Het evangelie van Mattheüs

[harriechristus]

14 - De kindermoord.

2:16 Toen Herodes zag, dat hij door de wijzen misleid was, ontstak hij in hevige toorn en zond bevel om in Betlehem en het gehele gebied daarvan al de jongens van twee jaar oud en daar beneden om te brengen, in overeenstemming met de tijd, die hij bij de wijzen had uitgevorst. 17 Toen werd vervuld het woord, gesproken door de profeet Jeremia, toen hij zeide: 18 Een stem is te Rama gehoord, geween en veel geklaag: Rachel, wenend om haar kinderen, weigert zich te laten troosten, omdat zij niet meer zijn.

Het is niet te geloven dat Herodus zo dom was alle jongens beneden de 2 jaar te vermoorden, in plaats van gewoon eerst even navraag te laten doen waar het kindeke Jezus was geboren en waar het was gebleven.
Herodus: "Oh, is het met zijn ouders naar Egypte gevlucht?
Nu, dan zal ik daar verder gaan zoeken!"
Wil niemand iets vertellen, dan kan hij iemand laten martelen om hem of haar te dwingen wat te zeggen en als niemand weet waar de familie is gebleven dan zal Herodus verder gaan zoeken.
Dus dit verhaal is hoogst onwaarschijnlijk en een fantasie, een mythe.



En dat die moordenaars in hun blote reet rond liepen is ook hoogst onwaarschijnlijk.

[harriechristus]

15 - De terugkeer

Mattheüs 2,19 Toen Herodes gestorven was, zie, een engel des Heren verschijnt in de droom aan Jozef in Egypte, 20 en zegt: Sta op, neem het kind en zijn moeder en reis naar het land Israël, want zij, die het kind naar het leven stonden, zijn gestorven. 21 En hij stond op en hij nam het kind en zijn moeder en kwam in het land Israël. 22 Toen hij echter hoorde, dat Archelaüs koning over Judea was in de plaats van zijn vader Herodes, vreesde hij daarheen te gaan. En van Godswege in de droom gewaarschuwd, ging hij naar het gebied van Galilea, 23 en, daar gekomen, vestigde hij zich in een stad, genaamd Nazaret, opdat in vervulling zou gaan hetgeen door de profeten gesproken is, dat Hij Nazoreeër zou heten.

Ik: het is maar gelukkig dat het leven van Jezus in de handen der engelen is, nochtans laten deze hem ook wel eens in de steek.

Ook verschijnt de engel in een droom, en dat is ook wat ik beweer dat de droomwereld de hemel is en niet ergens daar buiten bestaat.

[harriechristus]

16 - Johannes de Doper.

3:1 In die dagen trad Johannes de Doper op en hij predikte in de woestijn van Judea, 2 en zeide: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. 3 Hij toch is het, van wie door de profeet Jesaja gesproken werd, toen hij zeide: De stem van een, die roept in de woestijn: Bereidt de weg des Heren, maakt recht zijn paden. 4 Hij nu, Johannes, droeg een kleed van kameelhaar en een lederen gordel om zijn lendenen; en zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing. 5 Toen liep Jeruzalem en heel Judea en de gehele Jordaanstreek tot hem uit, 6 en zij lieten zich in de rivier, de Jordaan, door hem dopen, onder belijdenis van hun zonden.

Blijkbaar is de mens in de ogen der christenen alleen maar zondig en om iets goeds wordt hij en zij niet beloond.
Dit heet dan een rechtvaardige God te zijn.
Dan eet Johannes sprinkhanen en strekt de liefde zich niet uit tot de dieren.
En ik denk dat er nog weinig christenen zullen zijn die staan te springen om op een dieet van sprinkhanen te leven.



Dagon

Volgens van den Bergh van Eysingha* was Johannes waarschijnlijk de Babylonische God Dagon of Oannes met een vissenkop en een mensenlijf, sterrenkundig als vis geboren uit de waterman.

*Christusmysterie blz. 143

Maar volgens de de Wikipedia was het een Kanaätische vruchtbaarheidsgod met een vissenstaart en een mensenkop, andersom dus.

[Bodhidharma]

Wat u hier kennelijk doet, is te proberen een volstrekt letterlijke logica te vinden in de hoogstwaarschijnlijk allegorisch of zelfs mythisch bedoelde verhalen. Althans, zo vat ik ze op. Bijbels, Korans en dergelijke zijn niet bedoeld om te passen binnen de letterlijke logica, de Aristotelische logica, de Westerse logica, laat staan de postmoderne logica die voortkomt uit de Westerse Verlichting vanaf omstreeks 1650. Toen Descartes, Spinoza, Hume, Locke en dergelijke hun filosofische zegje gingen doen. En langzamerhand de secularisatie een aanvang nam, met als gevolg de scheiding van Kerk en Staat. Die scheiding is op zichzelf goed; het geloof of de religie c.q. de spirtualiteit is niet bedoeld om van daaruit te regeren, macht uit te oefenen. De theocratie is mijns inziens een zeer achterhaald model.

De postmoderne wereld zit momenteel echter in een behoorlijke zingevingscrisis, Nietzsche heeft God als dood verklaard, de mens is opeens op zichzelf aangewezen. Op zich lijkt dit volkomen okee, dat we eindelijk af zijn van die ongrijpbare hogere autoriteit die via bijvoorbeeld het Christendom is aangewezen als schepper van het heelal. Maar daarvoor in de plaats stelt de mens zichzelf welhaast op het voetstuk van het goddelijke, door het materialisme te omarmen en slechts datgene als “waar” aan te nemen wat wetenschappelijk en “objectief bewezen” kan worden. Daarmee worden echter kosmische gevoelens zoals ontzag voor het oneindige heelal, wat je “God” zou kunnen noemen, in Boeddhistische zin als het “Nirvana” zou kunnen duiden, of het Numineuze ontkend, omdat het niet binnen de grenzen van de Rede past, de rationaliteit. Hiermee wordt het subjectieve en het irrationele ontkend, zodat de Rede en de rationaliteit vervalt in een ééndimensionaal denken. Alsof het heelal slechts uit redenatie lijkt te bestaan, alsof alles te verklaren zou zijn via het menselijke denken. Terwijl de mens zichzelf niet heeft ontworpen, en het menselijke denken zeer beperkt is. Het kan de oneindigheid van het heelal niet omvatten, laat staan ook maar één grassprietje exact namaken. Al onze wetenschap ten spijt…

