|
Parlementsvoorzitter
Geregistreerd: 5 december 2004
Berichten: 2.190
|
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Boontjes
Heeft Vlaanderen, buiten de koers en het onnozele voetbal wel een identiteit?
Indien ja, ik zou ze graag kennen.
|
Ik denk dat u een beetje verdwaalt bent al U identiteit enkel en allen toeschuift aan een sport evenement, anders hebt u nooit heel goed opgelet, en bent U kwestie van politiek niet zo bijster veel op de hoogte. Ik zal een poging doen om Identiteit een beetje voor U te verduidelijken.
Het thema van de identieteit loopt als een rode draad door de geschiedenis van de mensheid. Weinig andere factoren hebben aanleiding gegeven tot passies, conflicten en regelrechte oorlogen dan het bedereigen of het effectief aantasten van de eigenheid van volkeren en naties. Het gegeven van de identiteit behoort immers tot de essentie van het menselijke zijn, en samen met de godsdienstbeleving wordt het zo ervaren over heel de wereld. Draai en keert het gelijk ge het wil dit is nu eenmaal zo.
Elk mens bezit een eigen identiteit, die uniek en per definitie niet wisselbaar is, een neger kan niet blank zijn evenmin als een blanke geen Aziaat kan zijn...
En hetzelfde geld voor de volkeren. Als Vlaming hebben we een nationale identiteit, die zich onderscheid van de nationale identiteit van bv de Schotten, Duitsers, Finnen of welk ander volk dan ook...
En die verscheidenheid maakt ook de rijkdom van de wereld uit. Verschijdenheid hoeft niet noodzaakelijk een bron van conflict te zijn, zoals men heel graag beweert. Het tegendeel is waar. Vele conflicten vonden- en vinden nog altijd- hun oorsprong in het ontkennen of het bestrijden van de identiteit van andere volkeren of naties.
De nationale identiteit is niet een eenvoudig te omschrijven iets, dat is juist.
Er bestaat geen exacte weetenschap die er een wiskundige defenitie aan kan geven. Van Dale geeft de volgende omschrijving van identiteit: "eenheid van wezen, volkomen overeenstemmig" en "eigen karakter, het individuele kenmerk". Dit slaat op de identiteit die elk mens persoonlijk eigen is, maar ook gezinnen, dorpen, steden, bedrijven, verenigingen en volkeren worden gekarakteriseerd door een specifieke identiteit. Men heeft een eigen identiteit als individu, en tergerlijker tijd ook als of ondermeer als een lid van een gezin, als een werknemer bij een bedrijf, als lid van een volk.
Deze verschillende niveaus van identiteit worden door niemand hopelijk ontkend of geminimaliseerd. De Griekse filosoofen hadden het al over het ik ten opzichte van de wereld; de hedendaagse management-literatuur bulkt letterlijk uit van chique termen als 'corporate identity' en 'corporate culture'.
Jammer blijkt het dat er blijkbaar één grote uitzondering op de regel blijkt te bestaan nl de nationale identiteit. Van verschillende kanten wordt het concept zelf van de nationale identiteit ofwel ontkend of in twijfel getrokken, ofwel bestreden, gecriminaliseerd, tot een taboe verheven, verdacht gemaakt...
Sommige auteurs, journalisten en politici hebben van het bestrijden van de nationale identiteit hun reden van bestaan gemaakt. Dit feit samen met het groeiende vreemdelingenprobleem (wat had je nu gedacht?) en de doorbraak van het Vlaams blok/belang, maakt het thema van de nationale identiteit meer en meer centraal komt te staan in het politieke debat, en waarachtig ook op dit forum. Dit blijkt niet enkel bij ons te zijn maar ook elders in Europa, en de wereld.
Nu in het boek van Samuel P. Huntington " The clach of civilisations and the remakeing of the world order" voert hij aan dat de wereldpolitiek na de koude oorlog zal beheerst worden door de strijd van de verschillende beschavingen, conflicten zijn dan niet langer ideologisch, maar etnisch of cultureel geinspireerd, een intersant boek, de schrijver neemt geen blad voor de mond en schopt met plezier tegen de heersende politieke correctheid...
Zijn analyse is vooral gericht op de internationale politiek, maar kan evengoed op binnenlands vlak van toepassing zijn. De belgische staat, een kunstmatige construktie waar de Vlamingen altijd al hebben moeten vechten om hun identiteit te vrijwaren, wordt geconfronteerd met grote groepen niet Europeese vreemdelingen die zich niet willen of kunnen aanpassen...Werd onze identiteit in het verleden bedrijgd door het Franstalige establischment van dit land, dan is het nu nog altijd van hetzelfde. De Vlaamse cultuur en de Nederlandse taal te elimineren ('La Belgique sera latine, ou ne sera pas.) Nu in de vorm van de buitensporige immigratie van vreemdelingen.
Welke zijn nu de elementen die bepalend zijn voor de nationale identiteit.
Men onderschijd doorgaans de volgende factoren, of misschien betregezecht de wisselwerking en complementariteit van volgende factoren: Taal, Grondgebied, Etnische oorsprong, Cultuur/beschaving, Godsdienst, het gevoel tot dezelfde gemeenschap te behoren, de wil om samen te leven, een gemeenschappelijk verleden.
taal
De taal is gans het volk, luid een oud gezegde. Dat is de evidentie zelve. De taal is immers een gegeven dat onmiddelijk waarneembaar is, en duidelijk onderscheidbaar is van andere talen.Gedurende zeer lange tijd was de Vlaamse strijd zo goed als uitsluitend gericht op het voortbestaan van de Nederlandse taal. Sinds het ontstaan van de Belgische staat wilden de Franstalige machthebbers de identiteit van het Vlaamse volk uitroeien, en de meest aangewezen methode was toen het Nederlands te bannen uit het openbare leven (onderwijs, administratie, rechtspraak,...) Strijdmotto van de Franstalige was toen dan ook: "La Belgique serra latine, ou elle ne sera pas"
Dankzij de Vlaamse Beweging heeft Vlaanderen deze strijd tegen het Belgisch regime uiteindelijk gewonnen. Het Nederlands is de enige officieel erkende taal op het Vlaamse Grondgebied (Brussel en enkele andere gebieden uitgezonderd) De strijd voor het voortbestaan van het Nederlands had een sterk mobiliseerend effect voor de Vlaamse Beweging. Toch eerlijkheid biedt ook vermeld te worden dat het gezegde "de taal is heel het volk" ook weeral niet helemaal klopt. Er zijn immers Vlamingen die geen woord Nederlands kennen en die desondanks toch volwaardige Vlamingen zijn, vb de verfranste Vlamingen in Brussel of de autochtone inwoners van Zuid- Vlaanderenin de Franse regio Nord-Pas de Calais.
Grondgebied
Is een duidelijk objectiveerbaar gegeven. Volkeren leven en gedijen op een bepaald grondgebied, al dan niet omgeven door grenzen. De Vlamingen hebben hun stek in het Zuidelijke deel van de lage landen aan de zee. Zowel geografische als klimatologische factoren spelen een belangerijke rol. De ligging aan zee en het bestaan van belangerijke waterwegen hebben er bijvoorbeeld toe bijgedragen dat sommige van onze steden zich al vroeg hebben kunnen ontwikkelen tot belangrijke handelscentra. Het relatief milde maar toch eenigzinds noordelijke klimaat heeft dan weer een invloed op onze mentaliteit, die anders is als de sfeer van laat maar hangen (maniana, maniana), die men vaak aantreft in de zuiderse klimaten.
Politiek gesproken is het grondgebied een vitale staatskundige factor. Spontaan streeft elk volk naar een eigen territorium, dat meestal geconcretiseerd wordt in een eigen staat. Daartegenover staat dat bestaande staten er doorheen de geschiedenis naar gestreefd hebben hun territorium te vergroten, ten koste van andere staten en volkeren. Het resultaat is dat vele bestaande grenzen, ook in West Europa, gecontesteerd werden en nog steets worden. Zo zijn sommige volkeren verspreid over het grondgebied van verschillende staten. De Joden vormen hier een zij het een extreem voorbeeld van: zij leven verspreid over de gehele wereld, zowel voor als na de creatie van de staat Israël.Hoewel de overgrote meerderheid van de Vlamingen in Vlaanderen woont, zijn er ook Vlamingen die buiten de grenzen van Vlaanderen wonen, niet alleen in het eerder aangehaalde Zuid Vlaanderen, maar ook in Moeskroen, Komen, Vloesberg en andere gebieden die ons in de loop van de geschiedenis zijn ontstolen.
Etnische oorsprong
Is een ander zeer belangerijk element dat de identiteit van een volk mee bepaalt.
Tussen 900 en 600 voor onze tijdsrekening kennen de Kelten een grote expansie vanuit hun Zuid-Duitse stamland naar het noorde en het westen toe, waarbij ze zich o.m. ook in de Nederlande vestigden.
Driehonderd jaar later kwamen er, onder Germaanse druk, nieuwe groepen Kelten over de Rijn, die zich gingen vermengen met andere stammen die zich al in onze gebieden hadden gevestigd (Treveri, Nervii, Bellovaci, Ambiani, Eburoni) Het was de Romeinse Keizer Julius Caesar die deze verschillende stammen aanduide met de verzamel naam "Belgae". Rond de derde eeuw NC zou het germaanse element versterkt worden door de vestiging van Tungri, en Taxandriërs in het gebied van de uitgeroeide Eburonen en van de Bataven aan de Beneden-Rijn. Tegen het jaar 350 zouden zich in Taxandrië op hun beurt, met Romeinse toestemming, veel Franken komen vestigen. De Franken maakte het hoofdbestanddeel uit van onze voorouders en leerden ons ook hun taal, het Westnederfrankisch, dat zich ontwikkelde tot het huidige Nederlands.
