Ecologie en links

[Frans Oghtendlicht]

Oorspronkelijk geplaatst door IlluSionS667

Als voor jouw alles waar niet alle productiemiddelen gecollectiveerd zijn als een kapitalistisch systeem beschouwt, heeft het geen zin om met jou te discussiëren. In jouw typisch linkse zwart-wit-wereldje is duidelijk geen plaats voor nuance.

ik vraag niet om de nationalisatie van de zelfstandige of de bakker op de hoek. Maar u pleit onomwonden voor 'klasseverzoening', wat niet kan werken.

[IlluSionS667]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Kapitalisme kan zowel werken in het keynesianisme als neoliberalisme. Kennelijk heb je met het solidarisme nog een andere variant gevonden.

Bij het solidarisme is geen sprake kapitalisme, omdat winst als primaire doelstelling totaal ontbreekt. Zelfs communisme plaatst de economie in het midden, waar solidaristen de economie slechts als een middel tot een groter doel beschouwen.

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

De uitspraak of die controle onmogelijk is, hangt meer af van de belangen die er zijn mee gemoeid dan met de daadwerkelijke techniciteit.

De belangen van de arbeider werden veel beter gediend in Hitler-Duitsland dan in eender welke communistische staat, hoewel bij een communistische staat zogezegd enkel het belang van de arbeider werd gediend en niet dat van de burgerij.

Oorspronkelijk geplaatst door Frans Oghtendlicht

ik vraag niet om de nationalisatie van de zelfstandige of de bakker op de hoek.

Waar legt u de grens?

Ik ben net als u voorstander van collectivering of opsplitsing boven een bepaald niveau. Wij leggen de lijn gewoon anders.

Oorspronkelijk geplaatst door Frans Oghtendlicht

Maar u pleit onomwonden voor 'klasseverzoening', wat niet kan werken.

Het werkte wel degelijk in Hitler's Duitsland. Zie Stephen Roberts' "The House That Hitler Built".

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Wanneer er geen collectieve controle door het volk over de productiemiddelen wordt bewerkstelligd, dan blijf je inderdaad in het kapitalisme steken. Dat is vrij logisch, gezien de productiewijze van het kapitalisme.

Het is allicht wat off-topic, maar ik betwijfel sterk of "collectieve controle" überhaupt meer is dan een slogan en een wensdroom. Wélk collectief? W�*t controleren? En wat met dissidenten? Etcetera.

Maar als ik je goed begrijp, zou ook stalinistisch Rusland, met zijn gebrek aan democratische inspraak, eerder onder staatskapitalisme ressorteren?

[IlluSionS667]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Het is allicht wat off-topic, maar ik betwijfel sterk of "collectieve controle" überhaupt meer is dan een slogan en een wensdroom. Wélk collectief? W�*t controleren? En wat met dissidenten? Etcetera.

In een gezonde samenleving vormt de gehele samenleving een collectief organisme, waarbij elk sociaal niveau een orgaan vormt van dat organisme. Dissidentie komt voor, maar is relatief zeldzaam, en de meeste individuelen dienen in eerste plaats het collectief om dat collectief te kunnen doen voortbestaan en te doen groeien.

Voorbeelden van dit soort samenlevingen zijn de Maya-samenleving, de oude Indische samenleving en de oude Japanese samenleving. Elk missen ze wel enige dynamiek in hun hierarchische structuur (je blijft lid van de sociale groep waarvan je ouders lid was), maar voldoen verder aan de meeste elementen van wat ik als een ideale samenleving beschouw. Vooral de Japanese feodale samenleving is bewonderenwaardig, omdat daar de opofferingszin van de edelen zo ver ging dat ze zelfs bereid waren hun leven te beëindigen omwille van een domme fout. Dit voorbeeld illustreert dus dat oprechte opofferingszins perfect mogelijk is.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door IlluSionS667

In een gezonde samenleving vormt de gehele samenleving een collectief organisme, waarbij elk sociaal niveau een orgaan vormt van dat organisme. Dissidentie komt voor, maar is relatief zeldzaam, en de meeste individuelen dienen in eerste plaats het collectief om dat collectief te kunnen doen voortbestaan en te doen groeien.

Voorbeelden van dit soort samenlevingen zijn de Maya-samenleving, de oude Indische samenleving en de oude Japanese samenleving. Elk missen ze wel enige dynamiek in hun hierarchische structuur (je blijft lid van de sociale groep waarvan je ouders lid was), maar voldoen verder aan de meeste elementen van wat ik als een ideale samenleving beschouw. Vooral de Japanese feodale samenleving is bewonderenwaardig, omdat daar de opofferingszin van de edelen zo ver ging dat ze zelfs bereid waren hun leven te beëindigen omwille van een domme fout. Dit voorbeeld illustreert dus dat oprechte opofferingszins perfect mogelijk is.

Daar ga ik dus absoluut niet mee akkoord.

Bovendien antwoord je niet op de vraag: 'wélk collectief?'. Mijn gemeente? Mijn jeugdbeweging? Mijn provincie? Mijn Vlaams Gewest? Mijn België? Mijn Europa? Mijn wereld? Mijn 'Westerse beschaving'? Of enkel mijn gezin?

Wat ik me vooral afvraag als ik je berichten lees, Illusion, is: waarom in godsnaam wil je dat eigenlijk?

[IlluSionS667]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Bovendien antwoord je niet op de vraag: 'wélk collectief?'. Mijn gemeente? Mijn jeugdbeweging? Mijn provincie? Mijn Vlaams Gewest? Mijn België? Mijn Europa? Mijn wereld? Mijn 'Westerse beschaving'? Of enkel mijn gezin?

Elk individu is lid van meerdere collectieven. Deze collectieven kunnen min of meer worden ingedeeld in biologische collectieven (oa ras, volk en species), organisatorische collectieven (oa gezin, klasse of dorpsgemeenschap) en activiteitscollectieven (oa voetbalploeg, fanfare of filatelieclub). Uit elk van deze collectieven kan een individu zijn voordeel halen, maar eveneens draagt elk individu zijn verantwoordelijkheden tav de collectieven waartoe hij behoort. Die verantwoordelijkheden zijn verschillend in belang en aard per collectief.

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Wat ik me vooral afvraag als ik je berichten lees, Illusion, is: waarom in godsnaam wil je dat eigenlijk?

In een gezonde volksgemeenschap is er een veel grotere interne en externe harmonie, wat betekent dat het gemiddelde individu veel gelukkiger is dan in een individualistische kapitalistische samenleving. In dit laatste onbreken vaak essensiële elementen zoals zingeving en een meer dan oppervlakkig besef van identiteit. Het ontstaan van sub-culturen is trouwens het gevolg van een zoeken naar zo'n identiteit ten gevolge van het verval der algemene cultuurgemeenschap. Vaak biedt een sub-cultuur echter onvoldoende houvast.