De mens wil alles verklaren, alles duiden, en op zich is daar niets mis mee in wetenschappelijk opzicht. Maar je kunt het wetenschappelijke denken via de logica niet loslaten op zaken als “liefde”, “ontzag”, gevoelens van “kosmische eenheid”, omdat dit immers niet te verklaren is, althans niet via de logica. De Bijbel is een volstrekt onlogisch geschrift dat de universele liefde als wezenlijke kern in zich draagt, u zult er echter ontelbare tegenstrijdigheden in terugvinden via uw rationele bril. Via de Rede doet u dat ook, u redeneert gewoon alles stuk. Dat kunt u met alles, niet slechts met spirituele geschriften. De taal is immers dualistisch van opzet, als iemand A zegt, kunt u daar niet-A tegenin brengen. Als iemand B zegt, kunt u niet-B daar tegenin brengen. Alles is weg te redeneren, kapot te redeneren en geschriften als de Bijbel, de Koran en dergelijke zijn zeer gemakkelijke prooien voor de cynische ofwel nihilistische Rede. De Bijbel probeert te verwoorden wat eigenlijk niet te verwoorden is. Vandaar al die tegenstrijdigheden. Waarschijnlijk probeert de Bijbel via allegorie en mythe bij uw subjectieve gevoel te komen, u te inspireren, mits u er voor open staat. Het is dus slechts een inspirerend hulpmiddel. Maar zo te lezen sluit u zich via uw redenaties af van wat er in de Bijbel staat beschreven. Dat is uiteraard uw goed recht.

Maar door de Bijbelse verhalen kapot te redeneren, er allerlei tegenstrijdigheden in te vinden en tevens uzelf op het superieure voetstuk te plaatsen van de doodverklaarde God, bereikt u helemaal niets. U kunt het Numineuze niet wegrelativeren, omdat het geen adres heeft. Het kan u zomaar en onverwachts overkomen, dat u naar de sterren kijkt en wordt vervuld van het ontzagwekkende. Sommige mensen hadden het gevoel dat ze bijna verpletterd werden door de kosmos toen ze een dergelijke ervaring meemaakten, vandaar dat ze dat wellicht “God” zijn gaan noemen. Kinderen ervaren vaak numineuze gevoelens, volwassenen daarentegen veranderen helaas langzaam maar zeker in cynici. Christus heeft gesteld dat God liefde is. En dat is waarschijnlijk de kern van het hele verhaal. Maar u kunt de levende liefde niet vastgrijpen, niet verklaren via uw Rede en logica. Niet via uw postmoderne logica, als vervreemdend uitvloeisel van de Westerse Verlichting. Al te grote scherpzinnigheid werkt slechts afsluitend en roept innerlijk verzet op tegen het Godsconcept. Natuurlijk kunt u via redenatie proberen te bewijzen dat er tegenstrijdigheden bestaan in de Bijbel en uzelf op de borst kloppen dat u daar toch eventjes de vloer mee heeft aangeveegd. De secularisatie is al in volle gang, u bent waarschijnlijk helemaal niet nodig om dat nog een keer te gaan uitgraven.

Met vriendelijke groet,

Bodhidharma

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bodhidharma

Wat u hier kennelijk doet, is te proberen een volstrekt letterlijke logica te vinden in de hoogstwaarschijnlijk allegorisch of zelfs mythisch bedoelde verhalen.

Dat is dan al meteen onjuist.
Religies zijn uit de Geest en hun diepere inhoud is dan ook geestelijk van aard.

Althans, zo vat ik ze op. Bijbels, Korans en dergelijke zijn niet bedoeld om te passen binnen de letterlijke logica, de Aristotelische logica, de Westerse logica, laat staan de postmoderne logica die voortkomt uit de Westerse Verlichting vanaf omstreeks 1650. Toen Descartes, Spinoza, Hume, Locke en dergelijke hun filosofische zegje gingen doen. En langzamerhand de secularisatie een aanvang nam, met als gevolg de scheiding van Kerk en Staat. Die scheiding is op zichzelf goed; het geloof of de religie c.q. de spirtualiteit is niet bedoeld om van daaruit te regeren, macht uit te oefenen. De theocratie is mijns inziens een zeer achterhaald model.

De postmoderne wereld zit momenteel echter in een behoorlijke zingevingscrisis, Nietzsche heeft God als dood verklaard, de mens is opeens op zichzelf aangewezen. Op zich lijkt dit volkomen okee, dat we eindelijk af zijn van die ongrijpbare hogere autoriteit die via bijvoorbeeld het Christendom is aangewezen als schepper van het heelal. Maar daarvoor in de plaats stelt de mens zichzelf welhaast op het voetstuk van het goddelijke, door het materialisme te omarmen en slechts datgene als “waar” aan te nemen wat wetenschappelijk en “objectief bewezen” kan worden. Daarmee worden echter kosmische gevoelens zoals ontzag voor het oneindige heelal, wat je “God” zou kunnen noemen, in Boeddhistische zin als het “Nirvana” zou kunnen duiden, of het Numineuze ontkend, omdat het niet binnen de grenzen van de Rede past, de rationaliteit. Hiermee wordt het subjectieve en het irrationele ontkend, zodat de Rede en de rationaliteit vervalt in een ééndimensionaal denken. Alsof het heelal slechts uit redenatie lijkt te bestaan, alsof alles te verklaren zou zijn via het menselijke denken. Terwijl de mens zichzelf niet heeft ontworpen, en het menselijke denken zeer beperkt is. Het kan de oneindigheid van het heelal niet omvatten, laat staan ook maar één grassprietje exact namaken. Al onze wetenschap ten spijt…

De mens kan het oneindige wel begrijpen en is zelf dan ook oneindig in geestelijke zin.
En de mens is bovendien door de microwezentjes gemaakt.
Lees daarvoor mijn atoomtheorie.

