Werkloosheidsuitkeringen

[cdekeule]

Iemand die een werkloosheidsuitkering ontvangt, doet dit omwille van een verbreking van het arbeidscontract vanwege de werkgever. Daarna wordt de werkloosheidsvergoeding betaalt door de gemeenschap. Dit veroorzaakt wrevel en niet volledig ten onrechte.

Het systeem zoals het nu bestaat, lijkt een perversiteit van een neoliberaal model. Multinationals behandelen hun werknemers als "human resources", danken ze af zoals het afval dat gedumpt wordt in de rivieren en de kost ervan komt terecht op de gemeenschap. Naar analogie met "de vervuiler betaalt", kan men zich toch afvragen of de werkloosheidsuitkeringen als kost van het kapitalisme niet gedragen dient te worden door de werkgevers i.p.v. de gemeenschap. Het lijkt me veel logischer.

Wat is uw mening?

[Raf Verbeke]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Iemand die een werkloosheidsuitkering ontvangt, doet dit omwille van een verbreking van het arbeidscontract vanwege de werkgever. Daarna wordt de werkloosheidsvergoeding betaalt door de gemeenschap. Dit veroorzaakt wrevel en niet volledig ten onrechte.

Het systeem zoals het nu bestaat, lijkt een perversiteit van een neoliberaal model. Multinationals behandelen hun werknemers als "human resources", danken ze af zoals het afval dat gedumpt wordt in de rivieren en de kost ervan komt terecht op de gemeenschap. Naar analogie met "de vervuiler betaalt", kan men zich toch afvragen of de werkloosheidsuitkeringen als kost van het kapitalisme niet gedragen dient te worden door de werkgevers i.p.v. de gemeenschap. Het lijkt me veel logischer.

Wat is uw mening?

Voor volledige werkgelegenheid !:
Iedereen die wil moet kunnen werken aan een volwaardig loon dat enoeg is om zichzelf en zijn gezin te onderhouden.
Zolang dit niet gegarandeerd is : werkloosheidsuitkering om inkomen te beschermen.
Dat systeem is het resultaat van jaren strijd van de werkende bevolking en wordt vooral gedragen door bijdragen op het loon en gedeeltelijk door overheidsmiddelen uit belastingen.
Tot begin jaren '80 heeft de werkende bevolking altijd meer afgedragen dan ze uit de werkloosheidskassen heeft geput. Dan is er een massale structurele werkloosheid, lees ondertewerksteling, blijven bestaan. Die drukt op de lonen.
Meer dan de financiering van de werkloosheidskassen ter discussie te willen stellen is het de vraag wie de creatie van jobs financiert. Vanaf het midden van de jaren ' 90 is men sociaal zekerheidsgeld beginnen ' activeren' voor jobs ( loonlastverlagingen, dienstencheques, enz.). Dat geld dient daar niet voor.

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf Verbeke

Voor volledige werkgelegenheid !:
Iedereen die wil moet kunnen werken aan een volwaardig loon dat enoeg is om zichzelf en zijn gezin te onderhouden.
Zolang dit niet gegarandeerd is : werkloosheidsuitkering om inkomen te beschermen.
Dat systeem is het resultaat van jaren strijd van de werkende bevolking en wordt vooral gedragen door bijdragen op het loon en gedeeltelijk door overheidsmiddelen uit belastingen.
Tot begin jaren '80 heeft de werkende bevolking altijd meer afgedragen dan ze uit de werkloosheidskassen heeft geput. Dan is er een massale structurele werkloosheid, lees ondertewerksteling, blijven bestaan. Die drukt op de lonen.
Meer dan de financiering van de werkloosheidskassen ter discussie te willen stellen is het de vraag wie de creatie van jobs financiert. Vanaf het midden van de jaren ' 90 is men sociaal zekerheidsgeld beginnen ' activeren' voor jobs ( loonlastverlagingen, dienstencheques, enz.). Dat geld dient daar niet voor.

Ik zie de oplossing niet in volledige tewerkstelling. Reden: de populatie neemt toe én de automatisering neemt toe. De combinatie van die twee leidt automatisch tot structurele werkloosheid, m.a.w. de modernisering en de bevolkingstoename zorgt ervoor dat er niet voldoende jobs zijn voor iedereen.

De oplossing ligt volgens mij eerder in de richting van een basisinkomen en het betaalbaar houden van de basisbehoeften. Werken wordt dan één van de vele mogelijkheden om je als mens te ontplooien, naast bijvoorbeeld opvoeding van kinderen, vrijwilligerswerk, beoefening van kunst, sport, enz.

