Moeten volgende generaties onze staatsschuld afbetalen?

Herman Desmedt ©HD · 28 maart 2004, 15:01

Moeten de volgende generaties onze staatsschuld afbetalen?

We zitten met een torenhoge (269 Mjd Euro) staatschuld die moet afbetaald worden volgens Maastricht-afspraken en dat betekent jaarlijks een zodanig grote hap in onze begroting (ongeveer 1/3 in 2003) dat er geen financiële ruimte is voor een bedrijfsgunstiger en werkgunstiger klimaat en heel wat andere nuttige (en zelfs noodzakelijke) dingen.
Die grote hap volstaat dan nog niet om de staatsschuld echt af te bouwen, want de jongste jaren stijgt die staatsschuld, uitgedrukt in miljarden, bovendien nog lichtjes. De relatieve staatsschuld, ten opzichte van het BNP (zie ook Maastrichtnorm) daalt alleen maar omdat het BNP de jongste jaren net iets méér steeg dan de staatsschuld.
Wij zijn dus al meerdere jaren bezig met gewoon het doorschuiven van die staatsschuld naar de volgende generatie(s).
Bovendien was er voor die staatsschuld een aantal vervaldata voorzien en als mijn archieven nog juist zijn dan moet er dit jaar en de volgende 3 jaar een paar tientallen miljarden Euro’s extra op tafel komen (tenzij natuurlijk een schuldherschikking wordt bekomen, maar dat betekent dan extra miljarden doorschuiven naar de volgende generatie).

Hoe zit het nu met de volgende generatie(s) ?
Kijk maar even mee naar de volgende “bevolkingspiramide”:
http://statbel.fgov.be/figures/d21_nl.asp Selecteer 1 ste puntje “leeftijdspiramide”.
Dat dikker stuk van die half-opgeblazen ballonvorm, daar zit nu praktisch de ganse werkende bevolking. Maar vanaf nu gaan die baby-boomers stilaan allemaal met pensioen. De vergrijzing dus. Maar de vergrijzing is geen probleem voor de verre toekomst, de vergrijzing is NU al bezig. Op die grafiek is mooi te zien dat vanaf nu er méér mensen jaarlijks met pensioen gaan dan het gemiddeld geboortecijfers van de jongste jaren.
De toestand binnen 25 jaar, met een betere geneeskunde in het achterhoofd, zou wel eens kunnen zijn dat er meer dan 2,5 keer zoveel gepensioneerden zijn en met hooguit 2/3 van het huidig aantal werknemers in de privé (tenminste als men het overgedimensioneerd staatsapparaat serieus in de hand gehouden wordt en men er nog in slaagt voldoende werkgelegenheid in de privé te scheppen).
Die halfopgeblazen ballon wordt dus een paddestoel, waarvan de smallere stam voor de rest gaat moeten zorgen.
Nu extra véél kindjes bijmaken? Dat zal niet veel helpen, want die kindjes gaan ook 20 tot 25 jaar nodig hebben eer ze kunnen ingeschakeld worden op de arbeidsmarkt. Bovendien is het beter 25 dan 20 jaar, want gezien de evolutie wordt het noodzakelijk om in de toekomst zeer goede en zo hoog mogelijk opgeleide arbeidskrachten te hebben. (Dat stuk van de jeugd dat schoolmoe is en de willekeurig toegelaten nieuwe Belgen, daar zijn we dus ook al verkeerd mee bezig.)
Vandaar de berichten dat we binnenkort tot 70 jaar gaan moeten werken (dat zal NIET volstaan, tenzij er robotten in onze plaats gaan werken) of dat er geen pensioenen meer gaan zijn (inderdaad realistisch, want er zal ook, gezien ons huidig doorschuif-beleid, ook nog een flink pak STAATSSCHULD af te betalen zijn, bovendien met een pak minder “actieven”, een pak meer gepensioneerden en met bijkomende en hogere kosten)
Het zilverfondsje zal dat niet oplossen, vandaar de opmerking vanuit de bevolking dat dit fonds gereserveerd is om de pensioenen van politici mee te betalen.

Reken daarbij nog de energiefactuur die binnen dit en een paar jaar door schaarste aan fossiele brandstof en sluiting van onze kernenergie zal oplopen, de stijgende prijzen voor transport en de producten zelf, enz.

