De dood van de sociaal-democratie

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

uw verhaal is zeker relevant Sjaax en raakt pijnpunten binnen de politiek. Vastgeroest in hun zitje lijkt hun grootste bekommernis hoe behoud ik mijn zitje en al lang niet meer welke maatschappij wil ik uitbouwen.

Iedere lezer verwelkom ik.
Zonder verhaal in groter verband kun je je eigen kleine verhaaltje om je zitje te behouden natuurlijk nergens aan ophangen. Maar ieder voor zich, niet voor de sociaal-democratie als geheel. En een zetel is een zetel en hebben is hebben.

Oorspronkelijk geplaatst door the dude

Diene hoofdredacteur let goed op, praten...praten...praten helpt niet meer, ze doen niks (tot te weinig).

Met enig cynisme zou je kunnen stellen: ze doen niks (en dat doen ze zelfs te weinig).

[Sjaax]

Ik vond weer een treffend voorbeeld wat 'sociaal-democratische' politiek kan inhouden. De schrijfster Martina Buláková vreest met groten vreze.

Fico was premier van 2006 tot 2010 en toonde destijds al zijn ware aard. Hij ging toen in zee met de extreemrechtse SNS van Ján Slota en de populisten van VladimÃ*r Mečiar. Tijdens zijn regering is Slowakije nationalistischer geworden en meer in zichzelf gekeerd geraakt. Het land heeft de etnische spanningen in de regio versterkt en vooral de banden met Rusland en Servië aangehaald, terwijl de betrekkingen met de EU van ondergeschikt belang werden beschouwd. Mocht Robert Fico volgend jaar maart de verkiezingen winnen, dan zal de EU er paradoxaal genoeg onvrijwillig toe hebben bijgedragen dat de democratie de komende jaren ontspoort.

(Robert Fico is de leider van de sociaal-democraten in Slowakije).

Bron: http://www.presseurop.eu/nl/content/...iet-eigen-doel

Het is nog niet Hosni Mubarak of Zine al-Abidine Ben Ali (http://forum.politics.be/showpost.ph...5&postcount=57), en dat zullen we maar als positief punt beschouwen.

[Sjaax]

De Bulgaar Stanishev - nooit van gehoord - werd gekozen tot nieuwe leider van de PES (Partij van de Europese Sociaaldemocraten).

Sergei Stanishev, leader of the Bulgarian Socialist Party, was elected yesterday (24 November) as leader of the Party of European Socialists.

Bron van de quotes: http://www.euractiv.com/future-eu/ne...ds-news-509234

Blijkbaar vindt hij de Europese politiek niet zo interessant.

Asked by EurActiv what his priorities would be, Stanishev said his first commitment was to the Bulgarian party.

Lekker navelstaren met andere woorden.

Toch is er een positief puntje.

The PES Council that elected Stanishev also adopted a plan to democratically choose the next European Commission president through primary elections in all 27 countries. Nominations will be open throughout October 2013, the list of candidates will be made public the next month. In December, an internal selection procedure will take place with each affiliated party, and in February 2014 an extraordinary PES congress will convene to ratify the election of a single candidate, ahead of the European elections due in June 2014.

Het gaat overigens niet over de voorzitter van de Europese Commissie, zoals abusievelijk wordt vermeld, maar over de kandidaat voorzitter.

Het uitermate positieve punt is dat die kandidaat vrij transparant wordt gekozen en niet benoemd via allerlei gekonkel in mistige commissies.

[the_dude]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

De Bulgaar Stanishev - nooit van gehoord - werd gekozen tot nieuwe leider van de PES (Partij van de Europese Sociaaldemocraten).

Blijkbaar vindt hij de Europese politiek niet zo interessant.
Lekker navelstaren met andere woorden.

Toch is er een positief puntje.
Het gaat overigens niet over de voorzitter van de Europese Commissie, zoals abusievelijk wordt vermeld, maar over de kandidaat voorzitter.

Het uitermate positieve punt is dat die kandidaat vrij transparant wordt gekozen en niet benoemd via allerlei gekonkel in mistige commissies.

de eu is dan ook, volgens mij, nooit veel verder geëvolueerd dan de eec; zolang die verkozenen nationalistischer zijn dan hun kiezers (ze weten ook wel waarom natuurlijk, hoe meer centralisatie hoe minder politieke postjes er op het thuisfront te verdelen zijn) zal europa weinig eenheid kennen.

