Een Nederlandse journalist getuigt: Vlaanderen en Nederland gaan niet samen. - Pagina 481

system · 22 maart 2010, 21:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

De etymologie die voor het woord 'Belg' wordt gegeven, heb ik altijd wel intrigerend gevonden.

Vergeet niet, dat de naam 'Neder Landen' een vertaling is uit het Frans: Pays (d'en) Bas. Waren de hertogen van Bourgondië er niet geweest, dan had die naam 'Nederland' vermoedelijk nooit bestaan.

Spinoza · 22 maart 2010, 21:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

U bent hardleers. 'Belgen' bestonden er reeds in de tijd van het Oostenrijkse bestuur. Dat waren de Oostenrijkse Nederlanden. En in de tijd van Willem waren dat de zuidelijke Nederlanden. Zelfs de kroonprins, de latere Willem II, sprak in zijn correspondentie van 1817 over 'de Belgen' om onze streken aan te duiden. Een onverdachte bron dus. We hebben het daar al uitvoerig over gehad.

Zelfs indien Belgen reeds lang bestonden, erg lang zullen ze niet meer bestaan.

system · 22 maart 2010, 21:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Spinoza

Zelfs indien Belgen reeds lang bestonden, erg lang zullen ze niet meer bestaan.

Uw antwoord is zoals de afbeelding infra.

Inhoudsloze herhaling.

Pericles · 23 maart 2010, 06:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Vergeet niet, dat de naam 'Neder Landen' een vertaling is uit het Frans: Pays (d'en) Bas. Waren de hertogen van Bourgondië er niet geweest, dan had die naam 'Nederland' vermoedelijk nooit bestaan.

Waren de Romeinen er niet geweest, dan was het Frans er niet geweest.

system · 23 maart 2010, 09:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Waren de Romeinen er niet geweest, dan was het Frans er niet geweest.

Inderdaad.

Pericles · 23 maart 2010, 09:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Inderdaad.

Maar pas op, als Adam en Eva er niet geweest waren, dan was er misschien wel niets geweest en zou er nu mogelijk ook niets zijn.

Aan de andere kant: zijn de Zijnden noodzakelijk voor het Zijn of kan het Zijn even goed zijn zonder de Zijnden.

Het Zijn van een Zijnde dat even goed niet had kunnen zijn is een ontologische contingentie.

Denk daar maar eens over na System.

system · 23 maart 2010, 09:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Maar pas op, als Adam en Eva er niet geweest waren, dan was er misschien wel niets geweest en zou er nu mogelijk ook niets zijn.

Aan de andere kant: zijn de Zijnden noodzakelijk voor het Zijn of kan het Zijn even goed zijn zonder de Zijnden.

Het Zijn van een Zijnde dat even goed niet had kunnen zijn is een ontologische contingentie.

Denk daar maar eens over na System.

Wij weten niet welke taal Adam en Eva spraken. Daar hebben we het raden naar. En moesten zij er niet geweest zijn, dan stelde zich het hele probleem niet.

De 'Zijnden' zijn altijd een deel aspect van het 'Zijn'. Want zijnden zijn nu eenmaal en zijn daarom ook het Zijn. Dusch en bijgevolge: de 'Zijnden' zijn nu eenmaal wat 'Is'. En wat 'Is', is 'het Zijn'.

Pericles · 23 maart 2010, 10:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Wij weten niet welke taal Adam en Eva spraken. Daar hebben we het raden naar. En moesten zij er niet geweest zijn, dan stelde zich het hele probleem niet.

De 'Zijnden' zijn altijd een deel aspect van het 'Zijn'. Want zijnden zijn nu eenmaal en zijn daarom ook het Zijn. Dusch en bijgevolge: de 'Zijnden' zijn nu eenmaal wat 'Is'. En wat 'Is' is 'het Zijn'.

Ja, maar zijn de Zijnden noodzakelijk voor het Zijn of kan het Zijn even goed zijn zonder de Zijnden ? Dat is een vraag uit de fundamentele wiijsbegeerte.

system · 23 maart 2010, 10:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Ja, maar zijn de Zijnden noodzakelijk voor het Zijn of kan het Zijn even goed zijn zonder de Zijnden ? Dat is een vraag uit de fundamentele wiijsbegeerte.

De zijnden en het zijn zijn beiden. En dus zijn de zijnden het zijn en het zijn de zijnden.