De mens wil alles verklaren, alles duiden, en op zich is daar niets mis mee in wetenschappelijk opzicht. Maar je kunt het wetenschappelijke denken via de logica niet loslaten op zaken als “liefde”, “ontzag”, gevoelens van “kosmische eenheid”, omdat dit immers niet te verklaren is, althans niet via de logica. De Bijbel is een volstrekt onlogisch geschrift dat de universele liefde als wezenlijke kern in zich draagt,

De logica van de liefde is de eenheid, dus helemaal niet zo onlogisch als jij wel denkt.

u zult er echter ontelbare tegenstrijdigheden in terugvinden via uw rationele bril. Via de Rede doet u dat ook, u redeneert gewoon alles stuk. Dat kunt u met alles, niet slechts met spirituele geschriften. De taal is immers dualistisch van opzet, als iemand A zegt, kunt u daar niet-A tegenin brengen. Als iemand B zegt, kunt u niet-B daar tegenin brengen.

Ik propageer de eenheid der tegenstellingen krachtens de leer van Hegel.

Alles is weg te redeneren, kapot te redeneren en geschriften als de Bijbel, de Koran en dergelijke zijn zeer gemakkelijke prooien voor de cynische ofwel nihilistische Rede. De Bijbel probeert te verwoorden wat eigenlijk niet te verwoorden is. Vandaar al die tegenstrijdigheden. Waarschijnlijk probeert de Bijbel via allegorie en mythe bij uw subjectieve gevoel te komen, u te inspireren, mits u er voor open staat. Het is dus slechts een inspirerend hulpmiddel. Maar zo te lezen sluit u zich via uw redenaties af van wat er in de Bijbel staat beschreven. Dat is uiteraard uw goed recht.

Het is eerder jouw vooroordeel.
Ik erken de oude Bijbel voor wat het is: een heilig geschrift uit het verleden.
Maar ik heb zelf een nieuwe Bijbel geschreven en acht die heel wat beter.

Maar door de Bijbelse verhalen kapot te redeneren, er allerlei tegenstrijdigheden in te vinden en tevens uzelf op het superieure voetstuk te plaatsen van de doodverklaarde God, bereikt u helemaal niets. U kunt het Numineuze niet wegrelativeren, omdat het geen adres heeft. Het kan u zomaar en onverwachts overkomen, dat u naar de sterren kijkt en wordt vervuld van het ontzagwekkende. Sommige mensen hadden het gevoel dat ze bijna verpletterd werden door de kosmos toen ze een dergelijke ervaring meemaakten, vandaar dat ze dat wellicht “God” zijn gaan noemen. Kinderen ervaren vaak numineuze gevoelens, volwassenen daarentegen veranderen helaas langzaam maar zeker in cynici. Christus heeft gesteld dat God liefde is. En dat is waarschijnlijk de kern van het hele verhaal. Maar u kunt de levende liefde niet vastgrijpen, niet verklaren via uw Rede en logica.

Zeker wel, want het is de eenheid, die de mens kan voelen en begrijpen in de rede der heilige geest.

Niet via uw postmoderne logica, als vervreemdend uitvloeisel van de Westerse Verlichting. Al te grote scherpzinnigheid werkt slechts afsluitend en roept innerlijk verzet op tegen het Godsconcept. Natuurlijk kunt u via redenatie proberen te bewijzen dat er tegenstrijdigheden bestaan in de Bijbel en uzelf op de borst kloppen dat u daar toch eventjes de vloer mee heeft aangeveegd. De secularisatie is al in volle gang, u bent waarschijnlijk helemaal niet nodig om dat nog een keer te gaan uitgraven.

Met vriendelijke groet,

Bodhidharma

Lees Hegel en mijn atoomtheorie en probeer dan iets beters te schrijven.

En verder ook gegroet.

[Bodhidharma]

Zoals ik al voorspelde: u redeneert gewoon alles kapot. En door te stellen dat ik "iets beters zou moeten schrijven", stelt u zich superieur op ten opzichte van wat ik schreef in mijn vorige post. Dat is uw keuze. U verschuilen achter de filosoof Hegel en één of andere atoomtheorie zal u niet helpen...

Met beleefde groet,

Bodhidharma

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Bodhidharma

Zoals ik al voorspelde: u redeneert gewoon alles kapot. En door te stellen dat ik "iets beters zou moeten schrijven", stelt u zich superieur op ten opzichte van wat ik schreef in mijn vorige post. Dat is uw keuze. U verschuilen achter de filosoof Hegel en één of andere atoomtheorie zal u niet helpen...

Met beleefde groet,

Bodhidharma

Bodhidharma zou nooit 1 seconde aandacht schenken aan een fantast als HC

[Bodhidharma]

Hoe weet u dat?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bodhidharma

Zoals ik al voorspelde: u redeneert gewoon alles kapot. En door te stellen dat ik "iets beters zou moeten schrijven", stelt u zich superieur op ten opzichte van wat ik schreef in mijn vorige post. Dat is uw keuze. U verschuilen achter de filosoof Hegel en één of andere atoomtheorie zal u niet helpen...

Met beleefde groet,

Bodhidharma

De ouwe Jezus is gestorven en daaruit is de nieuwe Jezus geboren: harriechristus genaamd.

Niet ik redeneer Jezus kapot, Jezus is zelf aan het kruis gestorven.

En dat is maar goed ook, want die liefde van hem die stelde echt niet zoveel voor.

En ik verschuil me niet achter Hegel of mijn atoomtheorie, maar ik openbaar deze als zijnde de heilige geest.