Later werden onze gebieden bezet door de Spanjaarden, de Oostenrijkers, en de Fransen, die ook hun genetische sporen hebben achtergelaten.
De huidige multiculturalisten en andere smeltpot fanaten zullen bij het lezen bij deze triomfantelijk wijzen op het feit dat onze oorsprong bepaald werd door een samenvoeging van verschillende invloeden. Gisteren de Franken en de Kelten, vandaag de Marokkanen en de Turken....  beste deze vergelijking gaat niet op en wel hierom: De verschillende stammen en volkeren die zich destijds in onze gebieden zijn komen vestigen, leefden in relative nabijheid tot elkaar en waren cultureel en etnisch enigzins met elkaar verwant.
En dat kan niet gezegt worden van de Afrikanen, en Aziaten en... die in grote getallen naar hier gekomen zijn.
Een andere veel voorkomende denkfout naar mijn mening bestaat erin de gastarbeiders die sinds de vroege jaren zestig door dit land werden aangetrokken, over één kam te scheren.
De Europeese gastarbeiders (vooral Italianen, Spanjaarden maar ook Portugezen en Grieken) hebben zich weinig of geen noemenswaardige problemen gesteld wat hun integratie in onze maatschappij betreft.
Deze mensen maken immers ook deel uit van onze Europese Beschavingswereld.
In tegenstelling tot de vele hier aanwezige vreemdelingen die bijvoorbeeld de islam belijden, en er fundamenteel andere normen en gebruiken op na houden.
Europeese beschaving
Westerse beschaving naar mijn mening weinig zin daar die toch volledig op europeese denkbeelden berust. In het geheel van waarden, normen, verwezelijkingen gebaseerd op Griekse en Romeinse Oudheid, het Christendom en het humanisme, en Keltische en Germaanse invloeden. Het is een nalatenschap die gezorgt heeft voor een niet te evenaren combinatie van matriële welstand, intellectuele en politieke vrijheid en technisch- wetenschappelijke vooruitgang. Het feit deel uit te maken van deze beschavingssfeer is iets dat ons verbindt met de andere Europeese volkeren, maar duidelijk onderscheid van de rest van de wereld.
Godsdienst
Of ge nu gelovig bent of niet, niemand kan ontkennen dat de christelijke godsdienst een diepe stempel heeft gedrukt op onze manier van denken. Dat is voor heel Eropa, en niet in het minst n Vlaanderen.
Onze Vlaamse geschiedenis had er wellicht heel anders uit gezien als Vlaanderen niet overwegend katholiek, maar protestands was geweest.
Maar als er zulke verschillen bestaan tussen verschillende takken van éénzelfde christelijke boom, dan hoeft het geen betoog dat de situatie bij een confrontatie met het archaïsche, onverdraagzame en totalitaire "godsdienst" als de islam van een heel andere orde is.
Het verschil tussen christendom en islam anno 2005 is dat het christendom naaste liefde predikt, terwijl de islam zich lijkt te gedragen als een veroveringsgodsdienst die de aanhangers van andere godsdiensten als te bestrijden "ongelovigen" beschouwt.
Ook het katolicisme heeft zijn minder propere momenten gekend, maar die zijn immidels al een hele tijd achter de rug.
Het is bepaald merkwaardig dat "figuren" en groeperingen die zichzelf "progresief" noemen, de islam op voet van gelijkheid willen brengen met de hier bestaande godsdiensten en aldus de klok een paar 100 jaar willen terugdraaien, toen we zelf de Franse Revolutie nog niet kende..
Gevoel tot eenzelfde gemeenschap te behoren
en de daaraan verbonden wil om samen te leven zijn toegeven de meest subjective criteria, van de nationale identiteit. Maar dat betekend geenzins dat deze criteria van ondergeschikt belang zou zijn, integendeel.
Veelal is het nationale gemeenschapsgevoel niet iets dat dagelijks op een bewuste manier wordt ervaren door elk lid van die gemeenschap. Het is een gevoel dat meestal op moeilijke momenten en crisissituaties, en waarschijnlijk ook bij sportevenementen zoals je zelf aanhaald bovenkomt.
Het nationale gemeenschapsgevoel heeft een zeer grote rol gespeeld bij het ineenstorten van het communisme en zijn dictatuur in het voormalige Oostblok, wat zeer sterk tot uiting kwam in ondermeer Polen, Roemenië, Estland, Letland en Litouwen.
De nationale identiteit was er een houvast tegen de wanhoop van de onderdrukking en een katalysator in de strijd tegen het regime.
Gemeenschappelijk verleden
Mensen die tot eenzelfde volk behoren, beschikken over een gemeenschappelijk verleden.
Het gaat hier om het besef van oorlogen en andere rampen, successen,, crisissituaties en belangrijke gebeurtenissen allerhanden die bijgedragen hebben tot het collectieve geheugen.
Een oud gezegde wil dat een volk zonder besef van zijn geschiedenis, ook geen toekomst heeft.
Het belang hiervan wordt duidelijk aangetoond door de hardnekkige en stelselmatige pogingen van linkse en andere "multiculturele" onderwijshervormers om het vak geschiedenis af te bouwen.(o.a Anciaux Bert)
De nationale identiteit wordt ook mee bepaald door symbolen 'vb een vlag, een volkslied, monumenten allerhande) en stichtende mythes cfr ontstaan van Antwerpen.
In ons dagelijks taalgebruik heeft de term "mythe" vaak een negative bijklank, in de zin van een fabeltje dat elke grond van waarheid mist maar om de een of andere reden een hardnekkig bestaan kent.
Mythes kunnen echter ook een heel andere betekenis hebben Van Dale geeft als eerste definite "verhalende overlevering die betrekking heeft op de godsdienst en de wereldbeschouwing van een volk".
Elk volk heeft zulke mythes, en koestert ze omdat ze bijdragen tot de nationale samenhorigheid.
Wellicht de bekenste Vlaamse mythe is de Guldensporenslag van 11 juli 1302. Het is in bepaalde kringen zeer de bon ton om neerbuigend te doen over deze Vlaamse overwinning en om het historische belang ervan te minimaliseren.
Misschien bestaat er wel enige grond om dat laatste te doen, maar men mag niet voorbij gaan aan het feit dat het belang van de Guldensporenslag eerder politiek-cultureel is dan zuiver historisch-wetenschappelijk. De essentie is dat we op 11 juli met succes zijn opgekomen voor onze rechten. Dat we erin geslaagd zijn de Franse bezetter een lesje te leren, dat een leger van stadsmillities, boeren en andere eenvoudige mannen het gehaald heeft op de veel beter bewapende Franse ridderij, en dat dit enkel kon gebeuren omdat dit leger bezield was door de drang naar vrijheid en recht. D�*�*r ligt het belang van de herdenking van de Guldensporenslag, en nergens anders.
Het boek van Hendrik Conscience heef vele jonge Vlamingen bewust gemaakt van hun Vlaamse identiteit, meer dan politieke toespraken of tractaten dit ooit zullen kunnen doen.
Kort samengevat zijn de Vlamingen dus Nederlandstalige West-Europeanen die in het zuidelijke deel van de lage landen aan de zee wonen, en die zich bekennen tot de Europeese beschaving gebaseerd op de Grieks-Romeinse, christelijke-humanistische, Keltische en Germaanse invloeden en waarden.
Dit is een poging tot een definitie die onmogelijk volledig sluitend kan zijn.
Het overgrote deel van de Vlamingen zullen zich wel herkennen in deze definitie; maar zoals gewoonlijk zal het voor andere minder het geval zijn.
Een Vlaming die zich bekeerde tot het boedhisme zou zich kunnen afvragen of hij wel een Vlaming is, aangezien hij zich niet zal terug vinden in de verschillendeaspecten van onze Europeese beschaving. Desalniettemin berust zijn bekering op een vrije keuze, of dat mag men toch hopen, en die feitelijk eigen is aan onze maatschappij en tradities.
Bovendien kan hij zijn genetische afkomst, zijn Vlaamse opvoeding, en de waarden en normen die hij zich- soms onbewust- eigen heeft gemaakt, onmogelijk verlochenen.Of hij het nu graag hoort of niet hij is en blijft een Vlaming.
Wat dan met het Koreaantje dat door een Vlaams gezin is geadopteerd, en zich na al die jaren ontpopt heeft tot een echte Vlaming, is een ander veel voorkomende vraag die men wel eens graag steld.
Wel: er steld zich geen enkel probleem volgens mij, behalve misschien voor de betrokkene, als die op jonge leeftijd heeft moeten kampen met een identiteitscrisis, bij het besef dat hij anders is dan de mensen rond zich.
Onze maatschappij zal zo iemand ontzettend snel in haar schoot opnemen, en in die mate dat hij zichzelf als Vlaming beschouwt, zullen de andere Vlamingen hem ook als dusdanig beschouwen.
Onze nationale identiteit heeft gestalte gekregen door de combinatie van, en de wisselwerking tussen de besproken factoren.
Geen enkele individuele factor is absoluut, zoals ook de combinatie van alle factoren niet absoluut is.
Onze identiteit wordt bovendien ook bepaald door wat we niet zijn, door wat ons onderscheidt van de anderen.
Zo zal een vrouw in een werkomgeving met alleen maar mannen, haar vrouwelijke identiteit veel scherper aanvoelen dan het geval zou zijn in andere omstandigheden.
Dit geld ook waneer we geconfronteerd worden met uitingen die ons vreemd zijn: de bejaarde die zich door de massale aanwezigheid van vreemdelingen niet meer thuis voelt in zijn eigen straat....
Zo Boontjes ik hoop dat je nu verder geholpen bent inzake de materie identiteit.
