Geschorst door RVA & de vuile truken die ze daarbij hanteren

[Duvelke]

Oorspronkelijk geplaatst door Don Quichote

Dat doen ze.

Daar is invalidegeld voor.

En als je de RVA sluit, wie gaat er dan berekenen hoeveel de werklozen mogen trekken?

Tssss...

Waarom krijgt hij dan geen invalidegeld? Waarom eerst nen heleboel testen en zever rond?

[sfinx666]

Oorspronkelijk geplaatst door HAMC

Zoals ik eerder al aanbevool, een leven in de misdaad dus.

De enige hoop voor de Belgen is dus allemaal beroepsmisdadiger te worden ? Gaan de politici ons niet aanklagen voor oneerlijke concurrentie ?

[sfinx666]

Oorspronkelijk geplaatst door Duvelke

Waarom krijgt hij dan geen invalidegeld? Waarom eerst nen heleboel testen en zever rond?

Omdat ze dat geld liever aan allochtonen geven. Arme Belgen moeten maar een hond vinden, en gaan bedelen.

[Duvelke]

Oorspronkelijk geplaatst door sfinx666

Omdat ze dat geld liever aan allochtonen geven. Arme Belgen moeten maar een hond vinden, en gaan bedelen.

Wat vindt u daar van?
Welk gevoel roept dat bij u op?

[kamiel spieces]

Oorspronkelijk geplaatst door Duvelke

Wat vindt u daar van?
Welk gevoel roept dat bij u op?

Idd

En dan verschieten er sommige ervan dat er mensen bij zijn die beginnen gaan te flippen!

[Wiske]

Ik heb gelijkaardige problemen, weliswaar niet zo extreem maar kan me nu ook best inbeelden dat je met rugklachten het niet makkelijk hebt op de arbeidsmarkt.

Ik heb altijd gewerkt...eerst als verkoopster, nadien als begeleidster in de kinderopvang.
Mijn rugklachten begonnen zo een acht jaar geleden... steeds maar zeurende rugpijn die bij momenten en vooral na zware inspanningen vrij hevig waren.

In de kinderopvang kon ik er nog net mee leven, maar toen ik twee jaar geleden verhuiste en ander werk zocht liep het mis.
Ik ging opnieuw werken als verkoopster, twas niet de bedoeling dat ik er bleef werken, ik bleef zoeken naar een job in een kinderopvang want dat deed ik graag.

Na twee maanden werken werden mijn rugklachten heviger, zelfs zo hevig dat ik op een morgen niet meer mijn bed uit kon.
De huisdokter stuurde mij naar een specialist en bleek dat ik een grote hernia had en dat de onderste ruggewervels versleten waren.

Ik werd naar de rugschool gestuurd voor revalidatie. Ik mocht van de dokter voorlopig niet meer werken, ze raadde me ook het werk als verkoopster en in de kinderopvang volledig af.

Na drie weken thuis kreeg ik mijn ontslagbrief, ik was nog in de proefperiode aan het werk en blijkbaar kunnen ze u dan zonder problemen ontslaan. (Hiervan was ik niet op de hoogte).

Ik besloot alles te doen zodat mijn rug snel beter zou worden.
Maar nu zes maanden later is er weinig verbetering. In de rugkliniek zeggen ze dat je aangepast werk moet zoeken. Tussen inspanningen in moet ik regelmatig rusten, ik mag in geen geval mijn rug overbelasten. Mijn rug zal niet meer beter worden, enkel maar erger als ik mij niet ga aanpassen.

Ik heb nu besloten om een opleiding te volgen voor administratief bediende en hoop op die manier halftijds aan de slag te kunnen. Full-time gaat niet meer... te lang op de stoel zitten is ook niet goed voor de rug.
Maar of ik dat ga halen... ik ben ondertussen 46 jaar... wie gaat mij nog in dienst nemen?

Gelukkig heb ik een relatie en geen financiële problemen, maar toch.... ik ben niet het type om nu reeds aan de haard gekluisterd te zitten.
Anderzijds dat hele gedoe bij de VDAB.... dat is niks voor mij. Als ik niet meteen werk vind zullen ze me ook niet gerust laten.
Het gevoel om op de dop te staan vind ik maar niks

Gelijk ik me nu voel is een depressie niet meer veraf.

[shaddy]

Uw probleem is duidelijk u hebt de verkeerde sexe en de verkeerde religie. Indien u moslima was dan moest u niet werken en werd u niet verplicht. Zoals een vriendin ooit van me hoorde mevrouw indien u moslima bent en hoofddoek draagt moet u niet werken. uw probleem is duidelijk de oplossing ook bij de volgende verkiezingen zoveel mogelijk stemmen op de partij die de profiteurs buiten gooit en het eigen autochtone volk eens terug eerst neemt...immers wiens voorouders hebben bloed zweet en tranen gegeven voor dit land... juist de onze

[sfinx666]

Oorspronkelijk geplaatst door Duvelke

Wat vindt u daar van?
Welk gevoel roept dat bij u op?

