Onbestuurbaarheid bedreigt het Belgische koningdom

[Knuppel]

Commentator Jan Segers stelt vast dat het land onbestuurbaar dreigt te worden, mét of zonder N-VA.

https://www.hln.be/de-krant/de-grote...n-va~a6f37834/

Mijn voorspelling dat het altijd moeilijker zal worden om een werkbare federale regering te vormen komt uit.

Kan iemand hier het hele artikel posten?

[reservespeler]

HLN: zondag 10-06-2018

Kamerlid Eric Van Rompuy (CD&V) haalt in De Zondag zwaar uit naar coalitiepartner N-VA. “Het doel van Bart De Wever is CD&V verzwakken”, zegt hij. “Voor hem telt alleen de perceptie. Je kan geen onderwerp bedenken of hij valt ons aan.” Voor Van Rompuy valt er dan ook niet veel meer te verwachten van de regering-Michel: “Ik verwacht nog weinig. N-VA creëert nu eenmaal een gigantisch wantrouwen tussen de coalitiepartners.”
De Wever zei zelf enkele weken geleden ook dat ‘de dash’ uit de federale regering is. Van Rompuy lijkt het daar in elk geval mee eens, al legt hij de oorzaak duidelijk bij N-VA zelf. “Zo kan je niet meer besturen. Ik heb veel regeringen meegemaakt, maar dit...”

Lees ook


Het is niet de eerste keer dat Van Rompuy uithaalt naar N-VA. Hij hekelt de partij geregeld op zijn blog. Maar het gedrag van de coalitiepartner zit de voorzitter van de Kamercommissie Financiën dan ook hoog. “Zelfs over statiegeld op plastic moet hij zijn mening geven om Joke Schauvliege (CD&V) te beschadigen. Wij hanteren over integratie steeds hetzelfde discours van rechten en plichten. Maar we worden door De Wever in de hoek geduwd van naïeve opengrenzenmensen. Opnieuw: dat is perceptie. Ik maak mij daar grote zorgen over.”

Van Rompuy wil N-VA dan ook “ontmaskeren”. “Theo Francken lijkt wel een Pim Fortuyn op zoek naar het applaus van de mensen, ten koste van hulpeloze vluchtelingen. Ik heb het volste recht die strategie te ontmaskeren.”

Van Rompuy stopt volgend jaar, wanneer hij 70 wordt, met politiek. “Mijn beslissing ligt vast. Ik ga zelfs niet meer op een lijst staan.”



Eindelijk zijn we van die azijnpisser af.
De CD&V is die beter kwijt dan rijk!

[reservespeler]

De Grote Peiling: commentator Jan Segers stelt vast dat het land onbestuurbaar dreigt te worden, mét of zonder N-VA
Jan Segers 09 juni 2018 00u00


Het is dat koning Filip geen zenuwpees is. Anders zou hij vanmorgen met stijgende nervositeit akte nemen van onze Grote Peiling. De resultaten ervan doen vrezen voor het soort regeringsvorming dat Filips vader ooit met gebalde vuisten op zijn bureau deed slaan - zo beu was hij in 2011 de aanslepende formatie in zijn koninkrijk.

Mocht de Grote Peiling van vandaag op 26 mei 2019 de exacte uitslag van de federale verkiezingen zijn, dan dreigt het land zowaar onbestuurbaar te worden. Dan valt er geen werkbare regering meer te vormen. Niet mét de N-VA, maar ook niet zonder. Omdat de regering-Michel te veel van haar pluimen is verloren. Omdat de rood-groene oppositie daar amper van profiteert. En omdat nagenoeg al die pluimen vandaag op de hoed steken van radicaal-rechts in Vlaanderen en radicaal-links in Franstalig België, twee strekkingen waarmee in dit land geen coalitie wordt gevormd - elders, in Italië, Oostenrijk of Griekenland, doen ze dat inmiddels wel. Niet hier. En dus vertoont ons politieke schaakbord een patstelling. Kan de koning schaken?

