Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Debatclub > Algemeen
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

Algemeen Hier kan een gesloten groep deelnemers debatteren over allerhande onderwerpen. Indien je wil deelnemen dan moet je toegang vragen bij de moderator via je control panel.

Antwoord
 
Discussietools
Oud 27 februari 2005, 13:56   #1
FMisplon
Provinciaal Gedeputeerde
 
FMisplon's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 24 maart 2002
Locatie: (kot) Leuven | (thuis) Koolskamp
Berichten: 896
Stuur een bericht via MSN naar FMisplon
Standaard Jurgen Hoefkens: In Memoriam VLD?

In Memoriam VLD?
Moet ik na dat voor de betreurde Ward Beysen nu werkelijk ook een ‘In Memoriam’ schrijven voor de VLD zélf? Gaat de partij, gesticht eind 1992 uit de PVV onder bezielende impuls van Guy Verhofstadt, de huidige interne stormen nog lang overleven vooraleer uiteen te spatten in een handvol blauwkleurige splinterpartijtjes allerhande, of volledig te fragmenteren ten gevolge van een aantal spraakmakende mensen �* la Coveliers die er niet voor terugdeinzen om het als ‘cavalier seul’ te wagen? Zal de VLD 2005 nog heelhuids overleven, met de komende val van de federale regering in zicht? Of komt het definitieve einde van het Verhofstadt-sprookje pas in oktober 2006, wanneer in Antwerpen het Vlaams Belang van de Sinjoren ongetwijfeld, en wellicht met nog méér stemmen dan voorheen, de opdracht krijgt mee aan het besturen te gaan?

Ze hebben me gisteren in de Melsensstraat in Brussel niet zien staan de horde persmensen en –fotografen. Dat komt er van als je té lang achter de schermen van de politiek blijft.

En als je dan, als één van de eersten op het middaguur, je aanmeldt op het secretariaat en men je onder zachte dwang terug naar de straat verwijst omdat de Statutaire Commissie naar verluidt reeds beslist had dat de hoorzitting toch niet openbaar zou zijn, kan het teleurstellend, knagend gevoel alleen maar toenemen. Goed ingeduffeld tegen de bijtende koude had ik me, meer dan twee uur verdorie, tegen de donkerblauwe brievenbus van het VLD-hoofdkwartier geposteerd om stil, maar met groeiende verbijstering, het sinistere schouwspel gade te slaan. Maar het was goed zo. Hugo Coveliers moest zijn centrale rol ten volle kunnen uitspelen, en hij deed dat met verve. Nochtans spreken tal van krantenartikels nu over een zielig schijntoneel. Dat was ook zo. Maar was het daarom lachwekkend? Ik denk het niet, totaal niet. Abstractie makend van het ganse ‘Coveliers-verhaal’ en de poespas er omheen, kan men als nuchtere waarnemer niet anders dan concluderen dat er met de VLD iets héél ernstigs aan de hand is. Fundamenteel ernstig.

Wanneer de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van spreken op deze ‘gekunstelde’ wijze door de kopstukken van de VLD verkracht wordt, moet dat elk rechtgeaard burger minstens de wenkbrauwen doen fronsen. Wanneer je dan de groep rechters, die het inderdaad reeds van tevoren door de partijtop vastgelegde scenario enkel maar dienden uit te voeren, later in het TV-journaal over straat ziet strompelen, onder leiding van de 85-jarige paus van het nobele tuchtorgaan, die bij het voorlezen van het besluit tot uitzetting van Coveliers haast moest ondersteund worden door generatiegenoot Willy De Clercq, dan schaamde ik mij diep. Wat voor beeld moet de bevolking niet hebben van deze partij?

De gepensioneerdenbond in mijn lieftallige gemeente Viersel brengt met meer vitaliteit, én deftigere toneelstukken dan deze ogenschijnlijk uitgebluste bewakers van de partijstatuten!

Maar kom, terug naar de essentie. Wat ziet de burger die probeert neutraal een oordeel te vellen?

