Wat is de meerwaarde van Cap voor links

[Bart Wolput]

Met cijfers na de komma houdt niemand rekening he.

Structureel en inhoudelijk is PVDA prachtig bezig. Dat communistisch juk van zich afwerpend en openstaand voor alle socialisten (zo getuige de opname van madam van Rompuy), vind ik prachtig. Peter Mertens met zijn retoriek voor meer krachtdadige voorstellen ipv gewoon wat ideologisch pocketbible politieke a la LSP is dan ook geweldig.

Al blijf ik SP.a (Rood), ik heb enorm veel respect voor PVDA. De reden waarom ik SP.a blijf is dan ook simpel. Het is niet omdat de hoge bomen naar de verkeerde richting staan, dat de kleine bomen (onze militanten) zomaar rechts te noemen zijn. Integendeel. Bij de SP.a basis is enorm veel linkse capaciteit (ik schat ze op 7-10% van het volledige SP.a electoraat) en ook is de SP.a structureel aanwezig in de landelijke gemeentes zoals Geel. Ik hou van die basis, ik hou van de aanwezigheid.

LSP en CAP zullen gewoonweg nooit hoge toppen scheren, ze zaaien verdeeldheid, waar er geen moet zijn. Het verlies van links begint daar. Structureel zijn ze niet goed bezig. PVDA is tenminste sterk aan het bouwen aan die structurele basis. Als ik zie wat ze bij ons in Leuven doen, dan is dat echt enorm knap. Ga toch allemaal bij de PVDA en werk aan die partij. Maak er iets groots en moois van. Want er is serieuze ruimte voor een Vlaamse SP zoals in Nederland. CAP en LSP zullen zowiezo verdwijnen.

Ik wens PVDA alvast succes met de verkiezingen (vanuit de SP.a)!

[vavli]

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar

Dus feitelijk vind jij dat socialisten enkel tot electorale samenwerking kunnen komen als ze deel uitmaken van dezelfde partij? (Enfin, als ze deel uitmaken van de PvdA)

De afgelopen 30 jaar zijn er onnoemelijk veel pogingen geweest om samen op te komen: regenboog, debout, resist,cap,... dat heeft allemaal geen fuck opgeleverd en dierct na de verkiezingen liepen die balonnetjes leeg. Een duurzame samenwerking die kortstondige electorale ambities overschrijd, is de enige uitweg. dat neemt in elk land andere vormen aan: in Nederland is de SP doorgebroken, niet de coalitie groen links; in Duitsland is er wel sprake van een initiatief dat uit verschillende partijen is ontstaan; in Frankrijk heeft de grootste trotskistische partij zichzelf opgeheven om de NPA mogelijk te maken en is het nog afwachten of de PC en de afscheuring van de PS aansluiting zullen vinden. Hier in Belgie is de realiteit dat de PvdA 4000 leden heeft, de LSP 300, de SPa rood schat ik op 150, Sap 70, KP: 100, Cap: 50. Dat wil dus zeggen: de Pvda is de enige organisatie die de structuur, de mensen, de middelen heeft om links echt op de kaart te zetten. Dus is de vraag: is de PvdA marxistisch (anti kapitalistisch zonder te vervallen in dogmatisme) en democratisch en dus in staat om de kleinere groepen te doen aansluiten ?

[vavli]

Oorspronkelijk geplaatst door Bart Wolput

Met cijfers na de komma houdt niemand rekening he.

Structureel en inhoudelijk is PVDA prachtig bezig. Dat communistisch juk van zich afwerpend en openstaand voor alle socialisten (zo getuige de opname van madam van Rompuy), vind ik prachtig. Peter Mertens met zijn retoriek voor meer krachtdadige voorstellen ipv gewoon wat ideologisch pocketbible politieke a la LSP is dan ook geweldig.

Al blijf ik SP.a (Rood), ik heb enorm veel respect voor PVDA. De reden waarom ik SP.a blijf is dan ook simpel. Het is niet omdat de hoge bomen naar de verkeerde richting staan, dat de kleine bomen (onze militanten) zomaar rechts te noemen zijn. Integendeel. Bij de SP.a basis is enorm veel linkse capaciteit (ik schat ze op 7-10% van het volledige SP.a electoraat) en ook is de SP.a structureel aanwezig in de landelijke gemeentes zoals Geel. Ik hou van die basis, ik hou van de aanwezigheid.

LSP en CAP zullen gewoonweg nooit hoge toppen scheren, ze zaaien verdeeldheid, waar er geen moet zijn. Het verlies van links begint daar. Ga toch allemaal bij de PVDA en werk aan die partij. Maak er iets groots en moois van.

Ik wens je alvast succes (vanuit de SP.a)!

Wat ik vooral hoop is dat na deze verkiezingen pvdA en SPa rood de handen echt in elkaar slaan: dan hebben we echt een bom om de linkerzijde te laten ontwaken. Spa rood telt volgens mij relatief heel weinig aktieve leden maar de impact ervan op de Spa is realtief wel groot, cfr de voorzittersverkiezingen. Zet Erik en Peter samen en dan gaan heel veel nog twijfelende abvv-ers en spa-ers wel overstag. Soit: dat debat gaan we na 7 juni ongetwijfeld verder zetten.

