Ons onderwijs: een waarheid als een koe...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Het niveau van de exacte wetenschappen in Rusland is nog steeds vernoemenswaardig.

Niet overdrijven, de academici deden hun best, maar de apparatjik eisten meer en meer middelen op om hun eigen leefomstandigheden te handhaven.

Ja, juist, ik had mij ongelukkig uitgedrukt. Met "lapzwanzen" bedoelde ik het Soviet systeem. Inderdaad, wat exacte wetenschappen betreft zijn Russen altijd straffe gasten geweest, en vandaag de dag nog altijd. Gelijk welke Rus die uit hun onderwijs komt ginder, praat en rekent de gemiddelde Europeaan met zelfde diploma in 10 minuten onder de bank.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Tot het mis gaat.

Klopt, en dat zie ik dan vanuit het kikkerperspectief.

Ik moet dan zelfs erkennen dat die mensen die die software pakketten gebruiken, veel sneller tot een veel beter resultaat komen dan ik, die die maar heel sporadisch aanraak. Zij kennen namelijk de gebruikershandleiding van die pakketten als hun broekzak, omdat ze dat van 's morgens tot 's avonds gebruiken.

Maar ik ben een "oude school" ingenieur: als ik iets moet berekenen dat belangrijk is (ttz, dat de gevolgen erg zijn als ik mij vergis), dan doe ik altijd eerst een eenvoudige berekening op een simpel modelleke met de hand. Als een software pakket dan nadien totaal andere waarden geeft die meer dan een zekere factor afwijken van mijn simpele schatting, dan wil ik weten waarom, en ga dan mijn simpel modelleke eerst met datzelfde pakket berekenen, om dan meer en meer details toe te voegen, en te zien wanneer het resultaat serieus verandert, en mij dan af te vragen of dat fysisch zin heeft.
Als het pakket mij iets geeft dat maar 20% afwijkt van mijn handberekening, dan geloof ik het van de eerste keer (en was het dus zelfs niet echt nodig in de eerste plaats....)

Simpel voorbeeld: als een stalen balk zogezegd 10 cm doorbuigt met het pakket, en met de hand vind ik 3 mm, dan is er ergens iets dat totaal onbegrepen is, en moeten we eerst weten waarom alvorens verder te doen. Niet met de hand kunnen uitrekenen dat het ongeveer 3 mm moet zijn en moeten geloven dat het dan wel 10 cm is, zou mij hetzelfde gevoel geven als in mijn onderbroek de metro moeten pakken...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hier zie je de oorzaak:

http://www.standaard.be/cnt/dmf20180617_03566235

Ik volg al vele jaren de "tendensen" in het onderwijs, en dit soort dwazigheden is heel "in" (het tij begint een beetje te keren, toegegeven).
Dat is het equivalente aan "we moeten de kinderen niet meer leren rekenen met de hand want er bestaan rekenmachientjes".

Het fundamenteel idiote aan zo een standpunt, dat dus nu al ongeveer 30 of 40 jaar gevoerd wordt als "progressief discours" en waarbij je als "reactionaire antiquiteit" afgedaan wordt als je er niet mee meeloopt, is dat onderwijs twee doelstellingen heeft: vorming en vaardigheid. Men kijkt enkel maar naar de vaardigheid, en dan stelt men vast dat die vaardigheid op het eerste gezicht niet meer zo noodzakelijk is als vroeger. Maar het AANLEREN van die vaardigheid was wel VORMEND. Door de vaardigheid dus niet meer als doelstelling te stellen, gaat men ook het vormende aspect verliezen.

Het is natuurlijk zo dat het gemakkelijker is om vaardigheden te evalueren dan de vorming (die intern is) na te gaan. En dan is het excuus gemakkelijk dat de evaluatie van de vaardigheid dom en zonder veel noodzaak is.

Inderdaad maken volwassenen nog maar weinig delingen met de hand. Iedereen gebruikt een rekenmachientje. Men zou dus domweg kunnen stellen dat het aanleren van een deling met de hand zinloos geworden is. Niks is minder waar: door als kind met die deling te leren werken, krijgt men een betere vorming, een beter inzicht, interioriseert men beter het numeriek systeem ; maar de enige manier om dat te evalueren, is van die kleine wat delingen laten te maken met potlood en papier.

Onderwijs, vooral in de lagere school, is geen onderwijs met directe praktische finaliteit: het is vooral een VORMEND onderwijs. De praktische vaardigheden die men daar opdoet zijn eigenlijk bijkomstig ; wat belangrijk is, is het inzicht in getallen en taal dat men opdoet door al die "saaie" vaardigheden aan te leren. Alle gedichtjes die je moest leren opzeggen, is geen vaardigheid die later nodig is: je gaat die gedichtjes nooit meer moeten opzeggen als volwassene. Maar ondertussen leerde je je geheugen gebruiken, de zinnetjes van het gedichtje heel van dichtbij (elk woordje) en zo voort. Het is niet de vaardigheid (het opzeggen van dat specifieke gedichtje) maar wel de vorming die belangrijk is (geheugen, taalgebruik...)

