Banneling
Geregistreerd: 18 april 2004
Berichten: 20.937
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AEvanLoon
In ieder geval is het te veel "eer" voor JF Frissen als Chipie (die ergens een klok heeft horen luiden - een artikel in de antisocialistische De Standaard vol "zou"s en "vermoedelijk"en - maar geen belangstelling heeft voor de klepel) hem de voorzitter van de grootste bediendevakbond van het land noemt. Hij is alleen maar voorzitter van BBTK-Brussel. En dat is, geloof ik, wel de grootste afdeling van de meer dan 15 �* 20 BBTK-afdelingen van België, maar bijvoorbeeld de LBC is een veel grotere bediendenvakbond, die gelukkig geen financieel autonome lokale afdelingen heeft.
|
Tja, als de socialistische vakbond zelf de klepel niet weet hangen, wat kunt U mij dan verwijten?
Hierop geeft ik een link op van het ABVV (toch niet antiscoislistisch veronderstel ik ) waar U mee kunt lezen:
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2...020913/p08.pdf
Voor diegenen die niet over Adobe Reader zouden beschikken zal ik het volledige artikel hier maar plakken:
Citaat:
[size=4]De zaak Faust [/size]
Kroniek van een aangekondigd ontslag
Met zijn 80.000 leden is de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK (Bond der Bedienden, Technici en Kaders van België) de grootste gewestelijke afdeling van een vakcentrale binnen het ABVV. Het ontslag van zijn Algemeen Secretaris, Albert Faust, wegens redenen te wijten aan zijn grenzeloze uitgavendrang, waarop geen enkele controle bestond, is een drama voor iedereen.
Maar de bladzijde werd omgedraaid. Het komt er nu op aan de financiële situatie recht te zetten, de dienstverlening aan de leden beter uit te bouwen (onthaal, juridische hulpverlening...) en tegelijk de syndicale actie op alle niveau's voort te zetten en te versterken: in de bedrijven en de sectoren, zowel interprofessioneel als internationaal en met respect voor de eigenheid van elke afdeling.
Het is hiervoor dat alle militanten zich nu inzetten, ten dienste van de leden.
Op 8 juli 2002 vertrouwde het Uitvoerend Comité van de federale BBTK de voogdij over de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde toe aan het federaal Secretariaat, meer bepaald aan Christian Roland ( de federale BBTK voorzitter), bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en Denise Cordemans (de federale BBTK boekhoudster). Diezelfde dag ontsloeg Christian Roland de algemeen secretaris van BBTK Brussel- Halle Vilvoorde, Albert Faust.
Op 18 juli dienden Christian Roland, verscheidene gewone leden én leden van het Uitvoerend Comité klacht in tegen Albert Faust en Marc-André Verbeure, wegens oplichting, misbruik van vertrouwen, geldverduistering, valsheid in geschriften en gebruik van vervalste stukken.
Deze beslissingen werden niet van harte genomen maar waren het onvermijdelijk resultaat van een lang verhaal -te lang zeggen sommigen- tijdens hetwelk alles in het werk gesteld werd om van de betrokkenen te verkrijgen dat ze de fmanciën van de afdeling op orde zouden stellen. Dit werd tevergeefs gevraagd.
1995: het ABVV versterkt zijn financiële controleorganismen
Geen enkele menselijke organisatie kan jammer genoeg volledig gevrijwaard worden van stratbare feiten.
[size=3]BBTK ondervond dat al in 1995 toen de afdeling van Antwerpen in het nieuws kwam toen daar fraude en wanbeheer werden ontdekt. [/size]
Het ABVV en zijn beroepscentrales reageerden toen door hun interne financiële controleorganismen te versterken. In artikel 44 van de ABVV statuten staat: -"elke aangesloten organisatie (dus ook BBTK) moet in zijn schoot een financiële commissie oprichten;
- de commissie Financiën van het federale ABVV, de COFI (samengesteld uit vertegenwoordigers van de beroepscentrales en de interprofessionele gewestelijke afdelingen) is bevoegd voor het toezicht en de controle op de statutaire verplichtingen van de aangesloten organisaties.
In de praktijk betekent dit dat de COFI nakijkt of de afdelingen
• hun sociale verplichtingen nakomen (betalingen van de bijdragen ... )
• hun fiscale verplichtingen naleven (storten van bedrijfsvoorheffing ... )
• de afgesproken verdeling van de ledenbijdragen opvolgen (in vier ongelijke delen: het grootste deel blijft in de beroepsafdeling, de andere delen gaan naar de federale centrale (ondermeer voor de stakingskas), naar de interprofessionele gewestelijke afdeling en naar het federale ABVV (ondermeer voor de abonnementen op De Nieuwe Werker).
Controle op de financies is geen gemakkelijke opdracht. Daarom werd het aantrekken van specialisten onontbeerlijk en werd -conform artikel 57 van de statuten - binnen het ABVV een federale auditdienst (boekhoudkundige controledienst) opgericht.
1998: financiële controle in de BBTK-afdeling Brussel-Halle- Vilvoorde
De federale auditdienst werkt met een "beurtrolsysteern": elk jaar duiden de beroepscentrales twee gewestelijke afdelingen aan die gecontroleerd zullen worden. In 1998 was dit zo het geval voor de BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde.
Financiële controle was niet mogelijk: er werd immers geen boekhouding bijgehouden!
De controle van de federale auditdienst van het ABVV op de BBTK-afdeling bleek al snel onmogelijk door het ontbreken van een boekhouding. In het begin werd nog gedacht aan administratieve "slordigheid". Albert Faust beloofde trouwens voortdurend orde op zaken te stellen, de ontbrekende stukken te leveren en zelfs de voogdij over de afdeling te aanvaarden zo niet alles op en top in orde zou blijken. Maar de weken, maanden gingen voorbij en er kwam niets. De geplande controlevergaderiogen werden telkens afgelast, nu eens "omdat de informatica in panne was gevallen", dan weer "omdat de boekhouder ziek was", dan omdat een stuk verloren ging in een verhuis ....
In juli 2001 stelde de federale auditdienst dat bij niet kon certifiëren dat de wettelijke sociale en fiscale verplichtingen waren nagekomen. BBTK federaal -die sedert 1999 betrokken was bij de controle door de federale auditdienst van het ABVV- zet dan een tweewekelijkse controle op punt van de federale boekhoudkundige dienst van de BBTK. Deze controles geven aanleiding tot vaststellingen, aanbevelingen, vragen ... die grotendeels onbeantwoord bleven door Albert Faust en Marc-André Verbeure.
Aan elk geduld komt ooit een einde en in de zomer van 2002 kwam alles in een stroomversnelling. Albert Faust, die geïnterpelleerd werd op zijn congres eind mei, wil iedereen zand in de ogen strooien en organiseert een "opendag " over zijn boekhouding, voor de militanten van BBTK Brussel- HalleVilvoorde. Dit op een ogenblik dat bij zeer goed wist dat zijn boekhouding ver van in orde was.
Christian Roland roept dan het federaal BBTK-Secretariaat bijeen, met alle bestendigen van Brussel- Halle-Vilvoorde en Albert Faust, om informatie te geven over de financiële en boekhoudkundige situatie van de afdeling. Hij praat dan ook over de mogelijkheid om de afdeling onder "voogdij" te plaatsen zo er geen geloofwaardig plan komt om de situatie recht te trekken.
In de daaropvolgende weken uitten de 13 permanente secretarissen van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde hun bezorgdheid over het financieel beheer van Albert Faust. Bij dit beheer werden ze altijd afzijdig gehouden en Albert Faust had zijn instanties altijd verzekerd dat het budget van de afdeling in evenwicht was. De secretarissen vrezen een catastrofe en schrijven een brief aan hun vakcentrale BBTK waarin ze zeggen "dat ze bereid zijn vrijwillig een voogdij, beperkt in de tijd, te vragen ". Ze voegen eraan toe dat "Albert Faust een groot obstakel is geworden (...) voor elk relanceplan ". Ze besluiten met te schrijven dat elke samenwerking met hem onmogelijk is geworden.