Het was me een genoegen, en met Vlaamse Groet.[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by phoebe on 07-08-2005 at 18:56
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Boontjes
Heeft Vlaanderen, buiten de koers en het onnozele voetbal wel een identiteit?
Indien ja, ik zou ze graag kennen.
|
Ik denk dat u een beetje verdwaalt bent al U identiteit enkel en allen toeschuift aan een sport evenement, anders hebt u nooit heel goed opgelet, en bent U kwestie van politiek niet zo bijster veel op de hoogte. Ik zal een poging doen om Identiteit een beetje voor U te verduidelijken.
Het thema van de identieteit loopt als een rode draad door de geschiedenis van de mensheid. Weinig andere factoren hebben aanleiding gegeven tot passies, conflicten en regelrechte oorlogen dan het bedereigen of het effectief aantasten van de eigenheid van volkeren en naties. Het gegeven van de identiteit behoort immers tot de essentie van het menselijke zijn, en samen met de godsdienstbeleving wordt het zo ervaren over heel de wereld. Draai en keert het gelijk ge het wil dit is nu eenmaal zo.
Elk mens bezit een eigen identiteit, die uniek en per definitie niet wisselbaar is, een neger kan niet blank zijn evenmin als een blanke geen Aziaat kan zijn...
En hetzelfde geld voor de volkeren. Als Vlaming hebben we een nationale identiteit, die zich onderscheid van de nationale identiteit van bv de Schotten, Duitsers, Finnen of welk ander volk dan ook...
En die verscheidenheid maakt ook de rijkdom van de wereld uit. Verschijdenheid hoeft niet noodzaakelijk een bron van conflict te zijn, zoals men heel graag beweert. Het tegendeel is waar. Vele conflicten vonden- en vinden nog altijd- hun oorsprong in het ontkennen of het bestrijden van de identiteit van andere volkeren of naties.
De nationale identiteit is niet een eenvoudig te omschrijven iets, dat is juist.
Er bestaat geen exacte weetenschap die er een wiskundige defenitie aan kan geven. Van Dale geeft de volgende omschrijving van identiteit: "eenheid van wezen, volkomen overeenstemmig" en "eigen karakter, het individuele kenmerk". Dit slaat op de identiteit die elk mens persoonlijk eigen is, maar ook gezinnen, dorpen, steden, bedrijven, verenigingen en volkeren worden gekarakteriseerd door een specifieke identiteit. Men heeft een eigen identiteit als individu, en tergerlijker tijd ook als of ondermeer als een lid van een gezin, als een werknemer bij een bedrijf, als lid van een volk.
Deze verschillende niveaus van identiteit worden door niemand hopelijk ontkend of geminimaliseerd. De Griekse filosoofen hadden het al over het ik ten opzichte van de wereld; de hedendaagse management-literatuur bulkt letterlijk uit van chique termen als 'corporate identity' en 'corporate culture'.
Jammer blijkt het dat er blijkbaar één grote uitzondering op de regel blijkt te bestaan nl de nationale identiteit. Van verschillende kanten wordt het concept zelf van de nationale identiteit ofwel ontkend of in twijfel getrokken, ofwel bestreden, gecriminaliseerd, tot een taboe verheven, verdacht gemaakt...
Sommige auteurs, journalisten en politici hebben van het bestrijden van de nationale identiteit hun reden van bestaan gemaakt. Dit feit samen met het groeiende vreemdelingenprobleem (wat had je nu gedacht?) en de doorbraak van het Vlaams blok/belang, maakt het thema van de nationale identiteit meer en meer centraal komt te staan in het politieke debat, en waarachtig ook op dit forum. Dit blijkt niet enkel bij ons te zijn maar ook elders in Europa, en de wereld.
Nu in het boek van Samuel P. Huntington "The clach of civilisations and the remakeing of the world order" voert hij aan dat de wereldpolitiek na de koude oorlog zal beheerst worden door de strijd van de verschillende beschavingen, conflicten zijn dan niet langer ideologisch, maar etnisch of cultureel geinspireerd, een intersant boek, de schrijver neemt geen blad voor de mond en schopt met plezier tegen de heersende politieke correctheid...
Zijn analyse is vooral gericht op de internationale politiek, maar kan evengoed op binnenlands vlak van toepassing zijn. De belgische staat, een kunstmatige construktie waar de Vlamingen altijd al hebben moeten vechten om hun identiteit te vrijwaren, wordt geconfronteerd met grote groepen niet Europeese vreemdelingen die zich niet willen of kunnen aanpassen...Werd onze identiteit in het verleden bedrijgd door het Franstalige establischment van dit land, dan is het nu nog altijd van hetzelfde. De Vlaamse cultuur en de Nederlandse taal te elimineren ('La Belgique sera latine, ou ne sera pas.) Nu in de vorm van de buitensporige immigratie van vreemdelingen.
Welke zijn nu de elementen die bepalend zijn voor de nationale identiteit.
Men onderschijd doorgaans de volgende factoren, of misschien betregezecht de wisselwerking en complementariteit van volgende factoren: Taal, Grondgebied, Etnische oorsprong, Cultuur/beschaving, Godsdienst, het gevoel tot dezelfde gemeenschap te behoren, de wil om samen te leven, een gemeenschappelijk verleden.
taal
De taal is gans het volk, luid een oud gezegde. Dat is de evidentie zelve. De taal is immers een gegeven dat onmiddelijk waarneembaar is, en duidelijk onderscheidbaar is van andere talen.Gedurende zeer lange tijd was de Vlaamse strijd zo goed als uitsluitend gericht op het voortbestaan van de Nederlandse taal. Sinds het ontstaan van de Belgische staat wilden de Franstalige machthebbers de identiteit van het Vlaamse volk uitroeien, en de meest aangewezen methode was toen het Nederlands te bannen uit het openbare leven (onderwijs, administratie, rechtspraak,...) Strijdmotto van de Franstalige was toen dan ook: "La Belgique serra latine, ou elle ne sera pas"
Dankzij de Vlaamse Beweging heeft Vlaanderen deze strijd tegen het Belgisch regime uiteindelijk gewonnen. Het Nederlands is de enige officieel erkende taal op het Vlaamse Grondgebied (Brussel en enkele andere gebieden uitgezonderd) De strijd voor het voortbestaan van het Nederlands had een sterk mobiliseerend effect voor de Vlaamse Beweging. Toch eerlijkheid biedt ook vermeld te worden dat het gezegde "de taal is heel het volk" ook weeral niet helemaal klopt. Er zijn immers Vlamingen die geen woord Nederlands kennen en die desondanks toch volwaardige Vlamingen zijn, vb de verfranste Vlamingen in Brussel of de autochtone inwoners van Zuid- Vlaanderenin de Franse regio Nord-Pas de Calais.
Grondgebied
Is een duidelijk objectiveerbaar gegeven. Volkeren leven en gedijen op een bepaald grondgebied, al dan niet omgeven door grenzen. De Vlamingen hebben hun stek in het Zuidelijke deel van de lage landen aan de zee. Zowel geografische als klimatologische factoren spelen een belangerijke rol. De ligging aan zee en het bestaan van belangerijke waterwegen hebben er bijvoorbeeld toe bijgedragen dat sommige van onze steden zich al vroeg hebben kunnen ontwikkelen tot belangrijke handelscentra. Het relatief milde maar toch eenigzinds noordelijke klimaat heeft dan weer een invloed op onze mentaliteit, die anders is als de sfeer van laat maar hangen (maniana, maniana), die men vaak aantreft in de zuiderse klimaten.
Politiek gesproken is het grondgebied een vitale staatskundige factor. Spontaan streeft elk volk naar een eigen territorium, dat meestal geconcretiseerd wordt in een eigen staat. Daartegenover staat dat bestaande staten er doorheen de geschiedenis naar gestreefd hebben hun territorium te vergroten, ten koste van andere staten en volkeren. Het resultaat is dat vele bestaande grenzen, ook in West Europa, gecontesteerd werden en nog steets worden. Zo zijn sommige volkeren verspreid over het grondgebied van verschillende staten. De Joden vormen hier een zij het een extreem voorbeeld van: zij leven verspreid over de gehele wereld, zowel voor als na de creatie van de staat Israël.Hoewel de overgrote meerderheid van de Vlamingen in Vlaanderen woont, zijn er ook Vlamingen die buiten de grenzen van Vlaanderen wonen, niet alleen in het eerder aangehaalde Zuid Vlaanderen, maar ook in Moeskroen, Komen, Vloesberg en andere gebieden die ons in de loop van de geschiedenis zijn ontstolen.
Etnische oorsprong
Is een ander zeer belangerijk element dat de identiteit van een volk mee bepaalt.
Tussen 900 en 600 voor onze tijdsrekening kennen de Kelten een grote expansie vanuit hun Zuid-Duitse stamland naar het noorde en het westen toe, waarbij ze zich o.m. ook in de Nederlande vestigden.
Driehonderd jaar later kwamen er, onder Germaanse druk, nieuwe groepen Kelten over de Rijn, die zich gingen vermengen met andere stammen die zich al in onze gebieden hadden gevestigd (Treveri, Nervii, Bellovaci, Ambiani, Eburoni) Het was de Romeinse Keizer Julius Caesar die deze verschillende stammen aanduide met de verzamel naam "Belgae". Rond de derde eeuw NC zou het germaanse element versterkt worden door de vestiging van Tungri, en Taxandriërs in het gebied van de uitgeroeide Eburonen en van de Bataven aan de Beneden-Rijn. Tegen het jaar 350 zouden zich in Taxandrië op hun beurt, met Romeinse toestemming, veel Franken komen vestigen. De Franken maakte het hoofdbestanddeel uit van onze voorouders en leerden ons ook hun taal, het Westnederfrankisch, dat zich ontwikkelde tot het huidige Nederlands.
