Hegel voor beginners.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Werkelijkheid en onwerkelijkheid.

Nu kunnen we de grootste tegenstelling van Geest en Natuur nog groter denken in de tegenstelling van werkelijkheid en onwerkelijkheid*.
De Geest die we tot nu toe hebben besproken is in eenheid met de natuur en de wereld als een uiterlijk vertoon daarvan.
Maar er is ook een Geest die onwerkelijk is, een geest die niet uiterlijk bestaat.
Zo kunnen we ons een eenhoorn denken of kabouters en feeën, of gewoon iets absurds of een leugen.
Allemaal dingen die wel innerlijk bestaan, maar niet uiterlijk.
Het is onzin of fantasie.

*Het begrip onwerkelijkheid is niet helemaal het juiste.
Onwerkelijkheid betekent eigenlijk dat iets vervreemdend is, niet gewoon, innerlijk eigenaardig is.
Maar wat ik ermee bedoel heb ik uitgelegd als droom en fantasie en kunst.
Maar die behoeven nog niet als onwerkelijk over te komen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

*Het begrip onwerkelijkheid is niet helemaal het juiste.
Onwerkelijkheid betekent eigenlijk dat iets vervreemdend is, niet gewoon, innerlijk eigenaardig is.
Maar wat ik ermee bedoel heb ik uitgelegd als droom en fantasie en kunst.
Maar die behoeven nog niet als onwerkelijk over te komen.

Je zegt dus dat droom, fantasie, kunst (en godsdienst) als werkelijkheid kunnen worden ervaren. Dat betekent volgens mij dat "wij" op onze fantasie, kunst en godsdienst (kunnen) vertrouwen, dat het waarde heeft en beschermd moet worden. Dat neigt naar utilitarisme en Hume.

Hegel dacht dar anders over, toch ?

"Georg Hegel - Filosofie Magazine
https://www.filosofie.nl › Filosofen
Hegel is een absoluut idealist. Dit betekent dat hij gelooft dat de werkelijkheid volledig wordt gestructureerd door onze waarneming en ons verstand."

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Je zegt dus dat droom, fantasie, kunst (en godsdienst) als werkelijkheid kunnen worden ervaren. Dat betekent volgens mij dat "wij" op onze fantasie, kunst en godsdienst (kunnen) vertrouwen, dat het waarde heeft en beschermd moet worden. Dat neigt naar utilitarisme en Hume.

Het utilitarisme is het tegendeel, namelijk de nuttigheid.
Nuttig is de uiterlijke werkelijkheid, waarbij het ene bestaat voor het andere.
Maar het innerlijke is juist omwille van zichzelf te beleven en ook de betekenis te overdenken, kortom om er van te genieten.

Hegel dacht dar anders over, toch ?

Niet anders, want Hegel heeft ook een filosofie van de kunst en de religie, maar ik ga daarin wat verder dan hij door daarin ook de droom en de fantasie op te nemen als hemel.

"Georg Hegel - Filosofie Magazine
https://www.filosofie.nl › Filosofen
Hegel is een absoluut idealist. Dit betekent dat hij gelooft dat de werkelijkheid volledig wordt gestructureerd door onze waarneming en ons verstand."

Niet het verstand, dat is de wetenschap die alles uit elkaar denkt, maar de Geest, die alles als eenheid denkt.
Hegel is de absolute Geest.
De idee is van Plato.
De Geest is van Aristoteles.
De Geest is de persoon die denkt, als hoogste God zelf, die zichzelf denkt in de Mens.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

*Het begrip onwerkelijkheid is niet helemaal het juiste.
Onwerkelijkheid betekent eigenlijk dat iets vervreemdend is, niet gewoon, innerlijk eigenaardig is.
Maar wat ik ermee bedoel heb ik uitgelegd als droom en fantasie en kunst.
Maar die behoeven nog niet als onwerkelijk over te komen.

Laat ik het nog een keer proberen.

Als droom, fantasie, kunst (en godsdienst) niet als onwerkelijk worden ervaren dan worden ze als werkelijk ervaren. Kennis van die zogenaamde "onwerkelijkheid" kan evenals kennis van "werkelijkheid" worden gedeeld, genoten en bestudeerd, en is dus nuttig.

Dan heeft het geen zin om een theorie over onderscheid tussen werkelijkheid en onwerkelijkheid te formuleren.

