Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Themafora > Godsdienst en levensovertuiging
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

Godsdienst en levensovertuiging In dit forum kan je discussiëren over diverse godsdiensten en levensovertuigingen.

Antwoord
 
Discussietools
Oud 28 juni 2015, 13:34   #2081
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peche Bekijk bericht
Als wat ik denk waarheid is, boy are we fucked than....
Madness I tell ya
Don't tell or we all become crazy.....
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 1 juli 2015, 07:36   #2082
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
Schijn en werkelijkheid.

De wereld der dingen.


Nu heeft het pas zin over de relativiteit van schijn en werkelijkheid te praten als eerst duidelijk wordt wat met het ene en het andere wordt bedoeld.
Zo is voor de meeste mensen de werkelijkheid de wereld om hen heen, die zij zintuiglijk waar kunnen nemen en met name dus de wereld der dingen, wat wel het aller duidelijkste is.
Toch kunnen wij deze zogenaamde werkelijkheid in tweeën delen, namelijk hoe het "an sich" ( als zodanig, los van ons, een term van Kant) bestaat en hoe het aan ons verschijnt, dus hoe wij de wereld waarnemen.

De eenheid van subjectiviteit en objectiviteit.

In het laatste geval is het in hoge mate subjectief, dus hoe het aan ons verschijnt, dus eigenlijk schijn is, hoewel niet volledig, maar met de objectieve werkelijkheid verbonden, want het komt daar vandaan.

Rood als kleur en als golflengte.

Nemen we bijvoorbeeld de kleur rood die wij menen waar te nemen, dan is deze als bewustzijn een product van onze hersenen.
Aldus is het subjectief.
Maar de kleur rood is ook een bepaalde golflengte en als zodanig bestaat deze objectief buiten ons.

De mens kan denkend van zichzelf abstraheren.*

Waarmee bewezen is dat de mens buiten zichzelf kan denken, of tenminste meent dat hij dat kan.
De mens kan van zichzelf abstraheren, denken dat er een objectieve werkelijkheid buiten hem bestaat.
Maar per definitie kan hij die werkelijkheid niet waarnemen, want dat is het met zijn subjectiviteit verbonden en niet louter en alleen objectief.

Het objectieve bestaan der materie is iets wat we denken.

Waardoor ik de conclusie trek dat de zogenaamde objectieve werkelijkheid der materialisten eigenlijk geestelijk is van aard.
Want het is iets wat ze denken, het bestaat dus louter en alleen uit gedachten.
Vandaar ook het woord: wetenschap, oftewel iets wat de wetenschappers weten, denken dus.
Aldus menen de wetenschappers materialisten te zijn, maar het tegendeel is waar, want de materie is geheel en al uit gedachten opgebouwd, die geformuleerd worden in velerlei ideeën en formules.

De natuur als subjectieve schijn.

En voor zover die natuur ook waargenomen wordt, is ze subjectieve schijn, waarin die objectieve natuur ook wel aanwezig is, maar niet louter en abstract voor zichzelf ("an sich").

De objectieve werkelijkheid.

Wil men de objectieve werkelijkheid en de subjectieve schijn daarvan van elkaar onderscheiden dan menen we dat ruimte en tijd en de vorm der dingen daarin werkelijk bestaan en ook verder de wetten der natuur.

De zintuigen.

Maar de schijn zijn onze zintuiglijke waarnemingen daarbij zoals licht en geluid en smaak en tastzin en reuk.
Voor zover deze dan het zuivere bewustzijn als ervaring betreffen en de natuur zelf niks ervaart, want bewusteloos is.

De eenheid van beiden ondanks het onderscheid.

Helemaal precies van elkaar scheiden is echter een moeilijke taak, want in de zintuiglijkheid zit ook de objectieve natuur die we denken en wat we denken menen we ook werkelijk te zien, te ervaren, omdat we bij onze gedachten ook innerlijke voorstellingen hebben.
Aldus is er een onderscheid van schijn en werkelijkheid, maar ook de eenheid van beiden.

*Zo menen we dat het heelal al bestond voor dat de mens er was en het heelal ook zou bestaan als wij er nu niet waren.
Dat is dan de abstracte objectiviteit, dus zonder subjectiviteit.
Waarmede is bewezen dat het empirisme, dat meent dat alles uit de ervaring stamt, onjuist moet wezen, want dat het heelal ook zonder ons zou bestaan, dat kunnen wij nooit ervaren.
Het is iets wat wij denken, zuiver geestelijk dus.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 2 juli 2015, 12:48   #2083
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
Toch kunnen wij deze zogenaamde werkelijkheid in tweeën delen, namelijk hoe het "an sich" ( als zodanig, los van ons, een term van Kant) bestaat en hoe het aan ons verschijnt, dus hoe wij de wereld waarnemen.
De zogenaamde werkelijkheid waar zo hoog over wordt opgegeven, bestaat dus eigenlijk uit twee delen: namelijk ten eerste hoe deze objectieve werkelijkheid dus eigenlijk door ons wordt gedacht, dus eigenlijk uit gedachten bestaat, dus eigenlijk geestelijk* is (wat de zogenaamde idealisten als bijvoorbeeld Plato wordt verweten slechts "ins Blaue hinein zu philosophieren").
En ten tweede dat deze objectieve werkelijkheid aan ons verschijnt, dus eigenlijk zoals deze werkelijkheid voor ons bestaat, dus subjectieve schijn is.

Dit dan wat de zogenaamde "werkelijkheid" betreft van de natuurwetenschappelijkheid, ook wel het empirisme genaamd.

