Lombas; Wie zijn politiek gezien je grootste voorbeelden?

Pluche · 4 mei 2007, 19:30

Beste Lombas ik heb al ondervonden dat je heel veel politiekers uit het heden en het verleden kent, welke politiekers zijn u het meest bijgebleven?

lombas · 4 mei 2007, 21:44

Als het echt politici moeten zijn: Bastiat. Dat is een lichtend voorbeeld. Alle anderen zijn er ofwel adepten van of schaduwen.

longhorn · 5 mei 2007, 01:13

Ben je van plan om politiek een groot voorbeeld voor anderen te worden? Maw ga je in de 'aktieve' politiek of kijk je liever nog een paar jaar de kat uit de boom gezien je leeftijd en studies?

lombas · 5 mei 2007, 07:29

Naast het feit dat ik het gehele huidige systeem schuw? Ik weet niet of ik daar een geschikt persoon voor ben. Waarschijnlijk zou ik me teveel baseren op wat anderen vóór mij gezegd hebben, ik kan dat nu eenmaal niet lossen.

Als er dus iets in die zin zou plaatsvinden, zal ik het wel schrijven. Handelen laat ik over aan zij die er de verantwoordelijkheid van willen dragen en geschiktere staatsmannen zijn.

Laat me toevoegen dat het niet enkel een gebrek aan "ambitie" is - als het nastreven van een actieve politieke carrière "ambitieus" mag genoemd worden - maar vooral een onwil om de verantwoordelijkheid op te nemen. Ik houd van verantwoordelijkheid; sommige zijn echter te groot om te willen dragen.

duveltje382 · 5 mei 2007, 07:33

Als anti Socialist moet ik zeggen dat Bob Cools een groot politieker was,die geen steun kreeg van zijn partij....

Pluche · 5 mei 2007, 08:03

Kun je wat meer over Bastiat vertellen Lombas?

lombas · 5 mei 2007, 08:43

Ik heb je al eens meer over Bastiat verteld eh.

Franse Bask, geboren in 1801 te Bayonne. Kind van een handelsfamilie die kantoren had in zowel Frans als Spaans Baskenland. Maar wanneer Napoleon Spanje in 1808 binnenvalt, geraakt zijn familie in moeilijkheden. Bastiat ervaart wat oorlog en belemmering doet aan mensen en hun welzijn, hij zet zich er erg tegen af.

Zijn ouder sterven vroeg - zijn moeder rond het uitbreken van de oorlog met Spanje en zijn vader in 1810. Hij komt onder voogdij van zijn tante Justine. Tussen 1814 en 1818 studeert hij aan de prestigieuze Ecole de Sorèze, maar wanneer hij naar de universiteit wil gaan, wordt hij teruggeroepen om bij zijn oom in de familiezaak te gaan werken in Bayonne.

Daar gaat hij bij de vrijmetselaars "La Zelée" en neemt deel aan het politieke debat. Als in 1825 zijn grootvader sterft, erft hij het landgoed in het kleine dorpje Sengresse, nabij Mugron, waar hij een groot deel van zijn leven zal doorbrengen (het staat er nog altijd, trouwens). Hij tracht het landgoed te moderniseren met behulp van zijn pachters, maar slaagt niet echt. Wel heeft hij lange gesprekken met een buur, Coudroy, een socialist, die hem veel zullen bijbrengen.

Als in juli 1830 de revolutie uitbreekt, gaat Bastiat naar Bayonne om zijn steun uit te spreken en neemt deel aan de manifestaties. Dat wekt zijn lust op om politiek actief te worden, en nadat hij deel heeft genomen aan verkiezingen in 1831 en 1832 wordt hij in 1833 verkozen als raadsman in de kanton Mugron. Hij zal dat ambt lang blijven uitoefenen.

Een hele poos verder, in 1844, schrijft Bastiat zijn eerste belangrijk politiek economisch werk "Over de invloed van tarieven". Hij begint een correspondentie met de Brit Richard Cobden, op dat moment een parlementslid die ijvert voor het afschaffen van de Corn Laws (tarieven op graan). Het volgende jaar reist hij naar Londen om er de "Anti Corn Law League" in actie te zien: het is een brede beweging en hij wordt hartelijk verwelkomd door spilfiguren als Cobden en zijn grootste medestander John Bright (parlementslid).