Dus ik denk dat je helemaal niet hebt begrepen wat ik schreef.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Bodhidharma zou nooit 1 seconde aandacht schenken aan een fantast als HC

eno 2 heeft er nooit iets van begrepen en munt bovendien uit in onverdraagzaamheid en kleinzieligheid.

Ook de ouwe Jezus heeft erg onder zulke mensen geleden.

[harriechristus]

Jezus en zijn vier discipelen....

[Bodhidharma]

U reageert op wat ik schreef, zoals u het ziet en beschouwt. Ik ben gisteren zomaar als nieuw lid meteen in deze thread gesprongen. Daarbij heb ik kanttekeningen gezet bij wat u stelt, maar het had net zo goed iemand anders kunnen zijn. Er is wat mij betreft geen sprake van een specifieke aanzien des persoons, ik ken u verder niet, ik lees slechts uw gedachtegang die u hier wenst te presenteren. Wat nu ingeval ik het van meet af aan roerend met u eens zou zijn geweest? Dan had u hoogstwaarschijnlijk weinig of geen reden gehad om terug te reageren (behoudens beamen), en had u tevens geen grond gehad om bijvoorbeeld forumlid eno2 te kritiseren. Want hij noemt u per slot van rekening een “fantast”. Des te meer mensen tegen uw theorieën ingaan, des te meer u daar waarschijnlijk op zult gaan reageren, vandaar dat u mijn post in geciteerde fragmenten opdeelt en daarop stuk voor stuk meent te moeten terugschrijven. Ik ben het op voorhand met u eens dat op een forum over het algemeen gediscussieerd wordt en dat u daarmee toch precies doet wat dit forum van haar leden verwacht.

Ik zie op dit forum veel getrap tegen heilige huisjes en er worden behoorlijk Eurocentrische opmerkingen geplaatst. Alsof wij Westerlingen de wijsheid in pacht zouden hebben. Maar dat terzijde. Ik vraag me af waarom men dat doet, maar het is natuurlijk andermans keuze en verantwoordelijkheid; o.a. heilige huisjes zijn immers een gemakkelijke prooi, zo blijkt. Waarschijnlijk probeert men door te trappen naar godsdienstige waarden en geschriften aan te tonen dat men het zelf bij het rechte geseculeerde eind heeft, wat dat dan ook moge zijn. Want de secularisatie lijkt aan te geven dat mensen niet meer in God geloven en de kerken leeglopen. Dus wat rest de huidige Westerling anders dan zich te beroepen op filosofen en de moderne wetenschap? Weinig origineel, want dit riekt naar het klakkeloos overnemen van theorietjes die prettig overkomen en passen bij het moderne tijdsbeeld. Er zit niet veel anders op, blijkbaar…

De filosoof Georg Wilhelm Friedrich Hegel heeft een “interessante” dialectische theorie naar voren gebracht, die hij echter grotendeels van Kant en Fichte heeft gejat. Zijn formulering van de synthese die het “hogere” gevolg is van de “integratie” van these en antithese past prachtig in onze perceptie van wat evolutie zou kunnen zijn. We geloven maar al te graag dat wij als mensen het uitvloeisel bij uitstek zijn van het reiken naar de “geest”, wat dat dan ook moge zijn. Het is echter zeer de vraag of er wel echt sprake is van “vooruitgang”, een vooruitstreven waarin we maar al te graag willen geloven. De uiterlijke (technische) vorm verandert hooguit, maar onze wezenlijkheid blijkt vrijwel onveranderd te zijn gebleven. Elke beschaving, en ook specifiek onze Westerse beschaving, heeft haar grondvesten volgens mij op geweld en slavernij. Als ik zo om me heen kijk, is er in de mensenwereld weinig te bespeuren van die geïdealiseerde geestelijke Hegeliaanse synthesen, eerder van het eindeloos rondtollen in een cirkel vol tegenstrijdigheden waaraan eigenlijk bijna niet te ontkomen valt. Er wordt veel met de mond beleden, maar de mens verraad zijn ware aard slechts via zijn daden. Vandaar dat waarachtige spiritualiteit of religie slechts kan worden getoond in hoe men zich in de praktijk daadwerkelijk gedraagt onder de (in)druk van de omstandigheden die inwerken op ons mensen. Woorden zijn leuk voor een preek, maar dat bewijst bijvoorbeeld niets over een vermeende “eenheid”. Wat mij betreft is dat een loos woord, net als dat de mens over het algemeen mijlenver af staat van waarnaar het etiket “liefde” daadwerkelijk verwijst. Als men in staat zou zijn om te beseffen hoe men zichzelf onafgebroken voor het lapje houdt met mooie woorden zonder meer, zal men in afschuw en schande bemerken dat wat men onder liefde verstaat niets meer en niets minder is dan en vorm van “clan”-emotie. Wat tot mijn kringetje van geliefden behoort, dat is wat ik liefheb. Maar zelfs dan kan deze vermeende liefde zeer gemakkelijk omslaan in haar tegendeel, de haat, omdat wat over het algemeen onder liefde wordt verstaan immers afhankelijk wordt gesteld van emotie en seksueel gedrag. De liefde die onder andere Jezus Christus verwoordde, is totaal niet begrepen, niet door de Joden in de Romeinse tijd, noch door veel Christenen in algemene zin. Dat is één van de redenen geweest om Jezus te vermoorden, de Joden van zijn tijd waren van mening dat hij hun godsdienst kapot maakte, hun vaste posities af wilde nemen.