[Raf Verbeke]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Ik zie de oplossing niet in volledige tewerkstelling. Reden: de populatie neemt toe én de automatisering neemt toe. De combinatie van die twee leidt automatisch tot structurele werkloosheid, m.a.w. de modernisering en de bevolkingstoename zorgt ervoor dat er niet voldoende jobs zijn voor iedereen.

De oplossing ligt volgens mij eerder in de richting van een basisinkomen en het betaalbaar houden van de basisbehoeften. Werken wordt dan één van de vele mogelijkheden om je als mens te ontplooien, naast bijvoorbeeld opvoeding van kinderen, vrijwilligerswerk, beoefening van kunst, sport, enz.

cdkeule,

Respect voor je standpunt, maar wat zeg je tegen iemand die geen werk heeft ( om welke reden ook) en die betaalde arbeid wil uitoefenen ?

Wacht tot we je invulling van je basisbehoeften betaalbaar hebben gemaakt ( 6% BTW op olie, kiwi op geneesmiddelen, herstel van de prijscontrole op de broodprijs, open prijsvorming van flatscreens, maximumfactuur op geneeskundige zorg , huursubsidies, volledig gratis onderwijs,...).

Me dunk is het recht op een goedbetaalde job even cruciaal als de hier genoemde dingen.

Moet ik dan vragen dat die afstand doet van dat recht om de basisbehoeften betaalbaar te houden ? Nee toch ?

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf Verbeke

cdkeule,

Respect voor je standpunt, maar wat zeg je tegen iemand die geen werk heeft ( om welke reden ook) en die betaalde arbeid wil uitoefenen ?

Wacht tot we je invulling van je basisbehoeften betaalbaar hebben gemaakt ( 6% BTW op olie, kiwi op geneesmiddelen, herstel van de prijscontrole op de broodprijs, open prijsvorming van flatscreens, maximumfactuur op geneeskundige zorg , huursubsidies, volledig gratis onderwijs,...).

Me dunk is het recht op een goedbetaalde job even cruciaal als de hier genoemde dingen.

Moet ik dan vragen dat die afstand doet van dat recht om de basisbehoeften betaalbaar te houden ? Nee toch ?

Kijk, we leven in een kapitalistische samenleving, waarin de menselijke waarde afgemeten wordt aan zijn/haar inzetbaarheid in het arbeidssysteem. M.a.w. iemand die kan werken, zal willen werken, omdat dit de enige manier is om tot een zekere zelfwaarde te komen. De huidige machthebbers (politieke meerderheid en private belanghebbenden) zien het onderwijs liefst als een voorbereiding op het latere werkleven. Vandaar dat we een minister hebben van "onderwijs en werkgelegenheid" en bijvoorbeeld geen "minister van onderwijs en cultuur". Het kapitalistische systeem heeft dus een ideologie die het psychologisch noodzakelijk maakt dat iedereen gaat werken, dus niet alleen om te kunnen overleven, maar ook om zich goed te kunnen voelen en dus gezond te blijven. Dit heeft maatschappelijke problemen tot gevolg, bijvoorbeeld in de opvoeding. Moeders willen hun kinderen niet meer opvoeden, want ze krijgen daar geen maatschappelijke dankbaarheid voor. Kinderen worden dan massaal gedumpt in de kinderopvang bijvoorbeeld.

Iedereen heeft natuurlijk het recht om te werken, maar er moet genoeg werk zijn voor iedereen. Ik denk dat we naar een samenleving moeten streven waarbij de menselijke waarde losgekoppeld wordt van zijn economische waarde. Een mens is meer dan een "human resource". Iedereen zou de kans moeten krijgen om zich zinvol bezig te houden en zichzelf als creatief individu te ontplooien. Daar zal een stuk arbeid in zitten, want arbeid is in vele gevallen zinvol (niet in alle gevallen). Het werk kan echter beter verdeeld worden. Men zou best de mensen die momenteel werken wat minder kunnen laten werken, en de mensen die momenteel niet werken wat meer, zodat de taken en de vrije tijd beter verdeeld zijn. Voor de overheid is er een taak weggelegd in het betaalbaar houden van de basisbehoeften, maar dat is een taak die zich in de economische sfeer bevindt. Dit staat los van de individuele ontplooiing van de mens waarvan ik vind dat het de doelstelling van een samenleving zou moeten zijn om dit voor iedereen mogelijk te maken, niet alleen zij die het zich financieel kunnen permitteren.