Schandalig vind ik dat. Degoutant.

[shaddy]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

RVA is federaal hoor.

ahahahaha jaja alleen voor vlamingen zijn ze strenger dan voor de rest

[Rechtvaardigheid Nu!]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiske

Ik heb gelijkaardige problemen, weliswaar niet zo extreem maar kan me nu ook best inbeelden dat je met rugklachten het niet makkelijk hebt op de arbeidsmarkt.

Ik heb altijd gewerkt...eerst als verkoopster, nadien als begeleidster in de kinderopvang.
Mijn rugklachten begonnen zo een acht jaar geleden... steeds maar zeurende rugpijn die bij momenten en vooral na zware inspanningen vrij hevig waren.

In de kinderopvang kon ik er nog net mee leven, maar toen ik twee jaar geleden verhuiste en ander werk zocht liep het mis.
Ik ging opnieuw werken als verkoopster, twas niet de bedoeling dat ik er bleef werken, ik bleef zoeken naar een job in een kinderopvang want dat deed ik graag.

Na twee maanden werken werden mijn rugklachten heviger, zelfs zo hevig dat ik op een morgen niet meer mijn bed uit kon.
De huisdokter stuurde mij naar een specialist en bleek dat ik een grote hernia had en dat de onderste ruggewervels versleten waren.

Ik werd naar de rugschool gestuurd voor revalidatie. Ik mocht van de dokter voorlopig niet meer werken, ze raadde me ook het werk als verkoopster en in de kinderopvang volledig af.

Na drie weken thuis kreeg ik mijn ontslagbrief, ik was nog in de proefperiode aan het werk en blijkbaar kunnen ze u dan zonder problemen ontslaan. (Hiervan was ik niet op de hoogte).

Ik besloot alles te doen zodat mijn rug snel beter zou worden.
Maar nu zes maanden later is er weinig verbetering. In de rugkliniek zeggen ze dat je aangepast werk moet zoeken. Tussen inspanningen in moet ik regelmatig rusten, ik mag in geen geval mijn rug overbelasten. Mijn rug zal niet meer beter worden, enkel maar erger als ik mij niet ga aanpassen.

Ik heb nu besloten om een opleiding te volgen voor administratief bediende en hoop op die manier halftijds aan de slag te kunnen. Full-time gaat niet meer... te lang op de stoel zitten is ook niet goed voor de rug.
Maar of ik dat ga halen... ik ben ondertussen 46 jaar... wie gaat mij nog in dienst nemen?

Gelukkig heb ik een relatie en geen financiële problemen, maar toch.... ik ben niet het type om nu reeds aan de haard gekluisterd te zitten.
Anderzijds dat hele gedoe bij de VDAB.... dat is niks voor mij. Als ik niet meteen werk vind zullen ze me ook niet gerust laten.
Het gevoel om op de dop te staan vind ik maar niks

Gelijk ik me nu voel is een depressie niet meer veraf.

Tja, in de bedrijfswereld is nu éénmaal niet veel compassie. Had een collega's wiens kindje kanker had. In het begin had iedereen veel medelijden en steunde ze de collega die veel afwezig was om voor zijn kindje te zorgen. Maar na een maand of twee kwamen de opmerkingen van de baas dat 'er toch ook verplichtingen waren tegenover het bedrijf', 'hij zijn werk verwaarloosde (was niet waar want hij nam werk mee naar huis)' enz. Dat was het teken voor een aantal collega's om op hem beginnen af te geven. Ziekelijke sfeer. Men vindt het in eerste instante erg als je kindje kanker heeft maar na een tijdje is men dat blijkbaar 'vergeten' en wordt er geroddeld dat je een luierik bent en een profiteur. Walgelijk.

[shaddy]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiske

Ik heb gelijkaardige problemen, weliswaar niet zo extreem maar kan me nu ook best inbeelden dat je met rugklachten het niet makkelijk hebt op de arbeidsmarkt.

Ik heb altijd gewerkt...eerst als verkoopster, nadien als begeleidster in de kinderopvang.
Mijn rugklachten begonnen zo een acht jaar geleden... steeds maar zeurende rugpijn die bij momenten en vooral na zware inspanningen vrij hevig waren.

In de kinderopvang kon ik er nog net mee leven, maar toen ik twee jaar geleden verhuiste en ander werk zocht liep het mis.
Ik ging opnieuw werken als verkoopster, twas niet de bedoeling dat ik er bleef werken, ik bleef zoeken naar een job in een kinderopvang want dat deed ik graag.

Na twee maanden werken werden mijn rugklachten heviger, zelfs zo hevig dat ik op een morgen niet meer mijn bed uit kon.
De huisdokter stuurde mij naar een specialist en bleek dat ik een grote hernia had en dat de onderste ruggewervels versleten waren.

