Weg met die moreel verwerpelijke passieve welvaartsstaat

[Cynicus]

Het huidige systeem van de passieve welvaartsstaat is, voor wat werkbekwamen zonder werk betreft, een uitermate verwerpelijk systeem. Vele werkbekwamen nestelen zich maar al te vaak in dat systeem, en de werkende middenklasse moet daar dan maar voor opdraaien.

Diegenen die moeten opdraaien voor de financiering van de passieve welvaartsstaat, vinden dat ze veel te veel belastingen en sociale bijdragen moeten betalen. De uitkeringstrekkers vinden hun uitkering vaak te laag. De passieve welvaartsstaat is dan ook een belangrijke bron van verzuring van de maatschappij.

De vervanging van de huidige passieve uitkeringen voor wat werkbekwamen betreft door een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem waarbij gemeenschapsdienstpresteerders enkel nog recht zouden hebben op een prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur effectief gepresteerde gemeenschapsdienst en waarbij ze zoveel uren gemeenschapsdienst zouden mogen verrichten als ze zelf willen (of kunnen), zou een veel beter alternatief zijn, omwille van volgende redenen :

- in het huidige systeem zitten werkbekwame uitkeringstrekkers vaak gevangen in werkloosheids- en/of armoedevallen, waardoor zij er financieel nauwelijks op vooruit gaan (of zelfs op achteruit gaan) indien zij een laaggeschoolde en/of deeltijdse job zouden aannemen. Op die manier worden zij de facto aangemoedigd om werkloos te blijven. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zou radicaal komaf maken met die werkloosheids- en/of armoedevallen, en aldus resulteren in een werkloosheidsontmoedigingsbeleid;

- in het huidige systeem zijn een niet onaanzienlijk deel van de werkbekwame uitkeringstrekkers (na verloop van tijd) geneigd zich te nestelen in hun uitkeringspositie en doen ze nog bitter weinig inspanningen om daar uit te geraken, wat een zeer zware last is voor onze openbare financiën, zeker indien het aantal zich in hun uitkeringspositie nestelende uitkeringstrekkers steeds maar blijft aanzwellen. Van een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zouden de gemeenschapsdienstpresteerders geneigd zijn zo kort mogelijk gebruik te maken, daar het voor hen aantrekkelijker zou zijn een onaantrekkelijke job aan te nemen met een hoger uurloon dan de lage prestatiegerichte gemeenschapsdienstuurvergoeding. Dat zou er voor zorgen dat de totale uitgaven voor een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, een dalende tendens zouden vertonen, wat dan op zijn beurt zou leiden tot meer budgettaire beleidsruimte die dan kan worden gebruikt om de sociale lasten op arbeid te verminderen, wat dan op zijn beurt zou leiden tot de creatie van meer werkgelegenheid, enz.;

- het huidige systeem zet aan tot parasiterend sociaal profitariaat. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zou radicaal komaf maken met al dat parasiterend sociaal profitariaat, wat eveneens een besparing zou opleveren;

- het huidige systeem lost het armoedeprobleem niet fundamenteel op. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zou de onvrijwillige armoede wel oplossen, uiteraard enkel op voorwaarde dat men bereid is een inspanning te leveren onder de vorm van veel gemeenschapsdienst;

- in het huidige systeem lopen werkbekwame uitkeringstrekkers het risico in een sociaal isolement verzeild te geraken, lopen ze het risico hun arbeidsattitude compleet te verliezen, en voelen ze zich vaak volkomen nutteloos. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem daarentegen haalt werkbekwame uitkeringstrekkers uit hun sociaal isolement, geeft hen de kans een gezonde arbeidsattitude te ontwikkelen en zich nuttig te maken voor de maatschappij. Gemeenschapsdienstpresteerders die ijverig hun best doen, zouden eveneens worden gegeerd door het bedrijfsleven, en aldus meer kansen krijgen op de arbeidsmarkt;

- het huidige systeem zet vaak aan tot zwartwerk. Voor werkbekwame uitkeringstrekkers is het nu eenmaal vaak stukken voordeliger om hun uitkering aan te vullen met wat zwartwerk, i.p.v. een gewone job aan te nemen. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zorgt er voor dat gemeenschapsdienstpresteerders aanzienlijk minder tijd zouden hebben om in het zwart te gaan werken. Op die manier zouden de bedrijven worden aangemoedigd om hun huidige zwarte jobs om te zetten in reguliere vacatures;

- in het huidige systeem hebben werkbekwame uitkeringstrekkers de hoogte van hun uitkering niet in de hand. In een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zouden ze zoveel gemeenschapsdiensten mogen verrichten als ze zelf willen (of kunnen) en zouden ze dus de hoogte van hun gemeenschapsdienstuitkering zelf in de hand hebben, waardoor ze ook met hun gemeenschapsdienstuitkering zouden kunnen vooruit geraken in het leven;

