Diverse berichten (die elders wat buiten draad vallen)

[Erw]

Zeg, heeft er al iemand hier al eens zijn goten gekuist met een bladblazer?
Totnogtoe deed ik dat met ladder en schepte met hand de rotte spul/blaren eruit, in een emmer of gewoon in de sparren kappen.
Tijdrovend, maar ook, de goten zien erdoor mechanisch af.
Ik kocht het voorbije jaar een paar okkazie bladblazers.
Ik heb 1 binnen eens aangezet en alle teljoren boven de venster vlogen rond aan diggelen. Dus dat lijkt wel redelijk druk te kunnen zetten op een gericht plekske.
Ik kan vanuit vensters wel effe de kabel binnensteken naar stopcontact.
Dan moet ik enkel maar op de hoeken zijn met mijn ladder, en de goot leegblazen naar de andere.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Ik denk dat ik je iets beter begrijp.
Twee zinnen:
-'Ik denk dat de Russen Polen gaan aanvallen'.
-'De Russen gaan Polen aanvallen'.
Slechts enkele woorden verschil.
Maar toch redelijk wat verschil naar de lezer toe denk ik.

Welnee. We willen die POTENTIALITEIT zelfs niet aanvaarden he. Zelfs al zou, als puntje bij paaltje komt, Rusland toch Polen niet aanvallen, wat onaanvaardbaar is, wat telt is dat die mogelijkheid reeel is. Kortom, dan neemt men aan dat die mogelijkheid de werkelijkheid is, en redeneert daarop verder.

Het is pas als de situatie zo beschouwd, tot een enorm drama bij ons zou leiden, dat we dan maar moeten stellen "laat ons bidden dat de Russen Polen niet aanvallen ook al zou dat kunnen". Maw, we staan dan met onze rug tegen de muur, want een van de mogelijkheden is dan "voor ons een onafwendbaar drama waar we niks kunnen tegen doen". Dan blijft enkel maar bibberen en hopen dat het zo niet is.

Maar hier is dat het geval niet. Een langdurige oorlog in Oekraine stoort niet echt. Kortom, ZELFS mocht het uiteindelijk niet zo zijn dat Rusland Polen zou binnenvallen, dan nog is de huidige situatie met een lange oorlog in Oekraine geen echt probleem. Baat het niet, het schaadt niet zou ik zeggen.

In het eerste geval lijkt het eerder over een mening te gaan, een visie.
De tweede zin heeft meer het karakter van een vaststaand feit.

Welnee, in het geval men onzekerheden heeft over mogelijkheden, pint men elke mogelijkheid nu vast als een "feit" om hierover verder uit te werken wat het geeft he. Het kan A, B of C zijn, die 3 mogelijkheden bestaan. Stel A. Dan ....

Misschien lees ik je verkeerd, maar ik heb de indruk dat je regelmatig gebruik maakt van het tweede soort van zinnen terwijl je de eerste in gedachten hebt.

Uiteraard. Telkens is het "stel dat...".

Als lezer van jouw teksten heb ik vaak de indruk dat je zeker bent van hetgeen je schrijft.

Ik neem dat aan als werkhypothese om dan verder over door te bomen.

Uiteraard kan niemand weten welke alternatieven plaats hadden gevonden in een andere wereld. Het is een "stel dat" natuurlijk.

Ik heb tevens de indruk dat je je teksten in een logisch kleedje steekt, misschien omdat dat nu eenmaal jouw manier van denken en praten is, maar misschien is het ook bewust of onbewust je bedoeling om ze hiermee extra (overtuigings)kracht mee te geven.

Eh, ja, dat is daar dan ook de bedoeling van. Er is geen sterkere overtuigingskracht dan iets dat logisch ineen hangt he. Ik zou zelfs zeggen, iets dat niet logisch geformuleerd is, heeft eigenlijk GEEN overtuigingskracht. DAT is toch de enige manier om een argumentatie te presenteren zou ik denken ?

(misschien is alles gewoon het gevolg van het feit dat je hier (politics) al heel veel tekst geschreven hebt en dat je geen zin hebt om telkens 'ik denk' of iets gelijkaardigs in je zin te verwerken, dit als evidentie aannemend, ik zal het ongetwijfeld ook niet consequent gebruiken, uiteraard is alles hier maar een mening, maar toch kan het voor misverstanden zorgen denk ik, beetje eigen aan de beperkingen van taal waar ik het reeds eerder over had).

