De som der delen is stabieler
Ondanks we in een mondiale wereld leven moge het duidelijk zijn dat welvaart en welzijn niet eerlijk verdeeld is, in ons streven naar een redelijk evenwicht met respect voor menselijke waarden is bijsturing of een helpende hand dan ook raadzaam. We vertrekken steeds van een moment x om vervolgens – naargelang de gekozen strategie – te evolueren naar een moment x+1. De geschiedenis leert ons dat markten kunnen opkomen maar ook weer verdwijnen, in een mondiale wereld met een rijke schat aan onderzoeksmateriaal en ervaring zouden we kunnen verwachten dat een eventuele ineenstorting kan vermeden worden. Een mondiale samenwerking en een gezond monetair beleid zijn essentieel om extra schade te voorkomen.
Wanneer we een gefragmenteerde wereld willen voorstellen zullen er vele opties zijn, finaal stellen we vast dat alle fragmenten met elkaar verbonden zijn, wel of niet in evenwicht. Naargelang de ontwikkelingsgraad spelen de verschillende fragmenten op elkaar in, geld fungeert hierin als rekeneenheid en communicatiemiddel. Ons doel is het redelijke evenwicht te vinden, realiseren, onderhouden en/of herstellen, rekeninghoudend met een normaal te achten behoeftebevrediging. In onderstaande voorstelling leggen we een relatie met de zgn ‘kruiskatalytische cycli’, dit wetenschappelijk studiewerk stelt dat een ruimere visie of organisatie stabieler is dan de fragmenten die hieronder ressorteren. Het mondiale perspectief (groen) zou dan adviseerbaar zijn boven de ego- (rood) en/of etnocentrische (geel) organisatievorm, de bijhorende grafieken tonen dan ook een steeds evenwichtiger situatie naarmate deze visieverruiming gerealiseerd wordt.
|
12 november 2012, 15:47