[Valentine Julien]

Hoe denk jij over referendums Vavli?

Ik ben voor de directe invoering van het bindend referendum op volksinitiatief (BROV) zoals het manifest van querignon ook beoogde bij de oprichting van de arbeiderspartij...
Alleen dan zal er sprake zijn van democratie en samenwerking.

Ik vind het ten hemel schreiend dat de meeste partijsoldaten zo achterlijk arrogant zijn dat ze letterlijk denken dat ze het beter weten dan de burgers.
Ik geloof in de kracht van een collectieve beslissing. Die is honderd maal beter als die van een onnozele politieke kwiet die meent dat ie met 3000 of 6000 euro en per maand mij mag betuttelen, en zijn eigen belangen niet kan onderscheiden van die van het algemeen belang in de meeste gevallen!

De meeste verkozene worden naar voor geschoven door de partij top op kwaliteiten van volgzaam te zijn aan die top en het neo liberale geachte goed. Je ziet ze zo komen de jonge poulains uit de unif van de afdeling ECONOMIE! Politiek trekt de verkeerde mensen aan!
En die zouden de rechten van de arbeiders kunnen vertegenwoordigen! laat me nie lachen!
De partij cohesie is bijna 100 % in Belgie. Alle partij soldaten stemmen wat de top wil.
Haast geen enkele 'volksvertegenwoordiger' durf nog tegen de wil van de partijtop ingaan de laatste tien jaar, blijkt uit een recent onderzoek naar die cohesie.

ZO worden wij bestuurd
ZO word er beslist!
niks vertegenwoordigt met gedwongen stemmingen
Hoeveel mensen knijpen niet hun neus dicht bij het stemmen? Ze gaan omdat ze bang zijn
bang bang bang

Een zachte dictatuur noem ik het.

OOk al komen peter mertens en Eric en wie allemaal nog Roberto in het parlement...
er verandert dan juste niks!
Toch hoop ik dat het zal gebeuren!
Want rebellen helpen wel op langere termijn!

Ze zouden dan samen voor de invoering van het BROV moeten vechten!
my guess

en jij?
Al over nagedacht?

[Bart Wolput]

Je kan SP.a Rood niet "schatten". Wij zijn geen ledenvereniging (dus houden ook geen tel bij), maar wij zijn een denkstroming. Als je er een getal moet opplakken, neem dan het getal van de mensen die op ons nieuwjaarscongres onze buttons aanvaarden en opspelden (+- 25 �* 40% van de zaal) of de stemmen die SP.a Roders gaan halen met de verkiezingen. Daarnaast hebben we tal van kleine en grote afdelingen, die sterk sympathiseren. SP.a Rood is niet te onderschatten en zeker niet te beperken tot 150 "leden". Het zal eerder in de buurt van 3000 zitten, waarvan 150 actieven.

[Bart Wolput]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Wat ik vooral hoop is dat na deze verkiezingen pvdA en SPa rood de handen echt in elkaar slaan: dan hebben we echt een bom om de linkerzijde te laten ontwaken. Spa rood telt volgens mij relatief heel weinig aktieve leden maar de impact ervan op de Spa is realtief wel groot, cfr de voorzittersverkiezingen. Zet Erik en Peter samen en dan gaan heel veel nog twijfelende abvv-ers en spa-ers wel overstag. Soit: dat debat gaan we na 7 juni ongetwijfeld verder zetten.

Ideologisch zit ik vrij sterk op jullie lijn (ik noem mezelf democratisch traditioneel socialist). Maar heb o.a. al tegen Koen Hostyn gezegd, dat het er niet onmiddellijk inzit. Wij zijn onze plaats binnen SP.a sterk aan het opeisen en heel wat grote en kleine afdelingen steunen onze verlinksingsgedachte. Onze retoriek en strategie was dan ook dat de kracht er juist in zit om een grote partij als SP.a te verlinksen, je dan ook sneller het beleid kan verlinksen. Nu de talloze steunende militanten en lokale afdelingen achterlaten, is ze in de steek laten. Dat is onze bedoeling niet. Vergeet ook niet dat wij geboren en getogen SP.a-ers zijn. Wij werken al jaren onze ziel uit voor onze partij, omdat we geloven in de noodzaak ervan. Ook is de aanwezigheid van deze partij in tal van landelijke gemeentes een extra en zeer belangrijk aangrijpingspunt. Ik hoop dat je die denkwijze begrijpt en respecteert.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door Bart Wolput

Ideologisch zit ik vrij sterk op jullie lijn (ik noem mezelf democratisch traditioneel socialist). Maar heb o.a. al tegen Koen Hostyn gezegd, dat het er niet onmiddellijk inzit. Wij zijn onze plaats binnen SP.a sterk aan het opeisen en heel wat grote en kleine afdelingen steunen onze verlinksingsgedachte. Onze retoriek en strategie was dan ook dat de kracht er juist in zit om een grote partij als SP.a te verlinksen, je dan ook sneller het beleid kan verlinksen. Nu de talloze steunende militanten en lokale afdelingen achterlaten, is ze in de steek laten. Dat is onze bedoeling niet. Vergeet ook niet dat wij geboren en getogen SP.a-ers zijn. Wij werken al jaren onze ziel uit voor onze partij, omdat we geloven in de noodzaak ervan. Ook is de aanwezigheid van deze partij in tal van landelijke gemeentes een extra en zeer belangrijk aangrijpingspunt. Ik hoop dat je die denkwijze begrijpt en respecteert.