Op 2 juli vraagt de COFI (de financiële commissie van het federaal ABVV) dat BBTK de afdeling Brussel-Halle-Vilvvoorde onder voogdij zou plaatsen en dat de verantwoordelijken voor deze situatie, Faust en Verbeure, verwijderd worden.
Op 8 juli vertrouwt het Uitvoerend Comité van BBTK federaal de voogdij over Brussel- Halle-Vilvoorde toe aan het Federaal Secretariaat en meer specifiek aan Christian Roland, bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en de federale boekhoudster Denise Cordemans. Dezelfde dag maakt die voogdij van haar prerogatieven gebruik om Faust te ontslaan om dringende reden en ze stelt een einde aan de detachering van M-A Verbeure (die opnieuw naar zijn oorspronkelijke administratie, de NMBS, terugkeert).
Albert Faust heeft met het geld van zijn leden gesmeten
Naargelang de tijd vorderde werd het duidelijk dat er in de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK meer aan de hand was dan "administratieve slordigheden". De pers heeft er tijdens de zomermaanden uitvoerig aandacht aan besteed, met de nadruk op die feiten die tot de verbeelding spreken en die het geweten van de delegees schokken (flessen wijn van 3000 BEF het stuk, de ongelooflijke luxueuze auto van de administratieve verantwoordelijke ... ).
De controles brachten ook aan het licht dat grote sommen geld uit de kassa gehaald werden. Sommen geld waarvoor elk bewijsstuk ontbrak.
Om veiligheidsreden, wegens het gemak en ook om de controle beter te kunnen uitoefenen werkt men binnen het ABVV minder en minder met baar geld: het personeel, de leveranciers en dergelijke, worden betaald via overschrijvingen, op basis van facturen. De leden wordt uitdrukkelijk gevraagd hun bijdragen via domiciliëriog te regelen.
Albert Faust echter gaf de voorkeur aan baar geld: sommen van 20.000 tot 200.000 BEF werden regelmatig uit de kassa gehaald, met als enige uitleg " de verantwoording volgt later'.
Die verantwoording volgde nooit. De schulden daarentegen stapelden zich op.
Een schuld van 160 miljoen BEF
Binnen het ABVV werken een goede 100 beroepsafdelingen, waarvan sommige vrij kleine afdelingen zijn. Allemaal slagen zij erin maandelijks rond te komen. Wie daar niet in Iukte, was de afdeling met het grootste aantal leden (en dus met de meeste ledenbijdragen), de afdeling BBTK Brussel- Halle-Vilvoorde.
Daar liepen de schulden op tot ruim 160 miljoen BEF:
- 40 miljoen schulden aan de fiscus (niet betalen van bedrijfsvoorheffing)
- 12 miljoen schuld aan de RSZ (het cijfer dat Christian Roland hiervoor oorspronkelijk vermeldde was groter, iets wat Albert Faust nadrukkelijk aanhaalde tijdens één van zijn persconferenties. Als de schuld aan de RSZ ondertussen verminderde, dan is dat te wijten aan een betaling van 11 miljoen BEF op 8 juli. Dat is de dag dat de afdeling onder voogdij werd geplaatst. Die afbetaling kon gebeuren dankzij een lening van 11 miljoen bij de BBL
- 18 miljoen BEF schuld aan BBTK federaal voor afdrachten van ledenbijdragen
- 50 miljoen BEF schuld voor werken aan het gebouw op het Rouppeplein. Werken die gestart werden ondanks protest van BBTK federaal. Protest omdat de vakcentrale wist dat de afdeling geen financiële middelen had om die werken te betalen.
Heeft Albert Faust zichzelf ook verrijkt, of vrienden en aangeslotenen? Op die vraag zal het gerecht een antwoord moeten geven. Maar naast een strafrechterlijke zaak is dit natuurlijk ook een moreel probleem dat meer dan één bezighoudt. Zelfs als we ervan zouden uitgaan dat Albert Faust alleen maar "slordig" was in zijn fmancieel beheer, dan nog blijft het zo dat aan zijn uitgaven grenzen moesten gesteld worden. Uitgaven zonder beperkingen, zonder principes, zonder regels, zonder controle ... dat kan niet binnen de vakbond. Het voortbestaan van de afdeling Brussel- Halle-Vilvoorde van de BBTK, de dienstverlening aan die leden, hing er van af. En dus ook -om een argument van Albert Faust te gebruiken- het voortbestaan van een afdeling die bekend stond om haar linkse ideeën.
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2002/dw020913/p08.pdf (13-09-2002)
|
Tja, AEvanLoon, dit zullen allemaal leugens zijn, verstrekt door de socialistische vakbond, om de socialistische vakbond te beschadigen .
Als U ook over de vakbondsfraude in Antwerpen niets gehoord heeft, dan zal Malinois of Pietje U die gegevens wel graag verstrekken. Zo niet, zal ik U bij gelegenheid behulpzaam zijn [edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by CHIPIE on 26-06-2005 at 12:02
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AEvanLoon
In ieder geval is het te veel "eer" voor JF Frissen als Chipie (die ergens een klok heeft horen luiden - een artikel in de antisocialistische De Standaard vol "zou"s en "vermoedelijk"en - maar geen belangstelling heeft voor de klepel) hem de voorzitter van de grootste bediendevakbond van het land noemt. Hij is alleen maar voorzitter van BBTK-Brussel. En dat is, geloof ik, wel de grootste afdeling van de meer dan 15 �* 20 BBTK-afdelingen van België, maar bijvoorbeeld de LBC is een veel grotere bediendenvakbond, die gelukkig geen financieel autonome lokale afdelingen heeft.
|
Tja, als de socialistische vakbond zelf de klepel niet weet hangen, wat kunt U mij dan verwijten?
Hierop geeft ik een link op van het ABVV (toch niet antiscoislistisch veronderstel ik ) waar U mee kunt lezen:
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2...020913/p08.pdf
Voor diegenen die niet over Adobe Reader zouden beschikken zal ik het volledige artikel hier maar plakken:
Citaat:
[size=4]De zaak Faust [/size]
Kroniek van een aangekondigd ontslag
Met zijn 80.000 leden is de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK (Bond der Bedienden, Technici en Kaders van België) de grootste gewestelijke afdeling van een vakcentrale binnen het ABVV. Het ontslag van zijn Algemeen Secretaris, Albert Faust, wegens redenen te wijten aan zijn grenzeloze uitgavendrang, waarop geen enkele controle bestond, is een drama voor iedereen.
Maar de bladzijde werd omgedraaid. Het komt er nu op aan de financiële situatie recht te zetten, de dienstverlening aan de leden beter uit te bouwen (onthaal, juridische hulpverlening...) en tegelijk de syndicale actie op alle niveau's voort te zetten en te versterken: in de bedrijven en de sectoren, zowel interprofessioneel als internationaal en met respect voor de eigenheid van elke afdeling.
Het is hiervoor dat alle militanten zich nu inzetten, ten dienste van de leden.
Op 8 juli 2002 vertrouwde het Uitvoerend Comité van de federale BBTK de voogdij over de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde toe aan het federaal Secretariaat, meer bepaald aan Christian Roland ( de federale BBTK voorzitter), bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en Denise Cordemans (de federale BBTK boekhoudster). Diezelfde dag ontsloeg Christian Roland de algemeen secretaris van BBTK Brussel- Halle Vilvoorde, Albert Faust.
Op 18 juli dienden Christian Roland, verscheidene gewone leden én leden van het Uitvoerend Comité klacht in tegen Albert Faust en Marc-André Verbeure, wegens oplichting, misbruik van vertrouwen, geldverduistering, valsheid in geschriften en gebruik van vervalste stukken.
Deze beslissingen werden niet van harte genomen maar waren het onvermijdelijk resultaat van een lang verhaal -te lang zeggen sommigen- tijdens hetwelk alles in het werk gesteld werd om van de betrokkenen te verkrijgen dat ze de fmanciën van de afdeling op orde zouden stellen. Dit werd tevergeefs gevraagd.
1995: het ABVV versterkt zijn financiële controleorganismen
Geen enkele menselijke organisatie kan jammer genoeg volledig gevrijwaard worden van stratbare feiten.