Uiteraard is het "maar een mening" dat Rusland Polen zou willen binnenvallen, want zolang Rusland Polen niet binnenvalt, is dat onbewezen. Maar daar heb je natuurlijk ook de "preventieparadox" (die spijtig genoeg door idioot gebruik ervan door sommige zeveraars, tijdens het corona gebeuren een slechte naam heeft gekregen, ten onrechte).

Kortom, we zullen nooit weten of Rusland Polen wilde binnenvallen als het dat niet doet. Is dat echter een argument om te stellen dat die potentialiteit niet reeel was op een zeker ogenblik ?

Ik denk dat ik voldoende suggesties heb aangehaald om te stellen dat men NIET KAN BEWEREN dat het ABSOLUUT ZEKER WAS dat Rusland Polen NIET wilde binnenvallen.

De suggesties die dat reeel maken zijn de volgende:

1) Poetin heeft gemengde gevoelens ten aanzien van de Soviet Unie. Hij had een afkeer van het communisme, maar hij had bewondering voor de macht en de invloedsfeer. Polen maakte daar deel van uit. Zelfs een deel van Duitsland. Poetin heeft vaak laten horen dat hij dezelfde grootsheid en invloed van de Soviet Unie zou willen herstellen. In welke mate houdt dat in dat Polen daar NOOIT OF TE NIMMER deel van kan uitmaken ?

2) Het denazifieringsdiscours ten aanzien van het "westerse regime" in Oekraine is evengoed geldig ten aanzien van Polen. Het discours dat de westerse decadentie Oekraine aan het inpalmen is en DUS ook Rusland zou bevlekken, is evengoed geldig voor Polen en Finland.

3) Oekraine was een would-be NATO lid, Polen is een echt NATO lid. Als een NATO buur de baarlijke vijand is, in welke mate is Polen dat dan minder dan Oekraine ? In de mate dat de NATO niet is DURVEN tussenkomen in Oekraine, geeft dat niet aan dat de kans reeel is dat de NATO ook niet zal DURVEN tussenkomen bij een invasie in Polen ? Kortom, de drempel was IETS hoger om Polen als echt NATO lid binnen te vallen, eerder dan kandidaat NATO lid Oekraine. Maar als het westen geen krimp geeft als een kandidaat NATO lid onder de voet gelopen wordt, gaat het dan wel reageren "volgens contract" knikkend met de knieen, als Polen binnengevallen wordt ?

4) tenslotte zijn er de historische parallellen met Hitler.

Er is nog een andere reden: als de inval in Oekraine enigzins iets zou te maken hebben met de redenen die de Russen ervoor geven (het bevrijden van Russofielen in het Oosten), houdt het geen steek, want er waren heel duidelijk veel betere manieren om dat resultaat te bekomen, waar zowel Rusland als die Russofielen veel beter zouden bij geboerd hebben. Kortom, het is duidelijk dat de redenen die de Russen geven valse redenen zijn. En dan blijft er maar 1 reden over: expansionisme en veroveringsdrang. In het algemeen stopt dat niet zolang men succes boekt he.

Om extra duidelijk te maken wat ik bedoel een vb.
Als ik bvb onderstaande uitleg lees dan merk ik dat die zekerheid (die bedoeld of onbedoeld) uit je berichten overkomt gebaseerd is op logische bedenkingen gebaseerd op premissen die onzeker zijn.

Ik neem er ééntje
'Rusland zou ons graag aanvallen'
Lijkt me een mening te zijn. Een mening die mogelijks waarschijnlijker is dan het omgekeerde, maar hoedanook geen vaststaand gegeven.

Wel, eens ik de premissen als werkhypothese als "waar" heb aangenomen, geldt dat voor de rest ook he.

Gebaseerd op dat soort van onzekere premissen kom je dan tot een conclusie die misschien wel logisch van opbouw is, maar me niet veel meer houvast/zekerheid lijkt te bieden dan eender welke andere mening die hier verkondigd wordt.

Wat telt is de logische samenhang. Dat de twijfelachtigheid van de uitkomst GELIJKWAARDIG IS aan de twijfelachtigheid van de premissen. Da's altijd zo. Het is die BAND tussen beide die interessant is.

