De maagdelijke geboorte van Jezus.

[Jay-P.]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Mooi jong, doe je best maar.
Zoals het bekende Vlaamse spreekwoord zegt: "als je verstand het niet kan begrijpen, schijten gaat des te beter en het is zoveel leuker ook!"....

Ik las "scheiden" en was akkoord.

[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Maar hier geef je het toch zelf toe, de vrouw zoveel mogelijk ontvrouwelijke zogezegd haar ophemelen als bemiddelaarster tussen de arme mensen en de mannelijke God...
Hoe klinkt het in de Islam??? De vrouw is verantwoordelijk voor het gedrag, vooral op sexueel gebied, van de man...
Kan het dwazer... als de man nog te beestig is dat hij zijn eigen sexualiteit niet kan bedwingen, daar de vrouw voor verantwoordelijk stellen en haar in een (al of niet) gouden kooit gevangen zetten.
De rede zegt dat degene die geen verantwoordelijkheid kan nemen voor zijn eigen daden en daardoor over de schreeft dreigt te gaan; dat die persoon moet opgesloten worden en niet het doelwit van zijn onbetamelijk gedrag...

Ooit de boeken 'de vrouw onze voorvader' en 'van Venus tot Madonna gelezen'
Veel gaat duidelijker worden...

Het is inderdaad vreemd dat vrouwen in een functie tot een god, beoordeeld worden op het ontzeggen van een belangrijk stuk van hun identiteit als seksueel wezen.
Terwijl mannen daar totaal niet op worden afgerekend, zou dit zo zijn omdat mannen vrouwen vrezen? Angst dus?
Ook mannelijke begeerte ontsnapt immers aan ratio, daarom kunnen vrouwen die begeerd worden aanzetten tot gedrag waar mannen geen controle over hebben. Dat maakt religie tot basis om vrouwen te onderdrukken, te verheerlijken wanneer ze niet ook hun seksuele identiteit mogen laten zien.

Dat geeft mannen controle over hun angst.
Want waarom zou Maria niet gekoppeld zijn aan een man van een lagere stand als ze zelf was, omdat ze zwanger was? Misschien was ze verkracht door soldaten? Kwam voor, van alle tijden...wie zegt met zekerheid dat Jezus geen onbekende vader had, en mogelijk psychische problemen?

Wie kan met zekerheid aantonen dat Jezus niet getrouwd was, de normale status voor mannen van zijn leeftijd?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Het is inderdaad vreemd dat vrouwen in een functie tot een god, beoordeeld worden op het ontzeggen van een belangrijk stuk van hun identiteit als seksueel wezen.
Terwijl mannen daar totaal niet op worden afgerekend, zou dit zo zijn omdat mannen vrouwen vrezen? Angst dus?

Afrekenen? Niemand wordt "afgerekend", want wordt de maagdelijke staat omwille van het Rijk Gods heel hoog aangeprezen. Voor mannen als vrouwen. Voor beiden. Uw visie is dus niet die het christendom in traditionele vorm leert en benadrukt.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De eerste Nikolaüs naar wie u verwijst, wordt vermeld in de Handelingen. De christenen van Efeze verwierpen zijn leer en hielden geen gemeenschap met de volgelingen..

Wij zijn het dan eens dat de 'evangelist' Nikolaüs uit Openbaringen 2, die predikte in Pergamon en Efeze, dezelfde is als de discipel Nikolaüs in Handelingen 6, de Griekse proseiet. Wanneer was Nikolaüs actief in Pergamon en Efeze? Eerder dan Peulus of na Paulus of tegelijkertijd?
1) Paulus noemt verschillende evangelisten die in Klein-Azië volgelingen hadden, zoals Apollos. Waarom noemt hij Nikolaüs en de Nikolaieten niet? Als Nikolaüs een valse leer had verkondigd dan zou Paulus hem hebben genoemd en veroordeeld in zijn epistels.
2) Indien Openbaringen is te dateren in ca 90 na Chr. dan bestond de sekte van Nikolaüs nog steeds rond die tijd. Hijzelf zou echter allang zijn overleden.
3) Als Openbaringen oorsoronkelijk een joods geschrift was (Jewish Encyclopidia) dan zal de auteur gewaarschuwd hebben tegen de meest prominente 'christelijke' sekte. Dat was klaarblijkelijk niet de sekte van Paulus, maar de sekte van Nikolaus. Paulus maakt melding van sektarisme en van christenen die zeggen " ik behoor bij Paulus". Er is nog een merkwaardige overeenkomst, namelijk dat Nikolaus werd verworpen in Efeze volgens Openbarinen 2, en dat Paulus uit Efeze moest vluchten voor zijn leven. Wie kopiëerde wie? De auteur van de Openbaringen kopiëerde Handelingen of andersom? Conclusie:
(1) De sekte van Nikolaus is ontstaan ná de periode waarin, naar men aanneemt, Pauls actief was in het westen van Klein-Azië en Korinthië. Dat is in de tweede helft van de eerste eeuw.
(2) Paulus predikte niet in west Klein-Azie. Nikolaüs stichtte de christelijke godsdienst ná de verwoesting van Jeruzalem in 70 n. Chr.