Punt 1. Er speelt zich een enorme ruzie af binnen een partij. Dat is echter niet nieuw in ons politiek bestel. Meestal draait het dan nog om tegengestelde belangen tussen individuen, vaak gebaseerd op louter egoïstische motieven.

Punt 2. Als het uitsluitend om een ideologisch debat zou gaan, omtrent de toekomst van het liberalisme in Vlaanderen, dan is de daaraan verbonden discussie bijzonder boeiend, maar ziet éénieder dat er inmiddels van het diepblauwe karakter in onze regeringen vandaag de dag alvast niet veel meer te merken valt.

Punt 3. Als in het ‘dossier Coveliers’ de Antwerpse senator, in de oorspronkelijke klacht, onder meer verweten wordt verbaal aan te sturen op het daadwerkelijk doorbreken van het ‘cordon sanitaire’ en een mogelijke bestuurscoalitie met het Vlaams Belang, en als dit krachtens de statuten van de partij werkelijk niet mag, dan moet voorzitter Bart Somers ook bepaalde van zijn Antwerpse VLD-schepenen voor de Statutaire Commissie dagen aangezien daar al jaren, achter de schermen, doch actief wordt ‘gelekt’ naar, én effectief samengewerkt wordt met het Vlaams Belang. Dat mag, meen ik toch te weten, zeker niet volgens de partij-statuten!

Daarenboven is het een vaststaand feit dat een overgroot deel van de Vlaamse kiezers, vooreerst in Antwerpen, wel degelijk wenst dat het Vlaams Belang ergens een keertje de kans krijgt om mee te besturen, om te kijken hoe dat gaat, of niet gaat, en nadien daaruit de passende conclusies te trekken. En vergeet nooit: de kiezers zijn uiteindelijk de baas, niet de huidige verstarde partijtenoren in hun ivoren torens, tot spijt van wie het benijdt. Ward Beysen zaliger, en nu Hugo Coveliers, zijn politici die dat zeer goed begrepen hebben, in naam van het liberalisme en in naam van een gezonde democratie.

Het lijkt er sterk op dat de Verhofstadt-droom binnenkort als een zeepbel doorprikt zal worden. Zijn VLD weegt onvoldoende in de regeringen, alsook in vele gemeentebesturen. De grote programmapunten van weleer, de beloftes van bij zijn start in juli 1999, worden niet waargemaakt. De ingrijpende voorstellen op het vlak van onze mobiliteit niet, de afschaffing van de stemplicht niet, de creatie van nieuwe arbeidsplaatsen niet, de daling van de fiscale druk niet, het terugdringen van het succes van het V.B. niet. Het stemrecht voor migranten wél, al was dat geen voorstel van de VLD. Eerlijk gezegd, schrale oogst in de ogen van de modale Belg.

Exact één jaar geleden stond Willy De Clercq met z’n armen te molenwieken op een VLD-congres, wijzend op het grote gevaar van het eventuele verlies van de macht wanneer je niet op tijd en stond compromissen met de socialisten sluit, “We zullen niets dan verliezen!”, weet u nog? Met alle respect voor deze staatsman, maar met regelrecht emo-politiek geleuter wist hij zijn poulain Verhofstadt te redden door het voorstel van de Antwerpse Annick De Ridder (het stemrecht voor vreemdelingen terug naar de regeringstafel sturen) te counteren. Daarmee heeft de politieke vader van onze premier zijn partij meteen de slechtste dienst ooit bewezen. Zie maar naar 13 juni 2004. De VLD verliest intussen nog elke dag. Steeds verder en verder… en ze willen het maar niet begrijpen. Koppig tot in de kist?