Die premissen zijn de basis waarop je voortbouwt.
Misschien zijn ze keiharde rots en zal je bouwwerk standhouden.
Misschien is het drijfzand en verdwijnt je bouwwerk terwijl je het aan het bouwen bent?

Nee het bouwwerk verdwijnt nooit, want het is gewoon een link tussen de premissen en de conclusies. Als de premissen fout zijn, zijn de conclusies onaangetoond, maar de link blijft nog steeds bestaan.

Het is enkel als de premissen GEGARANDEERD BEWEZEN FOUT ZIJN, dat het bouwwerk "zinloos" is. Niet als men als werkhypothese neemt dat de premissen fout zouden zijn.

Maar toegepast zoals in het vb dat je aanhaalt lijkt het me weinig meerwaarde te bieden op vlak van conclusie die je er uit distilleert.

Toch wel, kijk maar.

Zonder logisch redeneren komt men uit bij "dienen onnozelaar wil dat er daar lang oorlog gevochten wordt, wat een zot". Omdat zoiets "intuitief" lijkt.

Nu weet je dat, mocht het potentieel bestaan dat Poetin plannetjes koesterde of zou koesteren om Polen binnen te vallen, het HEEL ZINVOL is dat die oorlog ginder lang duurt. Kortom, het is nu niet meer "in het algemeen" het denksel van een zot om te zeggen dat de oorlog lang moet duren. Er is een werkhypothese waarbij dat heel zinvol is.

In welke mate die werkhypothese juist is, zal hopelijk een open vraag blijven, want in de mate dat - doordat het ginder lang genoeg heeft geduurd - Poetin zijn plannetje heeft opgeborgen, dan wel nooit gehad heeft of nooit zal hebben, is onmogelijk te zeggen.

[CUFI]

abortus topics: https://m.youtube.com/watch?v=FnkTuHP9q3o

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De onbestaande rationele ethiek

Je kan er vandaag nog mee beginnen, succes!

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Je kan er vandaag nog mee beginnen, succes!

Welnee, het is zoals de steen der wijzen he.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Welnee, het is zoals de steen der wijzen he.

Het gaat inderdaad om die figuurlijke 'steen' ja.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Welnee. We willen die POTENTIALITEIT zelfs niet aanvaarden he. Zelfs al zou, als puntje bij paaltje komt, Rusland toch Polen niet aanvallen, wat onaanvaardbaar is, wat telt is dat die mogelijkheid reeel is. Kortom, dan neemt men aan dat die mogelijkheid de werkelijkheid is, en redeneert daarop verder.

Het is pas als de situatie zo beschouwd, tot een enorm drama bij ons zou leiden, dat we dan maar moeten stellen "laat ons bidden dat de Russen Polen niet aanvallen ook al zou dat kunnen". Maw, we staan dan met onze rug tegen de muur, want een van de mogelijkheden is dan "voor ons een onafwendbaar drama waar we niks kunnen tegen doen". Dan blijft enkel maar bibberen en hopen dat het zo niet is.

Maar hier is dat het geval niet. Een langdurige oorlog in Oekraine stoort niet echt. Kortom, ZELFS mocht het uiteindelijk niet zo zijn dat Rusland Polen zou binnenvallen, dan nog is de huidige situatie met een lange oorlog in Oekraine geen echt probleem. Baat het niet, het schaadt niet zou ik zeggen.



Welnee, in het geval men onzekerheden heeft over mogelijkheden, pint men elke mogelijkheid nu vast als een "feit" om hierover verder uit te werken wat het geeft he. Het kan A, B of C zijn, die 3 mogelijkheden bestaan. Stel A. Dan ....




Uiteraard. Telkens is het "stel dat...".



Ik neem dat aan als werkhypothese om dan verder over door te bomen.

Uiteraard kan niemand weten welke alternatieven plaats hadden gevonden in een andere wereld. Het is een "stel dat" natuurlijk.



Eh, ja, dat is daar dan ook de bedoeling van. Er is geen sterkere overtuigingskracht dan iets dat logisch ineen hangt he. Ik zou zelfs zeggen, iets dat niet logisch geformuleerd is, heeft eigenlijk GEEN overtuigingskracht. DAT is toch de enige manier om een argumentatie te presenteren zou ik denken ?



