Spanje is nieuwe draaischijf voor Europese cocaïne-import

[Universalia]

Spanje is nieuwe draaischijf voor Europese cocaïne-import

Spaanse havens zoals Algeciras en Valencia verwerken recordhoeveelheden cocaïne, die vanuit Colombia wordt aangevoerd. Buiten Nederland is er geen enkel Europees land waar grotere volumes van de drug worden ingevoerd dan in Spanje. Dat zeggen Pablo Ordaz en Nacho Carretero, journalisten bij de Spaanse krant El Pais. Er wordt aan toegevoegd dat de drugtrafieken de voorbije periode een grondige herschikking hebben ondergaan.

En langs de zijlijn halen ze nog de éne na de andere 'vluchtelingenboot' binnen.

Ik denk dat dit géén goede zaak is voor de toeristische sector in Spanje.

Ja misschien op de cocaïne verslaafden na die daar naar willen afreizen om van een 'snoep'reisje te kunnen genieten.

[Knuppel]

Spanje is al een eeuwigheid een draaischijf voor drugsimport.
Er geraakten zelfs "Belgen" in de Spaanse bajes die gepakt werden terwijl ze drugs uit Marokko probeerden te smokkelen. De "Belg" van wie ik zeker weet dat hij gesnapt werd door de Spaanse policia was wel van Italiaanse afkomst.

[Universalia]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Spanje is al een eeuwigheid een draaischijf voor drugsimport.
Er geraakten zelfs "Belgen" in de Spaanse bajes die gepakt werden terwijl ze drugs uit Marokko probeerden te smokkelen. De "Belg" van wie ik zeker weet dat hij gesnapt werd door de Spaanse policia was wel van Italiaanse afkomst.

Er lopen er nog wel rond van die "Belgen" die dat soort van handeltje drijven maar men laat het oogluikend allemaal toe.

Het is een handeltje dat opbrengt naar het schijnt.

[Knuppel]

Wie zijn die Spaanse "men" die drugshandel oogluikend toelaten?

Mijn ervaring met de Belg van Italiaanse origine is dat iemand die betrapt wordt op het invoeren van drugs zwaar gestraft wordt in Spanje. Heel zwaar. Zo iemand gaat voor jaren achter de tralies.

Spanje is voor een groot deel omringt door water, heeft heel wat havens en ligt pal tegen Marokko.
Corruptie is er overal en van alle tijden, maar ik heb niet de ervaring dat Spanje gelukkig is met de "eer" dat het een draaischijf voor drugshandel is.

[Universalia]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Wie zijn die Spaanse "men" die drugshandel oogluikend toelaten?

Mijn ervaring met de Belg van Italiaanse origine is dat iemand die betrapt wordt op het invoeren van drugs zwaar gestraft wordt in Spanje. Heel zwaar. Zo iemand gaat voor jaren achter de tralies.

Spanje is voor een groot deel omringt door water, heeft heel wat havens en ligt pal tegen Marokko.
Corruptie is er overal en van alle tijden, maar ik heb niet de ervaring dat Spanje gelukkig is met de "eer" dat het een draaischijf voor drugshandel is.

Het is in tegenwoordige tijden niet echt vreemd dacht ik dat 'men' overal ten velde een zondebok probeert te zoeken of aan te duiden in de meeste gevallen zonder echte afdoende bewijzen dat daar een handeltje leeft.

Maar dat is niet echt nieuw want zo kreeg de haven van Antwerpen ook al eens een slechte naam.

Zo kreeg België ten tijde van het proces van éne zekere Dutroux de naam de draaischijf van de Childporn te zijn.

Als daar géén afdoende bewijslevering voor is dan valt het allemaal best te negeren.

[Knuppel]

Ik heb geen antwoord gekregen op de vraag wie oogluikend de drugshandel toelaat in Spanje. Waarmee ik niet gezegd hebt dat er geen corruptie is in Spanje, noch dat Spanje geen draaischijf is voor cocainehandel. Spanje leent zich daar wegens haar ligging uitstekend voor. Zoals Brussel zich bij uitstek leent als draaischijf voor moslimterrorisme. Maar dat ligt méér aan de handelswijze van de PS in Brussel dan aan de ligging van het fameuze "derde gewest". Daar bestaan wel degelijk bewijzen voor.

De internationale pers wijst naar België en Brussel als de draaischijf van het terrorisme in Europa. De aanslagen in Parijs zijn deels gepland vanuit Molenbeek. Andere recente terroristische aanslagen bleken ook al linken te hebben vanuit Brussel. Hoe is het zover kunnen komen?

De kritiek op het lakse politieke beleid rond radicalisme in Brussel, waarbij de gewezen PS-burgemeester van Molenbeek Philippe Moureaux onder vuur ligt, past in een breder politiek verhaal dat teruggaat naar de beslissing om migranten gemeentelijk stemrecht toe te kennen, ruim tien jaar geleden.

De Parti Socialiste was de trekker van het gemeentelijk migrantenstemrecht, omdat de Franstalige socialisten zeer goed inzagen dat die migrantenstem cruciaal zou zijn in de strijd om de politieke macht in Brussel.