Voor paniek ten paleize is het te vroeg. De Grote Peiling van vandaag zál volgend jaar niet de exacte uitslag van de verkiezingen zijn. Elke peiling is een momentopname, zoals de verkiezingen zelf dat ook zijn. En was het niet de Britse premier Harold Wilson die ooit zei dat ‘a week is a long time in politics’? Die boutade klopt maar half. Peilingen lijken op en neer te golven op het ritme van de wekelijkse incidenten, controverses en schandaaltjes, zoals de Antwerpse jood van Kris Peeters die vrouwen geen hand wou geven, de peripetieën van Tom Meeuws, het akkoord over de zware beroepen dat er geen bleek te zijn, de kogel die Mawda doodde en de ouderlijke verantwoordelijkheid volgens Bart De Wever, of de islamterreur in Luik door een man die achter slot en grendel hoorde te zitten. Kortstondig speelt dat soort dingen mee, maar het geheugen van de kiezer is kort. Wat blijft er van al die opstootjes hangen als die kiezer op 26 mei 2019 het gordijn van zijn stemhokje opzijschuift? Hoezo, a week is a long time in politics? Wat deze week gebeurt, is de volgende alweer half vergeten.

Wie naast deze ook alle vorige Grote Peilingen ontleedt, komt tot de conclusie dat er al sinds januari 2016, pakweg tweeënhalf jaar dus, amper nog iets verschuift in de machtsverhoudingen tussen regering en oppositie, tussen wat we voor het gemak rechts en links zullen noemen. Het zijn niet de wekelijkse steekvlammen die daar verandering in brengen. In het eerste jaar van haar bestaan hebben de regeringen-Michel en -Bourgeois maatregelen genomen die de burger duur te staan kwamen. Dat heeft eind 2015, begin 2016 voor een verschuiving gezorgd die je niet als een politieke aardverschuiving kan betitelen, maar die de regering-Michel wél haar schijnbaar comfortabele meerderheid heeft gekost. 15 zetels is ze vandaag kwijt: van 85 op 150 Kamerzetels naar nog slechts 70.

De machtsverhoudingen tussen rechts en links lijken grosso modo vast te liggen. Niets wijst erop dat die in het laatste jaar voor de verkiezingen nog ingrijpend zullen wijzigen. Experts uit beide kampen verwachten dat niet. Ja, onderling zullen er nog wel wat stemmen uitgewisseld worden - tussen rood en groen, bijvoorbeeld, en tussen hen en de communisten van Peter Mertens en Raoul Hedebouw, of binnen de regering-Michel tussen geel, blauw en oranje. Maar ten gronde? Nee. Relevanter dan de boutade van de Britse premier Wilson is die van die andere Britse premier, Harold Macmillan, gevraagd naar wat het resultaat van de verkiezingen alsnog ingrijpend kan beïnvloeden: ‘Events, my dear, events.’ Een bommetje net voor de stembusgang, zoals de dioxinecrisis in 1999 - byebye, premier Dehaene, welkom, premier Verhofstadt.

De cijfers liegen niet. De regeringspartijen N-VA, CD&V en Open Vld zijn sinds de start van de regering-Michel samen zowat 10% van de kiezers kwijtgespeeld. Die zijn maar voor de helft naar de linkse oppositie gegaan, waar sp.a bloedt en Groen bloeit. De rest gaat naar het Vlaams Belang, maar bij een regeringsvorming is dat in dit land een dood gewicht. Idem voor het verlies van de MR van premier Michel in Franstalig België. De winst gaat daar - doordat de door schandalen geteisterde PS zwaar inlevert - hoofdzakelijk naar de communistische PTB van Raoul Hedebouw, ook al heeft ook hij zijn moment de gloire alweer achter de rug. Maar dat alles zorgt er wel voor dat met de kiesintenties van vandaag er straks geen coherente regering meer te vormen valt in dit land. Niet mét de N-VA, want de regering-Michel schiet tekort - zelfs een versterking met de cdH van Benoît Lutgen zou niet volstaan. Maar ook niet zonder de N-VA, want een klassieke tripartite van christendemocraten, socialisten en liberalen ?* la de regering-Di Rupo haalt vandaag evenmin een meerderheid. Ook niet mocht je één van die drie klassieke politieke families vervangen door de groenen die in de lift zitten. Voeg je er de groenen gewoon aan toe, dan heb je wél een ruime meerderheid, maar zoiets lijkt al sterk op een regering van nationale eenheid, en we leven niet in oorlogstijd, toch?

