval is een uitdrukkelijke negatie uitgesproken.
Dat mag en komt op de tweede plaats, namelijk het Niets als tegenstelling van het ZIJN is het Niet-Zijn.

Wat een merkwaardig argument. Je zoekt tegendelen en dan kom je met een woord dat 'het dichtst bij ligt'? Zijn en Niets zijn geen tegendelen. Niets is een extreme waarde en het tegendeel is een andere extreme waarde, namelijk 'alles'.

De engelse taal kent naast het woord nothing ook nog nothingness, vertaalbaar met nietsheid. Of het woord een tegendeel heeft weet ik niet. Maar nothing heeft als tegendeel 'all', bekend van de uitdrukking "all or nothing". Dus ook in het engels is het tegendeel van niets alles en niet 'zijn'. Zijn is een werkwoord of een bezittelijk voornaamwoord.

Ik heb in onze voorgaande discussie een groot aantal vaagheden en tegenspraken in jouw theorie aangetoond. Net als in dit punt zijn de tegenstellingen die jij gebruikt in je stellingen oneigenlijk of willekeurig.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Wat een merkwaardig argument. Je zoekt tegendelen en dan kom je met een woord dat 'het dichtst bij ligt'? Zijn en Niets zijn geen tegendelen. Niets is een extreme waarde en het tegendeel is een andere extreme waarde, namelijk 'alles'.

Je kunt niet zeggen dat alles niets is, noch dat niets alles is.
Die twee begrippen liggen veel te ver uit elkaar.
En bij het eenvoudige begin van de logica moeten de begrippen dicht bij elkaar liggen, omdat er dan nog geen groot verschil is opgetreden, die pas plaats heeft bij een verdere ontwikkeling.
En zijn en niets zijn wel degelijk tegendelen.

De engelse taal kent naast het woord nothing ook nog nothingness, vertaalbaar met nietsheid.
Of het woord een tegendeel heeft weet ik niet.

Nietsheid is algemeen voor alle vormen van niet-zijn, zoals met name dan de dood, maar ook schuld en boosheid, enzovoort.
Het tegenovergestelde is het algemene ZIJN, maar het woord zijnheid kennen we niet.
Dat moet dan het Zijnde zijn.

Maar nothing heeft als tegendeel 'all', bekend van de uitdrukking "all or nothing".

Het is nothing en being.
Dan nothing and something.
En dan pas nothing and all.

Dus ook in het engels is het tegendeel van niets alles en niet 'zijn'. Zijn is een werkwoord of een bezittelijk voornaamwoord.

Zijn is ook een zelfstandig naamwoord: het Zijn.
En zoals ik al eerder zei: Niets en Alles liggen ver uit elkaar, en om te bewijzen dat het ene gelijk is aan het andere, moet je wel flink uit pakken in de logica.
Niets is pas alles als het verder ontwikkeld is binnen de categorie der kwantiteit.

Ik heb in onze voorgaande discussie een groot aantal vaagheden en tegenspraken in jouw theorie aangetoond. Net als in dit punt zijn de tegenstellingen die jij gebruikt in je stellingen oneigenlijk of willekeurig.

Ik lees hier weer geen enkel argument.
Nogmaals: in het begin van de logica liggen de begrippen heel dicht bij elkaar, in die zin dat het abstracte Zijn Niets is en het Niets IS.
En de vaagheden zitten in jouw begripsvermogen.
Je komt pas kijken en je meent alles al beter te weten.

[JeeBee]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Je komt pas kijken en je meent alles al beter te weten.

De arrogantie van de dwaas.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

De arrogantie van de dwaas.

Neen, de betere kennis van iemand die Hegel heeft gelezen.

[JeeBee]

En dan?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Je kunt niet zeggen dat alles niets is, noch dat niets alles is.
Die twee begrippen liggen veel te ver uit elkaar.
En bij het eenvoudige begin van de logica moeten de begrippen dicht bij elkaar liggen, omdat er dan nog geen groot verschil is opgetreden, die pas plaats heeft bij een verdere ontwikkeling.
En zijn en niets zijn wel degelijk tegendelen.