De "dt" regel geeft inzicht in de grammatica van de zin (of beter: om de dt regel kunnen toe te passen, moet je inzicht hebben in de grammatica van de zin), en de grammatica van de zin is een essentieel onderdeel van de logische structuur van de semantiek die de zin draagt. De eigenlijke vaardigheid van de dt regel is minder belangrijk dan het inzicht dat het bijbrengt door het aan te leren. Het evalueren van de toepassing van de dt regel is dus niks anders dan een simpele verificatie of je inzicht hebt in de zinsbouw.
Er is een verschil tussen dt fouten maken uit verstrooidheid en snelheid, en niet meer weten wat de dt regel is en hem niet meer kunnen toe te passen. Als je de dt regel niet meer KAN toepassen, dan wil dat zeggen dat je de ballen inzicht hebt in de elementaire grammatica van de taal die je gebruikt, en dus enkel maar een bijzonder benaderde en onnauwkeurige logica van de zinsbouw hebt. Maw, je brabbelt maar wat.

[Knuppel]

Kristien Hemmerechts beweerde gisteren dat de DT regel zal verdwijnen. Dat kan je vergelijken met het gebruik van een rekenmachientje of het internet. Je hoeft geen tafels van vermeniguldiging meer af te rammelen of te leren delen want je hebt een rekenmachien of smartphone die dat voor je doet. Idem met aardrijkskunde en geschiedenis. Via het internet is alles te vinden wat er te vinden is. Er mag vaak al gebruik worden gemaakt van het internet tijdens examens.

Wat dt fouten betreft, iedereen maakt die al eens. Zelfs schoolmeesters. Ik heb kort geleden op dit eigenste forum gemerkt dat het gebruik van de dt-regel een goede reden heeft. Ik geef even het voorbeeld waarom me dat duidelijk werd.

Jan van den Berghe, schoolmeester, gebruikte kort geleden het woord "ontwaarden" in de tegenwoordige tijd derde persoon met enkel een t. Hij/Zij ontwaart heeft nochtans een totaal andere betekenis dan hij/zij/het ontwaardt. De dt regel is in gevallen zoals bij ontwaren/ontwaarden belangrijk.

Ik heb het opgezocht en vond dit:

https://www.villamedia.nl/artikel/ta...-en-ontwaarden

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Kristien Hemmerechts beweerde gisteren dat de DT regel zal verdwijnen. Dat kan je vergelijken met het gebruik van een rekenmachientje of het internet. Je hoeft geen tafels van vermeniguldiging meer af te rammelen of te leren delen want je hebt een rekenmachien of smartphone die dat voor je doet. Idem met aardrijkskunde en geschiedenis. Via het internet is alles te vinden wat er te vinden is. Er mag vaak al gebruik worden gemaakt van het internet tijdens examens.

Zie mijn vorige post. Het is niet omdat de finaliteit van vaardigheid niet meer zo nuttig is als vroeger, want substitutiemiddelen, dat het leerproces zelf, als vormende factor, zijn nut zou verliezen. Het is een grote dwaasheid om de vormende factor te verwaarlozen, met het excuus dat de finale vaardigheid niet meer strikt nodig zou zijn. Ik moet hierbij altijd denken aan die film "the Karate Kid", waar dat manneke de palissades van zijn meester moest verven (om de juiste handbeweging aan te leren). Een leerproces is vormend op zich. Inzicht komt door een leerproces. Denken dat het enkel de finale vaardigheid is die aangeleerd wordt, is oliekoekendom.

We zien daarvan de dramatische gevolgen al sinds 30 jaar in het onderwijs.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Zie mijn vorige post. Het is niet omdat de finaliteit van vaardigheid niet meer zo nuttig is als vroeger, want substitutiemiddelen, dat het leerproces zelf, als vormende factor, zijn nut zou verliezen. Het is een grote dwaasheid om de vormende factor te verwaarlozen, met het excuus dat de finale vaardigheid niet meer strikt nodig zou zijn. Ik moet hierbij altijd denken aan die film "the Karate Kid", waar dat manneke de palissades van zijn meester moest verven (om de juiste handbeweging aan te leren). Een leerproces is vormend op zich. Inzicht komt door een leerproces. Denken dat het enkel de finale vaardigheid is die aangeleerd wordt, is oliekoekendom.

We zien daarvan de dramatische gevolgen al sinds 30 jaar in het onderwijs.

Ik spreek je niet tegen, hoor. De cijfers en feiten die bekend zijn over ons onderwijs bewijzen dat je gelijk hebt.