Dan hebben we aan de andere kant de idealisten zoals Plato, maar ook Hegel, die menen dat het denken de grondslag is van alle realiteit.
Alles bestaat in wezen uit gedachten, eeuwige ideeën die bij de Goden zijn volgens Plato, en waarvan de zogenaamde uiterlijke werkelijkheid der dingen slechts afdrukken zijn, tijdelijke verschijningen der eeuwige ideeën in een uiterlijke vorm (als beeld voor ons) van het ding of de mens.
Volgens de vergelijking van de grot zijn het dan schaduwen en de ideeën zijn het licht.

En volgens Hegel is de waarheid de absolute Geest, dus ook zo dat alles wezenlijk uit gedachten bestaat.
Alleen gaat Hegel nog een stap verder door te zeggen dat de Geest God zelf is, dus niet alleen dat de gedachten (of ideeën bij Plato) bij de Goden zijn, maar ook God zelf is.
God is Geest, Hij is dat denken zelf.

Er is dus een wezenlijk verschil tussen idee en geest.
De idee is het denken in eenheid met een ideale voorstelling, dus het beeld erbij.
Maar de Geest is de denkende persoon, die zelf als gedachte bestaat.
Dus als IK, maar ook als JIJ en HIJ.
In het meervoud als WIJ en JULLIE en ZIJ.
Het beeld daarbij is natuurlijk het lichaam, zodat de Geest ook Idee is.
Maar de idee behoeft nog geen Geest* te zijn, nog geen persoon.

*Verder wordt het woordje geest ook in meer algemene zin gebruikt, en wel dat alle denken geestelijk is, in de betekenis van metafysisch.
Dat kan dan wel eens verwarrend zijn.
Het zinsverband geeft dan uitsluitsel wat de precieze bedoeling is.

Laatst gewijzigd door harriechristus : 2 juli 2015 om 12:54.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 5 juli 2015, 13:29   #2084
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
De zogenaamde werkelijkheid waar zo hoog over wordt opgegeven, bestaat dus eigenlijk uit twee delen: namelijk ten eerste hoe deze objectieve werkelijkheid dus eigenlijk door ons wordt gedacht, dus eigenlijk uit gedachten bestaat, dus eigenlijk geestelijk* is (wat de zogenaamde idealisten als bijvoorbeeld Plato wordt verweten slechts "ins Blaue hinein zu philosophieren").
Twee vormen van denken: wetenschap en filosofie.

Nu is er wel een verschil tussen het natuurwetenschappelijke denken dat uitgaat van de objectieve natuur buiten ons gegeven en het denken dat uitgaat van de Goden.
Het eerste is de geest van het denken zoals deze existeert in tijd en ruimte en zich openbaart in de natuurwetten.
De tweede openbaart zich in de logica van het denken zelf, en is een denken over het denken zelf, dus de bijzondere eigenschappen daarvan.

Eindig of oneindig.

Ik wil hier met name als voorbeeld noemen dat het denken in zichzelf vindt de idee der oneindigheid, terwijl deze in de zogenaamde uiterlijke werkelijkheid der natuur niet is te vinden.
De natuurwetenschap acht de oneindigheid als zijnde onbewezen omdat ze de uiterlijke natuur, waar alles eindig is, begrensd dus, als criterium neemt.
Maar de idealist, de filosoof neemt juist het denken zelf als criterium van wat waar of juist moet heten.

De eindigheid is evenmin bewezen.

En dat de natuur eindig zou zijn is eigenlijk evenmin ooit bewezen, want steeds blijkt elke grens weer te zijn overschreden.
En niet of het heelal eindig of oneindig is, maar voor de ware filosoof geldt dat het innerlijke denken een wereld op zichzelf is waarin de oneindigheid als gedachte blijkt te bestaan.

De logica der oneindigheid.

En de logica daarvan is dat elke grens der eindigheid overschreden kan worden tot iets wat nog groter is dus tot in het eindeloze en het eindeloze identiek is aan de oneindigheid.
Of dat uiterlijk in het heelal zo bestaat, dat is een tweede.
In de eerste plaats bestaat dit innerlijk in de geest van het denken.

De beperktheid der waarneming.

En men zou zelfs kunnen beweren dat de oneindigheid uiterlijk in het heelal nooit bewezen kan worden, want dat de uiterlijke waarneming nu eenmaal lijdt aan het altijd weer waarnemen van eindigheden.
De oneindigheid valt immers niet waar te nemen, en alleen te denken.
Aldus is de geest van het denken groter dan de waarneming, gaat daar ver over heen, tot zelfs in het oneindige en ook eeuwige.

Een hogere dimensie.

Wil men dat dan toch vanuit de natuurwetenschappelijkheid aanvaarden als mogelijkheid dan zou men kunnen zeggen dat de oneindigheid als innerlijkheid van het denken een hogere dimensie is.
De dimensie die men ook de hemel zou kunnen noemen waar de Goden wonen.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 5 juli 2015, 13:58   #2085
manta
Secretaris-Generaal VN
 
manta's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 4 januari 2004
Berichten: 34.805
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht

De beperktheid der waarneming.

En men zou zelfs kunnen beweren dat de oneindigheid uiterlijk in het heelal nooit bewezen kan worden, want dat de uiterlijke waarneming nu eenmaal lijdt aan het altijd weer waarnemen van eindigheden.
De oneindigheid valt immers niet waar te nemen, en alleen te denken.
Aldus is de geest van het denken groter dan de waarneming, gaat daar ver over heen, tot zelfs in het oneindige en ook eeuwige.
Idd, net zoals ze vroeger dachten dat er achter de horizon niets meer was, de horizon is nu veel verder voor de wetenschap maar verder kijken lukt hen (nog) niet...
Dag Harrie
__________________
Nieuw forumreglement : Volg de link voor meer details.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door BigF Bekijk bericht
Manta heeft altijd gelijk of 't moet zijn dat hij eens geen gelijk heeft maar dat gebeurt enkel en alleen als-ie ongelijk heeft.
manta is offline   Met citaat antwoorden
Oud 5 juli 2015, 16:16   #2086
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door manta Bekijk bericht
Idd, net zoals ze vroeger dachten dat er achter de horizon niets meer was, de horizon is nu veel verder voor de wetenschap maar verder kijken lukt hen (nog) niet...
Dag Harrie
Hallo Manta, hoe gaat het ermee?
Blij weer eens iets van je te vernemen.
Ik dacht al: waar blijft Manta toch?

