Het evangelie van Mattheüs

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat is theorie. De praktijk moet je ook enten op de boeken rechters, koningen en kronieken en de archeologische geschiedenis van het gebied. Dan is het helemaal niet zo duidelijk.

Dat is naast de kwestie. Het ging over de vaststelling dat er in het evangelie staat dat Jezus louter gekomen is voor de kinderen Israëls. En dat horen sommigen blijkbaar niet zo graag.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Inderdaad dat is goed mogelijk. Archeologische opgravingen in die streek tonen in ieder geval aan, dat er maar weinig te vinden is van gebouwen van een mogelijke koning David. Ook heel het verhaal over Salomon, zijn tempel en zijn rijkdom is twijfelachtig. Men zoekt nog altijd naar de fabelachtige 'mijnen van Salomon'. Tot nu toe werden deze nooit gevonden.

Om weer op het onderwerp terug te keren. De andere stammen van israël zijn spoorloos verdwenen. Wie zijn de Samaritanen? de Kanaänieten? Moabieten? Amorieten en suikerbieten, enzovoort? Dus als Jezus zich tot de joden beperkte dan is dat logisch. De andere stammen of zonen van Israël waren onvindbaar. Nogal wiedes dus.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Om weer op het onderwerp terug te keren. De andere stammen van israël zijn spoorloos verdwenen. Wie zijn de Samaritanen? de Kanaänieten? Moabieten? Amorieten en suikerbieten, enzovoort? Dus als Jezus zich tot de joden beperkte dan is dat logisch. De andere stammen of zonen van Israël waren onvindbaar. Nogal wiedes dus.

Mij goed, maar dan richtte Jezus zich niet tot de niet-Joden. En daarover ging het.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door lomeanor

Ik vind dit een zeer vreemde discussie.

Vanuit de katholieke kerk alleszins is de bijbel zeker niet de enige weg naar het Goddelijke. Het Goddelijke wordt aangetroffen in de werkelijke ontmoeting met God als vader, zoon en Heilige Geest.

De heilige geest is Maria, zowel de moeder als de vrouw van God....

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Mij goed, maar dan richtte Jezus zich niet tot de niet-Joden. En daarover ging het.

Dat is duidelijk. Interessant is hier vooral dat hem woorden in de mond gelegd worden die vragen oproepen. Je citeert mattheüs 15 en daar staat dat een Kanaänitische vrouw Jezus aansprak. Waar in het NT wordt nog van Kanaänieten gesproken? Wie waren dat? Werd dat woord nog gebruikt? Als het een Palestijnse ofwel Filistijnse vrouw was geweest dan was zij ongetwijfeld zo genoemd. Ik concludeer dat dit hele voorval verzonnen is. Het wonder dat het vertelt is sowieso verzonnen. En het noemen van een Kanaänitische vrouw en het huis Israël verraadt dat de verteller zijn boodschap, die u goed hebt begrepen, verpakt heeft in een kletspraatje.

Dit is de mytische Jezus.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Grappig. Je besluit maakt het voor mij nu juist niet duidelijk. Ik ben geen jood, voor zover ik weet, en niet zo bekend met deze materie, maar ik dacht dat een jood uit de stam juda is, en uit het koninkrijk van David, en niet uit het andere rijk, het koninkrijk Israël.

Ja toch. Jood is de benaming voor alle leden van de 12 stammen en daaronder bevind zich ook het noordenrijk Israël en het zuidenrijk Judea, zelfs Edom. De inwoners van Judea waren Judeeërs.

Wel was er een verbond met de stam Levi, in die zin dat ze in de tempel dienden en dat de joden hen daarvoor rijkelijk betaalden.

Bij de inval van de Assyriërs is er een volksverhuizing ontstaan uit het Israël naar Judea. Het merendeel kwam uit de hoofdstad Samaria en hierdoor werden deze joden Samaritanen genoemd wat in feite Israëlieten waren.

Als Jezus dus zijn prediking beperkte tot de joden dan predikte hij niet tot de andere stammen.

Enkel tot de leden van de 12 stammen, waaronder bovenvermelde. En het ging hier niet om prediken van een of andere strekking, maar om op te roepen zich te houden aan de Wet en de voorschriften van Mozes.

Die andere stammen hadden geen synagogen en zongen geen Psalmen en hadden niet de profeten van de joden ontvangen. Ze hadden misschien de thora, maar niet de septuagint. Zo begrijp ik dat.