Men is in dat landje anderzijds al jaren bezig met een beleid van brugpensioenen, werkloosheidsuitkeringen ongelimiteerd in de tijd voor een legertje werklozen terwijl een hoop knelpuntjobs niet worden ingevuld, doe-maar-op politiek (zoals de eigen uitstapvergoeding), daarbovenop de jongste jaren van alles gratis, enz. Dat terwijl men bovenstaand probleem blijft verdoezelen. Maar wie zal dat mogen betalen?

Een pessimistische visie? Dit lijstje is niet eens volledig!

Het is niet de bedoeling van dit “epistel” om schuldigen voor dit alles te zoeken. Het is de bedoeling een probleem aan te geven en aan te sporen naar oplossingen te zoeken.

Concrete vragen :
- Wat doet U hieraan?
Concrete oplossingen graag! Kom niet af met te zeggen dat U die problemen niet geschapen heeft, met plannen waarvoor geen geld is (zie boven). Goede plannen vertrekken van de huidige situatie en met een minimum aan (of zelfs zonder) financiering.

- Waarom zijn beschikbare oplossingen nooit uitgevoerd geweest?
Dat die oplossingen niet populair zijn en tegen de belangen van vakbonden ingaan spreekt voor zich.

Dank bij voorbaat.

Rudi Daems · 2 april 2004, 19:13

Het klopt dat we met steeds minder mensen steeds meer “kosten” moeten dragen. De vergrijzing en de ontgroening zorgen ervoor dat het evenwicht tussen belastingen op arbeid en uitgaven voor onze sociale zekerheid zoek is. Daarom moeten we nieuwe inkomsten zoeken, zoals een vermogensbelasting, milieubelasting, aanpak fiscale fraude,…. We moeten ook investeren in een nieuwe arbeidsmarkt. Een betere toeleiding van werkzoekenden naar knelpuntberoepen door meer te investeren in opleiding, een meer pro-actieve benadering van werkloosheid (ipv te wachten tot men lang genoeg werkloos is om in aanmerking te komen voor tewerkstellingsmaatregelen) en echt werk maken van de idee dat ontspannen werken, langer werken mogelijk maakt.

De groenen hebben de volgende generaties altijd al heel belangrijk gevonden. Een groene politiek is erop gericht beslissingen te nemen in een breed perspectief van tijd en ruimte. Dwz beslissingen die een oplossing bieden voor de Vlaamse of Belgische problemen van vandaag, maar ook rekening houden met de wereld om ons heen en de belangen van de volgende generaties. De torenhoge staatsschuld is een erfenis die we niet graag doorgeven aan de volgende generaties. Net zomin als zware milieuvervuiling. Daarom hebben de groenen regeringsverantwoordelijkheid opgenomen en binnen de grenzen van de macht werk gemaakt van groene prioriteiten. Zoals het milieu- en natuurbeleid en een zorgbeleid waarbij de zorgvrager centraal staat. Ik hoop oprecht dat we ook in de toekomst in het Vlaams parlement verantwoordelijkheid zullen kunnen blijven opnemen. Maar dat hangt natuurlijk van de kiezer af

----------------
Rudi Daems
1e plaats Antwerpen
En wanneer stemt u weer groen! ?

Herman Desmedt ©HD · 2 april 2004, 19:22

Concreet, ik geef één mogelijke denkpiste:
Wat dacht U ervan als we in de toekomst de robots voor ons zouden laten werken ?
Vanaf nu een belasting op mechanisatie & robotisatie, maar met een terugverdieneffect, zodat investeren in die technologie niet stopt.
Bijvoorbeeld : De overheid helpt financieel bij de automatisering, maar recupereert via die belasting dubbel en dik de investering. De opbrengst gaat dan naar de pensioenen.

Marco · 3 april 2004, 18:42

Citaat:

... Wat dacht U ervan als we in de toekomst de robots voor ons zouden laten werken ? ...

En dit is je oplossing...?! Sorry maar ik dacht dat de groenen een maatschappijvreemde kijk hadden.

Robotten - in al zijn vormen - zijn al veel goedkoper dan mensen.

En belastingen daarop? In Brussel betaal je al een taks per computerbeeldscherm, onze kantoorrobot bij uitstek.

De lasten moeten niet omhoog maar [size=7]omlaag![/size]

Volg een cursus economie voor je dit soort onzin uitkraamt.

