Nicolas Bourgeois, een Frans-Vlaamse voorman om niet te vergeten

[marie daenen]

https://doorbraak.be/recensies/nicol...t-te-vergeten/

Wat is je bijgebleven? Wat moeten wij van hem onthouden?

‘Afgezien van de vele persoonlijke herinneringen, drie dingen. Ten eerste zijn humoristische, maar bikkelharde kritiek van het centralistische, jakobijnse Frankrijk en van de imperialistische neigingen van de francofonie: “De francofonie wordt alleen door haarzelf bedreigd. Dat ze zich verzorgt en alles zal beter gaan. Ook in Europa”…

Bourgeois was een bevoorrechte getuige van de bloedigste eeuw uit onze Europese geschiedenis

Het jakobinisme noemde hij “het evangelie van de vijf republieken die elkaar opvolgden aan de oevers van de Seine”. De gedachte dat een staat bepaalt wie en wat het volk is, zijn taal en cultuur, was voor hem een ondraaglijke gedachte en – objectief – de bron van onnoemelijk leed in Europa. Vergeet het tijdskader niet, Bourgeois was een bevoorrechte getuige van de bloedigste eeuw uit onze Europese geschiedenis.

België is een “goed” voorbeeld van het verder woekeren van het jakobinisme. Als je een Georges-Louis Bouchez hoort, dan weet je het wel. Na Frankrijk is het jakobijnse gif natuurlijk in Spanje het sterkst beleidsbepalend. De Catalanen ondervinden dat dagelijks.’

Wat is daarop volgens Nicolas Bourgeois het positieve antwoord?

een overtuigde voorstander van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren, de anti-jakobijnse gedachte bij uitstek

‘Dat is mijn tweede punt. Nicolas Bourgeois was een overtuigde voorstander van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren, de anti-jakobijnse gedachte bij uitstek. Dat zelfbeschikkingsrecht moest ook aan de kwantitatief kleine volkeren worden gegund. Maar om te vermijden dat Europa een krabbenmand zou worden, is er een tegengewicht nodig. Dat was voor hem het federalisme, in casu een federaal Europa. Kleine volkeren zouden anders in de kortste keren weer hapklare brokken worden voor grote, jakobijns geïnspireerde staten. Hij was op dat vlak een voorbeeldig leerling van Alexandre Marc (Frans-Russisch schrijver en filosoof, gangmaker van het federalistische denken – red.) en Denis de Rougemont (Zwitserde denker die ijverde voor een federale orde in Europa – red.). ‘

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

https://doorbraak.be/recensies/nicol...t-te-vergeten/

Wat is je bijgebleven? Wat moeten wij van hem onthouden?

‘Afgezien van de vele persoonlijke herinneringen, drie dingen. Ten eerste zijn humoristische, maar bikkelharde kritiek van het centralistische, jakobijnse Frankrijk en van de imperialistische neigingen van de francofonie: “De francofonie wordt alleen door haarzelf bedreigd. Dat ze zich verzorgt en alles zal beter gaan. Ook in Europa”…

Bourgeois was een bevoorrechte getuige van de bloedigste eeuw uit onze Europese geschiedenis

Het jakobinisme noemde hij “het evangelie van de vijf republieken die elkaar opvolgden aan de oevers van de Seine”. De gedachte dat een staat bepaalt wie en wat het volk is, zijn taal en cultuur, was voor hem een ondraaglijke gedachte en – objectief – de bron van onnoemelijk leed in Europa. Vergeet het tijdskader niet, Bourgeois was een bevoorrechte getuige van de bloedigste eeuw uit onze Europese geschiedenis.

België is een “goed” voorbeeld van het verder woekeren van het jakobinisme. Als je een Georges-Louis Bouchez hoort, dan weet je het wel. Na Frankrijk is het jakobijnse gif natuurlijk in Spanje het sterkst beleidsbepalend. De Catalanen ondervinden dat dagelijks.’

Wat is daarop volgens Nicolas Bourgeois het positieve antwoord?

een overtuigde voorstander van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren, de anti-jakobijnse gedachte bij uitstek

‘Dat is mijn tweede punt. Nicolas Bourgeois was een overtuigde voorstander van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren, de anti-jakobijnse gedachte bij uitstek. Dat zelfbeschikkingsrecht moest ook aan de kwantitatief kleine volkeren worden gegund. Maar om te vermijden dat Europa een krabbenmand zou worden, is er een tegengewicht nodig. Dat was voor hem het federalisme, in casu een federaal Europa. Kleine volkeren zouden anders in de kortste keren weer hapklare brokken worden voor grote, jakobijns geïnspireerde staten. Hij was op dat vlak een voorbeeldig leerling van Alexandre Marc (Frans-Russisch schrijver en filosoof, gangmaker van het federalistische denken – red.) en Denis de Rougemont (Zwitserde denker die ijverde voor een federale orde in Europa – red.). ‘

Oké, nu wordt het eens door iemand anders gezegd en met de juiste bewoording, zonder het over mijn zogenaamde voortdurende francofiele haat te hebben...

Mijn ogen hier in het zuiden van het land werden geopend door de onmogelijk te ontkennen constatatie dat er van uit franstalige kant geen enkele maar dan ook geen enkele wil was tot samenwerking, tot samenleving, maar dan op voet van gelijkheid met de Vlamingen...
De francofonie stond als een god boven alles en nu zit la Belgique nog altijd, en zonder de minste verzwakking vast aan dat beeld...
Bewijs, het volledig in het Nederlands gestelde discour door Flip dat de partijen hun vooroordelen moesten laten varen en moesten samenwerken... , dan zonder zelfs de weet van zijn eigen partijleider komt daar ineens Geens op de proppen en Bouchez die op de franstaligen TV kwam zeggen dat Geens moest slagen en zou slagen want hij had meer te verliezen dan alleen maar geen Belgische regering die gevormd zou worden...

Het ging vroeger niet, want de CD&V was zogezegd niet betrokken partij en nu de CD&V wel betrokken partij zou zijn, nu wachten ze, la Belgique op de CD&V bocht... of anders gezegd op de nieuwe Vlaamse knieval...

Wat heeft Geens, bij het niet slagen in zijn formatieopdracht nog meer te verliezen??? Of anders gezegd welke maffieuze omkoopsom is hem beloofd om francofoon la Belgique staande te houden???

[Elio di Supo]