Pericles · 23 maart 2010, 10:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

De zijnden en het zijn zijn beiden. En dus zijn de zijnden het zijn en het zijn de zijnden.

De filosofische vraag is: kan het ene bestaan zonder het andere :to on en ta onta (Grieks).

system · 23 maart 2010, 10:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

De filosofische vraag is: kan het ene bestaan zonder het andere :to on en ta onta (Grieks).

Dat is een valse vraagstelling: beiden zijn immers identiek. Het Zijn op zichzelf impliceert al de Zijnden, of ze nu bestaan of niet. Meer nog, de Zijnden impliceert het Zijn.

Pericles · 23 maart 2010, 10:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Dat is een valse vraagstelling: beiden zijn immers identiek. Het Zijn op zichzelf impliceert al de Zijnden, of ze nu bestaan of niet. Meer nog, de Zijnden impliceert het Zijn.

Het is niet hetzelfde, filosofen zijn al eeuwen met deze vraag bezig. Het is één van de grote vraagstellingen binnen de fundamentele wijsbegeerte.

system · 23 maart 2010, 10:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Het is niet hetzelfde, filosofen zijn al eeuwen met deze vraag bezig. Het is één van de grote vraagstellingen binnen de fundamentele wijsbegeerte.

Ja maar filosofen zouden eerst moeten bepalen: wat is 'zijn' eigenijk. Waneer is 'is'?

En zolang dat ze dat niet heel nauwkeurig kunnen definiëren, moeten we helaas het gezegde van Wittgenstein nooit uit het oog verliezen:

'datgene waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen'

Pericles · 23 maart 2010, 10:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ja maar filosofen zouden eerst moeten bepalen: wat is 'zijn' eigenijk. Waneer is 'is'?

En zolang dat ze dat niet heel nauwkeurig kunnen definiëren, moeten we helaas het gezegde van Wittgenstein nooit uit het oog verliezen:

'datgene waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen'

Tja, maar dat was Wittgenstein hé. In de fundamentele wijsbegeerte gaat het o.a; over vragen zoals : waarom is er iets en niet eerder niets en bestaat het iets ook zonder dat er "Zijnden" zijn en als er geen "Zijnden" zijn kan het "iets, het Zijn" dan wel bestaan. Boeken zijn daarover geschreven System.

system · 23 maart 2010, 10:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Tja, maar dat was Wittgenstein hé. In de fundamentele wijsbegeerte gaat het o.a; over vragen zoals : waarom is er iets en niet eerder niets en bestaat het iets ook zonder dat er "Zijnden" zijn en als er geen "Zijnden" zijn kan het "iets, het Zijn" dan wel bestaan. Boeken zijn daarover geschreven System.

Ja goed, ik vind het wel prima dat men daarover 'filosofeert'. Men denkt teminste na over de dingen.

Maar zegt u me eens wat is 'zijn'? Want als men niet duidelijk weet wat 'zijn' betekent, hoe kan men dan zeggen of 'to on' zelfstandig kan bestaan van 'ta anta?

Pericles · 23 maart 2010, 10:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ja goed, ik vind het wel prima dat men daarover 'filosofeert'. Men denkt teminste na over de dingen.

Maar zegt u me eens wat is 'zijn'? Want als men niet duidelijk weet wat 'zijn' betekent, hoe kan men dan zeggen of 'to on' zelfstandig kan bestaan van 'ta anta?

Het "Zijn" kan het best omschreven worden als "het iets" en de "Zijnden" als "de mensen, de dingen enz..." en de vraag is: zijn de "Zijnden" noodzakelijk voor het "Zijn" of kan het "Zijn" even goed "Zijn" zonder de "Zijnden".

Heb jij nooit fundamentele wijsbegeerte gehad ?

djimi · 23 maart 2010, 10:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Wij weten niet welke taal Adam en Eva spraken. Daar hebben we het raden naar...

Waarschijnlijk waren Adam en Eva polyglotten.

Zij verstonden in elk geval zowel de taal van God als de taal van de slang (die onmogelijk dezelfde kan zijn geweest), terwijl ze onderling ook wel hun eigen taaltje zullen hebben gesproken (10 tegen 1 dat het daarbij om een Semitisch dialect gaat).

system · 23 maart 2010, 11:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Het "Zijn" kan het best omschreven worden als "het iets" en de "Zijnden" als "de mensen, de dingen enz..." en de vraag is: zijn de "Zijnden" noodzakelijk voor het "Zijn" of kan het "Zijn" even goed "Zijn" zonder de "Zijnden".

