cafetariaplan

[PAUL27]

In uw programma kom ik volgend punt tegen :
Cafetariaplan
Wij willen werk maken van een wettelijk kader voor flexibele beloningsvormen zoals het Cafetariaplan. Dit is een wijze van belonen waarbij de werknemer zijn arbeidsvoorwaardenpakket zelf kan aanpassen aan zijn eigen noden. De werknemer kan kiezen uit verschillende mogelijkheden: een hoger loon, meer vrije tijd, aanvulling van het pensioen, kinderopvang, … Overuren kun je omzetten in vakantiedagen, in plaats van meer loon kan je kiezen voor een bedrijfswagen. De vrijheid hebben om de vorm van verloning zelf deels te kunnen bepalen geeft werknemers de mogelijkheid om privé- en werkleven beter op elkaar af te stemmen.

Als de werknemer zelf zijn arbeidsvoorwaardenpakket mag en kan beslissen wat hebben wij als werkgever dan nog te beslissen in ons eigen bedrijf? We moeten nu al op ons tenen lopen voor de vakbonden want werknemers lopen bij het minste naar de vakbonden, wij hebben niets meer te zeggen in het bedrijf waar wij dagelijks 15 uur in werken ZONDER ARBEIDSVOORWAARDEN en ik neem het zelfde loon als men medewerkers. Laat de beslissingen AUB aan de werkgever, wanneer de werknemer een contract tekent is hij/zij daar mee akkoord!
Paul

[Jefrey Van der Straeten]

Beste Paul27,

Ik begrijp je bezorgdheid. Wat je over het hoofd ziet en wat eigenlijk ook niet in de tekst staat (omdat die kort moet blijven op dat deel van de site), is dat dat plan -uiteraard- moet afgesproken worden tussen de werkgever en de individuele werknemer. In een bedrijf met 10 werknemers zal dit moeilijker gaan dan in een bedrijf met 100 werknemers. Dit voorstel is dus zeker niet om de macht van de werknemers en van de vakbonden te doen stijgen, en die van de werkgevers te doen dalen. Wel is het de bedoeling om meer flexibiliteit in de verloning te brengen, waarbij meer rekening MOET KUNNEN worden gehouden met de noden van de werknemer. Dit voorstel past in onze visie op het beter combineren van arbeid en vrije tijd. Maar nogmaals: uiteraard moet dit alles in samenspraak met de werkgever gebeuren. Wij zeggen enkel dat de overheid een kader moet creëren waarin dit mogelijk zou zijn. Het komt dus eigenlijk meer neer op wettelijke belemmeringen wegwerken dan op "pesterijen aan het adres van de werkgever".

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Jefrey Van der Straeten

Beste Paul27,

Ik begrijp je bezorgdheid. Wat je over het hoofd ziet en wat eigenlijk ook niet in de tekst staat (omdat die kort moet blijven op dat deel van de site), is dat dat plan -uiteraard- moet afgesproken worden tussen de werkgever en de individuele werknemer. In een bedrijf met 10 werknemers zal dit moeilijker gaan dan in een bedrijf met 100 werknemers. Dit voorstel is dus zeker niet om de macht van de werknemers en van de vakbonden te doen stijgen, en die van de werkgevers te doen dalen. Wel is het de bedoeling om meer flexibiliteit in de verloning te brengen, waarbij meer rekening MOET KUNNEN worden gehouden met de noden van de werknemer. Dit voorstel past in onze visie op het beter combineren van arbeid en vrije tijd. Maar nogmaals: uiteraard moet dit alles in samenspraak met de werkgever gebeuren. Wij zeggen enkel dat de overheid een kader moet creëren waarin dit mogelijk zou zijn. Het komt dus eigenlijk meer neer op wettelijke belemmeringen wegwerken dan op "pesterijen aan het adres van de werkgever".

Dus als er eentje zegt ik wil een 14de maand, dan doe je zijn loon 13% per maand zakken en geef je hem die 14de maand bvb stel dat dit fiskaal voordeliger voor hem uitkomt...

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jefrey Van der Straeten

Beste Paul27,

Ik begrijp je bezorgdheid. Wat je over het hoofd ziet en wat eigenlijk ook niet in de tekst staat (omdat die kort moet blijven op dat deel van de site), is dat dat plan -uiteraard- moet afgesproken worden tussen de werkgever en de individuele werknemer. In een bedrijf met 10 werknemers zal dit moeilijker gaan dan in een bedrijf met 100 werknemers. Dit voorstel is dus zeker niet om de macht van de werknemers en van de vakbonden te doen stijgen, en die van de werkgevers te doen dalen. Wel is het de bedoeling om meer flexibiliteit in de verloning te brengen, waarbij meer rekening MOET KUNNEN worden gehouden met de noden van de werknemer. Dit voorstel past in onze visie op het beter combineren van arbeid en vrije tijd. Maar nogmaals: uiteraard moet dit alles in samenspraak met de werkgever gebeuren. Wij zeggen enkel dat de overheid een kader moet creëren waarin dit mogelijk zou zijn. Het komt dus eigenlijk meer neer op wettelijke belemmeringen wegwerken dan op "pesterijen aan het adres van de werkgever".

even de essentie van Jefreys post aangeduid.
De L in jullie naam primeert echt op de S.