Toch niet in de oneindigheid verdwenen?...
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 8 juli 2015, 05:49   #2087
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
Twee vormen van denken: wetenschap en filosofie.

Nu is er wel een verschil tussen het natuurwetenschappelijke denken dat uitgaat van de objectieve natuur buiten ons gegeven en het denken dat uitgaat van de Goden.
Het eerste is de geest van het denken zoals deze existeert in tijd en ruimte en zich openbaart in de natuurwetten.
De tweede openbaart zich in de logica van het denken zelf, en is een denken over het denken zelf, dus de bijzondere eigenschappen daarvan.
Wij denken.

Nu wil ik hier nog een derde noemen en dat is het denken van de mens zelf, tussen enerzijds het denken dat bij de Goden is als zijnde de eeuwige ideeën en het denken dat zich vanuit de natuur openbaart.

De natuur denkt niet bewust.

Het denken in de natuur is nog geen bewust denken, want de natuur zelf denkt niet.
Het is een onbewust "denken", onbewuste gedachten of ideeën dus, een onbewuste logica, met name als zijnde de natuurwetten en de vele eigenschappen der natuur, die in ons mensen tot bewust denken worden gebracht, zichzelf in ons openbaren via onze zintuiglijke waarneming der natuur.

Wij zijn de bewust denkende natuur.

In ons komt de natuur tot bewustzijn, en het is ook niet voor niks dat de natuur ons heeft geschapen (tenminste volgens de wetenschap, want zelf denk ik dat wij door de Goden (de microwezentjes dus) zijn gecreëerd).

Het eeuwige denken der Goden.

Dan is er ook nog het denken bij de Goden (volgens Plato dan en ook ik denk daar zo over), te begrijpen als zijnde de eeuwige ideeën, los van hun existentie in de natuur, dus vrij voor zichzelf, waarbij je je dan voor zou kunnen stellen dat ze "ergens" zweven, in de hemel dus.

De eeuwigheid boven de tijd verheven.

Nu zijn die eeuwige ideeën niet alleen bij de Goden, want ook wij mensen zijn in staat om dat te begrijpen.
Ook wij hebben wel iets goddelijks in ons, namelijk dat we kunnen begrijpen dat ideeën, gedachten dus, eeuwig zouden kunnen zijn.
Nemen we zoiets simpels als bijvoorbeeld de rekenkundige logica dat 1 + 1 = 2, dan zouden we dat kunnen begrijpen als een eeuwige logica, welks waarheid onafhankelijk is van de tijd.

De microwezentjes weten dat veel beter dan wij.

Dat wij het NU denken doet niks af van het feit dat het er al was voor wij het dachten, en dat het niet alleen zo is met die 1 + 1 = 2, maar ook met alle essentiële gedachten der werkelijkheid.
En zelfs dat alles wel eens eeuwig zou kunnen zijn, dus ook alle dingen zoals ze aan ons verschijnen, dus dat het er al was voor het verschijnt.
En dat het ook eeuwig blijft als het weer verdwijnt.
Dat laatste kennen we als de herinnering, die bij de microwezentjes veel beter is ontwikkeld dan bij ons.
En ook hun kennis van de toekomst moet wel veel en veel beter zijn.

De tijd als duur van het bewustzijn van wat wezenlijk eeuwig is.

Dus niet alleen de ideeën zijn eeuwig bij de Goden, maar ook alles volgens mij.
En wat wij dan tijd noemen is het moment van verschijnen, het moment van bewustzijn dus, het moment dat wij iets denken of iets zien.
Het verschijnt in ons bewustzijn en verdwijnt weer, maar het was er al voordien en ook nadien blijft het voor eeuwig.
Want niet alleen 1 + 1 = 2, maar alles moet een eeuwige logica bezitten als reden van hun bestaan*.

*Zelfs al zou het nog niet werkelijk concreet aanwezig zijn voor het verschijnt, dan moet het al potentieel "aanwezig" zijn in de logica.
En waarvan de microwezentjes meer weten dan wij en de mini-microwezentjes nog meer, enzovoort.
Aldus is het er al en wel innerlijk bij de Goden, in de hemel dus.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 9 juli 2015, 14:16   #2088
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
Wij denken.

Nu wil ik hier nog een derde noemen en dat is het denken van de mens zelf, tussen enerzijds het denken dat bij de Goden is als zijnde de eeuwige ideeën en het denken dat zich vanuit de natuur openbaart.
Nog een derde.

Wat voor het denken geldt, geldt ook voor de verschijning, want ook hier is sprake van een derde.

Ook de mens doet verschijnen.

We kennen de verschijning van de natuur, en de verschijning der Goden in droom of visioen, maar ten derde kan de mens ook zelf doen verschijnen, namelijk in zijn eigen fantasie, zijn voorstellingsvermogen, dus beelden te scheppen uit zijn gedachten.

Onze cultuur.

En onze hele cultuur is daarvan het levende bewijs, dat de mens uit de kracht van zijn denken en ook vanuit zijn gevoel nieuwe vormen kan doen creëren.
Neem maar onze huizen en steden, onze gereedschappen en onze kleding, onze computer en tv, onze kunst en idealistische dromen.

De kunstenaar.

Nochtans ligt hier een probleem of datgene wat wij menen zelf te scheppen of dat niet allemaal eigenlijk van de Goden komt*.
En de kunstenaar overkomt wel eens dat gevoel dat wat hij creëert dat hij dat eigenlijk niet zelf doet, maar dat het zich in zijn innerlijk zo openbaart.
Hier is sprake van een eenheid van God en Mens.