Heb jij nooit fundamentele wijsbegeerte gehad ?

Ik begrijp wel allemaal wat u bedoelt. Dit filosofisch probleem is algemeen bekend.

Maar het gaat over het feit dat men toch moet proberen de termen uit te klaren. Want de discussie moet ook zinvol blijven (meestal zijn die niet erg zinvol - = nuttig -, maar worden deze eerder opgevat als 'geestelijke spielerei' en in die zin zijn ze wel zinvol natuurlijk).

Neem nu, als u zegt het 'zijn' wordt of kan gedifineerd worden als 'het iets', dan lijkt me dat heel vaag. En hoe omschrijft u 'iets'? U zou kunnen zeggen: een ding dat bestaat. En zal ik u vragen wanneer 'bestaat' iets? Moet dit 'iets' materieel zijn; kan het 'zijn' ook niet-stoffelijk zijn (ideeën). Kan iets dat niet-stoffelijk is, 'zijn'? Hoe dan? Veronderstelt 'zijn' een 'aanwezigheid'? Impliceert deze 'aanwezigheid' ook een ruimte? Kan men aanwezig zijn zonder ruimte. Maar als er geen ruimte is, kan men toch niet afwezig zijn en als men niet afwezig kan zijn, kan men dan aanwezig zijn of bestaan?

Dit is maar een klein voorbeeld. Dus het is vrij complex.

Pericles · 23 maart 2010, 11:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ik begrijp wel allemaal wat u bedoelt. Dit filosofisch probleem is algemeen bekend.

Maar het gaat over het feit dat men toch moet proberen de termen uit te klaren. Want de discussie moet ook zinvol blijven (meestal zijn die niet erg zinvol - = nuttig -, maar worden deze eerder opgevat als 'geestelijke spielerei' en in die zin zijn ze wel zinvol natuurlijk).

Neem nu, als u zegt het 'zijn' wordt of kan gedifineerd worden als 'het iets', dan lijkt me dat heel vaag. En hoe omschrijft u 'iets'? U zou kunnen zeggen: een ding dat bestaat. En zal ik u vragen wanneer 'bestaat' iets? Moet dit 'iets' materieel zijn; kan het 'zijn' ook niet-stoffelijk zijn (ideeën). Kan iets dat niet-stoffelijk is, 'zijn'? Hoe dan? Veronderstelt 'zijn' een 'aanwezigheid'? Impliceert deze 'aanwezigheid' ook een ruimte? Kan men aanwezig zijn zonder ruimte. Maar als er geen ruimte is, kan men toch niet afwezig zijn en als men niet afwezig kan zijn, kan men dan aanwezig zijn of bestaan?

Dit is maar een klein voorbeeld. Dus het is vrij complex.

Het "iets" is bijvoorbeeld "een leegte" en dan wordt het pas echt moeilijk.

system · 23 maart 2010, 11:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Het "iets" is bijvoorbeeld "een leegte" en dan wordt het pas echt moeilijk.

En in het Zen-Boeddhisme spreekt men zelfs van 'volle leegheid'. En wanneer men die bij zichzelf bereikt, dan doorbreekt men de tegenstellingen en bevindt men zich in de 'unio contradictionis'. Een soorst mystieke ervaring die alle tegenstellingen opheft. Tegenstellingen, zo wordt ons voorgehouden, die maar schijnbaar zijn. Schijnbaar door de beperkingen van de geestelijke mogelijkheden van de doorsnee mens. Mogelijkheden die dan weer kunnen worden verruimd door Zen.

Nu, het begrip 'leegte', daar kan men wel over praten, maar men kan zich dat niet voorstellen. Een 'leeg' glas veronderstelt een inhoud. En kan men zich een beeld vormen van zulke abstracte 'leegte'? Leeg waarvan? Leeg is dus 'niets', niet 'iets'. Maar daarstraks zei u dat men zich het 'zijn' moest voorstellen als 'iets'. Nu zegt u weer dat men zich het 'zijn' misschien moet voorstellen als 'niets'. Dus hier is dan iets = niets en niets= iets, want beiden zijn hier synoniem. Maar hoe kan nu 'iets' hetzelfde zijn als 'niets'? Want 'leeg' impliceert toch 'niets', anders kan men toch niet spreken van 'leegte'.