Uiteraard is het "maar een mening" dat Rusland Polen zou willen binnenvallen, want zolang Rusland Polen niet binnenvalt, is dat onbewezen. Maar daar heb je natuurlijk ook de "preventieparadox" (die spijtig genoeg door idioot gebruik ervan door sommige zeveraars, tijdens het corona gebeuren een slechte naam heeft gekregen, ten onrechte).

Kortom, we zullen nooit weten of Rusland Polen wilde binnenvallen als het dat niet doet. Is dat echter een argument om te stellen dat die potentialiteit niet reeel was op een zeker ogenblik ?

Ik denk dat ik voldoende suggesties heb aangehaald om te stellen dat men NIET KAN BEWEREN dat het ABSOLUUT ZEKER WAS dat Rusland Polen NIET wilde binnenvallen.

De suggesties die dat reeel maken zijn de volgende:

1) Poetin heeft gemengde gevoelens ten aanzien van de Soviet Unie. Hij had een afkeer van het communisme, maar hij had bewondering voor de macht en de invloedsfeer. Polen maakte daar deel van uit. Zelfs een deel van Duitsland. Poetin heeft vaak laten horen dat hij dezelfde grootsheid en invloed van de Soviet Unie zou willen herstellen. In welke mate houdt dat in dat Polen daar NOOIT OF TE NIMMER deel van kan uitmaken ?

2) Het denazifieringsdiscours ten aanzien van het "westerse regime" in Oekraine is evengoed geldig ten aanzien van Polen. Het discours dat de westerse decadentie Oekraine aan het inpalmen is en DUS ook Rusland zou bevlekken, is evengoed geldig voor Polen en Finland.

3) Oekraine was een would-be NATO lid, Polen is een echt NATO lid. Als een NATO buur de baarlijke vijand is, in welke mate is Polen dat dan minder dan Oekraine ? In de mate dat de NATO niet is DURVEN tussenkomen in Oekraine, geeft dat niet aan dat de kans reeel is dat de NATO ook niet zal DURVEN tussenkomen bij een invasie in Polen ? Kortom, de drempel was IETS hoger om Polen als echt NATO lid binnen te vallen, eerder dan kandidaat NATO lid Oekraine. Maar als het westen geen krimp geeft als een kandidaat NATO lid onder de voet gelopen wordt, gaat het dan wel reageren "volgens contract" knikkend met de knieen, als Polen binnengevallen wordt ?

4) tenslotte zijn er de historische parallellen met Hitler.

Er is nog een andere reden: als de inval in Oekraine enigzins iets zou te maken hebben met de redenen die de Russen ervoor geven (het bevrijden van Russofielen in het Oosten), houdt het geen steek, want er waren heel duidelijk veel betere manieren om dat resultaat te bekomen, waar zowel Rusland als die Russofielen veel beter zouden bij geboerd hebben. Kortom, het is duidelijk dat de redenen die de Russen geven valse redenen zijn. En dan blijft er maar 1 reden over: expansionisme en veroveringsdrang. In het algemeen stopt dat niet zolang men succes boekt he.



Wel, eens ik de premissen als werkhypothese als "waar" heb aangenomen, geldt dat voor de rest ook he.



Wat telt is de logische samenhang. Dat de twijfelachtigheid van de uitkomst GELIJKWAARDIG IS aan de twijfelachtigheid van de premissen. Da's altijd zo. Het is die BAND tussen beide die interessant is.



Nee het bouwwerk verdwijnt nooit, want het is gewoon een link tussen de premissen en de conclusies. Als de premissen fout zijn, zijn de conclusies onaangetoond, maar de link blijft nog steeds bestaan.

Het is enkel als de premissen GEGARANDEERD BEWEZEN FOUT ZIJN, dat het bouwwerk "zinloos" is. Niet als men als werkhypothese neemt dat de premissen fout zouden zijn.



Toch wel, kijk maar.

Zonder logisch redeneren komt men uit bij "dienen onnozelaar wil dat er daar lang oorlog gevochten wordt, wat een zot". Omdat zoiets "intuitief" lijkt.