Ja toch, die hadden wél synagogen, maar er was maar één Tempel. De Septuagint is enkel de Griekse vertaling van de Torah.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

In aansluiting daarop moet nog vermeld worden dat er een merkwaardige gap is tussen de tijd dat de joden JHWH vereerden in de tabernakeltent en de eerste tempel in Jeruzalem, die in no time werd gebouwd door Salomo.

Historisch gezien heeft koning Josia de verlaten burcht op de rots in Jeruzalem tot Tempel laten ombouwen. Salomon heeft nooit een tempel gebouwd en zijn bestaan is zeer omstreden. Als hij al zou bestaan hebben offerde men toen nog in open lucht op de berg Garizim, zonder tempel.

Over de eredienst in de tijd van David is vrijwel niets bekend. Wel dat David de ark des verbonds naar Jeruzalem zou hebben gebracht.

Er is buiten het O.T. omzeggens niks over David bekend en heeft zeker niet de ark des verbonds naar Jeruzalem gebracht, als die al ooit bestaan zou hebben.
Wat men de 1e Tempel noemt is door Cyrus de Grote gebouwd.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Babylonische_ballingschap

De joodse godsdienst zou dus door Salomo zijn op touw gezet.

Neen, dit is op rekening van koning Josia.

Werd daarna verzaakt door de joden, die werden daarvoor gestraft met ballingschap in Babylon, en enkele generaties later gingen hun nazaten als vrome joden met kisten vol boekrollen, de thora, de Psalmen en profeten, terug naar het beloofde land, dat verlaten lag en wachtte op hun terugkeer. En hup, daar waren de joden en ze waren fanatieker dan hun voorvaderen ooit geweest waren. Hmm. Een constructie van schriftgeleerden?

Dit slaat al helemaal nergens op.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat is theorie. De praktijk moet je ook enten op de boeken rechters, koningen en kronieken en de archeologische geschiedenis van het gebied. Dan is het helemaal niet zo duidelijk.

Het koninkrijk Juda besloeg een klein deel van het land Kanaän. De rest was van de andere stammen.

Een aanrader om wat bij te spijkeren: https://www.bol.com/nl/p/de-bijbel-a...66/?country=BE

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Ja toch. Jood is de benaming voor alle leden van de 12 stammen en daaronder bevind zich ook het noordenrijk Israël en het zuidenrijk Judea, zelfs Edom. De inwoners van Judea waren Judeeërs.

Bij de inval van de Assyriërs is er een volksverhuizing ontstaan uit het Israël naar Judea. Het merendeel kwam uit de hoofdstad Samaria en hierdoor werden deze joden Samaritanen genoemd wat in feite Israëlieten waren.

Enkel tot de leden van de 12 stammen, waaronder bovenvermelde. En het ging hier niet om prediken van een of andere strekking, maar om op te roepen zich te houden aan de Wet en de voorschriften van Mozes.

Ja toch, die hadden wél synagogen, maar er was maar één Tempel. De Septuagint is enkel de Griekse vertaling van de Torah.

Bedankt Aton. Je bracht mij op het idee om wikip eens te raadplegen over Samaritanen. Dat zijn of liever waren inderdaad de andere stammen van Israël. Ze hadden hun eigen tempel op de berg Gerazim en alleen de 5 boeken van Mozes, wat ik al dacht. De joden onde de Makabeeën waren hen vijandig gezind.

Door de joden van het koninkrijk Juda werden zij niet geaccepteerd omdat Samaritanen naar hun mening niet het zuivere joodse geloof navolgden.

Na de terugkeer (538 v.Chr.) uit de Babylonische ballingschap van de inwoners van het Judadeden de Samaritanen een verzoek om de verwoeste tempel in Jeruzalem te helpen herbouwen, hetgeen de Judeeërs (vanaf toentertijd joden genaamd) afwezen.

Als ik mij niet vergis droeg Jezus zijn discipelen die hij uitzond op om geen Samaritaanse stad binnen te gaan. Dan is de bovengenoemde uitspraak bij Mattheüs daarmee in strijd? Want die zegt dat Jezus was uitgezonden tot Israël.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Bedankt Aton. Je bracht mij op het idee om wikip eens te raadplegen over Samaritanen. Dat zijn of liever waren inderdaad de andere stammen van Israël. Ze hadden hun eigen tempel op de berg Gerazim en alleen de 5 boeken van Mozes, wat ik al dacht. De joden onde de Makabeeën waren hen vijandig gezind.

