Leven na de dood

[Vette Pois(s)on]

de meesten leven niet eens, die bestaan gewoon en maken van hun kloten

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Vette Pois(s)on

de meesten leven niet eens, die bestaan gewoon en maken van hun kloten

wat maken ze van hun kloten? Nieuw leven soms?...

[cookie monster]

Leven na de dood doet me denken aan:
https://www.youtube.com/watch?v=mNYzO9SO2z0

[Diego Raga]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

De dood is eigenlijk eerlijk, want ze discrimineert niemand.
Volgens mij bestond onze frequentie al voor het leven.
We weten niets meer van onze geboorte, hoewel dat voor velen onder ons een beangstigende situatie moet geweest zijn.
En zo zal dat ook met sterven zijn, terugkeren naar die frequentie en daarin opnieuw tot uiting komen.

Ik heb geen angst (meer) om te sterven, alleen kan ik hopen om dat proces - voor de tijd dat het duurt - zo bewust mogelijk mee te maken:

Het Tibetaanse Boek van Leven en Sterven

"De teksten onderwijzen niet alleen in de kunst van leven en sterven; de essentie van het boek is het herkennen en onthullen van de ware aard van de menselijke geest, het leren waarnemen van onze aandriften en drijfveren. De zin van het leven omvat de doodservaring, niet als gebeuren op een bepaald tijdstip, maar als een voortdurend bewust en bereid zijn. Het verlossende inzicht komt voort uit zelfkennis.

Het boek leert ons ook dat de dood de ontbinding is van tijdelijke attributen, de mens zelf sterft niet maar leert de symptomen van de dood te onderscheiden waardoor deze laatste levensfase niet als angstaanjagend maar juist als vredig kan worden ervaren. De betekenis van het sterven is onverbrekelijk met de zin van het leven verbonden.

De Bardo Thödrol, ofwel het Tibetaans boek van Leven en Sterven, is het bekendste en meest mysterieuze boek van Tibet, wijd en zijd bekend. Velen beginnen eraan, maar weinigen lezen het helemaal uit. Zoals een hoge bergtop die door velen bewonderd wordt, maar moeilijk te beklimmen is. Toch is dit boek een aanrader omdat Sogyal Rinpoche jou hierbij begeleidt met als gevolg dat het lezen wordt vergemakkelijkt. Het bevat een verzameling van honderden buitengewoon diepzinnige teksten.

'Het Tibetaans boek van Leven en Sterven' is een van de schatten of 'termas' die Padmasambhava, de Indiase leraar die het boeddhisme in Tibet introduceerde, verborg in grotten en in de gedachten van zijn toekomstige discipelen. Hij leerde over drie van de zes bardos ofwel 'toestanden van samsara', de cyclus van leven en sterven. Alle zes zijn het overgangsstadia, de een leidt natuurlijk en onvermijdelijk tot de volgende, behalve als dit proces onderbroken wordt doordat verlichting gebeurt.

Drie van de zes bardos zijn toestanden in het leven: wakker zijn, de slaap- en droomtoestand, en de meditatieve toestand. Deze drie beginnen met de geboorte en eindigen met de dood. De drie bardos besproken in het Tibetaans boek van leven en sterven, daarentegen, beginnen met de dood en eindigen met wedergeboorte. Deze drie bardos van de dood worden 'de bardo van helder licht', de 'bardo van schijnende waarheid, of realisatie van Werkelijkheid' en 'de bardo van het worden', genoemd. Het meest waarschijnlijke tijdstip om spontaan verlichting te bereiken en het proces van overgang van de ene bardo naar de andere te onderbreken, is tijdens de 'natuurlijke bevrijding', ofwel de dood.

Het boek richt zich tot iedereen, maar vooral tot hen die aan zelfkennis doen. Het doet ons inzien dat leven een kunst is op zichzelf met als bedoeling om de kunst van het sterven te begrijpen en onder de knie te krijgen. Kortom: in wezen zou dit boek in geen enkele bibliotheek mogen ontbreken."

https://www.spiritualia.be/literatuu...-90-215-4518-9

Mors Porta Vitae - de Dood is de Poort van het Leven.