28 maart 2004, 15:01	#1
Herman Desmedt ©HD Minister-President Geregistreerd: 5 maart 2004 Locatie: Beersel (Halle-Vilvoorde dus) Berichten: 5.801	Moeten de volgende generaties onze staatsschuld afbetalen? We zitten met een torenhoge (269 Mjd Euro) staatschuld die moet afbetaald worden volgens Maastricht-afspraken en dat betekent jaarlijks een zodanig grote hap in onze begroting (ongeveer 1/3 in 2003) dat er geen financiële ruimte is voor een bedrijfsgunstiger en werkgunstiger klimaat en heel wat andere nuttige (en zelfs noodzakelijke) dingen. Die grote hap volstaat dan nog niet om de staatsschuld echt af te bouwen, want de jongste jaren stijgt die staatsschuld, uitgedrukt in miljarden, bovendien nog lichtjes. De relatieve staatsschuld, ten opzichte van het BNP (zie ook Maastrichtnorm) daalt alleen maar omdat het BNP de jongste jaren net iets méér steeg dan de staatsschuld. Wij zijn dus al meerdere jaren bezig met gewoon het doorschuiven van die staatsschuld naar de volgende generatie(s). Bovendien was er voor die staatsschuld een aantal vervaldata voorzien en als mijn archieven nog juist zijn dan moet er dit jaar en de volgende 3 jaar een paar tientallen miljarden Euro’s extra op tafel komen (tenzij natuurlijk een schuldherschikking wordt bekomen, maar dat betekent dan extra miljarden doorschuiven naar de volgende generatie). Hoe zit het nu met de volgende generatie(s) ? Kijk maar even mee naar de volgende “bevolkingspiramide”: http://statbel.fgov.be/figures/d21_nl.asp Selecteer 1 ste puntje “leeftijdspiramide”. Dat dikker stuk van die half-opgeblazen ballonvorm, daar zit nu praktisch de ganse werkende bevolking. Maar vanaf nu gaan die baby-boomers stilaan allemaal met pensioen. De vergrijzing dus. Maar de vergrijzing is geen probleem voor de verre toekomst, de vergrijzing is NU al bezig. Op die grafiek is mooi te zien dat vanaf nu er méér mensen jaarlijks met pensioen gaan dan het gemiddeld geboortecijfers van de jongste jaren. De toestand binnen 25 jaar, met een betere geneeskunde in het achterhoofd, zou wel eens kunnen zijn dat er meer dan 2,5 keer zoveel gepensioneerden zijn en met hooguit 2/3 van het huidig aantal werknemers in de privé (tenminste als men het overgedimensioneerd staatsapparaat serieus in de hand gehouden wordt en men er nog in slaagt voldoende werkgelegenheid in de privé te scheppen). Die halfopgeblazen ballon wordt dus een paddestoel, waarvan de smallere stam voor de rest gaat moeten zorgen. Nu extra véél kindjes bijmaken? Dat zal niet veel helpen, want die kindjes gaan ook 20 tot 25 jaar nodig hebben eer ze kunnen ingeschakeld worden op de arbeidsmarkt. Bovendien is het beter 25 dan 20 jaar, want gezien de evolutie wordt het noodzakelijk om in de toekomst zeer goede en zo hoog mogelijk opgeleide arbeidskrachten te hebben. (Dat stuk van de jeugd dat schoolmoe is en de willekeurig toegelaten nieuwe Belgen, daar zijn we dus ook al verkeerd mee bezig.) Vandaar de berichten dat we binnenkort tot 70 jaar gaan moeten werken (dat zal NIET volstaan, tenzij er robotten in onze plaats gaan werken) of dat er geen pensioenen meer gaan zijn (inderdaad realistisch, want er zal ook, gezien ons huidig doorschuif-beleid, ook nog een flink pak STAATSSCHULD af te betalen zijn, bovendien met een pak minder “actieven”, een pak meer gepensioneerden en met bijkomende en hogere kosten) Het zilverfondsje zal dat niet oplossen, vandaar de opmerking vanuit de bevolking dat dit fonds gereserveerd is om de pensioenen van politici mee te betalen. Reken daarbij nog de energiefactuur die binnen dit en een paar jaar door schaarste aan fossiele brandstof en sluiting van onze kernenergie zal oplopen, de stijgende prijzen voor transport en de producten zelf, enz. Men is in dat landje anderzijds al jaren bezig met een beleid van brugpensioenen, werkloosheidsuitkeringen ongelimiteerd in de tijd voor een legertje werklozen terwijl een hoop knelpuntjobs niet worden ingevuld, doe-maar-op politiek (zoals de eigen uitstapvergoeding), daarbovenop de jongste jaren van alles gratis, enz. Dat terwijl men bovenstaand probleem blijft verdoezelen. Maar wie zal dat mogen betalen? Een pessimistische visie? Dit lijstje is niet eens volledig! Het is niet de bedoeling van dit “epistel” om schuldigen voor dit alles te zoeken. Het is de bedoeling een probleem aan te geven en aan te sporen naar oplossingen te zoeken. Concrete vragen : - Wat doet U hieraan? Concrete oplossingen graag! Kom niet af met te zeggen dat U die problemen niet geschapen heeft, met plannen waarvoor geen geld is (zie boven). Goede plannen vertrekken van de huidige situatie en met een minimum aan (of zelfs zonder) financiering. - Waarom zijn beschikbare oplossingen nooit uitgevoerd geweest? Dat die oplossingen niet populair zijn en tegen de belangen van vakbonden ingaan spreekt voor zich. Dank bij voorbaat. __________________ Er zijn altijd 3 kanten aan een medaille ... en soms is die waar je eindeloos in de zelfde richting kan gaan zelfs nog de interessantste. ©HD

