Waar zijn de rookvrije cafés?

[nun]

Ik verbaas mij over het feit dat er zo weinig rookvrije cafés zijn in Vlaanderen. En met rookvrij bedoel ik: vrijwillig rookvrij. In een vrijwillig rookvrij café volgt de caféhouder niet enkel de wet over roken, maar wil hij zelf een rookvrij café en zou hij zijn café rookvrij houden ook als hij daar niet toe wordt verplicht. Ik beperk me hier tot cafés maar dit geldt evengoed voor andere horecazaken.

Om een duidelijk beeld te krijgen zal ik me in mijn redenering beperken tot een vervoudiging van de cafésector. Stel: er is een marktplein, met 10 cafés en 100 klanten en geen regeluring van de overheid. Is er dan een reden om aan te nemen dat al deze cafés roken zullen toelaten? Als het doel van de caféhouders enkel het maximaliseren van hun winst is (ze hebben bvb geen ideologische voorkeur voor cafés waar gerookt wordt) en een bepaald percentage van de klanten liever een rookvrij café heeft, zullen bepaalde caféhouders deze vraag vervullen.

Stel bvb 40% van de klanten wil liever een rookvrij café dan een rokerscafé. In de beginsituatie met 10 rokerscafés met elk 10 klanten kan een caféhouder zijn klantenaantal vergroten door van zijn café een rookvrij café te maken. De 40 klanten die liever een rookvrij café willen gaan nu naar de caféhouder die van zijn café een rookvrij café maakt. Een andere caféhouder ziet dit en realiseert dat hij zijn klantenaantal kan verhogen door ook rookvrij te gaan. Hij verhoogt zijn klantenaantal van 10 naar 20. Dit gaat zo door tot er een evenwichtsituatie is. De evenwichtssituatie bevat 4 rookvrije cafés en 6 rokerscafés. Geen enkele caféhouder kan nu nog zijn winst verhogen door eenzijdig te veranderen.

Dat is zo een beetje mijn theorie en het probleem is: de theorie voorspelt dat er genoeg rookvrije cafés zullen zijn, waarom komen we deze niet tegen in de werkelijkheid?

Het zou kunnen dat mensen rokerscafés verkiezen boven rookvrije cafés. Maar als dat zo is, wat is dan het probleem? Waarom zou de overheid dan antirokerswetten moeten maken? Als de Vlaming voor twee bijna identieke cafés staat en het enige verschil tussen de twee is dat de ene rookvrij is en de andere niet, en de Vlaming kiest het rokerscafé dan zou er geen vraag zijn naar overheidsinterventie. Blijkbaar willen sommige Vlameningen toch rokerscafés. Je zou kunnen zeggen dat de kritieke grens niet overschreden wordt. In mijn voorbeeld moeten er minstens 10 niet rokers zijn opdat er een café rookvrij zou worden. Als er maar 9 niet rokers zijn, dan kan geen enkele caféhouder zijn winst verhogen door zijn café rookvrij te maken. Maar dit lijkt niet erg realistisch omdat de schaal van cafés zodanig klein is tov van de populatie.

Wat volgens mij de echte oorzaak is waarom er geen rookvrije cafés zijn is de overheidregulering. Door allerlei halfbakken regels is het verschil tussen een rookvrij en een rokerscafé kleiner geworden. De door de overheid opgedrongen alternatieven bvb: roken waar frieten geserveerd worden mag niet, maar roken waar ander eten geserveerd wordt mag wel, verdringen de alternatieven die op een vrije markt tot stand zouden komen.

Als alle horecazaken een rookvrije zone hebben, is het heel wat minder winstgevend om jouw horecazaak helemaal rookvrij te maken.

Conclusie: laat de markt vrij en er zullen alternatieven genoeg zijn. Als een vrije markt voor iets zorgt, dan is het wel een ruim aanbod aan alternatieven.

[Ambiorix]

mja het is niet zo simpel ze. De sociale druk op niet-rokers is vrij groot, omdat er in elke cafégangersgroep wel altijd een paar rokers zitten. Een café binnenstappen en dan eisen dat de paar rokers buiten hun sigaret roken ligt nu éenmaal niet goed. De vrije markt zou dit volgens mij minder goed oplossen, maar ik ga akkoord dat de huidige regelgeving echt wel dubieus is.

[nun]

Daar had ik ook al aan gedacht maar als de rokers in de minderheid zijn, kan het hen toch niet lukken om keer op keer hun vrienden te dwingen een rokerscafé binnen te gaan als zij dat liever niet doen. Als die rokers ietwat redelijke mensen zijn en zich gedragen als goede vrienden dan zal er toch een compromis gesloten worden? Als mensen bang zijn om hun rokersvrienden terecht te wijzen dat zij liever niet in een rokerscafé zitten dan moeten zij niet bij de overheid klagen om te doen wat zij niet durfden, nl. de rokers terechtwijzen.

Als de niet-rokers er zo erg tegenop zien om in een rokerscafé te moeten zitten, dat zij voorstander zijn van een verplichte ban van al het roken op elk café, moeten ze maar tegen hun vrienden opkomen. Tis niet de taak van de overheid om hun polleke daarbij vast te houden.

[Ambiorix]

ik denk echt dat gij al in de toekomst denkt ze, die mentaliteitswijziging heeft zich volgens mij nog zeker niet voltrokken, integendeel!

Nuja, uiteindelijk zou ik het als socialist geen ramp vinden mocht dit "geliberaliseerd" worden; het gaat tenslotte niet om tewerkstelling en het uitkeren van lonen, maar om een eenvoudige beslissing omtrent de aangeboden dienst.

[nun]

Das net de kern van mijn argumentatie. Niemand heeft behoefte aan een mentaliteitswijziging zolang de overheid tussenbeide komt met halfbakken regels. Dit geldt mss minder voor cafés maar meer voor restaurant-achtige dingen.

Ofwel wilt ge niet in een rookvrij café zitten en gaat ergens anders ofwel doet ge me u vriendjes mee (wat ook best ok is) maar dan moet ge niet een hele reglementering aan anderen opleggen gewoon omdat ge enkel achter de rug nee durft zeggen.

[FDM]

waar die dexiaandeelhouders op de stoep liggen

[schaduw]

De mens is een kuddedier. Voor een vrije markt heb je vrije mensen nodig.