De tweede Nikolaüs was bisschop van Myra.

In geen enkel van de twee gevallen gaat het om "de eerste christelijke heilige die overal werd vereerd".

Dat Nikolaüs bisschop was van Myra rond het jaar 300 ? staat niet vast. Het wordt door verschillende verhalen of legendes tegengesproken.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Deze lezing van Openbaringen 2 heeft grote consequenties voor de ontstaansgezchiedenis van het Christendom. Er wordt nanelijk gesuggereerd dat een joodse sekte in Pergamon de leer van Nicolaüs volgde, wat betekende dat zij joden waren die de Wet van Mozes verwierpen. Aangezien Nikolaüs de eerste christelijke heilige was die overal werd vereerd kan dit betekenen dat hij het christendom stichtte. De rol van Paulus moet dan worden herziien. Hierop kunnen de volgende drie hypothesen worden gebaseerd.

1) Dat is de minimum positie.
Uit Openbaringen 2 kan men opmaken dat tegen het einde van de eerste eeuw Nikolaüs een Joodse sekte leidde in Pergamon en dat hij predikte in Efeze. Zijn leer hield in dat de Wet van Mozes niet langer geldig was.

2) Dit is de medium positie.
Kerkvaders beschouwen de sekte van Nikolaüs als christenen. Sommigen noemen ze afvalligen en anderen verwerpen zulke beschuldigingen. Ook wordt gesteld dat Nikolaüs dezelfde is als de persoon met die naam die in Handelingen 6 wordt genoemd als een joodse proseliet uit Antiochie, die werd aangesteld om de goederen van de gemeenschap van christenen in Jeruzalem te beheren. Dat ihet dezelfde persoon betreft is zeer waarschijnlijk omdat Nikolaüs een Griekse naam is die verder niet voor komt in het NT. Dan zal de gemeenschap die in Hand. 6 uitvoerig wordt beschreven in werkelijkheid in Pergamon / Efeze / Myra hebben geleefd en niet in Jeruzalem. Dat is ook logisch omdat deze gemeenschap in 30 na Chr. onmogelijk in Jeruzalem kan zijn getolereerd! Handelingen 6 overbrugt dan een periode van ca 50 jaar na de executie van Jezus met een verzonnen verhaal over Petrus en zijn grote schare bekeerlingen in Jeruzalem en de prediking van Paulus.

3) Dit is de maximum positie:
De heilige Nikolaüs is de belangrijkste heilige van de Kerk vanaf het begin, hij wordt overal vereerd, en over zijn leven bestaan talloze legenden. Hij heeft geen epistels geschreven maar was kennelijk een voorloper van Paulus. Hijzelf zou een tijdlang ook in onthouding van seks geleefd hebben, al zijn er ook berichten dat hij vrije seks predikte. Dat laatste mogelijk naar aanleiding van de beschuldiging in Openbaringen 2 dat hij Bileam / Baalam navolgde. Dat wil echter zeggen dat hij Israël van de Weg des Heren deed afdwalen. Nikolaüs is dan klaarblijkelijk de stichter van het christendom. In Efeze kreeg hij tenslotte voet aan de grond, want volgens de kerkvaders was hij mogelijk bisschop van die stad tegen de tijd van keizer Constantijn. Hij moet echter veel vroeger geleefd hebben. Zijn volgelingen in Efeze begonnen kennelijk met de Mariaverering voor of rond het jaar 300. Volgens een legende zette hij aan om de tempel van Artemis in Efeze te sluiten. Hij is de beschermer van kinderen, terwijl Artemis de beschermster was van childbirth. Er wordt gezegd dat zijn zoon en drie dochters als maagden leefden tot hun dood. Nikolaüs wordt dus in verband gebracht met een maagdelijkheidscultus die ook op Maria is betrokken. Hij kan daarom ook de goddelijkheid van Christus en de maagdelijke geboorte hebben gepredikt.