Kortom, simpel wordt het hoe dan ook niet, straks. Tenzij N-VA in 2019 veel hoger scoort dan vandaag in de peiling. Haar 26,5 % valt moeilijk te verklaren - Bart De Wever was stomverbaasd, gisteren. Vriend en vijand verwachten dat N-VA bij de verkiezingen weer ruim boven de 30% gaat, althans als de partij zich niet bezondigt aan de overmoed, de arrogantie en de gemakzucht die haar al enige tijd kenmerken, tot ergernis van haar voorzitter overigens. Je hoeft geen peiling te organiseren om te weten dat N-VA en Open Vld straks dolgraag met elkaar doorgaan. Op Vlaams niveau bij voorkeur zonder de januskoppen van CD&V, de partij die zich het moedige midden noemt, maar in de praktijk vaak het besluiteloze midden blijkt te zijn. Als de verkiezingsuitslag dat toelaat, zullen N-VA en Open Vld de christendemocraten wippen, ongeacht de federale regeringsvorming die daarop volgt en zich veel complexer aankondigt. Lees, herlees het interview in deze krant met Vincent Van Quickenborne, een paar weken geleden. Ook Open Vld is de tsjeven kotsbeu. En vice versa.

Quid CD&V? Dat wordt in 2019 andermaal de hamvraag. Doorgaan met Michel, mocht dat mathematisch kunnen? Of de leiding nemen van een centrumregering? De partij is verdeeld. Verscheurd. Heeft ze straks de keuze? Haar percentage zal het bepalen. Met 15 % - voor een partij die ooit almachtig was - heeft Hilde Crevits, de nieuwe nummer één, niets te eisen. Met 20% wordt ze de eerste vrouwelijke kandidaat-premier van België - na een taalbadje weliswaar. Wat vandaag nog fictie lijkt, kan over een jaar virtuele realiteit zijn. Maar wie de trend van de christendemocratie in Europa bekijkt, weet dat de kans klein is. Die trend is down, op de irrelevantie af.

Ongeacht de keuze van CD&V vorm je geen federale regering zonder een Franstalige partner. De MR van premier Michel staat er, tegen alle verwachtingen in, belabberd voor. Je zou verwachten dat een modern, mild-liberaal regeringsbeleid in elke regio van West-Europa minstens een derde van de kiezers kan verleiden. Niet dus. Niet in Brussel en Wallonië. Daar is de reactie op de MR-N-VA-regering panisch. In Brussel haalt de MR nog 17 %, in Wallonië 20%. Bij de verkiezingen van 2014 was nog één Franstalige op de vier vertegenwoordigd in de nieuwe regering. Vandaag is dat niet eens één op de vijf. Koelbloedigheid heet het handelsmerk van de premier te zijn, maar Charles Michel heeft een gigantisch probleem. En dat zié je aan de premier, dat hoor je, dat ruik je aan hem. Dat probleem heet N-VA - de associatie met die partij breekt MR alsnog zuur op, doorgaans in het schrikbeeld van Theo Francken. De MR is twee partijen in één, de CD&V van Franstalig België: een zachte en een harde flank, Michel versus Reynders. En de MR is Kim Clijsters niet - die spreidstand doet pijn.

Hoe groot moet de frustratie van de premier zijn als hij vaststelt dat zijn MR zelfs vandaag nog kleiner is dan de geschandaliseerde Parti Socialiste na Publifin, Samusocial en dies meer? De PS van de onsterfelijke Elio Di Rupo herstelt zich langzaam maar zeker. De MR boert steeds verder achteruit en is, paradoxaal genoeg, overgeleverd aan de genade van de N-VA. In het Brussel van Didier Reynders is de N-VA de objectieve bondgenoot van de PS. N-VA haalt stemmen weg bij de MR, zelfs zonder het gaspedaal echt in te drukken. Theo Francken en Jan Jambon behoren tot de vijf populairste politici in Brussel - ook bij Franstaligen. Richt N-VA morgen een partijafdeling op in Wallonië, dan haalt die vlotjes enkele zetels binnen ten koste van de MR. Dat klinkt crazy - de raison d’être van de partij blijft de splitsing van België - maar het is de overweging waard. N-VA is de adder die MR aan zijn borst koestert.

Charles Michel staat schaak. Als Bart De Wever dat wil, zet hij hem morgen mat. Maar wat koopt hij daarvoor in 2019? Tenzij de onbestuurbaarheid van België hem liever is dan we na vijf jaar communautaire diepvries vermoeden. Ten paleize kan het nagelbijten beginnen.


U vraagt, wij draaien.

[Knuppel]

Hartelijk dank Reservespeler.

Ik onthou vooral de laatste paragraaf. Deze:

Charles Michel staat schaak. Als Bart De Wever dat wil, zet hij hem morgen mat. Maar wat koopt hij daarvoor in 2019? Tenzij de onbestuurbaarheid van België hem liever is dan we na vijf jaar communautaire diepvries vermoeden. Ten paleize kan het nagelbijten beginnen.

Ik kijk alvast uit naar de reactie van De Wever. Waar zal hij voor kiezen? De onbestuurbaarheid van Belgique of nog eens vijf jaar communautaire diepvries?