Nu weet je dat, mocht het potentieel bestaan dat Poetin plannetjes koesterde of zou koesteren om Polen binnen te vallen, het HEEL ZINVOL is dat die oorlog ginder lang duurt. Kortom, het is nu niet meer "in het algemeen" het denksel van een zot om te zeggen dat de oorlog lang moet duren. Er is een werkhypothese waarbij dat heel zinvol is.

In welke mate die werkhypothese juist is, zal hopelijk een open vraag blijven, want in de mate dat - doordat het ginder lang genoeg heeft geduurd - Poetin zijn plannetje heeft opgeborgen, dan wel nooit gehad heeft of nooit zal hebben, is onmogelijk te zeggen.

Even samen vatten (zoeken naar overeenkomst en verschil)

Samenvatting gaat verder dan bovenstaande quote.
Je moet me maar corrigeren als ik je verkeerd begrepen heb.

Het eigen zelfbehoud staat voorop, zowel voor jou als voor mij.
Het eigen genot staat ook voorop, zowel voor jou als voor mij.
Beiden denken we dat we hierop een betere kans maken als er minder mensen op aarde zijn (tot hoever die aantallen moeten teruglopen laten we nog even open?)
Grofweg kan je daar naartoe op een snelle manier en op een tragere/geleidelijke manier.

Op dat punt splitsen onze wegen.
Jij kiest voor de snelle weg.
Enkele vbn hiervan zijn massale bewapening van burgers die mekaar beginnen afknallen of inzet van nucleaire wapens die op enkele minuten de klus klaren. Ik denk dat dit de twee belangrijkste zijn, maar verbeter of vul gerust aan. Je doet afstand van emotionele overwegingen (als die er al zijn).

Ik kies voor de trage geleidelijke afbouw via geboortesturing (beloning/bestraffing in functie van voortplantingsgedrag) .
Deels beïnvloed door emotionele overwegingen.

Beide hebben voordelen en nadelen.

Ik wil die nog wel eens toelichten als daar vraag naar is, maar ik denk dat de argumentatie in het verleden al voldoende gevoerd is.

Momenteel moet ik bekennen dat het er meer op lijkt dat we (de mensheid) aan het kiezen is voor jouw scenario (of aan het ondergaan is).

Ik vraag me eigenlijk wel af hoe de mensen daar in feite over denken.
We kunnen het moeilijk aan de hele wereld vragen, maar een kleine poll op dit forum is wel doenbaar, wat denk je?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het gaat inderdaad om die figuurlijke 'steen' ja.

Veel zoekgenot

PS: vraag aan Harry Potter, die heeft die het laatste gezien...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Het eigen zelfbehoud staat voorop, zowel voor jou als voor mij.
Het eigen genot staat ook voorop, zowel voor jou als voor mij.

Mm, het is subtiel maar er is een verschil. Eigen zelfbehoud staat altijd voorop in het verhaal van het leven op lange termijn. Wij zijn een probeersel van de natuur waarbij "eigen genot" voorop staat, om te zien of dat op een superieure manier tot eigen zelfbehoud leidt.

Maw, wat voor jou en voor tellen, is ENKEL MAAR genot. De natuur probeert uit te vissen of dat automatisch tot "eigen zelfbehoud" gaat leiden, maar dat is de affaire van de natuur, niet van ons. Wij als entiteiten willen enkel maar genot en geen pijn. Da's al.

Beiden denken we dat we hierop een betere kans maken als er minder mensen op aarde zijn (tot hoever die aantallen moeten teruglopen laten we nog even open?)

Mochten we op een of andere manier zonder eigen risico, het gros van de anderen kunnen doen verdwijnen, zou het plezanter zijn, ja. En plezanter, da's het enige dat telt.

In werkelijkheid zijn de plannen om veel volk af te maken uiterst riskant.

Maar, en hier komt het punt, in de grond is dat niet erg, want dood zijn is ook niet erg. Kortom, als we beginnen aan een grote genocide is de kans groot dat we er zelf het bijltje bij leggen, maar dat is niet erg. En als we overblijven, gaan we meer fun hebben, en dat is nog beter.

Het enige wat in de weg zit, is dat het VOORLOPIG nog best leefbaar is. Niet voor lang meer, maar toch. Dus is de vraag of het wel niet beter is om gewoon nog een paar jaar te profiteren en DAN aan genocide gaan te doen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Ik kies voor de trage geleidelijke afbouw via geboortesturing (beloning/bestraffing in functie van voortplantingsgedrag) .
Deels beïnvloed door emotionele overwegingen.