Ik hoop dat je weet dat je op die manier de ontwikkeling van een sterke linkse formatie in Vlaanderen afremt.

[Linkiewinkie]

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar

Dus feitelijk vind jij dat socialisten enkel tot electorale samenwerking kunnen komen als ze deel uitmaken van dezelfde partij? (Enfin, als ze deel uitmaken van de PvdA)

Niet enkel maar het maakt een campagne wel gemakkelijker om met één partij mee te doen ipv met een regenboogcoalitie.
Voor je het weet zit je al met zever over de lijstvorming nog voor de kiesdrempel in zicht komt. Allemaal verspilde energie lijkt me.

[Linkiewinkie]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Ik hoop dat je weet dat je op die manier de ontwikkeling van een sterke linkse formatie in Vlaanderen afremt.

Ik denk dat je de loyaliteit van SP.a'ers serieus onderschat.
Je zal maar opgroeien in een familie die door en door rood is, ergens in een randgemeente. Waarschijnlijk is je hele sociale leven doorvlochten met de vroegere zuil en zitten je kinderen in de turnclub, is je pa bij de fanfare, ...

Ondanks politieke meningsverschillen en persoonlijke wrijvingen ben je al jaar en dag lid van de partij, in de goede maar ook slechte tijden.

En dan sta je voor de keuze, sluit ik me aan bij SP.a-Rood wat me de kans geeft om mijn politieke ideeën te vertolken en toch m'n loyaliteit naar familie, kennissenkring, ... te handhaven of breek ik met alles en kies ik voor PVDA/LSP/CAP/... om de ontwikkeling van een sterke linkse formatie niet af te remmen.

Politiek is maar een deeltje van iemands leven. Voor de meesten zelfs helemaal niet zo'n belangrijk deeltje.

Ik kan Erik Debruyn perfect volgen als ie stelt dat het een illusie is om te denken dat ieder SP.A -rood lid zou volgen als ie uit de partij wordt gezet of de partij verlaat.

[Raf Verbeke]

Hoe linkser de sp.a hoe beter voor cap. Hoe sterker cap hoe meer sp.a-rood de partij regeringsONgeil kan maken. Er is ruimte genoeg voor heel veel verschillende ervaringen en ideeën om naast mekaar aan de brede stroom te werken. Ik heb SP.a-ers die niet de rug keren naar hun partij overtuigd om Erik De Bruyn te stemmen. Er zijn SP.a-ers die niet voor Erik Debruyn gestemd hebben lid van cap. bijdrage. Cap heeft knappe dingen gedaan tegen de sluiting van postkantoren met mensen van een SP.a-wijkafdeling en dat geberut in wederzijds respect.

Sinds de verwerping van de EU-Grondwet en de strijd tegen het generatiepact is het debat ter linkerzijde in een stroomversnelling gekomen en daar heeft ieder zijn steentje bijgedragen. Het cordon sanitaire van de jaren '90 en de paarsgroene politieke cultuur van het begin van de eeuw hebben lang het debat gefnuikt. Nu zijn er meer dingen mogelijk. Blijkbaar nog geen electoraal front maar dat komt wel.

Links naar links duwen is nog wat anders dan rechts verzwakken. Vandaag is er geen linkse formatie die massaal stemmen afpakt van rechts. SP.a ROOD moet de (ave)rechtse kiezer overtuigen om orde op zaken te zetten IN zijn partij én er toch voor te stemmen. Bart wijst op de aanwezigheid van de SP.a in landelijke gemeenten. Dat is inderdaad heel belangrijk want precies daar is het socialisme in Vlaanderen altijd iets vreemds gebleven. Sociologisch is Vlaanderen natuurlijk 1 groot verstedelijkt gebied. Maar politiek blijft het anti-socialisme dominant.De 800.000 stemmen van Leterme die komen van de werkende bevolking op de buiten waar het verenigingsleven en de sociale beweging in meerderheid christelijk en anti-socialistisch is van oorsprong. Historisch is het socialisme nooit buiten de steden geraakt en dat heeft tot vandaag precies op electoraal vlak nog meer gevolgen dan ge zoudt denken.
Precies daar is er ruimte om buiten de hervorming van een " linkse staatsdragende" partij om, krachten voor een andere politiek te verenigen in een nieuwe politieke formatie.