[Max van Dietschland]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Hartelijk dank Reservespeler.

Ik onthou vooral de laatste paragraaf. Deze:



Ik kijk alvast uit naar de reactie van De Wever. Waar zal hij voor kiezen? De onbestuurbaarheid van Belgique of nog eens vijf jaar communautaire diepvries?

Laat het hopen het eerste, het wordt hoog tijd voor nog een rondje Hertoginnendal

[Zucht]

Hoeveel keer heeft N-VA bij monde van zijn voorzitter, minister of ex-minister of zelfs parlementair, eigenlijk al de positie van een CD&V minister of staatssecretaris in vraag gesteld ?
En hoeveel keer in de omgekeerde richting ?
Ik kan me vergissen, maar het lijkt mij dat Rompuy de rollen ( weer eens ) omdraait.

[Knuppel]

Met een rondje Hertoginnendal is Belgique niet meer te redden.

Hoe dan ook. Mijn voorspelling lijkt sneller uit te komen dan ik zelf verwachtte.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Zucht

Hoeveel keer heeft N-VA bij monde van zijn voorzitter, minister of ex-minister of zelfs parlementair, eigenlijk al de positie van een CD&V minister of staatssecretaris in vraag gesteld ?
En hoeveel keer in de omgekeerde richting ?
Ik kan me vergissen, maar het lijkt mij dat Rompuy de rollen ( weer eens ) omdraait.

Het gaat in deze draad niet over van Rompuy of het in vraag stellen van ministers.
Deze draad gaat over de dreigende onbestuurbaarheid van Belgique. Met of zonder de N-VA.

[Universalia]

Onbestuurbaar dreigt te worden, dat is best grappig daar ik dacht dat het dat al langer was.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Met een rondje Hertoginnendal is Belgique niet meer te redden.

Hoe dan ook. Mijn voorspelling lijkt sneller uit te komen dan ik zelf verwachtte.

Hoop doet leven, maar ik zou er niet op rekenen.

Zo lang er Vlaams geld naar Wallonie gaat blijft Belgie bestaan.

Vlaanderen zal eerst sociaal en economisch een kerkhof moeten zijn alvorens men 'de pries uittrekt'.

Het hemd is nader dan de rok, men zal in Wallonie alle truut en zever opzij zetten om een federale Vlaamse minderheidsregering te vormen met onze vrienden van de SP, Groen, CD&V en OVLD aan 'Vlaamse' kant.

[Zeus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Ik kijk alvast uit naar de reactie van De Wever. Waar zal hij voor kiezen?

Postjes

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Hoop doet leven, maar ik zou er niet op rekenen.

Zo lang er Vlaams geld naar Wallonie gaat blijft Belgie bestaan.

Vlaanderen zal eerst sociaal en economisch een kerkhof moeten zijn alvorens men 'de pries uittrekt'.

Het hemd is nader dan de rok, men zal in Wallonie alle truut en zever opzij zetten om een federale Vlaamse minderheidsregering te vormen met onze vrienden van de SP, Groen, CD&V en OVLD aan 'Vlaamse' kant.

Dat is geen werkbare regering. Verhofstadt dropte de groensels ook niet zonder reden zo snel als het kon. En daar waren de tsjeven niet eens bij.
Neen, een regering van acht partijen die niets met elkaar gemeen hebben, dat zie ik niet gebeuren. Het kleinste kind weet dat dit niet werkt. De VLD wil nu trouwens al van de tsjeven af.

Mocht jouw inval de enige mogelijkheid zijn, hoeveel tijd zal er dan overheen gaan vooraleer ook de politiek tot de conclusie komt dat het de enige mogelijkheid is om het koningdom te redden?
En welke rol zal de niet al te snuggere koning spelen in een dergelijke regeringsvorming?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Charles Michel staat schaak. Als Bart De Wever dat wil, zet hij hem morgen mat. Maar wat koopt hij daarvoor in 2019? Tenzij de onbestuurbaarheid van België hem liever is dan we na vijf jaar communautaire diepvries vermoeden. Ten paleize kan het nagelbijten beginnen.