Jurgen Hoefkens
gewezen parlementair medewerker W. Beysen (‘93-2000)
gewezen kabinetschef - VLD - stad Antwerpen
__________________
Met vriendelijke groet,
Frederik Misplon
[size=2]Oprichter & Algemeen coördinator Politics.be[/size]
[size=1]Gegarandeerd 100% vrijwilligerswerk, Gegarandeerd 100% onafhankelijk
[/size]
FMisplon is offline   Met citaat antwoorden
Oud 23 april 2005, 12:33   #2
1handclapping
Europees Commissaris
 
1handclapping's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 3 juli 2003
Locatie: Antwerpen-Deurne
Berichten: 7.132
Standaard

Het liberalisme werd reeds door de vorige generaties ten grave gedragen - steeds verder moest er verruimt worden ter wille van de macht - Van de Liberale Partij werdt
het "Partij voor Vrijheid en Vooruitgang" men kieperde het liberalisme er voor een stuk uit ten einde ook meer progressieve maar niet-rode Logebroeders te pleizieren. Toen dit niet volstond moest ook een meer gematigd niet-vrijzinnig cliënteel aangetrokken worden en werd het "Vlaamse" V.L.D.

Het is dus geen wonder dat de ex nationalistische coryfeeën een opening naar een rabiater nationalisme wensten. En het is zeker geen wonder dat dit op een grote weerstand stuit met name van diegenen waarvan de weerstand tegen solidaristische technokratische Nationaal-Socialismen in de genen zit.

Wij mogen de vijanden van de democratie niet onderschatten : in Oostenrijk zijn ze er verschillende decennia in geslaggd de Oostenrijkse Liberale Partij te infiltreren, uit te hollen en om te vormen in een rabiate fascistische partij : die periode lijkt intussen op haar laatste beentjes te lopen.. het Heil Haiderisme schijnt eindelijk door de liberalen te zijn uitgespuwd. Liberalen in Vlaanderen mogen er trots op zijn het kwaad tijdig te hebben opgemerkt en het roer vast in handen te hebben. Dat de liberalen met socialisten en christen-democraten samen regeren is normale democratie. De coalitiepartners uitschelden vanuit de VLD zelf voor Bolsjewisten is te veel eer bewijzen aan de door en door reformistische SPa...
__________________
Deze gebruikersnaam wordt niet meer benut - maar wel mijn werkelijke naam : Roger Verhiest
1handclapping is offline   Met citaat antwoorden
Oud 25 april 2005, 15:39   #3
Confucius
Gouverneur
 
Geregistreerd: 1 april 2003
Berichten: 1.020
Standaard

Ik kan met de beste wil van de wereld deze VLD niet meer liberaal noemen. Wat haar tijdens deze legislatuur kenmerkt is haar volslagen ongeloofwaardigheid tegenover niet alleen de burger maar ook tegenover haar eigen leden. Hun beleid hangt aaneen van de leugens, waar niemand en ook zij zelf niet meer inlopen.
De kiezer stemde indertijd voor een rechts beleid, maar dank zij de VLD hebben we nog nooit zo een links bewind gehad als tegenwoordig en dat alles om maar aan de macht te blijven. Waar is de tijd van je burgermanifesten Guy ?
Dat is spijtig, want ik heb altijd geloofd in de waarden van het liberalisme mét respect voor de arbeider. Na dertig jaar voor de liberale partij gestemd te hebben heb ik bij de voorbije verkiezingen tot mijn spijt moeten afhaken en ik ken er zo velen. Het wordt tijd dat Verhofstad, Dewael en Somers hun matten oprollen, maar ik vrees dat zelfs dat de partij niet meer zal kunnen redden.
__________________
Laten we de kerk in het midden van het dorp houden !!!
Confucius is offline   Met citaat antwoorden
Oud 30 april 2005, 23:38   #4
Boontjes
Parlementslid
 
Geregistreerd: 4 april 2005
Berichten: 1.600
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door FMisplon
In Memoriam VLD?
Moet ik na dat voor de betreurde Ward Beysen nu werkelijk ook een ‘In Memoriam’ schrijven voor de VLD zélf? Gaat de partij, gesticht eind 1992 uit de PVV onder bezielende impuls van Guy Verhofstadt, de huidige interne stormen nog lang overleven vooraleer uiteen te spatten in een handvol blauwkleurige splinterpartijtjes allerhande, of volledig te fragmenteren ten gevolge van een aantal spraakmakende mensen �* la Coveliers die er niet voor terugdeinzen om het als ‘cavalier seul’ te wagen? Zal de VLD 2005 nog heelhuids overleven, met de komende val van de federale regering in zicht? Of komt het definitieve einde van het Verhofstadt-sprookje pas in oktober 2006, wanneer in Antwerpen het Vlaams Belang van de Sinjoren ongetwijfeld, en wellicht met nog méér stemmen dan voorheen, de opdracht krijgt mee aan het besturen te gaan?