*Het moderne ongeloof heeft hier de term: "het onbewuste" voor in de plaats gesteld.

Wij doen niks alleen.

En niet alleen is dat zo bij de kunst, maar eigenlijk is het zelfs bij alles zo, dat datgene wat wij doen, wij niet alleen zijn, maar dat de goden, de microwezentjes dus, bij alles ook zeer actief aanwezig zijn.
Zelfs bij een simpele handeling als het optillen van de hand of het lopen.
Dat is in wezen zo een vreselijk ingewikkeld lichamelijk en ook geestelijk proces, dat ons eigen bewustzijn daarbij slechts een oppervlakkige verschijningsvorm is, zich openbarend in de wil.

Maar ook de natuur doet mee.

Maar evenzeer doet de natuur hier mee, dus er is sprake van een drie-eenheid van wat de mens doet verschijnen evenzeer van de goden is, maar ook van de natuur.
En voor het denken is dat evenzeer het geval.
Het "denken" van de natuur*, dat van de goden en dat van ons.
En het verschijnen van de natuur en van de goden en dat van ons, dus onze wereld en cultuur.

*Het denken van de natuur is een bewusteloos proces, want de natuur heeft geen hersenen om te denken.
Wel moet er sprake zijn van een eenheid met het denken en handelen der microwezentjes, die de natuur besturen.
Maar dan moet de natuur zelf toch de eigenschappen hebben om zich door de microwezentjes te kunnen laten regeren.
Die eigenschappen zijn de ideeën, de gedachten of natuurwetten der natuur.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 12 juli 2015, 10:31   #2089
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Denken en Schijn.

De concrete werkelijkheid bestaat dus uit twee belangrijke elementen of ingrediënten en dat is het Denken en dat is de Schijn.

Geest en Materie.

Dit is echter niet helemaal precies gelijk aan de bekende tegenstelling tussen Geest en Materie, die je ook als Denken en Schijn zou kunnen beschouwen.

Beiden bestaan in beiden.

Want Denken en Schijn zijn zowel in de Materie als de Geest te vinden.
Die tegenstelling is niet zo absoluut als men wel zou menen.

Wetenschap is Weten.

Want de Materie omvat ook de Geest van het Denken, anders zou de wetenschap* niet mogelijk zijn en slechts een illusie zijn.
Het zou slechts in het hoofd der wetenschappers bestaan en in de materie niet aanwezig zijn en dan zou de Natuur (de Materie dus) zich niet naar de natuurwetten kunnen gedragen.

*Weten-schap is Weten, denken dus en geestelijk van aard.
Niet zo dat de natuur zelf zou denken, maar zo dat de inhoud van onze gedachten zich wel degelijk in de natuur bevinden, daar zijn.
Ja, dat de natuur eigenlijk en wezenlijk uit ideeën of gedachten is opgebouwd.
Het is de objectieve Geest der natuur in ruimte en tijd.
Dus als het ware zoals God als Ding bestaat (ook Ding is een algemene gedachte).

De materie is Schijn.

En dan is de materie ook schijn, namelijk hoe deze aan ons verschijnt door middel van onze zintuiglijke waarneming.
Waarbij het zien het belangrijkste is, vandaar Einstein met het licht als schijn.
Dus niet alleen het licht als trilling en snelheid C, maar zoals wij het licht zien en deze in ons hoofd een beeld is (geen trilling dus) en stil staat (dus niet met snelheid C).
Het werkelijke zichtbare licht en niet alleen maar een buiten ons bestaande mechanische abstractie, waartoe wij zelf dan ook behoren (de mens als robot dus).
Daar heeft Einstein nog niet aan gedacht.

De Geest verschijnt.

En dan is de Geest niet alleen maar het denken, maar verschijnt ook aan ons in de vorm van geestverschijningen in onze dromen en visioenen en innerlijke voorstellingen, die ons denken begeleiden.
Bij alles wat we denken hebben we wel een of ander beeld, een voorstelling dus, ook al behoeft denken en voorstellen (beeld) niet precies hetzelfde te zijn, want een essentieel verschil is er ook tussen die twee, maar het denken laat zich wel door beelden benaderen.
Bijvoorbeeld een punt door een stip, een lijn door een streep, de oneindigheid door een grote wijde ruimte en God door Zijn indrukwekkende lichamelijkheid, samen met een overweldigend gevoel (de Ziel).
Zijn Geest zelf is het Woord.

1 - Dus de Materie is denken en schijn.

2 - En de Geest is eveneens denken en schijn.

Uiterlijk en Innerlijk.

Het verschil is dan alleen dat de eerste als uiterlijke werkelijkheid wordt gedacht en de tweede als innerlijk.

Heelal en Hemel.

De eerste is het heelal en de tweede is de hemel.

En hoewel de moderne wetenschap in de hemel helemaal niet meer gelooft, is ze toch wel degelijk constant aanwezig en duidelijk bewijsbaar.
Aantoonbaar zelfs in dromen en denken, en ook in gevoel en ook in al onze cultuur.

De blinde wetenschap.

De moderne wetenschap is dus aan één oog blind.
Juist dat blinde oog wat naar binnen zou moeten kijken.
Maar daar ziet het helemaal niks helaas.
Of het ziet wel, maar wil het niet erkennen.

harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 16 juli 2015, 14:25   #2090
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Nu heeft het begrip Schijn meerdere betekenissen.

1 - Het verschijnen der dingen.

Ten eerste verschijnt de materie zelf ook, is dus ook zelf schijn als verschijning.
De materie verschijnt en verdwijnt weer, is een komen en gaan in de tijd.

2 - De verschijning als beeld dat we kunnen zien.