Voor uw positief punt stel ik voor te wachten tot die verkiezing ook eens gebeurd.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

Voor uw positief punt stel ik voor te wachten tot die verkiezing ook eens gebeurd.

Daar heb je wel gelijk in.

[Sjaax]

Vroeger, toen het communisme nog wijdverbreid was, kende de gemiddelde journalist de term renegaat. Inmiddels is de term vrijwel uit het vocabulaire verdwenen.

Volgens wikipedia is een renegaat:
"Een renegaat (van het Latijn : re = opnieuw en negare = ontkennen) is een afvallige of geloofsverzaker. Oorspronkelijk werd de term in de Middeleeuwen gebruikt voor een christen die overging tot de islam, maar wordt nu ook voor andere religies gebruikt en ook voor iemand die zijn politieke overtuiging verloochent."

De term renegaat had in de 20e eeuw overigens vooral bekendheid wegens een ietwat andere reden. Een vooraanstaande communist die niet in overeenstemming met de 'correcte' koers van het politburo handelde, werd beticht een renegaat te zijn.
Voorbeeldje op dit forum:

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

1984, de periode waarin het opbouwwerk van kameraad Stalin door de renegaten Chroetsjov en Breznjev en hun opvolgers al volledig met de grond gelijk gemaakt was dus...

Hoewel de term in diskrediet is geraakt, zou het voor de sociaal-democratie nuttig zijn die term vanonder het stof vandaan te halen. En dan te gebruiken voor wolven in schaapskleren. Als figuur par exemple kan daarvoor Tony Blair gelden.

Als ergste misdaad heeft hij de inzet van Britse troepen bij de volledig op valse gronden gevoerde oorlog in Irak op zijn geweten. Maar ook na zijn politieke leven blijkt hij zich te gedragen als een eersteklas profiteur. Voor de ruim €10 mln aan inkomsten, betaalt hij €800.000 aan taks.

blijft over voor de Blairs 10 miljoen, voor belastingen. In Engeland is het hoogste tarief 50 procent. Maar in feite betaalt Blair slechts 800.000 pond belastingen. Zijn inkomsten, beschrijft de Observer, leggen een bochtig parcours af langs BV's en stichtingen tot er bijna niets meer overblijft. Voor de belastingen.

Het is volkomen menselijk dat er mensen als Blair bij de sociaal-democraten opduiken. Als de ideologie in beginsel van het goede in de mens uitgaat, is het voor een 'wolf in schaapskleren' bijzonder aantrekkelijk te infiltreren. Hij zal er minder snel van vals spelen verdacht worden dan bij bvb het VB, waar zulk gedrag schering en inslag is.

De sociaal-democratie zou iets menselijker moeten worden en erkennen dat er valsspelers of renegaten in hun rangen rondlopen. En ze zouden dat vervolgens luidop moeten verkondigen, ipv dat gedrag min of meer te verdoezelen.

[Sjaax]

De PES heeft weer eens de weg naar Rome ontdekt.

Ze presenteert een banenplan. (De redactie van politics.be besteedt er zelfs aandacht aan.)

Heeft ze nou nog niet door na het zoveelste debacle met zulke artificieel gecreëerde jobs dat banenplannen slechts een pleister op een etterende wond zijn? De economie in de EU moet worden hervormd, daar verandert een banenideetje niets aan. En om de EU te hervormen, moet links zich verenigen en met een economisch plan voor de gehele EU komen.

[Sjaax]

Europese sociaaldemocraten hebben een manifest gepubliceerd: Voor een Europees Socialistisch Alternatief. Niet gek voor de sociaaldemocratie.

Gaat ze haar doodsstrijd nog een tijdje rekken? Nou ja, de belangstelling voor de conferentie waar het manifest werd besproken - met Jacques Delors - was niet overweldigend. Een aardige poging, maar geen impact.

[RodeLantaarn]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Europese sociaaldemocraten hebben een manifest gepubliceerd: Voor een Europees Socialistisch Alternatief. Niet gek voor de sociaaldemocratie.

Gaat ze haar doodsstrijd nog een tijdje rekken? Nou ja, de belangstelling voor de conferentie waar het manifest werd besproken - met Jacques Delors - was niet overweldigend. Een aardige poging, maar geen impact.

Is mijns inziens ook weinig nuttig. Het is al lang duidelijk dat de "socialisten" in Europa in naam grote woorden spreken, maar nagenoeg altijd instemmen met de maatregelen van de "liberalen". Ik gebruik de haakjes maar om de indruk te wekken dat er nog een verschil bestaat tussen de twee.

