Nederland en België

[quercus]

Twee artikelen verschenen in De Tijd die voor onze Vlaamse belgicisten erg pijnlijk zijn om te lezen.
Het eerste was op 10 oktober 2017. Het tweede op 24 december 2018.

In de economische derby der Lage Landen klopt Nederland de Belgische buur met overtuigend gemak.

'Vertrouwen in de toekomst', luidt het motto van het regeerakkoord dat de Nederlandse liberaal Mark Rutte dinsdagmiddag presenteerde. 'We hebben gekozen voor groei en vooruitgang', zei hij op een persconferentie. 'Wij hebben een pakket gemaakt dat er in zijn geheel voor zorgt dat alle mensen in Nederland erop vooruitgaan.'
Sowieso kan Nederland een sterker economisch rapport voorleggen dan België.

Een overzicht.
De Nederlandse economie kreeg een paar jaar geleden rake klappen door de crisis terwijl de impact op de Belgische groei beperkt bleef. Maar inmiddels hebben de noorderburen zich weer naar vooraan geworsteld in het Europese peloton. Het bruto binnenlands product groeide in 2015 en 2016 telkens meer dan 2 procent.
In het tweede kwartaal van 2017 verrasten de Nederlanders met een groei van 1,5 procent, de sterkste prestatie in tien jaar. Het land deed het daarmee bijna vier keer beter dan België, dat bleef steken op 0,4 procent. Jaar op jaar was in Nederland sprake van 3,8 procent groei, tegenover 1,4 procent in België.

Ook de Nederlandse arbeidsmarkt draait als een tierelier. De werkloosheidsgraad ligt er altijd al beduidend onder die in België. Maar door de aanzwengelende economie groeide de kloof de afgelopen jaren opmerkelijk. Terwijl de Nederlandse werkloosheidsgraad richting 5 procent dook, slaagde de regering-Michel er onvoldoende in jobs te creëren.

De uitstekende prestaties zijn ook af te lezen in de Nederlandse begroting. Den Haag slaagde erin dit jaar een begrotingsoverschot te boeken, terwijl de Belgische begrotingscijfers nog stevig in het rood zitten. Het Nederlandse overschot was vooral het gevolg van de ingrijpende hervormingen die het land de voorbije jaren doorvoerde. Die lijken de groeikracht van de Nederlandse economie alleen maar te hebben verhoogd.

De Nederlandse staatsschuld zakt dit jaar netjes onder 60 procent van het bbp, waarmee het land zich schikt naar de normen van het Verdrag van Maastricht. België daarentegen is een van de slechtste leerlingen met een staatsschuld van zowat 105 procent van het bbp.

Erik Ziarczyk, Redacteur Politiek & Economie

Na negen maanden heeft de Nederlandse overheid een begrotingsoverschot van 12 miljard euro in 2018.

De schuld daalt naar 52,9 procent van het bbp.
De Nederlandse overheid verkeert in financiële topvorm. Na jaren van besparingen laat de regering-Rutte III de uitgaven weer oplopen, maar de inkomsten komen door een goede economische groei nog sneller binnen.
Daardoor daalden de uitgaven, in verhouding tot het bruto binnenlands product (bbp), tot 41,9 procent van het bbp. Nooit eerder was die uitgavenquote zo laag, zegt het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek. In dat opzicht is de Belgische staat, met meer dan 50 procent overheidsuitgaven, een kwart groter dan de Nederlandse.
In juli, augustus en september gaf de Nederlandse overheid 320 miljard euro uit. Ze kreeg 335 miljard euro aan inkomsten binnen.

Dalende schuld

Tussen 1 oktober 2017 en 30 september 2018 boekte de Nederlandse overheid een overschot op de begroting van 2,1 procent van het bbp. Voor het kalenderjaar 2018 rekende de Nederlandse overheid op een overschot van 1,1 procent, maar dat zal dus wellicht meer worden.
Door het overschot daalt de schuld verder naar 52,9 procent van het bbp. Dat is vier procentpunt minder dan in het begin van het jaar. De helft van die daling komt door het overschot, de andere helft omdat de schuld wordt afgezet tegen een groter bbp.

België

Het contrast met België is immens. De Nederlandse overheid organiseert haar arbeidsmarkt veel flexibeler en leeft bijzonder zuinig. Het gevolg is een land waar veel meer mensen werken, de staat minder spendeert, minder schulden torst en daardoor wel is voorbereid op de kosten van de vergrijzing.
De data van de Europese Commissie tonen in dat opzicht twee andere werelden. Omdat Nederland de voorbije jaren wél hervormde, ligt de groei er dit jaar bijna dubbel zo hoog als bij ons, de werkloosheid bijna de helft lager en is wat wij tekort hebben - 1 procent van het bbp - in Nederland een overschot.
Ook qua schuld is het plaatje indrukwekkend anders. In België duikt de staatsschuld – als alles goed gaat – volgend jaar onder de kaap van 100 procent van het bbp. Nederland maakt zich op om in 2019 onder de lat van 50 procent te gaan.

Bart Haeck, Redacteur Politiek

Deze twee artikelen zijn op zichzelf reeds een zeer sterk pleidooi voor het vormen van een Nederlands-Vlaamse Confederatie.

Maar zelfs als daarvoor in Vlaanderen geen meerderheid zou gevonden worden, dan zijn die artikelen in ieder geval en op zijn minst een sterk pleidooi voor het doorvoeren van een volgende staathervorming die van deze Belgische Mickey Mouse staat een confederatie zou maken. Ik hoop dat Gwendolin Rutten, de voorzitster van OVLD, van deze harde waarheden kennis heeft genomen. Ze mag wel eens ophouden met haar leugenachtig "separatisme"-commentaar wanneer er sprake is van confederalisme.

[Micele]

Nederland heeft ongelooflijk -deskundig- veel geïnvesteerd in mobiliteit, en had daardoor dalende filedruk.

In Belziek was het omgekeerd.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door Micele

Nederland heeft ongelooflijk -deskundig- veel geïnvesteerd in mobiliteit, en had daardoor dalende filedruk.

In Belziek was het omgekeerd.

Investeren is zooooo 20e eeuw man!