Ze hebben me gisteren in de Melsensstraat in Brussel niet zien staan de horde persmensen en –fotografen. Dat komt er van als je té lang achter de schermen van de politiek blijft.

En als je dan, als één van de eersten op het middaguur, je aanmeldt op het secretariaat en men je onder zachte dwang terug naar de straat verwijst omdat de Statutaire Commissie naar verluidt reeds beslist had dat de hoorzitting toch niet openbaar zou zijn, kan het teleurstellend, knagend gevoel alleen maar toenemen. Goed ingeduffeld tegen de bijtende koude had ik me, meer dan twee uur verdorie, tegen de donkerblauwe brievenbus van het VLD-hoofdkwartier geposteerd om stil, maar met groeiende verbijstering, het sinistere schouwspel gade te slaan. Maar het was goed zo. Hugo Coveliers moest zijn centrale rol ten volle kunnen uitspelen, en hij deed dat met verve. Nochtans spreken tal van krantenartikels nu over een zielig schijntoneel. Dat was ook zo. Maar was het daarom lachwekkend? Ik denk het niet, totaal niet. Abstractie makend van het ganse ‘Coveliers-verhaal’ en de poespas er omheen, kan men als nuchtere waarnemer niet anders dan concluderen dat er met de VLD iets héél ernstigs aan de hand is. Fundamenteel ernstig.

Wanneer de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van spreken op deze ‘gekunstelde’ wijze door de kopstukken van de VLD verkracht wordt, moet dat elk rechtgeaard burger minstens de wenkbrauwen doen fronsen. Wanneer je dan de groep rechters, die het inderdaad reeds van tevoren door de partijtop vastgelegde scenario enkel maar dienden uit te voeren, later in het TV-journaal over straat ziet strompelen, onder leiding van de 85-jarige paus van het nobele tuchtorgaan, die bij het voorlezen van het besluit tot uitzetting van Coveliers haast moest ondersteund worden door generatiegenoot Willy De Clercq, dan schaamde ik mij diep. Wat voor beeld moet de bevolking niet hebben van deze partij?

De gepensioneerdenbond in mijn lieftallige gemeente Viersel brengt met meer vitaliteit, én deftigere toneelstukken dan deze ogenschijnlijk uitgebluste bewakers van de partijstatuten!

Maar kom, terug naar de essentie. Wat ziet de burger die probeert neutraal een oordeel te vellen?

Punt 1. Er speelt zich een enorme ruzie af binnen een partij. Dat is echter niet nieuw in ons politiek bestel. Meestal draait het dan nog om tegengestelde belangen tussen individuen, vaak gebaseerd op louter egoïstische motieven.

Punt 2. Als het uitsluitend om een ideologisch debat zou gaan, omtrent de toekomst van het liberalisme in Vlaanderen, dan is de daaraan verbonden discussie bijzonder boeiend, maar ziet éénieder dat er inmiddels van het diepblauwe karakter in onze regeringen vandaag de dag alvast niet veel meer te merken valt.

Punt 3. Als in het ‘dossier Coveliers’ de Antwerpse senator, in de oorspronkelijke klacht, onder meer verweten wordt verbaal aan te sturen op het daadwerkelijk doorbreken van het ‘cordon sanitaire’ en een mogelijke bestuurscoalitie met het Vlaams Belang, en als dit krachtens de statuten van de partij werkelijk niet mag, dan moet voorzitter Bart Somers ook bepaalde van zijn Antwerpse VLD-schepenen voor de Statutaire Commissie dagen aangezien daar al jaren, achter de schermen, doch actief wordt ‘gelekt’ naar, én effectief samengewerkt wordt met het Vlaams Belang. Dat mag, meen ik toch te weten, zeker niet volgens de partij-statuten!