U stelt herhaaldelijk dat ik me in mijn visie zou bedienen van “vooroordelen”, “onjuistheden”, en dergelijke en dat ik u “helemaal niet goed zou begrijpen”. Het lijkt er op dat u daartegenover een soort superioriteit stelt en zelfs beweren wil dat u het beter zou weten dan bijvoorbeeld Christus wat “liefde” betreft (?) Dat zullen we nooit kunnen controleren of afleiden door middel van uw woorden op dit forum. Als ik u enkele dagen achtereen zou kunnen observeren in uw gedrag zou ik pas een oordeel kunnen hebben over of u zich inderdaad exact gedraagt naar wat u beweert via uw meningen en opinies. We posten hier trouwens publiekelijk, en daar zult u zichzelf ook terdege van bewust zijn. Dit is de openbare arena, waar het zwaard der relativering en rationalisaties wellicht wordt beschouwd als het hoogste goed. Dus als iemand met zogenaamd “sterkere” argumenten komt of denkt te komen, kan deze een gevoel van tevredenheid met zichzelf hebben. Echter een te groot gevoel van tevredenheid kan doorslaan via zelfgenoegzaamheid naar arrogantie. Ik verzeker u dat op het spirituele vlak de allergrootste ego’s rondwandelen, die veel beweren, maar weinig echt weten. En ik bedoel met “weten” in dit geval geen kennisopslag in het denkhoofd. Ook in deze spreek ik uiteraard niet specifiek in termen van aanziens des persoons, maar meer in het algemeen.

Ik heb een visie, en u kunt proberen die te bestrijden door uw vermeende “sterkere argumenten”, maar eigenlijk lijkt het er meer op dat u probeert te kleineren wat u niet aanstaat in de redeneringen van de ander. Anders zou u geen etiketten gebruiken als “vooroordelen”, “onjuistheden”, “onbegrip”, enzovoort. Ik herhaal dat u waarschijnlijk een heel ander oordeel over mijn woorden zou hebben als ik het van meet af aan roerend met u eens zou zijn, sterker nog, met nog meer ondersteunende argumenten zou komen die uw visie zouden onderschrijven. Dat is een heel ander gevoel, een heel andere emotie zelfs. Maar is dat zo bijzonder? Waarschijnlijk zult u het met het bovenstaande ook niet eens zijn, en dat is uw goed recht, maar mijns inziens komt een goed gemotiveerde reactie realistischer over dan te proberen versimpelende etiketten te plakken of via karikaturen te spreken of te schrijven. Mensen passen namelijk zelden of nooit bij een etiket, laat staan bij een karikatuur…

Met beleefde groet,

Bodhidharma

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bodhidharma

De filosoof Georg Wilhelm Friedrich Hegel heeft een “interessante” dialectische theorie naar voren gebracht, die hij echter grotendeels van Kant en Fichte heeft gejat.

Hij heeft het niet gejat, maar wel verder ontwikkeld, dat is veel beter uitdrukt.

Wat je mij verwijt doe je nu zelf: tegen heilige huisjes aantrappen en ten onrechte.

Zijn formulering van de synthese die het “hogere” gevolg is van de “integratie” van these en antithese past prachtig in onze perceptie van wat evolutie zou kunnen zijn. We geloven maar al te graag dat wij als mensen het uitvloeisel bij uitstek zijn van het reiken naar de “geest”, wat dat dan ook moge zijn.

De Geest is het denken als persoon, dus wat de mens zelf is: denkende persoon te zijn.

Het is echter zeer de vraag of er wel echt sprake is van “vooruitgang”, een vooruitstreven waarin we maar al te graag willen geloven. De uiterlijke (technische) vorm verandert hooguit, maar onze wezenlijkheid blijkt vrijwel onveranderd te zijn gebleven.

We leven inderdaad in een tijd van de wetenschap, wil je meer van de Geest weten, verdiep je dan in mijn atoomtheorie.

Elke beschaving, en ook specifiek onze Westerse beschaving, heeft haar grondvesten volgens mij op geweld en slavernij. Als ik zo om me heen kijk, is er in de mensenwereld weinig te bespeuren van die geïdealiseerde geestelijke Hegeliaanse synthesen, eerder van het eindeloos rondtollen in een cirkel vol tegenstrijdigheden waaraan eigenlijk bijna niet te ontkomen valt.

Ik heb zelf Hegel verder ontwikkeld in een hogere synthese van Hegel zelf en de wetenschap.

Er wordt veel met de mond beleden, maar de mens verraad zijn ware aard slechts via zijn daden. Vandaar dat waarachtige spiritualiteit of religie slechts kan worden getoond in hoe men zich in de praktijk daadwerkelijk gedraagt onder de (in)druk van de omstandigheden die inwerken op ons mensen. Woorden zijn leuk voor een preek, maar dat bewijst bijvoorbeeld niets over een vermeende “eenheid”. Wat mij betreft is dat een loos woord, net als dat de mens over het algemeen mijlenver af staat van waarnaar het etiket “liefde” daadwerkelijk verwijst. Als men in staat zou zijn om te beseffen hoe men zichzelf onafgebroken voor het lapje houdt met mooie woorden zonder meer, zal men in afschuw en schande bemerken dat wat men onder liefde verstaat niets meer en niets minder is dan en vorm van “clan”-emotie. Wat tot mijn kringetje van geliefden behoort, dat is wat ik liefheb. Maar zelfs dan kan deze vermeende liefde zeer gemakkelijk omslaan in haar tegendeel, de haat, omdat wat over het algemeen onder liefde wordt verstaan immers afhankelijk wordt gesteld van emotie en seksueel gedrag. De liefde die onder andere Jezus Christus verwoordde, is totaal niet begrepen, niet door de Joden in de Romeinse tijd, noch door veel Christenen in algemene zin. Dat is één van de redenen geweest om Jezus te vermoorden, de Joden van zijn tijd waren van mening dat hij hun godsdienst kapot maakte, hun vaste posities af wilde nemen.

De christelijke liefde heeft zijn vorm gekregen in het moderne socialisme en de emancipatie van de vrouw en ook een grotere tolerantie ten opzichte van de vele godsdiensten die er zijn.
Dus dat is al een heel stuk beter dan vroeger.