Het noordenrijk ( Samaritanen ) hadden geen tempel, enkel een offertafel in open lucht. Koning Josia heeft deze verwoest en hen gedwongen zijn gerestaureerde burcht tot tempel gemaakt, te erkennen als centrum van het joodse geloof.

Door de joden van het koninkrijk Juda werden zij niet geaccepteerd omdat Samaritanen naar hun mening niet het zuivere joodse geloof navolgden.

De Samaritanen erkende enkel de Sjemot, Wajikra, Numeri en Dewariem. Na de ballingschap van Judeese upperclass en vrij gelaten onder Cyrus de Grote, heeft men Bereesjiet ( Genesis ) aan de Torah toegevoegd. Dit was een aangepaste versie van onderstaand epos :
https://nl.wikipedia.org/wiki/Enoema_Elisj
De Samaritanen hebben deze geschriften nooit erkend.

Na de terugkeer (538 v.Chr.) uit de Babylonische ballingschap van de inwoners van het Juda deden de Samaritanen een verzoek om de verwoeste tempel in Jeruzalem te helpen herbouwen, hetgeen de Judeeërs (vanaf toentertijd joden genaamd) afwezen.

Ook dat klopt niet. De Samaritanen zouden dit nooit verzocht hebben. Als vergoeding heeft Cyrus de Grote wel de Judeeërs een nieuwe tempel ( 1e ) bekostigd en vrachten ceders geleverd. Cyrus was een Zoroaster, maar werd zelfs door de Judeeërs als messias aanzien.

Als ik mij niet vergis droeg Jezus zijn discipelen die hij uitzond op om geen Samaritaanse stad binnen te gaan. Dan is de bovengenoemde uitspraak bij Mattheüs daarmee in strijd? Want die zegt dat Jezus was uitgezonden tot Israël.

Het wasde bedoeling van Jezus alle joden te verenigen, zelfs die uit Edom. Bij de Joodse Oorlog hebben de Edomieten zelfs troepenversterking gestuurd om Jeruzalem te ontzetten.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Bedankt Aton. Je bracht mij op het idee om wikip eens te raadplegen over Samaritanen. Dat zijn of liever waren inderdaad de andere stammen van Israël. Ze hadden hun eigen tempel op de berg Gerazim en alleen de 5 boeken van Mozes, wat ik al dacht. De joden onde de Makabeeën waren hen vijandig gezind.

Door de joden van het koninkrijk Juda werden zij niet geaccepteerd omdat Samaritanen naar hun mening niet het zuivere joodse geloof navolgden.

Na de terugkeer (538 v.Chr.) uit de Babylonische ballingschap van de inwoners van het Judadeden de Samaritanen een verzoek om de verwoeste tempel in Jeruzalem te helpen herbouwen, hetgeen de Judeeërs (vanaf toentertijd joden genaamd) afwezen.

Als ik mij niet vergis droeg Jezus zijn discipelen die hij uitzond op om geen Samaritaanse stad binnen te gaan. Dan is de bovengenoemde uitspraak bij Mattheüs daarmee in strijd? Want die zegt dat Jezus was uitgezonden tot Israël.

De Samaritanen hadden in feite niet veel te maken met die of ander Joodse stam. De Samaritanen waren deze Joden die achtergebleven waren na de bezetting door de Assyriërs (kolonisten) en die zich ook zo goed als zeker voor een deel vermengd hebben met deze laatsten. Zij werden door de ‘echte’ Joden beschouwd als laat ons maar zeggen als ‘half-Joden’ of als een soort ‘onechte’ Joden.

Nochtans claimden de Samaritanen de bezitters te zijn van het enige en ware religieus Jodendom. Immers zij hadden het religieus jodendom weten te bewaren zoals het beleden werd vóór de inval van de Assyriërs. En wellicht was dit ook zo.

Samaritanen bestaan nu nog. Maar de groep is ferm uitgedund. Deels door degeneratie, te wijten aan huwelijken in een te nauw bloedverwantschap.

Misschien bewijst uw referentie hierboven naar Jezus' verbod om Samaritaanse (onreine) steden binnen te gaan dat de Samaritanen door zeer wetsgetrouwe Joden niet meer als Joden werden beschouwd en geen deel meer uitmaakten van 'de kinderen Israels'.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door lomeanor

Ik vind dit een zeer vreemde discussie.