Om rechts duurzaam te bekampen zal die formatie zich niet kunnen baseren op een verlinksing van het socialisme maar op een brede alliantie van verschillende progressieve stromingen waarvan de socialisten een deel zijn. Het gesprek dat vandaag moet gev oerd worden is geen gesprek onder socialisten, de ene in en de andere buiten de SP.a. Het gesprek dat de belangen van de meerderheid van de bevolking zal vooruit helpen is een gesprek met alle politieke krachten (progressief én socialistisch) die hun programma willen ontwikkelen in samenspraak met de bevolking zelf en los van de bestaande machtscenakels.

Hoe klein ook is cap in staat zo'n gesprek op gang te brengen en dat is een waarde op zich.

[de limburgse leeuw]

test

[de limburgse leeuw]

Ik vraag me af wat de meerwaarde gaat zijn van een obscuur groepje 'linkse' militanten (want in hoeverre sommigen op die lijst nog links te noemen zijn is ook voor mij een vraag) dat nu probeert om Roberto d'Orazio te reanimeren na tien jaar stilte.

En dan nog het volgende. Er is weinig of niets meer gebeurd na het debâcle van de vorige verkiezingen waar alleen Jules d'Oultremont als ex-burgemeester in Houthalen nog aan 5 % van de stemmen wist te geraken, vooral dan nog door zijn lokale bekendheid die niets te maken had met revolutionair of socialistisch elan, want de man maakte al sinds jaar en dag deel uit van het politiek establishment dat het CAP hoopte te bestrijden. Het is niet dat soort mensen die een vernieuwing gaan brengen in de politiek. In het beste geval dachten ze (onterecht dan nog) dat het CAP het potentieel zou bieden om hun politieke come-back te maken. Het nationaal gemiddelde van CAP bedroeg echter 0.3 % als ik me niet vergis, meer een ad random uitslag bijna dus. Houthalen was electoraal gesproken de enige uitschieter in volledig België.

Het inderhaast opgebouwde wankele kaartenhuis van het CAP is dan ook meteen na de laatste verkiezingen weer in elkaar gestort. Daar zijn verschillende redenen voor aan te duiden, nog apart van het feit dat de uitslag abominabel slecht was. Zo waren de 'kopstukken' die het CAP moesten propageren opeens niet meer bereid om de lijst te trekken. Jef Sleeckx, die eerst een jaar heel België had afgereisd om in iedere parochie de oprichting van een nieuwe arbeiderspartij te propageren mocht opeens niet meer meedoen van zijn vrouw, Lode Van Outrive beweerde dat hij te ziek was om het nog op zich te nemen, en Georges Debunne, tja, de man is intussen al dood en begraven, helaas. Dat zorgde ervoor dat er heel wat mensen nog vlak voor de verkiezingen afhaakten omdat ze begrepen hadden dat het niks ging worden. Zo was de SAP toen opeens TEGEN verkiezingsdeelname en liet het CAP meteen in de steek. Alleen de LSP bleef nog over als georganiseerde groep, maar zelfs hun onverdroten inspanningen konden er niet voor zorgen dat het CAP een betere score kon halen dan de LSP op zijn eentje ook al gehaald had. Waarom de politieke noemer verlagen als het zelfs geen enkele electorale vooruitgang kon brengen ?

De redenen waarom nu d'Orazio na tien jaar stilte opeens op het voorplan wordt gebracht zijn voor mij duister. Waar hij met zijn lijst DEBOUT zoveel jaren geleden nog op 2 % kon rekenen in Wallonië, vrees ik dat het nu, na tien jaar stilte, niet meer zo'n vetpot zal zijn.

Als we dan kijken naar de kandidaten die het CAP momenteel naar voren schuift als zijnde 'armoedebestrijders', dan moet ik toch wel twee keer slikken en een valium nemen om niet meteen alles kort en klein te slaan. Ik wil hier de vuile was niet gaan buitenhangen, maar het CAP is op dit moment bezig zichzelf te besmeuren door weeral met opportunistische en zelfs ronduit onbetrouwbare sujetten naar buiten te treden die iedere rechtgeaarde socialist doen walgen van zoveel incompetentie.

Ik denk dat de meest verstandige keuze alleen nog maar een marxistisch-leninistische keuze kan zijn. Mijn voorkeur gaat dus uit naar LSP.

Het is zeker niet allemaal de fout van Raf Verbeke natuurlijk, hij moet roeien met de riemen die hij heeft. Met modder gooien naar Raf zal ik nooit doen. Maar om de CAP-boot nu te bevolken met mensen die nu al bezig zijn gaten in de bodem boren om het schip zo snel mogelijk tot zinken te kunnen brengen lijkt me ook geen oplossing.

Er is nog steeds nood aan een arbeiderspartij als verlengstuk van de vakbonden en de mensen in armoede. Dat is een feit. Maar of het CAP die partij zal worden, dat is nog maar zeer de vraag.