De meeste informatie over Nicolaüs vindt men op Wikipedia. NewAdvent vertelt niet het hele verhaal van de kerkvaders.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Nicolaism

Maar ook bij Eusebius.

Alhoewel Eusebius niet altijd als de meest betrouwbare bron wordt beschouwd, blijft het interessant of wetenswaardig te lezen wat Eusebius ons zo weet te vertellen over die zogenaamde Nicolaus. Te meer dat er zeer weinig bekend is over de volgelingen van deze Nicolaus: de Nicolaïeten, een vroeg-christelijke groep die -volgens Eusebius- maar zeer kort heeft bestaan.
(Ik geef de tekst van Eusebius zo goed als letterlijk weer met zo min mogelijk archaïsmen)


Over Nicolaus en die naar hem worden genoemd.
Destijds bestond ook, zij het heel kort, de zogenaamde sekte der Nicolaïeten, waarvan de Apocalyps van Johannes eveneens melding maakt. Zij vereerden Nicolaus als een der medediakens van Stephanus, die door de apostelen waren uitgekozen voor de dienst der armen. Clemens van Alexandrië verhaalt in het derde boek der ‘Stromata’(1) woordelijk het volgende over hem:” Hij had naar men zegt, een vrouw in de bloei der jeugd. Toen na de Hemelvaart van de Heiland, de Apostelen hem jaloersheid verweten, geleidde hij haar voor en liet het aan wie dat wilde vrij, de vrouw te huwen. Deze handelswijze was in overeenstemming, zegt men, met deze uitspraak van hem: ” Men moet het vlees verachten” en door zich zonder meer, zonder nader toezien, naar dit feit en deze uitspraak te richten, geven de volgelingen van deze sekte zich aan schandelijke ontucht over. Ik vernam echter, dat die Nicolaus met geen andere vrouw, dan die hij gehuwd had, omgang gehad heeft en dat van zijn kinderen de meisjes tot in hun ouderdom maagd zijn gebleven en de zoon eveneens onbedorven bleef. Waar dit zo is, was het van zijn kant een verzaken aan de hartstocht, toen hij de vrouw die voorwerp van jaloezie was geweest midden in de kring der Apostelen en door zijn onthouding van de lusten, die hij het meest had nagejaagd, leerde hij inderdaad de verachting van het vlees. Want hij wilde, meen ik, naar het gebod van de Heiland niet twee heren dienen, het genot en de Heer. Men zegt dat ook Matthias geleerd heeft, het vlees te bestrijden en te verachten en er geen enkel genot aan toe te staan, maar de ziel te verrijken door geloof en inzicht.

Tot zover dan over hen, die in die tijden de waarheid trachtten te vervalsen en die, sneller dan men het zeggen kan, totaal verdwenen zijn.


(Eusebius, Kerkelijke Geschiedenis Boek III, Hoofdstuk XXIX, )




_________________
(1) Strom. III, 25 v.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Maar ook bij Eusebius.
(….)

Maar ook bij Eusebius.

Alhoewel Eusebius niet altijd als de meest betrouwbare bron wordt beschouwd, blijft het interessant of wetenswaardig te lezen wat Eusebius ons zo weet te vertellen over die zogenaamde Nicolaus. Te meer dat er zeer weinig bekend is over de volgelingen van deze Nicolaus: de Nicolaïeten, een vroeg-christelijke groep die -volgens Eusebius- maar zeer kort heeft bestaan.
(Ik geef de tekst van Eusebius zo goed als letterlijk weer met zo min mogelijk archaïsmen)