[size=3]BBTK ondervond dat al in 1995 toen de afdeling van Antwerpen in het nieuws kwam toen daar fraude en wanbeheer werden ontdekt. [/size]
Het ABVV en zijn beroepscentrales reageerden toen door hun interne financiële controleorganismen te versterken. In artikel 44 van de ABVV statuten staat: -"elke aangesloten organisatie (dus ook BBTK) moet in zijn schoot een financiële commissie oprichten;
- de commissie Financiën van het federale ABVV, de COFI (samengesteld uit vertegenwoordigers van de beroepscentrales en de interprofessionele gewestelijke afdelingen) is bevoegd voor het toezicht en de controle op de statutaire verplichtingen van de aangesloten organisaties.
In de praktijk betekent dit dat de COFI nakijkt of de afdelingen
• hun sociale verplichtingen nakomen (betalingen van de bijdragen ... )
• hun fiscale verplichtingen naleven (storten van bedrijfsvoorheffing ... )
• de afgesproken verdeling van de ledenbijdragen opvolgen (in vier ongelijke delen: het grootste deel blijft in de beroepsafdeling, de andere delen gaan naar de federale centrale (ondermeer voor de stakingskas), naar de interprofessionele gewestelijke afdeling en naar het federale ABVV (ondermeer voor de abonnementen op De Nieuwe Werker).
Controle op de financies is geen gemakkelijke opdracht. Daarom werd het aantrekken van specialisten onontbeerlijk en werd -conform artikel 57 van de statuten - binnen het ABVV een federale auditdienst (boekhoudkundige controledienst) opgericht.
1998: financiële controle in de BBTK-afdeling Brussel-Halle- Vilvoorde
De federale auditdienst werkt met een "beurtrolsysteern": elk jaar duiden de beroepscentrales twee gewestelijke afdelingen aan die gecontroleerd zullen worden. In 1998 was dit zo het geval voor de BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde.
Financiële controle was niet mogelijk: er werd immers geen boekhouding bijgehouden!
De controle van de federale auditdienst van het ABVV op de BBTK-afdeling bleek al snel onmogelijk door het ontbreken van een boekhouding. In het begin werd nog gedacht aan administratieve "slordigheid". Albert Faust beloofde trouwens voortdurend orde op zaken te stellen, de ontbrekende stukken te leveren en zelfs de voogdij over de afdeling te aanvaarden zo niet alles op en top in orde zou blijken. Maar de weken, maanden gingen voorbij en er kwam niets. De geplande controlevergaderiogen werden telkens afgelast, nu eens "omdat de informatica in panne was gevallen", dan weer "omdat de boekhouder ziek was", dan omdat een stuk verloren ging in een verhuis ....
In juli 2001 stelde de federale auditdienst dat bij niet kon certifiëren dat de wettelijke sociale en fiscale verplichtingen waren nagekomen. BBTK federaal -die sedert 1999 betrokken was bij de controle door de federale auditdienst van het ABVV- zet dan een tweewekelijkse controle op punt van de federale boekhoudkundige dienst van de BBTK. Deze controles geven aanleiding tot vaststellingen, aanbevelingen, vragen ... die grotendeels onbeantwoord bleven door Albert Faust en Marc-André Verbeure.
Aan elk geduld komt ooit een einde en in de zomer van 2002 kwam alles in een stroomversnelling. Albert Faust, die geïnterpelleerd werd op zijn congres eind mei, wil iedereen zand in de ogen strooien en organiseert een "opendag " over zijn boekhouding, voor de militanten van BBTK Brussel- HalleVilvoorde. Dit op een ogenblik dat bij zeer goed wist dat zijn boekhouding ver van in orde was.
Christian Roland roept dan het federaal BBTK-Secretariaat bijeen, met alle bestendigen van Brussel- Halle-Vilvoorde en Albert Faust, om informatie te geven over de financiële en boekhoudkundige situatie van de afdeling. Hij praat dan ook over de mogelijkheid om de afdeling onder "voogdij" te plaatsen zo er geen geloofwaardig plan komt om de situatie recht te trekken.
In de daaropvolgende weken uitten de 13 permanente secretarissen van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde hun bezorgdheid over het financieel beheer van Albert Faust. Bij dit beheer werden ze altijd afzijdig gehouden en Albert Faust had zijn instanties altijd verzekerd dat het budget van de afdeling in evenwicht was. De secretarissen vrezen een catastrofe en schrijven een brief aan hun vakcentrale BBTK waarin ze zeggen "dat ze bereid zijn vrijwillig een voogdij, beperkt in de tijd, te vragen ". Ze voegen eraan toe dat "Albert Faust een groot obstakel is geworden (...) voor elk relanceplan ". Ze besluiten met te schrijven dat elke samenwerking met hem onmogelijk is geworden.
Op 2 juli vraagt de COFI (de financiële commissie van het federaal ABVV) dat BBTK de afdeling Brussel-Halle-Vilvvoorde onder voogdij zou plaatsen en dat de verantwoordelijken voor deze situatie, Faust en Verbeure, verwijderd worden.
Op 8 juli vertrouwt het Uitvoerend Comité van BBTK federaal de voogdij over Brussel- Halle-Vilvoorde toe aan het Federaal Secretariaat en meer specifiek aan Christian Roland, bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en de federale boekhoudster Denise Cordemans. Dezelfde dag maakt die voogdij van haar prerogatieven gebruik om Faust te ontslaan om dringende reden en ze stelt een einde aan de detachering van M-A Verbeure (die opnieuw naar zijn oorspronkelijke administratie, de NMBS, terugkeert).
Albert Faust heeft met het geld van zijn leden gesmeten
Naargelang de tijd vorderde werd het duidelijk dat er in de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK meer aan de hand was dan "administratieve slordigheden". De pers heeft er tijdens de zomermaanden uitvoerig aandacht aan besteed, met de nadruk op die feiten die tot de verbeelding spreken en die het geweten van de delegees schokken (flessen wijn van 3000 BEF het stuk, de ongelooflijke luxueuze auto van de administratieve verantwoordelijke ... ).
De controles brachten ook aan het licht dat grote sommen geld uit de kassa gehaald werden. Sommen geld waarvoor elk bewijsstuk ontbrak.
Om veiligheidsreden, wegens het gemak en ook om de controle beter te kunnen uitoefenen werkt men binnen het ABVV minder en minder met baar geld: het personeel, de leveranciers en dergelijke, worden betaald via overschrijvingen, op basis van facturen. De leden wordt uitdrukkelijk gevraagd hun bijdragen via domiciliëriog te regelen.
Albert Faust echter gaf de voorkeur aan baar geld: sommen van 20.000 tot 200.000 BEF werden regelmatig uit de kassa gehaald, met als enige uitleg " de verantwoording volgt later'.
Die verantwoording volgde nooit. De schulden daarentegen stapelden zich op.
Een schuld van 160 miljoen BEF
Binnen het ABVV werken een goede 100 beroepsafdelingen, waarvan sommige vrij kleine afdelingen zijn. Allemaal slagen zij erin maandelijks rond te komen. Wie daar niet in Iukte, was de afdeling met het grootste aantal leden (en dus met de meeste ledenbijdragen), de afdeling BBTK Brussel- Halle-Vilvoorde.
Daar liepen de schulden op tot ruim 160 miljoen BEF:
- 40 miljoen schulden aan de fiscus (niet betalen van bedrijfsvoorheffing)
- 12 miljoen schuld aan de RSZ (het cijfer dat Christian Roland hiervoor oorspronkelijk vermeldde was groter, iets wat Albert Faust nadrukkelijk aanhaalde tijdens één van zijn persconferenties. Als de schuld aan de RSZ ondertussen verminderde, dan is dat te wijten aan een betaling van 11 miljoen BEF op 8 juli. Dat is de dag dat de afdeling onder voogdij werd geplaatst. Die afbetaling kon gebeuren dankzij een lening van 11 miljoen bij de BBL
- 18 miljoen BEF schuld aan BBTK federaal voor afdrachten van ledenbijdragen
- 50 miljoen BEF schuld voor werken aan het gebouw op het Rouppeplein. Werken die gestart werden ondanks protest van BBTK federaal. Protest omdat de vakcentrale wist dat de afdeling geen financiële middelen had om die werken te betalen.