2 april 2004, 19:22	#3
Herman Desmedt ©HD Minister-President Geregistreerd: 5 maart 2004 Locatie: Beersel (Halle-Vilvoorde dus) Berichten: 5.801	Concreet, ik geef één mogelijke denkpiste: Wat dacht U ervan als we in de toekomst de robots voor ons zouden laten werken ? Vanaf nu een belasting op mechanisatie & robotisatie, maar met een terugverdieneffect, zodat investeren in die technologie niet stopt. Bijvoorbeeld : De overheid helpt financieel bij de automatisering, maar recupereert via die belasting dubbel en dik de investering. De opbrengst gaat dan naar de pensioenen. __________________ Er zijn altijd 3 kanten aan een medaille ... en soms is die waar je eindeloos in de zelfde richting kan gaan zelfs nog de interessantste. ©HD

2 april 2004, 19:13	#2
Rudi Daems Vreemdeling Geregistreerd: 28 maart 2004 Berichten: 21	Het klopt dat we met steeds minder mensen steeds meer “kosten” moeten dragen. De vergrijzing en de ontgroening zorgen ervoor dat het evenwicht tussen belastingen op arbeid en uitgaven voor onze sociale zekerheid zoek is. Daarom moeten we nieuwe inkomsten zoeken, zoals een vermogensbelasting, milieubelasting, aanpak fiscale fraude,…. We moeten ook investeren in een nieuwe arbeidsmarkt. Een betere toeleiding van werkzoekenden naar knelpuntberoepen door meer te investeren in opleiding, een meer pro-actieve benadering van werkloosheid (ipv te wachten tot men lang genoeg werkloos is om in aanmerking te komen voor tewerkstellingsmaatregelen) en echt werk maken van de idee dat ontspannen werken, langer werken mogelijk maakt. De groenen hebben de volgende generaties altijd al heel belangrijk gevonden. Een groene politiek is erop gericht beslissingen te nemen in een breed perspectief van tijd en ruimte. Dwz beslissingen die een oplossing bieden voor de Vlaamse of Belgische problemen van vandaag, maar ook rekening houden met de wereld om ons heen en de belangen van de volgende generaties. De torenhoge staatsschuld is een erfenis die we niet graag doorgeven aan de volgende generaties. Net zomin als zware milieuvervuiling. Daarom hebben de groenen regeringsverantwoordelijkheid opgenomen en binnen de grenzen van de macht werk gemaakt van groene prioriteiten. Zoals het milieu- en natuurbeleid en een zorgbeleid waarbij de zorgvrager centraal staat. Ik hoop oprecht dat we ook in de toekomst in het Vlaams parlement verantwoordelijkheid zullen kunnen blijven opnemen. Maar dat hangt natuurlijk van de kiezer af ---------------- Rudi Daems 1e plaats Antwerpen En wanneer stemt u weer groen! ?