En of die van Jezus werkelijk zo verheven was, dat meen ik te moeten betwijfelen.
Het waren ook maar mooie woorden en het doen van wonderen en het sterven aan het kruis heeft ons niet veel verder geholpen.
Beter is het dus de liefde wat realistischer te zien samen met de seksualiteit om te beginnen: de liefde van man en vrouw, dan de sociale liefde die groeit met de wereldeenheid en dan de liefde voor God.
En accepteren dat de mens niet alleen maar kan liefhebben en er ook altijd haat en strijd zal zijn.
Zo is het leven.

U stelt herhaaldelijk dat ik me in mijn visie zou bedienen van “vooroordelen”, “onjuistheden”, en dergelijke en dat ik u “helemaal niet goed zou begrijpen”. Het lijkt er op dat u daartegenover een soort superioriteit stelt en zelfs beweren wil dat u het beter zou weten dan bijvoorbeeld Christus wat “liefde” betreft (?)

Ik ben geen GOD van de Liefde, maar wel van de Heilige Geest en volgens mijn bescheiden mening is de ware Liefde uit de Heilige Geest en is die van Jezus gestorven.

En om te beginnen weet ik over de Liefde heel wat meer dan wat Jezus de mensen heeft wijs gemaakt.

Dat zullen we nooit kunnen controleren of afleiden door middel van uw woorden op dit forum.

Ik ben ook geen God van de Liefde, maar ten eerste van mijn atoomtheorie.
Bovendien is ook de Liefde van Jezus niet te controleren, want Hij heeft nooit bestaan.
Ik besta wel en dat is dan al een hele vooruitgang te noemen.

Als ik u enkele dagen achtereen zou kunnen observeren in uw gedrag zou ik pas een oordeel kunnen hebben over of u zich inderdaad exact gedraagt naar wat u beweert via uw meningen en opinies.

mijn atoomtheorie en godsleer heeft weinig met mijn gedrag te maken of het moet mijn dagelijkse werk zijn aan schrijverij aan mijn nieuwe bijbel en de fora daarbij.

Maar verder ben ik een gewoon mens net als ieder ander en verbeeld ik me niet meer te zijn.
Hoogstens dat ik wel een aardig persoon ben, al zeg ik het zelf.
Al zullen de mensen dat misschien op de fora niet denken, omdat ik me daar zeer goed kan verdedigen tegen aanvallen en niet over me heen laat lopen.

Wel geestelijk en dat is mijn atoomtheorie.
Zouden de mensen die geloven en begrijpen dan zou er een praktijk kunnen ontstaan.

We posten hier trouwens publiekelijk, en daar zult u zichzelf ook terdege van bewust zijn. Dit is de openbare arena, waar het zwaard der relativering en rationalisaties wellicht wordt beschouwd als het hoogste goed. Dus als iemand met zogenaamd “sterkere” argumenten komt of denkt te komen, kan deze een gevoel van tevredenheid met zichzelf hebben. Echter een te groot gevoel van tevredenheid kan doorslaan via zelfgenoegzaamheid naar arrogantie.

daar beschuldig ik nu juist deze wereld van: mateloze arrogantie alles al te weten (met name de arrogantie van de wetenschap, maar ook de religies zeker) en niet open te staan voor mijn atoomtheorie en godsbegrip

Ik verzeker u dat op het spirituele vlak de allergrootste ego’s rondwandelen, die veel beweren, maar weinig echt weten. En ik bedoel met “weten” in dit geval geen kennisopslag in het denkhoofd. Ook in deze spreek ik uiteraard niet specifiek in termen van aanziens des persoons, maar meer in het algemeen.

Oké, dus ik behoef het me niet persoonlijk aan te trekken....

Ik heb een visie, en u kunt proberen die te bestrijden door uw vermeende “sterkere argumenten”, maar eigenlijk lijkt het er meer op dat u probeert te kleineren wat u niet aanstaat in de redeneringen van de ander.

Ik dacht dat jij daar zelf mee was begonnen jegens mij en ik heb me daar tegen verdedigd.

Hoewel ik wel kan begrijpen dat je zo dacht als je deed: het kapot analyseren van Jezus.

Nu, dat doe ik dan ook met de bedoeling dat een lijk tot ontbinding over moet gaan om nog eens tot iets beters te worden, wat werkelijk Liefde mag heten.

Anders zou u geen etiketten gebruiken als “vooroordelen”, “onjuistheden”, “onbegrip”, enzovoort. Ik herhaal dat u waarschijnlijk een heel ander oordeel over mijn woorden zou hebben als ik het van meet af aan roerend met u eens zou zijn, sterker nog, met nog meer ondersteunende argumenten zou komen die uw visie zouden onderschrijven. Dat is een heel ander gevoel, een heel andere emotie zelfs.

Inderdaad: ik zou me geen raad weten als iemand het me eens zou zijn.
Ik zou er zeker van in verlegenheid raken.
Ben dat niet gewend.
Maar goed: uiteindelijk is dat wel de bedoeling dat er nog eens iemand wakker wordt.

Maar is dat zo bijzonder? Waarschijnlijk zult u het met het bovenstaande ook niet eens zijn, en dat is uw goed recht, maar mijns inziens komt een goed gemotiveerde reactie realistischer over dan te proberen versimpelende etiketten te plakken of via karikaturen te spreken of te schrijven. Mensen passen namelijk zelden of nooit bij een etiket, laat staan bij een karikatuur…

Met beleefde groet,

Bodhidharma

Dank je wel voor je lange geschrift en ik hoop dat mijn reacties naar tevredenheid zullen zijn.

[Bodhidharma]

Ik constateer opnieuw een nogal gefragmenteerde mening van u, en het uitknippen van andermans citaten met uw korte commentaar. Uw goed recht, wel wat voorspelbaar, maar goed. In ieder geval is mij duidelijk dat het beter is om niet verder met u door te discussiëren, omdat er gewoon niets van terecht komt zo. Ik vind het jammer dat ik vrij weinig een gemotiveerde mening van u heb kunnen teruglezen, maar dat is natuurlijk verder mijn probleem. Dus kijk ik wel even verder of ik iemand anders kan vinden op dit forum e.a. waarmee ik wat meer gefundeerder van gedachten kan wisselen. Ik bedank u in ieder geval toch voor de genomen moeite om te reageren, of mij dat nu persoonlijk bevalt of niet.