Heeft Albert Faust zichzelf ook verrijkt, of vrienden en aangeslotenen? Op die vraag zal het gerecht een antwoord moeten geven. Maar naast een strafrechterlijke zaak is dit natuurlijk ook een moreel probleem dat meer dan één bezighoudt. Zelfs als we ervan zouden uitgaan dat Albert Faust alleen maar "slordig" was in zijn fmancieel beheer, dan nog blijft het zo dat aan zijn uitgaven grenzen moesten gesteld worden. Uitgaven zonder beperkingen, zonder principes, zonder regels, zonder controle ... dat kan niet binnen de vakbond. Het voortbestaan van de afdeling Brussel- Halle-Vilvoorde van de BBTK, de dienstverlening aan die leden, hing er van af. En dus ook -om een argument van Albert Faust te gebruiken- het voortbestaan van een afdeling die bekend stond om haar linkse ideeën.
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2002/dw020913/p08.pdf (13-09-2002)
|
Tja, AEvanLoon, dit zullen allemaal leugens zijn, verstrekt door de socialistische vakbond, om de socialistische vakbond te beschadigen .
Als U ook over de vakbondsfraude in Antwerpen niets gehoord heeft, dan zal Malinois of Pietje U die gegevens wel graag verstrekken. Zo niet, zal ik U bij gelegenheid behulpzaam zijn [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by CHIPIE on 26-06-2005 at 12:01
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AEvanLoon
In ieder geval is het te veel "eer" voor JF Frissen als Chipie (die ergens een klok heeft horen luiden - een artikel in de antisocialistische De Standaard vol "zou"s en "vermoedelijk"en - maar geen belangstelling heeft voor de klepel) hem de voorzitter van de grootste bediendevakbond van het land noemt. Hij is alleen maar voorzitter van BBTK-Brussel. En dat is, geloof ik, wel de grootste afdeling van de meer dan 15 �* 20 BBTK-afdelingen van België, maar bijvoorbeeld de LBC is een veel grotere bediendenvakbond, die gelukkig geen financieel autonome lokale afdelingen heeft.
|
Tja, als de socialistische vakbond zelf de klepel niet weet hangen, wat kunt U mij dan verwijten?
Hierop geeft ik een link op van het ABVV (toch niet antiscoislistisch veronderstel ik ) waar U mee kunt lezen:
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2...020913/p08.pdf
Voor diegenen die niet over Adobe Reader zouden beschikken zal ik het volledige artikel hier maar plakken:
Citaat:
[size=4]De zaak Faust [/size]
Kroniek van een aangekondigd ontslag
Met zijn 80.000 leden is de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK (Bond der Bedienden, Technici en Kaders van België) de grootste gewestelijke afdeling van een vakcentrale binnen het ABVV. Het ontslag van zijn Algemeen Secretaris, Albert Faust, wegens redenen te wijten aan zijn grenzeloze uitgavendrang, waarop geen enkele controle bestond, is een drama voor iedereen.
Maar de bladzijde werd omgedraaid. Het komt er nu op aan de financiële situatie recht te zetten, de dienstverlening aan de leden beter uit te bouwen (onthaal, juridische hulpverlening...) en tegelijk de syndicale actie op alle niveau's voort te zetten en te versterken: in de bedrijven en de sectoren, zowel interprofessioneel als internationaal en met respect voor de eigenheid van elke afdeling.
Het is hiervoor dat alle militanten zich nu inzetten, ten dienste van de leden.
Op 8 juli 2002 vertrouwde het Uitvoerend Comité van de federale BBTK de voogdij over de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde toe aan het federaal Secretariaat, meer bepaald aan Christian Roland ( de federale BBTK voorzitter), bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en Denise Cordemans (de federale BBTK boekhoudster). Diezelfde dag ontsloeg Christian Roland de algemeen secretaris van BBTK Brussel- Halle Vilvoorde, Albert Faust.
Op 18 juli dienden Christian Roland, verscheidene gewone leden én leden van het Uitvoerend Comité klacht in tegen Albert Faust en Marc-André Verbeure, wegens oplichting, misbruik van vertrouwen, geldverduistering, valsheid in geschriften en gebruik van vervalste stukken.
Deze beslissingen werden niet van harte genomen maar waren het onvermijdelijk resultaat van een lang verhaal -te lang zeggen sommigen- tijdens hetwelk alles in het werk gesteld werd om van de betrokkenen te verkrijgen dat ze de fmanciën van de afdeling op orde zouden stellen. Dit werd tevergeefs gevraagd.
1995: het ABVV versterkt zijn financiële controleorganismen
Geen enkele menselijke organisatie kan jammer genoeg volledig gevrijwaard worden van stratbare feiten.
[size=3]BBTK ondervond dat al in 1995 toen de afdeling van Antwerpen in het nieuws kwam toen daar fraude en wanbeheer werden ontdekt. [/size]
Het ABVV en zijn beroepscentrales reageerden toen door hun interne financiële controleorganismen te versterken. In artikel 44 van de ABVV statuten staat: -"elke aangesloten organisatie (dus ook BBTK) moet in zijn schoot een financiële commissie oprichten;
- de commissie Financiën van het federale ABVV, de COFI (samengesteld uit vertegenwoordigers van de beroepscentrales en de interprofessionele gewestelijke afdelingen) is bevoegd voor het toezicht en de controle op de statutaire verplichtingen van de aangesloten organisaties.
In de praktijk betekent dit dat de COFI nakijkt of de afdelingen
• hun sociale verplichtingen nakomen (betalingen van de bijdragen ... )
• hun fiscale verplichtingen naleven (storten van bedrijfsvoorheffing ... )
• de afgesproken verdeling van de ledenbijdragen opvolgen (in vier ongelijke delen: het grootste deel blijft in de beroepsafdeling, de andere delen gaan naar de federale centrale (ondermeer voor de stakingskas), naar de interprofessionele gewestelijke afdeling en naar het federale ABVV (ondermeer voor de abonnementen op De Nieuwe Werker).
Controle op de financies is geen gemakkelijke opdracht. Daarom werd het aantrekken van specialisten onontbeerlijk en werd -conform artikel 57 van de statuten - binnen het ABVV een federale auditdienst (boekhoudkundige controledienst) opgericht.
1998: financiële controle in de BBTK-afdeling Brussel-Halle- Vilvoorde
De federale auditdienst werkt met een "beurtrolsysteern": elk jaar duiden de beroepscentrales twee gewestelijke afdelingen aan die gecontroleerd zullen worden. In 1998 was dit zo het geval voor de BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde.
Financiële controle was niet mogelijk: er werd immers geen boekhouding bijgehouden!
De controle van de federale auditdienst van het ABVV op de BBTK-afdeling bleek al snel onmogelijk door het ontbreken van een boekhouding. In het begin werd nog gedacht aan administratieve "slordigheid". Albert Faust beloofde trouwens voortdurend orde op zaken te stellen, de ontbrekende stukken te leveren en zelfs de voogdij over de afdeling te aanvaarden zo niet alles op en top in orde zou blijken. Maar de weken, maanden gingen voorbij en er kwam niets. De geplande controlevergaderiogen werden telkens afgelast, nu eens "omdat de informatica in panne was gevallen", dan weer "omdat de boekhouder ziek was", dan omdat een stuk verloren ging in een verhuis ....
In juli 2001 stelde de federale auditdienst dat bij niet kon certifiëren dat de wettelijke sociale en fiscale verplichtingen waren nagekomen. BBTK federaal -die sedert 1999 betrokken was bij de controle door de federale auditdienst van het ABVV- zet dan een tweewekelijkse controle op punt van de federale boekhoudkundige dienst van de BBTK. Deze controles geven aanleiding tot vaststellingen, aanbevelingen, vragen ... die grotendeels onbeantwoord bleven door Albert Faust en Marc-André Verbeure.