Over Nicolaus en die naar hem worden genoemd.
Destijds bestond ook, zij het heel kort, de zogenaamde sekte der Nicolaïeten, waarvan de Apocalyps van Johannes eveneens melding maakt. Zij vereerden Nicolaus als een der medediakens van Stephanus, die door de apostelen waren uitgekozen voor de dienst der armen. Clemens van Alexandrië verhaalt in het derde boek der ‘Stromata’(1) woordelijk het volgende over hem:” Hij had naar men zegt, een vrouw in de bloei der jeugd. Toen na de Hemelvaart van de Heiland, de Apostelen hem jaloersheid verweten, geleidde hij haar voor en liet het aan wie dat wilde vrij, de vrouw te huwen. Deze handelswijze was in overeenstemming, zegt men, met deze uitspraak van hem: ” Men moet het vlees verachten” en door zich zonder meer, zonder nader toezien, naar dit feit en deze uitspraak te richten, geven de volgelingen van deze sekte zich aan schandelijke ontucht over. Ik vernam echter, dat die Nicolaus met geen andere vrouw, dan die hij gehuwd had, omgang gehad heeft en dat van zijn kinderen de meisjes tot in hun ouderdom maagd zijn gebleven en de zoon eveneens onbedorven bleef. Waar dit zo is, was het van zijn kant een verzaken aan de hartstocht, toen hij de vrouw die voorwerp van jaloezie was geweest midden in de kring der Apostelen leidde en door zijn onthouding van de lusten, die hij het meest had nagejaagd, leerde hij inderdaad de verachting van het vlees. Want hij wilde, meen ik, naar het gebod van de Heiland niet twee heren dienen, het genot en de Heer. Men zegt dat ook Matthias geleerd heeft, het vlees te bestrijden en te verachten en er geen enkel genot aan toe te staan, maar de ziel te verrijken door geloof en inzicht.

Tot zover dan over hen, die in die tijden de waarheid trachtten te vervalsen en die, sneller dan men het zeggen kan, totaal verdwenen zijn.


(Eusebius, Kerkelijke Geschiedenis Boek III, Hoofdstuk XXIX, )




_________________

(1) Strom. III, 25 v.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Een mooi voorbeeld van het uit de context rukken van een bijbelvers. Wie dat wil begrijpen, moet het hele twistgesprek uit hoofdstuk 8 lezen.

En jij kan me dat natuurlijk niet duidelijk maken.
Je lijkt nu Aton wel.
Maar ik zou je aanraden het begin van het evangelie te lezen, hoe Maria overspel heeft gespeeld met Jahweh, dus een hoer was.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Jay-P.

Ik las "scheiden" en was akkoord.

Dan heb je het plaatje van Pandareus niet gezien.
Die neushoorn scheidt niet, maar schijt.

[Piero]

@Het Oosten

Wat Eusebius weet te vertellen is op het eerste gezicht niet waardevol. Want dat Nikolaüs uit Openbaringen 2 dezelfde zou zijn als die in Handelingen 6 kan een ieder vermoeden en beweren. En dat Nikolaüs zijn volgelingen zou aanzetten tot ontucht terwijl zijn vier kinderen maagden bleven is tegenstrijdig en moet uit twee bronnen afkomstig zijn. Maar bij nader inzien zit er een element in dat Eusebius misschien niet heeft opgemerkt. Namelijk dat Nikolaus vrouwen als 'gemeenschappelijk bezit' zag komt overeen met wat Handelingen 4 beschrijft, namelijk dat de eerste christenen in Jeruzalem in gemeenschap van goederen leefden. Verder blijkt dat er in die tekst van Handelingen is geknoeid als we de Statenvertaling en de King James en de Willibrord vertaling met elkaar vergelijken. Er is een enorm verschil. Ik geef hier de NBV in plaats van de SV en KJ, vanwege de leesbaaarheid.

NBV - Handelingen 4: 32 De groep mensen die het geloof had aanvaard, leefde eendrachtig samen. Geen van hen beschouwde zijn bezittingen als zijn persoonlijk eigendom, want ze hadden alles gemeenschappelijk. 33 De apostelen bleven met grote kracht getuigen van de opstanding van de Heer Jezus, en God begunstigde allen rijkelijk. (einde) (KJV en SV idem)

Willibrord. - 32 De menigte die het geloof had aangenomen, was een van hart en een van ziel en er was niemand die iets van zijn bezittingen zijn eigendom noemde; integendeel zij bezaten alles gemeenschappelijk. 33 Met kracht en klem legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van de Heer Jezus en rijke genade rustte op hen allen. 34 Er was geen enkele noodlijdende onder hen, omdat allen die landerijen of huizen bezaten, deze verkochten en de opbrengst ervan meebrachten 35 om aan de voeten van de apostelen neer te leggen. Aan ieder werd daarvan uitgedeeld naar zijn behoefte. 36 Zo bezat Jozef, een leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas - dit betekent: zoon van vertroosting - had gekregen, een akker die hij verkocht en waarvan hij het geld meebracht om het aan de voeten van de apostelen neer te leggen.