Probeer je me nu in de maling te nemen of snap je echt niet wat tegendeel betekent? Nee, natuurlijk kan je niet zeggen dat alles niets is en dat beweerde ik ook niet. Ik stelde dat 'alles' het tegendeel is van 'niets' en ik gaf redenen daar voor. Wel, als alles het tegendeel is van niets dan kan er niets anders het tegendeel zijn. Paren van tegendelen zijn uniek. Je stelling dat niets het tegendeel is van zijn is daarom onhoudbaar. ...

Het is nothing en being.
Dan nothing and something.
En dan pas nothing and all.

Wat moet dat voorstellen? Drie tegenstellingen in opklimmende waarde? Verzin je dat ter plaatse of hoe kom je daar bij? Geef een referentie. Waar blijft de logica als paren van tegenstellingen niet uniek zijn maar in oneindige gradaties als afgezwakte vorm voorkomen?
Is de kom vol of een ietsje vol? Is iemand dood of een pietsje dood?

Zijn is ook een zelfstandig naamwoord: het Zijn.

Ik kan niemand er van weerhouden om wartaal te spreken of taal te verkrachten. Maar je laat een zelfstandignaamwoord weg en je geeft het werkwoord die functie. Je kan spreken over het ziek zijn, het zwak zijn, het gek zijn, het mens zijn, het dier zijn, of koe of hert en levend zijn en het dood zijn. Maar het zijn zonder zelfstandignaamwoord is sofisme en betekenisloos.

En zoals ik al eerder zei: Niets en Alles liggen ver uit elkaar, en om te bewijzen dat het ene gelijk is aan het andere, moet je wel flink uit pakken in de logica.
Niets is pas alles als het verder ontwikkeld is binnen de categorie der kwantiteit.
Ik lees hier weer geen enkel argument.
Nogmaals: in het begin van de logica liggen de begrippen heel dicht bij elkaar, in die zin dat het abstracte Zijn Niets is en het Niets IS.
En de vaagheden zitten in jouw begripsvermogen.
Je komt pas kijken en je meent alles al beter te weten.

Je meent dus dat je door flink uit te pakken in de logica kunt bewijzen dat Niets en Alles gelijk zijn aan elkaar. Let wel, dat die gelijk zijn heb ik niet beweerd. Het lijkt mij namelijk onzinnig. Wat je verder zegt is ook wartaal, namelijk dat Zijn Niets is en het Niets IS en dan beweer je dat de vaagheden in mijn begripsvermogen zitten. Daar moet ik hartelijk om lachen. Maar als mijn begripsvermogen te kort schiet, introduceer hier dan maar eens iemand die jouw bovenstaande beweringen begrijpt en bevestigt. Je loopt volgens mij met jouw theorien tegen een muur van onbegrip en je blijft hardnekkig je hoofd stoten.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Probeer je me nu in de maling te nemen of snap je echt niet wat tegendeel betekent?

Ik snap het, maar als jij denkt dat Zijn en Niets geen tegendelen zijn, dan hoor ik graag waarom niet.

Nee, natuurlijk kan je niet zeggen dat alles niets is en dat beweerde ik ook niet.

In de eenheid van tegendelen bewijst Hegel dat het ene het andere is, dus zo dat het abstracte Zijn Niets is en het Niets IS.

Ik stelde dat 'alles' het tegendeel is van 'niets' en ik gaf redenen daar voor.

Ik heb geen enkele reden gehoord, alleen dat het extreme tegendelen zijn.
Inderdaad, dat is zo.

Wel, als alles het tegendeel is van niets dan kan er niets anders het tegendeel zijn.

Dus volgens jouw redenering: als Zijn het tegendeel is van Niets, dan kan niets anders het tegendeel zijn.....