Maar de materie verschijnt ook nog eens extra voor ons, middels het licht, dat overigens zelf ook nog steeds uit materie bestaat, fotonen genaamd (ruimtescheepjes dus), met snelheid C en door onze ogen gaat en in onze hersenen stil komt te staan als beeld.
Dan openbaart het zich als een verschijning van hogere orde, namelijk als een beeld dat we kunnen zien.

De hersenen en de metafysica.

Dit hebben we dan te danken aan de werking van onze hersenen, die de primitieve mechanische ordening van het licht als trilling verheffen tot deel van een veel hogere ordening van ons bewustzijn, die niet alleen natuurlijk maar ook metafysisch is.
Metafysica en hersenen werken hier samen.
Het beeld wordt ook op velerlei manieren geanalyseerd, uit elkaar geplukt en weer samen gevoegd.

3 - De schijn als abstract.

Maar dan is er nog een derde betekenis van Schijn en dat is dat het beeld zelf abstract is en niet het concrete ding waarvan het vandaan is gekomen.
Zo is het beeld van een steen in onze hersenen niet de concrete steen zelf.
Het is slechts een schijnsel daarvan.
Wel is het hoger als bewustzijn, maar minder als vorm, want het beeld is slechts twee dimensionaal en de steen heeft er drie.

4 - de schijn als bedrog.

Maar dan is er nog een vierde betekenis van Schijn en dat is wat schijnt bedrog kan zijn.
Dan betreft dan het oordelend verstand, dat meent iets te zien wat er niet werkelijk is.
Zo meende men vroeger de zon in de zee te zien zinken bij zonsondergang, of zelfs dat de zon een God was, die de onderwereld in ging.

De fantasie.

Hierbij gaat overigens het uiterlijke zien over in de fantasie.
Men ziet iets en men fantaseert er iets bij.
Het nuchtere uiterlijke zien gaat over in de innerlijke voorstelling.

Het zien als deel van een groter en totaal bewustzijn.

Zuiver objectief en feitelijk en nuchter zien is ook niet zo gemakkelijk als het lijkt, want bij alles wat we zien denken we er iets bij.
Dit heeft dan alles te maken met onze totale levenservaring, waar het zien slechts een deel van is.
En grotendeels functioneert dit geheel en al van zelf en ook onbewust.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 16 juli 2015, 18:33   #2091
Derk de Tweede
Secretaris-Generaal VN
 
Derk de Tweede's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 28 januari 2005
Locatie: Ergens tussen Dollard en Duinkerken
Berichten: 37.539
Standaard

Er bestaan ontelbare heelallen (multiversum). Ieder heelal heeft zijn eigen natuurwetten.
Het ziet er allemaal zo uit:
Ieder heelal is een zeepbel.
__________________
Derk de Tweede is offline   Met citaat antwoorden
Oud 17 juli 2015, 06:42   #2092
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Bij een gesloten heelal systeem zou dat mogelijk zijn.
Maar waarom zouden ze allemaal hun eigen natuurwetten hebben?
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 22 juli 2015, 07:00   #2093
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
3 - De schijn als abstract.

Maar dan is er nog een derde betekenis van Schijn en dat is dat het beeld zelf abstract is en niet het concrete ding waarvan het vandaan is gekomen.
Zo is het beeld van een steen in onze hersenen niet de concrete steen zelf.
Het is slechts een schijnsel daarvan.
Wel is het hoger als bewustzijn, maar minder als vorm, want het beeld is slechts twee dimensionaal en de steen heeft er drie.
Het innerlijk is rijker dan de buitenkant.

Nu kan het zijn dat wat voor ons schijn is, in wezen veel concreter is dan het lijkt.
En dit komt omdat ons innerlijk grotendeels in het onbewuste verkeert, zoals een landschap in de duisternis.
Men ziet weinig, maar dat wil nog niet zeggen dat het landschap er niet is in al zijn volheid.
Zo weet de mens in zijn innerlijk veel meer dan hij uiterlijk in de wereld waarneemt.
Het innerlijk is veel rijker van inhoud dan de buitenkant, dat slechts het moment van NU is, terwijl het innerlijk ook een eindeloze tijd omvat, van alles wat de mens in zijn leven heeft meegemaakt en heeft geleerd.

De innerlijke schijn zou het wezenlijke kunnen zijn.

En hier ontstaat de grote vraag: wat is eigenlijk de schijn?
Is dat de wereld in ons, ons innerlijk dus, of is het juist omgekeerd de buitenkant, de wereld die we op dit moment waarnemen, zien?

Einstein: van object naar subject.

Dit heeft dan ook met Einstein te maken omdat zijn theorie de indruk wekt dat de werkelijkheid van buiten naar binnen gedraaid kan worden, van de macht van het object (het heelal dus in deze) naar de macht van het subject (de waarnemer dus).
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 30 juli 2015, 09:06   #2094
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

De wereld buiten ons.

De mens leeft in een uiterlijke wereld als deel daarvan, maar tevens heeft hij een bewustzijn van die wereld, die in zijn hersenen en bovendien ook nog in zijn innerlijk zit.

Een kopie van de wereld in onze hersenen.

Wat in de hersenen zit zou je eenvoudig een kopie van de uiterlijke wereld kunnen noemen.
Dat is het gemakkelijkste voor te stellen omdat wij de wereld zien en aldus ook beelden van die wereld in onze hersenen opnemen en tevens als herinnering bewaren.

Twee werelden.

Zo hebben we twee werelden: één buiten ons, en één in ons zelf.
Die tweede wereld wordt dan niet zo serieus genomen, we denken daar niet zo bij na, met name dat we eigenlijk niet buiten ons kijken, maar in ons zelf, waar we de wereld zien.
We zien dus eigenlijk die tweede wereld en niet die eerste.

De projectie van binnen naar buiten.