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Hier in Belgie is de realiteit dat de PvdA 4000 leden heeft, de LSP 300, de SPa rood schat ik op 150, Sap 70, KP: 100, Cap: 50. Dat wil dus zeggen: de Pvda is de enige organisatie die de structuur, de mensen, de middelen heeft om links echt op de kaart te zetten. Dus is de vraag: is de PvdA marxistisch (anti kapitalistisch zonder te vervallen in dogmatisme) en democratisch en dus in staat om de kleinere groepen te doen aansluiten ?

Samen naar de verkiezingen gaan, lukt niet maar je stelt wel voor dat we meteen lid worden van PVDA? Ik vrees dat je daarmee wil zeggen dat we wel actief mogen zijn ter linkerzijde, maar niet als we van mening verschillen met uw partijleiding. Een dergelijke verschraling van links zal geen stap vooruit betekenen.

Verder moet je eens leren afstappen van je puur organisatorische benadering van "wij zijn de grootste van de kleintjes en dus de enige echte". Met uw redenering bestond de PVDA zelfs niet, maar waren de initiatiefnemers destijds aangesloten bij de toen veel grotere KPB dat beschikte over parlementairen en gemeenteraadsleden en veel meer leden.

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

De redenen waarom nu d'Orazio na tien jaar stilte opeens op het voorplan wordt gebracht zijn voor mij duister. Waar hij met zijn lijst DEBOUT zoveel jaren geleden nog op 2 % kon rekenen in Wallonië, vrees ik dat het nu, na tien jaar stilte, niet meer zo'n vetpot zal zijn.

Er wordt gezegd dat dit wel eens iets te maken kan hebben met de positie van zijn zoon (schepen in Tubize in coalitie met Langendries van het CDH)... Die zoon haalde overigens redelijk wat media langs Franstalige kant in zijn hoedanigheid van advocaat van Anne-Marie Lizin (ex-PS, Hoei)

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door Linkiewinkie

Niet enkel maar het maakt een campagne wel gemakkelijker om met één partij mee te doen ipv met een regenboogcoalitie.
Voor je het weet zit je al met zever over de lijstvorming nog voor de kiesdrempel in zicht komt. Allemaal verspilde energie lijkt me.

Postjesjagerij lijkt mij bij radicaal links niet zo'n probleem... Als het om mandaten ging, dan waren we (en daar bedoel ik zowel PVDA'ers als LSP'ers mee) allemaal reeds jaren bij de SPa gegaan en hadden we ons gewoon naar de partijlijn gevoegd.

In Wallonië en Brussel tonen we trouwens het voorbeeld. Het kartel met de LCR is een experiment, maar het lijkt vlot te werken... Blijkbaar kan radicaal links als ze willen toch samenwerken, met in de meeste gevallen respect voor diversiteit. Andere voorbeelden waar dit vrij succesvol lukt (en waarin onze zusterorganisaties binnen actief zijn) is oa WASG/Die Linke in Duitsland, Links Blok in Portugal, P-Sol in Brazilië, NPA in Frankrijk.

Feit is dat iedereen open zal moeten staan voor discussie.

[Raf Verbeke]

De hoogste boom vangt altijd het meeste wind. Roberto D'Orazio bracht als enige sinds het eind van de jaren '70 alle linkse politieke krachten (op de PC na) bijeen met een score van 63000 stemmen in franstalig België alleen (Debout). Ik denk dat geen enkele lijst op 7 juni beter zal doen. Roberto D'Orazio staat enkel op de lijst in Mons waar de reacties positief zijn. Daar en in franstalig België heeft cap beslist tot een electorale alliantie met de beweging rond D'Orazio.
De grootste stommiteit die D'Orazio heeft gedaan is om na Debout te stoppen. Sinds het opkomen van AGALEV en tot het opkomen van cap is dat de altijd maar wedererende fout van links: men begint iets en met volhardt niet. Debout had 4,2% in Charleroie. Dat betekent een zetel in de gemeenteraad. Stel je voor dat er iemand in 2000 verkozen zou geweest zijn voor Debout in de gemeenteraad van Chareleroie. Het FN zou er nooit zo hoog gescoord hebben en de affaire van de PS zouden niet in die mate de MR gediend hebben.
Maar gedane zaken maken geen keer. Indien Roberto D'Orazio op nationaal politiek vlak de laatste 10 jaar afwezig was dan is de geest van Debout voortgezet op locaal vlak. Net als SP-a ROOD heeft D'Orazio de idee gehad om bij gebrek aan brede linkse formatie de PS te verlinksen. De details ken ik niet echt, maar Flahaut heeft snel ingegrepen en de PS-afdeling van Tubize gezuiverd van de beweging van D'Orazio die er de democratische meerderheid in handen had. Dan maar zelfstandig naar de kiezer in 2006. De lijst haalde ongeveer 6 % van de stemmen.
Hoewel het politieke leven aldaar wel wat anders is lees je hierin toch de ervaring van cap: hevige sociale polarisatie vindt zijn weg naar de politiek. De mensen zoeken personen en referentiepunten om zich een mening te vormen.
De naam D'Orazio is verbonden met een historische strijd . Zowel de strijd van de arbeiders van Clabecq die er voorgezorgd heeft dat er nog een staalnijverheid bestaat in Waals Brabant. Als de multicolore mars die deels tegen en deels in het kielzog van de witte mars tienduizenden mensen op de been bracht uit het ganse land. Als ook Debout. Aan het begin van een wereldcrisis zijn een aantal lessen uit die historische strijd zeer nuttig en een duidelijk ankerpunt voor politiek engagement.