Vanuit de katholieke kerk alleszins is de bijbel zeker niet de enige weg naar het Goddelijke. Het Goddelijke wordt aangetroffen in de werkelijke ontmoeting met God als vader, zoon en Heilige Geest. Dit kan in de bijbel, in liturgie, in contemplatie of meditatie, in bezieling door goede werken,.... De leer van de Katholieke Kerk wordt ook niet omstandig beschreven in de Bijbel, wel in de Catechismus.

Ook de eerste Christenen (zie handelingen der Apostelen) volgden niet de punten en komma's van de Bijbel. Er was zelfs nog geen canon van het Nieuwe Testament. Zij spraken met elkaar en waren in gebed. In contemplatie met het Goddelijke geloofden zij in de gave van de Heilige Geest als weg naar waarheid en bezieling. Bijvoorbeeld de beslissing dat de heidenen zich niet moesten laten besnijden om Christen te worden: Jezus had hier nooit over gesproken, het stond in geen enkele tekst. Maar in aanwezigheid van de Heilige Geest poogden zij de wil van God te leren kennen.

Of zoals in de catechismus staat:


Misschien vind ik daarom deze discussie erg vreemd. Wie gelovig is (toch wanneer Katholiek gelovig) spreekt niet vanuit "slimme" interpretaties van bijbelteksten maar vanuit de transcendente ervaring van de persoonlijke relatie met het Goddelijke.

Het is eerder een protestants gegeven om sterk te focussen op de punten en komma's van bijbelteksten. Ik vraag me oprecht af of dat een manier is waarop je het Goddelijke kan bereiken.

Die persoonlijke relatie met het Goddelijke krijg je (ook volgens de Catechismus) door een je volledig openstellen vanuit een vrije keuze.

Op zich is dit een weg die niet zo vreemd is. Ook in bijvoorbeeld het boeddhisme, is juist het openstellen en het niet-weten de weg naar de ontmoeting met het verhevene. Ook een boeddhist wordt je niet door "slimme bemerkingen" op een louter cognitief niveau.

Men moet het zelfs niet zover gaan zoeken. Binnen de katholieke kerk werd zulke gedachtegang ook al eens gekoesterd. Ik denk hier aan het Quiëtisme dat een behoorlijke aanhang had en waarvan -bijvoorbeeld- madame de la Motte Guyon een grote adepte was. Maar het quiëtisme ging véél verder terug in de tijd. Reeds bij de eerste christenen vindt men er sporen van terug.

Onnodig te zeggen dat 'De Grote Kerk' niet veel moest hebben van dat quiëtisme. Immers, de quiëtisten hadden eigenlijk geen kerk nodig om tot God te komen. Dat zag de Kerk niet zo graag. En dan spreek ik niet eens over de zuivere mystiek. Mystiek die met een zeer groot wantrouwen door de kerk werd bejegend. Zolang als de mystici maar binnen de contouren bleven van de katholieke beginselen, werd zulke (christelijke) mystiek oogluikend getolereerd. Edoch, mystiek laat zich meer dan eens moeilijk binden door erg rationele geformuleerde dogma's.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

... Misschien bewijst uw referentie hierboven naar Jezus' verbod om Samaritaanse (onreine) steden binnen te gaan dat de Samaritanen door zeer wetsgetrouwe Joden niet meer als Joden werden beschouwd en geen deel meer uitmaakten van 'de kinderen Israels'.

In historisch opzicht is hun bestaan zeer interessant en ook de geschriften die zij bewaarden, waar Aton meer van weet, omdat dit een extra en min of meer onafhankelijke bron van informatie is over de joodse geschiedenis. Merkwaardig vind ik dat de Samaritanen oorspronkelijk het boek Genesis niet hadden. Dat Mattheüs vertelt dat Jezus niet tot hen predikte klopt met wat we weten over de verhoudingen tussen joden en Samaritanen. Wij zouden dit discriminatie noemen en zelfs racisme. Dat wordt enigszins gecompenseerd door de vertelling over de barmhartige Samaritaan.

Hoe dan ook, ik zie de eerder genoemde anekdote waarin Jezus een Kanaänitische vrouw uiteindelijk verhoort als een noodzakelijke theologische interpolatie in het levensverhaal van Jezus; namelijk om de belofte aan Jacob (Israël) in de mond van Jezus te kunnen leggen. De messias zou niet slechts de stam Juda redden, maar heel Israël. Zo wordt een theologische 'waarheid' ingelast om een historisch defect te herstellen. Want Jezus predikte niet tot de Samaritanen (Israël).