Ik werd naar de rugschool gestuurd voor revalidatie. Ik mocht van de dokter voorlopig niet meer werken, ze raadde me ook het werk als verkoopster en in de kinderopvang volledig af.

Na drie weken thuis kreeg ik mijn ontslagbrief, ik was nog in de proefperiode aan het werk en blijkbaar kunnen ze u dan zonder problemen ontslaan. (Hiervan was ik niet op de hoogte).

Ik besloot alles te doen zodat mijn rug snel beter zou worden.
Maar nu zes maanden later is er weinig verbetering. In de rugkliniek zeggen ze dat je aangepast werk moet zoeken. Tussen inspanningen in moet ik regelmatig rusten, ik mag in geen geval mijn rug overbelasten. Mijn rug zal niet meer beter worden, enkel maar erger als ik mij niet ga aanpassen.

Ik heb nu besloten om een opleiding te volgen voor administratief bediende en hoop op die manier halftijds aan de slag te kunnen. Full-time gaat niet meer... te lang op de stoel zitten is ook niet goed voor de rug.
Maar of ik dat ga halen... ik ben ondertussen 46 jaar... wie gaat mij nog in dienst nemen?

Gelukkig heb ik een relatie en geen financiële problemen, maar toch.... ik ben niet het type om nu reeds aan de haard gekluisterd te zitten.
Anderzijds dat hele gedoe bij de VDAB.... dat is niks voor mij. Als ik niet meteen werk vind zullen ze me ook niet gerust laten.
Het gevoel om op de dop te staan vind ik maar niks

Gelijk ik me nu voel is een depressie niet meer veraf.

hernias komen voor door dat de energie banen (magnetisme) onderbroken zijn wat heel goed helpt is de quintbox ..... mijn vriendin werkt al jaren terug met de quintbox op de pijnlijke plek...de artsen begrijpen niet dat ze kan werken want die hernia ziet er slecht uit maar toch...in oostenrijk is deze quintbox bijna volledig terugbetaald en hoort het bij de genzeing en revalidatie van de mensen... bij ons moet je hem zelf kopen...ik en mijn gezin gebruiken hem ook voor het immuunsysteem... het werkt prima...hopelijk geen negatieve opmerkinger hierover... lees er zelf over en probeer het eens .... bij velen werkt het... depressies zijn blokades en cvs en fybro patienten werken terug met behulp van de quintbox....je mag me een prive berichtje sturen dan geef ik een link naar de dokter die er mee werkt

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiske

Ik heb gelijkaardige problemen, weliswaar niet zo extreem maar kan me nu ook best inbeelden dat je met rugklachten het niet makkelijk hebt op de arbeidsmarkt.

Ik heb altijd gewerkt...eerst als verkoopster, nadien als begeleidster in de kinderopvang.
Mijn rugklachten begonnen zo een acht jaar geleden... steeds maar zeurende rugpijn die bij momenten en vooral na zware inspanningen vrij hevig waren.

In de kinderopvang kon ik er nog net mee leven, maar toen ik twee jaar geleden verhuiste en ander werk zocht liep het mis.
Ik ging opnieuw werken als verkoopster, twas niet de bedoeling dat ik er bleef werken, ik bleef zoeken naar een job in een kinderopvang want dat deed ik graag.

Na twee maanden werken werden mijn rugklachten heviger, zelfs zo hevig dat ik op een morgen niet meer mijn bed uit kon.
De huisdokter stuurde mij naar een specialist en bleek dat ik een grote hernia had en dat de onderste ruggewervels versleten waren.

Ik werd naar de rugschool gestuurd voor revalidatie. Ik mocht van de dokter voorlopig niet meer werken, ze raadde me ook het werk als verkoopster en in de kinderopvang volledig af.

Na drie weken thuis kreeg ik mijn ontslagbrief, ik was nog in de proefperiode aan het werk en blijkbaar kunnen ze u dan zonder problemen ontslaan. (Hiervan was ik niet op de hoogte).

Ik besloot alles te doen zodat mijn rug snel beter zou worden.
Maar nu zes maanden later is er weinig verbetering. In de rugkliniek zeggen ze dat je aangepast werk moet zoeken. Tussen inspanningen in moet ik regelmatig rusten, ik mag in geen geval mijn rug overbelasten. Mijn rug zal niet meer beter worden, enkel maar erger als ik mij niet ga aanpassen.

Ik heb nu besloten om een opleiding te volgen voor administratief bediende en hoop op die manier halftijds aan de slag te kunnen. Full-time gaat niet meer... te lang op de stoel zitten is ook niet goed voor de rug.
Maar of ik dat ga halen... ik ben ondertussen 46 jaar... wie gaat mij nog in dienst nemen?