Het gevolg van deze ‘electoralisering’ van de Brusselse migrant was niet dat de migrantengemeenschap ‘geïntegreerd’ werd in het democratisch proces, maar wel dat de traditionele Franstalige partijen – met de Parti Socialiste op kop – de migranten op hun hand probeerden te krijgen, door alle kritiek aan de kant te schuiven en een ‘laissez-faire’-politiek volgden, waarvan Philippe Moureaux een exponent was.

Na de doorbraak van het Vlaams Blok op zwarte zondag 24 november 1991 was het politiek incorrect om zelfs nog maar te spreken over de integratie van migranten, want daar kleefde dan snel het ranzig etiket van extreemrechts aan. Multiculturalisme was een verrijking, zoals Bert Anciaux jarenlang heeft volgehouden. Kritische bedenkingen waren taboe. Dat vertaalde zich in een politiek van horen, zien en zwijgen.

Het was het gat in de haag, zoals toenmalig sp.a-voorzitter Steve Stevaert toen zei. Als je het probeert uit te knippen, wordt het alleen maar groter. En dus zwegen de traditionele politieke partijen over de migrantenproblematiek, ook al won het Vlaams Belang op die voedingsbodem verkiezing na verkiezing.

Dat er nu soms wel eens gesproken wordt van een verloren generatie van migranten, heeft veel te maken met een kwarteeuw van politiek nonbeleid, in de schaduw van het Vlaams Blok/Belang.

Het gevolg van deze ‘electoralisering’ van de Brusselse migrant was niet dat de migrantengemeenschap ‘geïntegreerd’ werd in het democratisch proces, maar wel dat de traditionele Franstalige partijen – met de Parti Socialiste op kop – de migranten op hun hand probeerden te krijgen, door alle kritiek aan de kant te schuiven en een ‘laissez-faire’-politiek volgden, waarvan Philippe Moureaux een exponent was.

Door de politieke en politionele versnippering is Brussel volgens Beatrice de Graaf, hoogleraar en terrorisme-experte aan de Universiteit Utrecht, ‘het afvoerputje van Europa’ geworden, ‘waar terroristen, salafisten en misdadigers lastig te controleren zijn’. ‘Jullie hoofdstad is inderdaad een bekende draaischijf voor illegale wapenhandel. En het is een stad met veel migranten, die door een gebrekkig asielbeleid niet zijn gedwongen de taal te leren’, merkte ze op in een interview met De Tijd.

https://www.tijd.be/politiek-economi...s/9699619.html

Brussel is dus "het afvoerputje van Europa, en een draaischijf voor moslimterrorisme én wapenhandel. Maar toch is Brussel een zalige stad om in te wonen. De "Vlaamse" Brusseleirs willen er alleszins geen verkeerd woord over horen.

[Knuppel]

Antwerpen is wél een draaischijf voor drugshandel. Daar zit vooral de haven voor iets tussen. En raar maar waar, ook is Marokko geen buurland....

Familiebanden met Nederlandse drugmaffia

De Antwerpse drugsmaffia gaat steeds meer voor eigen rekening werken. De criminelen - voornamelijk van Marokkaanse origine - knapten vroeger het ‘vuile werk’ op voor hun Nederlandse collega’s met wie ze familiebanden hebben, maar staan ondertussen zelf hun mannetje in het drugsmilieu. Met alle gevolgen van dien: een explosie van geweld, dealers die de controle van de publieke ruimte overnemen, infiltratie van de politiediensten, en wanhopige moeders die tot uren in de nacht zitten te wachten totdat zoonlief eindelijk naar huis komt.

Volgens ‘Pano’ kennen heel wat Antwerpse Marokkanen iemand die coke dealt: een neef, een oom, een vader, … die zonder schroom hun jongere familieleden betrekken bij hun illegale handeltjes.

De kusten van Marokko staan vol met appartementsgebouwen die zijn opgetrokken met Antwerps drugsgeld. In Antwerpen investeren de criminelen in gebouwen en handelszaken om hun geld wit te wassen en hun drugs te verdelen. Bovendien hanteren ze een strenge omerta, die in stand wordt gehouden door de angst voor het brute geweld. Iemand martelen, bedreigen, beschieten, het zijn zaken die alsmaar vaker voorkomen in Antwerpen.

Burgemeester Bart De Wever (N-VA) beseft dat de drugsmaffia aan invloed wint in de stad die hij onder zijn hoede heeft. Piepjonge kinderen worden geronseld en moeten kleine opdrachten vervullen, zoals telefoonnummers laten blokkeren als iemand tegen de lamp is gelopen, of een signaal geven als de politie in de buurt is.

Dat jonge kinderen worden betrokken bij de cocaïnehandel is niet onschuldig, volgens De Wever, die vindt dat dergelijke praktijken een traject creëert waarbij jongeren bijna vanzelf in andere vormen van criminaliteit terechtkomen. Zoals relschoppen: “Na de laatste rellen op het Terloplein analyseerden de politiediensten de beelden. Ze konden 75 jongeren identificeren. Wat bleek? 80% van de relschoppers stond op onze lijst van drugsdelinquenten.”

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20171213_03241468