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

In historisch opzicht is hun bestaan zeer interessant en ook de geschriften die zij bewaarden, waar Aton meer van weet, omdat dit een extra en min of meer onafhankelijke bron van informatie is over de joodse geschiedenis. Merkwaardig vind ik dat de Samaritanen oorspronkelijk het boek Genesis niet hadden. Dat Mattheüs vertelt dat Jezus niet tot hen predikte klopt met wat we weten over de verhoudingen tussen joden en Samaritanen. Wij zouden dit discriminatie noemen en zelfs racisme. Dat wordt enigszins gecompenseerd door de vertelling over de barmhartige Samaritaan.

Hoe dan ook, ik zie de eerder genoemde anekdote waarin Jezus een Kanaänitische vrouw uiteindelijk verhoort als een noodzakelijke theologische interpolatie in het levensverhaal van Jezus; namelijk om de belofte aan Jacob (Israël) in de mond van Jezus te kunnen leggen. De messias zou niet slechts de stam Juda redden, maar heel Israël. Zo wordt een theologische 'waarheid' ingelast om een historisch defect te herstellen. Want Jezus predikte niet tot de Samaritanen (Israël).

Hoe komt u nu daarbij? Natuurlijk hadden de Samaritanen het (hun) boek Genesis.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Hoe komt u nu daarbij? Natuurlijk hadden de Samaritanen het (hun) boek Genesis.

Dat ze dat pas later toevoegden las ik bij Aton. Of heb ik dat mis?

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat ze dat pas later toevoegden las ik bij Aton. Of heb ik dat mis?

De kans dat het zo verlopen is, is zeer klein. De Samaritanen hadden waarschijnlijk reeds een Pentateuch voordat de Joden hun (huidige) versie schreven. De Samaritanen hebben hun eigen Pentateuch. Ook 'de Samaritaanse Torah' genoemd. Een versie volgens de hun zeer oude overgeleverde Samaritaanse traditie en in de Samaritaanse taal. Een pentateuch die ouder is dan de deze van het Jodendom, zo lijkt het . Zo ook hun boek Genesis dat vermoedelijk authentieker is dan de Joodse versie. De Abisha Scroll doet vermoeden dat de Samaritaanse Thorah (Pentateuch) inderdaad veel ouder is dan deze van de Joden. Zij beweren dit zelf ook natuurlijk. Er zijn duizenden verschillen tussen de Pentateuch van de Joden en deze van de Samaritanen. Soms grote verschillen, meestal kleinere verschillen.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat ze dat pas later toevoegden las ik bij Aton. Of heb ik dat mis?

Genesis is een verzameling van verhalen die totaal los staan van elkaar. Onder koning Josia heeft men deze tot een boekrol samengebracht en geredigeerd. Het eerste deel van Genesis (+/- tot hoofdstuk 10 ) is er pas bijgevoegd na de terugkomst van de joden uit ballingschap. De Torah als de vijf boeken van Mozes toeschrijven is ronduit een verzinsel. Voor de thuisblijvers ( Samaritanen ) waren de teksten over het scheppingsverhaal en de zondvloed totaal nieuw en aanvaarde deze niet. Jezus echter wou de plooien gladstrijken en alle stammen verenigen. De auteurs van het N.T. moesten wel omzichtig te werk gaan om geen partij voor het hoofd te stoten. Zo lijkt het alsof er warmen koud geblazen wordt. Bij Jezus' doop verschijnt Gods wijsheid in de vorm van een duif. Wat wou men hiermee duidelijk maken ? De kolonisten uit het noordenrijk Israël ( Samaritanen ) erkende nog Asjima ( meermaals te vinden in het O.T. ) en had het symbool duif. Michelangelo heeft haar nog naast God de Vader afgebeeld in de Sixtijnse kapel.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Genesis is een verzameling van verhalen die totaal los staan van elkaar. Onder koning Josia heeft men deze tot een boekrol samengebracht en geredigeerd. Het eerste deel van Genesis (+/- tot hoofdstuk 10 ) is er pas bijgevoegd na de terugkomst van de joden uit ballingschap. De Torah als de vijf boeken van Mozes toeschrijven is ronduit een verzinsel. Voor de thuisblijvers ( Samaritanen ) waren de teksten over het scheppingsverhaal en de zondvloed totaal nieuw en aanvaarde deze niet. Jezus echter wou de plooien gladstrijken en alle stammen verenigen. De auteurs van het N.T. moesten wel omzichtig te werk gaan om geen partij voor het hoofd te stoten. Zo lijkt het alsof er warmen koud geblazen wordt. Bij Jezus' doop verschijnt Gods wijsheid in de vorm van een duif. Wat wou men hiermee duidelijk maken ? De kolonisten uit het noordenrijk Israël ( Samaritanen ) erkende nog Asjima ( meermaals te vinden in het O.T. ) en had het symbool duif. Michelangelo heeft haar nog naast God de Vader afgebeeld in de Sixtijnse kapel.