In 1846 probeert hij de ACLL in Frankrijk te introduceren als de "Associatie voor de Vrijheid van Handel". Prominente leden zijn Michel Chevalier, Gustave de Molinari en Horace Say. Over de volgende jaren steekt hij heel wat moeite in de Associatie, reist het land rond, en vergaart bekendheid. Dat zal hem lonen wanneer in 1848 de revolutie nogmaals losbreekt.

Nu kan hij genoeg steun verzamelen om in het parlement verkozen te worden. Zijn meest geniale periode breekt aan met het schrijven van "De Wet" en "De Staat", enkele politiek economische stukken zoals de Petitie van de Kaarsenhandelaars en het ijveren in de Assemblée tegen Franse inmenging in de toenmalige Romeinse Republiek.

Maar wanneer hij in dat jaar deelneemt aan het Congres voor de Vrede van onder andere Victor Hugo, weet hij dat hij stervende is aan tuberculose. Zijn traktaten slaan aan bij de arbeidersklasse en het socialistische blad "De Stem van de Werkman" begint hem aan te vallen. Daarvan komt zijn polemiek met Proudhon.

In 1850 werkt hij aan een nieuwe onderwijswet, zijn laatste interveniëringen in de Assemblée vinden plaats. Hij sterft op Kerstavond van dat jaar in Rome - zijn begrafenis wordt bijgewoond door talloze prominenten van de tijd, als erfgenaam in het denken heeft hij de Belg de Molinari aangeduid.*

* Gebaseerd op een video'tje dat ik over hem gemaakt heb enige tijd terug.

Linkse Vogel · 7 mei 2007, 19:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik heb je al eens meer over Bastiat verteld eh.

Franse Bask, geboren in 1801 te Bayonne. Kind van een handelsfamilie die kantoren had in zowel Frans als Spaans Baskenland. Maar wanneer Napoleon Spanje in 1808 binnenvalt, geraakt zijn familie in moeilijkheden. Bastiat ervaart wat oorlog en belemmering doet aan mensen en hun welzijn, hij zet zich er erg tegen af.

Zijn ouder sterven vroeg - zijn moeder rond het uitbreken van de oorlog met Spanje en zijn vader in 1810. Hij komt onder voogdij van zijn tante Justine. Tussen 1814 en 1818 studeert hij aan de prestigieuze Ecole de Sorèze, maar wanneer hij naar de universiteit wil gaan, wordt hij teruggeroepen om bij zijn oom in de familiezaak te gaan werken in Bayonne.

Daar gaat hij bij de vrijmetselaars "La Zelée" en neemt deel aan het politieke debat. Als in 1825 zijn grootvader sterft, erft hij het landgoed in het kleine dorpje Sengresse, nabij Mugron, waar hij een groot deel van zijn leven zal doorbrengen (het staat er nog altijd, trouwens). Hij tracht het landgoed te moderniseren met behulp van zijn pachters, maar slaagt niet echt. Wel heeft hij lange gesprekken met een buur, Coudroy, een socialist, die hem veel zullen bijbrengen.

Als in juli 1830 de revolutie uitbreekt, gaat Bastiat naar Bayonne om zijn steun uit te spreken en neemt deel aan de manifestaties. Dat wekt zijn lust op om politiek actief te worden, en nadat hij deel heeft genomen aan verkiezingen in 1831 en 1832 wordt hij in 1833 verkozen als raadsman in de kanton Mugron. Hij zal dat ambt lang blijven uitoefenen.

Een hele poos verder, in 1844, schrijft Bastiat zijn eerste belangrijk politiek economisch werk "Over de invloed van tarieven". Hij begint een correspondentie met de Brit Richard Cobden, op dat moment een parlementslid die ijvert voor het afschaffen van de Corn Laws (tarieven op graan). Het volgende jaar reist hij naar Londen om er de "Anti Corn Law League" in actie te zien: het is een brede beweging en hij wordt hartelijk verwelkomd door spilfiguren als Cobden en zijn grootste medestander John Bright (parlementslid).