[Sjaax]

"PES President Stanishev will publicly state his support for Ponta following political attacks coming from the European right," the Bulgarian Socialist Party has said in a statement.

"Stanishev will also make clear how measures taken by the Romanian cabinet aim at repairing disbalances caused by the previous conservative goverments," explain the Socialists.

Bron: http://www.novinite.com/view_news.php?id=141148

De sociaaldemocraten steunen Ponta, terwijl vanuit de Europese Commissie (EC) scherpe kritiek op hem is geuit.

Ik kan de situatie in Roemenië niet inschatten. Maar de EC geeft niet zonder reden kritiek. Op de uiterst rechtse Orban in Hongarije heeft de EC ook kritiek geleverd. Het is niet zomaar een strijd van links tegen rechts.

Het zou kunnen dat de sociaaldemocraten hier een heel scheve schaats rijden.

[Derk de Tweede]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

In een beroemde rede uit 1995 sprak oud-premier Kok van Nederland over het afschudden van de ideologische veren (http://www.volkskrant.nl/archief_gra...litieke_midden).



De sociaal-democratie moest naar het midden opschuiven. Maar er werd niet benoemd wat dat midden inhield. Er zou een toenemende behoefte bestaan om het doorschietende individualisme tegen te gaan. In welke opzichten schoot het door? Geen enkele indicatie daarvoor werd gegeven. De sociaal-democratische visie stond 'een actieve publieke sector' voor en 'de articulatie van het publiek belang'. Prachtig, maar wat houdt dat in?

Als de socialistische visie, het regelen van belangrijke economische sectoren door de staat, wordt opgegeven, wat blijft er dan nog over van de sociaal-democratie? Het vreemde was dat de Nederlandse sociaal-democraten eerst profiteerden van de nieuwe koers. Of was het toch niet zo vreemd? Het idee van socialistische sturing werd met de steeds grotere invloed van de EU in een klein land hoe langer hoe moeilijker. Dus dat sturingsidee overboord zetten werkte bevrijdend. Het was niet meer nodig om zich in allerlei bochten te wringen om te verklaren dat 'liberale' maatregelen eigenlijk een stap op weg naar een socialistischer samenleving vormden. Die grotere oprechtheid werkte verfrissend. Nu zouden 'de actieve publieke sector' en 'de articulatie van het publiek belang' op de voorgrond treden. Maar ruim tien jaar later begrijpt iedereen dat die frases lege hulzen waren. Niemand weet wat het inhoudt. Als je geen idee hebt waar je naartoe wilt, als je alleen losse flodders kunt produceren, helpt het grootste enthousiasme niet meer, is de meest geoliede campagnestrategie weggegooid geld.

Na een decennium vraagt iedere kiezer wat je visie is. Als je die niet hebt, krijg je allereerst verschillende verhalen binnen de eigen partij. Iedere partijtijger heeft zo zijn eigen ideeën. De kiezer haakt vervolgens af. Die blijft niet geloven in een oud verhaal dat geen breed gesteunde updates meer krijgt aangaande de actuele politieke situatie.

Laat de PvdA nu net juist naar links zijn opgeschoven (lees SP) en met succes.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

De term renegaat had in de 20e eeuw overigens vooral bekendheid wegens een ietwat andere reden. Een vooraanstaande communist die niet in overeenstemming met de 'correcte' koers van het politburo handelde, werd beticht een renegaat te zijn.
Voorbeeldje op dit forum:

Hoewel de term in diskrediet is geraakt, zou het voor de sociaal-democratie nuttig zijn die term vanonder het stof vandaan te halen. En dan te gebruiken voor wolven in schaapskleren. Als figuur par exemple kan daarvoor Tony Blair gelden.

Blair is zelfs geen renegaat. Die man is nooit sociaal-democraat geweest.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Blair is zelfs geen renegaat. Die man is nooit sociaal-democraat geweest.

Ik begrijp je verontwaardiging.

Maar de man is nu eenmaal voorzitter van de sociaal-democratische Labour Party geweest. Als dan achteraf blijkt dat hij toch niet zo sociaal-democratisch was, moet je dat een naampje geven.

[Sjaax]

Een van de grootste sociaal-democratische partijen is de Britse Labour Party. En juist in die partij is het linkse gedachtegoed zo goed als dood. Eerder schreef ik al over Tony Blair. Maar nu heeft de Labour Party weer een fraai staaltje opportunisme laten zien in de steun aan een amendement van een Brits Conservatief parlementslid.