Naast de kenbare en bespreekbare zaken is er nog de waanzin. Dat betreft waarnemingen en gedachten die normaal zelfstandig leven ernstig belemmeren. Het heeft geen zin om die als psychische problemen te behandelen. Men kan deze "patienten" alleen in hun dagelijks leven ondersteunen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Laat ik het nog een keer proberen.

Als droom, fantasie, kunst (en godsdienst) niet als onwerkelijk worden ervaren dan worden ze als werkelijk ervaren. Kennis van die zogenaamde "onwerkelijkheid" kan evenals kennis van "werkelijkheid" worden gedeeld, genoten en bestudeerd, en is dus nuttig.

De innerlijke werkelijkheid is hoger en niet om de nuttigheid, maar om de zin daarvan te beleven.
Wat is de nuttigheid van de kunst?
Geen, het is om te genieten.
Wel nuttig is een brood bijvoorbeeld om op te eten.

Dan heeft het geen zin om een theorie over onderscheid tussen werkelijkheid en onwerkelijkheid te formuleren.

Zeker wel: het is een onderscheid van de uiterlijke lagere werkelijkheid en de hogere innerlijke werkelijkheid als tussen zingeving en nuttigheid.

Naast de kenbare en bespreekbare zaken is er nog de waanzin. Dat betreft waarnemingen en gedachten die normaal zelfstandig leven ernstig belemmeren. Het heeft geen zin om die als psychische problemen te behandelen. Men kan deze "patienten" alleen in hun dagelijks leven ondersteunen.

Behalve de innerlijke waanzin bestaat er ook een uiterlijke waanzin, zoals met name de oorlog.

En de moderne materialistische mens, die niet weet wat de Geest en wie God is en niets van mijn atoomtheorie en nieuwe Bijbel wil weten, die is ook niet helemaal goed bij zijn hoofd.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De innerlijke werkelijkheid is hoger en niet om de nuttigheid, maar om de zin daarvan te beleven.
Wat is de nuttigheid van de kunst?
Geen, het is om te genieten.
Wel nuttig is een brood bijvoorbeeld om op te eten.

Je vind genieten van kunst dus niet nuttig en genieten van brood wel. Dat is geen zuivere tegenstelling en slaat de plank mis. Het gaat in deze ook om het beoefenen van het een en het ander. Het zit zo :

In de oudheid kende men de beroeosopleiding en een opleiding in de zeven vrije kunsten, de trivia en de quadrivia, jou wel bekend. Beide opleidingen zijn nuttig, maar de vrije kunsten worden hoger geschat dan de beroepsopleiding.

De vrije kunsten zijn zaken van de geest, het verstand, en deze worden beoefend door de elite van de bevolking en de bestuurders van de maatschappij. De beroepsopleidingen betreffen handvaardigheid en zijn voor de werkende klasse, die in dienst is van de elite.

Wat nu ? In jouw visie zijn godsgeleerdheid en atoomtheorie niet nuttig omdat men ze niet kan zoals brood. Dan kan men ze moeilijk hoger achten dan handarbeid.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Je vind genieten van kunst dus niet nuttig en genieten van brood wel.

Je verdraait mijn woorden.
Het brood is er in de eerste plaats omdat het lichaam voedsel nodig heeft.
Het genieten komt op de tweede plaats.
En voor de kunst is het andersom.

Dat is geen zuivere tegenstelling en slaat de plank mis.

Er is ook een eenheid in de tegenstelling dat het ene in het andere is.
Maar eerst moet je het onderscheid begrijpen.

Het gaat in deze ook om het beoefenen van het een en het ander. Het zit zo :

In de oudheid kende men de beroeosopleiding en een opleiding in de zeven vrije kunsten, de trivia en de quadrivia, jou wel bekend. Beide opleidingen zijn nuttig, maar de vrije kunsten worden hoger geschat dan de beroepsopleiding.

Het hogere is de zin ter onderscheiding van de nuttigheid.

De vrije kunsten zijn zaken van de geest, het verstand, en deze worden beoefend door de elite van de bevolking en de bestuurders van de maatschappij. De beroepsopleidingen betreffen handvaardigheid en zijn voor de werkende klasse, die in dienst is van de elite.

Nu, je bent het dus geheel en al met mij eens dat hier een onderscheid is.

Wat nu ? In jouw visie zijn godsgeleerdheid en atoomtheorie niet nuttig omdat men ze niet kan zoals brood. Dan kan men ze moeilijk hoger achten dan handarbeid.