Gelukkig heb ik een relatie en geen financiële problemen, maar toch.... ik ben niet het type om nu reeds aan de haard gekluisterd te zitten.
Anderzijds dat hele gedoe bij de VDAB.... dat is niks voor mij. Als ik niet meteen werk vind zullen ze me ook niet gerust laten.
Het gevoel om op de dop te staan vind ik maar niks

Gelijk ik me nu voel is een depressie niet meer veraf.

Ga eens lang bij GTB
http://www.atblimburg.be/index.html

Misschien kom je in aanmerking voor een loonkostensubsidie, waarmee je je kansen op een job toch wel serieus verhoogt.

Als je meer info wil, mag je me altijd pm'en.

[Plantival]

Oorspronkelijk geplaatst door marc_25071955

Ik ben Gentenaar , geboren en getogen en woonde daar dus ook al sinds mijn geboorte .
Ben werkloos sinds 1997 en wordt aanzien als langer werkloos zijnde , omdat ik daarvoor twee keer kort opeen zelfstandig ben geweest en dat wordt niet meegeteld als werken , en geef hierbij toe , dat dit inderdaad al een hele tijd is , maar dit doet niets af van het feit dat ik zware rugproblemen heb en zware botontkalking voor mijn leeftijd …..Sinds 2005 heb ik daar al serieuze last van .
Heb daar ook bewijs van op röntgenfoto’s , een beschrijving van deze op papier alsook een papier van de huisarts , dat ik géén rugbelastend werk mag doen .
Ben nu 52 jaar en al jaren alleenstaande ….. Heb ook al een tijdje last van rondzwervend artritis .( Verplaatst zich steeds naar een andere plaats in mijn lijf ).

In 2007 wordt ik uitgenodigd door het RVA voor een sessie in de watertoren te Gent op de kattenberg , voor een aanbieding van werk als onderhoudsman voor gebouwen van de stad Gent .

Er zijn daar zo’n 20-tal mensen aanwezig denk ik , ik heb ze niet geteld .
Daar krijgen we te horen , dat het in feite om een bouwproject gaat van de stad Gent , en dat er oude huizen die aangekocht zijn door de stad Gent moeten worden gerenoveerd .
Het gaat hierbij over afbreken van muren en deze terug opmetselen , vloeren vernieuwen , elektriek vernieuwen , verven , vensters vernieuwen , enz … dus alles wat bouwen en verbouwen aangaat .
Daarbij moet men ook héél flexibel zijn en alles aankunnen .

Na heel deze uitleg , wordt er gezegd dat men mensen met rugproblemen niet kan gebruiken , en dat deze zich mogen aanbieden bij een vrouw van de werkwinkel die daar aan een tafeltje zit aan de ingang van de zaal .
Daar kreeg ik te horen , dat ik ging uitgenodigd worden ( zal wel niet de enige geweest zijn ) naar de werkwinkel ….. Dat was juist de dag voordat ik mijn moest aanbieden op minnemeers om eens te spreken over mijn toestand en men ging kijken of mijn dossier moest worden aangepast op de computer , dit heeft men dan ook tegengehouden .

Dus in de werkwinkel werd mij verteld dat ik bij een dokter van het RVA zou moeten gaan voor een onderzoek inzake mijn rugproblemen .
Daarvoor moest ik voorbij Lembeke , zo’n 30 Km van Gent .
Ik nam mijn röntgenfoto’s mee , alsook de beschrijving van deze en het briefje van mijn huisarts .
Hij bekeek de foto’s en zei ….. Ik zie het al , je rug zit goed vast hé ….. Dan moest ik mij eens een beetje voorover buigen en een beetje achterover ( ver doorbuigen ging helemaal niet zonder dat ik steun met mijn handen op mijn knieën ) en dat was het .
Verder hoor ik dus niets meer van het RVA of zo , tot op het moment dat ik mijn uitkering moet krijgen .

Begin December krijg ik voor November 80 € uitbetaald ??? Wat is er aan de hand ???
Dus ik bel met het HVW te Gent om te vragen wat er scheelt … ben ik soms geschorst of zo ?
Er werd me gezegd , dat ze van niets wisten en dat ik beter eens zou bellen naar de RVA om te vragen wat er scheelt , wat ik dus ook deed , en kreeg te horen dat ik zou worden uitgenodigd naar de RVA zelf , tegen de bloemenmarkt .
Ze weten van niets bij het HVW , maar je krijgt toch maar 80 € uitbetaald voor een hele maand ???

Bij het RVA kreeg ik dan te horen te horen , dat hun dokter mij had goedgekeurd voor het bouwproject ????? Goedgekeurd voor een bouwproject … met de zware rugproblemen die ik heb + het feit dat ik géén rugbelastend werk mag doen ???
Ik vroeg hoe het kan , dat ik met bewijzen in de hand , goedgekeurd kan worden door een dokter van het RVA .
Ik ben toch niet afgekomen met valse foto’s , en de beschrijving van mijn problemen is toch gebeurd door mensen die er iets van afweten , of zijn die soms dommer dan een dokter van het RVA ???