Het is uiteraard waar dat de steun van de oppositie voor het amendement, dat op tafel werd gelegd door het Conservatieve parlementslid Mark Reckless en waarin wordt opgeroepen tot een verlaging van de uitgaven, uitermate cynisch is. In alle dertien jaren dat er een Labour-regering aan het bewind was, zijn de uitgaven van de EU harder gestegen dan de inflatie, en werd een aanzienlijk deel van de korting die Groot-Brittannië ooit genoot weggegeven in ruil voor hervormingen van de landbouwsubsidies die nooit werkelijkheid zijn geworden. Tegen de tijd dat de partij de macht moest afstaan, was de Britse nettobijdrage met 47 procent gestegen. Dat Labour nu betoogt dat de EU zijn uitgaven in absolute zin moet verlagen getuigt dus van grotesk opportunisme.

Het gaat er bij Labour niet om dat ze een constructief politiek verhaal vertelt, nee, de partij is een pure machtspartij. Ze probeert aan de macht te komen, het doet er niet toe hoe. Als het door dom opportunisme kan, is het prima.

Het is bijzonder spijtig dat juist Labour, als grote partij, ten prooi is gevallen aan de renegaten. Maar het is niet alleen Labour. Ook heel veel anderen sluiten doelbewust de ogen voor het gebrek aan linkse politieke consistentie. Tal van linkse politieke analisten geven terecht aan dat alleen een sociaal en solidair Europa een toekomst heeft. So far, so good. Maar dan vermijden ze bewust de linkse politiek te noemen. Auteur Bleri Lleshi schrijft:

Europa zit in een diepe crisis en de Europese politici blijven trouw aan het neoliberale beleid.

Dus alle Europese politici, ook de sociaal-democraten, zijn neoliberaal. Dan koestert hij verwachting van de vakbonden:

Vakbonden moeten opstaan en daadwerkelijk laten zien dat ze de huidige sociale afbraak niet langer aanvaarden.

Dat is natuurlijk een illusie. De vakbondsleiders hebben net zo goed politieke standpunten en zijn in bijna alle gevallen lid van een politieke partij. In het beste geval zijn ze iets radicaler dan het gemiddelde lid van een politieke partij, maar niet veel. Nee, het gaat in de eerste plaats om een gezamenlijke linkse politieke analyse. Die ontbreekt. En de sociaal-democratie is daar in grote mate verantwoordelijk voor. Dat moet op de eerste plaats duidelijk worden gemaakt. Ook door een Lleshi.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Bron: http://www.standaard.be/Artikel/Deta...Q&subsection=2

De dood van de PS geldt niet alleen voor de Franse socialistische partij, het geldt voor bijna alle sociaal-democratische partijen in Europa. In Europa is de sociaal-democratie gemarginaliseerd. De industriële werkende klasse is geminimaliseerd. De bevolking werkt grotendeels in kantoren in de dienstverlenende sector. Daar wordt op veel individualistischer basis gewerkt dan in de industrie aan de lopende band. Daarmee verdwijnt de automatische onderlinge solidariteit. Met dat verdwijnen, verdwijnt ook de haast vanzelfsprekende grote invloed van de sociaal-democratie. De sociaal-democratische leiders weten zich geen raad met de situatie. Als gevolg daarvan twisten ze onderling. Sommigen begrijpen de noodzaak van internationale solidariteit, in ieder geval in Europa en zijn eurofiel. Anderen grijpen terug op het oude behoud van de verzorgingsstaat die werd opgebouwd binnen het kader van de natiestaat en zijn eurosceptisch. Maar niemand erkent dat de grote rol van de sociaal-democratie niet meer terugkeert. Lévy stelt dat de sociaal-democratie niet te hervormen valt. Veranderen betekent idd dat de sociaal-democratie geen sociaal-democratie meer zal zijn. Ze wordt sociaal-liberaal of nationalistisch (ik zal maar niet schrijven nationaal-socialistisch). Maar dat bestaat al. Al wat rest voor de sociaal-democratie is een leven als zombie: ze blijft bestaan in de marge, droomt van haar glorieuze verleden, maar heeft politiek geen invloed meer, is politiek dood.

BHL is precies de parasiet die voor de verrotting van die partij heeft gezorgd. De dood van de sociaal-democratie heeft niets te maken met de veranderde productiestructuur - een gezonde sociaal-democratie had zich daaraan kunnen aanpassen - maar alles met het feit dat deze partijen al decennia totaal gecorrumpeerd zijn en precies door miljardairs als BHL.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Een van de grootste sociaal-democratische partijen is de Britse Labour Party. En juist in die partij is het linkse gedachtegoed zo goed als dood. Eerder schreef ik al over Tony Blair. Maar nu heeft de Labour Party weer een fraai staaltje opportunisme laten zien in de steun aan een amendement van een Brits Conservatief parlementslid.