[Jefrey Van der Straeten]

Beste driewerf,

Ik weet niet of je bij elke discussie hetzelfde gaat posten, daarom reageer ik hier even. Wij zijn sociaal-liberalen. Geen socialisten. En geen klassieke liberalen. Anders was onze naam Sp.a of Open VLD. Dat begrijpt iedereen hier op het forum wel, dus je hoeft dat niet bij iedere discussie te posten. Dat draagt niets bij aan het debat. Ik heb liever dat je kritiek geeft op inhoudelijke punten dan te zeggen welke letter uit de partijnaam het meest doorweegt.

Bedankt,
Jefrey

[driewerf]

Beste Jefrey, in de draad over de Ierse nee, twijfelde ik nog. Vandaar dat het daar in vraag-vorm staat. Na het lezen van dit topic was alle twijfel verdwenen. Jullie cafetaria plan komt neer op het ontmantelen van CAO's, op het ondermijnen van de onderhandelingspositie van vakbonden. Meer nog, het zal de concurrentie tussen de arbeiders onderling vergroten, en de kapitalistische klasse zal hierdoor een race to the bottom kunnen organiseren.
Klassiek liberaal dus.

[Jefrey Van der Straeten]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Beste Jefrey, in de draad over de Ierse nee, twijfelde ik nog. Vandaar dat het daar in vraag-vorm staat. Na het lezen van dit topic was alle twijfel verdwenen. Jullie cafetaria plan komt neer op het ontmantelen van CAO's, op het ondermijnen van de onderhandelingspositie van vakbonden. Meer nog, het zal de concurrentie tussen de arbeiders onderling vergroten, en de kapitalistische klasse zal hierdoor een race to the bottom kunnen organiseren.
Klassiek liberaal dus.

Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Ik nodig je uit om ons verkiezingsprogramma eens te lezen. Het voorstel van Cafetariaplan is juist om arbeid en vrije tijd/gezin beter te kunnen combineren.

Een greep uit de voorstellen, na de inleiding uit dat hoofdstuk van het programma:

"Ook bedrijven zijn gebaat bij een goede afstemming tussen werk en gezin, omdat dit een belangrijke stressfactor bij de werknemer wegneemt, en dus diens productiviteit verhoogt. Een gezinsvriendelijk ondernemingsbeleid is ook een grote troef om geschikt personeel aan te trekken. Maatregelen om de combinatie van arbeid en gezin te versterken, moeten dus niet als een rem maar als een versterking van de productiviteit worden bekeken."

* SLP stelt het combinatiemodel voor, waarbij zoveel mogelijk mannen en vrouwen, alleenstaand of niet, tijdens hun leven de beroeps- en gezinsarbeid, vorming, de vrije tijd, de persoonlijke verzorging en sociale arbeid evenwichtig kunnen combineren. Het is de taak van de overheid om het kader te creëren dat de ontwikkeling van dit model mogelijk maakt.

* Er is nood aan een wettelijk kader voor flexibele beloningsvormen zoals het Cafetariaplan. De levensloopregeling, waarbij men fiscaal gestimuleerd wordt om te sparen voor onbetaald verlof, kan hier een onderdeel van uitmaken.

* SLP wil werkgevers, waar het organisatorisch haalbaar is, wettelijk verplichten om glijdende werktijden op dagbasis in te voeren. Dit kan door de uurroosters uit de verplichte vermelding in het arbeidsreglement te halen en dit deel te laten uitmaken van de individuele arbeidsovereenkomst binnen de wettelijke regeling van de arbeidstijden en over loon.


Hij of zij die stelt dat wij klassieke liberalen zijn, dwaalt. Wij willen arbeid en gezin beter combineren. Dit vraagt een stuk flexibilisering van de arbeidsmarkt. Dat vraagt soms minder, soms meer regels. Maar het vraagt wel VERANDERING. En daar wringt het schoentje vaak bij de vakbondsleiders. Zij hebben het recht -de plicht zelfs- om de belangen van de werknemers te verdedigen. Maar zij moeten ook durven veranderen en dat is soms niet het geval.

Verandering dus, niet om de werkgevers een race to the bottom te laten leiden, maar om de werknemer wat meer vrije tijd te gunnen wanneer hij of zij dat wenst.