S&D : Europa legt geen specifieke structuur op

[Politics.be]

Europa legt geen specifieke structuur op voor de hervorming van de spoorwegen Saïd El Khadraoui: “Het belangrijkste is de dienstverlening voor de treinreizigers” De spoorbonden willen niet weten van de hervormingen die de federale regering wil doorvoeren in het Belgische spoor en starten vanavond met een 24 urenstaking. “Ik begrijp de vakbonden wel,” zegt transportspecialist Saïd El Khadraoui, want de tweeledige structuur die de regering voorstelt, zal niet alle problemen bij het spoor oplossen. “Europa laat zowel een een- als een tweeledige structuur toe. Welke structuur er ook gekozen wordt, het belang van de treinreiziger moet voorop staan,” zegt El Khadraoui. “Maar of de bonden met het wapen van de 24 urenstaking de reizigers zal kunnen overtuigen, is zeer twijfelachtig.”

Morgen wordt er gestaakt bij het spoor. De bonden reageren daarmee op de
hervormingsplannen van de federale regering zoals voorzien in het
regeerakkoord. “Deze hervormingen zijn niet opgelegd door Europa,” zegt
Saïd El Khadraoui, “maar het gevolg van de vaststelling dat de bestaande
drieledige structuur (NMBS, Infrabel en NMBS Holding) niet goed werkt.
Daarom wil de regering een tweeledige structuur bestaande uit de
spoorwegexploitant (NMBS) en de infrastructuurbeheerder (Infrabel). Daar
willen de vakbonden dan weer niet van weten. Zij willen terugkeren naar één
geïntegreerde spoorwegmaatschappij met één statuut voor alle werknemers.
“Eigenlijk voldoen beide voorstellen aan wat de Europese Commissie
verwacht van de hervormingen van het spoor,” zegt transportspecialist en
Europees parlementslid Saïd El Khadraoui. Minister Paul Magnette stelt een
structuur voor waarin de infrastructuurbeheerder veel bevoegdheden krijgt en
waarin de NMBS nog louter de exploitatie van de treinen verricht. Daarover is
er ook binnen de federale regering onduidelijkheid. “Mogelijk evolueren we
naar een compromis waarbij de bevoegdheden evenwichtiger verdeeld
worden,” zegt Saïd El Khadraoui. “Alles wat met reizigersdienstverlening te
maken heeft, zou bij de NMBS terecht komen, het beheer van de
infrastructuur bij Infrabel. Nochtans blijft het een ingewikkelde oefening.
Reizigers krijgen een deel van hun dienstverlening in een station, maar strikt
genomen behoort zo’n gebouw tot de infrastructuur. Moet je dan ook het
station gaan opsplitsen? Kortom, ze zijn er nog niet uit.”
Volgens El Khadraoui zou een eventueel compromis de zegen van Europa
kunnen krijgen. “Europa legt voorlopig nog geen structuur op. Wij zouden dat
zo willen houden voor het vierde spoorwegpakket waarvoor de Europese
S&D
Commissie in december wellicht de voorstellen op tafel zal leggen,” zegt de
transportspecialist. “Er bestaat immers geen one-size-fits-all solution voor de
Europese spoorwegen. De Europese lidstaten hebben qua spoorbeleid een
verschillende cultuur en achtergrond, waardoor het opleggen van één
dwingende structuur niet opportuun lijkt,” vindt El Khadraoui.
El Khadraoui vindt het vooral belangrijk dat de communicatie tussen de
spoorwegmaatschappij en de infrastructuurbeheerder verbetert. “Die is
vandaag tussen de NMBS en Infrabel niet optimaal, wat gevolgen heeft voor
de stiptheid en de veiligheid. Als een trein moet stoppen voor het rode licht
van de infrastructuurbeheerder, moeten beide partijen elkaar snel kunnen
informeren wat er aan de hand is. Het is nu vooral belangrijk dat er
maatregelen uit de bus komen die de problemen oplossen in plaats van ze
ingewikkelder te maken,” vindt El Khadraoui. “Op er nu voor een eenledige
dan wel voor een tweeledige structuur wordt gekozen, het belangrijkste is dat
de reizigers kunnen beschikken over een perfomante dienstverlening.”
El Khadraoui begrijpt waarom de vakbonden protesteren, maar hij is niet
gelukkig dat ze nu al het wapen van de staking gebruiken. “Het spoor lam
leggen, lijkt me iets dat je in laatste instantie doet. Zo’n acties zijn niet
populair bij de reizigers. Het zou beter zijn de reizigers grondig te informeren
over de problematiek, zodat je hen aan jouw kant kunt krijgen. Ook de
reizigers hebben immers alle belang bij een performant spoorwegbedrijf. In
tweede instantie kan je reizigers oproepen om mee te werken aan een
betaalstaking of je kan stiptheidsacties doen. Ondertussen blijf je keihard
verder onderhandelen. Als het dan op het einde van de rit niet lukt, is een
algemene spoorstaking nog steeds een optie.”
Meer info:
Saïd El Khadraoui

Bron: politics.be