Met beleefde groet en gepast respect,

Bodhidharma

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bodhidharma

Ik constateer opnieuw een nogal gefragmenteerde mening van u, en het uitknippen van andermans citaten met uw korte commentaar. Uw goed recht, wel wat voorspelbaar, maar goed. In ieder geval is mij duidelijk dat het beter is om niet verder met u door te discussiëren, omdat er gewoon niets van terecht komt zo. Ik vind het jammer dat ik vrij weinig een gemotiveerde mening van u heb kunnen teruglezen, maar dat is natuurlijk verder mijn probleem. Dus kijk ik wel even verder of ik iemand anders kan vinden op dit forum e.a. waarmee ik wat meer gefundeerder van gedachten kan wisselen. Ik bedank u in ieder geval toch voor de genomen moeite om te reageren, of mij dat nu persoonlijk bevalt of niet.

Met beleefde groet en gepast respect,

Bodhidharma

Mijn zeer gefundeerde mening is mijn atoomtheorie als zijnde een nieuwe godsdienst en tevens dat ik zelf de wedergeboren Jezus ben.

Lijkt mij toch wel de moeite je daar eens in te gaan verdiepen.
En niet bij het verleden stil te blijven staan.
Dat is dood en voorbij.

http://home.kpn.nl/wegge168/Frame-nederlands.html

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

15 - De terugkeer

Mattheüs 2,19 Toen Herodes gestorven was, zie, een engel des Heren verschijnt in de droom aan Jozef in Egypte, 20 en zegt: Sta op, neem het kind en zijn moeder en reis naar het land Israël, want zij, die het kind naar het leven stonden, zijn gestorven. 21 En hij stond op en hij nam het kind en zijn moeder en kwam in het land Israël. 22 Toen hij echter hoorde, dat Archelaüs koning over Judea was in de plaats van zijn vader Herodes, vreesde hij daarheen te gaan. En van Godswege in de droom gewaarschuwd, ging hij naar het gebied van Galilea, 23 en, daar gekomen, vestigde hij zich in een stad, genaamd Nazaret, opdat in vervulling zou gaan hetgeen door de profeten gesproken is, dat Hij Nazoreeër zou heten.

Ik: het is maar gelukkig dat het leven van Jezus in de handen der engelen is, nochtans laten deze hem ook wel eens in de steek.

Ook verschijnt de engel in een droom, en dat is ook wat ik beweer dat de droomwereld de hemel is en niet ergens daar buiten bestaat.

Van al de evangelisten wordt de kindermoord alleen vermeld bij Mattheus. En veel wat deze evangelist schrijft moet men interpreteren in het kader van de joodse heilsgeschiedenis. Heilsgeschiedenis die bij Mattheus culmineert in de figuur van Jezus. Zie ook de zogenaamde ‘vervullingscitaten van Mattheus’. Edoch, Mattheus aapt eigenlijk de Thora na.

Zo wordt er ook een kindermoord vermeld in het Oude Testament m.b.t. Mozes. De Farao heeft een droom waarin hij een weegschaal ziet met op de ene schaal het land Egypte en op de andere een lam, waarbij de schaal met het lam doorslaat. De verontruste farao laat de droom uitleggen door zijn magiërs. Deze vertellen hem dat er bij de Hebreeuwen (schapenhoeders) een zoon geboren zal worden die Egypte zal verwoesten. Daarop beveelt de farao alle jongetjes tot een bepaalde leeftijd om te brengen.

Maar ook in de mondelinge Thora komt zo’n kindermoord voor zo vertelt ons Peter van 't Riet in zijn boek (*). Meer bepaald met betrekking tot de persoon van Abraham. Deze midrasjiem vertelt dat in de dagen van Abraham, Nimrod als God-Koning regeert op aarde. Terach de vader van Abraham is een hoge functionaris aan het hof van Nimrod. Koning Nimrod leest in de sterren dat er in zijn dagen iemand zou geboren worden die tegen hem zou opstaan en zijn godheid zou logenstraffen. Daarop raadpleegt hij zijn wijzen. Deze adviseren hem een groot huis te bouwen en alle zwangere vrouwen daar bijeen te brengen en te bewaken met wachters. Als er een jongetje geboren zou worden, moest het onmiddellijk gedood worden. Op deze wijze werden 70.000 jongetjes gedood zo gaat het verhaal... De moeder van Abraham weet haar zwangerschap te verbergen en zij brengt Abraham in het geheim ter wereld.

Deze midrasjiem probeert natuurlijk een gelijkenis te maken tussen Abraham en Moses. Mosje leidde zijn volk weg uit Egypte, Abraham uit het land Kanaän. Mattheus sluit hierbij aan met zijn verhaal over de kindermoord door Herodes en maakt er een driemanschap van : Abraham-Mozes-Jezus.

Het is zo goed als zeker dat de kindermoord door Herodes nooit plaatsvond. Mattheus is de enige die dit vermeld. Geen enkele andere historische bron rept over deze vermeende massamoord. Zoals reeds gezegd, Josephus zwijgt erover alhoewel hij een uitgebreide levensbeschrijving geeft van Herodes. En wees maar zeker dat Josephus dit zou hebben vermeld want hij was nu niet precies een vriend van Herodes. Het verhaal van Mattheus is gewoon geïnspireerd door Exodus 1.


(*)
(Peter van 't Riet, Zonder Tora leest niemand wel, blz.112-113.)