[patrickve]

Een andere illustratie van het contrast tussen het vormende aspect en de finale vaardigheid vindt men vaak terug in sport. Niemand trekt daar de vormende eigenschappen van in twijfel omdat de finaliteit idioot lijkt:

- rondjes lopen, nergens goed voor, nooit ga ik het in mijn leven nodig hebben om in rondjes te lopen
- lange afstandslopen, nergens goed voor, er zijn auto's en openbaar vervoer.
- zwemmen, nergens goed voor, als ik over het water moet, neem ik een boot
- gewichten heffen, heel idioot, als je iets zwaars moet tillen, gebruik je een Fenwick.
- op een hometrainer "fietsen", niks is idioter, je geraakt er niet mee vooruit, een gewone stoel is comfortabeler.
- bergbeklimmen, wat is daar nu goed aan, terwijl er een kabellift is die mij naar boven brengt.

Dat zijn voor mij de fysieke equivalenties van "leren rekenen, niet meer nodig, er zijn toch rekenmachientjes", of "juist leren schrijven, niet meer nodig er zijn toch spelcorrectoren". Iedereen ziet onmiddellijk het idiote van de bewering in een sportief kader, en men ziet niet in dat het even idioot is in een schools kader.

[henke54]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik moet dan zelfs erkennen dat die mensen die die software pakketten gebruiken, veel sneller tot een veel beter resultaat komen dan ik, die die maar heel sporadisch aanraak. Zij kennen namelijk de gebruikershandleiding van die pakketten als hun broekzak, omdat ze dat van 's morgens tot 's avonds gebruiken.

Maar ik ben een "oude school" ingenieur: als ik iets moet berekenen dat belangrijk is (ttz, dat de gevolgen erg zijn als ik mij vergis), dan doe ik altijd eerst een eenvoudige berekening op een simpel modelleke met de hand. Als een software pakket dan nadien totaal andere waarden geeft die meer dan een zekere factor afwijken van mijn simpele schatting, dan wil ik weten waarom, en ga dan mijn simpel modelleke eerst met datzelfde pakket berekenen, om dan meer en meer details toe te voegen, en te zien wanneer het resultaat serieus verandert, en mij dan af te vragen of dat fysisch zin heeft.
Als het pakket mij iets geeft dat maar 20% afwijkt van mijn handberekening, dan geloof ik het van de eerste keer (en was het dus zelfs niet echt nodig in de eerste plaats....)

Simpel voorbeeld: als een stalen balk zogezegd 10 cm doorbuigt met het pakket, en met de hand vind ik 3 mm, dan is er ergens iets dat totaal onbegrepen is, en moeten we eerst weten waarom alvorens verder te doen. Niet met de hand kunnen uitrekenen dat het ongeveer 3 mm moet zijn en moeten geloven dat het dan wel 10 cm is, zou mij hetzelfde gevoel geven als in mijn onderbroek de metro moeten pakken...

Jaren geleden heb ik eens een 'vurig' pleidooi gegeven op een lerarenforum (dat ondertussen blijkbaar niet meer bestaat) over het gebruik in scholen van dure software van microsoft (windows en ms office) en dat men beter zou zijn met gratis (open source) software , zoals o.a. linux en libreoffice , omdat men aldus meer de 'basisbegrippen' van software aanleert. Ik kreeg daarop veel kritiek van die leraren, met commentaren ; "gij gaat ons hier niet 'de les spellen' he ... wij zijn het, die het voor het zeggen hebben wat betreft de leerstof" .... ... en aldus komt er telkens een generatie jongeren tot stand, die volledig 'afhankelijk' en 'gebrainwashed' zijn van die dure 'commerce' software pakketten ...

en diegenen, die de software/hardware aan scholen leveren, ; kassa kassa ... ->

Nu lijken scholen wél de omslag te maken richting digitale klas. ‘Ze stappen af van enkele vaste computers in de klas of een aparte computerklas’, zegt Arne Vandendriessche, ceo van Signpost, een bedrijf dat laptops en software levert aan het onderwijs. ‘Scholen kiezen nu voor een toestel per leerling.’

[kreydt]

Voor de lol moet je eens oude klasfoto’s vergelijken met die van nu en dan begrijp je ook waarom het schoolniveau achteruit boert. Ondanks dat het aantal leerlingen per klas, toen veel hoger lag ( 32 ) was de schoolse kennis stukken hoger, gewoon omdat “leren” orde en discipline vraagt.
Maar ja, de onderwijs specialisten moesten gaan experimenteren met de eindtermen (vb. moderne wiskunde ) en de school psychologen vonden allerlei gedrags-,emotionele- en ontwikkelingsstoornissen (ADHD,ASS enz…. ) uit.
In mijn goede oude tijd was het schoolgebeuren zeer eenvoudig;
Te weinig intelligentie >>>> Latijn-wiskunde>moderne>vakschool>beroepsschool.
Gedragsproblemen>>>> een pak rammel>strafstudie> uitsluiting>andere school.
Resultaat; Op wereldschaal , een van de hoogste scores voor taal en wiskunde