Ontwijding van de wereld

[Volksstormer]

Mijn goede vriend ossaert vroeg uitleg bij wat ik bedoelde met nationalisme en de innerlijke vorming van de mens.

Ontwijding van de wereld

In een gemeenschap is er sprake van een traditioneel, erfelijk gezag; in een maatschappij van een wettelijk-rationeel. Het spirituele en zedenverval in de samenleving is te wijten aan de soevereine volkswil, basis van de liberale democratie, waardoor een voortdurende ethische discussie wordt gevoerd. (Uiteraard is die volkswil de wispelturige wil van de kiezer en niet de wil van het algemene belang op langere termijn.) Door het volk in het hier en nu almachtig te maken werden de doden en ongeborenen volgens Edmund Burke hun “burgerrechten” ontzegd, werden ze ontwijd als dusdanig.

Zorg voor de doden en ongeborenen toomt de vluchtige verlangens in doordat men rekening moet houden met de wensen van de voorouders en de noden van het nageslacht. Het dwingt zo de opeenvolgende generaties van een gemeenschap tot matigheid, spaarzaamheid en duurzaamheid over de generaties heen. Een gemeenschap zonder het besef van dergelijke heiligschennis valt daarom onherroepelijk ten prooi aan plundering van de bestaansmiddelen en de culturele erfenis. In een gewijde wereld eert men daarentegen zijn voorouders, omdat de vroomheid dat vereist. (Een gewijde wereld biedt ons ook een hogere idee van de menselijke natuur en de natuur in haar geheel.) Die vroomheid wordt in stand gehouden door overgangs- en inwijdingsrituelen zoals bij geboorte, huwelijk en overlijden. Bij dergelijke plechtigheden wordt met de ganse gemeenschap het lidmaatschap van de gemeenschap hernieuwd en tevens de overgang naar een andere en hogere zijnsvorm binnen de gemeenschap voltrokken.

Het Noordse denken kent het principe van heilagr waarin men de Nederlandse woorden heil en heilig herkent. Een exacte vertaling voor dat principe bestaat niet. Eergevoel benadert dat mijns inziens nog het beste, maar ook goede naam of uitstraling kan. Die vertalingen doen het echter tekort aangezien het een transcendent, goddelijk principe is. Het is met andere woorden een principe dat thuishoort in een gewijde wereld waarmee de hedendaagse Europeaan nog maar weinig voeling heeft. Dat eergevoel van de enkeling is onlosmakelijk verbonden met dat van zijn sibbe en stam. Sibbe en stam dragen zo de herinnering aan hun doden in de harten van hun leden. De belangrijke notie van heiligschennis ligt verankerd in de tegenstelling eer –schande. (“Mijn eer heet trouw” mag dan vandaag enigszins aangebrand klinken, het blijft een nobel streven: trouw als bindmiddel in goede en in kwade dagen.) De wijsheid en verwezenlijkingen der voorouders begeleiden zo het nageslacht in de volvoering van hun gemeenschappelijke lotsbestemming. De naam en faam der voorouders leven voort: sibbe en stam blijven onderworpen aan hun oordeel. (Burke noemde dat oordeel het vooroordeel.) Sibbe en stam ontstijgen zo het tijd- en ruimtegebonden kader en krijgen als het ware een eeuwig karakter.

Voor degenen die vandaag de dag geloven in een Europa van volkeren, in vrijheid getemperd door cultuur kan het Noordse denken tot lering strekken. Hedendaagse conservatieven mogen het in hun discours dan wel hebben over gezin, volk en vaderland, wezenlijk is er niets aan de boodschap veranderd. Wil men het vandaag alomtegenwoordige zedenverval bestrijden dan moet men het leven opnieuw wijden in die zin; volk en vaderland opvatten als een hoger lichaam dat niet alleen de nodige offers vergt, maar die ook waard is. Te sterven in de geest van de voorouders én voor het nageslacht is een eervolle dood. Zo krijgt men een plaats onder de gevallen helden en wordt men als het ware een metgezel der goden.

bron: "Naar een nationaal-conservatieve revolutie", mijzelf

[C uit W]

Uzelf?

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Dinaso R. Frenker

Mijn goede vriend ossaert vroeg uitleg bij wat ik bedoelde met natonalisme en de innerlijke vorming van de mens.

Ik zal het hele stuk wel 's lezen als ik wat meer tijd heb, maar denkt u ook aan mijn andere vragen?

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Ik zal het hele stuk wel 's lezen als ik wat meer tijd heb, maar denkt u ook aan mijn andere vragen?

Gewoon lezen, geen vragen bij stellen.

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

Uzelf?

Ja.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Dinaso R. Frenker

Ja.

Een boek geschreven? Of aan het schrijven?

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

Een boek geschreven? Of aan het schrijven?

Nee nee, eerder een essay.

Gewoon een voorlopige balans, maar ik ga nog niet alles openbaar maken.

[ossaert]

Dit is een leuke tekst, niet slecht geschreven, maar ik heb toch twee opmerkingen.

