Het eeuwige leven.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Nee, elk ding is ruimte en dat is geen eigenschap. Eigenschappen maken onderscheid tussen de dingen. Bijvoorbeeld vorm, afmeting, materialen en scheikundige samenstelling, massa, snelheid, electrische lading.

Zo is het dat de dingen ook verschillend zijn, maar ook in het algemeen zijn dingen niet alleen ruimte, anders zou het woord DING geen zin hebben en hetzelfde zijn als ruimte.
En dat is niet zo: het DING is de ontwikkeling van de algemene ruimte tot een beperkte ruimte met een bepaalde vorm en als vol met materie, en allerlei verdere algemene eigenschappen.

Niet alleen in zijn bijzonderheid, maar ook in zijn algemeenheid is het DING meer dan ruimte.
Zoals de dingen onderling verschillen, zo verschillen ook RUIMTE en DING van elkaar.

Uit Wiki: Een ding is in het Nederlands meestal synoniem met object, voorwerp of zaak, het is ook te vergelijken met het woord iets.

Ruimte wordt niet eens genoemd.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

De tijd bestaat hoogstwaarschijnlijk niet.

Zeker wel, anders zou alles stil staan als er geen tijd was.

Mensen die zeer lang in de onmetelijke ruimte zouden reizen, verliezen de notie van tijd.

Dat is niet zo, want hoewel in de ruimte weinig verandert, verandert er in het ruimteschip nog steeds van alles.
Wel kun je door de onmetelijke ruimte een bewustzijn krijgen van eeuwigheid, die de grondslag is van de tijd.

De enige restanten van tijd zouden zij bemerken in het feit dat ze zelf oud worden.

Niet alleen dat, maar ook dat er daar nog steeds leven is, er nog steeds van alles gebeurt.

Een zekere illusoire ervaring van 'tijd' bestaat slechts hier bij ons omdat de aarde rond de zon draait en de seizoenen weerkeren, het verloop dag en nacht, en het feit dat wij zelf een tijdsklok zijn die eens zal stoppen. In de wijdse ruimte is er geen tijd en/of wordt die zeker niet ervaren.

In de wijdse ruimte lijkt voor ons de tijd stil te staan, en in het groot gaat daar alles ook relatief langzamer, maar ook daar staat de tijd niet stil.
Zo heeft de Melkweg 220 miljoen jaar nodig om één rondje te draaien, maar in de microkosmos draait een elektron 10^16 rondjes per seconde om de kern.
Daar gaat de tijd dan ook veel sneller.

De tijd heeft gradaties van snelheid van volledig stil (dat is de eeuwigheid in de macrokosmos als slechts lege ruimte) tot eindeloos snel in de microkosmos.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Zo is het dat de dingen ook verschillend zijn, maar ook in het algemeen zijn dingen niet alleen ruimte, anders zou het woord DING geen zin hebben en hetzelfde zijn als ruimte.
En dat is niet zo: het DING is de ontwikkeling van de algemene ruimte tot een beperkte ruimte met een bepaalde vorm en als vol met materie, en allerlei verdere algemene eigenschappen.

Niet alleen in zijn bijzonderheid, maar ook in zijn algemeenheid is het DING meer dan ruimte.
Zoals de dingen onderling verschillen, zo verschillen ook RUIMTE en DING van elkaar.

Uit Wiki: Een ding is in het Nederlands meestal synoniem met object, voorwerp of zaak, het is ook te vergelijken met het woord iets.

Ruimte wordt niet eens genoemd.

Het is niet mijn vak Harrie, maar jij als atoomgeleerde moet toch weten dat er heel veel ruimte zit in een atoom tussen de kern en de electronenschillen? Materie is ruimte. Moleculen waaruit de dingen bestaan zijn voornamelijk lege ruimte. Daarom zeg ik dat elk ding ruimte is en dat ruimte bestaat uit dingen. Ruimte is ook afstand en volume. En afstand en volume kan je alleen meten aan dingen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het is niet mijn vak Harrie, maar jij als atoomgeleerde moet toch weten dat er heel veel ruimte zit in een atoom tussen de kern en de electronenschillen? Materie is ruimte.