Aan elk geduld komt ooit een einde en in de zomer van 2002 kwam alles in een stroomversnelling. Albert Faust, die geïnterpelleerd werd op zijn congres eind mei, wil iedereen zand in de ogen strooien en organiseert een "opendag " over zijn boekhouding, voor de militanten van BBTK Brussel- HalleVilvoorde. Dit op een ogenblik dat bij zeer goed wist dat zijn boekhouding ver van in orde was.
Christian Roland roept dan het federaal BBTK-Secretariaat bijeen, met alle bestendigen van Brussel- Halle-Vilvoorde en Albert Faust, om informatie te geven over de financiële en boekhoudkundige situatie van de afdeling. Hij praat dan ook over de mogelijkheid om de afdeling onder "voogdij" te plaatsen zo er geen geloofwaardig plan komt om de situatie recht te trekken.
In de daaropvolgende weken uitten de 13 permanente secretarissen van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde hun bezorgdheid over het financieel beheer van Albert Faust. Bij dit beheer werden ze altijd afzijdig gehouden en Albert Faust had zijn instanties altijd verzekerd dat het budget van de afdeling in evenwicht was. De secretarissen vrezen een catastrofe en schrijven een brief aan hun vakcentrale BBTK waarin ze zeggen "dat ze bereid zijn vrijwillig een voogdij, beperkt in de tijd, te vragen ". Ze voegen eraan toe dat "Albert Faust een groot obstakel is geworden (...) voor elk relanceplan ". Ze besluiten met te schrijven dat elke samenwerking met hem onmogelijk is geworden.
Op 2 juli vraagt de COFI (de financiële commissie van het federaal ABVV) dat BBTK de afdeling Brussel-Halle-Vilvvoorde onder voogdij zou plaatsen en dat de verantwoordelijken voor deze situatie, Faust en Verbeure, verwijderd worden.
Op 8 juli vertrouwt het Uitvoerend Comité van BBTK federaal de voogdij over Brussel- Halle-Vilvoorde toe aan het Federaal Secretariaat en meer specifiek aan Christian Roland, bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en de federale boekhoudster Denise Cordemans. Dezelfde dag maakt die voogdij van haar prerogatieven gebruik om Faust te ontslaan om dringende reden en ze stelt een einde aan de detachering van M-A Verbeure (die opnieuw naar zijn oorspronkelijke administratie, de NMBS, terugkeert).
Albert Faust heeft met het geld van zijn leden gesmeten
Naargelang de tijd vorderde werd het duidelijk dat er in de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK meer aan de hand was dan "administratieve slordigheden". De pers heeft er tijdens de zomermaanden uitvoerig aandacht aan besteed, met de nadruk op die feiten die tot de verbeelding spreken en die het geweten van de delegees schokken (flessen wijn van 3000 BEF het stuk, de ongelooflijke luxueuze auto van de administratieve verantwoordelijke ... ).
De controles brachten ook aan het licht dat grote sommen geld uit de kassa gehaald werden. Sommen geld waarvoor elk bewijsstuk ontbrak.
Om veiligheidsreden, wegens het gemak en ook om de controle beter te kunnen uitoefenen werkt men binnen het ABVV minder en minder met baar geld: het personeel, de leveranciers en dergelijke, worden betaald via overschrijvingen, op basis van facturen. De leden wordt uitdrukkelijk gevraagd hun bijdragen via domiciliëriog te regelen.
Albert Faust echter gaf de voorkeur aan baar geld: sommen van 20.000 tot 200.000 BEF werden regelmatig uit de kassa gehaald, met als enige uitleg " de verantwoording volgt later'.
Die verantwoording volgde nooit. De schulden daarentegen stapelden zich op.
Een schuld van 160 miljoen BEF
Binnen het ABVV werken een goede 100 beroepsafdelingen, waarvan sommige vrij kleine afdelingen zijn. Allemaal slagen zij erin maandelijks rond te komen. Wie daar niet in Iukte, was de afdeling met het grootste aantal leden (en dus met de meeste ledenbijdragen), de afdeling BBTK Brussel- Halle-Vilvoorde.
Daar liepen de schulden op tot ruim 160 miljoen BEF:
- 40 miljoen schulden aan de fiscus (niet betalen van bedrijfsvoorheffing)
- 12 miljoen schuld aan de RSZ (het cijfer dat Christian Roland hiervoor oorspronkelijk vermeldde was groter, iets wat Albert Faust nadrukkelijk aanhaalde tijdens één van zijn persconferenties. Als de schuld aan de RSZ ondertussen verminderde, dan is dat te wijten aan een betaling van 11 miljoen BEF op 8 juli. Dat is de dag dat de afdeling onder voogdij werd geplaatst. Die afbetaling kon gebeuren dankzij een lening van 11 miljoen bij de BBL
- 18 miljoen BEF schuld aan BBTK federaal voor afdrachten van ledenbijdragen
- 50 miljoen BEF schuld voor werken aan het gebouw op het Rouppeplein. Werken die gestart werden ondanks protest van BBTK federaal. Protest omdat de vakcentrale wist dat de afdeling geen financiële middelen had om die werken te betalen.
Heeft Albert Faust zichzelf ook verrijkt, of vrienden en aangeslotenen? Op die vraag zal het gerecht een antwoord moeten geven. Maar naast een strafrechterlijke zaak is dit natuurlijk ook een moreel probleem dat meer dan één bezighoudt. Zelfs als we ervan zouden uitgaan dat Albert Faust alleen maar "slordig" was in zijn fmancieel beheer, dan nog blijft het zo dat aan zijn uitgaven grenzen moesten gesteld worden. Uitgaven zonder beperkingen, zonder principes, zonder regels, zonder controle ... dat kan niet binnen de vakbond. Het voortbestaan van de afdeling Brussel- Halle-Vilvoorde van de BBTK, de dienstverlening aan die leden, hing er van af. En dus ook -om een argument van Albert Faust te gebruiken- het voortbestaan van een afdeling die bekend stond om haar linkse ideeën.
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2002/dw020913/p08.pdf (13-09-2002)
|
Tja, AEvanLoon, dit zullen allemaal leugens zijn, verstrekt door de socialistische vakbond, om de socialistische vakbond te beschadigen .
Als U ook over de vakbondsfraude in Antwerpen niets gehoord heeft, dan zal Malinois of Pietje U die gegevens wel graag verstrekken. Zo niet, zal ik U daar bij gelegevenheid behulpzaam in zijn [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by CHIPIE on 26-06-2005 at 11:53
Reason:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AEvanLoon
In ieder geval is het te veel "eer" voor JF Frissen als Chipie (die ergens een klok heeft horen luiden - een artikel in de antisocialistische De Standaard vol "zou"s en "vermoedelijk"en - maar geen belangstelling heeft voor de klepel) hem de voorzitter van de grootste bediendevakbond van het land noemt. Hij is alleen maar voorzitter van BBTK-Brussel. En dat is, geloof ik, wel de grootste afdeling van de meer dan 15 �* 20 BBTK-afdelingen van België, maar bijvoorbeeld de LBC is een veel grotere bediendenvakbond, die gelukkig geen financieel autonome lokale afdelingen heeft.
|
Tja, als de socialistische vakbond zelf de klepel niet weet hangen, wat kunt U mij dan verwijten?
Hierop geeft ik een link op van het ABVV (toch niet antiscoislistisch veronderstel ik ) waar U mee kunt lezen:
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2...020913/p08.pdf
Voor diegenen die niet over Adobe Reader zouden beschikken zal ik het volledige artikel hier maar plakken:
Citaat:
[size=4]De zaak Faust [/size]
Kroniek van een aangekondigd ontslag
Met zijn 80.000 leden is de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK (Bond der Bedienden, Technici en Kaders van België) de grootste gewestelijke afdeling van een vakcentrale binnen het ABVV. Het ontslag van zijn Algemeen Secretaris, Albert Faust, wegens redenen te wijten aan zijn grenzeloze uitgavendrang, waarop geen enkele controle bestond, is een drama voor iedereen.