[debbie]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Kijk, we leven in een kapitalistische samenleving, waarin de menselijke waarde afgemeten wordt aan zijn/haar inzetbaarheid in het arbeidssysteem. M.a.w. iemand die kan werken, zal willen werken, omdat dit de enige manier is om tot een zekere zelfwaarde te komen. De huidige machthebbers (politieke meerderheid en private belanghebbenden) zien het onderwijs liefst als een voorbereiding op het latere werkleven. Vandaar dat we een minister hebben van "onderwijs en werkgelegenheid" en bijvoorbeeld geen "minister van onderwijs en cultuur". Het kapitalistische systeem heeft dus een ideologie die het psychologisch noodzakelijk maakt dat iedereen gaat werken, dus niet alleen om te kunnen overleven, maar ook om zich goed te kunnen voelen en dus gezond te blijven. Dit heeft maatschappelijke problemen tot gevolg, bijvoorbeeld in de opvoeding. Moeders willen hun kinderen niet meer opvoeden, want ze krijgen daar geen maatschappelijke dankbaarheid voor. Kinderen worden dan massaal gedumpt in de kinderopvang bijvoorbeeld.

Iedereen heeft natuurlijk het recht om te werken, maar er moet genoeg werk zijn voor iedereen. Ik denk dat we naar een samenleving moeten streven waarbij de menselijke waarde losgekoppeld wordt van zijn economische waarde. Een mens is meer dan een "human resource". Iedereen zou de kans moeten krijgen om zich zinvol bezig te houden en zichzelf als creatief individu te ontplooien. Daar zal een stuk arbeid in zitten, want arbeid is in vele gevallen zinvol (niet in alle gevallen). Het werk kan echter beter verdeeld worden. Men zou best de mensen die momenteel werken wat minder kunnen laten werken, en de mensen die momenteel niet werken wat meer, zodat de taken en de vrije tijd beter verdeeld zijn. Voor de overheid is er een taak weggelegd in het betaalbaar houden van de basisbehoeften, maar dat is een taak die zich in de economische sfeer bevindt. Dit staat los van de individuele ontplooiing van de mens waarvan ik vind dat het de doelstelling van een samenleving zou moeten zijn om dit voor iedereen mogelijk te maken, niet alleen zij die het zich financieel kunnen permitteren.

Het doel van onderwijs is er idd in de eerste plaats op gericht om de jongeren klaar te stomen om deel uit te maken van het economisch proces. De wijze waarop dit gebeurt is in mijn ogen door van de jongeren kuddedieren te maken die niet zelfstandig of kritisch nadenken.

De filosoof Savater pleit ervoor om het vak sociologie in te voeren in het onderwijs. Sociologie draagt ertoe bij dat jongeren inzicht krijgen in het begrip "cultuur", dat ze kritisch en sceptisch leren nadenken, niet zomaar alle traditionele opvattingen vanzelfsprekend vinden en zo met een minimum aan vooroordelen tot een maximum aan kennis komen. Dit werkt zeer verruimend en relativerend.

In sommige buurlanden krijgen alle leerlingen ook het vak "agressie". Hier leren ze wat agressie precies is, hoe het ontstaat, welke verschillende stadia een persoon die agressief wordt doorloopt en hoe men ermee kan omgaan. Wat te doen als je met agressie van een ander geconfronteerd wordt, in welke fase je de agressie kan ombuigen, wat je kan doen en wat je zeker niet moet doen. Leerlingen leren ook hoe ze met hun eigen agressie kunnen omgaan. Ook dit lijkt me een zeer belangrijk vak. (Zeker nu we meer en meer over jonge mensen horen die hun zelfcontrole verliezen).

Ik ben het er dus helemaal mee eens dat de onderwijs niet langer slechts de economische belangen mag nastreven maar ook andere maatschappelijke belangen aan bod moet laten komen. Zodat de jongeren weer geloven in zichzelf en in een toekomst en beseffen dat hun waarde niet slechts afhangt van hun economische deelname aan de samenleving.

[Dajjal]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf Verbeke

Meer dan de financiering van de werkloosheidskassen ter discussie te willen stellen is het de vraag wie de creatie van jobs financiert. Vanaf het midden van de jaren ' 90 is men sociaal zekerheidsgeld beginnen ' activeren' voor jobs ( loonlastverlagingen, dienstencheques, enz.). Dat geld dient daar niet voor.