Materie is een eenheid van volle en ook lege ruimte.
Maar het accent ligt op de volheid.
En materie is meer dan alleen ruimte, maar gedifferentieerde ruimte.
In zijn algemeenheid is dat de ruimte als substantie.
Volledig als in mijn atoomtheorie vanaf de macrokosmos tot in de oneindigheid van de microkosmos.

Moleculen waaruit de dingen bestaan zijn voornamelijk lege ruimte.

Maar in die lege ruimte bestaan er weer kleinere dingen.
Ten eerste de atomen, dan de protonen en neutronen en elektronen en dan de quarks, enzovoort.
Volheid en leegte wisselen elkaar af.

Daarom zeg ik dat elk ding ruimte is en dat ruimte bestaat uit dingen.

Maar ik zeg dat ruimte en dingen ook verschillend zijn.
Het zijn niet voor niets twee woorden.
Ruimte is een eigenschap van het ding, maar niet het volledige ding zelf.

Ruimte is ook afstand en volume. En afstand en volume kan je alleen meten aan dingen.

Dan meet je slechts een beperkte ruimte, terwijl de ruimte zelf in zijn algemeenheid oneindig is.
Bovendien zijn de dingen veel meer dan alleen afstand en volume, maar ook gewicht en hard of zacht en ook kleur, structuur, enzovoort.
De ruimte is eenvoudig, maar de dingen zijn zeer rijk aan velerlei eigenschappen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Materie is een eenheid van volle en ook lege ruimte.
Maar het accent ligt op de volheid.
En materie is meer dan alleen ruimte, maar gedifferentieerde ruimte.
In zijn algemeenheid is dat de ruimte als substantie.
Volledig als in mijn atoomtheorie vanaf de macrokosmos tot in de oneindigheid van de microkosmos.
Maar in die lege ruimte bestaan er weer kleinere dingen.
Ten eerste de atomen, dan de protonen en neutronen en elektronen en dan de quarks, enzovoort.
Volheid en leegte wisselen elkaar af.
Maar ik zeg dat ruimte en dingen ook verschillend zijn.
Het zijn niet voor niets twee woorden.
Ruimte is een eigenschap van het ding, maar niet het volledige ding zelf.
Dan meet je slechts een beperkte ruimte, terwijl de ruimte zelf in zijn algemeenheid oneindig is.
Bovendien zijn de dingen veel meer dan alleen afstand en volume, maar ook gewicht en hard of zacht en ook kleur, structuur, enzovoort.
De ruimte is eenvoudig, maar de dingen zijn zeer rijk aan velerlei eigenschappen.

We kunnen ons wel voorstellen dat ruimte als categorie eeuwig bestaat evenals tijd of energie en wiskunde en alle mogelijke categorieën en dus ook dingen. Maar dat ruimte en tijd bestaan zonder andere categorieën is onvoorstelbaar.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

We kunnen ons wel voorstellen dat ruimte als categorie eeuwig bestaat evenals tijd of energie en wiskunde en alle mogelijke categorieën en dus ook dingen. Maar dat ruimte en tijd bestaan zonder andere categorieën is onvoorstelbaar.

Dat laatste heb ik ook niet gezegd.
Alles wat bestaat vormt een eenheid.
Het ene kan niet bestaan zonder het andere.
Maar binnen die eenheid kunnen we wel degelijk de ruimte en de tijd onderscheiden als aparte categorieën.
Dat is de analyse van het voorstellingsvermogen en nog beter van het denken.
En we kennen ook het onderscheid tussen de ruimte en de dingen in die ruimte.

[harriechristus]

21 - Een eindeloze reeks van heelallen.

Of je zou moeten menen dat het heelal er eens niet is geweest en er dus eens NIETS was.
Dat lijkt mij echter onlogisch, want als het heelal uit NIETS is voortgekomen, dan kan het ook weer in Niets verdwijnen en dan ook weer uit het NIETS ontstaan, enzovoort, als een eindeloos cyclus proces, maar aangezien NIETS geen tijdsduur kan hebben, want het is immers NIETS, zijn al die eindeloos vele heelallen (zowel na het Niets als voor het Niets) aan elkaar aaneensluitend, met NIETS daar tussen in en aangezien Niets Niets is, heft het zichzelf op en heeft het heelal dus altijd al bestaan, met slechts eindeloos vele "NIETS-momenten" daar tussen gestopt, zodat het heelal dan wel steeds weer krimpt (verdwijnt) en weer uitdijt (verschijnt).
Dan krijg je een stompzinnige herhaling en is een eindeloze evolutie binnen een eindeloos systeem van steeds hogere culturen veel logischer.
Ik noem dit omdat het idee van een repeterend heelal vaak wordt genoemd als een vervolg of een alternatief op het wetenschappelijke en eenmalige "Big Bang" heelal.
Dan is mijn atoomtheorie daar weer een vervolg op als nog beter.