Maar de bladzijde werd omgedraaid. Het komt er nu op aan de financiële situatie recht te zetten, de dienstverlening aan de leden beter uit te bouwen (onthaal, juridische hulpverlening...) en tegelijk de syndicale actie op alle niveau's voort te zetten en te versterken: in de bedrijven en de sectoren, zowel interprofessioneel als internationaal en met respect voor de eigenheid van elke afdeling.
Het is hiervoor dat alle militanten zich nu inzetten, ten dienste van de leden.
Op 8 juli 2002 vertrouwde het Uitvoerend Comité van de federale BBTK de voogdij over de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde toe aan het federaal Secretariaat, meer bepaald aan Christian Roland ( de federale BBTK voorzitter), bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en Denise Cordemans (de federale BBTK boekhoudster). Diezelfde dag ontsloeg Christian Roland de algemeen secretaris van BBTK Brussel- Halle Vilvoorde, Albert Faust.
Op 18 juli dienden Christian Roland, verscheidene gewone leden én leden van het Uitvoerend Comité klacht in tegen Albert Faust en Marc-André Verbeure, wegens oplichting, misbruik van vertrouwen, geldverdnistering, valsheid in geschriften en gebruik van vervalste stukken.
Deze beslissingen werden niet van harte genomen maar waren het onvermijdelijk resultaat van een lang verhaal -te lang zeggen sommigen- tijdens hetwelk alles in het werk gesteld werd om van de betrokkenen te verkrijgen dat ze de fmanciën van de afdeling op orde zouden stellen. Dit werd tevergeefs gevraagd.
1995: het ABVV versterkt zijn financiële controleorganismen
Geen enkele menselijke organisatie kan jammer genoeg volledig gevrijwaard worden van stratbare feiten.
[size=3]BBTK ondervond dat al in 1995 toen de afdeling van Antwerpen in het nieuws kwam toen daar fraude en wanbeheer werden ontdekt. [/size]
Het ABVV en zijn beroepscentrales reageerden toen door hun interne fmanciële controleorganismen te versterken. In artikel 44 van de ABVV statuten staat: -"elke aangesloten organisatie (dus ook BBTK) moet in zijn schoot een financiële commissie oprichten;
- de commissie Financiën van het federale ABVV, de COFI (samengesteld uit vertegenwoordigers van de beroepscentrales en de interprofessionele gewestelijke afdelingen) is bevoegd voor het toezicht en de controle op de statutaire verplichtingen van de aangesloten organisaties.
In de praktijk betekent dit dat de COFI nakijkt of de afdelingen
• hun sociale verplichtingen nakomen (betalingen van de bijdragen ... )
• hun fiscale verplichtingen naleven (storten van bedrijfsvoorheffing ... )
• de afgesproken verdeling van de ledenbijdragen opvolgen (in vier ongelijke delen: het grootste deel blijft in de beroepsafdeling, de andere delen gaan naar de federale centrale (ondermeer voor de stakingskas), naar de interprofessionele gewestelijke afdeling en naar het federale ABVV (ondermeer voor de abonnementen op De Nieuwe Werker).
Controle op de financies is geen gemakkelijke opdracht. Daarom werd het aantrekken van specialisten onontbeerlijk en werd -conform artikel 57 van de statuten - binnen het ABVV een federale auditdienst (boekhoudkundige controledienst) opgericht.
1998: financiële controle in de BBTK-afdeling Brussel-Halle- Vilvoorde
De federale auditdienst werkt met een "beurtrolsysteern": elk jaar duiden de beroepscentrales twee gewestelijke afdelingen aan die gecontroleerd zullen worden. In 1998 was dit zo het geval voor de BBTK Brussel-HaileVilvoorde.
Financiële controle was niet mogelijk: er werd immen geen boekhouding bijgehouden!
De controle van de federale auditdienst van het ABVV op de BBTK-afdeling bleek al snel onmogelijk door het ontbreken van een boekhouding. In het begin werd nog gedacht aan administratieve "slordigheid". Albert Faust beloofde trouwens voortdurend orde op zaken te stellen, de ontbrekende stukken te leveren en zelfs de voogdij over de afdeling te aanvaarden zo niet alles op en top in orde zou blijken. Maar de weken, maanden gingen voorbij en er kwam niets. De geplande controlevergaderiogen werden telkens afgelast, nu eens "omdat de informatica in panne was gevallen", dan weer "omdat de boekhouder ziek was", dan omdat een stuk verloren ging in een verhuis ....
In juli 2001 stelde de federale auditdienst dat bij niet kon certifiëren dat de wettelijke sociale en fiscale verplichtingen waren nagekomen. BBTK federaal -die sedert 1999 betrokken was bij de controle door de federale auditdienst van het ABVV- zet dan een tweewekelijkse controle op punt van de federale boekhoudkundige dienst van de BBTK. Deze controles geven aanleiding tot vaststellingen, aanbevelingen, vragen ... die grotendeels onbeantwoord bleven door Albert Faust en Marc-André Verbeure.
Aan elk geduld komt ooit een einde en in de zomer van 2002 kwam alles in een stroomversnelling. Albert Faust, die geïnterpelleerd werd op zijn congres eind mei, wil iedereen zand in de ogen strooien en organiseert een "opendag " over zijn boekhouding, voor de militanten van BBTK Brussel- HalleVilvoorde. Dit op een ogenblik dat bij zeer goed wist dat zijn boekhouding ver van in orde was.
Christian Roland roept dan het federaal BBTK-Secretariaat bijeen, met alle bestendigen van Brussel- Halle-Vilvoorde en Albert Faust, om informatie te geven over de financiële en boekhoudkundige situatie van de afdeling. Hij praat dan ook over de mogelijkheid om de afdeling onder "voogdij" te plaatsen zo er geen geloofwaardig plan komt om de situatie recht te trekken.
In de daaropvolgende weken uitten de 13 permanente secretarissen van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde hun bezorgdheid over het financieel beheer van Albert Faust. Bij dit beheer werden ze altijd afzijdig gehouden en Albert Faust had zijn instanties altijd verzekerd dat het budget van de afdeling in evenwicht was. De secretarissen vrezen een catastrofe en schrijven een brief aan hun vakcentrale BBTK waarin ze zeggen "dat ze bereid zijn vrijwillig een voogdij, beperkt in de tijd, te vragen ". Ze voegen eraan toe dat "Albert Faust een groot obstakel is geworden (...) voor elk relanceplan ". Ze beslniten met te schrijven dat elke samenwerking met hem onmogelijk is geworden.
Op 2 juli vraagt de COFI (de fmanciële commissie van het federaal ABVV) dat BBTK de afdeling Brusselvoorde onder voogdij zou plaatsen en dat de verantwoordelijken voor deze situatie, Faust en Verbeure, verwijderd worden.
Op 8 juli vertrouwt het Uitvoerend Comité van BBTK federaal de voogdij over Brussel- Halle-Vilvoorde toe aan het Federaal Secretariaat en meer specifiek aan Christian Roland, bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en de federale boekhoudster Denise Cordemans. Dezelfde dag maakt die voogdij van haar prerogatieven gebruik om Faust te ontslaan om dringende reden en ze stelt een einde aan de detachering van M-A Verbeure (die opnieuw naar zijn oorspronkelijke administratie, de NMBS, terugkeert).
Albert Faost heeft met het geld van zijn leden gesmeten
Naargelang de tijd vorderde werd het duidelijk dat er in de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK meer aan de hand was dan "administratieve slordigheden". De pers heeft er tijdens de zomermaanden uitvoerig aandacht aan besteed, met de nadruk op die feiten die tot de verbeelding spreken en die het geweten van de delegees schokken (flessen wijn van 3000 BEF het stok, de ongelooflijke luxueuze auto van de administratieve verantwoordelijke ... ).
De controles brachten ook aan het licht dat grote sommen geld uit de kassa gehaald werden. Sommen geld waarvoor elk bewijsstok ontbrak.
Om veiligheidsreden, wegens het gemak en ook om de controle beter te kunnen uitoefenen werkt men binnen het ABVV minder en minder met baar geld: het personeel, de leveranciers en dergelijke, worden betaald via overschrijvingen, op basis van facturen. De leden wordt uitdrukkelijk gevraagd hun bijdragen via domiciliëriog te regelen.