Het gaat er bij Labour niet om dat ze een constructief politiek verhaal vertelt, nee, de partij is een pure machtspartij. Ze probeert aan de macht te komen, het doet er niet toe hoe. Als het door dom opportunisme kan, is het prima.

Het is bijzonder spijtig dat juist Labour, als grote partij, ten prooi is gevallen aan de renegaten. Maar het is niet alleen Labour. Ook heel veel anderen sluiten doelbewust de ogen voor het gebrek aan linkse politieke consistentie. Tal van linkse politieke analisten geven terecht aan dat alleen een sociaal en solidair Europa een toekomst heeft. So far, so good. Maar dan vermijden ze bewust de linkse politiek te noemen. Auteur Bleri Lleshi schrijft:

Dus alle Europese politici, ook de sociaal-democraten, zijn neoliberaal. Dan koestert hij verwachting van de vakbonden:

Dat is natuurlijk een illusie. De vakbondsleiders hebben net zo goed politieke standpunten en zijn in bijna alle gevallen lid van een politieke partij. In het beste geval zijn ze iets radicaler dan het gemiddelde lid van een politieke partij, maar niet veel. Nee, het gaat in de eerste plaats om een gezamenlijke linkse politieke analyse. Die ontbreekt. En de sociaal-democratie is daar in grote mate verantwoordelijk voor. Dat moet op de eerste plaats duidelijk worden gemaakt. Ook door een Lleshi.

²

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Ik begrijp je verontwaardiging.

Maar de man is nu eenmaal voorzitter van de sociaal-democratische Labour Party geweest. Als dan achteraf blijkt dat hij toch niet zo sociaal-democratisch was, moet je dat een naampje geven.

Inderdaad. Blair was van in het begin voorstander van een rechtse, neoliberale koers binnen Labour, een Labour dat de erfgename zou zijn van Thatcher. Alle linkse krachten binnen Labour werden systematisch in opeenvolgende zuiveringen uit de partij gezet, ook al konden enkelen, zoals Ken Livingstone, achteraf terugkomen.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

BHL is precies de parasiet die voor de verrotting van die partij heeft gezorgd. De dood van de sociaal-democratie heeft niets te maken met de veranderde productiestructuur - een gezonde sociaal-democratie had zich daaraan kunnen aanpassen - maar alles met het feit dat deze partijen al decennia totaal gecorrumpeerd zijn en precies door miljardairs als BHL.

Voor mij is het juist de vraag of de ellende van de sociaal-democratie niets met de veranderde productiestructuur heeft te maken. Volgens Marx bepaalt de onderbouw de bovenbouw. Dat is natuurlijk een zeer betwiste stelling. De stelling is in die zin interessant dat ik vind dat je telkens in een situatie moet onderzoeken of zij niet opgaat.

Waarom zijn de sociaal-democratische partijen gecorrumpeerd? (Dat ben ik iig met je eens.) Als er meerdere gecorrumpeerde partijen zijn, zal er een dieperliggende structurele oorzaak zijn. Het benoemen van parasieten is niet een voldoende verklaring als oorzaak.

(Hier in deze topic schrijf ik wat losse flodders aan gedachten op. Misschien helpt het in een analyse van de problematische sociaal-democratie.)

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Voor mij is het juist de vraag of de ellende van de sociaal-democratie niets met de veranderde productiestructuur heeft te maken. Volgens Marx bepaalt de onderbouw de bovenbouw. Dat is natuurlijk een zeer betwiste stelling. De stelling is in die zin interessant dat ik vind dat je telkens in een situatie moet onderzoeken of zij niet opgaat.

Waarom zijn de sociaal-democratische partijen gecorrumpeerd? (Dat ben ik iig met je eens.) Als er meerdere gecorrumpeerde partijen zijn, zal er een dieperliggende structurele oorzaak zijn. Het benoemen van parasieten is niet een voldoende verklaring als oorzaak.

(Hier in deze topic schrijf ik wat losse flodders aan gedachten op. Misschien helpt het in een analyse van de problematische sociaal-democratie.)

Je stelt de juiste vragen. Ik zie echter nog weinig leven in dit subforum.

Waar blijft de topic "De dood van het subforum Links"?