[harriechristus]

22 - De inwendige eeuwigheid.

Mijn inziens is het heelal eeuwig, al hoewel wel in de vorm van een inwendige eeuwigheid, met name terug gaande in de tijd, bij het begin van de Oerknal, was onze langzame tijd er nog niet en alleen de tijd van de microwezentjes was toen reëel en die gaat veel sneller dan ons, zodat een fractie van een seconde toentertijd voor de microwezentjes ook al ongeveer 15 miljard jaar heeft geduurd. En aan het begin daarvan was de nog veel snellere tijd van de mini-microwezentjes, enzovoort. Zodat het begin (teruggaande in de tijd) nooit werkelijk bereikt kan worden en ook nooit werkelijk heeft bestaan.

[harriechristus]

vervolg:

Het heelal is dan eeuwig in de vorm van een inwendige eeuwigheid, wat we ook kennen uit de limietberekeningen met een inwendige oneindigheid, met als voorbeeld de eenvoudige reeks: 1 + 1/2 + 1/4 + 1/8 + 1/16 + 1/32, enzovoort, die eindeloos is en de limiet van 2 nooit bereikt kan worden, want dan zou die som 1 gedeeld door oneindig moeten bereiken, wat niet kan.
Het kan overigens wel als we gewoon van 1 naar 2 tellen en die hele oneindige reeks gewoon over slaan.
Wat we ook doen als we de limiet op 2 bepalen.

[harriechristus]

23 - De paradox van de limiet.

In de vorm van de teruggaande tijd zou dat ook kunnen als onze langzame tijd ook aan het begin had bestaan, want dan waren wij gewoon vanaf het begin door die limiet heen gegaan, dat wil zeggen: direct was dan onze langzame tijd begonnen.
Hetzelfde met het voorbeeld van Hercules en de schildpad, die deze niet kan inhalen als je het zo beschouwt dat de schildpad steeds een stukje verder is als Hercules de (oude) plaats van de schildpad bereikt.
Maar ga je niet van deze methode der eindeloze deling uit, dan haalt Hercules die schildpad gewoon in en is dus door een inwendige eindeloze deling heen gegaan.

[harriechristus]

Maar ga je niet van deze methode der eindeloze deling uit, dan haalt Hercules die schildpad gewoon in en is dus door een inwendige eindeloze deling heen gegaan.
Dat gebeurt overigens altijd en constant in elke beweging van ruimte en tijd.
Ik noem dit want dit is een hoogst eigenaardige en hersenen tartende paradox, namelijk wat enerzijds niet kan (door een oneindige reeks heen gaan), anderzijds wel kan, door de gewone beweging te handhaven en niet te delen.

[harriechristus]

24 - Verleden en toekomst: inwendige en uitwendige eeuwigheid.

Maar het wezenlijke is hier dat het eeuwig leven in mijn atoomtheorie teruggaande in de tijd een inwendige eeuwigheid was, omdat de microwezens een steeds snellere tijd bezitten, maar in de toekomst ook uitwendig zal zijn, omdat de macroreuzen omgekeerd een steeds langzamere tijdssnelheid zullen bezitten.

[harriechristus]

25 - De ruimte in het NU verheft zich tot innerlijke eeuwigheid.