In 1846 probeert hij de ACLL in Frankrijk te introduceren als de "Associatie voor de Vrijheid van Handel". Prominente leden zijn Michel Chevalier, Gustave de Molinari en Horace Say. Over de volgende jaren steekt hij heel wat moeite in de Associatie, reist het land rond, en vergaart bekendheid. Dat zal hem lonen wanneer in 1848 de revolutie nogmaals losbreekt.

Nu kan hij genoeg steun verzamelen om in het parlement verkozen te worden. Zijn meest geniale periode breekt aan met het schrijven van "De Wet" en "De Staat", enkele politiek economische stukken zoals de Petitie van de Kaarsenhandelaars en het ijveren in de Assemblée tegen Franse inmenging in de toenmalige Romeinse Republiek.

Maar wanneer hij in dat jaar deelneemt aan het Congres voor de Vrede van onder andere Victor Hugo, weet hij dat hij stervende is aan tuberculose. Zijn traktaten slaan aan bij de arbeidersklasse en het socialistische blad "De Stem van de Werkman" begint hem aan te vallen. Daarvan komt zijn polemiek met Proudhon.

In 1850 werkt hij aan een nieuwe onderwijswet, zijn laatste interveniëringen in de Assemblée vinden plaats. Hij sterft op Kerstavond van dat jaar in Rome - zijn begrafenis wordt bijgewoond door talloze prominenten van de tijd, als erfgenaam in het denken heeft hij de Belg de Molinari aangeduid.*

* Gebaseerd op een video'tje dat ik over hem gemaakt heb enige tijd terug.

En politici van de moderne tijd?

Pølle · 8 mei 2007, 05:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Als er dus iets in die zin zou plaatsvinden, zal ik het wel schrijven.

Enige ambities daarin? Volgens mij zou je best wel kritische politieke columns kunnen schrijven ofzo

liberalist_NL · 8 mei 2007, 20:29

Lombas wat vind u van Frits Bolkestein? Het is altijd mijn grote voorbeeld geweest.

lombas · 9 mei 2007, 11:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Linkse Vogel

En politici van de moderne tijd?

Otto Guevara, Ron Paul, Edouard Fillias en zijn vrouw Sabine Herold, Barry Goldwater, dat soort mensen.

lombas · 9 mei 2007, 11:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Lombas wat vind u van Frits Bolkestein? Het is altijd mijn grote voorbeeld geweest.

Ik ben tegen de Bolkesteinrichtlijn, meer over Bolkestein weet ik niet echt.

Pølle · 9 mei 2007, 16:18

in welk land is de huidige politieke situatie volgens jou het beste (wellicht dus het meest libertarisch

) en waarom?

lombas · 9 mei 2007, 16:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Polle Tieker

in welk land is de huidige politieke situatie volgens jou het beste (wellicht dus het meest libertarisch

) en waarom?

New Hampshire
Alaska
Estland
Nieuw-Zeeland
Canada

Kleine landjes als San Marino en Andorra waar na zo goed niet in te geraken valt. Hetzelfde voor Zwitserland.

Voor de rest (onafhankelijke) gebieden met ruime vrijheidscharters waar evenmin zo goed binnen te raken valt, zoals Aland en Norfolk Island.

lombas · 9 mei 2007, 18:55

Ik ben Herbert Hoover en Robert Taft vergeten als voorbeeld.

liberalist_NL · 9 mei 2007, 18:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik ben Herbert Hoover en Robert Taft vergeten als voorbeeld.

Dat was toch die slechtste Amerikaanse president ooit?

lombas · 9 mei 2007, 19:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Dat was toch die slechtste Amerikaanse president ooit?

Hij vond zijn politieke carrière ongelofelijk vervelend. Dat is tof zie.

Percalion · 9 mei 2007, 19:29

Bah, Hoover, de vuile interventionist.

Graaf van Vlaanderen · 9 mei 2007, 19:40

Niccolò Machiavelli natuurlijk

Pølle · 9 mei 2007, 23:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Polle Tieker

Enige ambities daarin? Volgens mij zou je best wel kritische politieke columns kunnen schrijven ofzo

Je bent er eentje vergeten

. Ambities om te schrijven en zo "druk" uit te oefenen op de politieke kaste?