Er werd me gezegd , dat « hun » dokter zijn besluit telt , en ik aldus in feite een aangeboden aangepast werk weigerde die ik wel aankon ….. En dat ik tenslotte ook al een hele tijd werkloos was hé .( Dat is het feitelijke probleem naderhand bezien ), maar men bezorgt je ook géén aangepast werk … misschien is er zelfs geen aangepast werk .
Die vrouw van het RVA beweerde zelfs dat ik niet naar werk zocht en dat ik zelfs niet kon aantonen dat ik naar werk zocht .
Maar hoe kan je aantonen dat je werk zoekt , als er op de aanbiedingen een telefoonnummer van het werk staat waar je kan naar bellen ? Moet je dan je telefoonrekening voorleggen als bewijs of zo ???
Als je belt naar het werk wordt er enkel gevraagd , of je ervaring hebt in de branche en hoe oud je bent , en als men hoort hoe oud je bent , wel … dan kan je het vergeten hé .
Ik kreeg zelfs eens een aanbieding toegestuurd , met daarop de vermelding , dat als ik na telefonisch contact te hebben genomen met het aangeboden werk , ik moest bellen naar het RVA om te laten weten hoe het verlopen was ( mooiste bewijs dat ik wel degelijk op werkaanbiedingen reageer , ook al ben ik er niet geschikt voor ) , en toen ik vertelde aan die persoon wat er me gezegd werd door deze werkgever ( had betere kandidaat zogezegd ) dan kreeg ik te horen van de consulent van het RVA ….. Ah ja , je hebt nog 15 jaar om aan werk te geraken hé .

Ik zou dus binnenkort bericht ontvangen van het besluit van de RVA .
Ik zei , ja maar je zet me hierdoor zonder geld en eind December wordt ik uit huis gezet omdat ik niets meer kan betalen …… ( Wat kan hen dit wat schelen ).

Op 17 December krijg ik dan uiteindelijk een brief van het RVA , dat ze op 13 December 2007 besloten hebben om mij te schorsen , wegens medische redenen .
Met terugwerkende kracht vanaf 05/11/2007.

Ben de dag daarna direct naar het OCMW gegaan en mijn geval uitgelegd , en kreeg te horen dat ze me maar konden helpen vanaf het moment dat ik me heb aangeboden bij hen op 18/12/2007 , en dat ik nog moest wachten tot het eind van de maand voor ik iets zou ontvangen , omdat het voor de raad moest komen en beslist worden en zo .

Daar stond ik dan , géén geld meer , en de 20ste December 2007 moest ik mijn huis verlaten .
Ik had ten slotte maar een mondelings contract en kon me dus ook niet verdedigen tegen de uitzetting .

Ik kon ook géén sociale woning krijgen , omdat er een wachtlijst was van twee jaar , en er 8000 mensen stonden opgeschreven voor een sociale woning .
Met mijn inboedel kon ik ook nergens naartoe , dus die was ik ook kwijt nietwaar !!!
Heb dan een tijdje in Lembeke verbleven bij iemand die ik kende van vroeger , maar dit was tijdelijk , en ondertussen ging ik op zoek naar iemand anders waar ik zou kunnen verblijven .

Ben gelukkig iemand tegengekomen die ik ook al meer dan 20 jaar kende , en die ik vroeger ook uit de nood heb geholpen , en die zei me dat als ik het zag zitten , daar wel mocht komen inwonen omdat ze nog een kamer over had ….. Dus ben ik daar op ingegaan , om niet op straat te moeten leven , en ben ik dus gaan inwonen bij deze persoon .

Ondertussen ben ik hier ingeschreven bij het OCMW sinds 08/01/2008 , en heb ik de schorsing aangevochten bij het RVA .

Dus opnieuw foto’s van mijn rug laten maken en zo ….. Het onderzoek wees trouwens uit , dat mijn toestand verergerd is … opnieuw naar een dokter van het RVA ….. En die zei direct dat ik het aangeboden werk helemaal niet zou hebben aangekund met de lichamelijke problemen die ik heb .

Aldus wordt de schorsing opgeheven die ik in Gent heb opgelopen , en men beloofd me dat alles in orde zal gemaakt worden , ik mag de schorsing aldus als nietig beschouwen en als onbestaande .

Dus ik stuur een kopie van deze beslissing door naar het HVW in Gent & Aalst & ook aan het OCMW , want normaal loopt de schorsing tot 04/05/2008 , en het OCMW wil ook zijn geld terug hé .