Jef Sleeckx heeft een gelijkaardige historische verdienste. Eerst als boegbeeld van de linkerzijde in de SP. Ik denk dat SP.a ROOD heel wat kan leren van het boek dat over Jef gemaakt is. Dan als initiatiefnemer van cap. Het is heel gemakklijk om politiek te gaan herleiden tot propaganda voor je mening en de fout op een ander te steken als de werkelijkheid niet overeen komt met je mening. Wij zouden allemaal liever gehad hebben dat Jef Sleeckx in 2007 de lijst van cap zou getrokken hebben. Pvda maakte van zijn kandidatuur zelfs de voorwaarde voor een electoraal kartel. Dat maakt allemaal niet veel meer uit. Belangrijk is te erkennen dat Jef een politieke stem gegeven heeft aan de vakbond toen die de rug keerde naar de SP.a. Tussen het stichten van een partij en de rug keren naar de SP.a is een groot verschil. Het is daar dat de discussie nu net over gaat. SP.a ROOD wilde een tendens zijn IN een partij. 15 december-beweging wilde een politieke tendens vormen in de vakbonden en sociale bewegingen. Cap denkt dat er een brede nieuwe formatie uit de politieke initiatieven van vandaag moet voortkomen. Deze drie opties die uit het generatiepact en uit de impasse van neoliberaal beleid zijn voortgekomen liggen volledig open. Geen enkel bestaande formatie is in staat zijn stempel te drukken op de uitkomst van het debat. Ik verwacht wat dat betreft ook geen aardverschuivingen op 7 juni. Indien dit toch het geval zou zijn wil ik onmiddellijk mijn mening herzien.

Ik vind het niet goed om in zo'n situatie op de pianisten te gaan schieten. Op locaal vlak heeft Jules D'Outremont zeer zeker een goede rol als aanspreekpunt voor mensen op zoek naar een andere politiek gespeeld. Jules was lijstrekker van cap in Limburg, maar als lid van zijn locale politieke beweging S&D. Jules heeft van bij het begin altijd kenbaar gemaakt geen lid te willen worden van cap. Dat past perfect met de alliantiepolitiek van cap. De beweging rond D'Orazio in Tubize blijft ook een zelfstandige groep met een eigen locale politiek, maar in nationale alliantie met cap. Het is heel belagrijk om dit soort samenwerkingsverbanden op te bouwen. Zij zullen een wezenlijk onderdeel uitmaken de vorming van een nieuwe formatie. Voor alle duidelijkheid: cap neemt deel aan de verkieizngen om haar partijambitie duidelijk te maken aan de bevolking. Maar cap is tot nader order een politieke beweging. Hoe sneller cap kan opgaan in een brede formatie die rechts kan afblokken hoe beter. De allianties die cap aangaat zijn dus niet beperkt tot het reeel bestaand marxisme.

Ik vind het niet goed om zonder argumenten kandidaten op de lijst van cap te beschimpen. Hetgeen wij precies geleerd hebben dat is om meningsverschillen face tot face uit te praten en niet via allerlei internetfora. Een heel beperkt publiek pikt maar al te graag allerlei discussies op vanop het internet en dat verhoogt alleen de politieke verwarring.

[vavli]

Oorspronkelijk geplaatst door Valentine Julien

Hoe denk jij over referendums Vavli?

Ik ben voor de directe invoering van het bindend referendum op volksinitiatief (BROV) zoals het manifest van querignon ook beoogde bij de oprichting van de arbeiderspartij...
Alleen dan zal er sprake zijn van democratie en samenwerking.

Ik vind het ten hemel schreiend dat de meeste partijsoldaten zo achterlijk arrogant zijn dat ze letterlijk denken dat ze het beter weten dan de burgers.
Ik geloof in de kracht van een collectieve beslissing. Die is honderd maal beter als die van een onnozele politieke kwiet die meent dat ie met 3000 of 6000 euro en per maand mij mag betuttelen, en zijn eigen belangen niet kan onderscheiden van die van het algemeen belang in de meeste gevallen!

De meeste verkozene worden naar voor geschoven door de partij top op kwaliteiten van volgzaam te zijn aan die top en het neo liberale geachte goed. Je ziet ze zo komen de jonge poulains uit de unif van de afdeling ECONOMIE! Politiek trekt de verkeerde mensen aan!
En die zouden de rechten van de arbeiders kunnen vertegenwoordigen! laat me nie lachen!
De partij cohesie is bijna 100 % in Belgie. Alle partij soldaten stemmen wat de top wil.
Haast geen enkele 'volksvertegenwoordiger' durf nog tegen de wil van de partijtop ingaan de laatste tien jaar, blijkt uit een recent onderzoek naar die cohesie.