1. U beschrijft een ideaaltypische toestand in het (verre) verleden, die met een zekere hineininterpretierung wordt geponeerd als na te streven ideaal. Bovendien vertroebelt die 'culturele nostalgie' uw blik op de hedendaagse samenleving. Mensen zijn geen nu grotere schurken dan ze vroeger waren, enkel andere schurken, en de samenleving is er niet slechter op geworden, enkel anders. 'Panta rei', natuurlijk, maar tegelijk 'nihil novi sub soli'.

2. Hoe wil u deze 'wedergeboorte' tot stand brengen? Dergelijke mentaliteitsveranderingen kan je niet zomaar doordrukken, of je moet zoals Mao een geforceerde 'culturele revolutie' afkondigen en we weten allemaal hoe het daarmee is afgelopen. Bovendien botst u ook hier weer op de paradox van de conservatieve revolutie: hoe kan u niet geloven in de maakbaarheid van de maatschappij (als conservatief), maar tegelijk pleiten voor een radicale ommekeer (als revolutionair)? 'Vooruitgang' kan je niet ongedaan maken, je kan geen evoluties 'ontdoen'. Als u er al zou slagen die 'revolutie' te bewerkstelligen, dan nog zou je niet tot dezelfde (ideaal)toestand kunnen komen, want de tussenliggende periode laat nog steeds zijn onuitwisbare sporen na - de geschiedenis laat zich niet uit de weg ruimen (wat een conservatief standpunt ) De Restauratie is er ook niet in geslaagd de (verworvenheden van de) Franse Revolutie te laten verdwijnen, sterker nog, die hebben later (1830, 1848, etc.) met des te meer kracht teruggeslagen.

[Supe®Staaf]

In jouw visie annihileer je het enige wat echt bestaat.

Waarom zijn de verleden doden of de toekomstige levenden belangrijker dan de enigen die echt leven in het hier en nu?
Waarom zou je pas behartigenswaard worden na je dood of voor je geboorte?

Laat elke generatie voor zichzelf uitmaken wat goed voor ze is, zonder te teren op onbruikbare relicten, en zonder de toekomst te betonneren voor een andere generatie die misschien totaal andere behoeften heeft en wil realiseren.

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

In jouw visie annihileer je het enige wat echt bestaat.

Waarom zijn de verleden doden of de toekomstige levenden belangrijker dan de enigen die echt leven in het hier en nu?
Waarom zou je pas behartigenswaard worden na je dood of voor je geboorte?

Laat elke generatie voor zichzelf uitmaken wat goed voor ze is, zonder te teren op onbruikbare relicten, en zonder de toekomst te betonneren voor een andere generatie die misschien totaal andere behoeften heeft en wil realiseren.

Niet per se belangrijker, maar wel noodzakelijk.

Al de rest is zever.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Dinaso R. Frenker

Niet per se belangrijker, maar wel noodzakelijk.

En waarom dan?

Al de rest is zever.

Ha!!
Nu snap ik het.

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

En waarom dan?

Ha!!
Nu snap ik het.

Ken je het boek Rebelion de las Masas van Ortega y Gasset? (Werkelijk visionair!)

Hoe oordeelt de schrijver over onze hedendaagse liberale democratie? De mensen handelen blind en alleen naar materieel gewin en lust. Iedereen meent overal recht op te hebben. Alles en iedereen is gelijk. Een moreel oordeel vindt men verwerpelijk.

En zoals Nietzsche schreef: Iedereen is gelijk, iedereen wil hetzelfde. Wie anders voelt, meldt zich vrijwillig in het gekkenhuis. (Daar sta ik dus.)

De vraagstukken van onze "samenleving" zijn inherent aan het leven in een Maatschappij. De verzuiling, versplintering, multi-vreemdelingenstaat, promiscuïteit, individualisme, misdaad en etnische low intensity conflicts, zedenverval, druggebruik... Wil je dat ik doorga?

[Konrad Lorenz vergeleek ooit het gedrag van wilde ganzen met dat van hun tamme (gedegenereerde!) soortgenoten en de gelijkenis met onze hedendaagse Maatschappij is treffend. (Bij de tamme ganzen: individualisme, promiscuïteit, geen paringsrituelen terwijl hun wilde soortgenoten monogaam waren, paringsrituelen hadden enz.)]

Ik kan zo nog een tijd doorgaan om duidelijk te maken dat uw levensvisie mij niet zint, maar goed...
(Op die manier kan men trouwens niet blijven doorgaan. De genade van de Natuur kent ook haar grenzen bij wijze van spreken.)

[C uit W]

Ken je het boek Rebelion de las Masas van Ortega y Gasset? (Werkelijk visionair!)

Bestaat er daar een Nederlandse, of eventueel engelse of franse vertaling van?

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

Bestaat er daar een Nederlandse, of eventueel engelse of franse vertaling van?

"Opstand der horden" heet de Nederlandse vertaling.

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Dit is een leuke tekst, niet slecht geschreven, maar ik heb toch twee opmerkingen.