Dient het dan om onbeperkt een klasse van incompetente luie werkonwilligen te financieren ?

[Raf Verbeke]

[quote=Dajjal;4135936]Dient het dan om onbeperkt een klasse van incompetente luie werkonwilligen te financieren ?[/QUOT

Werkloosheid kas dient om wie geen werk heeft om rendenen buiten zijn of haar wil toch te verzekeren van een inkomen dat betaald wordt door solidaire bijdragen van diegenen die werk hebben.

[Dajjal]

[quote=Raf Verbeke;4136524]

Oorspronkelijk geplaatst door Dajjal

Dient het dan om onbeperkt een klasse van incompetente luie werkonwilligen te financieren ?[/QUOT

Werkloosheid kas dient om wie geen werk heeft om rendenen buiten zijn of haar wil toch te verzekeren van een inkomen dat betaald wordt door solidaire bijdragen van diegenen die werk hebben.

En wat als diegenen die gesponsord worden door de werkende bevolking manifest onwillig zijn en geen enkele job aanvaarden die de VDAB hen voorstelt ?

Leegaards blijven sponsoren dan maar ?

Dop optrekken tot 1300 euro de maand netto, voor een termijn van 1 (een) jaar, en men kan van die gunst maar 1 keer om de 7 jaar gebruik maken.

Nadien nog geen werk ? Trek uw plan of ga in de goot liggen.

[Valentine Julien]

Ik denk dat het stoppen van de plundering door de elite in deze samenleving meer geld oplevert dan de jacht op werkelozen!
Dat de banken in handen komen van de burgers is al een zaak die miljarden zal schelen in onze zak. Heb je dat nu niet door jongen!

ARMOEDE KAN IEDEREEN OVERKOMEN!
Iedereen is kwetsbaar!

Heb je het lef om daar aan mee te doen?

Of blijf je naar beneden schoppen op je medemens?

Heb je gezen wat dei crisis gedaan heeft?????

NOG MEER SCHULDEN voor de collectieviteit! JOU en MIJ

WEB of debt!

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf Verbeke

Werkloosheid kas dient om wie geen werk heeft om rendenen buiten zijn of haar wil toch te verzekeren van een inkomen dat betaald wordt door solidaire bijdragen van diegenen die werk hebben.

Als politicus bent U beter dan wie ook op de hoogte dat de werkloosheidsuitkeringen en andere sociale zekerheidsvergoedingen pas na 1980 in de verkeerde richting zijn gegaan.

Onder normale omstandigheden, zouden de huidige sociale zekerheden echter niet meer kosten dan de intrest op het vele geld dat voor die tijd door de arbeiders en bedienden betaald is geweest.

Moesten de Belgische politici het geld van de in loondienst werkende Belgen hebben beheerd zoals het een goede huisvader betaamd en niet over den balk hebben gesmeten, zoals idioten, dan was er nu geen enkel probleem geweest om elke meerdere jarige Belg een basisinkomen van 1500€ per maand te geven, enkel van de intresten van dit verdwenen geld.

Maar in plaats van geld in overschot te hebben, heeft Belgie zelfs een enorme schuld opgebouwd in die periode.

De laatste 10 jaar hebben we opnieuw een enorme overschot op de sociale zekerheid gekend, doch opnieuw is al dit geld verdwenen, vaak naar mensen die nooit 1 cent of druppel zweet hebben bijgedragen aan het opbouwen van deze sociale zekerheid.

Zou men dus niet beter beginnen met de echte uitbuiters van onze werkende klasse aan te pakken en stoppen met iedereen die het maar wil een leefloon te schenken op kosten van de belastingbetalers.

Jaarlijks komen er meer dan 1000 nieuwe leefloners bij die vanuit het buitenland naar hier komen, gewoon omdat ze hier zonder problemen geld, woning en eten kunnen bekomen. Ze moeten enkel de nodige moeite doen om naar hier te komen en hier asiel aanvragen.
Waarom verplicht men die mensen niet terug zoals vroeger om asiel aan te vragen in hun land van herkomst bij de ambassades, zoals het was voor 1980.
Toen de asiel aanvrager nog moest kunnen bewijzen om zelf voor zijn levensonderhoud te kunnen instaan in België en toen wie tekende als waarborg voor de asielzoeker verantwoordelijk was om te zorgen dat deze ook daadwerkelijk in zijn levensonderhoud werd voorzien, zonder hulp en centen van de belastingbetaler.