Later werden onze gebieden bezet door de Spanjaarden, de Oostenrijkers, en de Fransen, die ook hun genetische sporen hebben achtergelaten.
De huidige multiculturalisten en andere smeltpot fanaten zullen bij het lezen bij deze triomfantelijk wijzen op het feit dat onze oorsprong bepaald werd door een samenvoeging van verschillende invloeden. Gisteren de Franken en de Kelten, vandaag de Marokkanen en de Turken.... beste deze vergelijking gaat niet op en wel hierom: De verschillende stammen en volkeren die zich destijds in onze gebieden zijn komen vestigen, leefden in relative nabijheid tot elkaar en waren cultureel en etnisch enigzins met elkaar verwant.
En dat kan niet gezegt worden van de Afrikanen, en Aziaten en... die in grote getallen naar hier gekomen zijn.
Een andere veel voorkomende denkfout naar mijn mening bestaat erin de gastarbeiders die sinds de vroege jaren zestig door dit land werden aangetrokken, over één kam te scheren.
De Europeese gastarbeiders (vooral Italianen, Spanjaarden maar ook Portugezen en Grieken) hebben zich weinig of geen noemenswaardige problemen gesteld wat hun integratie in onze maatschappij betreft.
Deze mensen maken immers ook deel uit van onze Europese Beschavingswereld.
In tegenstelling tot de vele hier aanwezige vreemdelingen die bijvoorbeeld de islam belijden, en er fundamenteel andere normen en gebruiken op na houden.
Europeese beschaving
Westerse beschaving naar mijn mening weinig zin daar die toch volledig op europeese denkbeelden berust. In het geheel van waarden, normen, verwezelijkingen gebaseerd op Griekse en Romeinse Oudheid, het Christendom en het humanisme, en Keltische en Germaanse invloeden. Het is een nalatenschap die gezorgt heeft voor een niet te evenaren combinatie van matriële welstand, intellectuele en politieke vrijheid en technisch- wetenschappelijke vooruitgang. Het feit deel uit te maken van deze beschavingssfeer is iets dat ons verbindt met de andere Europeese volkeren, maar duidelijk onderscheid van de rest van de wereld.
Godsdienst
Of ge nu gelovig bent of niet, niemand kan ontkennen dat de christelijke godsdienst een diepe stempel heeft gedrukt op onze manier van denken. Dat is voor heel Eropa, en niet in het minst n Vlaanderen.
Onze Vlaamse geschiedenis had er wellicht heel anders uit gezien als Vlaanderen niet overwegend katholiek, maar protestands was geweest.
Maar als er zulke verschillen bestaan tussen verschillende takken van éénzelfde christelijke boom, dan hoeft het geen betoog dat de situatie bij een confrontatie met het archaïsche, onverdraagzame en totalitaire "godsdienst" als de islam van een heel andere orde is.
Het verschil tussen christendom en islam anno 2005 is dat het christendom naaste liefde predikt, terwijl de islam zich lijkt te gedragen als een veroveringsgodsdienst die de aanhangers van andere godsdiensten als te bestrijden "ongelovigen" beschouwt.
Ook het katolicisme heeft zijn minder propere momenten gekend, maar die zijn immidels al een hele tijd achter de rug.
Het is bepaald merkwaardig dat "figuren" en groeperingen die zichzelf "progresief" noemen, de islam op voet van gelijkheid willen brengen met de hier bestaande godsdiensten en aldus de klok een paar 100 jaar willen terugdraaien, toen we zelf de Franse Revolutie nog niet kende..
Gevoel tot eenzelfde gemeenschap te behoren
en de daaraan verbonden wil om samen te leven zijn toegeven de meest subjective criteria, van de nationale identiteit. Maar dat betekend geenzins dat deze criteria van ondergeschikt belang zou zijn, integendeel.
Veelal is het nationale gemeenschapsgevoel niet iets dat dagelijks op een bewuste manier wordt ervaren door elk lid van die gemeenschap. Het is een gevoel dat meestal op moeilijke momenten en crisissituaties, en waarschijnlijk ook bij sportevenementen zoals je zelf aanhaald bovenkomt.
Het nationale gemeenschapsgevoel heeft een zeer grote rol gespeeld bij het ineenstorten van het communisme en zijn dictatuur in het voormalige Oostblok, wat zeer sterk tot uiting kwam in ondermeer Polen, Roemenië, Estland, Letland en Litouwen.
De nationale identiteit was er een houvast tegen de wanhoop van de onderdrukking en een katalysator in de strijd tegen het regime.
Gemeenschappelijk verleden
Mensen die tot eenzelfde volk behoren, beschikken over een gemeenschappelijk verleden.
Het gaat hier om het besef van oorlogen en andere rampen, successen,, crisissituaties en belangrijke gebeurtenissen allerhanden die bijgedragen hebben tot het collectieve geheugen.
Een oud gezegde wil dat een volk zonder besef van zijn geschiedenis, ook geen toekomst heeft.
Het belang hiervan wordt duidelijk aangetoond door de hardnekkige en stelselmatige pogingen van linkse en andere "multiculturele" onderwijshervormers om het vak geschiedenis af te bouwen.(o.a Anciaux Bert)
De nationale identiteit wordt ook mee bepaald door symbolen 'vb een vlag, een volkslied, monumenten allerhande) en stichtende mythes cfr ontstaan van Antwerpen.
In ons dagelijks taalgebruik heeft de term "mythe" vaak een negative bijklank, in de zin van een fabeltje dat elke grond van waarheid mist maar om de een of andere reden een hardnekkig bestaan kent.
Mythes kunnen echter ook een heel andere betekenis hebben Van Dale geeft als eerste definite "verhalende overlevering die betrekking heeft op de godsdienst en de wereldbeschouwing van een volk".
Elk volk heeft zulke mythes, en koestert ze omdat ze bijdragen tot de nationale samenhorigheid.
Wellicht de bekenste Vlaamse mythe is de Guldensporenslag van 11 juli 1302. Het is in bepaalde kringen zeer de bon ton om neerbuigend te doen over deze Vlaamse overwinning en om het historische belang ervan te minimaliseren.
Misschien bestaat er wel enige grond om dat laatste te doen, maar men mag niet voorbij gaan aan het feit dat het belang van de Guldensporenslag eerder politiek-cultureel is dan zuiver historisch-wetenschappelijk. De essentie is dat we op 11 juli met succes zijn opgekomen voor onze rechten. Dat we erin geslaagd zijn de Franse bezetter een lesje te leren, dat een leger van stadsmillities, boeren en andere eenvoudige mannen het gehaald heeft op de veel beter bewapende Franse ridderij, en dat dit enkel kon gebeuren omdat dit leger bezield was door de drang naar vrijheid en recht. D�*�*r ligt het belang van de herdenking van de Guldensporenslag, en nergens anders.
Het boek van Hendrik Conscience heef vele jonge Vlamingen bewust gemaakt van hun Vlaamse identiteit, meer dan politieke toespraken of tractaten dit ooit zullen kunnen doen.
Kort samengevat zijn de Vlamingen dus Nederlandstalige West-Europeanen die in het zuidelijke deel van de lage landen aan de zee wonen, en die zich bekennen tot de Europeese beschaving gebaseerd op de Grieks-Romeinse, christelijke-humanistische, Keltische en Germaanse invloeden en waarden.
Dit is een poging tot een definitie die onmogelijk volledig sluitend kan zijn.
Het overgrote deel van de Vlamingen zullen zich wel herkennen in deze definitie; maar zoals gewoonlijk zal het voor andere minder het geval zijn.
Een Vlaming die zich bekeerde tot het boedhisme zou zich kunnen afvragen of hij wel een Vlaming is, aangezien hij zich niet zal terug vinden in de verschillendeaspecten van onze Europeese beschaving. Desalniettemin berust zijn bekering op een vrije keuze, of dat mag men toch hopen, en die feitelijk eigen is aan onze maatschappij en tradities.
Bovendien kan hij zijn genetische afkomst, zijn Vlaamse opvoeding, en de waarden en normen die hij zich- soms onbewust- eigen heeft gemaakt, onmogelijk verlochenen.Of hij het nu graag hoort of niet hij is en blijft een Vlaming.
Wat dan met het Koreaantje dat door een Vlaams gezin is geadopteerd, en zich na al die jaren ontpopt heeft tot een echte Vlaming, is een ander veel voorkomende vraag die men wel eens graag steld.
Wel: er steld zich geen enkel probleem volgens mij, behalve misschien voor de betrokkene, als die op jonge leeftijd heeft moeten kampen met een identiteitscrisis, bij het besef dat hij anders is dan de mensen rond zich.
Onze maatschappij zal zo iemand ontzettend snel in haar schoot opnemen, en in die mate dat hij zichzelf als Vlaming beschouwt, zullen de andere Vlamingen hem ook als dusdanig beschouwen.
Onze nationale identiteit heeft gestalte gekregen door de combinatie van, en de wisselwerking tussen de besproken factoren.
Geen enkele individuele factor is absoluut, zoals ook de combinatie van alle factoren niet absoluut is.
Onze identiteit wordt bovendien ook bepaald door wat we niet zijn, door wat ons onderscheidt van de anderen.
Zo zal een vrouw in een werkomgeving met alleen maar mannen, haar vrouwelijke identiteit veel scherper aanvoelen dan het geval zou zijn in andere omstandigheden.
Dit geld ook waneer we geconfronteerd worden met uitingen die ons vreemd zijn: de bejaarde die zich door de massale aanwezigheid van vreemdelingen niet meer thuis voelt in zijn eigen straat....
Zo Boontjes ik hoop dat je nu verder geholpen bent inzake de materie identiteit.
Het was me een genoegen, en met Vlaamse Groet.[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by phoebe on 07-08-2005 at 18:50
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Boontjes
Heeft Vlaanderen, buiten de koers en het onnozele voetbal wel een identiteit?