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Maar ook in de mondelinge Thora komt zo’n kindermoord voor. Meer bepaald met betrekking tot de persoon van Abraham. Deze midrasjiem vertelt dat in de dagen van Abraham, Nimrod als God-Koning regeert op aarde. Terach de vader van Abraham is een hoge functionaris aan het hof van Nimrod. Koning Nimrod leest in de sterren dat er in zijn dagen iemand zou geboren worden die tegen hem zou opstaan en zijn godheid zou logenstraffen. Daarop raadpleegt hij zijn wijzen. Deze adviseren hem een groot huis te bouwen en alle zwangere vrouwen daar bijeen te brengen en te bewaken met wachters. Als er een jongetjes geboren zou worden, moest het gedood worden. Op deze wijze werden 70.000 jongetjes gedood zo gaat het verhaal... De moeder van Abraham weet haar zwangerschap te verbergen en zij brengt Abraham in het geheim ter wereld.

Een kenmerk van mythes is dat ze motieven bevatten uit vroegere mythes. In het geval van Jezus is dat behalve de kindermoord ook nog de vlucht naar Egypte en de terugkeer naar Palestina. Dit is een motief uit verhalen over Isaak en Jakob. Daarnaast is de zwangerschap van de bejaarde en onvruchtbare Elisabeth, de moeder van Johannes de Doper, een nabootsing van verhalen uit het OT. Als je dat beseft dan zijn zulke verhalen niet spannend meer, ze zijn stomvervelend.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Van al de evangelisten wordt de kindermoord alleen vermeld bij Mattheus. En veel wat deze evangelist schrijft moet men interpreteren in het kader van de joodse heilsgeschiedenis. Heilsgeschiedenis die bij Mattheus culmineert in de figuur van Jezus. Zie ook de zogenaamde ‘vervullingscitaten van Mattheus’. Edoch, Mattheus aapt eigenlijk de Thora na.

Zo wordt er ook een kindermoord vermeld in het Oude Testament m.b.t. Mozes.

zo is het: goed opgemerkt.

De Farao heeft een droom waarin hij een weegschaal ziet met op de ene schaal het land Egypte en op de andere een lam, waarbij de schaal met het lam doorslaat. De verontruste farao laat de droom uitleggen door zijn magiërs. Deze vertellen hem dat er bij de Hebreeuwen (schapenhoeders) een zoon geboren zal worden die Egypte zal verwoesten. Daarop beveelt de farao alle jongetjes tot een bepaalde leeftijd om te brengen.

Oh, ik dacht aan de kindermoord bij het vertrek uit Egypte van het Joodse volk.

Toen was Mozes geen kind meer.
En toen liet GOD alle eerstgeboren sterven.
Dus zijn er zelfs twee kindermoorden geweest.

Maar ook in de mondelinge Thora komt zo’n kindermoord voor zo vertelt ons Peter van 't Riet in zijn boek (*). Meer bepaald met betrekking tot de persoon van Abraham. Deze midrasjiem vertelt dat in de dagen van Abraham, Nimrod als God-Koning regeert op aarde. Terach de vader van Abraham is een hoge functionaris aan het hof van Nimrod. Koning Nimrod leest in de sterren dat er in zijn dagen iemand zou geboren worden die tegen hem zou opstaan en zijn godheid zou logenstraffen. Daarop raadpleegt hij zijn wijzen. Deze adviseren hem een groot huis te bouwen en alle zwangere vrouwen daar bijeen te brengen en te bewaken met wachters. Als er een jongetje geboren zou worden, moest het onmiddellijk gedood worden. Op deze wijze werden 70.000 jongetjes gedood zo gaat het verhaal... De moeder van Abraham weet haar zwangerschap te verbergen en zij brengt Abraham in het geheim ter wereld.

Oei, oei, wat een gluiperd.....

Deze midrasjiem probeert natuurlijk een gelijkenis te maken tussen Abraham en Moses. Mosje leidde zijn volk weg uit Egypte, Abraham uit het land Kanaän. Mattheus sluit hierbij aan met zijn verhaal over de kindermoord door Herodes en maakt er een driemanschap van : Abraham-Mozes-Jezus.

Het is zo goed als zeker dat de kindermoord door Herodes nooit plaatsvond. Mattheus is de enige die dit vermeld. Geen enkele andere historische bron rept over deze vermeende massamoord. Zoals reeds gezegd, Josephus zwijgt erover alhoewel hij een uitgebreide levensbeschrijving geeft van Herodes. En wees maar zeker dat Josephus dit zou hebben vermeld want hij was nu niet precies een vriend van Herodes. Het verhaal van Mattheus is gewoon geïnspireerd door Exodus 1.


(*)
(Peter van 't Riet, Zonder Tora leest niemand wel, blz.112-113.)

Oké.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Een kenmerk van mythes is dat ze motieven bevatten uit vroegere mythes. In het geval van Jezus is dat behalve de kindermoord ook nog de vlucht naar Egypte en de terugkeer naar Palestina. Dit is een motief uit verhalen over Isaak en Jakob. Daarnaast is de zwangerschap van de bejaarde en onvruchtbare Elisabeth, de moeder van Johannes de Doper, een nabootsing van verhalen uit het OT. Als je dat beseft dan zijn zulke verhalen niet spannend meer, ze zijn stomvervelend.

Tuurlijk niet: het blijven mooie verhalen.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

zo is het: goed opgemerkt.
Oh, ik dacht aan de kindermoord bij het vertrek uit Egypte van het Joodse volk.Toen was Mozes geen kind meer.
En toen liet GOD alle eerstgeboren sterven.
Dus zijn er zelfs twee kindermoorden geweest.
Oei, oei, wat een gluiperd.....Oké.

Het verhaal van de kindermoord door Farao op 'joodse' (lees hier: 'Hebreeuwse') pasgeboren (mannelijke) kinderen staat in Exodus, hoofdstuk I. Mozes als baby werd dan ook gered door het rieten mandje en de Egyptische prinses.

Het verhaal van de droom van Farao met de weegschaal en het lam met de kindermoord op (mannelijke) Hebreeuwse zuigelingen als gevolg, staat in de Targoem op Exodus.