- in het huidige systeem kunnen uitkeringen doorgaans niet worden gecombineerd met (officiële) arbeid. In een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem zou het perfect mogelijk zijn een gewone job te combineren met een prestatiegerichte gemeenschapsdienstuitkering. Wie slechts een laagbetaalde (deeltijdse) baan zou vinden in het reguliere arbeidscircuit of wie gewoon wat zou willen bijverdienen, zou zijn of haar inkomen mogen aanvullen met wat gemeenschapsdiensten;

- in het huidige systeem betaalt de werkende middenklasse zich blauw aan de financiering van het huidige parasiterende sociaal profitariaat, zonder dat ze daar iets voor terugkrijgt. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem zou er tenminste voor zorgen dat de werkende middenklasse waar krijgt voor zijn sociale bijdragen en belastinggeld.

Al het bovenvermelde in acht nemende, mogen we besluiten dat een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen per uur, veruit de voorkeur verdient boven het huidige systeem van verwerpelijke, passieve uitkeringen voor wat werkbekwamen zonder werk betreft.

[HAMC]

Leve de werkende middenklasse.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door HAMC

Leve de werkende middenklasse.

Hoe komt het toch dat ik de indruk heb dat jij tot geen van beide behoort?

[Sickboy]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus

Het huidige systeem van de passieve welvaartsstaat is, voor wat werkbekwamen zonder werk betreft, een uitermate verwerpelijk systeem. Vele werkbekwamen nestelen zich maar al te vaak in dat systeem, en de werkende middenklasse moet daar dan maar voor opdraaien.

Diegenen die moeten opdraaien voor de financiering van de passieve welvaartsstaat, vinden dat ze veel te veel belastingen en sociale bijdragen moeten betalen. De uitkeringstrekkers vinden hun uitkering vaak te laag. De passieve welvaartsstaat is dan ook een belangrijke bron van verzuring van de maatschappij.

De vervanging van de huidige passieve uitkeringen voor wat werkbekwamen betreft door een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem waarbij gemeenschapsdienstpresteerders enkel nog recht zouden hebben op een prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur effectief gepresteerde gemeenschapsdienst en waarbij ze zoveel uren gemeenschapsdienst zouden mogen verrichten als ze zelf willen (of kunnen), zou een veel beter alternatief zijn, omwille van volgende redenen :

- in het huidige systeem zitten werkbekwame uitkeringstrekkers vaak gevangen in werkloosheids- en/of armoedevallen, waardoor zij er financieel nauwelijks op vooruit gaan (of zelfs op achteruit gaan) indien zij een laaggeschoolde en/of deeltijdse job zouden aannemen. Op die manier worden zij de facto aangemoedigd om werkloos te blijven. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zou radicaal komaf maken met die werkloosheids- en/of armoedevallen, en aldus resulteren in een werkloosheidsontmoedigingsbeleid;

- in het huidige systeem zijn een niet onaanzienlijk deel van de werkbekwame uitkeringstrekkers (na verloop van tijd) geneigd zich te nestelen in hun uitkeringspositie en doen ze nog bitter weinig inspanningen om daar uit te geraken, wat een zeer zware last is voor onze openbare financiën, zeker indien het aantal zich in hun uitkeringspositie nestelende uitkeringstrekkers steeds maar blijft aanzwellen. Van een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zouden de gemeenschapsdienstpresteerders geneigd zijn zo kort mogelijk gebruik te maken, daar het voor hen aantrekkelijker zou zijn een onaantrekkelijke job aan te nemen met een hoger uurloon dan de lage prestatiegerichte gemeenschapsdienstuurvergoeding. Dat zou er voor zorgen dat de totale uitgaven voor een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, een dalende tendens zouden vertonen, wat dan op zijn beurt zou leiden tot meer budgettaire beleidsruimte die dan kan worden gebruikt om de sociale lasten op arbeid te verminderen, wat dan op zijn beurt zou leiden tot de creatie van meer werkgelegenheid, enz.;

- het huidige systeem zet aan tot parasiterend sociaal profitariaat. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zou radicaal komaf maken met al dat parasiterend sociaal profitariaat, wat eveneens een besparing zou opleveren;

- het huidige systeem lost het armoedeprobleem niet fundamenteel op. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zou de onvrijwillige armoede wel oplossen, uiteraard enkel op voorwaarde dat men bereid is een inspanning te leveren onder de vorm van veel gemeenschapsdienst;

