MCS - een vrijwel onbekende, alomtegenwoordige, soms dodelijke milieuziekte

[Stultitiae]

Met het fijnstofthema dat nu aan de orde van de dag is, is dit een uitgelezen moment om het eens over MCS te hebben.

MCS staat voor Multiple Chemical Sensitivity en betekent Meervoudige Chemische Overgevoeligheid.

Ondanks dat de eerste beschrijvingen al omstreeks 1950 (grootschalige opkomst chemische producten) beschreven werden, werd er nooit echt aandacht aan besteedt. De chemische industrieën hebben er alle belang bij dat hun producten geen kwade naam krijgen, terwijl de farma industrie er ook belang bij heeft dat er zoveel mogelijk verschillende aandoeningen zijn om hún producten te kunnen slijten.

Deze door een vervuilde omgeving veroorzaakte multisysteemaandoening is wellicht bij veel mensen veroorzaker van diverse klachten die doorgaans niet met omgevingsfactoren in verband worden gebracht (zie uitleg onder). Het kan ook een veroorzaker zijn van dodelijk hart- en longfalen, ALS, MS, gedragsstoornissen... Doordat het zo weinig bekendheid geniet worden voortijdige overlijdens die aan MCS te wijten zijn afgedaan als een "gewoon infarct", of worden klachten van "lijders" afgedaan als ongeloofwaardig, of als een psychisch probleem.

MCS-lijders kunnen tot wel 30 verschillende symptomen of verschijnselen hebben die daarom niet allemaal op hetzelfde ogenblik even intens zijn.
Dat hangt af van de aard van de stof(fen), concentratie, accumulatie, duur van blootstelling. Men zou kunnen stellen dat MCS-lijders door hun overgevoeligheid "kanaries in de koolmijn" zijn. Enkel zij worden ziek, maar de stoffen die anderen inademen zonder "ziek" te worden zitten evengoed in hun systeem. Feitelijk zijn de normen die gehanteerd worden nog te laks; veelal zijn ze gebaseerd op blootstelling aan één stof en wordt er voorbij gegaan aan het accumulerend effect van de duizenden stoffen waarmee we dagelijks mee omgaan.

Een benauwdheid of hoofdpijn na bv. een dagje verven of een bewerking met javel is nog geen MCS.


Voor de sceptici onder ons: MCS is al in een aantal geïndustrialiseerde (!) landen erkend, maar niet in België.


Korte info:
Mensen die lijden aan deze aandoening - vergiftiging is een beter woord- worden ziek van allerlei, door ons dagelijks gebruikte (synthetische) chemische stoffen en/of geurstoffen. Zij kunnen nauwelijks meer een normaal leven leiden, omdat deze stoffen in onze maatschappij nagenoeg overal aanwezig zijn.
Kenmerkend is dat deze chemisch overgevoelige mensen ziek worden van nauwelijks meetbare doseringen chemische stoffen, waar een gezond mens geen enkele merkbare reactie op vertoont en vaak niet eens in de gaten heeft dat deze stoffen er zijn.

Er zijn verschillende aanleidingen , waardoor MCS zich kan ontwikkelen. De bekendste oorzaken zijn op dit moment: door langdurige (jarenlange) blootstelling
aan een cocktail van diverse, vaak laaggedoseerde, chemische stoffen en/of door een eenmalige blootstelling aan een hoge dosis van een chemische stof, zoals formaldehyde, oplosmiddelen, bestrijdingsmiddelen, pesticiden, tolueen, narcosevloeistof en andere chemische stoffen.

Een MCS-patiënt wordt ziek van allerlei chemische stoffen, die o.a. in de volgende producten aanwezig zijn: was- en schoonmaakmiddelen, verzorgingsproducten, alle parfumhoudende producten, sigaretten- en sigarenrook, medicijnen, uitlaatgassen, bestrijdingsmiddel en, luchtverfrissers, nieuwe bouwmaterialen, (nieuwe) meubelen, nieuwe vloerbedekking, rook en/of verbrandingsgassen van open haarden, kachels of BBQ’s, kranten, boeken, plastics en rubber, smog en fijnstof enz.