Daarenboven is het een vaststaand feit dat een overgroot deel van de Vlaamse kiezers, vooreerst in Antwerpen, wel degelijk wenst dat het Vlaams Belang ergens een keertje de kans krijgt om mee te besturen, om te kijken hoe dat gaat, of niet gaat, en nadien daaruit de passende conclusies te trekken. En vergeet nooit: de kiezers zijn uiteindelijk de baas, niet de huidige verstarde partijtenoren in hun ivoren torens, tot spijt van wie het benijdt. Ward Beysen zaliger, en nu Hugo Coveliers, zijn politici die dat zeer goed begrepen hebben, in naam van het liberalisme en in naam van een gezonde democratie.

Het lijkt er sterk op dat de Verhofstadt-droom binnenkort als een zeepbel doorprikt zal worden. Zijn VLD weegt onvoldoende in de regeringen, alsook in vele gemeentebesturen. De grote programmapunten van weleer, de beloftes van bij zijn start in juli 1999, worden niet waargemaakt. De ingrijpende voorstellen op het vlak van onze mobiliteit niet, de afschaffing van de stemplicht niet, de creatie van nieuwe arbeidsplaatsen niet, de daling van de fiscale druk niet, het terugdringen van het succes van het V.B. niet. Het stemrecht voor migranten wél, al was dat geen voorstel van de VLD. Eerlijk gezegd, schrale oogst in de ogen van de modale Belg.

Exact één jaar geleden stond Willy De Clercq met z’n armen te molenwieken op een VLD-congres, wijzend op het grote gevaar van het eventuele verlies van de macht wanneer je niet op tijd en stond compromissen met de socialisten sluit, “We zullen niets dan verliezen!”, weet u nog? Met alle respect voor deze staatsman, maar met regelrecht emo-politiek geleuter wist hij zijn poulain Verhofstadt te redden door het voorstel van de Antwerpse Annick De Ridder (het stemrecht voor vreemdelingen terug naar de regeringstafel sturen) te counteren. Daarmee heeft de politieke vader van onze premier zijn partij meteen de slechtste dienst ooit bewezen. Zie maar naar 13 juni 2004. De VLD verliest intussen nog elke dag. Steeds verder en verder… en ze willen het maar niet begrijpen. Koppig tot in de kist?

Jurgen Hoefkens
gewezen parlementair medewerker W. Beysen (‘93-2000)
gewezen kabinetschef - VLD - stad Antwerpen
Tja, de Antwerpse blauwen hebben het zelf gezocht zeker? - De 'blauwe' in mijn streek redeneren totaal anders. En Antwerpen is toch maar een van onze 300 en zo veel steden, dat vergeten ze soms aan 't Scheld...
Boontjes is offline   Met citaat antwoorden
Oud 10 juni 2005, 19:43   #5
Boontjes
Parlementslid
 
Geregistreerd: 4 april 2005
Berichten: 1.600
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door FMisplon
In Memoriam VLD?
Moet ik na dat voor de betreurde Ward Beysen nu werkelijk ook een ‘In Memoriam’ schrijven voor de VLD zélf? Gaat de partij, gesticht eind 1992 uit de PVV onder bezielende impuls van Guy Verhofstadt, de huidige interne stormen nog lang overleven vooraleer uiteen te spatten in een handvol blauwkleurige splinterpartijtjes allerhande, of volledig te fragmenteren ten gevolge van een aantal spraakmakende mensen �* la Coveliers die er niet voor terugdeinzen om het als ‘cavalier seul’ te wagen? Zal de VLD 2005 nog heelhuids overleven, met de komende val van de federale regering in zicht? Of komt het definitieve einde van het Verhofstadt-sprookje pas in oktober 2006, wanneer in Antwerpen het Vlaams Belang van de Sinjoren ongetwijfeld, en wellicht met nog méér stemmen dan voorheen, de opdracht krijgt mee aan het besturen te gaan?

Ze hebben me gisteren in de Melsensstraat in Brussel niet zien staan de horde persmensen en –fotografen. Dat komt er van als je té lang achter de schermen van de politiek blijft.