Dat we die eerste wereld buiten ons menen te zien berust op wat je een projectie zou kunnen noemen van binnen naar buiten.
Die projectie is niet reëel als iets wat natuurkundig verklaard zou kunnen worden, maar het is ideëel, metafysisch dus.

Ideële of reële projectie?

Of we zouden moeten menen dat we samen met het beeld in ons hoofd terugkeren naar de oorsprong daarvan, dus van het licht.
Letterlijk dus zo dat als ik een boom zie, het licht van die boom in mijn hersenen komt om een beeld te vormen, en ik met dat licht weer terugkeer naar die boom zelf om die boom daar te zien waar die ook staat.
Want daar zie ik hem en niet in mijn hoofd.

Ik moet mee.

Zou ik achter blijven in mijn hoofd en alleen het licht terug doen keren, dan zou ik die boom nog niet buiten mijn hoofd kunnen zien.
Ik moet dus mee.

Verschil tussen wat ik zie en wat ik weet.

In het geval dat het om sterren gaat die lichtjaren ver van ons vandaan staan, zou ik dus met oneindige snelheid moeten reizen om die sterren daar te "zien", waar ik weet dat ze staan.
In dat laatste geval is het zien dus veel meer een weten.
(Want zo te zien zou ik menen dat de sterren vrij dichtbij staan.)
En ook dat weten is metafysisch.

Er is dus een verschil tussen een natuurlijke projectie van mijn hersenen en een bewuste projectie van de wetenschap.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 7 augustus 2015, 15:12   #2095
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
[b]

Er is dus een verschil tussen een natuurlijke projectie van mijn hersenen en een bewuste projectie van de wetenschap.
Nu zouden we die natuurlijke projectie ook ongedaan kunnen maken, en wel door de wetenschap dat we de wereld eigenlijk (in de betekenis van materieel) in ons zelf zien.

De tweede wereld in jezelf.

Het vraagt enige oefening in het voorstellingsvermogen dat het beeld van de wereld om ons heen eigenlijk in onze hersenen zit, dus kleiner dan het eigen hoofd is, en dat het eigen lichaam dat je ziet, dus eigenlijk een tweede lichaam is, kleiner dan je werkelijke lichaam is (wat je als zodanig niet kunt zien, dan als het kleinere duplicaat daarvan dat je wèl ziet).
Aldus heb je jezelf gedupliceerd, dat wil zeggen: de natuurlijke projectie naar buiten toe ongedaan gemaakt.

De derde wereld als innerlijkheid.

Nu is er ook nog een derde wereld en dat is je innerlijkheid aan de vele kennis die je bezit omtrent de wereld en je eigen leven, omtrent het verleden en alles daarbij wat je zo denkt en fantaseert, droomt en gelooft en meent te weten.
Kortom: alles wat je niet direct waarneemt, wat slechts een zeer beperkte wereld is in het Hier en Nu.
Je innerlijke wereld is veel en veel groter dan dat.

Laatst gewijzigd door harriechristus : 7 augustus 2015 om 15:15.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 9 augustus 2015, 16:16   #2096
IJsboer
Europees Commissaris
 
IJsboer's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 8 juli 2009
Berichten: 7.198
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
B - De ether en het systeem van het heelal.

Vroeger meende men nog dat er zoiets als een ether is, dus fijne stof in het heelal als basis waaraan men de snelheid van de aarde door het heelal zou kunnen bepalen. Dat bleek een illusie te zijn. Die ether is er niet. Maar dan zou je toch zeggen dat het totale systeem der objecten in het heelal: sterren en planeten en ook de aarde een mooie basis zijn om een systeem van bewegingen vast te stellen van groot naar klein.
Met name dat de aparte sterrenstelsels bewegen binnen hun totaliteit als basis en dat binnen die sterrenstelsels weer de aparte beweging der sterren bepaald kunnen worden, wat ook zo gebeurt, want men weet hoe onze zon in de melkweg beweegt en ook ten opzichte van andere sterren, en verder dat de aarde om de zon draait en ook dat de aarde weer om zijn as draait en dat wij op de aarde weer over de aarde bewegen. Bijvoorbeeld dat een trein over de aarde rijdt en wel door de kracht van zijn motor, die zijn wielen doen bewegen en deze bewegende wielen zetten zich dan af tegen de aarde.
Het grote probleem is dat mensen denken dat alle planeten, sterren en partikels in de ruimte ergens "in" zweven maar dat is niet zo. De partikels zélf zijn het universum. De vacuum errond is niks, leeg. Er is geen ether. Buiten de kosmos is er oneindig veel vacuum met niks in, want vacuum kan evengoed niet bestaan. Dat inzicht is er bij mij gekomen door - grappig genoeg - Minecraft te spelen. De Minecraft wereld is oneindig: De wereld wordt gegenereerd naarmate je erin beweegt. Toch kan de Minecraft wereld oneindig lege bytes bevatten! Waarom? Omdat het leeg is, het bestaat niet. Je kan oneindig veel onbestaande vacuum hebben.

Trouwens "van groot naar klein" is ook relatief. Kan jij zeggen of een voorwerp groot of klein is zonder het met iets anders te vergelijken? Je kan alle partikels gaan tellen in dat voorwerp, maar je kan niet zeggen of dat veel of weinig partikels zijn zonder het te vergelijken met iets anders (zoals bvb jezelf of je meetinstrument). Alles hangt af van de waarnemer. Zo is een zandkorrel groter voor een mier dan voor jou, maar de zandkorrel zelf wordt niet groter of kleiner, maar wel de waarnemer heeft een verschillende grootte! Dit geld dus niet alleen voor beweging. Einstein beweerde dat ALLES relatief is, niet enkel ruimte en tijd.