Je spreekt je zelf nu tegen, want je hebt zelf al het Griekse voorbeeld gegeven dat de kunst hoger wordt geschat dan de beroepsopleiding.
En zo is de godgeleerdheid meer dan nuttigheid, maar omwille van zichzelf te begrijpen en te genieten als hoogste zaligheid.
En mijn atoomtheorie is niet alleen Gods Geest, maar ook Gods Bestaan als oneindig vele microwezentjes, en zelfs zeer nuttig omdat wij zelf in de toekomst een ruimtevaartcultuur gaan bouwen in de macrokosmos voor de komende 10^33 jaar.
Zo zijn zin en nuttigheid verenigd.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Je verdraait mijn woorden.
...
Het hogere is de zin ter onderscheiding van de nuttigheid.

Verdraaid ! Het hogere zie jij in de trivia ?!.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Verdraaid ! Het hogere zie jij in de trivia ?!.

Zo is het: de kunst en nog hoger de godsdienst.
Het is des hemels.
Hoger dan de wereldse nuttigheid.

[harriechristus]

De eeuwige ideeën en de werkelijkheid en de "onwerkelijkheid".

De eeuwige ideeën zijn een intellectuele wereld, niet alleen als grondslag der natuur en de wereld, maar ook zo dat ze een eigen hemelwereld kunnen scheppen van dromen, kunst en fantasie en ook de godsdienst behoort daarbij.
Deze ideeën zijn zo verfijnd dat ze alles omvatten en ook alles zijn*.
Maar wel als potentialiteit in de eerste plaats.
Men kan dat eenvoudig voorstellen in de vorm van de tijd, waarin de toekomst nog niet bestaat, maar wel potentieel al IS en dan in het heden verschijnt.
Het is Hegels Logica als de abstracte ideeën, als het ware vóór de schepping.
Anders dan bij Plato zijn de ideeën van Hegel als een logisch systeem van gedachten.
En deze gedachten vervolgens als natuur verschijnen, dus van innerlijke naar uiterlijke werkelijkheid, eigenlijk nog slechts het bewusteloze bestaan zijn.
En vervolgens ook in de hogere wereld des hemels, die schijnbaar "onwerkelijk" is, maar eigenlijk de ware werkelijkheid is als die van ons bewustzijn.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De eeuwige ideeën en de werkelijkheid en de "onwerkelijkheid".

De eeuwige ideeën zijn een intellectuele wereld, niet alleen als grondslag der natuur en de wereld, maar ook zo dat ze een eigen hemelwereld kunnen scheppen van dromen, kunst en fantasie en ook de godsdienst behoort daarbij.
Deze ideeën zijn zo verfijnd dat ze alles omvatten en ook alles zijn.
Maar wel als potentie in de eerste plaats.*

*In de potentialiteit van de ideeën zijn oneindig vele mogelijkheden vervat.
Dus alles wat verschijnt was al reeds als mogelijkheid.
Alles was er dus al voor het verscheen in alle eeuwigheid van het verleden.
Iets anders is of iemand het weet.
Dus eigenlijk of de toekomst al bestaat, wat zich dan in dat weten openbaart.
Zo weten de microgoden meer dan wij en de mini's nog meer, etc.
Dus niemand weet dan alles en ook de oneindige toekomst niet.
En ten tweede kan het ook zo zijn dat de toevalligheden der mogelijkheden sterker toenemen dan de kennis, die ook steeds groter wordt, zodat er altijd het onbekende blijft bestaan.
Wat ook wel zo spannend is, want wat zou het saai zijn alles te weten.
Dan is er niks meer te doen.

[harriechristus]

Het bekende en het onbekende.

Dan kunnen we nog een verdere tweedeling maken die nog groter is en dat is tussen wat wij weten en wat we nog niet weten, dus tussen het bekende en het nog niet bekende.
En in de atoomtheorie is de grootte van het onbekende oneindig en elke kennis van ons, hoe groot die ook moge zijn en worden toch oneindig klein.
Het geldt zelfs voor de microgoden, want hoe hoog een microgod ook is, er zijn oneindig vele goden die nog hoger zijn.
Maar over dat onbekende valt dat verder niks te zeggen omdat we het niet weten.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Zo is het: de kunst en nog hoger de godsdienst.
Het is des hemels.
Hoger dan de wereldse nuttigheid.

Wat is de zin of het nut van die rangorde?
Moeten we meer geld of tijd besteden aan godsdienst dan aan tuinieren of dineren?