De tijd zelf is eeuwig in een combinatie van inwendig (het verleden van de microwezentjes) en uitwendig (de toekomst, richting de macroreuzen).
En in eenheid daarmee is de ruimte een inwendige oneindigheid van steeds kleinere microwezentjes. Deze beleven de tijd en ruimte bewust.
Maar de ruimte zelf is alleen een uiterlijke werkelijkheid in het NU, want het verleden daarvan is verdwenen en de toekomst is er nog niet.
Want de tijd van toekomst en verleden zijn metafysisch.
Dus dat de ruimte dan ook eeuwig is, is iets wat er bij gedacht moet worden en als zodanig niet is te zien.
De ruimte wordt dan tot een metafysische ruimte verheven door het moment van NU van het zien van de ruimte tot eeuwigheid te verheffen, dat zo te denken.
Of zo te voelen, te beleven, dat kan ook.
Het uiterlijke verheft zich dan tot iets innerlijks.
Hetzelfde bij de liefde of bij de kunst, waarbij iets uiterlijks: de beminde of de ervaring van de kunst als iets uiterlijks in het heden, tot iets innerlijks wordt en daarin zich het gevoel van tijdloosheid en eeuwigheid laat ervaren.

[harriechristus]

26 - Ook al het tijdelijk gebeuren is opgenomen in de eeuwigheid.

Het bewustzijn van eeuwigheid is dus iets innerlijks, wat je onmiddellijk moet beleven of denken. Je kunt het niet uiterlijk bereiken door eindeloos voort te leven.
En hier is dan een tegenstrijdigheid als ik van eeuwig leven heb gesproken.
Want leven is bewegen en bewegen manifesteert zich in de tijd, terwijl het eeuwige als zodanig iets statisch is, dus rustig en vredig als een goddelijke sfeer.
Het is immers boven de tijd als beweging verheven, boven de onrust en het hectische van het leven.

[harriechristus]

vervolg

Die tegenstelling is dan op te lossen door de hele beweging van de tijd zelf tot iets eeuwigs te denken.
Dus door ook de tijd als een gebeuren in de eeuwigheid op te nemen.
Een tussenstap om dat te kunnen vatten is de eindeloze herhaling.
Zo kunnen wij in onze herinnering iets dat eenmaal is gebeurd steeds weer herhalen, dus herbeleven.
Aldus is de tijd van dat gebeuren zelf iets eeuwigs.
Het gaat wel voorbij, maar ook niet omdat het herhaald kan worden.
Het is opgenomen in Gods eeuwig hemelrijk, dat dus ook alle tijd omvat, dat daardoor zelf eeuwig is.
Te vergelijken met Jungs idee der eeuwige archétypen, maar zo dat alles wat bestaat eeuwige ideeën zijn.

[harriechristus]

44 - eeuwig leven.

Niet alleen in de hemel, maar ook in het heelal is eeuwig leven, want elke keer als de mens sterft wordt hij weer als een volkomen nieuw levend wezen wedergeboren uit de volheid van het leven in de microkosmos.
Dit omdat het eigen enige ik de absolute voorwaarde voor het bewustzijn is.
Zonder dat ik is alles duister.

[CUFI]

For God so loved the world
Halleluja. Let us praise the Lord.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

For God so loved the world
Halleluja. Let us praise the Lord.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

For God so loved the world
Halleluja. Let us praise the Lord.

God hield van de wereld, die hij zelf geschapen had, maar zijn zoon Jezus haatte de wereld.
Zijn Rijk was van de hemel.
Maar ik ben de eenheid van beide.
De mens leeft in de wereld, maar evenzo in de hemel in zijn eigen innerlijk aan denken en voelen en voorstellingen.
In de droom, in de kunst, en in de religieuze filosofie.

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

God hield van de wereld, die hij zelf geschapen had, maar zijn zoon Jezus haatte de wereld.
Zijn Rijk was van de hemel.
Maar ik ben de eenheid van beide.
De mens leeft in de wereld, maar evenzo in de hemel in zijn eigen innerlijk aan denken en voelen en voorstellingen.
In de droom, in de kunst, en in de religieuze filosofie.

Jezus houdt van ons en heeft de hele hel leeg getrokken om de wereld vrij te kopen van haar zondes en onder genade te plaatsen.

Ik heb een verlossende nacht gehad. Ik heb echt het licht gezien. De wereld vervolgde en bespotte mij voor wie ik was, maar God heeft me gelijk gegeven en vrij gekocht. Ik ging nederig op de knieën en kreeg autoriteit.

Het is een spirituele oorlog and it is game on now bitches.