Opheffing D66.

Wouter ter Heide. · 24 april 2006, 13:14

[SIZE=2]Binnen D66 gaan stemmen op de partij op te heffen. Mocht het partijcongres in mei daartoe besluiten, dan is wel te hopen dat D66 ‘als beweging voor radicale democratisering van de samenleving’ blijft bestaan. Als democratiseringsbeweging heeft D66, los van de partijpolitieke poppetjes, namelijk wel degelijk bestaansrecht. Een recht dat met terugwerkende kracht in klinkende munt kan worden omgezet, door er oog voor te krijgen dat de partij in ’89 een kans voor open doel heeft laten liggen, wat betreft de beoogde radicale democratisering. Om tot dit inzicht te komen is enkel herinterpretatie van de recente wereldgeschiedenis noodzakelijk. Daarbij doel ik op de val van de Muur eind ’89, die destijds ook door D66-politici als een overwinning van het Westen is geclaimd. Een staaltje geschiedvervalsing van het zuiverste water, met alle desastreuze gevolgen van dien.
Tot eind 1989 hielden Oost en West elkaar namelijk als twee Maagdenburgse halve bollen in een nucleaire houdgreep. De fluwelen revolutie heeft dat vacuüm opgeheven, waardoor er in feite een einde kwam aan het recht van bestaan van beide militaire machtsblokken. Daardoor kwam de weg vrij voor de overgang van koude oorlog naar de warme (wereld-)vrede onder auspiciën van de tot wasdom gekomen Verenigde Naties. Helaas zijn we deze bevrijdende democratiserings- of vredesweg niet opgegaan, maar hebben we onze kaarten gezet op de VS. Gelukkig echter, wordt zo langzamerhand duidelijk dat we daarmee op het vale paard hebben gewed. Om die fatale misstap te herstellen, is D66 - als radicale democratiseringsbeweging - onontbeerlijk.
[/SIZE]

Steben · 25 april 2006, 15:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Wouter ter Heide.

[FONT=Arial][SIZE=2]Binnen D66 gaan stemmen op de partij op te heffen. Mocht het partijcongres in mei daartoe besluiten, dan is wel te hopen dat D66 ‘als beweging voor radicale democratisering van de samenleving’ blijft bestaan. Als democratiseringsbeweging heeft D66, los van de partijpolitieke poppetjes, namelijk wel degelijk bestaansrecht. Een recht dat met terugwerkende kracht in klinkende munt kan worden omgezet, door er oog voor te krijgen dat de partij in ’89 een kans voor open doel heeft laten liggen, wat betreft de beoogde radicale democratisering. Om tot dit inzicht te komen is enkel herinterpretatie van de recente wereldgeschiedenis noodzakelijk. Daarbij doel ik op de val van de Muur eind ’89, die destijds ook door D66-politici als een overwinning van het Westen is geclaimd. Een staaltje geschiedvervalsing van het zuiverste water, met alle desastreuze gevolgen van dien.
Tot eind 1989 hielden Oost en West elkaar namelijk als twee Maagdenburgse halve bollen in een nucleaire houdgreep. De fluwelen revolutie heeft dat vacuüm opgeheven, waardoor er in feite een einde kwam aan het recht van bestaan van beide militaire machtsblokken. Daardoor kwam de weg vrij voor de overgang van koude oorlog naar de warme (wereld-)vrede onder auspiciën van de tot wasdom gekomen Verenigde Naties. Helaas zijn we deze bevrijdende democratiserings- of vredesweg niet opgegaan, maar hebben we onze kaarten gezet op de VS. Gelukkig echter, wordt zo langzamerhand duidelijk dat we daarmee op het vale paard hebben gewed. Om die fatale misstap te herstellen, is D66 - als radicale democratiseringsbeweging - onontbeerlijk.
[/SIZE][/FONT]

D66 is een veel interessanter initiatief geweest dan vb. SPIRIT in Vlaanderen. De tijd waarin beide ontstaan zijn doet veel aan het verschil.
D66 lijkt mij meer centrum te zijn, terwijl SPIRIT soms te links is en zeker te "paars". Vreemdelingenthema en economisch thema's zijn vb. correct ingevuld bij D66, een genuanceerd centrum waardig. In SPIRIT volgen ze echter de SPa.

Niet dat ik er zomaar zou op stemmen, maar het zou van mij meer respect krijgen.

24 april 2006, 13:14	#1
Wouter ter Heide. Vreemdeling Geregistreerd: 1 april 2006 Berichten: 25	Opheffing D66. [SIZE=2]Binnen D66 gaan stemmen op de partij op te heffen. Mocht het partijcongres in mei daartoe besluiten, dan is wel te hopen dat D66 ‘als beweging voor radicale democratisering van de samenleving’ blijft bestaan. Als democratiseringsbeweging heeft D66, los van de partijpolitieke poppetjes, namelijk wel degelijk bestaansrecht. Een recht dat met terugwerkende kracht in klinkende munt kan worden omgezet, door er oog voor te krijgen dat de partij in ’89 een kans voor open doel heeft laten liggen, wat betreft de beoogde radicale democratisering. Om tot dit inzicht te komen is enkel herinterpretatie van de recente wereldgeschiedenis noodzakelijk. Daarbij doel ik op de val van de Muur eind ’89, die destijds ook door D66-politici als een overwinning van het Westen is geclaimd. Een staaltje geschiedvervalsing van het zuiverste water, met alle desastreuze gevolgen van dien. Tot eind 1989 hielden Oost en West elkaar namelijk als twee Maagdenburgse halve bollen in een nucleaire houdgreep. De fluwelen revolutie heeft dat vacuüm opgeheven, waardoor er in feite een einde kwam aan het recht van bestaan van beide militaire machtsblokken. Daardoor kwam de weg vrij voor de overgang van koude oorlog naar de warme (wereld-)vrede onder auspiciën van de tot wasdom gekomen Verenigde Naties. Helaas zijn we deze bevrijdende democratiserings- of vredesweg niet opgegaan, maar hebben we onze kaarten gezet op de VS. Gelukkig echter, wordt zo langzamerhand duidelijk dat we daarmee op het vale paard hebben gewed. Om die fatale misstap te herstellen, is D66 - als radicale democratiseringsbeweging - onontbeerlijk. [/SIZE] Laatst gewijzigd door Diatonos : 29 april 2006 om 11:00.