1. U beschrijft een ideaaltypische toestand in het (verre) verleden, die met een zekere hineininterpretierung wordt geponeerd als na te streven ideaal. Bovendien vertroebelt die 'culturele nostalgie' uw blik op de hedendaagse samenleving. Mensen zijn geen nu grotere schurken dan ze vroeger waren, enkel andere schurken, en de samenleving is er niet slechter op geworden, enkel anders. 'Panta rei', natuurlijk, maar tegelijk 'nihil novi sub soli'.

sole
Na mijn twee "flaters" is het eindelijk 2-1, weliswaar nog steeds in uw voordeel, maar goed.

2. Hoe wil u deze 'wedergeboorte' tot stand brengen? Dergelijke mentaliteitsveranderingen kan je niet zomaar doordrukken, of je moet zoals Mao een geforceerde 'culturele revolutie' afkondigen en we weten allemaal hoe het daarmee is afgelopen. Bovendien botst u ook hier weer op de paradox van de conservatieve revolutie: hoe kan u niet geloven in de maakbaarheid van de maatschappij (als conservatief), maar tegelijk pleiten voor een radicale ommekeer (als revolutionair)? 'Vooruitgang' kan je niet ongedaan maken, je kan geen evoluties 'ontdoen'. Als u er al zou slagen die 'revolutie' te bewerkstelligen, dan nog zou je niet tot dezelfde (ideaal)toestand kunnen komen, want de tussenliggende periode laat nog steeds zijn onuitwisbare sporen na - de geschiedenis laat zich niet uit de weg ruimen (wat een conservatief standpunt ) De Restauratie is er ook niet in geslaagd de (verworvenheden van de) Franse Revolutie te laten verdwijnen, sterker nog, die hebben later (1830, 1848, etc.) met des te meer kracht teruggeslagen.

Conservatisme kan revolutionair zijn aangezien het (tijdloze) principes hanteert - daarop was de Konservative Revolutie juist gebaseerd: de aanvaarding dat God - of althans de christelijke - dood is. De Jungkonservativen kenden allemaal hun Nietzsche. (Carl Schmitt was de uitzondering.)

Ik weet dat veel mensen conservatisme - eigenlijk weer een leugen, want het is geen coherente stroming - vereenzelvigen met een restauratie, het als intrinsiek reactionair beschouwen, maar dat is zuiver gebaseerd op marxistische (of liberale) propaganda.

Ik denk dat ik de rest van mijn pennenvrucht ook maar zal posten als antwoord. (U zult het ongetwijfeld weer reactionair noemen, maar dat zal mij worst wezen.)

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Dinaso R. Frenker

sole

En dan bedenken dat ik het steeds betreur dat er minder Latijn wordt gestudeerd dan vroeger...

Conservatisme kan revolutionair zijn aangezien het (tijdloze) principes hanteert - daarop was de Konservative Revolutie juist gebaseerd: de aanvaarding dat God - of althans de christelijke - dood is. De Jungkonservativen kenden allemaal hun Nietzsche. (Carl Schmitt was de uitzondering.)

Ik weet dat veel mensen conservatisme - eigenlijk weer een leugen, want het is geen coherente stroming - vereenzelvigen met een restauratie, het als intrinsiek reactionair beschouwen, maar dat is zuiver gebaseerd op marxistische (of liberale) propaganda.

Ik denk dat ik de rest van mijn pennenvrucht ook maar zal posten als antwoord. (U zult het ongetwijfeld weer reactionair noemen, maar dat zal mij worst wezen.)

1. Ik erken dat het conservatisme inderdaad een heel diverse (en interessante) stroming is, zowel voor als na de eerste wereldoorlog (als we nu even enkel naar Duitsland kijken). Wat ik me echter wel herinner uit een paper die ik in de tweede licentie schreef (al ben ik de nota's en de paper zelf kwijt) en de dingen die ik daarvoor las, is dat de Revolutionaire Conservatieven zelf met die paradox te kampen hadden. Eén van de grote denkers (wie o wie?) heeft er ooit zelfs een tekst aan gewijd. We hanteren blijkbaar ook een verschillende definitie van 'conservatisme': u stelt dat het het 'hanteren van tijdloze principes' is, terwijl ik, en met mij ook de literatuur, dacht ik, ervan uitga dat het gaat om het behouden van de bestaande toestand of beter de toestand zoals die ons overgeleverd is.

2. Ikzelf beschouw het 'conservatisme' als een stroming, mogelijk waardevol, en niet zozeer als intrinsiek reactionair of restauratorisch. Dat zijn echter wel de meest voorkomende en ook meest waarschijnlijke uitingen van dat denken. Bovendien geldt voor het conservatisme ook wat, voorzover mij betreft, voor andere stromingen geldt, namelijk dat ik een afkeer heb van dogmatisme. Ik sta op zich open voor alle meningen of ben bereid ernaar te luisteren; als u met goede argumenten op de proppen komt, dan wil ik daar best een oor voor lenen.