Bedankt Aton. Hoofdstuk 10 is inderdaad een begin van Genesis. Want hoofdstuk 9 eindigt met de zondvloed en enkele namen van de zonen van Noach die als link dienen voor hoofdstuk 10. Daar lezen we hoe de aarde is bevolkt uit de afstammelingen van Noach. Die opsomming van volken is een de aardrijkskunde van een bepaald tijdstip en dat moet wel duizenden jaren na de vloed zijn. Dus is er een hiaat in Genesis van duizenden jaren tussen h9 en h10. De schrijver van h10 schreef of redigeerde ook de voorgaande hoofdstukken. Het zou natuurlijk fraai zijn als hij er bij had geschreven dat zijn naam Mozes was, maar dat is niet het geval. WE kunnen ons afvragen of h10 in 1200 v.C. kan zijn geschreven. Maar als de volken die er genoemd worden allemaal in 7e eeuw v.C. of daarna aanwezig waren ligt het voor de hand dat de tekst later is geschreven, en zeker niet door Mozes of Salomo.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Bedankt Aton. Hoofdstuk 10 is inderdaad een begin van Genesis. Want hoofdstuk 9 eindigt met de zondvloed en enkele namen van de zonen van Noach die als link dienen voor hoofdstuk 10. Daar lezen we hoe de aarde is bevolkt uit de afstammelingen van Noach. Die opsomming van volken is een de aardrijkskunde van een bepaald tijdstip en dat moet wel duizenden jaren na de vloed zijn. Dus is er een hiaat in Genesis van duizenden jaren tussen h9 en h10. De schrijver van h10 schreef of redigeerde ook de voorgaande hoofdstukken. Het zou natuurlijk fraai zijn als hij er bij had geschreven dat zijn naam Mozes was, maar dat is niet het geval. WE kunnen ons afvragen of h10 in 1200 v.C. kan zijn geschreven. Maar als de volken die er genoemd worden allemaal in 7e eeuw v.C. of daarna aanwezig waren ligt het voor de hand dat de tekst later is geschreven, en zeker niet door Mozes of Salomo.

Een aanrader om uit dit complex kluwen wijs te raken is dit zeker een aanrader:
https://www.bol.com/nl/f/wie-schreef...12/?country=BE

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Bedankt Aton. Hoofdstuk 10 is inderdaad een begin van Genesis. Want hoofdstuk 9 eindigt met de zondvloed en enkele namen van de zonen van Noach die als link dienen voor hoofdstuk 10. Daar lezen we hoe de aarde is bevolkt uit de afstammelingen van Noach. Die opsomming van volken is een de aardrijkskunde van een bepaald tijdstip en dat moet wel duizenden jaren na de vloed zijn. Dus is er een hiaat in Genesis van duizenden jaren tussen h9 en h10. De schrijver van h10 schreef of redigeerde ook de voorgaande hoofdstukken. Het zou natuurlijk fraai zijn als hij er bij had geschreven dat zijn naam Mozes was, maar dat is niet het geval. WE kunnen ons afvragen of h10 in 1200 v.C. kan zijn geschreven. Maar als de volken die er genoemd worden allemaal in 7e eeuw v.C. of daarna aanwezig waren ligt het voor de hand dat de tekst later is geschreven, en zeker niet door Mozes of Salomo.

De Joodse Pentateuch kan pas definitief geschreven zijn na het vastleggen van de Hebreeuwse taal. Volgens experts kwam het (oude) Hebreeuws er pas echt na de terugkeer uit de Babylonische gevangenschap. Dus rond de 6 de eeuw v.o.t. . En dus kan er geen enkele tekst geschreven zijn in het Hebreeuws in de 12de eeuw v.Chr.

Bij de Samaritanen ligt het misschien wel anders. Die gebruikten hun heilige boeken die geschreven waren in hun taal tijdens de Assyrische bezetting. En daarom zijn de heilige boeken van de Samaritanen wellicht ouder dan de Joodse Hebreeuwse heilige boeken. Maar toegegeven, niets is echt zeker in deze aangelegenheid.