Een rangorde heeft zin als gekozen moet worden uit mogelijkheden.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De eeuwige ideeën en de werkelijkheid (...)
Anders dan bij Plato zijn de ideeën van Hegel als een logisch systeem van gedachten.
En deze gedachten vervolgens als natuur verschijnen, dus van innerlijke naar uiterlijke werkelijkheid, eigenlijk nog slechts het bewusteloze bestaan zijn.
En vervolgens ook in de hogere wereld des hemels, die schijnbaar "onwerkelijk" is, maar eigenlijk de ware werkelijkheid is als die van ons bewustzijn.

We kunnen spreken over werkelijkheid en onwerkelijkheid in een bepaalde context. Niet als ideeën. Een onrealistische verwachting of overtuiging kan je een droom of fantasie noemen of onwerkelijk. Maar "de
onwerkelijkheid" als bestaande categorie is een contradictio in terminis, net als "het niets" en "het niets is", of "... bestaat". Je verspilt je tijd.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het bekende en het onbekende.

Dan kunnen we nog een verdere tweedeling maken die nog groter is en dat is tussen wat wij weten en wat we nog niet weten, dus tussen het bekende en het nog niet bekende.
(....)
Maar over dat onbekende valt dat verder niks te zeggen omdat we het niet weten.

Spreken is zilver maar zwijgen is goud. Amen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Wat is de zin of het nut van die rangorde?

Opdat de werkelijkheid zo concreet mogelijk is als van zo laag mogelijk tot zo oneindig hoog mogelijk.
Niet alleen als nut, maar ook als zin.

Moeten we meer geld of tijd besteden aan godsdienst dan aan tuinieren of dineren?

Als zouden de mensen slechts 10 procent van hun tijd aan mijn atoomtheorie besteden, dan zou ik al heel blij zijn.
Het is geen kwestie van moeten, maar van willen.

Een rangorde heeft zin als gekozen moet worden uit mogelijkheden.

Het niet alleen een kwestie van kiezen, want zowel het lagere als het hogere is altijd aanwezig.
Maar de meeste mensen zijn meest op het lagere gericht en weinigen op het hogere.
En onze moderne cultuur zit op een veel te laag niveau van materialisme.
Dit door de moderne wetenschap.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Spreken is zilver maar zwijgen is goud. Amen.

Uit de stilte wordt God geboren.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

We kunnen spreken over werkelijkheid en onwerkelijkheid in een bepaalde context. Niet als ideeën. Een onrealistische verwachting of overtuiging kan je een droom of fantasie noemen of onwerkelijk. Maar "de
onwerkelijkheid" als bestaande categorie is een contradictio in terminis, net als "het niets" en "het niets is", of "... bestaat". Je verspilt je tijd.

De contradictie is in wezen een paradox, zoals het NIETS IS, zo is de onwerkelijkheid in wezen een hogere werkelijkheid.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

...
Het (is) niet alleen een kwestie van kiezen, want zowel het lagere als het hogere is altijd aanwezig.
Maar de meeste mensen zijn meest op het lagere gericht en weinigen op het hogere.
En onze moderne cultuur zit op een veel te laag niveau van materialisme.
Dit door de moderne wetenschap.

De rangorde die u ziet lijkt mij tamelijk willekeurig en vaag. Het ene kan niet bestaan zonder het ander en bovendien, het ene bestrijdt het andere. U doet daar zelf aan mee met uw promotie van een mix van godsdienst en wetenschap. Uw hogere is het lagere en uw lagere is het hogere zoals het u uitkomt. Maar dat ziet u zelf niet.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De rangorde die u ziet lijkt mij tamelijk willekeurig en vaag.

Helemaal niet want het is de bekende rangorde van de geest die hoger is dan de natuur, het bewustzijn dat hoger is dan de bewusteloze materie.
En in mijn atoomtheorie zelfs als eindeloos hoger en hoger.

Het ene kan niet bestaan zonder het ander en bovendien, het ene bestrijdt het andere.

Ze vormen inderdaad een eenheid, maar strijden ook met elkaar.
Dat is juist en zal ik ook niet ontkennen.

U doet daar zelf aan mee met uw promotie van een mix van godsdienst en wetenschap.

Het is een drie-eenheid van filosofie, wetenschap en theologie.

Uw hogere is het lagere en uw lagere is het hogere zoals het u uitkomt. Maar dat ziet u zelf niet.

Je zegt hier zo maar wat zonder het nader te verklaren.