Trouwens, je vermeldde al eerder dat je nu ook al af en toe schrijft, zin om iets met ons te delen

?

4 mei 2007, 19:30	#1
Pluche Staatssecretaris Geregistreerd: 15 december 2006 Locatie: Regio Mechelen-Lier-Antwerpen-Brussel Berichten: 2.745	Lombas; Wie zijn politiek gezien je grootste voorbeelden? Beste Lombas ik heb al ondervonden dat je heel veel politiekers uit het heden en het verleden kent, welke politiekers zijn u het meest bijgebleven? __________________

4 mei 2007, 21:44	#2
lombas Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 juni 2005 Berichten: 42.814	Als het echt politici moeten zijn: Bastiat. Dat is een lichtend voorbeeld. Alle anderen zijn er ofwel adepten van of schaduwen. __________________ Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope)

5 mei 2007, 07:29	#4
lombas Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 juni 2005 Berichten: 42.814	Naast het feit dat ik het gehele huidige systeem schuw? Ik weet niet of ik daar een geschikt persoon voor ben. Waarschijnlijk zou ik me teveel baseren op wat anderen vóór mij gezegd hebben, ik kan dat nu eenmaal niet lossen. Als er dus iets in die zin zou plaatsvinden, zal ik het wel schrijven. Handelen laat ik over aan zij die er de verantwoordelijkheid van willen dragen en geschiktere staatsmannen zijn. Laat me toevoegen dat het niet enkel een gebrek aan "ambitie" is - als het nastreven van een actieve politieke carrière "ambitieus" mag genoemd worden - maar vooral een onwil om de verantwoordelijkheid op te nemen. Ik houd van verantwoordelijkheid; sommige zijn echter te groot om te willen dragen. __________________ Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope)

5 mei 2007, 07:33	#5
duveltje382 Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 21 oktober 2005 Locatie: geel 2440 Berichten: 27.815	Als anti Socialist moet ik zeggen dat Bob Cools een groot politieker was,die geen steun kreeg van zijn partij.... __________________ In alles zit er wel wat waarheid ,je moet er enkel maar naar willen luisteren

5 mei 2007, 08:03	#6
Pluche Staatssecretaris Geregistreerd: 15 december 2006 Locatie: Regio Mechelen-Lier-Antwerpen-Brussel Berichten: 2.745	Kun je wat meer over Bastiat vertellen Lombas? __________________

5 mei 2007, 01:13	#3
longhorn Minister-President Geregistreerd: 14 juli 2005 Berichten: 5.721	Ben je van plan om politiek een groot voorbeeld voor anderen te worden? Maw ga je in de 'aktieve' politiek of kijk je liever nog een paar jaar de kat uit de boom gezien je leeftijd en studies?