Dat is dan ook mijn reden geweest om ooit bewondering voor de N-VA te vertonen. Belgie was nog nooit zo goed behandeld dan toen er geen regering was. Maar aangezien de N-VA nadien ging regeren, was ik bijzonder teleurgesteld. Als de N-VA terug haar rol van het verzuipen van het federale kan verwezenlijken (of ze dat nu wil of niet, maar als dat de uitkomst is), dan heeft ze mijn stem. Zoniet, moet ik ergens anders kijken om het land onbestuurbaar en dus goed leefbaar te maken. Hoe minder de politiek kan doen, hoe beter. De staat de vijand zijnde van het volk, hoe minder de staat enig bestuur heeft, hoe beter. Dat heeft zelfs niks met communautaire vraagstukken te maken. Regeren moet gewoon ondoenbaar zijn, dan is het volk vrij.

[Zipper]

Altijd leuk wanneer een koningdom onbestuurbaar dreigt te worden, en zeker als het het Belgische koningdom betreft.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Dat is geen werkbare regering. Verhofstadt dropte de groensels ook niet zonder reden zo snel als het kon. En daar waren de tsjeven niet eens bij.
Neen, een regering van acht partijen die niets met elkaar gemeen hebben, dat zie ik niet gebeuren. Het kleinste kind weet dat dit niet werkt. De VLD wil nu trouwens al van de tsjeven af.

Mocht jouw inval de enige mogelijkheid zijn, hoeveel tijd zal er dan overheen gaan vooraleer ook de politiek tot de conclusie komt dat het de enige mogelijkheid is om het koningdom te redden?
En welke rol zal de niet al te snuggere koning spelen in een dergelijke regeringsvorming?

Ik denk niet dat dit de Walen veel uitmaakt zolang de Vlaamse miljarden blijven binnen komen.

Trouwens, de 'Vlaamse' zuilen zullen ook graag hebben dat de miljarden door hun vingers blijven glijden.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

Onbestuurbaar dreigt te worden, dat is best grappig daar ik dacht dat het dat al langer was.

Inderdaad.
Beter taalgebruik zou zijn: de onbestuurbaarheid dreigt nu apert zichtbaar te worden.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

...
Ik kijk alvast uit naar de reactie van De Wever. Waar zal hij voor kiezen? De onbestuurbaarheid van Belgique of nog eens vijf jaar communautaire diepvries?

We kijken altijd uit naar reacties en commentaren van De Wever.
Altijd boenk er op, raak, en bovendien met humor gebracht.

Maar omtrent de volgende regering, gaat ge hem niks horen zeggen, vooraleer hij de verkiezingsuitslag met enige zekerheid gaat kennen.
Op de verkiezingsshow dus, maar nog niet in de namiddag.
(uitzondering gemaakt op wat hij al zei dat zijn wens was: de communautaire agenda op tafel, en met liefst de huidige coalitie verder gezet. Maar desnoods zelfs wel met Di Rupo. ALS de kiesuitslag hem een duidelijke machtiging geeft.)

Mocht ik me vergissen: ik bak mijn laptop in de koekepan en ik eet hem op. (nu ben ik benieuwd ...)

[Hypochonder]

Feit is dat in Wallonië het politieke landschap ook aan het veranderen/versplinteren is. De PS zal veel van haar pluimen verliezen maar toch de grootste blijven. MR en CDH enerzijds kunnen niet meer door één deur met de PS, ook een verdienste van De Wever.

Ik zou wel graag een monstercoalitie van de traditionele partijen tegen N-VA willen zien want dat is een garantie op lachen, gieren en brullen voor zo lang het duurt. N-VA zal slapend rijk worden in zo’n geval.

[Zeus]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypochonder

Ik zou wel graag een monstercoalitie van de traditionele partijen tegen N-VA willen zien want dat is een garantie op lachen, gieren en brullen voor zo lang het duurt. N-VA zal slapend rijk worden in zo’n geval.

Daar zie je iets belangrijk over het hoofd.

De N-VA apparatsjiks hebben zich gedurende 5 jaar kunnen volvreten aan de immer gevulde ruif van de nationale politiek. Het zijn tamme varkentjes die geen knorretje laten horen zolang hun speklaagje aangroeit. Durft er toch een biggetje te knorren, dan dreigt de boer ermee zijn plaats aan de ruif aan een ander varkentje te geven en keert de rust snel weer.

Maar wat als de de ruif er niet meer is? Dan gaan de varkentjes krijsen. Kannibaliseren. En uiteindelijk, als de oude, wankele boer uitglijdt over de stront in zijn eigen stal, storten de varkentjes zich op hem.

[Eduard Khil]

Bracke heeft al gezegd dat het kan dat ze met de PS gaan onderhandelen na de verkiezingen. Nu zegt hij daar nog bij dat het dan enkel over confederalisme kan gaan. Vroeg of laat zullen ze die bijgevoegde zin wel laten vallen