Wat nog freaky is, is dat het heelal uitzet maar niet vanuit 1 punt. Er is géén midden! Alles verwijdert zich evenveel van elkaar en niet vanuit 1 punt. Het middelpunt van het universum zoeken is even absurd als het midden van de wereldkaart aanduiden: Het hangt er vanaf wat je zélf als midden beschouwt.
__________________
Het probleem met de wereld is dat de lompe mensen vol zelfzekerheid zitten en de slimme mensen vol twijfels.

Laatst gewijzigd door IJsboer : 9 augustus 2015 om 16:17.
IJsboer is offline   Met citaat antwoorden
Oud 10 augustus 2015, 07:59   #2097
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door IJsboer Bekijk bericht
Het grote probleem is dat mensen denken dat alle planeten, sterren en partikels in de ruimte ergens "in" zweven maar dat is niet zo.
Dat heb ik zelf nergens gezegd.
Citaat:
De partikels zélf zijn het universum.
Inderdaad en dat is het totale systeem van sterrenstelsels en sterren, zoals ik boven heb vermeld, maar het universum bestaat ook uit de ruimte, waarin die stelsels zich bewegen.
Ook al kunnen we daar geen snelheidsverhouding tot berekenen.
Want die ruimte zelf is leeg en is dus niet te bepalen.
Citaat:
De vacuum errond is niks, leeg. Er is geen ether.
Oké.
Citaat:
Buiten de kosmos is er oneindig veel vacuum met niks in, want vacuum kan evengoed niet bestaan.
Vacuüm is ruimte en niet hetzelfde als niks.
En of de ruimte van het oneindige heelal leeg is, dat is nog maar de vraag.
Ik denk zelf dat er oneindig veel universa zijn als die van ons.
Citaat:
Dat inzicht is er bij mij gekomen door - grappig genoeg - Minecraft te spelen. De Minecraft wereld is oneindig: De wereld wordt gegenereerd naarmate je erin beweegt. Toch kan de Minecraft wereld oneindig lege bytes bevatten! Waarom? Omdat het leeg is, het bestaat niet. Je kan oneindig veel onbestaande vacuum hebben.
Er kunnen ook oneindig vele heelallen zijn als die van ons, heelal-eilanden dus.
Er is geen goede reden waarom wij de enige zouden zijn in een oneindig heelal.
Vroeger dacht men ook dat onze melkweg de enige was, en dat bleek ook niet waar te zijn.
Citaat:
Trouwens "van groot naar klein" is ook relatief. Kan jij zeggen of een voorwerp groot of klein is zonder het met iets anders te vergelijken?
Daar ben ik het geheel mee eens, maar binnen een vergelijking kan het wel, want een atoom is kleiner dan een zonnestelsel.
Een microwezen is kleiner dan een mens.
En zo kan dat met snelheden eveneens.
Zo draait de aarde sneller om de zon dan om zijn eigen as.
Citaat:
Je kan alle partikels gaan tellen in dat voorwerp, maar je kan niet zeggen of dat veel of weinig partikels zijn zonder het te vergelijken met iets anders (zoals bvb jezelf of je meetinstrument).
Dat is niet waar, want de hoeveelheid van iets staat los van enige vergelijking.
De vergelijking is hier de enkelheid, dus 1, die een deel is van de hoeveelheid.
Zo tel ik 10 vingers aan mijn hand op basis van steeds weer 1 vinger en heb ik verder geen andere vergelijking nodig.
En dat het er 10 zijn staat absoluut vast.
Het is niet relatief zoals de snelheid of de grootte.
Het is niet zo dat ik met een andere vergelijking plotseling 100 vingers zou hebben.
Citaat:
Alles hangt af van de waarnemer. Zo is een zandkorrel groter voor een mier dan voor jou, maar de zandkorrel zelf wordt niet groter of kleiner, maar wel de waarnemer heeft een verschillende grootte! Dit geld dus niet alleen voor beweging. Einstein beweerde dat ALLES relatief is, niet enkel ruimte en tijd.
Einstein heeft ook beweerd dat de snelheid van het licht absoluut is, dus spreekt hij zichzelf tegen.
De relativiteit van het relatieve is het absolute.
Als alles relatief is, dan is dat absoluut waar en heb je een tegenspraak.
Het absolute is het oneindige systeem van relativiteiten, van betrekkingen dus.
Citaat:
Wat nog freaky is, is dat het heelal uitzet maar niet vanuit 1 punt.
Of het heelal uitzet is nog maar de vraag.
Dan moet het eindig zijn, want een oneindig heelal kan niet uitzetten, want heeft geen grenzen.
Citaat:
Er is géén midden! Alles verwijdert zich evenveel van elkaar en niet vanuit 1 punt.
Wat zich verwijdert zijn de sterrenstelsels en dat is niet hetzelfde als de ruimte, die we immers niet kunnen bepalen (of niks is volgens jouw eigen mening hier boven).
Citaat:
Het middelpunt van het universum zoeken is even absurd als het midden van de wereldkaart aanduiden: Het hangt er vanaf wat je zélf als midden beschouwt.
Inderdaad is er in een oneindig heelal geen midden of ook kan je elk punt als midden bepalen, met name als je eigen persoon, dus je eigen subjectieve verhouding tot het heelal.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 16 augustus 2015, 13:40   #2098
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht

De derde wereld als innerlijkheid.

Nu is er ook nog een derde wereld en dat is je innerlijkheid aan de vele kennis die je bezit omtrent de wereld en je eigen leven, omtrent het verleden en alles daarbij wat je zo denkt en fantaseert, droomt en gelooft en meent te weten.
Kortom: alles wat je niet direct waarneemt, wat slechts een zeer beperkte wereld is in het Hier en Nu.
Je innerlijke wereld is veel en veel groter dan dat.
De ware wereld zou ons innerlijk kunnen zijn.