Dit hele verhaal over de samenleving in gemeenschap klopt van geen kanten. Alleen al omdat geen van de apostelen en Maria en familie inwoner was van Jeruzalem en omdat honderdan of duizenden personen niet zomaar van de ene dag op de andere in gemeenschap kunnen gaan leven. Ook blijkt dat de 12 apostelen jarenlang in de stad bleven in plaats van te gaan evangelisren in heel Judea en daarbuiten. Dit verhaal moet een adaptatie zijn van ee beschrijving van de een of andere joodse sekte uit die tijd. Ergo, heel het verhaal over Petrus' optreden, Filippus, Stefanus, letterlijk alles is verzonnen inclusief de rol van Nikolaüs. Die is nooit in Jeruzalem geweest! Maar het is wel mogelijk dat een beschrijving van de sekte van Nikolaüs in Pergamon, toen al een legende en onbetrouwbaar, is gebruikt om het gat te vullen tussen de dood van Jezus en het ontstaan van de eerste Grieks-christelijke gemeenschappen ca vijfendertig jaar later, rond het jaar 75. De Handelingen dateren dan omstreeks het jaar 90 en de auteurs hadden mogelijk een afschrift van de eerste hoofdstukken van de Openbaringen voorhanden - toen nog een opzichzelfstaand document.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

@Het Oosten

Willibrord. - 32 De menigte die het geloof had aangenomen, was een van hart en een van ziel en er was niemand die iets van zijn bezittingen zijn eigendom noemde; integendeel zij bezaten alles gemeenschappelijk. 33 Met kracht en klem legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van de Heer Jezus en rijke genade rustte op hen allen. 34 Er was geen enkele noodlijdende onder hen, omdat allen die landerijen of huizen bezaten, deze verkochten en de opbrengst ervan meebrachten 35 om aan de voeten van de apostelen neer te leggen. Aan ieder werd daarvan uitgedeeld naar zijn behoefte. 36 Zo bezat Jozef, een leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas - dit betekent: zoon van vertroosting - had gekregen, een akker die hij verkocht en waarvan hij het geld meebracht om het aan de voeten van de apostelen neer te leggen.

De tekst vanaf 34 vinden we niet in de KJ en de SV. De bron voor de neo-vulgaat had dus meer tekst dan de bronnen voor de KJ. De oorspronjelijke auteurs en afschrijvers gingen vrij om met het beschikbare bronmateriaal. Ook het vreselijke verhaal over Ananias en Safira dat hierna verteld wordt behoort tot dat materiaal. Petrus laat zich daar van zijn kwalijke kant zien als die twee personen dood neervallen nadat ze geld achter gehouden hadden en daarover logen tegen Petrus. Het verhaal is al een idiote legende voordat het in de Handelingen terecht komt. En dat wordt voor zoete koek geslikt.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

@Het Oosten

Willibrord. - 32 De menigte die het geloof had aangenomen, was een van hart en een van ziel en er was niemand die iets van zijn bezittingen zijn eigendom noemde; integendeel zij bezaten alles gemeenschappelijk. 33 Met kracht en klem legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van de Heer Jezus en rijke genade rustte op hen allen. 34 Er was geen enkele noodlijdende onder hen, omdat allen die landerijen of huizen bezaten, deze verkochten en de opbrengst ervan meebrachten 35 om aan de voeten van de apostelen neer te leggen. Aan ieder werd daarvan uitgedeeld naar zijn behoefte. 36 Zo bezat Jozef, een leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas - dit betekent: zoon van vertroosting - had gekregen, een akker die hij verkocht en waarvan hij het geld meebracht om het aan de voeten van de apostelen neer te leggen.

De tekst vanaf 34 vinden we niet in de KJ en de SV. De bron voor de neo-vulgaat had dus meer tekst dan de bronnen voor de KJ. De oorspronjelijke auteurs en afschrijvers gingen vrij om met het beschikbare bronmateriaal. Ook het vreselijke verhaal over Ananias en Safira dat hierna verteld wordt behoort tot dat materiaal. Petrus laat zich daar van zijn kwalijke kant zien als die twee personen dood neervallen nadat ze geld achter gehouden hadden en daarover logen tegen Petrus. Het verhaal is al een idiote legende voordat het in de Handelingen terecht komt. En dat wordt voor zoete koek geslikt. Zo zijn twee no-names die dood neervielen onsterfelijk beroemd gemaakt. Maar Jozef, een leviet uit Cyprus (34), ook ooit een no-name, is onsterfelijk beroemd geworden omdar hij een akker verkocht had en het geld daarvoor aan de voeten van de apostelen had gelegd, waarvoor hij "de zoon van vertroosting" werd genoemd. De mensen waren dol op verhalen dus kwamen er verhalen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het verhaal is al een idiote legende voordat het in de Handelingen terecht komt. En dat wordt voor zoete koek geslikt.