ZO worden wij bestuurd
ZO word er beslist!
niks vertegenwoordigt met gedwongen stemmingen
Hoeveel mensen knijpen niet hun neus dicht bij het stemmen? Ze gaan omdat ze bang zijn
bang bang bang

Een zachte dictatuur noem ik het.

OOk al komen peter mertens en Eric en wie allemaal nog Roberto in het parlement...
er verandert dan juste niks!
Toch hoop ik dat het zal gebeuren!
Want rebellen helpen wel op langere termijn!

Ze zouden dan samen voor de invoering van het BROV moeten vechten!
my guess

en jij?
Al over nagedacht?

Volgens mij zal er pas echt sprake kunnen zijn van democratie als er economische democratie is zodat we samen kunnen beslissen wat, hoe, voor wie we produceren en consumeren. Directe referendums kunnen ook een handig wapen voor de elite zijn: zij beheersen de media en kunnen zo een referendum sturen. Dat is dus echt geen garantie voor een democratische besluitvorming.

[corse]

De zin van de politiek en van de kiesplicht:

Vele mensen zien de zin van politiek niet, ze vinden het onzin.

1. Om deze reden begeven ze zich niet naar de stembus of stemmen niet (blanco)

2. Andere kiezen blanco door onwetendheid.

3. Weer andere kiezen altijd voor dezelfde partij of persoon (populisme) door gebrek aan interesse.

4. Weer andere kiezen altijd voor dezelfde partij of persoon door familietradities.

5. Een vroegtijdige conclusie is een plaats waar je van het denken te snel moe werd, ook wel eens vooroordeel genoemd.

6. Politiek en ideologie is geen liefdesroman die ontspant en instincten verheft, het is een levenswijze opbouwen.

7. Een vooroordeel is voor vele moeilijker te splitsen dan een atoom.

8. Mensen hebben de neiging 'Das Man' te volgen, veel makkelijker.

9. Ik hou niet van politiek, het interesseert mij niet, ik leef mijn eigen leven, zou het kunnen dat je “niet” je eigen leven leeft maar geleefd wordt door maatschappelijke geconditioneerdheid of maatschappelijke brainwach.

10. Nadenken doet pijn om het cru te zeggen, twee dingen zijn oneindig: het universum en de menselijke domheid.

11. Voor velen is het “aangenamer” om mee te hollen met de meute, voorgekauwde junkfood.

12. Dat sommigen te dom, slecht opgeleid, de staat altijd als schuldige zien, liever in hun luie zetel blijven zitten en toch mogen stemmen, dit kan op het eerste gezicht wraakroepend lijken, nochtans betalen deze burgers ook belastingen, lopen hun kinderen school, wensen zij verzorging in de ziekenhuizen, willen zij pensioen op latere leeftijd, willen ze inspraak via een openbaar onderzoek in een rechtsgeding enz, we leven nu éénmaal in een georganiseerde samenleving en gelukkig niet in de individuele jungle waar het recht van de sterkste en slimste heerst.

13. Afschaffing van de opkomstplicht kan je zien als een vorm van meritocratie, enkel diegenen die de inspanning willen leveren om naar het stemlokaal te gaan hebben inspraak, wat gevaarlijk is, het is dubbelmoraal.

14. Als je niet stemt en het gaat slecht met de samenleving, dan ben jij een beetje de oorzaak en verantwoordelijk.

15. Niet stemmen is dus een gevaar voor de democratie en voor de samenleving.

Politiek echter is het fundament van de democratie, het is het in praktijk brengen van één of meerdere ideologieën.
Zonder politiek geen democratie maar een dictatoriaal bewind en het recht van de sterkste.

Vermits “rechts” sowieso de macht en het geld heeft, is het daardoor beter een sociaal democratie te hebben, het is de enige verdediging van de niets of weinig hebbende, indien “rechts” ook nog de lakens uitdeelt dan is het evenwicht verbroken, de gegoede klasse: de economische, ambtelijke en religie-elite, ze zijn de happy few, deze moeten we niet verdedigen ze verdedigen zichzelf wel, geen probleem, een coalitie is mogelijk en beter.

Democratische politiek op zijn beurt is gefundeerd op verschillende ideologieën, referenda zijn het meest democratisch.
Hoe groter de coalitie vorming van de verschillende ideologieën hoe sterker de democratie.
Diegenen die niet verkozen zijn wachten op de bank, in oppositie tot de volgende verkiezing.
Indien er maar een minoriteit zich bewust is van de zin van het kiezen dan is de democratie in gevaar.

Meer ideologische en politieke opvoeding door ouders en in de scholen stimuleert de lust om bewust te kiezen.
Het aanleren van de verschillende zienswijze van alle ideologieën maakt het bewust kiezen doeltreffender en eenvoudiger.
In een moderne, open en vrije samenleving moet men leren bewuste keuzes te maken.

De mens leren denken is niet hem verplichten te denken, het is zoals een kind leren gaan, fietsen, lezen, spreken deze zijn geen verplichting maar een noodzaak.