De symptomen van een MCS-patiënt na aanraking met een voor hem belastende stof, zijn o.a.: ademhalings- en longproblemen, black-outs, chronische vermoeidheid, concentratieproblemen, griepachtige verschijnselen, hartritmestoornissen, hoofdpijn, huidaandoeningen, desoriëntatie, problemen met het kortetermijngeheugen, ontstekingen, oor- , neus-, keel- en bijholteproblemen en vergiftigingsverschijnselen (misselijkheid, trillen, duizeligheid, het gevoel een kater te hebben), enz
Bron: informatiefolder MCS

uitgebreide info: http://users.telenet.be/myprojects/MCS/#

Hopelijk vindt iemand dit de moeite!

[Micele]

MCS is idd al heel lang erkend in Duitsland, zelfs in 1990 al maar toen nog onder een andere beschrijving, handicap tot 80%:

http://www.umg-verlag.de/umwelt-medi...t/mcs_tab.html

Versorgungsamt Heide 1990 Bescheid über eine neue Feststellung nach dem Schwerbehindertengesetz (SchwbG) in Verbindung mit § 49 Zehntes Buch Sozialgesetzbuch
(SGB X) 1. (...) 2. (...)
3. Störung der psychischen Funktion, Überempfindlich-
keit auf Schadstoffe
4. PCP, Arthritis 80 % GdB

via:
https://www.google.be/search?num=20&...31.z9JjFc8b64E

prentjes...:
https://www.google.be/search?q=Offiz...w=1440&bih=829

via wikipedia heb je een boek vol refertes in alle talen:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Meervo...ergevoeligheid
https://en.wikipedia.org/wiki/Multip...al_sensitivity
https://de.wikipedia.org/wiki/Vielfa...C3%A4glichkeit
enz...

Opgelet als beroepsziekte is MCS niet erkend in Duitsland (na xx-gerechtszaken), in andere landen heb ik niet gecheckt:
https://www.google.be/search?num=20&....0.bpnZW-Kshww

Na wat zoeken bestaat de benaming MCS sinds 1989 en door (of beter na) de Golfoorloorlog van 1990 -toen de GI een mix van inentingen kregen- kreeg MCS een stroomversnelling, want MCS kwam veel meer voor bij Golfoorlogsveteranen. Difinitieve consensus was het gevolg:

http://www.tandfonline.com/doi/abs/1...39899909602251

Multiple Chemical Sensitivity: A 1999 Consensus
Pages 147-149 | Published online: 05 Apr 2010
Download citation https://doi.org/10.1080/00039899909602251

Abstract

Consensus criteria for the definition of multiple chemical sensitivity (MCS) were first identified in a 1989 multidisciplinary survey of 89 clinicians and researchers with extensive experience in, but widely differing views of, MCS. A decade later, their top 5 consensus criteria (i.e., defining MCS as [1] a chronic condition [2] with symptoms that recur reproducibly [3] in response to low levels of exposure [4] to multiple unrelated chemicals and [5] improve or resolve when incitants are removed) are still unrefuted in published literature. Along with a 6th criterion that we now propose adding (i.e., requiring that symptoms occur in multiple organ systems), these criteria are all commonly encompassed by research definitions of MCS. Nonetheless, their standardized use in clinical settings is still lacking, long overdue, and greatly needed–especially in light of government studies in the United States, United Kingdom, and Canada that revealed 2–4 times as many cases of chemical sensitivity among Gulf War veterans than undeployed controls. In addition, state health department surveys of civilians in New Mexico and California showed that 2–6%, respectively, already had been diagnosed with MCS and that 16% of the civilians reported an “unusual sensitivity” to common everyday chemicals. Given this high prevalence, as well as the 1994 consensus of the American Lung Association, American Medical Association, U.S. Environmental Protection Agency, and the U.S. Consumer Product Safety Commission that “complaints [of MCS] should not be dismissed as psychogenic, and a thorough workup is essential,” we recommend that MCS be formally diagnosed–in addition to any other disorders that may be present–in all cases in which the 6 aforementioned consensus criteria are met and no single other organic disorder (e.g., mastocytosis) can account for all the signs and symptoms associated with chemical exposure. The millions of civilians and tens of thousands of Gulf War veterans who suffer from chemical sensitivity should not be kept waiting any longer for a standardized diagnosis while medical research continues to investigate the etiology of their signs and symptoms.