Maar nu komt de aap uit de mouw ….. En krijg ik het volgende bericht van het HVW …..
29/04/2008 9:15

Geachte ,
de sanctie vanaf 5.11.07 werd inderdaad door de RVA Gent geannuleerd ;in de loop van volgende week zal dit door de HVW te Gent worden rechtgezet .Vanaf 1.02.2008 wordt u echter geschorst wegens langdurige werkloosheid ,wij kunnen u dus geen uitkeringen betalen .U zal volgende week hieromtrent een brief van de RVA ontvangen .
Vriendelijke groeten ,
Namens de chef van het uitbetalingsbureau ,

En dan nog eentje , 29/04/2008 13:01

Geachte ,
de schorsing wegens langdurige werkloosheid wordt nu uitgesproken omdat u op dit ogenblik samenwonend bent(waarschijnlijk kwam u hiervoor reeds langer in aanmerking maar als alleenstaande of gezinshoofd wordt deze schorsing niet toegepast).
Vriendelijke groeten ,
Namens de chef van het uitbetalingsbureau ,


Tot op heden 08/05/2008 heb ik nog steeds géén bevestiging gekregen van deze nieuwe beslissing van het RVA .

Hetgeen ik niet wist , is dat je niet zomaar kan gaan inwonen bij iemand die nota bene bereid is om je uit de nood te helpen , zeker met mijn toestand .
Ik heb nu wel een kamer apart , maar er moet ook een aparte eetgelegenheid zijn , een aparte keuken en ook een aparte kookgelegenheid .

Dus wordt ik ingeschreven als samenwonend , in de ogen van de wet bestaat vriendschap dus niet hé , laat je dus niet vangen zoals ik nu tegenkom .
Als je een vriendin hebt , dan is dat je lief .
Als je zegt dat je een vriend hebt , dan ben je homo .

Hier in ons landje ziet men zijn burgers liever volledig op straat komen te staan met niets om van te leven .
Wat kan het iemand wat schelen op die bureautjes dat je zware rug en beendergestel problemen hebt .

Nu pas begin ik te beseffen dat heel het geval van die eerste schorsing eigenlijk opgezet spel is om je als langdurige werkloze toch te kunnen schorsen .
1é - De dokter van hen die je goedkeurt voor een werk dat je niet aankan en zo …
2é - Ze weten ook wel , dat als je géén geld hebt en je uit huis gezet wordt , je ook niets anders kan huren , en ze weten ook wel dat er een wachtlijst is van twee jaar voor een sociale woning .
Er werd me trouwens gezegd bij de sociale huurdienst te Gent , dat je als alleenstaande zelfs géén recht hebt op een huis ….. Je kan wel een kamertje krijgen - of - een studio .
Dus als je gaat inwonen bij iemand die je van de straat helpt , dan kan men je ook eindelijk schorsen als langdurige werkloze , omdat je niet meer aanzien wordt als alleenstaande , maar als samenwonend .

In mijn geval ben ik gaan inwonen bij een vrouw , omdat als ik zei te Gent bij het OCMW dat ik voorlopig werd opgevangen bij een vriend , men spreekt dan over je vriend alsof je homo bent en met deze dan samenwoont , en dat wil ik niet , ik ben géén homo , daarom ben ik er ook weggegaan .

Dus let op met de RVA hé , want ze deinzen er niet voor terug om te maken dat je alles verliest , enkel maar om hun doel te bereiken , en dat is ….. Je kunnen schorsen .
Maar zorgen voor echt aangepast werk , dat doen ze niet !!!!!!!
Het enige dat ze doen is aan jou vragen wat je zou willen doen als werk .
Ik weet ook niet wat voor aangepaste werken er zijn voor iemand met mijn problemen ..... dus hoe moet ik weten wat voor werk ik zou willen .

Marc .

PS : Graag wil ik vernemen of er nog meer mensen zijn die op deze manier geschorst werden door het RVA .

Marc, het is nochtans eenvoudig om niet geschorst te kunnen worden door de RVA, hoor. Maar je moet uiteraard de knepen van het vak (als werkloze) kennen, natuurlijk. Een paar kunstgrepen zijn er maar voor nodig en het is allemaal volkomen legaal. Je kunt er dus nooit voor gestraft worden.

[HAMC]

Oorspronkelijk geplaatst door Plantival

Marc, het is nochtans eenvoudig om niet geschorst te kunnen worden door de RVA, hoor. Maar je moet uiteraard de knepen van het vak (als werkloze) kennen, natuurlijk. Een paar kunstgrepen zijn er maar voor nodig en het is allemaal volkomen legaal. Je kunt er dus nooit voor gestraft worden. Gewoon het spelletje meespelen.

Je maakt me benieuwd, stuur me die truken is in een PM?

[Renesse]

Wat een droeve verhalen allemaal. Jammer dat we ze niet eens kunnen horen uit derde hand.

[Plantival]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Je kan altijd de beslissing van de controlearts aanvechten.
Je kan als hulpmiddel de rechtsbijstand aanspreken die je familiale verzekering heeft.

Trouwens, als de medische problemen zo stevig zijn, waarom hebt U geen gedeeltelijke invaliditeit? 33% is genoeg om niet meer geschorst te kunnen worden van de werkloosheidsuitkering.