Ik denk dat het daar veel en veel te laat voor is. Ik denk dat het binnen 10-20 jaar grotendeels al omzeep is.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik denk dat het daar veel en veel te laat voor is. Ik denk dat het binnen 10-20 jaar grotendeels al om zeep is.

Hoe ziet u het 'om zeep' op die termijn gebeuren?

Wat zijn volgens u de te verwachten 'gebeurtenissen' die de 'catastrofe' op gang zullen trekken?

Wat zijn in de redenering:

< als: 'a' + 'b' + 'c', ...
dan: 'z' >

de 'a', 'b', 'c', ... die 'logischerwijze' leiden tot 'z' ('het is grotendeels om zeep')?

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Veel zoekgenot

PS: vraag aan Harry Potter, die heeft die het laatste gezien...

Het staat jou natuurlijk "vrij" om anti-rationalist te zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het staat jou natuurlijk "vrij" om anti-rationalist te zijn.

Als rationeel zijn de steen der wijzen zoeken is, tja

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Als rationeel zijn de steen der wijzen zoeken is, tja

In figuurlijke zin. Zoeken EN vinden, de twee gaan samen. Want 'goed zoeken' veronderstelt al een voor-weten van wat er te vinden is. En omgekeerd zal ook de vinder de 'plaats' van de waarheid steeds opnieuw moeten zoeken, zij het met een goed kompas. Het is de circulus virtuosus waar de buitenstaanders het bestaan niet van bevroeden.

[CUFI]

in een democratie zou de bevolking ook de experts mogen aanduiden via verkiezingen.
Die worden hoe gekozen? Een open deur voor lobbyen en corruptie. Dit kan anders.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

In figuurlijke zin. Zoeken EN vinden, de twee gaan samen..

Zoals die mop van De Gaulle:

- des chercheurs qui cherchent, on en trouve.
- des chercheurs qui trouvent, on en cherche.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Zoals die mop van De Gaulle:

- des chercheurs qui cherchent, on en trouve.
- des chercheurs qui trouvent, on en cherche.

Uitverkoren zoekers zijn (tot op heden) zeldzaam, dat klopt.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Mm, het is subtiel maar er is een verschil. Eigen zelfbehoud staat altijd voorop in het verhaal van het leven op lange termijn. Wij zijn een probeersel van de natuur waarbij "eigen genot" voorop staat, om te zien of dat op een superieure manier tot eigen zelfbehoud leidt.

Maw, wat voor jou en voor tellen, is ENKEL MAAR genot. De natuur probeert uit te vissen of dat automatisch tot "eigen zelfbehoud" gaat leiden, maar dat is de affaire van de natuur, niet van ons. Wij als entiteiten willen enkel maar genot en geen pijn. Da's al.


Mochten we op een of andere manier zonder eigen risico, het gros van de anderen kunnen doen verdwijnen, zou het plezanter zijn, ja. En plezanter, da's het enige dat telt.

In werkelijkheid zijn de plannen om veel volk af te maken uiterst riskant.

Maar, en hier komt het punt, in de grond is dat niet erg, want dood zijn is ook niet erg. Kortom, als we beginnen aan een grote genocide is de kans groot dat we er zelf het bijltje bij leggen, maar dat is niet erg. En als we overblijven, gaan we meer fun hebben, en dat is nog beter.

Het enige wat in de weg zit, is dat het VOORLOPIG nog best leefbaar is. Niet voor lang meer, maar toch. Dus is de vraag of het wel niet beter is om gewoon nog een paar jaar te profiteren en DAN aan genocide gaan te doen.

Ik denk dat ik je hier niet goed begrijp.
Zoals ik het lees zou je een verleiding tot genot niet weerstaan zelfs al zou dat je leven kosten (zelfbehoud).
Doet me wat denken aan hetgeen mannetjes (spinnen) overkomt die de zwarte weduwe bezoeken.
Ik heb al veel straffe uitspraken gelezen, maar deze overtreft ze mss wel allemaal.
Vermoedelijk mis begrepen?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Ik denk dat ik je hier niet goed begrijp.
Zoals ik het lees zou je een verleiding tot genot niet weerstaan zelfs al zou dat je leven kosten (zelfbehoud).