Indien ja, ik zou ze graag kennen.
|
Ik denk dat u een beetje verdwaalt bent al U identiteit enkel en allen toeschuift aan een sport evenement, anders hebt u nooit heel goed opgelet, en bent U kwestie van politiek niet zo bijster veel op de hoogte. Ik zal een poging doen om Identiteit een beetje voor U te verduidelijken.
Het thema van de identieteit loopt als een rode draad door de geschiedenis van de mensheid. Weinig andere factoren hebben aanleiding gegeven tot passies, conflicten en regelrechte oorlogen dan het bedereigen of het effectief aantasten van de eigenheid van volkeren en naties. Het gegeven van de identiteit behoort immers tot de essentie van het menselijke, en samen met godsdienstbeleving wordt het zo ervaren over heel de wereld. Draai en keert het gelijk ge het wil dit is nu eenmaal zo.
Elk mens bezit een eigen identiteit, die uniek en per definitie niet wisselbaar is, een neger kan niet blank zijn evenmin als een blanke geen Aziaat kan zijn...
En hetzelfde geld voor de volkeren. Als Vlaming hebben we een nationale identiteit, die zich onderscheid van de nationale identiteit van bv de Schotten, Duitsers, Finnen of welk ander volk dan ook...
En die verscheidenheid maakt ook de rijkdom van de wereld uit. Verschijdenheid hoeft niet noodzaakelijk een bron van conflict te zijn, zoals men heel graag beweert. Het tegendeel is waar. Vele conflicten vonden- en vinden nog altijd- hun oorsprong in het ontkennen of het bestrijden van de identiteit van andere volkeren of naties.
De nationale identiteit is niet een eenvoudig te omschrijven iets, dat is juist.
Er bestaat geen exacte weetenschap die er een wiskundige defenitie aan kan geven. Van Dale geeft de volgende omschrijving van identiteit: "eenheid van wezen, volkomen overeenstemmig" en "eigen karakter, het individuele kenmerk". Dit slaat op de identiteit die elk mens persoonlijk eigen is, maar ook gezinnen, dorpen, steden, bedrijven, verenigingen en volkeren worden gekarakteriseerd door een specifieke identiteit. Men heeft een eigen identiteit als individu, en tergerlijker tijd ook als of ondermeer als een lid van een gezin, als een werknemer bij een bedrijf, als lid van een volk.
Deze verschillende niveaus van identiteit worden door niemand hopelijk ontkend of geminimaliseerd. De Griekse filosoofen hadden het al over het ik ten opzichte van de wereld; de hedendaagse management-literatuur bulkt letterlijk uit van chique termen als 'corporate identity' en 'corporate culture'.
Jammer is het dat er blijkbaar een grote uitzondering op de regel blijkt te bestaannl de nationale identiteit. Van verschillende kanten wordt het concept zelf van de nationale identiteit ofwel ontkend of in twijfel getrokken, ofwel bestreden, gecriminaliseerd, tot een taboe verheven, verdacht gemaakt...
Sommige auteurs, journalisten en politici hebben van het bestrijden van de nationale identiteit hun reden van bestaan gemaakt. Dit feit samen met het groeiende vreemdelingenprobleem (wat had je nu gedacht?) en de doorbraak van het Vlaams blok/belang, maakt het thema van de nationale identiteit meer en meer centraal komt te staan in het politieke debat, en waarachtig ook op dit forum. Dit blijkt niet enkel bij ons te zijn maar ook elders in Europa, en de wereld.
Nu in het boek van Samuel P. Huntington "The clach of civilisations and the remakeing of the world order" voert hij aan dat de wereldpolitiek na de koude oorlog zal beheerst worden door de strijd van de verschillende beschavingen, conflicten zijn dan niet langer ideologisch, maar etnisch of cultureel geinspireerd, een intersant boek, de schrijver neemt geen blad voor de mond en schopt met plezier tegen de heersende politieke correctheid...
Zijn analyse is vooral gericht op de internationale politiek, maar kan evengoed op binnenlands vlak van toepassing zijn. De belgische staat, een kunstmatige construktie waar de Vlamingen altijd al hebben moeten vechten om hun identiteit te vrijwaren, wordt geconfronteerd met grote groepen niet Europeese vreemdelingen die zich niet willen of kunnen aanpassen...Werd onze identiteit in het verleden bedrijgd door het Franstalige establischment van dit land, dan is het nu nog altijd van hetzelfde. De Vlaamse cultuur en de Nederlandse taal te elimineren ('La Belgique sera latine, ou ne sera pas.) Nu in de vorm van de buitensporige immigratie van vreemdelingen.
Welke zijn nu de elementen die bepalend zijn voor de nationale identiteit.
Men onderschijd doorgaans de volgende factoren, of misschien betregezecht de wisselwerking en complementariteit van volgende factoren: Taal, Grondgebied, Etnische oorsprong, Cultuur/beschaving, Godsdienst, het gevoel tot dezelfde gemeenschap te behoren, de wil om samen te leven, een gemeenschappelijk verleden.
taal
De taal is gans het volk, luid een oud gezegde. Dat is de evidentie zelve. De taal is immers een gegeven dat onmiddelijk waarneembaar is, en duidelijk onderscheidbaar is van andere talen.Gedurende zeer lange tijd was de Vlaamse strijd zo goed als uitsluitend gericht op het voortbestaan van de Nederlandse taal. Sinds het ontstaan van de Belgische staat wilden de Franstalige machthebbers de identiteit van het Vlaamse volk uitroeien, en de meest aangewezen methode was toen het Nederlands te bannen uit het openbare leven (onderwijs, administratie, rechtspraak,...) Strijdmotto van de Franstalige was toen dan ook: "La Belgique serra latine, ou elle ne sera pas"
Dankzij de Vlaamse Beweging heeft Vlaanderen deze strijd tegen het Belgisch regime uiteindelijk gewonnen. Het Nederlands is de enige officieel erkende taal op het Vlaamse Grondgebied (Brussel en enkele andere gebieden uitgezonderd) De strijd voor het voortbestaan van het Nederlands had een sterk mobiliseerend effect voor de Vlaamse Beweging. Toch eerlijkheid biedt ook vermeld te worden dat het gezegde "de taal is heel het volk" ook weeral niet helemaal klopt. Er zijn immers Vlamingen die geen woord Nederlands kennen en die desondanks toch volwaardige Vlamingen zijn, vb de verfranste Vlamingen in Brussel of de autochtone inwoners van Zuid- Vlaanderenin de Franse regio Nord-Pas de Calais.
Grondgebied
Is een duidelijk objectiveerbaar gegeven. Volkeren leven en gedijen op een bepaald grondgebied, al dan niet omgeven door grenzen. De Vlamingen hebben hun stek in het Zuidelijke deel van de lage landen aan de zee. Zowel geografische als klimatologische factoren spelen een belangerijke rol. De ligging aan zee en het bestaan van belangerijke waterwegen hebben er bijvoorbeeld toe bijgedragen dat sommige van onze steden zich al vroeg hebben kunnen ontwikkelen tot belangrijke handelscentra. Het relatief milde maar toch eenigzinds noordelijke klimaat heeft dan weer een invloed op onze mentaliteit, die anders is als de sfeer van laat maar hangen (maniana, maniana), die men vaak aantreft in de zuiderse klimaten.
Politiek gesproken is het grondgebied een vitale staatskundige factor. Spontaan streeft elk volk naar een eigen territorium, dat meestal geconcretiseerd wordt in een eigen staat. Daartegenover staat dat bestaande staten er doorheen de geschiedenis naar gestreefd hebben hun territorium te vergroten, ten koste van andere staten en volkeren. Het resultaat is dat vele bestaande grenzen, ook in West Europa, gecontesteerd werden en nog steets worden. Zo zijn sommige volkeren verspreid over het grondgebied van verschillende staten. De Joden vormen hier een zij het een extreem voorbeeld van: zij leven verspreid over de gehele wereld, zowel voor als na de creatie van de staat Israël.Hoewel de overgrote meerderheid van de Vlamingen in Vlaanderen woont, zijn er ook Vlamingen die buiten de grenzen van Vlaanderen wonen, niet alleen in het eerder aangehaalde Zuid Vlaanderen, maar ook in Moeskroen, Komen, Vloesberg en andere gebieden die ons in de loop van de geschiedenis zijn ontstolen.
Etnische oorsprong
Is een ander zeer belangerijk element dat de identiteit van een volk mee bepaalt.
Tussen 900 en 600 voor onze tijdsrekening kennen de Kelten een grote expansie vanuit hun Zuid-Duitse stamland naar het noorde en het westen toe, waarbij ze zich o.m. ook in de Nederlande vestigden.
Driehonderd jaar later kwamen er, onder Germaanse druk, nieuwe groepen Kelten over de Rijn, die zich gingen vermengen met andere stammen die zich al in onze gebieden hadden gevestigd (Treveri, Nervii, Bellovaci, Ambiani, Eburoni) Het was de Romeinse Keizer Julius Caesar die deze verschillende stammen aanduide met de verzamel naam "Belgae". Rond de derde eeuw NC zou het germaanse element versterkt worden door de vestiging van Tungri, en Taxandriërs in het gebied van de uitgeroeide Eburonen en van de Bataven aan de Beneden-Rijn. Tegen het jaar 350 zouden zich in Taxandrië op hun beurt, met Romeinse toestemming, veel Franken komen vestigen. De Franken maakte het hoofdbestanddeel uit van onze voorouders en leerden ons ook hun taal, het Westnederfrankisch, dat zich ontwikkelde tot het huidige Nederlands.
Later werden onze gebieden bezet door de Spanjaarden, de Oostenrijkers, en de Fransen, die ook hun genetische sporen hebben achtergelaten.