- in het huidige systeem lopen werkbekwame uitkeringstrekkers het risico in een sociaal isolement verzeild te geraken, lopen ze het risico hun arbeidsattitude compleet te verliezen, en voelen ze zich vaak volkomen nutteloos. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem daarentegen haalt werkbekwame uitkeringstrekkers uit hun sociaal isolement, geeft hen de kans een gezonde arbeidsattitude te ontwikkelen en zich nuttig te maken voor de maatschappij. Gemeenschapsdienstpresteerders die ijverig hun best doen, zouden eveneens worden gegeerd door het bedrijfsleven, en aldus meer kansen krijgen op de arbeidsmarkt;

- het huidige systeem zet vaak aan tot zwartwerk. Voor werkbekwame uitkeringstrekkers is het nu eenmaal vaak stukken voordeliger om hun uitkering aan te vullen met wat zwartwerk, i.p.v. een gewone job aan te nemen. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zorgt er voor dat gemeenschapsdienstpresteerders aanzienlijk minder tijd zouden hebben om in het zwart te gaan werken. Op die manier zouden de bedrijven worden aangemoedigd om hun huidige zwarte jobs om te zetten in reguliere vacatures;

- in het huidige systeem hebben werkbekwame uitkeringstrekkers de hoogte van hun uitkering niet in de hand. In een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur, zouden ze zoveel gemeenschapsdiensten mogen verrichten als ze zelf willen (of kunnen) en zouden ze dus de hoogte van hun gemeenschapsdienstuitkering zelf in de hand hebben, waardoor ze ook met hun gemeenschapsdienstuitkering zouden kunnen vooruit geraken in het leven;

- in het huidige systeem kunnen uitkeringen doorgaans niet worden gecombineerd met (officiële) arbeid. In een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem zou het perfect mogelijk zijn een gewone job te combineren met een prestatiegerichte gemeenschapsdienstuitkering. Wie slechts een laagbetaalde (deeltijdse) baan zou vinden in het reguliere arbeidscircuit of wie gewoon wat zou willen bijverdienen, zou zijn of haar inkomen mogen aanvullen met wat gemeenschapsdiensten;

- in het huidige systeem betaalt de werkende middenklasse zich blauw aan de financiering van het huidige parasiterende sociaal profitariaat, zonder dat ze daar iets voor terugkrijgt. Een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem zou er tenminste voor zorgen dat de werkende middenklasse waar krijgt voor zijn sociale bijdragen en belastinggeld.

Al het bovenvermelde in acht nemende, mogen we besluiten dat een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem met een laag prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen per uur, veruit de voorkeur verdient boven het huidige systeem van verwerpelijke, passieve uitkeringen voor wat werkbekwamen zonder werk betreft.

Het zijn niet de werklozen die zorgen voor een hoge belastingdruk,het is ons overheids"apparaat" dat veel geld kost.

Brone Tijd

Commentaar: Belastingdruk stijgt
"De belastingdruk stijgt. Dat is in drie woorden samengevat wat gisteren uit de officiële meerjarenbegroting van de regering-Leterme bleek. Dit jaar betalen we volgens de regeringsplannen met zijn allen 46,6 procent van wat we hebben verdiend aan de fiscus. In 2011 zou de belastingdruk oplopen tot 47,2 procent van het bruto binnenlands product.
(tijd) - Voor alle duidelijkheid: de regering-Leterme is niet van plan belastingen te verhogen. Ze verwacht wel dat in 2011 een groter deel van de bevolking aan het werk zal zijn dan nu. Als dat gebeurt, is dat goed nieuws voor de fiscus: van wat een werkgever betaalt aan loon, gaat via werkgevers- en werknemersbijdragen voor de sociale zekerheid en de personenbelasting meer dan de helft naar de staat.

Vandaar het absurde effect: hoe meer mensen aan het werk, hoe hoger de belastingdruk. Er is nog een tweede effect: hoe meer je verdient, hoe sneller je in een hogere belastingschaal valt. Geregeld worden ook die schalen weliswaar aangepast, maar dat gebeurt met vertraging.

Stijgende belastingdruk is geen goed nieuws. Consumenten, die nu al minder vertrouwen hebben om geld uit te geven, zullen dat nóg minder hebben. En ook voor ondernemingen is het slecht nieuws. Ironisch genoeg lezen we in het regeerakkoord van de ploeg-Leterme: ‘In een economische wereld die continu verandert, moet de regering een omgeving creëren die het concurrentievermogen van de ondernemingen in de hand werkt, onder meer door middel van fiscale stimulansen.’ Uiteraard verlaagt de regering her en der enkele belastingen, maar alles samen genomen gaat het dus wel degelijk de verkeerde kant op."