De maagdelijke geboorte is ook slechts een legende en dat wordt door Piero voor zoete koek geslikt.
Om over de gehele bijbel maar te zwijgen.
Allemaal legende en mythe en fantasie.
Alleen dat het Joodse volk werkelijk heeft bestaan.
Nu: vooruit dan maar.
Maar veel bijzonders was het niet.
Andere volkeren hebben veel meer cultuur geschapen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

En jij kan me dat natuurlijk niet duidelijk maken.
Je lijkt nu Aton wel.

U vergist zich, daar Aton de bijbel niet in de context wenst te lezen. Een noodzaak waar ik u op wijs. Wil u dat vers begrijpen, dan zal u het hele verhaal dat in het hoofdstuk voorkomt, moeten doornemen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Maar ook bij Eusebius.

Zoals ik aangaf: niets over mogelijke Mariaverering zoals Piero ons probeert wijs te maken.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Verder blijkt dat er in die tekst van Handelingen is geknoeid als we de Statenvertaling en de King James en de Willibrord vertaling met elkaar vergelijken. Er is een enorm verschil. Ik geef hier de NBV in plaats van de SV en KJ, vanwege de leesbaaarheid.

NBV - Handelingen 4: 32 De groep mensen die het geloof had aanvaard, leefde eendrachtig samen. Geen van hen beschouwde zijn bezittingen als zijn persoonlijk eigendom, want ze hadden alles gemeenschappelijk. 33 De apostelen bleven met grote kracht getuigen van de opstanding van de Heer Jezus, en God begunstigde allen rijkelijk. (einde) (KJV en SV idem)

Uw bewering klopt niet. In de SV eindigt het vierde hoofdstuk van de Handelingen niet met vers 33. Wel met vers 37. Ook de KJV.

Ik geef de tekst weer vanaf vers 32 tot het einde:

32 En de menigte van degenen, die geloofden, was een hart en een ziel; en niemand zeide, dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen ware, maar alle dingen waren hun gemeen. 33 En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding van den Heere Jezus; en er was grote genade over hen allen. 34 Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten den prijs der verkochte goederen, en legden dien aan de voeten der apostelen. 35 En aan een iegelijk werd uitgedeeld, naar dat elk van node had. 36 En Joses, van de apostelen toegenaamd Barnabas (hetwelk is, overgezet zijnde, een zoon der vertroosting), een Leviet, van geboorte uit Cyprus, 37 Alzo hij een akker had, verkocht dien, en bracht het geld, en legde het aan de voeten der apostelen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De tekst vanaf 34 vinden we niet in de KJ en de SV. De bron voor de neo-vulgaat had dus meer tekst dan de bronnen voor de KJ. De oorspronjelijke auteurs en afschrijvers gingen vrij om met het beschikbare bronmateriaal.

Onjuist. Zoals aangegeven gaat hoofdstuk 4 in de SV verder dan vers 34. De SV is trouwens gebaseerd op de TR, de Griekse tekst geredigeerd door Erasmus. Met vulgaat of neovulgaat heeft het niets te maken.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Onjuist. Zoals aangegeven gaat hoofdstuk 4 in de SV verder dan vers 34. De SV is trouwens gebaseerd op de TR, de Griekse tekst geredigeerd door Erasmus. Met vulgaat of neovulgaat heeft het niets te maken.

Er zijn wel degelijk verschillen in de eerdere versies van de KJv en de SV.

https://www.opendebijbel.nl/?search=...ngen+4%3A13-33

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Er zijn wel degelijk verschillen in de eerdere versies van de KJv en de SV.

Neen, de SV heeft al altijd 37 verzen gehad in hoofdstuk 4.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Er zijn wel degelijk verschillen in de eerdere versies van de KJv en de SV.

Onjuist.

Hier de SV van 1637:

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Er zijn wel degelijk verschillen in de eerdere versies van de KJv en de SV.

Ook de KJV 1611 toont aan dat uw bewering manifest onwaar is: