Ideologisch of ecologisch?

DeMa · 9 maart 2007, 18:37

Dit vraagje heb ik tijdens een discussie aan Edina gesteld (nog geen antwoord overigens), maar wat uw mening hierover is zou ik ook graag weten.

Citaat:

Moest er een oplossing bestaan, waarbij ons consumptiepatroon wereldwijd en zonder milieuschade, behouden of uitgebouwd kan worden, zou jij die dan accepteren? Of zou je nog steeds kiezen voor een afbouw? Maw, is jouw milieubewustzijn gevoed uit een ideologisch standpunt omtrent het kapitalistische model, of uit een oprechte bezorgdheid over de planeet?

Peter Tom Jones · 10 maart 2007, 11:21

Beste,

Het wetenschappelijke feit is dat het huidige consumptiepatroon niet kan worden ondersteund op wereldvlak. IN de literatuur spreekt men in deze context over een factor 10-dematerialisatie die nodig is in de rijke landen. Reductie van 90% van het totale materiaalgebruik op 40 jaar tijd. Onze ecologische voetafdruk kan kleiner gemaakt worden door betere technologie. Maar een daling van 90% is alleen mogelijk als er anders en op een aantal vlakken minder wordt geconsumeerd. Eco-efficiëntie en sufficiëntie moeten elkaar ondersteunen. Anders geraken we er nooit. Er zijn niet alleen biofysische grenzen aan groei (landoppervlakte, waterbeschikbaarheid etc.) maar ook thermodynamische grenzen aan efficiëntieverbeteringen.

Bovendien moetne we ook durven erkennen dat we rijker en dikker worden, maar niet gelukkiger. De LIFE SATISFACTION INDEX is in de westerse landen al lang niet meer gestegen. BNP-groei, inkomensgroei ja; LS-groei neen! Dit heeft te maken met het feit dat geld, in de wetenschappelijke betekenis, niet noodzakelijk gelukkig maakt. De milieusociologie heeft daar veel onderzoek naar gedaan: hedonistic treadmill, statusconsumptie, de lat die altijd hoger wordt gelegd, de invloed van de reclame om een permanent gevoel van frustratie te creËren.... dit alles maakt dat voor mensen boven een bepaald inkomen extra inkomen en dus extra consumptie niet bijdraagt aan meer welzijn.

Dit is uiteraard een zeer fundamentele, ethische en filosofische discussie. Wat is het goede leven? Het is mijns inziens een zeer belangrijk thema. Hoe vrehogen we de levenskwaliteit van de mensen, zonder het draagvlak van de aarde te vernietigen? Als je daarover doordenkt, dan kom je snel tot de conclusie dat een andere ethiek, een andere levensstijl dan diegene die ns dagelijks wordt opgelegd, dringend nodig is.

Maar hiermee wil ik niet gezegd hebben dat mensen met een laag inkomen geen verhoging van de koopkracht nodig hebben; de 1 op 7 armen in België, de 2,8 miljard mensen op deze planeet met < 2 dollar/dag.... zitten in een duidelijk andere situatie dan de rijkere middenklassen in het Westen en meer en meer ook in landen als China, India, Brazilië, Zuid Afrika...

mvg
tom
www.petertomjones.be

10 maart 2007, 11:21	#2
Peter Tom Jones Geregistreerd: 4 maart 2007 Berichten: 51	Beste, Het wetenschappelijke feit is dat het huidige consumptiepatroon niet kan worden ondersteund op wereldvlak. IN de literatuur spreekt men in deze context over een factor 10-dematerialisatie die nodig is in de rijke landen. Reductie van 90% van het totale materiaalgebruik op 40 jaar tijd. Onze ecologische voetafdruk kan kleiner gemaakt worden door betere technologie. Maar een daling van 90% is alleen mogelijk als er anders en op een aantal vlakken minder wordt geconsumeerd. Eco-efficiëntie en sufficiëntie moeten elkaar ondersteunen. Anders geraken we er nooit. Er zijn niet alleen biofysische grenzen aan groei (landoppervlakte, waterbeschikbaarheid etc.) maar ook thermodynamische grenzen aan efficiëntieverbeteringen. Bovendien moetne we ook durven erkennen dat we rijker en dikker worden, maar niet gelukkiger. De LIFE SATISFACTION INDEX is in de westerse landen al lang niet meer gestegen. BNP-groei, inkomensgroei ja; LS-groei neen! Dit heeft te maken met het feit dat geld, in de wetenschappelijke betekenis, niet noodzakelijk gelukkig maakt. De milieusociologie heeft daar veel onderzoek naar gedaan: hedonistic treadmill, statusconsumptie, de lat die altijd hoger wordt gelegd, de invloed van de reclame om een permanent gevoel van frustratie te creËren.... dit alles maakt dat voor mensen boven een bepaald inkomen extra inkomen en dus extra consumptie niet bijdraagt aan meer welzijn. Dit is uiteraard een zeer fundamentele, ethische en filosofische discussie. Wat is het goede leven? Het is mijns inziens een zeer belangrijk thema. Hoe vrehogen we de levenskwaliteit van de mensen, zonder het draagvlak van de aarde te vernietigen? Als je daarover doordenkt, dan kom je snel tot de conclusie dat een andere ethiek, een andere levensstijl dan diegene die ns dagelijks wordt opgelegd, dringend nodig is. Maar hiermee wil ik niet gezegd hebben dat mensen met een laag inkomen geen verhoging van de koopkracht nodig hebben; de 1 op 7 armen in België, de 2,8 miljard mensen op deze planeet met < 2 dollar/dag.... zitten in een duidelijk andere situatie dan de rijkere middenklassen in het Westen en meer en meer ook in landen als China, India, Brazilië, Zuid Afrika... mvg tom www.petertomjones.be