Dus ga met uw verhaaltje voor een ander hol keffen.Voor de jacht geopend word op werklozen moet je dit aanpakken,het overheidsbeslag moet drastisch omlaag.Liefst door het verlagen van lasten op arbeid gekoppeld aan het drastisch efficienter maken van de overheid.Pas dan,in een tweed tijd, kun je maatregelen nemen om "sociaal profitariaat" aan te pakken.

Kijk hier eens voor de juiste cijfers:

http://www.ecb.int/pub/pdf/scpwps/ecbwp242.pdf


Profiteurs,er zijn er...maar ze zijn niet de reden waarom we zoveel belastingen betalen.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Sickboy

Het zijn niet de werklozen die zorgen voor een hoge belastingdruk,het is ons overheids"apparaat" dat veel geld kost.

Brone Tijd

Commentaar: Belastingdruk stijgt
"De belastingdruk stijgt. Dat is in drie woorden samengevat wat gisteren uit de officiële meerjarenbegroting van de regering-Leterme bleek. Dit jaar betalen we volgens de regeringsplannen met zijn allen 46,6 procent van wat we hebben verdiend aan de fiscus. In 2011 zou de belastingdruk oplopen tot 47,2 procent van het bruto binnenlands product.
(tijd) - Voor alle duidelijkheid: de regering-Leterme is niet van plan belastingen te verhogen. Ze verwacht wel dat in 2011 een groter deel van de bevolking aan het werk zal zijn dan nu. Als dat gebeurt, is dat goed nieuws voor de fiscus: van wat een werkgever betaalt aan loon, gaat via werkgevers- en werknemersbijdragen voor de sociale zekerheid en de personenbelasting meer dan de helft naar de staat.

Vandaar het absurde effect: hoe meer mensen aan het werk, hoe hoger de belastingdruk. Er is nog een tweede effect: hoe meer je verdient, hoe sneller je in een hogere belastingschaal valt. Geregeld worden ook die schalen weliswaar aangepast, maar dat gebeurt met vertraging.

Stijgende belastingdruk is geen goed nieuws. Consumenten, die nu al minder vertrouwen hebben om geld uit te geven, zullen dat nóg minder hebben. En ook voor ondernemingen is het slecht nieuws. Ironisch genoeg lezen we in het regeerakkoord van de ploeg-Leterme: ‘In een economische wereld die continu verandert, moet de regering een omgeving creëren die het concurrentievermogen van de ondernemingen in de hand werkt, onder meer door middel van fiscale stimulansen.’ Uiteraard verlaagt de regering her en der enkele belastingen, maar alles samen genomen gaat het dus wel degelijk de verkeerde kant op."

Dus ga met uw verhaaltje voor een ander hol keffen.Voor de jacht geopend word op werklozen moet je dit aanpakken,het overheidsbeslag moet drastisch omlaag.Liefst door het verlagen van lasten op arbeid gekoppeld aan het drastisch efficienter maken van de overheid.Pas dan,in een tweed tijd, kun je maatregelen nemen om "sociaal profitariaat" aan te pakken.

Kijk hier eens voor de juiste cijfers:

http://www.ecb.int/pub/pdf/scpwps/ecbwp242.pdf


Profiteurs,er zijn er...maar ze zijn niet de reden waarom we zoveel belastingen betalen.

Sorry, maar dit vind ik zo’n domme zever.
Een voorbeeld: Als ik belasting voor de ziektekosten betaal, dan draagt dat bij aan mijn belastingdruk. Als ik mijn ziektekosten particulier via een ziektekostenverzekering betaal, is mijn belastingdruk minder hoog. Maar netto houd ik ongeveer toch evenveel over.
Het gaat niet om de belastingdruk, maar om het vrij besteedbaar inkomen.

[Sickboy]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Sorry, maar dit vind ik zo’n domme zever.
Een voorbeeld: Als ik belasting voor de ziektekosten betaal, dan draagt dat bij aan mijn belastingdruk. Als ik mijn ziektekosten particulier via een ziektekostenverzekering betaal, is mijn belastingdruk minder hoog. Maar netto houd ik ongeveer toch evenveel over.
Het gaat niet om de belastingdruk, maar om het vrij besteedbaar inkomen.

Wie heeft er gesproken over een geprivatiseerde ziektekostenverzekering???

Ik heb het over "overheidsbeslag",het bedrag dat de staat zich toeeigent van het BNP.En uit de studie dan de ECB blijkt dat de inefficientie van de overheid pakken geld kost.Geld dat kan gebruikt worden voor lastenverlagingen,die zowel werkgevers als werknemers ten goede komen en voor het behouden en verbeteren van ons sociaal stelsel.
Het fabeltje:"Alle werklozen in het park blaadjes laten oprapen om het "profitariaat" aan te pakken,is DE oplossing" is niet aan mij besteed.