De huidige multiculturalisten en andere smeltpot fanaten zullen bij het lezen bij deze triomfantelijk wijzen op het feit dat onze oorsprong bepaald werd door een samenvoeging van verschillende invloeden. Gisteren de Franken en de Kelten, vandaag de Marokkanen en de Turken.... beste deze vergelijking gaat niet op en wel hierom: De verschillende stammen en volkeren die zich destijds in onze gebieden zijn komen vestigen, leefden in relative nabijheid tot elkaar en waren cultureel en etnisch enigzins met elkaar verwant.
En dat kan niet gezegt worden van de Afrikanen, en Aziaten en... die in grote getallen naar hier gekomen zijn.
Een andere veel voorkomende denkfout naar mijn mening bestaat erin de gastarbeiders die sinds de vroege jaren zestig door dit land werden aangetrokken, over één kam te scheren.
De Europeese gastarbeiders (vooral Italianen, Spanjaarden maar ook Portugezen en Grieken) hebben zich weinig of geen noemenswaardige problemen gesteld wat hun integratie in onze maatschappij betreft.
Deze mensen maken immers ook deel uit van onze Europese Beschavingswereld.
In tegenstelling tot de vele hier aanwezige vreemdelingen die bijvoorbeeld de islam belijden, en er fundamenteel andere normen en gebruiken op na houden.
Europeese beschaving
Westerse beschaving naar mijn mening weinig zin daar die toch volledig op europeese denkbeelden berust. In het geheel van waarden, normen, verwezelijkingen gebaseerd op Griekse en Romeinse Oudheid, het Christendom en het humanisme, en Keltische en Germaanse invloeden. Het is een nalatenschap die gezorgt heeft voor een niet te evenaren combinatie van matriële welstand, intellectuele en politieke vrijheid en technisch- wetenschappelijke vooruitgang. Het feit deel uit te maken van deze beschavingssfeer is iets dat ons verbindt met de andere Europeese volkeren, maar duidelijk onderscheid van de rest van de wereld.
Godsdienst
Of ge nu gelovig bent of niet, niemand kan ontkennen dat de christelijke godsdienst een diepe stempel heeft gedrukt op onze manier van denken. Dat is voor heel Eropa, en niet in het minst n Vlaanderen.
Onze Vlaamse geschiedenis had er wellicht heel anders uit gezien als Vlaanderen niet overwegend katholiek, maar protestands was geweest.
Maar als er zulke verschillen bestaan tussen verschillende takken van éénzelfde christelijke boom, dan hoeft het geen betoog dat de situatie bij een confrontatie met het archaïsche, onverdraagzame en totalitaire "godsdienst" als de islam van een heel andere orde is.
Het verschil tussen christendom en islam anno 2005 is dat het christendom naaste liefde predikt, terwijl de islam zich lijkt te gedragen als een veroveringsgodsdienst die de aanhangers van andere godsdiensten als te bestrijden "ongelovigen" beschouwt.
Ook het katolicisme heeft zijn minder propere momenten gekend, maar die zijn immidels al een hele tijd achter de rug.
Het is bepaald merkwaardig dat "figuren" en groeperingen die zichzelf "progresief" noemen, de islam op voet van gelijkheid willen brengen met de hier bestaande godsdiensten en aldus de klok een paar 100 jaar willen terugdraaien, toen we zelf de Franse Revolutie nog niet kende..
Gevoel tot eenzelfde gemeenschap te behoren
en de daaraan verbonden wil om samen te leven zijn toegeven de meest subjective criteria, van de nationale identiteit. Maar dat betekend geenzins dat deze criteria van ondergeschikt belang zou zijn, integendeel.
Veelal is het nationale gemeenschapsgevoel niet iets dat dagelijks op een bewuste manier wordt ervaren door elk lid van die gemeenschap. Het is een gevoel dat meestal op moeilijke momenten en crisissituaties, en waarschijnlijk ook bij sportevenementen zoals je zelf aanhaald bovenkomt.
Het nationale gemeenschapsgevoel heeft een zeer grote rol gespeeld bij het ineenstorten van het communisme en zijn dictatuur in het voormalige Oostblok, wat zeer sterk tot uiting kwam in ondermeer Polen, Roemenië, Estland, Letland en Litouwen.
De nationale identiteit was er een houvast tegen de wanhoop van de onderdrukking en een katalysator in de strijd tegen het regime.
Gemeenschappelijk verleden
Mensen die tot eenzelfde volk behoren, beschikken over een gemeenschappelijk verleden.
Het gaat hier om het besef van oorlogen en andere rampen, successen,, crisissituaties en belangrijke gebeurtenissen allerhanden die bijgedragen hebben tot het collectieve geheugen.
Een oud gezegde wil dat een volk zonder besef van zijn geschiedenis, ook geen toekomst heeft.
Het belang hiervan wordt duidelijk aangetoond door de hardnekkige en stelselmatige pogingen van linkse en andere "multiculturele" onderwijshervormers om het vak geschiedenis af te bouwen.(o.a Anciaux Bert)
De nationale identiteit wordt ook mee bepaald door symbolen 'vb een vlag, een volkslied, monumenten allerhande) en stichtende mythes cfr ontstaan van Antwerpen.
In ons dagelijks taalgebruik heeft de term "mythe" vaak een negative bijklank, in de zin van een fabeltje dat elke grond van waarheid mist maar om de een of andere reden een hardnekkig bestaan kent.
Mythes kunnen echter ook een heel andere betekenis hebben Van Dale geeft als eerste definite "verhalende overlevering die betrekking heeft op de godsdienst en de wereldbeschouwing van een volk".
Elk volk heeft zulke mythes, en koestert ze omdat ze bijdragen tot de nationale samenhorigheid.
Wellicht de bekenste Vlaamse mythe is de Guldensporenslag van 11 juli 1302. Het is in bepaalde kringen zeer de bon ton om neerbuigend te doen over deze Vlaamse overwinning en om het historische belang ervan te minimaliseren.
Misschien bestaat er wel enige grond om dat laatste te doen, maar men mag niet voorbij gaan aan het feit dat het belang van de Guldensporenslag eerder politiek-cultureel is dan zuiver historisch-wetenschappelijk. De essentie is dat we op 11 juli met succes zijn opgekomen voor onze rechten. Dat we erin geslaagd zijn de Franse bezetter een lesje te leren, dat een leger van stadsmillities, boeren en andere eenvoudige mannen het gehaald heeft op de veel beter bewapende Franse ridderij, en dat dit enkel kon gebeuren omdat dit leger bezield was door de drang naar vrijheid en recht. D�*�*r ligt het belang van de herdenking van de Guldensporenslag, en nergens anders.
Het boek van Hendrik Conscience heef vele jonge Vlamingen bewust gemaakt van hun Vlaamse identiteit, meer dan politieke toespraken of tractaten dit ooit zullen kunnen doen.
Kort samengevat zijn de Vlamingen dus Nederlandstalige West-Europeanen die in het zuidelijke deel van de lage landen aan de zee wonen, en die zich bekennen tot de Europeese beschaving gebaseerd op de Grieks-Romeinse, christelijke-humanistische, Keltische en Germaanse invloeden en waarden.
Dit is een poging tot een definitie die onmogelijk volledig sluitend kan zijn.
Het overgrote deel van de Vlamingen zullen zich wel herkennen in deze definitie; maar zoals gewoonlijk zal het voor andere minder het geval zijn.
Een Vlaming die zich bekeerde tot het boedhisme zou zich kunnen afvragen of hij wel een Vlaming is, aangezien hij zich niet zal terug vinden in de verschillendeaspecten van onze Europeese beschaving. Desalniettemin berust zijn bekering op een vrije keuze, of dat mag men toch hopen, en die feitelijk eigen is aan onze maatschappij en tradities.
Bovendien kan hij zijn genetische afkomst, zijn Vlaamse opvoeding, en de waarden en normen die hij zich- soms onbewust- eigen heeft gemaakt, onmogelijk verlochenen.Of hij het nu graag hoort of niet hij is en blijft een Vlaming.
Wat dan met het Koreaantje dat door een Vlaams gezin is geadopteerd, en zich na al die jaren ontpopt heeft tot een echte Vlaming, is een ander veel voorkomende vraag die men wel eens graag steld.
Wel: er steld zich geen enkel probleem volgens mij, behalve misschien voor de betrokkene, als die op jonge leeftijd heeft moeten kampen met een identiteitscrisis, bij het besef dat hij anders is dan de mensen rond zich.
Onze maatschappij zal zo iemand ontzettend snel in haar schoot opnemen, en in die mate dat hij zichzelf als Vlaming beschouwt, zullen de andere Vlamingen hem ook als dusdanig beschouwen.
Onze nationale identiteit heeft gestalte gekregen door de combinatie van, en de wisselwerking tussen de besproken factoren.
Geen enkele individuele factor is absoluut, zoals ook de combinatie van alle factoren niet absoluut is.
Onze identiteit wordt bovendien ook bepaald door wat we niet zijn, door wat ons onderscheidt van de anderen.
Zo zal een vrouw in een werkomgeving met alleen maar mannen, haar vrouwelijke identiteit veel scherper aanvoelen dan het geval zou zijn in andere omstandigheden.
Dit geld ook waneer we geconfronteerd worden met uitingen die ons vreemd zijn: de bejaarde die zich door de massale aanwezigheid van vreemdelingen niet meer thuis voelt in zijn eigen straat....
Zo Boontjes ik hoop dat je nu verder geholpen bent inzake de materie identiteit.
Het was me een genoegen, en met Vlaamse Groet.[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Boontjes
Heeft Vlaanderen, buiten de koers en het onnozele voetbal wel een identiteit?