Albert Faust echter gaf de voorkeur aan baar geld: sommen van 20.000 tot 200.000 BEF werden regelmatig uit de kassa gehaald, met als enige uitleg " de verantwoording volgt later'.
Die verantwoording volgde nooit. De schulden daarentegen stapelden zich op.
Een schuld van 160 miljoen BEF
Binnen het ABVV werken een goede 100 beroepsafdelingen, waarvan sommige vrij kleine afdelingen zijn. Allemaal slagen zij erin maandelijks rond te komen. Wie daar niet in Iukte, was de afdeling met het grootste aantal leden (en dus met de meeste ledenbijdragen), de afdeling BBTK Brussel- Halle-Vilvoorde.
Daar liepen de schulden op tot rnim 160 miljoen BEF:
- 40 miljoen schulden aan de fiscus (niet betalen van bedrijfsvoorheffing)
- 12 miljoen schuld aan de RSZ (het cijfer dat Christian Roland hiervoor oorspronkelijk vermeldde was groter, iets wat Albert Faust nadrukkelijk aanhaalde tijdens één van zijn persconferenties. Als de schuld aan de RSZ ondertussen verminderde, dan is dat te wijten aan een betaling van 11 miljoen BEF op 8 juli. Dat is de dag dat de afdeling onder voogdij werd geplaatst. Die afbetaling kon gebeuren dankzij een lening van 11 miljoen bij de BBL
- 18 miljoen BEF schuld aan BBTK federaal voor afdrachten van ledenbijdragen
- 50 miljoen BEF schuld voor werken aan het gebouw op het Rouppeplein. Werken die gestart werden ondanks protest van BBTK federaal. Protest omdat de vakcentrale wist dat de afdeling geen financiële middelen had om die werken te betalen.
Heeft Albert Faust zichzelf ook verrijkt, of vrienden en aangeslotenen? Op die vraag zal het gerecht een antwoord moeten geven. Maar naast een strafrechterlijke zaak is dit natuurlijk ook een moreel probleem dat meer dan één bezighoudt. Zelfs als we ervan zouden uitgaan dat Albert Faust alleen maar "slordig" was in zijn fmancieel beheer, dan nog blijft het zo dat aan zijn uitgaven grenzen moesten gesteld worden. Uitgaven zonder beperkingen, zonder principes, zonder regels, zonder controle ... dat kan niet binnen de vakbond. Het voortbestaan van de afdeling Brussel- Halle-Vilvoorde van de BBTK, de dienstverlening aan die leden, hing er van af. En dus ook -om een argument van Albert Faust te gebruiken- het voortbestaan van een afdeling die bekend stond om haar linkse ideeën.
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2002/dw020913/p08.pdf (13-09-2002)
|
Tja, AEvanLoon, dit zullen allemaal leugens zijn, verstrekt door de socialistische vakbond, om de socialistische vakbond te beschadigen .
Als U ook over de vakbondsfraude in Antwerpen niets gehoord heeft, dan zal Malinois of Pietje U die gegevens wel graag verstrekken. Zo niet, zal ik U daar bij gelegevenheid behulpzaam in zijn [/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AEvanLoon
In ieder geval is het te veel "eer" voor JF Frissen als Chipie (die ergens een klok heeft horen luiden - een artikel in de antisocialistische De Standaard vol "zou"s en "vermoedelijk"en - maar geen belangstelling heeft voor de klepel) hem de voorzitter van de grootste bediendevakbond van het land noemt. Hij is alleen maar voorzitter van BBTK-Brussel. En dat is, geloof ik, wel de grootste afdeling van de meer dan 15 �* 20 BBTK-afdelingen van België, maar bijvoorbeeld de LBC is een veel grotere bediendenvakbond, die gelukkig geen financieel autonome lokale afdelingen heeft.
|
Tja, als de socialistische vakbond zelf de klepel niet weet hangen, wat kunt U mij dan verwijten?
Hierop geeft ik een link op van het ABVV (toch niet antiscoislistisch veronderstel ik ) waar U mee kunt lezen:
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2...020913/p08.pdf
Voor diegenen die niet over Adobe Reader zou beschikken zal ik het volledige artikel hier maar plakken:
Citaat:
[size=4]De zaak Faust [/size]
Kroniek van een aangekondigd ontslag
Met zijn 80.000 leden is de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK (Bond der Bedienden, Technici en Kaders van België) de grootste gewestelijke afdeling van een vakcentrale binnen het ABVV. Het ontslag van zijn Algemeen Secretaris, Albert Faust, wegens redenen te wijten aan zijn grenzeloze uitgavendrang, waarop geen enkele controle bestond, is een drama voor iedereen.
Maar de bladzijde werd omgedraaid. Het komt er nu op aan de financiële situatie recht te zetten, de dienstverlening aan de leden beter uit te bouwen (onthaal, juridische hulpverlening...) en tegelijk de syndicale actie op alle niveau's voort te zetten en te versterken: in de bedrijven en de sectoren, zowel interprofessioneel als internationaal en met respect voor de eigenheid van elke afdeling.
Het is hiervoor dat alle militanten zich nu inzetten, ten dienste van de leden.
Op 8 juli 2002 vertrouwde het Uitvoerend Comité van de federale BBTK de voogdij over de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde toe aan het federaal Secretariaat, meer bepaald aan Christian Roland ( de federale BBTK voorzitter), bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en Denise Cordemans (de federale BBTK boekhoudster). Diezelfde dag ontsloeg Christian Roland de algemeen secretaris van BBTK Brussel- Halle Vilvoorde, Albert Faust.
Op 18 juli dienden Christian Roland, verscheidene gewone leden én leden van het Uitvoerend Comité klacht in tegen Albert Faust en Marc-André Verbeure, wegens oplichting, misbruik van vertrouwen, geldverdnistering, valsheid in geschriften en gebruik van vervalste stukken.
Deze beslissingen werden niet van harte genomen maar waren het onvermijdelijk resultaat van een lang verhaal -te lang zeggen sommigen- tijdens hetwelk alles in het werk gesteld werd om van de betrokkenen te verkrijgen dat ze de fmanciën van de afdeling op orde zouden stellen. Dit werd tevergeefs gevraagd.
1995: het ABVV versterkt zijn financiële controleorganismen
Geen enkele menselijke organisatie kan jammer genoeg volledig gevrijwaard worden van stratbare feiten.
[size=3]BBTK ondervond dat al in 1995 toen de afdeling van Antwerpen in het nieuws kwam toen daar fraude en wanbeheer werden ontdekt. [/size]
Het ABVV en zijn beroepscentrales reageerden toen door hun interne fmanciële controleorganismen te versterken. In artikel 44 van de ABVV statuten staat: -"elke aangesloten organisatie (dus ook BBTK) moet in zijn schoot een financiële commissie oprichten;
- de commissie Financiën van het federale ABVV, de COFI (samengesteld uit vertegenwoordigers van de beroepscentrales en de interprofessionele gewestelijke afdelingen) is bevoegd voor het toezicht en de controle op de statutaire verplichtingen van de aangesloten organisaties.
In de praktijk betekent dit dat de COFI nakijkt of de afdelingen
• hun sociale verplichtingen nakomen (betalingen van de bijdragen ... )
• hun fiscale verplichtingen naleven (storten van bedrijfsvoorheffing ... )
• de afgesproken verdeling van de ledenbijdragen opvolgen (in vier ongelijke delen: het grootste deel blijft in de beroepsafdeling, de andere delen gaan naar de federale centrale (ondermeer voor de stakingskas), naar de interprofessionele gewestelijke afdeling en naar het federale ABVV (ondermeer voor de abonnementen op De Nieuwe Werker).
Controle op de financies is geen gemakkelijke opdracht. Daarom werd het aantrekken van specialisten onontbeerlijk en werd -conform artikel 57 van de statuten - binnen het ABVV een federale auditdienst (boekhoudkundige controledienst) opgericht.
1998: financiële controle in de BBTK-afdeling Brussel-Halle- Vilvoorde
De federale auditdienst werkt met een "beurtrolsysteern": elk jaar duiden de beroepscentrales twee gewestelijke afdelingen aan die gecontroleerd zullen worden. In 1998 was dit zo het geval voor de BBTK Brussel-HaileVilvoorde.