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Ik heb geen angst (meer) om te sterven, alleen kan ik hopen om dat proces - voor de tijd dat het duurt - zo bewust mogelijk mee te maken:

Het Tibetaanse Boek van Leven en Sterven

"De teksten onderwijzen niet alleen in de kunst van leven en sterven; de essentie van het boek is het herkennen en onthullen van de ware aard van de menselijke geest, het leren waarnemen van onze aandriften en drijfveren. De zin van het leven omvat de doodservaring, niet als gebeuren op een bepaald tijdstip, maar als een voortdurend bewust en bereid zijn. Het verlossende inzicht komt voort uit zelfkennis.

Het boek leert ons ook dat de dood de ontbinding is van tijdelijke attributen, de mens zelf sterft niet maar leert de symptomen van de dood te onderscheiden waardoor deze laatste levensfase niet als angstaanjagend maar juist als vredig kan worden ervaren. De betekenis van het sterven is onverbrekelijk met de zin van het leven verbonden.

De Bardo Thödrol, ofwel het Tibetaans boek van Leven en Sterven, is het bekendste en meest mysterieuze boek van Tibet, wijd en zijd bekend. Velen beginnen eraan, maar weinigen lezen het helemaal uit. Zoals een hoge bergtop die door velen bewonderd wordt, maar moeilijk te beklimmen is. Toch is dit boek een aanrader omdat Sogyal Rinpoche jou hierbij begeleidt met als gevolg dat het lezen wordt vergemakkelijkt. Het bevat een verzameling van honderden buitengewoon diepzinnige teksten.

'Het Tibetaans boek van Leven en Sterven' is een van de schatten of 'termas' die Padmasambhava, de Indiase leraar die het boeddhisme in Tibet introduceerde, verborg in grotten en in de gedachten van zijn toekomstige discipelen. Hij leerde over drie van de zes bardos ofwel 'toestanden van samsara', de cyclus van leven en sterven. Alle zes zijn het overgangsstadia, de een leidt natuurlijk en onvermijdelijk tot de volgende, behalve als dit proces onderbroken wordt doordat verlichting gebeurt.

Drie van de zes bardos zijn toestanden in het leven: wakker zijn, de slaap- en droomtoestand, en de meditatieve toestand. Deze drie beginnen met de geboorte en eindigen met de dood. De drie bardos besproken in het Tibetaans boek van leven en sterven, daarentegen, beginnen met de dood en eindigen met wedergeboorte. Deze drie bardos van de dood worden 'de bardo van helder licht', de 'bardo van schijnende waarheid, of realisatie van Werkelijkheid' en 'de bardo van het worden', genoemd. Het meest waarschijnlijke tijdstip om spontaan verlichting te bereiken en het proces van overgang van de ene bardo naar de andere te onderbreken, is tijdens de 'natuurlijke bevrijding', ofwel de dood.

Het boek richt zich tot iedereen, maar vooral tot hen die aan zelfkennis doen. Het doet ons inzien dat leven een kunst is op zichzelf met als bedoeling om de kunst van het sterven te begrijpen en onder de knie te krijgen. Kortom: in wezen zou dit boek in geen enkele bibliotheek mogen ontbreken."

https://www.spiritualia.be/literatuu...-90-215-4518-9

Mors Porta Vitae - de Dood is de Poort van het Leven.

Ik heb dat boek eens even in mijn bezit gehad, maar ik was toen te hoog/laag aan het vliegen er in te kunnen lezen. Maar je ziet wel aan de aanhangers van dat boek dat zij een aanwezige rust, sereniteit en vrede in zich meedragen.
(Ik ben nu ook veel rustiger zonder alcohol, maar nog niet in mijn hoofd die rust gevonden.) Het is een dagelijkse strijd tegen de elementen, nu willen ze de kinderen vaccineren en ze hebben al vaccinatiepropaganda gekregen. Alleen de school heeft dat kunnen doen.

Ik heb meer angst gekregen van het leven dan de dood.
Volgens mij reflecteert die korte periode hier ook zeer lang na in het hiernamaals en zal dat vanuit het Absolute bewustzijn als de hel/hemel ervaren kunnen worden. Dat maakt dat mijn weegschaal tot op het laatste getal na de komma geijkt moet worden. Dat kan ik alleen op de persoon Jezus Christus.
In de KJV staat alles wat Jezus zei in het roodgedrukt, ik heb eens alleen dat gelezen en kreeg toen een vol beeld van Hem voor mij. Door me daaraan vast te houden kan ik nog leven, anders was het overleven.

[harriechristus]

Even door bijten op alles lost te laten, en het is zo gepiept, meer is het niet.