Indien ja, ik zou ze graag kennen.
|
Ik denk dat u een beetje verdwaalt bent al U identiteit enkel en allen toeschuift aan een sport evenement, anders hebt u nooit heel goed opgelet, en bent U kwestie van politiek niet zo bijster veel op de hoogte. Ik zal een poging doen om Identiteit een beetje voor U te verduidelijken.
Het thema van de identieteit loopt als een rode draad door de geschiedenis van de mensheid. Weinig andere factoren hebben aanleiding gegeven tot passies, conflicten en regelrechte oorlogen dan het bedereigen of het effectief aantasten van de eigenheid van volkeren en naties. Het gegeven van de identiteit behoort immers tot de essentie van het menselijke, en samen met godsdienstbeleving wordt het zo ervaren over heel de wereld. Draai en keert het gelijk ge het wil dit is nu eenmaal zo.
Elk mens bezit een eigen identiteit, die uniek en per definitie niet wisselbaar is, een neger kan niet blank zijn evenmin als een blanke geen Aziaat kan zijn...
En hetzelfde geld voor de volkeren. Als Vlaming hebben we een nationale identiteit, die zich onderscheid van de nationale identiteit van bv de Schotten, Duitsers, Finnen of welk ander volk dan ook...
En die verscheidenheid maakt ook de rijkdom van de wereld uit. Verschijdenheid hoeft niet noodzaakelijk een bron van conflict te zijn, zoals men heel graag beweert. Het tegendeel is waar. Vele conflicten vonden- en vinden nog altijd- hun oorsprong in het ontkennen of het bestrijden van de identiteit van andere volkeren of naties.
De nationale identiteit is niet een eenvoudig te omschrijven iets, dat is juist.
Er bestaat geen exacte weetenschap die er een wiskundige defenitie aan kan geven. Van Dale geeft de volgende omschrijving van identiteit: "eenheid van wezen, volkomen overeenstemmig" en "eigen karakter, het individuele kenmerk". Dit slaat op de identiteit die elk mens persoonlijk eigen is, maar ook gezinnen, dorpen, steden, bedrijven, verenigingen en volkeren worden gekarakteriseerd door een specifieke identiteit. Men heeft een eigen identiteit als individu, en tergerlijker tijd ook als of ondermeer als een lid van een gezin, als een werknemer bij een bedrijf, als lid van een volk.
Deze verschillende niveaus van identiteit worden door niemand hopelijk ontkend of geminimaliseerd. De Griekse filosoofen hadden het al over het ik ten opzichte van de wereld; de hedendaagse management-literatuur bulkt letterlijk uit van chique termen als 'corporate identity' en 'corporate culture'.
Jammer is het dat er blijkbaar een grote uitzondering op de regel blijkt te bestaannl de nationale identiteit. Van verschillende kanten wordt het concept zelf van de nationale identiteit ofwel ontkend of in twijfel getrokken, ofwel bestreden, gecriminaliseerd, tot een taboe verheven, verdacht gemaakt...
Sommige auteurs, journalisten en politici hebben van het bestrijden van de nationale identiteit hun reden van bestaan gemaakt. Dit feit samen met het groeiende vreemdelingenprobleem (wat had je nu gedacht?) en de doorbraak van het Vlaams blok/belang, maakt het thema van de nationale identiteit meer en meer centraal komt te staan in het politieke debat, en waarachtig ook op dit forum. Dit blijkt niet enkel bij ons te zijn maar ook elders in Europa, en de wereld.
Nu in het boek van Samuel P. Huntington "The clach of civilisations and the remakeing of the world order" voert hij aan dat de wereldpolitiek na de koude oorlog zal beheerst worden door de strijd van de verschillende beschavingen, conflicten zijn dan niet langer ideologisch, maar etnisch of cultureel geinspireerd, een intersant boek, de schrijver neemt geen blad voor de mond en schopt met plezier tegen de heersende politieke correctheid...
Zijn analyse is vooral gericht op de internationale politiek, maar kan evengoed op binnenlands vlak van toepassing zijn. De belgische staat, een kunstmatige construktie waar de Vlamingen altijd al hebben moeten vechten om hun identiteit te vrijwaren, wordt geconfronteerd met grote groepen niet Europeese vreemdelingen die zich niet willen of kunnen aanpassen...Werd onze identiteit in het verleden bedrijgd door het Franstalige establischment van dit land, dan is het nu nog altijd van hetzelfde. De Vlaamse cultuur en de Nederlandse taal te elimineren ('La Belgique sera latine, ou ne sera pas.) Nu in de vorm van de buitensporige immigratie van vreemdelingen.
Welke zijn nu de elementen die bepalend zijn voor de nationale identiteit.
Men onderschijd doorgaans de volgende factoren, of misschien betregezecht de wisselwerking en complementariteit van volgende factoren: Taal, Grondgebied, Etnische oorsprong, Cultuur/beschaving, Godsdienst, het gevoel tot dezelfde gemeenschap te behoren, de wil om samen te leven, een gemeenschappelijk verleden.
taal
De taal is gans het volk, luid een oud gezegde. Dat is de evidentie zelve. De taal is immers een gegeven dat onmiddelijk waarneembaar is, en duidelijk onderscheidbaar is van andere talen.Gedurende zeer lange tijd was de Vlaamse strijd zo goed als uitsluitend gericht op het voortbestaan van de Nederlandse taal. Sinds het ontstaan van de Belgische staat wilden de Franstalige machthebbers de identiteit van het Vlaamse volk uitroeien, en de meest aangewezen methode was toen het Nederlands te bannen uit het openbare leven (onderwijs, administratie, rechtspraak,...) Strijdmotto van de Franstalige was toen dan ook: "La Belgique serra latine, ou elle ne sera pas"
Dankzij de Vlaamse Beweging heeft Vlaanderen deze strijd tegen het Belgisch regime uiteindelijk gewonnen. Het Nederlands is de enige officieel erkende taal op het Vlaamse Grondgebied (Brussel en enkele andere gebieden uitgezonderd) De strijd voor het voortbestaan van het Nederlands had een sterk mobiliseerend effect voor de Vlaamse Beweging. Toch eerlijkheid biedt ook vermeld te worden dat het gezegde "de taal is heel het volk" ook weeral niet helemaal klopt. Er zijn immers Vlamingen die geen woord Nederlands kennen en die desondanks toch volwaardige Vlamingen zijn, vb de verfranste Vlamingen in Brussel of de autochtone inwoners van Zuid- Vlaanderenin de Franse regio Nord-Pas de Calais.
Grondgebied
Is een duidelijk objectiveerbaar gegeven. Volkeren leven en gedijen op een bepaald grondgebied, al dan niet omgeven door grenzen. De Vlamingen hebben hun stek in het Zuidelijke deel van de lage landen aan de zee. Zowel geografische als klimatologische factoren spelen een belangerijke rol. De ligging aan zee en het bestaan van belangerijke waterwegen hebben er bijvoorbeeld toe bijgedragen dat sommige van onze steden zich al vroeg hebben kunnen ontwikkelen tot belangrijke handelscentra. Het relatief milde maar toch eenigzinds noordelijke klimaat heeft dan weer een invloed op onze mentaliteit, die anders is als de sfeer van laat maar hangen (maniana, maniana), die men vaak aantreft in de zuiderse klimaten.
Politiek gesproken is het grondgebied een vitale staatskundige factor. Spontaan streeft elk volk naar een eigen territorium, dat meestal geconcretiseerd wordt in een eigen staat. Daartegenover staat dat bestaande staten er doorheen de geschiedenis naar gestreefd hebben hun territorium te vergroten, ten koste van andere staten en volkeren. Het resultaat is dat vele bestaande grenzen, ook in West Europa, gecontesteerd werden en nog steets worden. Zo zijn sommige volkeren verspreid over het grondgebied van verschillende staten. De Joden vormen hier een zij het een extreem voorbeeld van: zij leven verspreid over de gehele wereld, zowel voor als na de creatie van de staat Israël.Hoewel de overgrote meerderheid van de Vlamingen in Vlaanderen woont, zijn er ook Vlamingen die buiten de grenzen van Vlaanderen wonen, niet alleen in het eerder aangehaalde Zuid Vlaanderen, maar ook in Moeskroen, Komen, Vloesberg en andere gebieden die ons in de loop van de geschiedenis zijn ontstolen.
Etnische oorsprong
Is een ander zeer belangerijk element dat de identiteit van een volk mee bepaalt.
Tussen 900 en 600 voor onze tijdsrekening kennen de Kelten een grote expansie vanuit hun Zuid-Duitse stamland naar het noorde en het westen toe, waarbij ze zich o.m. ook in de Nederlande vestigden.
Driehonderd jaar later kwamen er, onder Germaanse druk, nieuwe groepen Kelten over de Rijn, die zich gingen vermengen met andere stammen die zich al in onze gebieden hadden gevestigd (Treveri, Nervii, Bellovaci, Ambiani, Eburoni) Het was de Romeinse Keizer Julius Caesar die deze verschillende stammen aanduide met de verzamel naam "Belgae". Rond de derde eeuw NC zou het germaanse element versterkt worden door de vestiging van Tungri, en Taxandriërs in het gebied van de uitgeroeide Eburonen en van de Bataven aan de Beneden-Rijn. Tegen het jaar 350 zouden zich in Taxandrië op hun beurt, met Romeinse toestemming, veel Franken komen vestigen. De Franken maakte het hoofdbestanddeel uit van onze voorouders en leerden ons ook hun taal, het Westnederfrankisch, dat zich ontwikkelde tot het huidige Nederlands.
Later werden onze gebieden bezet door de Spanjaarden, de Oostenrijkers, en de Fransen, die ook hun genetische sporen hebben achtergelaten.