Paren van tegendelen zijn uniek. Je stelling dat niets het tegendeel is van zijn is daarom onhoudbaar. ...

Neen, dat Alles het tegendeel zou zijn van Niets is dan onhoudbaar, volgens jouw eigen stelling dan....

Wat moet dat voorstellen? Drie tegenstellingen in opklimmende waarde? Verzin je dat ter plaatse of hoe kom je daar bij?

Ik heb van het Hegel.

Geef een referentie. Waar blijft de logica als paren van tegenstellingen niet uniek zijn maar in oneindige gradaties als afgezwakte vorm voorkomen?
Is de kom vol of een ietsje vol? Is iemand dood of een pietsje dood?

Nu, een kom kan half vol zijn en iemand kan op sterven liggen, en zo kan Niets verschillende betekenissen hebben.
En zo als ik al reeds zei: Alles is een veel verdere ontwikkeling van het ZIJN als kwantiteit, waarbij Niets de eveneens kwantitatieve betekenis heeft van NUL te zijn.

Ik kan niemand er van weerhouden om wartaal te spreken of taal te verkrachten. Maar je laat een zelfstandignaamwoord weg en je geeft het werkwoord die functie.

Het kan allebei: Het Zijn of Niets IS.

Je kan spreken over het ziek zijn, het zwak zijn, het gek zijn, het mens zijn, het dier zijn, of koe of hert en levend zijn en het dood zijn. Maar het zijn zonder zelfstandignaamwoord is sofisme en betekenisloos.

Nu begin jij toch wel aardige wartaal te spreken.

Je meent dus dat je door flink uit te pakken in de logica kunt bewijzen dat Niets en Alles gelijk zijn aan elkaar.

Zeker kan dat.

Let wel, dat die gelijk zijn heb ik niet beweerd. Het lijkt mij namelijk onzinnig.

Omdat je weinig of niets van de dialectiek af weet.

Wat je verder zegt is ook wartaal, namelijk dat Zijn Niets is en het Niets IS

Ik hoor weer geen argument zoals bij jou gebruikelijk.

DE EENHEID VAN ZIJN EN NIETS.

Hegel begint zijn dialectiek met de eenheid van Zijn en Niets, want het abstracte Zijn is eigenlijk helemaal: ......NIETS... !!, en omgekeerd: .... het Niets IS.... !!

en dan beweer je dat de vaagheden in mijn begripsvermogen zitten. Daar moet ik hartelijk om lachen. Maar als mijn begripsvermogen te kort schiet, introduceer hier dan maar eens iemand die jouw bovenstaande beweringen begrijpt en bevestigt.

Nu, het is precies andersom: mijn beweringen zijn aan de filosofie van Hegel ontleend (hij heeft het niet van mij.....).
Dus als je ook even Hegel wilt lezen, dan zul je het beter begrijpen, beter dan zomaar van alles zonder enige reden te beweren en mijn logische beweringen voor wartaal uitmaken zonder tegenargumenten te geven.

Je loopt volgens mij met jouw theorien tegen een muur van onbegrip en je blijft hardnekkig je hoofd stoten.

Geen probleem, want ik weet dat slechts heel weinig mensen de filosofie van Hegel kennen, en daar ook niets van begrijpen, ook jij niet.

Nogmaals: niets en alles is een extreme tegenstelling binnen de kwantiteit.
En dat extreem beweer je ook zelf.

Maar de beginnende eenvoudige tegenstelling is die van Zijn en Niets, wat ik hier boven ook heb uitgelegd.
Dat is dan van Hegel en die heeft het weer Heraclitus, dus ik schud dat echt niet zomaar uit mijn mouw.

Mocht je het daar niet mee eens zijn, dan hoor ik graag een goede tegenredenering, anders dan maar steeds te zeggen dat het wartaal is.