En als je dan, als één van de eersten op het middaguur, je aanmeldt op het secretariaat en men je onder zachte dwang terug naar de straat verwijst omdat de Statutaire Commissie naar verluidt reeds beslist had dat de hoorzitting toch niet openbaar zou zijn, kan het teleurstellend, knagend gevoel alleen maar toenemen. Goed ingeduffeld tegen de bijtende koude had ik me, meer dan twee uur verdorie, tegen de donkerblauwe brievenbus van het VLD-hoofdkwartier geposteerd om stil, maar met groeiende verbijstering, het sinistere schouwspel gade te slaan. Maar het was goed zo. Hugo Coveliers moest zijn centrale rol ten volle kunnen uitspelen, en hij deed dat met verve. Nochtans spreken tal van krantenartikels nu over een zielig schijntoneel. Dat was ook zo. Maar was het daarom lachwekkend? Ik denk het niet, totaal niet. Abstractie makend van het ganse ‘Coveliers-verhaal’ en de poespas er omheen, kan men als nuchtere waarnemer niet anders dan concluderen dat er met de VLD iets héél ernstigs aan de hand is. Fundamenteel ernstig.

Wanneer de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van spreken op deze ‘gekunstelde’ wijze door de kopstukken van de VLD verkracht wordt, moet dat elk rechtgeaard burger minstens de wenkbrauwen doen fronsen. Wanneer je dan de groep rechters, die het inderdaad reeds van tevoren door de partijtop vastgelegde scenario enkel maar dienden uit te voeren, later in het TV-journaal over straat ziet strompelen, onder leiding van de 85-jarige paus van het nobele tuchtorgaan, die bij het voorlezen van het besluit tot uitzetting van Coveliers haast moest ondersteund worden door generatiegenoot Willy De Clercq, dan schaamde ik mij diep. Wat voor beeld moet de bevolking niet hebben van deze partij?

De gepensioneerdenbond in mijn lieftallige gemeente Viersel brengt met meer vitaliteit, én deftigere toneelstukken dan deze ogenschijnlijk uitgebluste bewakers van de partijstatuten!

Maar kom, terug naar de essentie. Wat ziet de burger die probeert neutraal een oordeel te vellen?

Punt 1. Er speelt zich een enorme ruzie af binnen een partij. Dat is echter niet nieuw in ons politiek bestel. Meestal draait het dan nog om tegengestelde belangen tussen individuen, vaak gebaseerd op louter egoïstische motieven.

Punt 2. Als het uitsluitend om een ideologisch debat zou gaan, omtrent de toekomst van het liberalisme in Vlaanderen, dan is de daaraan verbonden discussie bijzonder boeiend, maar ziet éénieder dat er inmiddels van het diepblauwe karakter in onze regeringen vandaag de dag alvast niet veel meer te merken valt.

Punt 3. Als in het ‘dossier Coveliers’ de Antwerpse senator, in de oorspronkelijke klacht, onder meer verweten wordt verbaal aan te sturen op het daadwerkelijk doorbreken van het ‘cordon sanitaire’ en een mogelijke bestuurscoalitie met het Vlaams Belang, en als dit krachtens de statuten van de partij werkelijk niet mag, dan moet voorzitter Bart Somers ook bepaalde van zijn Antwerpse VLD-schepenen voor de Statutaire Commissie dagen aangezien daar al jaren, achter de schermen, doch actief wordt ‘gelekt’ naar, én effectief samengewerkt wordt met het Vlaams Belang. Dat mag, meen ik toch te weten, zeker niet volgens de partij-statuten!

Daarenboven is het een vaststaand feit dat een overgroot deel van de Vlaamse kiezers, vooreerst in Antwerpen, wel degelijk wenst dat het Vlaams Belang ergens een keertje de kans krijgt om mee te besturen, om te kijken hoe dat gaat, of niet gaat, en nadien daaruit de passende conclusies te trekken. En vergeet nooit: de kiezers zijn uiteindelijk de baas, niet de huidige verstarde partijtenoren in hun ivoren torens, tot spijt van wie het benijdt. Ward Beysen zaliger, en nu Hugo Coveliers, zijn politici die dat zeer goed begrepen hebben, in naam van het liberalisme en in naam van een gezonde democratie.