De huidige multiculturalisten en andere smeltpot fanaten zullen bij het lezen bij deze triomfantelijk wijzen op het feit dat onze oorsprong bepaald werd door een samenvoeging van verschillende invloeden. Gisteren de Franken en de Kelten, vandaag de Marokkanen en de Turken.... beste deze vergelijking gaat niet op en wel hierom: De verschillende stammen en volkeren die zich destijds in onze gebieden zijn komen vestigen, leefden in relative nabijheid tot elkaar en waren cultureel en etnisch enigzins met elkaar verwant.
En dat kan niet gezegt worden van de Afrikanen, en Aziaten en... die in grote getallen naar hier gekomen zijn.
Een andere veel voorkomende denkfout naar mijn mening bestaat erin de gastarbeiders die sinds de vroege jaren zestig door dit land werden aangetrokken, over één kam te scheren.
De Europeese gastarbeiders (vooral Italianen, Spanjaarden maar ook Portugezen en Grieken) hebben zich weinig of geen noemenswaardige problemen gesteld wat hun integratie in onze maatschappij betreft.
Deze mensen maken immers ook deel uit van onze Europese Beschavingswereld.
In tegenstelling tot de vele hier aanwezige vreemdelingen die bijvoorbeeld de islam belijden, en er fundamenteel andere normen en gebruiken op na houden.
Europeese beschaving
Westerse beschaving naar mijn mening weinig zin daar die toch volledig op europeese denkbeelden berust. In het geheel van waarden, normen, verwezelijkingen gebaseerd op Griekse en Romeinse Oudheid, het Christendom en het humanisme, en Keltische en Germaanse invloeden. Het is een nalatenschap die gezorgt heeft voor een niet te evenaren combinatie van matriële welstand, intellectuele en politieke vrijheid en technisch- wetenschappelijke vooruitgang. Het feit deel uit te maken van deze beschavingssfeer is iets dat ons verbindt met de andere Europeese volkeren, maar duidelijk onderscheid van de rest van de wereld.
Godsdienst
Of ge nu gelovig bent of niet, niemand kan ontkennen dat de christelijke godsdienst een diepe stempel heeft gedrukt op onze manier van denken. Dat is voor heel Eropa, en niet in het minst n Vlaanderen.
Onze Vlaamse geschiedenis had er wellicht heel anders uit gezien als Vlaanderen niet overwegend katholiek, maar protestands was geweest.
Maar als er zulke verschillen bestaan tussen verschillende takken van éénzelfde christelijke boom, dan hoeft het geen betoog dat de situatie bij een confrontatie met het archaïsche, onverdraagzame en totalitaire "godsdienst" als de islam van een heel andere orde is.
Het verschil tussen christendom en islam anno 2005 is dat het christendom naaste liefde predikt, terwijl de islam zich lijkt te gedragen als een veroveringsgodsdienst die de aanhangers van andere godsdiensten als te bestrijden "ongelovigen" beschouwt.
Ook het katolicisme heeft zijn minder propere momenten gekend, maar die zijn immidels al een hele tijd achter de rug.
Het is bepaald merkwaardig dat "figuren" en groeperingen die zichzelf "progresief" noemen, de islam op voet van gelijkheid willen brengen met de hier bestaande godsdiensten en aldus de klok een paar 100 jaar willen terugdraaien, toen we zelf de Franse Revolutie nog niet kende..
Gevoel tot eenzelfde gemeenschap te behoren
en de daaraan verbonden wil om samen te leven zijn toegeven de meest subjective criteria, van de nationale identiteit. Maar dat betekend geenzins dat deze criteria van ondergeschikt belang zou zijn, integendeel.
Veelal is het nationale gemeenschapsgevoel niet iets dat dagelijks op een bewuste manier wordt ervaren door elk lid van die gemeenschap. Het is een gevoel dat meestal op moeilijke momenten en crisissituaties, en waarschijnlijk ook bij sportevenementen zoals je zelf aanhaald bovenkomt.
Het nationale gemeenschapsgevoel heeft een zeer grote rol gespeeld bij het ineenstorten van het communisme en zijn dictatuur in het voormalige Oostblok, wat zeer sterk tot uiting kwam in ondermeer Polen, Roemenië, Estland, Letland en Litouwen.
De nationale identiteit was er een houvast tegen de wanhoop van de onderdrukking en een katalysator in de strijd tegen het regime.
Gemeenschappelijk verleden
Mensen die tot eenzelfde volk behoren, beschikken over een gemeenschappelijk verleden.
Het gaat hier om het besef van oorlogen en andere rampen, successen,, crisissituaties en belangrijke gebeurtenissen allerhanden die bijgedragen hebben tot het collectieve geheugen.
Een oud gezegde wil dat een volk zonder besef van zijn geschiedenis, ook geen toekomst heeft.
Het belang hiervan wordt duidelijk aangetoond door de hardnekkige en stelselmatige pogingen van linkse en andere "multiculturele" onderwijshervormers om het vak geschiedenis af te bouwen.(o.a Anciaux Bert)
De nationale identiteit wordt ook mee bepaald door symbolen 'vb een vlag, een volkslied, monumenten allerhande) en stichtende mythes cfr ontstaan van Antwerpen.
In ons dagelijks taalgebruik heeft de term "mythe" vaak een negative bijklank, in de zin van een fabeltje dat elke grond van waarheid mist maar om de een of andere reden een hardnekkig bestaan kent.
Mythes kunnen echter ook een heel andere betekenis hebben Van Dale geeft als eerste definite "verhalende overlevering die betrekking heeft op de godsdienst en de wereldbeschouwing van een volk".
Elk volk heeft zulke mythes, en koestert ze omdat ze bijdragen tot de nationale samenhorigheid.
Wellicht de bekenste Vlaamse mythe is de Guldensporenslag van 11 juli 1302. Het is in bepaalde kringen zeer de bon ton om neerbuigend te doen over deze Vlaamse overwinning en om het historische belang ervan te minimaliseren.
Misschien bestaat er wel enige grond om dat laatste te doen, maar men mag niet voorbij gaan aan het feit dat het belang van de Guldensporenslag eerder politiek-cultureel is dan zuiver historisch-wetenschappelijk. De essentie is dat we op 11 juli met succes zijn opgekomen voor onze rechten. Dat we erin geslaagd zijn de Franse bezetter een lesje te leren, dat een leger van stadsmillities, boeren en andere eenvoudige mannen het gehaald heeft op de veel beter bewapende Franse ridderij, en dat dit enkel kon gebeuren omdat dit leger bezield was door de drang naar vrijheid en recht. D�*�*r ligt het belang van de herdenking van de Guldensporenslag, en nergens anders.
Het boek van Hendrik Conscience heef vele jonge Vlamingen bewust gemaakt van hun Vlaamse identiteit, meer dan politieke toespraken of tractaten dit ooit zullen kunnen doen.
Kort samengevat zijn de Vlamingen dus Nederlandstalige West-Europeanen die in het zuidelijke deel van de lage landen aan de zee wonen, en die zich bekennen tot de Europeese beschaving gebaseerd op de Grieks-Romeinse, christelijke-humanistische, Keltische en Germaanse invloeden en waarden.
Dit is een poging tot een definitie die onmogelijk volledig sluitend kan zijn.
Het overgrote deel van de Vlamingen zullen zich wel herkennen in deze definitie; maar zoals gewoonlijk zal het voor andere minder het geval zijn.
Een Vlaming die zich bekeerde tot het boedhisme zou zich kunnen afvragen of hij wel een Vlaming is, aangezien hij zich niet zal terug vinden in de verschillendeaspecten van onze Europeese beschaving. Desalniettemin berust zijn bekering op een vrije keuze, of dat mag men toch hopen, en die feitelijk eigen is aan onze maatschappij en tradities.
Bovendien kan hij zijn genetische afkomst, zijn Vlaamse opvoeding, en de waarden en normen die hij zich- soms onbewust- eigen heeft gemaakt, onmogelijk verlochenen.Of hij het nu graag hoort of niet hij is en blijft een Vlaming.
Wat dan met het Koreaantje dat door een Vlaams gezin is geadopteerd, en zich na al die jaren ontpopt heeft tot een echte Vlaming, is een ander veel voorkomende vraag die men wel eens graag steld.
Wel: er steld zich geen enkel probleem volgens mij, behalve misschien voor de betrokkene, als die op jonge leeftijd heeft moeten kampen met een identiteitscrisis, bij het besef dat hij anders is dan de mensen rond zich.
Onze maatschappij zal zo iemand ontzettend snel in haar schoot opnemen, en in die mate dat hij zichzelf als Vlaming beschouwt, zullen de andere Vlamingen hem ook als dusdanig beschouwen.
Onze nationale identiteit heeft gestalte gekregen door de combinatie van, en de wisselwerking tussen de besproken factoren.
Geen enkele individuele factor is absoluut, zoals ook de combinatie van alle factoren niet absoluut is.
Onze identiteit wordt bovendien ook bepaald door wat we niet zijn, door wat ons onderscheidt van de anderen.
Zo zal een vrouw in een werkomgeving met alleen maar mannen, haar vrouwelijke identiteit veel scherper aanvoelen dan het geval zou zijn in andere omstandigheden.
Dit geld ook waneer we geconfronteerd worden met uitingen die ons vreemd zijn: de bejaarde die zich door de massale aanwezigheid van vreemdelingen niet meer thuis voelt in zijn eigen straat....
Zo Boontje ik hoop dat je nu verder geholpen bent inzake de materie identiteit.
Het was me een genoegen, en met Vlaamse Groet.[/size] |
[/edit]
__________________
cogitationis poenam nemo patitur men straft geen gedachten daar het enkel gedachten zijn 
Laatst gewijzigd door phoebe : 7 augustus 2005 om 17:56.
|
7 augustus 2005, 08:47