En als je Duits kunt lezen, dan kun je hier aan de slag:


A. Sein

[82] Sein, reines Sein, – ohne alle weitere Bestimmung. In seiner unbestimmten Unmittelbarkeit ist es nur sich selbst gleich und auch nicht ungleich gegen Anderes, hat keine Verschiedenheit innerhalb seiner noch nach außen. Durch irgendeine Bestimmung oder Inhalt, der in ihm unterschieden oder wodurch es als unterschieden von einem Anderen gesetzt würde, würde es nicht in seiner Reinheit festgehalten. Es ist die reine Unbestimmtheit und Leere. – Es ist nichts in ihm anzuschauen, wenn von Anschauen hier gesprochen werden kann; oder es ist nur dies reine, leere Anschauen selbst. Es[82] ist ebensowenig etwas in ihm zu denken, oder es ist ebenso nur dies leere Denken. Das Sein, das unbestimmte Unmittelbare ist in der Tat Nichts und nicht mehr noch weniger als Nichts.


http://www.zeno.org/Philosophie/M/He...A+Sein/A.+Sein

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

A. Sein

[82] Sein, reines Sein, – ohne alle weitere Bestimmung. In seiner unbestimmten Unmittelbarkeit ist es nur sich selbst gleich und auch nicht ungleich gegen Anderes, hat keine Verschiedenheit innerhalb seiner noch nach außen. Durch irgendeine Bestimmung oder Inhalt, der in ihm unterschieden oder wodurch es als unterschieden von einem Anderen gesetzt würde, würde es nicht in seiner Reinheit festgehalten. Es ist die reine Unbestimmtheit und Leere. – Es ist nichts in ihm anzuschauen, wenn von Anschauen hier gesprochen werden kann; oder es ist nur dies reine, leere Anschauen selbst. Es[82] ist ebensowenig etwas in ihm zu denken, oder es ist ebenso nur dies leere Denken. Das Sein, das unbestimmte Unmittelbare ist in der Tat Nichts und nicht mehr noch weniger als Nichts.


http://www.zeno.org/Philosophie/M/He...A+Sein/A.+Sein

Hegel had een probleem met taal. Het zinsdeel 'niets meer of minder dan niets' kan alleen uit de pen van een zwetser komen. Met logica of filosofie en de werkelijkheid heeft het niets te maken. Dat Hegel hierin Herakleitos als zijn voorloper beschouwt lijkt mij een misvatting. Herakleitos sprak volgens mij over niets als een waarde en niet als een ding.

Vervolgens stelt hij doodleuk dat zijn het lege zuivere aanschouwen is. Wel, dan is het niet niets dus en spreekt hij zichzelf tegen. Het is onbegrijpelijk dat deze onzin gedrukt is en zeer begrijpelijk dat niemand het leest.

[JeeBee]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Geen probleem, want ik weet dat slechts heel weinig mensen de filosofie van Hegel kennen, en daar ook niets van begrijpen, ook jij niet.

En toevallig jij wel. Ik snap het. Alleen jij. En jij doceert.

Je zal dan ook wel de fundamentele kritiek op Hegel kennen die de tegenstrijdigheid in zijn theorie aantoont. Waarop de meester een beetje hautain - zoals jij dus - pareerde door te zeggen: wanneer de realiteit in tegenspraak is met mijn theorie, dan is dat spijtig voor de realiteit.

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dat is dan van Hegel en die heeft het weer Heraclitus, dus ik schud dat echt niet zomaar uit mijn mouw.

Van Herakleitos - ho skoteinos, de duistere - zijn maar enkele tekstfragmenten bewaard, meestal raadselachtige aforismen want Herakleitos had een diepe minachting voor het volk en de opkomende democratie en wou bewust ontoegankelijk zijn. Hij is erfgenaam van de oudste Ionische traditie die de kosmos terugbrengt tot één oerstof.

En met de weerlegde Hegel en de ontoegankelijke Herakleitos raaskal je maar aan één stuk door en schudt je onzinnige wartaal uit je mouw..

Eén ding heeft Hegel wél bij Herakleitos gevonden, de synthese en de logos.

Maar jij moet nog lang zoeken.