Ik denk dat je je hier wel vergist. Een werkloze met 33% arbeidsongeschiktheid kunnen ze alsnog schorsen, hoor, als hij aangepast werk weigert. Als zo iemand van de VDAB/RVA een aangepast werkaanbieding krijgt, ga er dan naartoe, maar vertel de werkgever dat je voor 33% arbeidsongeschikt bent en wat uw medische beperkingen zijn. geen baas die u nog wilt. en gij blijft intussen met alles in orde.

[Bierke]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

2. Mijn huurovereenkomst is ook mondeling, dat kwam vroeger veelvuldig voor, zolang je goed overeen komt met je huisbaas en je je huur regelmatig kan betalen, geen probleem, zo gauw er zich een uitzonderlijke situatie voordoet, ben je inderdaad lelijk geflest.
3. U hebt wel nooit gestempeld zeker? Hoe kan je nu geld opzij zetten als je enkele jaren stempelt? Ik heb ook dikwijls langere perioden gestempeld de laatste jaren en met een enkele uitzondering houdt dat in, dat je iedere maand een beetje van je spaargeld moet opgebruiken. Dacht u misschien dat huishuur, energie, water, voedsel, kleding ... goedkoper is voor iemand die stempelt?
4. Tijdens mijn werkloosheidsperiodes heb ik onafgebroken gesolliciteerd.
Als je solliciteert via een website, heb je geen bewijs.
Ook telefonisch kan niet bewezen worden.
Solliciteren per brief gebeurt nog heel weinig en feitelijk zou je een brief ook aangetekend moeten versturen om een geldig bewijs te hebben.
Ga je naar uitzendbureau's dan heb je enkel een bewijs dat je er de eerste keer geweest bent, omdat je je op die dag laat inschrijven. Ga je er nog 100 keer naartoe na die eerste keer dan staat daar niets meer van op papier.
Om een bewijs van een bedrijf te krijgen, moet je natuurlijk wel door dat bedrijf uitgenodigd worden voor een gesprek. En slechts weinige bedrijven zijn zo beleefd 50-plussers uit te nodigen, ik heb chance gehad, ik ben weer aan de slag geraakt. Maar ik noem het in de eerste plaats "chance" dat er eindelijk iemand mijn leeftijd niet als eerste beoordelingspunt nam, anders stond ik nog "aan den dop".

Effe ter info, als je solliciteert per mail en je krijgt een reply is dat perfetc rechtsgeldig voor de RVA, ik heb namelijk deze vraag vorige week aan iemand van de RVA gesteld. Een tweede tip als je een rechtzaak aanspant worden de gerechtskosten door de staat betaald (persoonlijk heb ik daar wat problemen mee, maar het kan misschien een goeie tip zijn)

[Bierke]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiske

Ik heb gelijkaardige problemen, weliswaar niet zo extreem maar kan me nu ook best inbeelden dat je met rugklachten het niet makkelijk hebt op de arbeidsmarkt.

Ik heb altijd gewerkt...eerst als verkoopster, nadien als begeleidster in de kinderopvang.
Mijn rugklachten begonnen zo een acht jaar geleden... steeds maar zeurende rugpijn die bij momenten en vooral na zware inspanningen vrij hevig waren.

In de kinderopvang kon ik er nog net mee leven, maar toen ik twee jaar geleden verhuiste en ander werk zocht liep het mis.
Ik ging opnieuw werken als verkoopster, twas niet de bedoeling dat ik er bleef werken, ik bleef zoeken naar een job in een kinderopvang want dat deed ik graag.

Na twee maanden werken werden mijn rugklachten heviger, zelfs zo hevig dat ik op een morgen niet meer mijn bed uit kon.
De huisdokter stuurde mij naar een specialist en bleek dat ik een grote hernia had en dat de onderste ruggewervels versleten waren.

Ik werd naar de rugschool gestuurd voor revalidatie. Ik mocht van de dokter voorlopig niet meer werken, ze raadde me ook het werk als verkoopster en in de kinderopvang volledig af.

Na drie weken thuis kreeg ik mijn ontslagbrief, ik was nog in de proefperiode aan het werk en blijkbaar kunnen ze u dan zonder problemen ontslaan. (Hiervan was ik niet op de hoogte).

Ik besloot alles te doen zodat mijn rug snel beter zou worden.
Maar nu zes maanden later is er weinig verbetering. In de rugkliniek zeggen ze dat je aangepast werk moet zoeken. Tussen inspanningen in moet ik regelmatig rusten, ik mag in geen geval mijn rug overbelasten. Mijn rug zal niet meer beter worden, enkel maar erger als ik mij niet ga aanpassen.

Ik heb nu besloten om een opleiding te volgen voor administratief bediende en hoop op die manier halftijds aan de slag te kunnen. Full-time gaat niet meer... te lang op de stoel zitten is ook niet goed voor de rug.
Maar of ik dat ga halen... ik ben ondertussen 46 jaar... wie gaat mij nog in dienst nemen?