Het kunnen gebruik maken van andermans politieke onwetendheid is geen vrijheid maar misbruik, het is democratisch bedrog.
Onwetendheid is de oorzaak van bijna al onze problemen.
Onwetendheid is als een drug, we mogen blij zijn dat niet iedereen er aan verslaafd is!
Kennisoverdracht, nieuw kennis, onderzoek en ontwikkeling waarborgen onze toekomst.
Ongemanipuleerde kennis en verbeelding is de beste software voor ons geheugen.

Besluit:

Het politiek bewustzijn van eenieder is nodig en ook de openlijke mening van iedere burger is noodzakelijk, dit om te voorkomen dat democratie enkel de vrijheid is om je eigen verdrukker te kiezen.
Je kan de waarheid niet verwarren met de mening van een minder of meerderheid die zich zeer subtiel laat manipuleren, dit is het gevaar van een tolerante democratie, dit leerde ons de geschiedenis, dit is het grensgebied van onze democratie, over deze grens is er enkel dictatuur, als één miljoen mensen een stommiteit geloven dan is het nog steeds een stommiteit, ook wel eens de tirannie van de meerderheid genoemd.
Als je de waarheid vertelt hoef je weinig te onthouden, niemand verdwaalt op een rechte weg.

Diegenen die de politiek vertegenwoordigen hebben een mandaat voor het mogen helpen organiseren van onze samenleving binnen de richtlijnen van eerlijkheid, betrouwbaarheid en eerbied voor het leven.
Je zou kunnen stellen dat de politieke leiders verantwoording verschuldigd zijn aan hen waarvan ze het mandaat hebben verkregen, ook al is er een periode afgesproken van een aantal jaren en ook al is er een parlement waarin zogenaamde vertegenwoordigers zitten die trouwens voortkomen uit dezelfde politieke partijen als degenen die bij beurtrol het mandaat mogen uitoefenen.

Het betoog is dan ook simpel, oefen je democratische rechten uit, controleer of politici doen wat ze hebben beloofd en zoniet straf ze af bij de volgende verkiezingen.

De gevaren en de tolerantie van een democratie is:

Iedereen is vrij en gelijk in rechten en plichten geboren.
Ook niet-democraten hebben het recht om zich verkiesbaar te stellen, wolven in schapenvacht dus, daarom wees op uw hoede om geen wolven aan het bewind te brengen.
Het tegengestelde is wel absoluut, dit leerde ons de geschiedenis, wolven brengen geen schapen aan het bewind.

Democratisch verkozen worden betekend niet democratisch besturen, democratie is in de eerste plaats een bestuursvorm.
Een democratisch kiessysteem enkel gebruiken om aan de macht te komen en daarna niet democratisch besturen, dit is natuurlijk misbruik maken van een democratisch voorrecht.
Het democratisch besturen is gebaseerd op het ideologische gelijkheidsideaal, het voortdurend verbeteren, uitbreiden en moderniseren van dit ideaal is noodzakelijk. Niet democratisch willen besturen is veelmeer gebaseerd op eigenbelang of het belang van bepaalde groepen in een samenleving.

De gulden middenweg:
Een efficiënte staat, doelgericht en ten gunste van de totale samenleving.
Een efficiënte privaat economie, doelgericht en ten gunste van de totale samenleving.

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

De zin van de politiek en van de kiesplicht:

Vele mensen zien de zin van politiek niet, ze vinden het onzin.

1. Om deze reden begeven ze zich niet naar de stembus of stemmen niet (blanco)

2. Andere kiezen blanco door onwetendheid.

Ik stem blanco want er is geen enkele links libertaire partij in Belgiê. Ik kan toch niet stemmen voor een partij waarmee ik het niet eens ben?

[lambrechts]

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

De afgelopen 30 jaar zijn er onnoemelijk veel pogingen geweest om samen op te komen: regenboog, debout, resist,cap,... dat heeft allemaal geen fuck opgeleverd en dierct na de verkiezingen liepen die balonnetjes leeg. Een duurzame samenwerking die kortstondige electorale ambities overschrijd, is de enige uitweg. dat neemt in elk land andere vormen aan: in Nederland is de SP doorgebroken, niet de coalitie groen links; in Duitsland is er wel sprake van een initiatief dat uit verschillende partijen is ontstaan; in Frankrijk heeft de grootste trotskistische partij zichzelf opgeheven om de NPA mogelijk te maken en is het nog afwachten of de PC en de afscheuring van de PS aansluiting zullen vinden. Hier in Belgie is de realiteit dat de PvdA 4000 leden heeft, de LSP 300, de SPa rood schat ik op 150, Sap 70, KP: 100, Cap: 50. Dat wil dus zeggen: de Pvda is de enige organisatie die de structuur, de mensen, de middelen heeft om links echt op de kaart te zetten. Dus is de vraag: is de PvdA marxistisch (anti kapitalistisch zonder te vervallen in dogmatisme) en democratisch en dus in staat om de kleinere groepen te doen aansluiten ?