Uiteraard. Maar er is nog iets irrationeels in ons dat toch nog voor dat expliciete zelfbehoud lijkt te gaan. Het is niet rationeel in het kader van ons streven naar genot maar vooral, het vermijden van pijn. Vermijden van pijn is eigenlijk stukken belangrijker dan het bekomen van genot. En dan is dood zijn de ideale oplossing. En toch is er nog iets in ons dat ons schrik geeft van de dood. Dat zal waarschijnlijk "ingebouwd" zijn door de evolutie, omdat het anders inderdaad direct een mislukking is. Niettemin is het niet rationeel in het kader van onze belevenissen, die op pijn en genot gebaseerd zijn, en eens we die oerangst overwinnen, is de rationele wens voor dood gaan daar he.

Trouwens, dat is toch het typische gedrag van plezier maken: je zou geen risico's nemen om plezier te bekomen mocht je keuze voor overleven belangrijker zijn dan genot zoeken. We zouden geen deltavliegen of diepzeeduiken. We zouden zelfs niet op vakantie gaan. Dat zijn allemaal risicootjes, die genomen worden, enkel voor het plezier. En ja, dat is inderdaad wat rationeel telt: het plezier maximaliseren, en de pijn minimaliseren. NIET "overleven". Het is de basis van mijn kritiek op het corona beleid, dat dat juist wel ging voor "trachten wat meer te overleven" ten koste van gigantisch veel verknoeid plezier. Voor mij is dat absoluut not done. Plezier en afwezigheid van pijn is het hoogste, he. En ja, als daarbij het leven wat kan duren is dat mooi meegenomen, maar dat hoeft helemaal niet. De dood is welkom (zeker als ze niet veel zeer doet) op elk moment.

[satiper]

Quote van Erw afkomstig uit:
https://forum.politics.be/showpost.p...5&postcount=92

Beknoptheid en uiteenzetting, SuperStaaf ging dat warme ijskreem genoemd hebben.
Ik heb een ordentelijk gedachtengoed: dat van een vrije ordelijke vredige stabiele samenleving, zonder de booms en busts en instabiliteiten tot conflicten en oorlogen die overheden genereren.
Het hangt er dus een beetje van af hoe je "anarchisme" definieert.
Sommigen associeren afwezigheid van overheid met wanorde.
Ik associeer het met orde, op basis van bovenstaand argument.
Orde, is toch stabiliteit?
Stabiliteit, is toch afwezigheid van op en neer gaan?
Een stabiele trend, krijg je toch door constant en gedoseerd volgens de grootte en duur van de afwijking te regelen?
Door vele kleine correcties, ipv enkele grote?
Wel, zonder overheid wordt luie Jan gecorrigeerd door zijn baas op het uur van zijn luiheid, en moet Jan maar een uur werk inhalen. Met overheid, wordt luie Jan gecorrigeerd door klanten na 10 jaar lui wezen, met 10 jaar werk in te halen.
Zo bekijk ik dat.

Een vrije ordelijke vredige stabiele samenleving, zonder de booms en busts en instabiliteiten tot conflicten en oorlogen die overheden genereren

Vrede lijkt me bevorderlijk voor menselijk geluk (en omgekeerd) dus daar kan ik wel mee akkoord gaan.

Anderzijds is het ook wel zo dat mensen (zelfs zonder hulp van overheden) vroeg of laat steeds weer overgaan tot geweld.
Soms individueel, soms groter georganiseerd in groep.
Dat laatste lijkt me ook meteen de verklaring waaruit overheden ontstaan zijn.
Hoe groter men een groep kon maken, hoe groter de kans op overwinning bij (gewapend) conflict.
En dus ontstond er wisselwerking.
Sterke leiding trok volgers aan omdat sterke leiders de belofte op bescherming en overwinning inhielden.
Veel volgers maakten de groep sterk en maakte dat de leiding gewoon al met dreigen kon bekomen wat anders met vechten moest gewonnen worden.

Een stabiele trend, krijg je toch door constant en gedoseerd volgens de grootte en duur van de afwijking te regelen?

Wie moet er regelen in geval er geen overheid is om te regelen?