Gelukkig heb ik een relatie en geen financiële problemen, maar toch.... ik ben niet het type om nu reeds aan de haard gekluisterd te zitten.
Anderzijds dat hele gedoe bij de VDAB.... dat is niks voor mij. Als ik niet meteen werk vind zullen ze me ook niet gerust laten.
Het gevoel om op de dop te staan vind ik maar niks

Gelijk ik me nu voel is een depressie niet meer veraf.

Schrijnend; ik zou zeggen probeer zeker je opleiding als administratief bediende zo goed mogelijk af te werken, en doe dan een test bij selor (http://www.selor.be)

[DarkSoul]

in 2003 stopte mijn toenmalige werkgever met betalen, na 3 maanden heb ik hem samen met mijn vakbond gedaagd en besloten dat hij contractbreuk gepleegd had door mij niet te betalen... Doch de RVA volgde die visie niet en schorste mij... (ben toen even naar die kiekens hun kantoor geweest en een schoon voorstel gedaan, dat ik terug naar mijn oude werk ging, maar dat mijn loon, dat dus niet gestort werd en hoger was dan het hunne, naar hun rekening ging gaan, en het hunne, dat lager was maar wél betaald werd, op mijn rekening... ze konden er niet mee lachen) reden van schorsing: ik had werk en ben zelf vertrokken... Dat mijn loon niet gestort werd, dat de bank in mijn nek aan het briesen was door mijn lening, dat mijn rekeningen en huur al maanden onbetaald gebleven waren, dat deed niet ter zake... ook het feit dat de werkgever bij vakbond en rva bekend stond voor zo'n gedrag, ik kreeg meermaals te horen dat ik de enige niet was die daarvan kwam met hetzelfde verhaal... Dan naar het ocmw gestapt, leefloon, daar ik met een ernstige hernia sukkel, en ik pas 30 ben dacht ik, ik ga een opleiding doen... maar plots besliste de jeugdrechter dat mijn dochter co ouderschap moest hebben... gevolg, mijn povere inkomen zakte van 900 euro naar 600 euro wegens voor het ocmw "niemend ten laste" (dat alle kosten voor mij bleven, ook het vervoer van en naar mama, en ik mijn dochter telkens ziek terugkreeg deed voor het ocmw niet ter zake) gevolg daarvan kan je raden... baaibaai opleiding, woning, welkom het leven als dakloze...

[kamiel spieces]

Oorspronkelijk geplaatst door DarkSoul

in 2003 stopte mijn toenmalige werkgever met betalen, na 3 maanden heb ik hem samen met mijn vakbond gedaagd en besloten dat hij contractbreuk gepleegd had door mij niet te betalen... Doch de RVA volgde die visie niet en schorste mij... (ben toen even naar die kiekens hun kantoor geweest en een schoon voorstel gedaan, dat ik terug naar mijn oude werk ging, maar dat mijn loon, dat dus niet gestort werd en hoger was dan het hunne, naar hun rekening ging gaan, en het hunne, dat lager was maar wél betaald werd, op mijn rekening... ze konden er niet mee lachen) reden van schorsing: ik had werk en ben zelf vertrokken... Dat mijn loon niet gestort werd, dat de bank in mijn nek aan het briesen was door mijn lening, dat mijn rekeningen en huur al maanden onbetaald gebleven waren, dat deed niet ter zake... ook het feit dat de werkgever bij vakbond en rva bekend stond voor zo'n gedrag, ik kreeg meermaals te horen dat ik de enige niet was die daarvan kwam met hetzelfde verhaal... Dan naar het ocmw gestapt, leefloon, daar ik met een ernstige hernia sukkel, en ik pas 30 ben dacht ik, ik ga een opleiding doen... maar plots besliste de jeugdrechter dat mijn dochter co ouderschap moest hebben... gevolg, mijn povere inkomen zakte van 900 euro naar 600 euro wegens voor het ocmw "niemend ten laste" (dat alle kosten voor mij bleven, ook het vervoer van en naar mama, en ik mijn dochter telkens ziek terugkreeg deed voor het ocmw niet ter zake) gevolg daarvan kan je raden... baaibaai opleiding, woning, welkom het leven als dakloze...

Tja tis triestig en dan verschieten mensen er soms van dat sommige mensen het crimineel circuit in gaan. Ze moeten maar op de juiste knopjes drukken en iedereen krijgen ze wel zover dat je niet anders meer kunt. Men heeft in zo'n situatie ook echter nog weinig te verliezen en zeker als men geen kids heeft. En dan heb je nog van die hypocrieten zoals die ouwe kwal koning Albertje die op tv ne speech komt geven dat armoede in ons land moet bestrijd worden, maar zelf leeft hij en zijn familie wel in weelde en luxe en telt zijn paleisje honderden kamertjes. En dan nog al die schenkingen en donaties dat die hypocrieten krijgen en optrekken.

Tis verdomd zo oneerlijk allemaal!!