Maar dat kan pas als je ooit zou kunnen beseffen dat je eigenlijk niet veel weet en weinig begrijpt van wat je weet, hoe hard je ook je best doet om jezelf, en enkel jezelf, van het tegendeel te overtuigen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Hegel had een probleem met taal. Het zinsdeel 'niets meer of minder dan niets' kan alleen uit de pen van een zwetser komen.

Schelden en beledigen is zo gemakkelijk, maar Hegel begrijpen is een andere kunst.

Met logica of filosofie en de werkelijkheid heeft het niets te maken. Dat Hegel hierin Herakleitos als zijn voorloper beschouwt lijkt mij een misvatting. Herakleitos sprak volgens mij over niets als een waarde en niet als een ding.

Nergens heeft Hegel gezegd dat Niets een Ding zou wezen, dat heb jij nu zomaar stante pede bedacht.
Dikke onzin dus.

Vervolgens stelt hij doodleuk dat zijn het lege zuivere aanschouwen is. Wel, dan is het niet niets dus en spreekt hij zichzelf tegen.

Als een leeg aanschouwen is het Niets, zoals ook het denken aan Niets toch Niets is.
Want ook het laatste zou je tegen kunnen spreken, namelijk dat het denken van Niets niet zuiver Niets is.
Inderdaad, maar ook dat behoort tot de dialectiek als eenheid van tegendelen dat het wel en niet zo is.
Beide dus.

Het is onbegrijpelijk dat deze onzin gedrukt is en zeer begrijpelijk dat niemand het leest.

Er zijn vele filosofen die het lezen en die het ook begrijpen.
Jij zeker niet.

Uit de eenheid van Zijn en Niets kan je vervolgens de hele werkelijkheid dialectisch verklaren, maar met de extreme tegenstelling van Niets en Alles kan je verder helemaal niks beginnen.
Ik hoor je daar ook niet meer over, blijkbaar omdat je inmiddels wel hebt begrepen dat het dikke onzin is.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

En toevallig jij wel. Ik snap het. Alleen jij. En jij doceert.

Zo is het maar net.

Je zal dan ook wel de fundamentele kritiek op Hegel kennen die de tegenstrijdigheid in zijn theorie aantoont.

En om welke tegenstrijdigheid gaat het dan?

Waarop de meester een beetje hautain - zoals jij dus - pareerde door te zeggen: wanneer de realiteit in tegenspraak is met mijn theorie, dan is dat spijtig voor de realiteit.

Nu, dat heb ik dan zelf opgelost met mijn atoomtheorie.

Van Herakleitos - ho skoteinos, de duistere - zijn maar enkele tekstfragmenten bewaard, meestal raadselachtige aforismen want Herakleitos had een diepe minachting voor het volk en de opkomende democratie en wou bewust ontoegankelijk zijn. Hij is erfgenaam van de oudste Ionische traditie die de kosmos terugbrengt tot één oerstof.

Nu, dat heb je dan leuk vermeld.

En met de weerlegde Hegel en de ontoegankelijke Herakleitos raaskal je maar aan één stuk door en schudt je onzinnige wartaal uit je mouw..

Ik heb nog steeds niks gehoord over die weerlegging van Hegel, maar wel weer de bekende beledigingen, bij gebrek aan enig verstand.
Jammer toch.

Eén ding heeft Hegel wél bij Herakleitos gevonden, de synthese en de logos.

Mooi, maar dat zijn er dan twee.

Maar jij moet nog lang zoeken.

Mooi, want wie zoekt, die zal vinden.

Maar dat kan pas als je ooit zou kunnen beseffen dat je eigenlijk niet veel weet en weinig begrijpt van wat je weet, hoe hard je ook je best doet om jezelf, en enkel jezelf, van het tegendeel te overtuigen.

ook hier weer enkel beledigingen zonder iets inhoudelijks.

Maar goed: je hebt nu ook al enige informatie gegeven, dus je gaat vooruit.....