Het lijkt er sterk op dat de Verhofstadt-droom binnenkort als een zeepbel doorprikt zal worden. Zijn VLD weegt onvoldoende in de regeringen, alsook in vele gemeentebesturen. De grote programmapunten van weleer, de beloftes van bij zijn start in juli 1999, worden niet waargemaakt. De ingrijpende voorstellen op het vlak van onze mobiliteit niet, de afschaffing van de stemplicht niet, de creatie van nieuwe arbeidsplaatsen niet, de daling van de fiscale druk niet, het terugdringen van het succes van het V.B. niet. Het stemrecht voor migranten wél, al was dat geen voorstel van de VLD. Eerlijk gezegd, schrale oogst in de ogen van de modale Belg.

Exact één jaar geleden stond Willy De Clercq met z’n armen te molenwieken op een VLD-congres, wijzend op het grote gevaar van het eventuele verlies van de macht wanneer je niet op tijd en stond compromissen met de socialisten sluit, “We zullen niets dan verliezen!”, weet u nog? Met alle respect voor deze staatsman, maar met regelrecht emo-politiek geleuter wist hij zijn poulain Verhofstadt te redden door het voorstel van de Antwerpse Annick De Ridder (het stemrecht voor vreemdelingen terug naar de regeringstafel sturen) te counteren. Daarmee heeft de politieke vader van onze premier zijn partij meteen de slechtste dienst ooit bewezen. Zie maar naar 13 juni 2004. De VLD verliest intussen nog elke dag. Steeds verder en verder… en ze willen het maar niet begrijpen. Koppig tot in de kist?

Jurgen Hoefkens
gewezen parlementair medewerker W. Beysen (‘93-2000)
gewezen kabinetschef - VLD - stad Antwerpen
Wat bedoel je met die-blauw?
1° De ikke-ikke cultuur?
2° De opening naar homo-huwelijken, adoptie voor holebii's, euthanasie?
3° De bescherming van wie heeft en het verder laten creperen van wie niet heeft (wat doet blauw aan Afrika?)?
4° Het 'eigen volk eerst'?
5° Of de universele, humanistische , open en anti-racistische partij die enkel wereldburgers kent.
Definieer eens en voor altijd wat 'blauw' is- misschien ga je dan minder ruzie maken.
Boontjes is offline   Met citaat antwoorden
Oud 17 juni 2005, 14:46   #6
phoebe
Parlementsvoorzitter
 
phoebe's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 5 december 2004
Berichten: 2.190
Standaard

Naar mijn mening is blauw sinds ze de premier mochten afleveren, dermate van richting veranderd dat het schrijdend en lachwekkend is om nu te zien wat voor stunts
ze nu uitvreten, men gaat van een centrum rechts in 360° naar links, zonder rekening te houden met hun over het algemene rechtse achterban, VLD heeft de voeling met zijn rechter vleugel achterban verloren of op z'n minst laten vertroebelen, wat spijtig is want ze konden inderdaad voor "verandering" zorgen, maar hebben hier monsterlijk gefaald door dat Verhofstad zich laat marrioneteren door de waalse PSer Elio Di Rupo.
__________________
cogitationis poenam nemo patitur men straft geen gedachten daar het enkel gedachten zijn

phoebe is offline   Met citaat antwoorden
Oud 20 augustus 2005, 15:09   #7
Chrilord
Lokaal Raadslid
 
Geregistreerd: 8 april 2005
Berichten: 389
Standaard

Wat nog erger is ,men word als trouwe blauwe verbaal aangevallen door mensen uit alle lagen van de maatschappij.Ik ken vele van die hardwerkende trouwe leden die nu beschaamd het hoofd buigen wanneer over politiek gepraat wordt.En zeggen dat dit de fout is van een paar hoogmoedige gekken die ons verraden hebben.Alles is begonnen bij het migrantenstemrecht.Dat was het eerste verraad,en het heeft niet meer opgehouden.Er zijn natuurlijk ook goede dingen gebeurd,het zou nog spijtig zijn...
__________________
ChRiLoRd
Chrilord is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 16:29.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be