5 mei 2007, 08:43	#7
lombas Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 juni 2005 Berichten: 42.814	Ik heb je al eens meer over Bastiat verteld eh. Franse Bask, geboren in 1801 te Bayonne. Kind van een handelsfamilie die kantoren had in zowel Frans als Spaans Baskenland. Maar wanneer Napoleon Spanje in 1808 binnenvalt, geraakt zijn familie in moeilijkheden. Bastiat ervaart wat oorlog en belemmering doet aan mensen en hun welzijn, hij zet zich er erg tegen af. Zijn ouder sterven vroeg - zijn moeder rond het uitbreken van de oorlog met Spanje en zijn vader in 1810. Hij komt onder voogdij van zijn tante Justine. Tussen 1814 en 1818 studeert hij aan de prestigieuze Ecole de Sorèze, maar wanneer hij naar de universiteit wil gaan, wordt hij teruggeroepen om bij zijn oom in de familiezaak te gaan werken in Bayonne. Daar gaat hij bij de vrijmetselaars "La Zelée" en neemt deel aan het politieke debat. Als in 1825 zijn grootvader sterft, erft hij het landgoed in het kleine dorpje Sengresse, nabij Mugron, waar hij een groot deel van zijn leven zal doorbrengen (het staat er nog altijd, trouwens). Hij tracht het landgoed te moderniseren met behulp van zijn pachters, maar slaagt niet echt. Wel heeft hij lange gesprekken met een buur, Coudroy, een socialist, die hem veel zullen bijbrengen. Als in juli 1830 de revolutie uitbreekt, gaat Bastiat naar Bayonne om zijn steun uit te spreken en neemt deel aan de manifestaties. Dat wekt zijn lust op om politiek actief te worden, en nadat hij deel heeft genomen aan verkiezingen in 1831 en 1832 wordt hij in 1833 verkozen als raadsman in de kanton Mugron. Hij zal dat ambt lang blijven uitoefenen. Een hele poos verder, in 1844, schrijft Bastiat zijn eerste belangrijk politiek economisch werk "Over de invloed van tarieven". Hij begint een correspondentie met de Brit Richard Cobden, op dat moment een parlementslid die ijvert voor het afschaffen van de Corn Laws (tarieven op graan). Het volgende jaar reist hij naar Londen om er de "Anti Corn Law League" in actie te zien: het is een brede beweging en hij wordt hartelijk verwelkomd door spilfiguren als Cobden en zijn grootste medestander John Bright (parlementslid). In 1846 probeert hij de ACLL in Frankrijk te introduceren als de "Associatie voor de Vrijheid van Handel". Prominente leden zijn Michel Chevalier, Gustave de Molinari en Horace Say. Over de volgende jaren steekt hij heel wat moeite in de Associatie, reist het land rond, en vergaart bekendheid. Dat zal hem lonen wanneer in 1848 de revolutie nogmaals losbreekt. Nu kan hij genoeg steun verzamelen om in het parlement verkozen te worden. Zijn meest geniale periode breekt aan met het schrijven van "De Wet" en "De Staat", enkele politiek economische stukken zoals de Petitie van de Kaarsenhandelaars en het ijveren in de Assemblée tegen Franse inmenging in de toenmalige Romeinse Republiek. Maar wanneer hij in dat jaar deelneemt aan het Congres voor de Vrede van onder andere Victor Hugo, weet hij dat hij stervende is aan tuberculose. Zijn traktaten slaan aan bij de arbeidersklasse en het socialistische blad "De Stem van de Werkman" begint hem aan te vallen. Daarvan komt zijn polemiek met Proudhon. In 1850 werkt hij aan een nieuwe onderwijswet, zijn laatste interveniëringen in de Assemblée vinden plaats. Hij sterft op Kerstavond van dat jaar in Rome - zijn begrafenis wordt bijgewoond door talloze prominenten van de tijd, als erfgenaam in het denken heeft hij de Belg de Molinari aangeduid.* * Gebaseerd op een video'tje dat ik over hem gemaakt heb enige tijd terug. __________________ Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope) Laatst gewijzigd door lombas : 5 mei 2007 om 08:45.

8 mei 2007, 20:29	#10
liberalist_NL Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 16 januari 2006 Berichten: 28.141	Lombas wat vind u van Frits Bolkestein? Het is altijd mijn grote voorbeeld geweest.

9 mei 2007, 16:18	#13
Pølle Minister-President Geregistreerd: 21 maart 2007 Berichten: 2.829	in welk land is de huidige politieke situatie volgens jou het beste (wellicht dus het meest libertarisch ) en waarom?

9 mei 2007, 18:55	#15
lombas Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 juni 2005 Berichten: 42.814	Ik ben Herbert Hoover en Robert Taft vergeten als voorbeeld. __________________ Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope) Laatst gewijzigd door lombas : 9 mei 2007 om 18:58.

9 mei 2007, 19:29	#18
Percalion Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 29 december 2003 Locatie: Vrije Markt Berichten: 10.698	Bah, Hoover, de vuile interventionist. __________________ Hitler was a massmurdering fuckhead, as many important historians have said.

9 mei 2007, 19:40	#19
Graaf van Vlaanderen Partijlid Geregistreerd: 21 april 2007 Locatie: Vlaanderen Berichten: 287	Niccolò Machiavelli natuurlijk __________________ Vlaams zijn is trots zijn