Omdat de innerlijke wereld het meest rijk is aan inhoud, zou dat eigenlijk wel eens de ware echte wereld kunnen zijn.
Door de wetenschap wordt deze wereld niet serieus genomen, zodat de wetenschap niet weet wat een ziel is of de geest van de mens en ook de voorstellingen zoals onze dromen slechts als aberraties worden beschouwd van de uiterlijke werkelijkheid.

"Bijna dood ervaringen".

Ik heb kort gelezen nog gelezen dat de "bijna dood ervaringen", die vele mensen hebben gehad, en dus toch serieus genomen zouden moeten worden, door de wetenschap in het blad Kijk (febr. 1989) zo "verklaard" worden, dat de hersenen het tijdens de overgang naar de dood het erg moeilijk hebben en aldus in de war geraakt iets van een tunnelbeeld genereren, waaruit dan de illusie van een overgang naar de hemel zou ontstaan.
Nu, dat is naar mijn bescheiden mening toch wel een heel erg magere verklaring voor zoiets schoons als de dromen die mensen hebben als ze "bijna dood zijn" en toch weer tot leven komen.

De wetenschap ziet alleen de buitenkant.

Kortom: het innerlijk van de mens wordt niet echt serieus genomen, en de moderne wetenschap beziet alles slechts van de buitenkant, met het innerlijk daarbij als een niet goed verklaard bijverschijnsel.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 1 september 2015, 07:41   #2099
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht
De wetenschap ziet alleen de buitenkant.

Kortom: het innerlijk van de mens wordt niet echt serieus genomen, en de moderne wetenschap beziet alles slechts van de buitenkant, met het innerlijk daarbij als een niet goed verklaard bijverschijnsel.
De vage innerlijke wereld.

Nu is dat deels wel begrijpelijk omdat de innerlijke wereld niet die duidelijkheid heeft van de buitenwereld.
Ze is slechts vaag en verkeert in de schemertoestand van de nacht tegenover de dag.
Te vergelijken met de sterren, waar er dan wel veel meer van zijn dan die ene zon, die we overdag zien, maar die slechts klein zijn als punten en met zijn allen toch niet zoveel licht geven als die ene zon.
Dus de grotere veelheid van het innerlijke bewustzijn wint het dan toch niet van de veel kleinere wereld in het hier en nu.

Net zoveel innerlijke werelden als er mensen zijn.

Ten tweede toont de buitenwereld een veel grotere mate van betrouwbaarheid, omdat deze in een gelijke toestand verkeert voor iedereen.
Staat daar bijvoorbeeld een koe dan behoeft niemand daar aan te twijfelen, want iedereen kan haar zien.
Zo niet dan mankeert het aan de ogen of aan het verstand te willen erkennen wat er toch duidelijk is.
Terwijl de innerlijke wereld voor iedereen hoogst verschillend kan zijn, want de ene denkt daaraan en de ander aan iets anders.
De ene gelooft in Allah en de ander gelooft nergens aan.
Kortom: de innerlijke wereld is in hoge mate subjectief en onbetrouwbaar.
Je kunt daarmede alle kanten op naar wat je maar wil.
Hier zijn er net zoveel werelden als er mensen zijn en buiten is er maar één, wat wel zo gemakkelijk is.
Binnen raak je gauw de kluts kwijt waar je dan eigenlijk moet zijn.
In de buitenwereld is er geen twijfel mogelijk.
Het is daar zoals het is voor iedereen en duidelijk te zien en te horen en te betasten en bovendien hard en onverbiddelijk en niet naar wens en willekeur in iets anders te veranderen.

Een afwijking van de hersenen.

Twee redenen dus: de vaagheid van de innerlijke wereld en dan het persoonlijke daarvan, zodat er net zoveel innerlijke werelden zijn als er mensen zijn.

Dan is het wel zo gemakkelijk en eenvoudig om eerst met die uiterlijke en betrouwbare buitenwereld te beginnen en die innerlijke vage wereld maar even als illusie af te doen en te laten liggen.
Ja, dat zouden wel eens afwijkingen van de hersenen kunnen zijn en nog wel eens met het juiste medicijn verholpen kunnen worden.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Oud 18 september 2015, 10:29   #2100
harriechristus
Secretaris-Generaal VN
 
harriechristus's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 27.649
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus Bekijk bericht

Twee redenen dus: de vaagheid van de innerlijke wereld en dan het persoonlijke daarvan, zodat er net zoveel innerlijke werelden zijn als er mensen zijn.

Dan is het wel zo gemakkelijk en eenvoudig om eerst met die uiterlijke en betrouwbare buitenwereld te beginnen en die innerlijke vage wereld maar even als illusie af te doen en te laten liggen.
Ja, dat zouden wel eens afwijkingen van de hersenen kunnen zijn en nog wel eens met het juiste medicijn verholpen kunnen worden.
Het innerlijk is abstract.

Nu wil ik hier nog een derde rede noemen en dat is dat de innerlijke wereld abstract is (wat iets anders is dan de vaagheid van het innerlijk).

We kennen als eerste de abstractheid van het denken, tegenover de concrete stoffelijkheid van de buitenwereld.

En als tweede voorbeeld de abstractheid van onze innerlijke beelden tegenover de concrete realiteit buiten ons.

Abstracte beelden vinden we ook in de realiteit, bijvoorbeeld fotoos en schilderijen en tekeningen, die we zelf produceren.

Ook de andere zintuiglijke waarnemingen zijn abstract, zoals het gehoor, de tastzin, de reuk en de smaak.
Zij zijn niet de waarneming van het gehele ding, maar slechts van een gedeelte daarvan of een aspect of eigenschap.

Ook het gevoelsleven is abstract als een vage sfeer, die de concrete realiteit mist waarvan het is afgeleid als het van buiten komt en van andere abstracties (zoals het eigen denken en innerlijke voorstellingen) als het van binnen komt.
harriechristus is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 02:23.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be