Financiële controle was niet mogelijk: er werd immen geen boekhouding bijgehouden!
De controle van de federale auditdienst van het ABVV op de BBTK-afdeling bleek al snel onmogelijk door het ontbreken van een boekhouding. In het begin werd nog gedacht aan administratieve "slordigheid". Albert Faust beloofde trouwens voortdurend orde op zaken te stellen, de ontbrekende stukken te leveren en zelfs de voogdij over de afdeling te aanvaarden zo niet alles op en top in orde zou blijken. Maar de weken, maanden gingen voorbij en er kwam niets. De geplande controlevergaderiogen werden telkens afgelast, nu eens "omdat de informatica in panne was gevallen", dan weer "omdat de boekhouder ziek was", dan omdat een stuk verloren ging in een verhuis ....
In juli 2001 stelde de federale auditdienst dat bij niet kon certifiëren dat de wettelijke sociale en fiscale verplichtingen waren nagekomen. BBTK federaal -die sedert 1999 betrokken was bij de controle door de federale auditdienst van het ABVV- zet dan een tweewekelijkse controle op punt van de federale boekhoudkundige dienst van de BBTK. Deze controles geven aanleiding tot vaststellingen, aanbevelingen, vragen ... die grotendeels onbeantwoord bleven door Albert Faust en Marc-André Verbeure.
Aan elk geduld komt ooit een einde en in de zomer van 2002 kwam alles in een stroomversnelling. Albert Faust, die geïnterpelleerd werd op zijn congres eind mei, wil iedereen zand in de ogen strooien en organiseert een "opendag " over zijn boekhouding, voor de militanten van BBTK Brussel- HalleVilvoorde. Dit op een ogenblik dat bij zeer goed wist dat zijn boekhouding ver van in orde was.
Christian Roland roept dan het federaal BBTK-Secretariaat bijeen, met alle bestendigen van Brussel- Halle-Vilvoorde en Albert Faust, om informatie te geven over de financiële en boekhoudkundige situatie van de afdeling. Hij praat dan ook over de mogelijkheid om de afdeling onder "voogdij" te plaatsen zo er geen geloofwaardig plan komt om de situatie recht te trekken.
In de daaropvolgende weken uitten de 13 permanente secretarissen van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde hun bezorgdheid over het financieel beheer van Albert Faust. Bij dit beheer werden ze altijd afzijdig gehouden en Albert Faust had zijn instanties altijd verzekerd dat het budget van de afdeling in evenwicht was. De secretarissen vrezen een catastrofe en schrijven een brief aan hun vakcentrale BBTK waarin ze zeggen "dat ze bereid zijn vrijwillig een voogdij, beperkt in de tijd, te vragen ". Ze voegen eraan toe dat "Albert Faust een groot obstakel is geworden (...) voor elk relanceplan ". Ze beslniten met te schrijven dat elke samenwerking met hem onmogelijk is geworden.
Op 2 juli vraagt de COFI (de fmanciële commissie van het federaal ABVV) dat BBTK de afdeling Brusselvoorde onder voogdij zou plaatsen en dat de verantwoordelijken voor deze situatie, Faust en Verbeure, verwijderd worden.
Op 8 juli vertrouwt het Uitvoerend Comité van BBTK federaal de voogdij over Brussel- Halle-Vilvoorde toe aan het Federaal Secretariaat en meer specifiek aan Christian Roland, bijgestaan door Jean-Michel Cappoen en de federale boekhoudster Denise Cordemans. Dezelfde dag maakt die voogdij van haar prerogatieven gebruik om Faust te ontslaan om dringende reden en ze stelt een einde aan de detachering van M-A Verbeure (die opnieuw naar zijn oorspronkelijke administratie, de NMBS, terugkeert).
Albert Faost heeft met het geld van zijn leden gesmeten
Naargelang de tijd vorderde werd het duidelijk dat er in de afdeling Brussel-Halle-Vilvoorde van de BBTK meer aan de hand was dan "administratieve slordigheden". De pers heeft er tijdens de zomermaanden uitvoerig aandacht aan besteed, met de nadruk op die feiten die tot de verbeelding spreken en die het geweten van de delegees schokken (flessen wijn van 3000 BEF het stok, de ongelooflijke luxueuze auto van de administratieve verantwoordelijke ... ).
De controles brachten ook aan het licht dat grote sommen geld uit de kassa gehaald werden. Sommen geld waarvoor elk bewijsstok ontbrak.
Om veiligheidsreden, wegens het gemak en ook om de controle beter te kunnen uitoefenen werkt men binnen het ABVV minder en minder met baar geld: het personeel, de leveranciers en dergelijke, worden betaald via overschrijvingen, op basis van facturen. De leden wordt uitdrukkelijk gevraagd hun bijdragen via domiciliëriog te regelen.
Albert Faust echter gaf de voorkeur aan baar geld: sommen van 20.000 tot 200.000 BEF werden regelmatig uit de kassa gehaald, met als enige uitleg " de verantwoording volgt later'.
Die verantwoording volgde nooit. De schulden daarentegen stapelden zich op.
Een schuld van 160 miljoen BEF
Binnen het ABVV werken een goede 100 beroepsafdelingen, waarvan sommige vrij kleine afdelingen zijn. Allemaal slagen zij erin maandelijks rond te komen. Wie daar niet in Iukte, was de afdeling met het grootste aantal leden (en dus met de meeste ledenbijdragen), de afdeling BBTK Brussel- Halle-Vilvoorde.
Daar liepen de schulden op tot rnim 160 miljoen BEF:
- 40 miljoen schulden aan de fiscus (niet betalen van bedrijfsvoorheffing)
- 12 miljoen schuld aan de RSZ (het cijfer dat Christian Roland hiervoor oorspronkelijk vermeldde was groter, iets wat Albert Faust nadrukkelijk aanhaalde tijdens één van zijn persconferenties. Als de schuld aan de RSZ ondertussen verminderde, dan is dat te wijten aan een betaling van 11 miljoen BEF op 8 juli. Dat is de dag dat de afdeling onder voogdij werd geplaatst. Die afbetaling kon gebeuren dankzij een lening van 11 miljoen bij de BBL
- 18 miljoen BEF schuld aan BBTK federaal voor afdrachten van ledenbijdragen
- 50 miljoen BEF schuld voor werken aan het gebouw op het Rouppeplein. Werken die gestart werden ondanks protest van BBTK federaal. Protest omdat de vakcentrale wist dat de afdeling geen financiële middelen had om die werken te betalen.
Heeft Albert Faust zichzelf ook verrijkt, of vrienden en aangeslotenen? Op die vraag zal het gerecht een antwoord moeten geven. Maar naast een strafrechterlijke zaak is dit natuurlijk ook een moreel probleem dat meer dan één bezighoudt. Zelfs als we ervan zouden uitgaan dat Albert Faust alleen maar "slordig" was in zijn fmancieel beheer, dan nog blijft het zo dat aan zijn uitgaven grenzen moesten gesteld worden. Uitgaven zonder beperkingen, zonder principes, zonder regels, zonder controle ... dat kan niet binnen de vakbond. Het voortbestaan van de afdeling Brussel- Halle-Vilvoorde van de BBTK, de dienstverlening aan die leden, hing er van af. En dus ook -om een argument van Albert Faust te gebruiken- het voortbestaan van een afdeling die bekend stond om haar linkse ideeën.
http://www.abvv.be/PDF/nl/DeWerker/2002/dw020913/p08.pdf (13-09-2002)
|
Tja, AEvanLoon, dit zullen allemaal leugens zijn, verstrekt door de socialistische vakbond, om de socialistische vakbond te beschadigen .
Als U ook over de vakbondsfraude in Antwerpen niets gehoord heeft, dan zal Malinois of Pietje U die gegevens wel graag verstrekken. Zo niet, zal ik U daar bij gelegevenheid behulpzaam in zijn [/size] |
[/edit]
Laatst gewijzigd door Chipie : 26 juni 2005 om 11:02.
|